##เรื่องสั้นตอนเดียวจบ## ครีมคนขี้หวง
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ##เรื่องสั้นตอนเดียวจบ## ครีมคนขี้หวง  (อ่าน 1838 ครั้ง)

ออฟไลน์ BLUE_jewelly

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ข้อตกลงเล้าเป็ด และก่อนโพสนิยาย กรุณาอ่านและปฎิบัติตามนะครับ

***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ BLUE_jewelly

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
##เรื่องสั้นตอนเดียวจบ##  ครีมคนขี้หวง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ติ๊ด ! …. เสียงเปิดประตูอัติโนมัติเข้ามาในห้อง 4 เหลี่ยมของคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง

“ทำไมยังไม่นอนอีก” ผู้ชายวัยทำงานที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตหลุดลุ้ย ออกมานอกกางเกง

“ครีม…ครามถามไม่ได้ยินหรอ” เค้าคงถามผมสินะ

“ยังไม่ง่วง …ถ้าครามเหนื่อยก็ไปนอนเถอะ ถ้าหิวอาหารอยู่บนโต๊ะ แต่ครามคงกินจากข้างนอกอิ่มแล้วสินะ” ผมเอ่ยออกไปโดยไม่มองด้วยซ้ำ หน้ายังก้มมองหนังสือในมือที่กำลังอ่านมาตั้งแต่บ่าย

“อย่าหาเรื่อง…ครามเหนื่อยครามทำงานมาทั้งวันยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก เห้อ…”
เสียงถอนหายใจก่อนเสียงปิดประตูห้องนอนปิดลง
ผ่านไปอีกวันสำหรับชีวิตคู่ที่ผมไม่รู้ว่ามันจะไปต่อได้ยังไง?


ถ้าคุณคิดว่าชีวิตหลังแต่งงานกับผู้ชายที่ฮอตที่สุด เป็นที่จับตามองที่สุด และเสน่ห์เหลือร้ายที่สุดจะทำให้คุณกลายเป็นคนที่โชค
ดีที่สุด ถ้าเมื่อ3ปีที่แล้วผมคงเถียงอย่างสุดความสามารถว่ามันต้องโชคดีที่สุดอยู่แล้ว ผู้ชายที่เพอร์เฟคขนาดนี้ถ้าเราได้เป็นแฟน
ใครๆก็ต่างอิจฉา แถมมันต้องโชคดีมากๆแน่ๆเลย  แต่ผมไม่เถียงครับว่าชีวิตผมเคยโชคดีแบบนั้น

ผมชื่อครีม ผู้ชายธรรมดาคนนึง ผมเป็นคนขี้อาย พูดน้อย เพราะผมไม่รู้ว่าจะเข้าหาคนอื่นยังไง แต่ชีวิตผมไม่ได้แย่ขนาดนั้น
เพราะผมบังเอิญเกิดในครอบครัวร่ำรวย มีพี่ชายที่เป็นเสาหลักในการทำธุรกิจต่อจากคุณพ่อ จนทำให้ผมไม่ต้องทำอะไรเลยหรือ
ง่ายๆคือทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองต้องการ ผมเลยลงทุนอสังหาริมทรัพย์ตั้งแต่เข้าเรียน ปี1 ด้วยเงินเก็บของผมจากนั้นก็เป็นหุ้นส่วน
โครงการบ้านจัดสรรของครอบครัวหลายโครงการและลงทุนในหุ้นทั้งระยะสั้นระยะยาว จนทำให้ปัจจุบันผมไม่ต่างจากเสือ
นอนกิน มีชีวิตสบายโดยไม่ทำงานเป็นเพราะผมวางแผนชีวิตของผมมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

จนผมได้พบกับผู้ชายหนึ่งคนที่ผมจะฝากชีวิตด้วย คราม เป็นคนเดียวและรักเดียวในชีวิตของผู้ชายขี้อายและน่าเบื่อคนนี้ เค้า
ทำให้ชีวิตของผมมีรอยยิ้ม มีเรื่องแปลกใหม่ แถมพาผมไปทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมากมาย ผมกลายเป็นคนดังในมหาลัยทันทีหลัง
จากที่ผมคบกับคราม 


คราม เป็นหนุ่มบริหาร นักกีฬาบาสและนายแบบ ครามเป็นที่จับตามองอยู่เสมอเดินไปไหนครามมักจะเป็นคนที่โดดเด่น ออกมาจากผู้คน เป็นผู้ชายในอุดมคติ และมีเสน่ห์กับทุกเพศ ปีแรกที่เราคบกันทุกอย่างมันดีไปหมด ครามทำให้ผมเหมือนเจ้าหญิง

“ครีมครับ วันนี้เราไปไหนกันดี”

“ที่ไหนก็ได้ตามใจครามเลย…ครีมไม่เรื่องมาก”

“อย่างนั้นกลับคอนโดครามดีกว่า…ครามหิวครีมอ่า”

“บ้า!! คนลามก ไม่ต้องเลยนะ ไหนจะพาไปกินข้าวไง”


หรือในวันที่เราตกลงแต่งงานกัน

“ผมจะรัก และเทิดทูนคุณจนลมหายใจสุดท้ายของผม ผมจะทำให้คุณมีแต่รอยยิ้ม มีแต่ความสุข และผมจะรักษารอยยิ้มของคุณให้อยู่ตลอดไป ผมสัญญา” คำสัญญาบนเวทีในงานแต่งงานของเรา

แต่เหตุการณ์หลังจากนี้มันไม่ได้สวยหรูอีกต่อไปเพราะมันคือชีวิตจริงหลังแต่งานของเรา

“ครีมครับ…ผมต้องไปทำงานต่างประเทศ 2 สัปดาห์นะ” ครามขึ้นเป็นผู้บริหารได้ในเวลาไม่นานเพราะความฉลาดและความสามารถรอบด้านของเค้า แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไปทำงานไกลๆแถมทำงานดึกๆตลอดเลย

“ครามไม่ไปไม่ได้หรอ…ครีมไม่อยากอยู่คนเดียวเลย”

“มันเป็นงานนะครับ เดี๋ยวผมกลับมาผมจะพาครีมไปเที่ยวดีไหม” ผมหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยพูดแบบนี้อีกแล้วรอบที่แล้วก็พูดแบบนี้แต่เราก็ยังไม่ได้ไปไหนกันเลย

“รอบนี้ไปไหนหรอ” ผมเอ่ยถามคราม

“ครามไป 2 อาทิตย์เองนะ …รอบนี้ห้ามแอบตามไปเลยนะ” อ้าว ครามจับได้อีกแล้วหรอ ผมแค่เป็นห่วงครามเองนะ ผมผิดหรอทำไมกัน

“ครามอายคนอื่นหรอ” ผมทำผิดอีกแล้วสินะ

“แล้วใครให้ครีมเหมาชั้นดาดฟ้าโรงแรมที่ฮ่องกงฉลองให้ครามตอนได้งานหละ…แถมยังไปคุยกับหัวหน้าครามว่าอยากซื้อกิจการเค้าอีกหละ”

“ก็ครีมเห็นครามชอบบริษัทนี้…ชอบที่นี่ครีมแค่อยากให้ครามทำงานสะดวกขึ้น ได้แสดงความสามารถเต็มที่ไง”

“ถ้าเป็นอย่างงั้นเราจะเป็นอะไรกันครีม…”

“เราก็เป็นแฟนกันไง” ผมตอบไปแบบงงๆ แล้วเราจะเป็นอะไรกันได้อีกหละ

“นอกจากนั้นหละครีม ครีมจะเป็นนายของนายผม และผมก็จะนอนกับนายของนายผมทุกคืนหรอ…ครีมครับผมอยากดูแลครีมนะ
ไม่ใช่ให้ครีมเอาแต่ดูแลผมแบบนี้…ถึงผมรู้ทั้งรู้ว่าที่ผมขึ้นตำแหน่งเร็วแบบนี้เพราะครอบครัวของครีมก็ตามแต่ผมก็อยากพิสูจน์ให้
ครีมและครอบครัวของครีมเห็นว่าผมดูแลครีมได้นะ” ทำไมครามต้องดูถูกตัวเองตลอดด้วยนะ ครามเก่งมากๆ แถมครามยังสมควร
ได้ตำแหน่งนี้ ผมแค่ทำให้หัวหน้าของเค้ามองเห็นเค้าได้ง่ายขึ้นเท่านั้นเอง เค้าเรียกว่าไรนะ…เพิ่ม โอกาส ใช่ไหม ผมคิดว่านะ

“ครามดีขนาดนี้ไม่เห็นต้องพิสูจน์ไรเลย…แต่ถ้าไม่อยากให้ครีมไปงั้นครีมไม่ไปก็ได้ครับ” หลังจากการเดินทางของครามเราคุย
กันทุกวันหลังจากที่ครามทำงานเสร็จ เค้าดูเหนื่อยและเครียดมากๆจนผมสงสารเค้า ขอบตาดำ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เค้าหล่อน้อย
ลงไปเลย

บางครั้งผมก็สงสัยว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ผมอยากดูแลเค้าผมอยากทำให้ครามมีความสุข ไม่อยากให้ครามเหนื่อยเลย จนบาง
ครั้งผมอยากให้เค้าเลิกทำงานซะแล้วมาอยู่กับผม ถ้าอยากทำอะไรเราก็ทำธุรกิจเล็กๆที่บ้านก็ได้ไม่เห็นต้องเหนื่อยเลยหรืออยาก
ทำงานในเครือบ้านผมก็ยังได้ แต่มันเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าผมถามคำถามแบบนี้กับตัวเองทุกวัน ผมไม่อยากห่างจากคนรัก
เลย ผมคิดถึง ผมรักคราม ผมไม่อยากให้เค้าเป็นเป้าสายตาหรือแม้แต่ให้สาวๆที่ไหนมาทอดสะพานให้ครามในเวลาที่ไม่มีผม ผม
ทั้งเข้าใจและไม่เข้าใจในเวลาเดียวกัน


Rrrrr …..Rrrrr…

“ฮัลโหลคราม…โทรมามีอะไรหรอ พึ่งคุยกันไปเองนะ”

“!@#$$%%^^&&^%%$#@!!” เสียงเพลงเสียงดนตรีดังไปหมดเหมือนกับนั่งทับมือถือแล้วสัมผัสโทรมา เอาอีกแล้วนะ ไม่
ชอบล็อคหน้าจอ

“ครามคะ…ลินจะขึ้นห้องแล้ว” เสียงผู้หญิงเล็ดลอดเข้ามาแล้วเรียกชื่อสามีของผม

“ได้ครับ…ผมไปส่งครับลิน” ติ๊ด! สายตัดไปผมไม่ได้ยินอะไรอีก ผมโทรกลับไปทันที โทรไปเป็นจำนวนหลายสิบสายครามไม่รับ
ผมเลย ผมไม่อยากคิดในแง่ร้ายเลย

ครืดๆๆๆ ครืดๆๆ แอพสีเขียวแจ้งเตือน

เป็นภาพส่งมาจากครามแต่ภาพที่เห็นคือภาพของครามที่นอนหลับไม่ได้สติกับผู้หญิงผมทองที่ผมเดาไม่ผิดคือลูกค้าของบริษัท

โลกของผมถล่มลงทันทีหลังจากเห็นภาพนั้น คราม…ผู้ชายที่เป็นรักเดียวของผม ทำไมทำร้ายผมได้

ตลอด 1 สัปดาห์หลังจากนั้นผมไม่ติดต่อกับครามอีก จนวันกลับมาสิ่งที่ผมได้คือความจริงที่ว่า ครามโดนมอมในงานเลี้ยงจนไม่
ได้สติและครามบอกว่าครามไม่รู้เรื่องผู้หญิงคนนั้นเลย หล่อนเป็นคนทำและตอนนี้ครามจึงถอนตัวจากโครงการดังกล่าวแล้วเป็น
ที่เรียบร้อยทางบริษัทก็ทำการฟ้องเธอ แต่เรื่องของเราก็ยังไม่จบลงเพราะผมอยากให้ครามลาออกเพื่อตัดปัญหาที่จะเปิดขึ้นอีก
ในอนาคต ผมไม่อยากเป็นห่วง หวง หรือ หึงอีกแล้ว

“ครามเราคุยกันหน่อยไหม”ผมเอ่ยถาม

“ครามว่าเราคุยกันแล้วนะ ครามจะไม่ลาออก แต่ครามจะไม่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก”

“แต่ครีมไม่สบายใจเลย ครามทำเพื่อครีมได้ไหม …ทำเพื่อครีม ครามลองคิดใหม่ไหม”

“ถ้าครามลาออกครีมจะให้ครามทำอะไร”

“ครามไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ครามอยากพักสักปีก็ได้ค่อยเริ่มใหม่ก็ได้ ครีมดูแลครามเองนะครามไม่ต้องทำงานก็ได้หรือถ้าอยาก
ทำก็มาทำงานช่วยครีมไหมเป็นผู้ช่วยครีมก็ได้” ผมเสนอ

“ให้ครามออกมาเป็นปลิงหรือ…”

“ครีมไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ..ครามฟัง” ผมยังพูดไม่จบครามพูดแทรกขึ้นมาเสียงดัง


“ครีม!! ครีมกำลังทำให้ครามเป็นแค่ปลิงตัวนึง เป็นคนผู้ชายที่มาเกาะคนรวยๆ ครีมรู้ไหมตลอดเวลาที่เราคบกันคนพูดถึงเราว่าไง
ครีมคงไม่รู้เพราะใครก็เอาอกเอาใจครีม แต่สำหรับครามทุกคนมองว่าครามได้ทำงานทุกวันนี้เพราะครีมครามมีโอกาสมากกว่าคน
อื่นเพราะใช้เส้นสายของครีม ครามกดดันมาก ครามเข้ามาเป็นสามีของครีมไม่ใช่ปลิง เลิกดูถูกครามสักที เงินของครีมเอามาซื้อ
ครามไม่ได้หรอกนะ ครามเหนื่อยวะ …จนบางครั้งครามคิดว่าครีมรักครามบ้างไหมเข้าใจครามบ้างไหม หรือแค่อยากเอาเงินซื้อ
ครามมาอยู่ด้วยเท่านั้น! ครีมคิดบ้างดิ ”

“ครีมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย เราเป็นสามีภรรยากันในวันแต่งงานแล้วนะ เงินครีมก็คือเงินครามนะ”

“มันจะเป็นเงินครามได้ไง ครีมทำมาด้วยเงินครีม ครีมคิดดิครามจะเข้ามาเอาเงินครีมได้ไงครามเป็นสามีเว้ย!”

“งั้นครีมจะโอนทุกอย่างเป็นชื่อคราม แค่นี้เอง ครามก็ลาออกจากงานมาอยู่กับครีมได้แล้วใช่ไหม” ผมกดมือถือโทรหาเลขา และ
ทนายของผมเพื่อทำเอกสารแต่ยังไม่ทันได้กดโทรออก

“หยุดเดี๋ยวนี้นะครีม! ยิ่งครีมทำแบบนี้ครามยิ่งไม่อยากลาออกและครามก็ไม่อยากอยู่กับครีมด้วย ครีมจะดูถูกพนักงานจนๆอยาก
ครามไปถึงไหนวะ ครามไม่อยากอยู่กับคนที่ดูถูกคราม”

“แล้วครามคิดว่าครีมอยากจะอยู่กับคนที่ไม่เห็นใจครีมหรอ ทำไมครามไม่เคยรับความหวังดีจากครีมเลย ทั้งการเลื่อนตำแหน่ง
การเข้าทำงานที่บริษัทพ่อครีม หรือแม้แต่เงินของครีม ครีมผิดมากหรอว่ะที่รักคราม ครีมผิดหรอที่เกิดในครอบครัวนี้ ครีมผิดหรอ
ที่ไม่ได้เป็นพนักงานธรรมดา ถ้าครามรับไม่ได้ที่ครีมเป็นแบบนี้มาแต่งงานกับครีมทำไม” ฮึก ฮึก ฮือออ ผมผิดหรอที่ผมวางแผน
ชีวิตให้ตัวเองเกษียณตั้งแต่อายุ 23 ผมแค่อยากนอนกอดคนรักของผมไปทุกวัน อยากไปเที่ยวด้วยกัน นอนตัก อ่านหนังสือแล้ว
เข้านอนพร้อมกัน

หลังจากเหตุการณ์ทะเลาะกันครั้งยิ่งใหญ่ในวันนั้นครามทำงานดึกดื่นทุกวัน กลับมาพร้อมกับกินบุหรี่กินเหล้าจากการสังสรรค์ทุก
วัน ผมเป็นห่วงเค้าสุดหัวใจ ถึงผมจะโกรธเค้าแค่ไหนแต่เค้าก็ยังเป็นสามีและรักเดียวของผมแต่ผมก็ไม่รู้ทำยังไงดี


00.30 น.  นาฬิกาบอกว่าเวลาก้าวสู่วันใหม่ ครามก็ยังไม่กลับมาผมนั่งรอเค้ามาทั้งวันทำไมยังไม่กลับมานะ หรือครามจะไม่อยากอยู่กับผมอีกแล้ว


Rrrr…..Rrrrr…Rrrrr… เครื่องมือสื่อสารข้างกายของผมสั่น โชว์เบอร์คนที่ผมรอคอยมาตลอดทั้งวันขึ้น

“มีอะไร” ผมเอ่ยถามแบบรักษาฟอร์ม

“คุณคือภรรยาของคุณลูกค้าที่ใช้เบอร์นี้ใช่ไหมครับ” เสียงผู้ชายกล่าน่าจะเป็นบริกร

“เค้าอยู่ที่ไหนครับ เค้าเป็นอะไรไหมครับ”


“คุณลูกค้าเมามากเลยครับ รบกวนคุณมารับเค้าที่ร้าน….ด้วยนะครับ” ผมตอบกลับไปทันทีพร้อมกับขอแผนที่ร้านผมพุ่งตัวออก

จากห้องด้วยรถสปอร์ตสีดำของผมที่นานมากแล้วไม่ได้ขับ ปกติผมไปไหนมักจะมีคนขับหรือไม่ก็ครามที่เป็นสารถีขับให้ตลอด
ด้วยรถเบนซ์สีขาวที่เค้าเก็บเงินซื้อมาตลอดการทำงาน ขณะที่ขับไปร้านใจผมกับความเร็วไม่รู้อะไรตอนนี้ร้อนกว่ากันเพราะผมใช้
เวลาเพียง 20 นาทีในการมาที่นี่

“ผมมารับคนที่เมาแล้วบริกรโทรหาเมื่อกี้” ผมเอ่ยออกไป

“เชิญครับ…แต่คุณเป็นเพื่อนหรอครับเหมือนมีคนมาบอกว่าเป็นแฟนเค้าเมื่อกี้เดินเข้าไปแล้ว” ผมเจอชายร่างใหญ่เรือนผมสีดำ ที่
ตอนนี้หน้าแดงล้มคอพับคออ่อนอยู่หน้าบาร์พร้อมกับมีผู้หญิงชุดแดงที่เข้าไปประคองสามีของผม หล่อนผมทองคนนั้นนั่นแหละ
อะไรตามมาถึงนี่

“ครามคะ…ลินมาแล้วกลับกันเถอะคะ”

“อย่ามายุ่งงงงงงง กาโผมมม โผมมมจะรอเมียยยโผมมมมม ครีมมมมจ๋า” เห้อ ครามทำไมต้องทำให้ใจอ่อนตลอดเลยนะ

“คุณเลิกทำโครงการฉันแถมลาออกเพราะภรรยาไม่เอาไหนคนนั้นนั่นหรอ จะกลับไปทำไมกัน”


“คุณเรียกหาผมหรอครับ …ยินดีที่ได้พบนะครับคุณลิน ผมภรรยาไม่เอาไหนของเค้าเอง”


“ครีมจ๋า หายโกรธเค้าเถอะนะ เค้าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีครีมนะ เก๊าขอโต๊ดดดด” ไอ้หมีใหญ่เอ๊ย!!!

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอพาสามีผมกลับบ้านก่อนนะครับ …ผมขอพูดอะไรให้คุณฟังสักนิดนะครับ ถ้าคุณคิดว่าคุณจะมาแทนที่ผม

ได้อย่าหวังดีกว่านะครับ เพราะถ้าคุณยังพอมีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่บ้าง การแย่งของคนอื่นมันผิดและน่าอาย ผมเตือนเพราะ

ครั้งนี้คุณไม่ได้เอาเค้าไปจากผมแต่ถ้าวันไหนที่คุณคิดจะเล่นกับผมธุรกิจโรงแรมเล็กๆมูลค่า 100กว่าล้านของคุณ ผมจะทำให้คน
ลืมมันใน 24 ชั่วโมง”


“แกเป็นใครมาพูดยโสโอหังขนาดนี้ เท่าที่เห็นก็แค่แม่บ้านว่างงานที่รอสามีกลับบ้านนายไม่เหมาะกับครามเท่าฉันที่ให้เค้าได้ทุกอย่าง ทั้งงานใหม่ ตำแหน่งใหม่ แล้วนายหละให้อะไร”

“สิ่งที่คุณพูดมาเค้าไม่ได้อยากได้หรอกคุณไม่รู้หรอ…”

“สิ่งเดียวที่ครามอยากได้คือ ผม …คุณคงหาให้เค้าไม่ได้หรอก เค้าถึงกับลาออกเพื่อหนีคุณคุณยังไม่เข้าใจหรอ” ผมพูดเยอะ
ที่สุดในรอบปีแล้ว หล่อนมีบุญจริงๆ
“และถ้าพูดถึงเรื่องตำแหน่งหรือเงินของคุณ จะเอาชนะผมคนที่ให้ชีวิตแบบpassive income โดยไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิตได้ 
ผมคิดว่าถ้าจะแข่งเรื่องเงินกับใครควรไปหาข้อมูลนามสกุลคู่แข่งหน่อยนะ จะได้มีสติที่คิดจะมาแข่งกับผม” ผมเลือกที่จะล้วงนามบัตรในกระเป๋าตังให้เธอ ผมอาจจะไม่ได้เข้างานสังคมเหมือนพ่อและพี่ชายแต่ถ้าเห็นนามสกุลหละก็ธุรกิจของหล่อนเป็นแค่เศษเงินของผมเท่านั้น ริจะมาขโมยหัวใจดวงเดียวของผมหรอ คิดผิดคิดใหม่ได้นะ เพราะผมจะไม่ปล่อยไปแน่



ติ๊ดๆๆๆ  ติ๊ดๆๆๆๆ

แปะๆ “ครามปิดที …ครีมง่วง” งัวเงียเพราะเมื่อคืนดูแลคนทั้งคืน

การเคลื่อนไหวของคนที่นอนข้างผมยุบขยับตัวไปปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่ครามมักจะไปทำงานทุกวัน

“อื้อ..ปล่อย ครีมง่วง” แรงรัดที่ช่วงเอวของผม

“ครีมครับหายโกรธครามได้ไหม” เสียงที่ผมชอบฟังดังข้างหูผม พร้อมกับริมฝีปากชื้น กดจูบที่ขมับและกรอบหน้าของผม ผมไม่

เคยโกรธครามเลยทำไมต้องคิดว่าโกรธด้วย ผมแค่น้อยใจเท่านั้นแหลน่า

“อื้อ…หายแล้ว ต่อไปมีอะไรบอกครีมได้ไหมครีมอยากช่วยครามนะ”

“ครามลาออกแล้วนะ …ครามอยากทำงานแต่ถ้างานนั้นมันกระทบกับความสัมพันธ์ของเรา ครามไม่อยากทำแล้ว ครามรักครีมนะ
ขอโทษที่หลายวันมานี้ครามพูดไม่ดี”

“ไม่เป็นไรเลย…ครีมก็ขอโทษที่ทำให้ครามรู้สึกแย่นะ แต่ครีมอยากจะบอกครามนะว่า ครามไม่จำเป็นต้องเหนื่อยทำงานหนักๆ
ด้วยซ้ำ เพราะตั้งแต่ที่ครีมรู้ว่าครีมแอบชอบครามตอนปี 1 ครีมก็วางแผนเพื่อเราไว้แล้วครีมไม่อยากห่างจากครามเลยแค่นาที
เดียวก็ไม่อยาก ครีมไม่ชอบให้ใครมาว่ามาดุคราม ครีมอยากให้ครามใช้ชีวิตมีความสุข สบายๆด้วยกัน เราอาจจะเปิดร้านขนม
เล็กๆขายด้วยกันก็ได้ ไม่ต้องมีหน้ามีตามากมายอะไรแต่ครีมแค่อยากอยู่กับครามนะ”

“อื้อ…ความคิดที่ดีมากเลยครีม แต่ครีมลืมหรือเปล่าว่าเราทั้ง 2 คนทำอาหารไม่เป็นขนาดไข่ทอดยังทอดให้มันติดกันไม่ได้ ทำ
ขนมครามว่า … โอ๊ย” ดีใจนะที่ชมแต่ทำไมต้องแซวด้วยเนี่ย

“ชั่งเถอะ ไม่ต้องทำไรละนอนดีกว่านะครีมดูแลคนเมาทั้งคืนครีมง่วง”

“คร้าบ…ตอนนี้ก็ขอนอนกอดคนที่ให้ passive income กับผมก่อนนะครับคุณภรรยา …เมื่อคืนร้อนแรงมากๆเลยนะ”

“นี่! ครามรู้ได้ไง ไม่ได้เมาหรอไง ”

“เมาก็ยังมีสตินะ ถ้าไม่เห็นไม่เชื่อเลยนะว่าคุณหนูครีมคนเงียบขรึม จะกล้าข่มขู่แถมอวดรวยซะกระผมอึ้งไปเลย”

“ถ้ารู้งี้ ปล่อยไว้ให้เมาเป็นมาดีกว่า”

“ที่ขู่คุณลินเค้าหนะ …เอ่อ.อ ครีมทำได้จริงหรอ คราไม่ได้เป็นห่วงนะแค่อยากรู้” ผมตาขวางเลย

“ครีมไม่เคยโกหก …ครีมคิดไว้อยู่แล้วว่าจะทำให้ธุรกิจของหล่อนเจ๊งจะได้ไม่มายุ่งกับคราม แต่พอได้คุยกับหล่อนเมื่อคืน ถ้า
ทำให้เจ๊งคนแค่ลืม ครีมเลย”

“ครีม! ครีมทำอะไร”

“ครีมก็แค่ซื้อหุ้นทั้งหมดจากหุ้นส่วนของหล่อนเพื่อให้หล่อนหลุดจากการเป็นประธาน วันพรุ่งนี้ครีมจะเป็นคนบริหารเอง …ครีม
แค่จะกลายเป็นหัวหน้าของหล่อนเท่านั้นเอง”

“ทำไมร้ายขนาดนี้นะ…ต่อไปจะไม่ทำให้โกรธแล้วคร้าบ ” ครามสวมกอดแล้วโยกไปมาเหมือนเด็ก

“ครีมจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งหัวใจของครีมไปแน่นอน…ความรักครั้งเดียวในชีวิตของครีม”


ผมไม่รู้ว่าชีวิตคู่หลังจากนี้ของผมและครามจะเป็นอย่างไรต่อไปแต่ผมเชื่อในความรักที่ผมมีให้คราม ผมจะไม่ปล่อยให้หัวใจดวงเดียวของผมหลุดลอยไปไหน เราจะเรียนรู้กันไปในทุกวัน วันนี้สิ่งที่ผมทำอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกที่สุดแต่ผมเชื่อว่าทุกการกระทำของเราสองคนเกิดจากความรักที่เราต่างมีให้กันอย่างสุดหัวใจ


_______________
เรื่องสั้นเรื่องแรกของเราเลย หวังว่าจะชอบกันน

ฝากช่องทางติดต่อนร้า Twitter : @Blue_jewelly
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-05-2020 01:09:24 โดย BLUE_jewelly »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
ตอนแรกร้อนแรงมากเลย จนคิดว่าคู่นี้จะรอดไหมเนี่ย? แต่พอเหมือนถอยกันคนละก้าว แล้วค่อยๆ คุยกัน ก็ดีขึ้นมาเลย
เอาใจช่วยนะคะ

ออฟไลน์ Piechicofic

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ป้าด แซ่บค่ะคุณครีม เรามีตัง สามีทำงานหนักหรอ ซื้อ!!

ออฟไลน์ Foggy Time

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 900
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-1
สนุกค่ะ  :กอด1:

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
สนุกกก นึกว่าจะไม่เข้าใจกันซะแล้วววว รักมั่นคงจริง ดีแบบนี้ละถึงหึงหนักมากสิครีม 555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด