[เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] หนึ่งชาติภพผูกพัน #แบคฮวี #เอยูจีน #mpreg
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้นตอนเดียวจบ] หนึ่งชาติภพผูกพัน #แบคฮวี #เอยูจีน #mpreg  (อ่าน 1138 ครั้ง)

ออฟไลน์ atavee

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
        ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-01-2019 15:23:03 โดย atavee »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น่ารักดี..อย่าลืมลงกฎเล้าน๊า   :pig4:

ออฟไลน์ atavee

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
   จวนแม่ทัพแดนประจิมตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองหลวง เรือนใหญ่คือเรือนหยกงาม เป็นเรือนใหญ่ที่คังฮูหยินตกแต่งด้วยตนเองทั้งหมด ทั้งต้นไม้และสวนดอกไม้ รวมถึงภาพเขียนต่าง ๆ ที่ประดับอยู่ในหอตำรา ดูงดงามและเงียบสงบสมกับเป็นจวนแม่ทัพ

               เมื่อต้นปีแม่ทัพแดนประจิม ‘คังซานฉิน’ กลับมาจากชายแดนพร้อมกับชัยชนะ หลังจากกรำศึกอยู่นานนับปี ฮ่องเต้พระราชทานรางวัลให้อย่างมากมาย อีกทั้งยังพระราชทาน ‘สมรส’ ให้แม่ทัพตัดแขนเสื้อผู้นี้อีกด้วย ผู้คนทั่วแคว้นล้วนตระหนกจนผมแทบร่วง ด้วยบุรุษที่ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้กับแม่ทัพคังนั้น เป็นบุรุษอ่อนแออ้อนแอ้นราวกับหญิงสาว เล่าลือกันว่างามล่มเมืองแต่เป็นคุณชายเจ้าสำราญที่บ้านใดก็ไม่ต้องการมาเป็นเขย

               วันมงคล ตระกูลคังมอบสินสอดเพียงยี่สิบคานหาบ ดูก็รู้ว่าไม่เต็มใจรับคุณชายเจ้าปัญหามาเป็นเขยอย่างยิ่ง อีกทั้งบ่าวรับใช้ในจวนยังนำความมาบอกว่าคังซานฉินนำน้ำแกงไร้บุตรให้ฮูหยินของตนดื่ม ผู้คนได้แต่ส่ายหน้า เห็นทีในปีหน้าแม่ทัพคังคงตบแต่งอนุเข้าจวนเป็นแน่

               ไหนเลยจะมีผู้ใดล่วงรู้ถึงความจริง

               ว่าคุณชายเจ้าสำราญนั้นแท้จริงเป็นหนึ่งในองค์ชายที่ฮ่องเต้ต้องการปกป้อง

             

               ‘อวี่อวิ้นหยาง’ ขยับกายเล็กน้อยยามได้ยินเสียงบ่าวรับใช้ปลุกให้ตื่น บุรุษรูปร่างอรชรปรือตาที่กลมสุกใส เหลือบมองบุรุษข้างกายที่นอนหลับสนิท อวี่อวิ้นหยางระบายยิ้มสดใสราวกับพระอาทิตย์ ยันกายให้ลุกขึ้นจากเตียง ผ้าห่มผืนน้อยร่นไปถึงช่วงเอวคอดกิ่ว เผยรอยจุมพิตสีดอกมู่ตัน* และรอยฟันทั่วร่าง

               “ซานฉิน ท่านตื่นได้แล้ว” อวี่อวิ้นหยางปลุกสามี คังซานฉินเป็นแม่ทัพ เพียงได้ยินเสียงใสก็ลืมตาตื่น คังซานฉินระบายยิ้ม ดวงตาฉายแววรักใคร่อยู่หลายส่วน เอื้อมมือหยาบเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าภรรยา

               “ข้าตื่นแล้ว”

               “วันนี้ท่านจะไปฝึกดาบหรือไม่” อวี่อวิ้นหยางถาม เลื่อนฝ่ามือจับมือของคังซานฉินไว้แนบแก้ม

               “ไป” คังซานฉินมองภรรยาประทับจุมพิตที่หลังมือ คลอเคลียคล้ายลูกแมวตัวน้อยแล้วหัวใจสั่นไหว “เจ้าเองก็ควรจะไปด้วย”

               “คุณชายเจ้าปัญหาเช่นข้า ตามท่านแม่ทัพไปจะดีหรือ” อวี่อวิ้นหยางส่ายหน้า รอยยิ้มจางลงไปเจ็ดส่วน คังซานฉินเห็นแล้วปวดใจนัก

               “หากไม่ติดว่าเป็นบัญชาของฝ่าบาท ข้าไหนเลยจะทิ้งเจ้าไว้ในจวน”

               อวี่อวิ้นหยางเป็นโอรสของฮ่องเต้ที่เกิดจากจางกุ้ยเฟย เพราะนางสุขภาพอ่อนแอจึงสิ้นลมในวันที่ให้กำเนิดเขา ฮ่องเต้เสียพระทัยเป็นอย่างมาก แม้ต้องการเลี้ยงให้อวี่อวิ้นหยางเติบโตเป็นรัชทายาท แต่ด้วยคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับจางกุ้ยเฟยว่าจะปกป้องบุตรชายของพวกเขาให้ห่างไกลจากการแย่งชิงราชบัลลังก์ เมื่อไม่มีมารดาคอยคุ้มครอง ฮ่องเต้จึงตัดสินพระทัยส่งอวี่อวิ้นหยางให้ตระกูลเยว่เลี้ยงดูแล้วปล่อยข่าวว่าจางกุ้ยเฟยแท้งบุตรจนสิ้นลม ยามเติบโตรู้ความ นายท่านตระกูลเยว่ก็เล่าความจริงให้องค์ชายฟัง อวี่อวิ้นหยางเป็นเด็กฉลาด นับตั้งแต่วันที่รู้ความจริง เด็กหนุ่มก็แสร้งทำตัวมีปัญหา ทิ้งความฉลาดไว้เบื้องหลัง สวมหน้ากากคุณชายเจ้าสำราญเพื่อมิให้ผู้ใดจับตามอง

                อวี่อวิ้นหยางทำสำเร็จมาตลอดจนกระทั่งพบกับคังซานฉิน

                เพียงแรกสบตา คังซานฉินก็กระชากหน้ากากของอวี่อวิ้นหยางทิ้ง ทั้งคู่ลอบพบกันในจวนแม่ทัพ ความรู้ไปถึงหูฮ่องเต้ คังซานฉินจึงถูกส่งไปรบกับคำสัญญาว่าหากได้ชัยชนะกลับมา ฮ่องเต้จะพระราชทานสมรสให้ทั้งคู่

                ถึงอย่างนั้น ตระกูลเยว่และตระกูลคังก็จำต้องแสร้งทำเป็นไม่พึงพอใจกับงานที่เกิดขึ้น

                “ข้าไม่เคยเสียใจ” อวี่อวิ้นหยางขยับกาย หยิบเสื้อผ้ามาสวม “เพียงได้แต่งกับท่าน ให้ดื่มน้ำแกงไร้บุตร ข้าก็ยินดี”

                คังซานฉินขมวดคิ้ว ลุกขึ้นมานั่ง รั้งร่างบอบบางให้นั่งลงบนตัก

                “แต่ข้าไม่ยินยอม เจ้าไม่อยากมีลูกกับข้าหรือ”

                “ข้าย่อมต้องการเช่นนั้น” อวี่อวิ้นหยางโอบแขนรอบลำคอสามี “แต่ข้ามีลูกในเวลานี้ไม่ได้ ข้าจำต้องแก้ไขภาพของคุณชายเจ้าสำราญเสียก่อนจึงจะมีลูกให้ท่านได้”

                “ไยต้องเกรงลมปากชาวบ้าน” คังซานฉินถอนหายใจ “ข้าอยากเลี้ยงลูกของเรา”

                “ปีหน้าข้าจะหาอนุมาให้ท่าน”

                “ข้าไม่แต่งอนุ” คังซานฉินปฏิเสธ ขึงขังจริงจัง “หากไม่ใช่เจ้าแล้ว ข้าไม่อยากร่วมเตียง”

                “ท่านแม่ทัพกล่าวหนักเกินไปแล้ว” อวี่อวิ้นหยางหัวเราะร่วน พึงพอใจ “ข้าจะไปแต่งตัว”

                “แต่งชุดให้ข้าด้วยได้หรือไม่” คังซานฉินออดอ้อน น้ำเสียงอ่อนลง

                “นั่นเป็นหน้าที่ของข้า”

                ยามเฉิน** อวี่อวิ้นหยางก็แต่งกายเรียบร้อย เขาสวมชุดสีเหลืองอ่อน เป็นชุดเรียบ ๆ ที่สวมแล้วผู้ใส่น่ามองยิ่งนัก คังซานฉินมองร่างภรรยาไม่วางตา มองมือเรียวขยับจัดชุดให้ตนเองอย่างคล่องแคล่ว

แค่เพียงคิดว่าจะได้ตื่นมาเจอหน้าอวี่อวิ้นหยาง ให้เขาช่วยแต่งกายให้ทุกเช้า ได้ทานอาหารร่วมโต๊ะ ในวันหนึ่งอวี่อวิ้นหยางคงคลอดลูกให้เขา เด็กตัวน้อย ๆ วิ่งอยู่รอบจวนและลานประลอง หากเป็นลูกชายก็จะสอนให้รบ จับดาบ จับธนู หากเป็นลูกสาวก็จะให้ท่านแม่ช่วยสั่งสอน สอนชงชาให้ได้รสอย่างรสมืออวิ้นหยาง... คังซานฉินไม่ทันรู้ตนว่าตัวเองผุดรอยยิ้มหล่อเหลาเพียงใด กระตุกหัวใจภรรยาให้สั่นคลอน

               “ยิ้มเช่นนี้ คิดถึงหญิงงามอยู่หรือ” อวี่อวิ้นหยางเอ่ย แก้มใสสองข้างเจือสีแดงเรื่อ

               “หญิงงามผู้นั้นคงไม่งามเท่าเจ้ากระมัง” คังซานฉินตอบ ก้มลงกดปลายจมูกเข้ากับแก้มอวี่อวิ้นหยาง สูดเอากลิ่นหอมประจำกายเขา

               “ช่างเจรจานัก” อวี่อวิ้นหยางเอี้ยวตัวหลบเล็กน้อย ตบแผ่นอกกว้างเบา ๆ คังซานฉินยันกายออกอย่างนึกเสียดาย

               “ข้าอยากให้เจ้าไปดูข้าฝึก”

               อวี่อวิ้นหยางหัวเราะเสียงใส

               “เช่นนั้นข้าเกรงว่าท่านจะหนักมือกับคนเหล่านั้น”

               คังซานฉินหัวเราะตาม

               “ข้าย่อมอยากให้เจ้าสนใจแต่ข้าเพียงผู้เดียว”

               “ข้าเป็นของท่านเพียงผู้เดียว” อวี่อวิ้นหยางเขย่งปลายเท้า ประทับริมฝีปากลงบนแก้มสาก “เดินทางได้แล้ว หากท่านแม่ทัพแดนประจิมขาดการฝึกจะเป็นที่ติฉินได้ว่าภรรยาล่มชาติล่อลวงจนท่านแม่ทัพไม่ออกจากจวน”

               คังซานฉินหัวเราะ ไม่โต้ตอบ เพียงแต่นึกอยู่ในใจว่า ผู้ใดมีคู่ครองที่งดงามเช่นเขา เกรงว่าจะไม่มีใครอยากออกจากจวน ไม่เว้นแต่ฮ่องเต้ก็ตาม

 

               คังซานฉินออกไปฝึกแล้ว อวี่อวิ้นหยางฝึกทำขนมอยู่ในครัว สองมือเรียวบางขยับจับนั่นนี่ตามคำสั่งสอนของแม่ครัว แม่สามีสอนไว้ว่าการทำขนมก็เป็นวิธีหนึ่งที่จะมัดใจสามี ดูอย่างนายท่านที่รักแต่เพียงฮูหยิน ไม่มีอนุมากวนใจแม้แต่น้อย

               อวี่อวิ้นหยางเผลอเอามือลูบท้องอยู่หลายที ใช่ว่าเขาไม่อยากมีลูกกับคังซานฉิน แต่เมื่อโชคชะตาขีดไว้เช่นนี้แล้ว อวี่อวิ้นหยางก็จำเป็นต้องยอมรับ ได้แต่นึกสวดภาวนาให้คังซานฉินรักเพียงแต่เขา อย่าได้ตบแต่งอนุอย่างที่ตนเองบอกไว้เลย

               ยามเซิน*** คังซานฉินก็กลับมาถึงจวน อวี่อวิ้นหยางรีบวางผ้าที่ตนเองปักอยู่แล้วรีบรุดไปหา รินน้ำชาที่ตนเองชงและวางขนมที่ตนเองทำเคียงกัน

               คังซานฉินหยิบกินอย่างเอร็ดอร่อยพร้อมกับจิบน้ำชา

               “ฝีมือเจ้าพัฒนาไปมาก รสมือของเจ้ายอดเยี่ยมไม่แพ้ท่านแม่เลย” คังซานฉินชื่นชม อวี่อวิ้นหยางได้ยินเช่นนั้นก็ผุดยิ้มยินดี

               “ถ้าท่านชอบ ข้าก็จะทำบ่อย ๆ”

               “ข้าไม่อยากให้เจ้าเหนื่อย”

               อวี่อวิ้นหยางส่ายศีรษะ

               “ถ้าท่านชอบ ข้าก็ไม่เหนื่อย”

               คังซานฉินยกยิ้ม อยากให้ฟ้ามืดลงจะได้ทำให้ฮูหยินแสนรักของตนเอ่ยปากว่า ‘เหนื่อย’ เสียที อวิ้นหยางยังคงนั่งกินขนมจิบน้ำชา ไม่รู้ภัยอันตราย อยู่ ๆ เขาก็เอ่ยขึ้น

               “เหมันตฤดูปีหน้า ข้าจะเลิกดื่มน้ำแกงไร้บุตร”

               “จริงหรือ” คังซานฉินเบิกตากว้าง ก่อนดวงตาจะอ่อนแสงลง “เร็วกว่านี้ไม่ได้หรือ เป็นปีนี้?”

               “เร็วเกินไป ท่านแม่บอกว่าปีหน้าเป็นเวลาที่เหมาะสม” อวี่อวิ้นหยางไม่ยอมสบตา น้ำเสียงแผ่วเบาคล้ายกระซิบ “ถ้าหากท่านไม่อยากรอ...”

               “ข้ารอได้” คล้ายคังซานฉินจะรู้ว่าฮูหยินของตนคิดสิ่งใด จึงรีบพูดตอบทันที “ขอเพียงเป็นลูกของเจ้า เป็นลูกของเรา ข้ารอเขาได้ ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ ข้าไม่ต้องการบุรุษผู้อื่น หญิงงามข้าก็ไม่ต้องการ ข้าต้องการเพียงเจ้า”

               ภาพตรงหน้าเลือนรางขึ้นมา อวี่อวิ้นหยางกะพริบตาถี่ ไม่ทันรู้ตัว ปลายนิ้วสากก็เช็ดเข้าที่ใต้ดวงตา

               “อย่าร้องอีกเลย ข้ารู้ว่าเจ้าทุกข์ใจเรื่องอนุนัก”

               “ท่าน...”

               “ขอเพียงเชื่อใจข้า เช่นเดียวกับที่ข้าเชื่อใจเจ้า” คังซานฉินประทับริมฝีปากจุมพิตเปลือกตา จุมพิตปลายจมูก และจุมพิตที่ริมฝีปาก ความอ่อนโยนในตอนแรกเปลี่ยนเป็นรุนแรงมากขึ้น อวี่อวิ้นหยางหลับตาลง

               อวี่อวิ้นหยางปรารถนาจะสร้างครอบครัวกับเขา มีลูกเล็ก ๆ วิ่งเล่นอยู่รอบกาย ปรารถนาจะเคียงคู่คังซานฉินไปจนแก่เฒ่า เขาไม่รู้ว่าชาติหน้ามีจริงหรือไม่ หากชาติภพนี้ขอเพียงได้อยู่เคียงข้าง อวี่อวิ้นหยางพร้อมจะสละทุกสิ่งแม้กระทั่งสิทธิ์ในราชบัลลังก์

               ห้าปีต่อมา อวี่อวิ้นหยางก็คลอดบุตรคนที่สอง บุตรชายคนโตอายุได้สามขวบ ส่วนบุตรชายคนเล็กสุขภาพแข็งแรงดี

               อวี่อวิ้นหยางจึงได้รู้ใจตนเองว่าความสุขที่ตนปรารถนานานนั้น งดงามเพียงใด

 

END

*ดอกมู่ตัน = ดอกโบตั๋น
**ยามเฉิน = 07.00 - 08.59
***ยามเซิน = 15.00 - 16.59
 

สวัสดีค่ะ อฏวีค่ะ (อ่านว่า อะตะวี) เป็นนามปากกาใหม่แต่หลายคนอาจจะคุ้นเคยกันอยู่บ้าง (ฮา) เรื่องนี้เป็นเอยูจีนเรื่องแรก ถ้าหากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ถ้าหากต้องการติชม สามารถให้กำลังใจกันได้ผ่านทางคอมเม้น หรือในทวิต @tavee_a ได้เลยค่ะ ขอบคุณทุกคนมากค่ะ รักคนอ่าน รักแบคฮวีค่ะ

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด