12.
“ ถ้าไม่หยุด เราเลิกกัน ” ผมใช้ไม้ตาย
“................................” ตอนนี้มันหยุดแล้วครับ.......
“ อยากเลิกกับกรูจริงเหรอวะ ? ” ไอ้หมาบ้าเห่า
.
.
“ .......................... ” ผมไม่ตอบอะไรเพียงแค่มองหน้ามัน ....มองหน้ามัน......เท่านั้นจริง ๆ ใจมันแปลบ ๆ
มันก็มองมาที่ผมเหมือนกัน ต่างคนต่างนิ่ง ไม่มีใครยอมพูดอะไร........รู้สึกตัวชา หูอื้อ มันสั่นไปหมด
นี่กรูกลัวเหรอ...? กรูกำลังกลัวอะไรอยู่ ...? ตอนนี้เหมือนไอ้เดี่ยวมันกำลังคิดอะไรอยู่สักพักมันก็พูดว่า
“ ไม่ได้หวะ เมิงห้ามไปไหนจากกรู เมิงเป็นของกรูคนเดียว กว่ากรูจะได้เมิงมา กว่ากรูจะรักใครได้
กว่ากรูจะเจอเมิง .....เวลาที่กรูเสียไป ใจที่กรูใช้ไป กรูมีไว้เพื่อเมิง.....ถ้าพรุ่งนี้เมิงไม่อยู่แล้ว.....กรูจะอยู่ยังไงวะ
....... จะเห็นแก่ตัว ห่าเหว เชี่ย เลวทราม ต่ำช้า ใครจะมองกรูว่ายังไงก็ช่างแมร่ง เมิงต้องเป็นของกรูเท่านั้น ”
ไอ้หมาบ้าประกาศกร้าว
“ แล้วเมิงถามกรูยังวะ ” ผมบอกมัน
“ ไม่หวะ คำตอบเมิงคือกรู ”
“ กรูไม่ขอไรมากนะ ขอแค่เมิง........” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบมันก็เข้ามาจูบผมครับ....จูบอย่างรุนแรงมาก ๆ ครับ
...............สักพักก็เปลี่ยนเป็นกอด...............ผมอึ้งไปพักนึงมันแบบว่าใจเต้นแรงมากครับ......รู้สึกดีครับ เฮ้อ
เรื่องที่ผ่านมาแม้มันจะไม่เคลียร์แต่มันก็ผ่านไปแล้ว......ไม่อยากกลับไปคิดอีก.....ทำไมวันนี้ผมรักมันจังเลยครับ
“ มือเมิงเจ็บป่าววะ ” ผมถาม
“ ช่างแมร่งเถอะ ไม่เท่าไหร่หวะ ตกลงคือเมิงอยู่กับกรูนะ จบ ปะกลับบ้าน วันนี้กรูอยากแดรกเมียกรู ”
“ เชี่ยละ ” แล้วทำไมอยู่ดี ๆ ผมกับมันถึงดีกันได้อะ 555+ ช่างแมร่ง แค่นี้พอละ ....
กว่าจะได้กลับบ้านก็เกือบตี 2 แล้วอะ เหนื่อยสาดกับทุกสิ่งอย่าง ถึงบ้านก็ชำระกายด้วยกันเพราะไอ้หมาเดี่ยวมันไม่ยอมรอครับ แต่ไม่มีอะไรนะครับ เพราผมเหนื่อยมาก ( ถ้าไม่เหนื่อยคงนะ 555+ )
กว่าจะได้นอนก็ ตี 3 ครับ ก็ไอ้หมาบ้ามันมาอ้อนผมอะ กอด จูบ ลูบ คลำอยู่ได้ สาดกรูง่วง
“ ขอบคุณนะ ” ได้หมาบ้าพูด
“ เรื่องอะไรวะ ” ผมถาม
“ ที่เมิงยังอยู่กับกรูไง …. กรูสัญญาว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีก ”
“ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดพอแล้ว .....สัญญามันจะไปสำคัญกว่าการกระทำได้ยังไงวะ ”
........สรุปคือมันนอนกอดผมทั้งคืนเลยครับ......มันคงกลัวผมไปจากมันอีก......นี่คือผมใจอ่อนใช่มั้ยครับ …?
แต่ก่อนนอนผมก็รู้สึกว่า....ต้องไปปลดปล่อยพันธนาการจากลำไส้ใหญ่ ( ขี้ ) .....อย่างแรง - -“ กรูแดรกไรไปวะ
.
.
7.00 น. คือเวลาที่ต้องตื่นครับ ผมกับมันมีเรียนเช้า คุณพระเซ็งขั้นเทพผมลืมกดปุ่มตั้งปลุก -*-
ลืมตามาอีกทีก็ 7.30 ยังดีที่ทัน ผมรีบลากไอ้หมาเดี่ยวไปอาบน้ำด้วยกันเลย.....
แต่ก็นะไม่ได้อาบน้ำดี ๆ หรอกครับ ....ก็ไอ้เชี่ยนี่มันเงี่ยนมาจากไหนไม่รู้ กะจะสอยผมเต็มที่
......กว่าจะได้ออกบ้านก็ 8.20 ....แต่ก็มิวายลืมเสิร์ฟ Breakfast ให้คุงหนูปลาทอง
เอาอาหารเม็ดไปก่อนนะลูก เช้านี้กรูไม่ว่าง.....ไปเรียนอย่างมึน ๆ ครับพี่น้อง .....
นั่งคุยเช่นเคย แทบไม่ได้ฟังอาจารย์ที่จ่ม ( บ่น ) อยู่หน้าห้อง แต่ก็มีงานใหญ่ครับพี่น้อง เฮ้ออ
งานเข้าอีกละ กรูจะว่างทำมั้ยเนี่ย ดีที่เป็นงานกลุ่ม ........10 โมงก็เลิกครับไม่มีไรมาก
ผมนัดไอ้หมาเดี่ยวที่ คันตรีน ( แคนทีน ) .......ไอ้เดี่ยวยังไม่มาเลยครับ ตอนนี้หิวมากเอาไงดีวะ
รอมันหน่อยก็ได้.......” ไอ้หน้าจืด”........” ไอ้หน้าจืดโว้ยยยยย ” ……
” ไอ้คุณภัทรหน้าจืดผู้จัดการชมรมฟุตบอลมหาวิทยาลัย xxx ครับ ” ………เฮ้ย นั่นกรูนี่หว่า หันขวับโดยพลัน
.....มันคือเชี่ยที่กรูเจอมันจูบกับผู้ชาย.....ทำไมต้องมาเจอมันวะ สาดด โมโหหิวแน่กรู
“ มีไรวะ ” ผมถามมัน
“ ป่าวหวะ แล้วเมิงมานี่ไมวะ ” มันถาม
“ กรูมาโรงอาหารนี่กรูมาไหว้พระมั้งครับ ”
“ กวนตรีนนะเมิง ”
“ หรืออยากให้ตรีนกรูไปอยู่บนหน้าเมิง ”
“ ไอ้เชี่ยนี่ กรูพูดดี ๆแล้วนะเว่ย ”
“ มีไรกันวะ ”..........พระเอกของกรูมาแว้ว >0<
“ ไม่มีไรหวะ ” ผมตอบ
“ ผัวใหม่เมิงเหรอวะ ” ไอ้เชี่ยนั่นถาม............ถามได้เชี่ยมาก งานเข้าอย่างจัง ไอ้หมาเดี่ยวมองหน้าผมอย่างสงสัย นัยน์ตาบอกชัดเจนว่าให้กรูอธิบายเดี๋ยวนี้
“ เชี่ยละ ที่เมิงเจอมันเป็นรุ่นน้องกรูเว่ย แต่นี่มันเป็น........” -*- อายหวะไม่กล้าบอกว่าเป็นอะไรกัน
“ ผมเป็นสามีแต่เพียงผู้เดียวของนัทครับ ” ได้หมาเดี่ยวพูดอย่างไม่อายฟ้าดิน
“ อ่อ ๆ แฟนเยอะนะครับคุณนัท ” ไอ้เชี่ยนั่นเห่า..............แล้วมันก็จากไป.....ถึงตอนนี้ผมยังไม่รู้จักชื่อมัน
ตอนบ่ายว่างครับ ว่าจะไปที่ชมรม ว่าจะเข้าไปเคลียร์งานที่ชมรม
“ ไอ้เชี่ยนั่นมันเป็นใครวะ ” ไอ้หมาเดี่ยวถาม
“ มันอยู่ทีมมหาลัย xxx หวะ รู้เท่านี้ ” ผมตอบ
“ แล้วที่มันบอกใครเป็นผัวเมิงนอกจากกรูวะ ”
“ ไม่มีไรหรอกหวะ มันเจอไอ้พี่แหกอยู่กับกรูบ่อย เลยคิดว่าเป็นผัวกรู ( เนียน ๆ 555+ ) ”
“ ให้มันจริงนะเมิง ”
“ เมิงไม่มีเรียนแล้วเหรอวะ ”
“ มีส่งงานแต่กรูฝากเพื่อนส่งแล้ว ....แล้วก็.....เมื่อกี้พ่อพี่แพมโทรฯมา ”
“........................” ผมนิ่งไม่รู้จะพูดอะไร ชื่อนี้อีกแล้ว
“ ไม่มีไรนะเว่ย กรูบอกปฎิเสธไปแล้ว เชื่อกรูนะ ไม่มีไรจริง ๆ ”
“ เค้าให้เมิงทำไร ”
“ เค้าให้กรูกับพี่แพมไปพบรองคณบดีฯ ”
“ ไปพบไมวะ ”
“ ไม่รู้หวะ แต่กรูไม่ไปแล้ว กรูบอกว่ากรูต้องซ้อม ”
“ ถ้าเค้ามาหาเมิงเลย เมิงจะทำไง มันก็เหมือนเหมือนเดิม เมิงก็ต้องไปกับเค้าใช่ปะ ? ”
“……..ไม่หวะ.......”
“ เมิงมั่นใจในคำตอบเมิงแล้วเหรอ ? ”
“ .....................” ไอ้หมาบ้าไม่พูดอะไรแต่.....ผงกหัวแทน.....บทสนทนาในรถจบลงแค่ตรงนั้นครับ
ตอนนี้ที่ชมรมคนเยอะมากครับ ที่สนามคนก็เยอะ ...มาประท้วงไรกันวะ
“ เฮ้ยไอ้นัท สนามซ้อมบ่าพอหวะ ” พี่แหกเห่า
“ แต๊ก๋า อาจารย์เปิ้ลว่าจะใด ”……..บลา ๆ สรุปต้องให้ทีมมหาลัย xxx ใช้สนามที่มหาลัยผมซ้อม
ผมกับพี่แหกแล้วก็ไอ้หมาเดี่ยวต้องไปหาสนามอื่นซ้อมครับ.....ผมกับพี่แหกโดนคณะกรรมการจัดการด่ากระหน่ำ
“ มันบ่าพอได้ไงวะ ” ตอนอยู่ในรถพี่แหกดูอารมณ์เสียเล็กน้อย บ่นอะไรไม่รู้ไปเรื่อยครับ.....
“ เฮ้ย คิงสองคนดีกั๋นละก๋า ” ....ไอ้พี่แหกเห่า....อยู่ดี ๆ ก็ถามผมสองคนก็สะดุ้งเล็กน้อย
“ บ่าได้โขดกั๋นเน่อ ” ผมตอบ
“ แต๊ก๋า อีน้าดดดดดดดดดด ” และแล้วก็เจอแรงประชดประชันของไอ้สาดดพี่แหก…..
วนหาที่อยู่นาน ก็ไม่เจอครับ ในมหาลัยคงไม่ได้แล้ว เลยคิดว่าต้องไปขอใช้สนามด้านนอก
.......ฉันจะอยู่เป็นคนของเธอ....จะรักเธอตลอดไป.....
โทรศัพท์ไอ้หมาบ้าดังงับ ก่อนมันจะรับมันมองหน้ามาทางผม แค่นี้ก็รู้แล้วครับว่าใครโทรฯมา
โทรฯ หาได้หมาเดี่ยวตั้ง 2 รอบ หึหึ ธุระคงเยอะ
“ สวัสดีครับ ” ได้เดี่ยวทักทาย
“ ครับผม ”
“ ผมทำธุระอยู่ครับ ”
“ คือตอนนี้สนามซ้อมมันไม่พอครับ เลยต้องมาหาสนามซ้อมครับ ”
“ อ่าวเหรอครับ ”
” อาจารย์ว่ายังไงมั่งครับ ”
“ คือ....เดี๋ยวผมต้องไปซ้อมต่อครับ ”
“ ไม่ได้คุยเลยครับ ”
“ วันที่ 12 มกรา ครับ แต่ผมไม่มีแข่งครับ ผมแข่งวันแรกวันนี่ 14 ครับ ”
“ เก็บตัวตลอดครับ ”
“ เย็นนี้เหรอครับ ....ก็คงไม่ได้อะครับ ”
“ ครับผม...สวัสดีครับ ” ……..
“ อาจารย์โทรฯมาเหรอวะ ” พี่แหกถาม
“ พ่อพี่แพม ” ไอ้หมาบ้าตอบ
“ โอ้ว งานเข้าเลยเมิง ”
“ ไม่ต้องหาสนามแล้วนะ อาจารย์หาได้แล้ว ” ไอ้หมาบ้าเห่า
“ เค้านัดเมิงเย็นนี้เหรอวะ ” ผมถามไอ้หมาเดี่ยว
“ อืม แต่กรูไม่ไปนะ เมียไม่อนุญาต ”
“ หึหึ ให้มันได้ตลอดนะ ” ผมบอก
ตอนนี้ก็กลับชมรมครับไปเอาของ มีหลายคนที่ไม่พอใจที่ต้องเปลี่ยนสนามซ้อม แต่ก็ช่วยไม่ได้ครับ
ต้องไปคุยให้รู้เรื่อง ......เจอพี่แหกเห่าทีทุกคนในทีมแมร่งเงียบหมด 555+ พี่แกเจ๋งสาด ตบมือให้เป็นเวลา 2 นาที
...ผมยังไม่ได้ไปสนามซ้อมกับทุกคน เพราะอาจารย์เรียกไปคุยด้วย ..อยู่ช่วยอาจารย์เรื่องเอกสาร เรื่องงาน
ตอนนี้ก็เย็น แล้วครับ ........นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ให้อาหารลูกชายกรูเลย ตอนนี้มันคงหิวมาก
ไม่มีเวลาเล่นกับมันเลยงับ สงสารมันหวะ ไม่มีรถอีกสาดเอ้ย เลยตัดสินใจโทรฯหาไอ้เชี่ยหมู....
มันอยู่หลัง ม. พอดีครับ.....” เฮ้ยไปส่งกรูที่บ้านหน่อยดิ ” …….ไม่ถึง 15 นาทีมันก็เสด็จมา
ไม่ถึง 20 นาทีก็ถึงบ้าน............เหมือนเดิมงับคุงลุกชายที่น่าร้ากกก มาต้อนรับถึงประตูรั้ว
ผมเข้าไปเอาอาหารให้มัน...หางมันสั่นดิ๊ก ๆ งับ มันตามผมมาถึงในบ้าน.....ผมคลุกข้าวกับปลาทูแล้วก็ตับให้มัน
ไอ้นี่มันชอบหมดอะครับ ขอให้กินได้มันกินหมด 555+.......ผมรอมันกินจนหมด แล้วเล่นกับมันสักหน่อย...
เล่นไปเล่นมา....เอาแล้วไงกรู....อาการเชี่ยแมร่งกำเริบ.....อยู่ดี ๆ ก็เหลือบไปมองท้องฟ้า.....เห็นอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า แสงสีแดงที่ช่างดู...เหงาได้ใจ....จริง ๆ ดูไปดูมา เรื่องในอดีตก็หวนกลับมาในใจ......
อดีตที่หันกลับมามองมันก็ ......ไกลจนเกินจะคว้า……..
*****
ยังคงจำภาพวันเก่าๆ วันเวลาที่ฉันยังเยาว์ เมื่อวันนั้น ท้องฟ้าช่างดูกว้างไกล
แค่มีลมเบาๆ พัดเมฆบางๆ จินตนาการ เห็นภาพต่างๆ เมื่อวันนั้น ท้องฟ้าคือเทพนิยาย
หลับทุกครั้ง ก็ได้เห็นภาพดี ๆ ตื่นอีกที ก็พร้อมซุกซนได้ใหม่
ปล่อยใจนอนมองท้องฟ้า ที่มีเมฆลอยมา สายลมเย็นสบาย ในบางวันที่มีเวลา
เคยมาลองฝันเรื่องดีๆ แต่วันนี้ แต่วันนี้ ท้องฟ้าดูแคบลงไป มองอะไร ก็ดูเป็นจริง
ทำอะไร ยากไปทุกสิ่ง อยากจะทิ้ง เรื่องที่ท้อแท้ในใจ อยากจะหนี กลับไปถามหาวันวาน ต่อเติมฝัน
ช่วงที่มันหายไป อยากกลับไปมองท้องฟ้า เฝ้าดูเมฆลอยมา ไม่ต้องแคร์อะไร
เคย เป็นเด็กคนหนึ่ง เมื่อวาน ทุกคนก็คอยรักฉัน คอยห่วงและคอย สนใจ
แต่ในวันนี้เคยมีใคระรู้ทุก ๆ วันฉันไม่มีใคร
แต่วันนี้ เมื่อกลับมาเห็นฟ้าเดียวกัน อยากจะฝัน
ให้เหมือนเมื่อวานได้ใหม่ กลับเจอแค่เพียงท้องฟ้า
แค่ปุยเมฆบางตา ที่กำลังละลาย
ฝันไม่ใช่ความจริง ชีวิตไม่ได้ดังใจ……
******
เฮ้ออ ผมนั่งกอดคุงปลาทองทั้งน้ำตาพร้อมรอยยิ้มท่ามกลางแสงแดดสีแดงเพลิงมัน......เหงาจัง.......ครับ
ไม่มีเหตุผลเลยจริง ๆ
((( TBC. )))
>>> คำเมืองตอนละคำ : ก่ายง่าว = เบื่อโคตร <<<