[เรื่องสั้น] ข้ามาปล้นแมว #โจรปล้นแมว (ตอนที่ 1 ) 02/05/2562
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ข้ามาปล้นแมว #โจรปล้นแมว (ตอนที่ 1 ) 02/05/2562  (อ่าน 1364 ครั้ง)

ออฟไลน์ nittanid33333

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
 :katai2-1:***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

************************************************************************************




บทนำ
#แมวส้มของไคล์
:angry2: :serius2:



บ้านของเขาตั้งอยู่ห่างจากหมู่บ้านขนาดเล็กราวๆ 10 กิโลเมตร

เขาอยู่คนเดียว กับแมวส้มตัวอ้วนอีก 1 เขาช่วยมันมาจากทางเหนือของหมู่บ้านช่วงฤดูหนาวเมื่อ2ปีก่อน มันเกือบจะแข็งตายอยู่บนกองหิมะสีขาวที่ปกคลุมหนาไปทั่วทุกพื้นที่ในแถบนี้

ช่วงกลางวันเขาเปิดบ้านชั้นล่างเป็นที่พักสำหรับนักผจญภัย และคนที่บังเอิญสัญจรผ่านมา

ร้านของเขามีเหล้า ชา และขนมปังอบที่เขาทำเองในแต่ละวัน ไว้สำหรับขายไม่ได้มีจำนวนมากนัก แต่งานหลักที่ทำให้เขาได้ค่าตอบแทนเป็นที่น่าพอใจไม่ได้มาจากงานอดิเรกเล็กๆนี้

เขาทำเพื่อให้แมวส้มของเขาแก้เบื่อ เผื่อมันเหงาและเบื่อที่จะอยู่กับเขาแค่สองคน

มันคงดีถ้าจะมีคนผ่านมาเกาคางมันเล่น ให้มันได้หงุดหงิดแล้วใช้อุ่งเท้าของมันตบเข้าที่มือ หรือใบหน้าของคนที่กำลังเล่นกับมัน เขารู้ดีว่ามันจะมีความสุข มีความยินดีที่จะโดน เวลาอุ่งเท้านุ่มๆตบมาบนหน้า หรือหลังมือ เขาชอบและหวังว่าคนอื่นก็จะชอบเหมือนกัน

พูดถึงงานหลักของเขา มันอยู่ในป่าลึกลงไปค่อนข้างมากเขาใช้เวลาเดินไปกลับเกิน 4 ชั่วโมง และใช้เวลาเก็บพวกมันให้ได้มากเท่าที่เขาคนเดียวจะแบกไหว

มันไม่ได้มีค่าอะไรมากเป็นแค่พืชบางชนิดที่ต้องนำไปผ่านการบดกลั่นจนได้น้ำมันหอมออกมา น้ำมันหอมนี้ละคือสิ่งที่จะทำรายได้ให้เขา

มากพอจะเลี้ยงแมวส้มไปอีกหลายร้อยปีก็ไม่มีทางอับจน เลี้ยงจนมันตัวอ้วนปุกปุย

น้ำมันหอมของเขาช่วงนี้เริ่มเป็นที่รู้จักกันจนแพร่หลาย ออกไปนอกหมู่บ้านขนาดเล็ก เข้าไปในเมืองหลัก มันเริ่มจะขาดตลาด

แต่เขาก็ยังจะผลิดมันแค่เพียงอาทิตย์ละครั้งเท่านั้น แน่ละยิ่งมีน้อยราคายิ่งสูง ยิ่งหายากยิ่งมีค่ามากขึ้นเท่านั้น

"เมี้ยววว วว ม้าววว ว"

"เจ้านอนทั้งวัน ยังจะหาวได้อีกรึ หึๆ"

"ม่ะ ม้าวว "

"ข้าขอโทษที่วันนี้กลับช้า ในป่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ช่างมันเถอะข้ากลับมาแล้ว"

เขาเล่าให้มันฟังทุกครั้งที่เขาเข้าป่าเพื่อไปเก็บพืชทำเงินพวกนั้น ราวกับว่ามันจะฟังเขารู้เรื่อง

"เจ้าหิวไหม ข้าจะทำอะไรให้เจ้ากินก่อนก็แล้วกัน พืชพวกนั้นข้าต้องรีบจัดการกับพวกมัน พรุ่งนี้เย็นข้าต้องนำมันไปส่งในหมู่บ้านส่งมันให้เถ้าแก่เพื่อนำไปขายในเมือง เช่นทุกครั- ข้าจะพูดให้เจ้าฟังทำไมกัน เห้อ"

แมวส้มไม่ได้อยู่ฟังเขาด้วยซ้ำมันหายขึ้นไปชั้นบนที่เป็นที่นอนสำหรับเขาและมันตั้งแต่ตอนไหนเขาก็ไม่ทันได้สังเกต

เขาตั้งใจทำอาหารให้แมวส้มของเขามันเป็นปลานึ่งที่มีรสออกไปทางจืดมันดีต่อลำไส้แมว และเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากถ้าจะแบ่งกับมันคนละครึ่ง เขาตั้งใจแกะก้างออกแล้วคลุกในข้าวเพื่อเตรียมให้มัน

จนกระทั่ง

มีเสียง จากข้างนอก เขาละมือแล้วสนใจที่ประตูบ้าน

วันนี้เป็นคืนวันศุกร์เขาปิดบ้านตั้งแต่ 6โมงเย็น แล้วเดินเข้าไปในป่าจนกระทั่งกลับมาตอนนี้ก็ราวๆเกือบเที่ยงคืนได้แล้ว

"ใครอยู่ข้างนอก"

แน่นอนว่าเขาสนใจ ใครก็ตามที่อยู่ข้างนอกนั้น อาจเป็นนักผจญภัย หรือใครที่หลงทางมา

เขาเดินไปเปิดประตู กวาดสายตามองหาอยู่ครู่หนึ่งก็ไม่เจอใคร

เขาละความพยายามที่จะมองหาหันกลับเข้าไปในบ้าน เห็นแมวอ้วนของเขากำลังเดินลงบันไดมา

เขานึกออกในทันทีมันยังไม่ได้กินข้าว

"ข้ามาแล้ว อาหารของเจ้าก็มาแล้ว " เขาพุ่งไปหาชามข้าวแล้วพุ่งไปคลอเคลียมันในทันที ส่งชามข้าวให้มัน ดูมันกินแล้วยิ้มออกมา เขาเคลิบเคลิ้มกับการนั่งเฝ้ามองมันกินข้าวจนหลงลืม

ประตูบ้าน

เขายังไม่ทันได้ล็อกมัน...

**********************************

น้องส้มจะโดนปล้น
หรือเจ้าของน้องกันแน่ ที่จะโดน

แต่ๆๆๆๆ


แต่จะโดนปล้นอะไรนั้นก็แล้วแต่ใจโจร 555555555555

 :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:





Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-05-2019 19:32:37 โดย nittanid33333 »

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
โจรจะปล้นแมวสี่ขาหรือแมวสองขาน้อ 
:pig4:

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 889
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ nittanid33333

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ตอนที่ 1 ห้องใต้ดินมันร้อนรุ่ม



"จันทร์เทศ"

"หญ้าฝรั่น"

ปากอิ่มพึมพำเบา ๆ ขณะทวนของที่ต้องใช้ในการทำน้ำมันหอม พลางเอื้อมมือหยิบทุกอย่างมาแยกไว้พร้อม เขาจะเริ่มทำมันตอนตีหนึ่งของทุก ๆ คืนวันเสาร์ ที่ห้องใต้ดินนี้ บ้านที่เห็นด้านบนอาจดูเล็กเหมาะกับการอยู่คนเดียว แต่ห้องใต้ดินที่อยู่ข้างล่างนี้กว้างขวางกว่ามาก มากเป็น 10 เท่าเลยละ มันต้องกว้างพอสำหรับเก็บสมุนไพรหลายชนิดที่เขาเก็บสะสมมานาน ใต้นี้มีขวดโหลน้อยใหญ่ที่เรียงกันเป็นระเบียบเต็มชั้นวาง มันเต็มไปด้วยพืชสมุนไพร

"อ่า น้ำผึ้งของข้า ใกล้หมดแล้วนิ ศุกร์หน้าคงต้องไปเก็บมาเพิ่ม"

เขาหยิบโหลน้ำผึ้งมาเปิดฝาเทมันลงในหม้อทั้งหมดที่มี ก่อนจะใช้ปลายนิ้วปาดไปรอบปากโหลแลบลิ้นแดง ๆ ออกมาเลียวนไปมาบนนิ้วเล็ก ๆ จนมันเคลือบไปด้วยน้ำสีใส ๆ

"อืมม รสชาติดีเยี่ยม"

"และสุดท้าย น้ำแมนเดรก มันจะทำให้น้ำมันหอมของข้ามีฤทธิ์แรงมากขึ้น"

 เขาหยิบโหลขนาดกลาง ๆ ที่มีน้ำแมนเดรกอยู่เกือบเต็ม พูดกับมันแล้วยิ้มก่อนเทลงไปในหม้อทั้งหมด

"จากนั้นก็รอเวลา อืมม เจ้าเหมียวของข้าจะทำอะไรอยู่นะ"

เขาปิดฝาหม้อก่อนหันหลังกลับ เพื่อขึ้นไปข้างบนหาแมวน้อยของเขา

แต่ทันใดนั้นความมืดก็คืบคลานเข้ามาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

"อืออ ปล่อยข้า !! เจ้า... อืออออ อือ"

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากชั่วพริบตาเดียวที่เขาหันหลังทุกอย่างรอบ ๆ ก็มืดไปหมด เขาดิ้นสุดแรง เพื่อให้หลุดจากใครสักคนที่จับกอดเขาไว้แน่น มันปิดตาเขาไว้ เรี่ยวแรงเริ่มจะหมดอ่อนลงมากแต่เขาก็ยังดิ้นอยู่ แขนสองข้างถูกมัดไว้ข้างหลัง

"ข้าตามหาเจ้ามานาน"

 เสียงพูดดังขึ้นมา มันดังแผ่ว ๆ แหบพร่า อยู่ข้างใบหูเขาเป็นเสียงบุรุษ

"หาข้า แฮ่ก ทำไม"

เขานิ่งหายใจอยู่สักพักก่อนเค้นเสียงถามกลับไป

"เพราะสิ่งนี้"

สิ้นเสียงนั้น เกิดสัมผัสแผ่วเบาบนใบหูของเขา จนขนลุกซู่

"เจ้าจูบข้า!! อะไม่ กลิ่นนี้มัน..."

เขาเริ่มจะดิ้นหนี้อีกครั้ง แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะกลิ่นที่เขาคุ้นเคยดี มันเป็นกลิ่นน้ำมันหอมที่ปรุงสำเร็จแล้ว กลิ่นมันจะแตกต่างจากในหม้อที่เขากำลังต้มอยู่

"หึ ข้าซื้อมันมาจากอีกเมืองด้วยความไม่ตั้งใจ ข้านึกว่ามันเป็นยาหอมธรรมดา แต่ข้า... บังเอิญไปเห็นผัวเมียคู่หนึ่งกำลังใช้มันทำบางอย่าง "

 บุรุษคนนั้นเล่าว่าชายคนนั้นใช้มือหนาชโลมน้ำมันหอมไปทั่วหน้าอกตูมบีบมันขย้ำไปพร้อมกัน ขณะเล่ามือของชายปริศนาก็ทำตามคำพูดของเขา มือหยาบลูบเบา ๆ ไปมาระหว่างยอดอกของเขาไม่มีการบีบขย้ำเพียงแค่ปัดป่ายไปมา มันทำให้เขายิ่งหายใจลำบากมากขึ้น

"ป ปล่อยข้า"

"ทำไม เจ้าเป็นคนทำมันขึ้นมา ไม่อยากทดลองใช้มันบ้างงั้นหรือ"

"ไม่ ข้าเคยทดลองแล้ว"

"เจ้าทดลองกับสิ่งใด วันนั้นข้าเห็น สองผัวเมียนั้นทำกันเกือบเสร็จแต่ข้าหนีออกมาก่อน โดยที่ข้าไม่ได้หยิบอะไรติดมือออกมาแม้แต่ชิ้นเดียว"

เสียงบุรุษคนนั้นแข็งกร้าวขึ้น

"เจ้าทำอย่างนั้นกับใคร"

"ป ปล่อยข้าก่อน เจ้ากอดข้าแน่นไปแล้ว"

"ไม่ !!"

สิ้นเสียงปฏิเสธตัวเขาลอยขึ้นจากพื้นหลังชนเข้ากับผนัง ตามมาด้วยสัมผัสแปลกประหลาดจู่โจมเข้าที่คอของเขา สัมผัสเปลียกแฉะ เจ็บจี๊ดในบางคราว เขาเอียงคอหนีด้านหนึ่งก็โดนจู่โจมเข้ามาอีกด้านหนึ่ง

"ปล่อย ข้า ขอร้อง"

"เชื่อสิ เจ้าไม่อยากให้ข้าปล่อยหรอก"

เขาถูกถอดเสื้อออกไปแล้วมันติดอยู่ตรงข้อมือที่ถูกมัดไว้ข้างหลัง

"ดูตรงนี้ของเจ้าสิ มันมีสีชมพู"

 บุรุษผู้นั้นเป็นคนปากว่ามือถึง เขารู้แล้ว ในตอนที่มือหยาบบีบคลึงหน้าอกของเขาอีกครั้ง ครั้งนี้มันมีความเปียกแฉะและกลิ่นหอมอบอวลรอยขึ้นมาแตะจมูกของเขา

น้ำมันหอมจะเริ่มออกฤทธิ์ปลุกกำหนัดเมื่อถูกถูนวด และสูดดมกลิ่นของมันเข้าไป กลิ่นมันเย็นสบายเหมือนได้ล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ เขากำลังรู้สึกอย่างนั้น

"อืออ อ่า ป ปล่อยข้าเถอะ "

"หึ วันนี้ข้าไม่ได้มาปล้นสิ่งของอันใด มีเพียงร่างกายเจ้าที่ข้าต้องการ มันช่างยั่วยวนใจข้าไม่ว่าจะหยิบจับสิ่งใน หรือทำอะไรอยู่ล้วนแต่ยั่วยวนตัวข้าทั้งนั้น"

มือหยาบลูบไล้ต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนถึงแอ่งสะดือ เขาเล่นกับมัน จนเขาร้อนๆ วูบวาบ เสียวไส้ไปหมด มือข้างนั้นพรมไปด้วยน้ำมันหอมจนผิวเขาลื่นมือ มันเย็นสบายมากจนเขาเอนหลังไปผิวผนังไว้แหงนหน้ามองไปบนหลังตู้ที่ตั้งสูงติดเพดาน มันเริ่มแล้วกลางกายเขาชูชันสั่นระริกบ่งบอกถึงอารมณ์ใคร่ปรารถนาอันแรงกล้า

"ข้า อะ "

"ข้าจะไม่แตะเจ้า ถ้าเจ้าไม่บอกว่าทดลองมันกับใคร กี่คน กี่ครั้ง พูดมาให้หมด"

"ตรงนั้นของเจ้ามันต้องการข้ามากๆ เวลานี้ จงพูดมาให้หมด"

ชายปริศนาคนนั้นพูดถอยห่างออกไปครึ่งก้าวพร้อมทั้งชี้นิ้วไปตรงส่วนที่แข็งขึงขึ้นมาจนปวดหนึบ มีน้ำซึมออกมาจากส่วนปลาย ชายคนนั้นโฉบมือผ่านไปมาแต่ไม่แตะต้องมัน เขามองการกระทำนั้นตาไม่กะพริบ

"ข้า ไม่ได้ทดลองทำเอง ข้าให้มันกับนักผจญภัยบางคน กระซิบบอกเขาเกี่ยวกับฤทธิ์ของมัน แล้วไม่นานเขาก็กลับหาข้าเพื่อขอซื้อมันกลับไปอีกครั้ง เขากระซิบบอกข้าว่าคู่นอนของเขามีความสุขกับมัน"

เขารีบพูดออกมาด้วยความรวดเร็วกระชับเอาแค่ใจความสำคัญ แววตาเว้าวอน

"อือ คำตอบเป็นที่น่าพอใจ ข้าจะให้รางวัล"

"ดูเจ้าตอนนี้สิ อ้อนวอนข้าอย่างกับแมวน้อยน่ารัก แต่สำหรับเจ้าคงเป็นแมวน้อยยั่วสวาท ยั่วกำหนัดข้ามากกว่า"

มือบางเป็นอิสระอีกครั้ง แต่ร่างกายกลับไม่ใช่เช่นนั่น เสื้อผ้าถูกถอดทิ้งไปหมดข้าง ๆ โต๊ะที่เขาถูกยกขึ้นมานั่ง

"ข้าจะไม่อนุญาตให้แกะผ้าปิดตาเจ้าออก"

ชายคนนั้นจับข้อมือเข้าไว้ทันก่อนที่จะได้แกะมันออก

"เป็นเด็กดี ของข้า"

เขาถูกลูบไล้เบา ๆ บนหัวก่อนนิ้วจะสางเข้ามาเบา ๆ ด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างบีบคลึงอยู่ที่สะโพกเขาถูกดึงให้โน้มตัวไปข้างหน้าจนก้นลอยเด่น

"แอ่นก้นกลม ๆ ขอเจ้าขึ้น ให้ข้าเล่นกับมันให้ถนัดขึ้นหน่อยสิ เด็กดี"

เขาทำตามอย่างว่าง่าย เขารู้สึกสบายที่หัวด้วยนิ้วที่คลึงเล่นเบาๆของชายคนนั้น ก้นเขามันเยิ้มไปด้วยน้ำมันหอมเขาเลื่อนมือลงไปเล่นกับช่องทางข้างหลังลูบไปตามรอยแยกระหว่างก้นทั้งสองข้างจนคนถูกกระทำครางเสียงแผ่วออกมา

เขาแทรกนิ้วลื่นเข้าไปชักเข้าออกเป็นจังหวะ ลมหายใจหอบกระชันขึ้นเรื่อยๆ ตัวเขาถกเข้าหาร่างกายที่ดูจะแข็งแกร่งสัมผัสได้ถึงกล้ามหน้าท้องแข็งๆ  เขาคล้องลำแขนไปบนคอหนาถกขารัดรอบเอวสอบ มุดหน้าลงกับหัวไหลหนา

"ข้าต้องการเจ้า เจ้าช่วยเอาของเจ้ายัดเข้ามาในตัวข้าที"

"หึๆ ไคล์ ชื่อของข้า เด็กดี "

"เรียกชื่อข้าตอนที่ข้าเข้าไปในตัวเจ้า กอดข้าไว้แน่นๆละ"

ชายคนนั้นปล่อยมือออกจากก้นกลม แล้วถอดกางเกงออก มือหยาบกลับมาจับกุมสะโพกเขาอีกครั้งยกตัวเขาขึ้นมือแบะสะโพกออกจากกัน เขารู้สึกถึงความอุ่นโฉบไปมาผ่านร่องก้นมันแข็งมาก

ชายคนนั้นยกตัวเขาขึ้นลงเป็นจังหวะ จนส่วนอ่อนไหวกระแทกกับกล้ามท้อง เขาครางเสียสั่นกอดรอบลำคอหนาแน่นขึ้น ได้ยิ้นเสียงหัวเราะเบา กับเสียงกระซิบแหบพร่าข้าง ๆ หู

"เจ้าจับมันยัดเข้าไปในรูสวาทของเจ้าสิ มือข้าไม่ว่าง"

เขาพูดไปบีบก้นเขาไปทั้งสองข้าง บีบขย้ำหนักๆ เหมือนจะเน้นย้ำคำพูดนั้นว่าเป็นจริง มือหยาบไม่ว่างจริงเพราะมัวแต่เล่นกับก้นของเขาอยู่

เขาปล่อยมือข้างหนึ่งจากลำคอหนาเอี่ยวมาข้างหลัง จับเข้ากับส่วนแข็งขึง ที่เขาก็พึ่งจะรับรู้ว่ามันไม่ได้แข็งอย่างเดียว มันหนา อวบยาว เขากำไม่มิดเลยด้วยซ้ำ

เพี้ยะ ๆ ๆ

"เจ้าช้า"

"อืออ ข้า ข้าอึดอัด ไคล์ ไคล์... อ่าา"

เขาโดนตีกก้นมันเจ็บและกระตุ้นเขามากด้วยเขายัดสิ่งที่อยู่ในมือเข้าไปดันตัวลงเลื่อย ๆ จนแน่นหน้าท้องไปหมด แต่เข้ารู้สึกได้ว่าส่วนนั้นยังเข้ามาไม่หมด

"อืมม ใจเย็นเด็กดี ของข้า เจ้าจะได้มันทั้งหมดนั้น ค่อยขยับไปเรื่อยๆ อย่างนั้น อ่าาา อืมม "

เขาทำตามได้แค่แปบเดียวก่อนจะเริ่มขย่มมันเขาไม่รู้ว่าตัวเขาลอยขึ้นจากโต๊ะตอนไหน จังหวะขย่มมันคล้องกับจังหวะการเดิน เขารู้ว่าขึ้นมาข้างบนแล้วก็ตอนได้ยินเสียงแมวร้อง เขาดึงผ้าปิดตาออกก่อนมองไปรอบๆ นี้ห้องนอนข้างบนของเขา บนเตียงมีแมวส้มกำลังขู่คนแปลกหน้า เขามองมันก่อนหันมามองคนที่เขากอดก่ายอยู่ เขาสำรวจใบหน้านั้นอย่างหลงใหลดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลยากที่จะละห่างออกไป

"ข้าคิดว่าเจ้า น่าจะต้องการเตียง"

"อย่ามองข้าอย่างนั้น มันทำให้ข้าคลั่งได้นะ เจ้าจะไม่ได้ลุกจากเตียงจนเช้า"

"ข้า เอ่อ ข้าไม่ห้าม"

"หืมม"

ไคล์คำรามเวียงร่างเล็กลงเตียงตามไปคร่อมทับจนเตียงลั่นเสียงดัง เจ้าที่เก่ากระโดดหนีไปหลบมุมห้อง เขาไม่สนใจมันอีก สีตาสวย ๆ คู่นั้นน่าสนใจกว่าเป็นไหนๆ

ไคล์อัดตัวเข้าหาช่องทางที่บวมเป่งอีกครั้งกระแทกอย่างเอาแต่ใจ ร่างเล็กหัวสั่นคลอนเสียงครวญครางดังเข้าไปในป่า

"ไคล์ อ่าา ไคล์ ~~"





/////////////////////////////////////

เขาตื่นขึ้นมาในตอนสาย เตียงว่างเปล่ามีเพียงแมวส้มนอนเลียขนอยู่บนหมอนข้างหัวเขา

ที่ว่างข้าง ๆ มีเพียงกระดาษแผ่นหนึ่งกับข้อความ

"ข้าจะกลับมาอีก"




 :hao7:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-05-2019 01:47:07 โดย nittanid33333 »

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 889
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
มาปล้นแมวจริงด้วย :z1: :z1:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
อ่าวๆ ตื่นเช้ามาแล้วหายหัวไปไหน! มารับผิดชอบน้องเดี๋ยวนี้!!!   :z6:

ออฟไลน์ Celestia

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 833
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
คนหื่น! นึกว่าจะมาแบบอุ้มไป ที่ไหนได้  :oo1: :oo1: :oo1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด