วันนี้เฮียแกอัพไดอารี่เกี่ยวกับการเป็นพ่อทูนหัว ถ้าเข้าใจไม่ผิดนะคะ แถมมีรูปอีกต่างหาก แต่แปะไดอารี่ก่อน เดี๋ยวค่อยแปะรูปให้นะคะ
《致，孩子》
2009-05-28 02:22 | (分类:默认分类)
晨，
我叫j.law...一个很平凡的老gay，却因自命不凡而被很多人知道了。
我和你的妈妈-月明，认识十年了。那时候我们都是中学生，第一次见你妈妈的时候她留着一头齐腰的长发，我们周末去逛商场的半路上她因和你外公打电话而在公共电话亭大哭，那天你外公说了你妈妈什么我忘记了，只记得你妈妈真的很爱哭。第二年我认识了你的爸爸，因为他不是很帅气我一直不喜欢他，还反对你妈妈和他恋爱长达三年，可惜...他们多年后还是结婚了......第十年的春天就有了你，转眼间你来人间也一个月了，你还习惯么？我来了二十几年了，也都还在适应的过程中，希望你能比我适应的快。
你妈妈比我大三岁，你就叫我舅舅吧。舅舅真的很爱美，十年，你妈妈都没见我穿过重复的衣服，变态的很。也很怕老，什么都不怕，就是挺害怕面对时间的。但你真的是太年轻了，在你面前我输的心服口服，宝贝...我是高兴的。
你妈妈是我生命中最重要的朋友，彼此见证了彼此许多的快乐和伤悲。渐渐你的妈妈长大了，学会了坚强，决定拥有你并将自己所有最好的都给你。而......舅舅选择了一条充满实验的人生路，确切的说舅舅也不记得是哪天为自己的人生做过如此重大的选择了...因为舅舅是被命运先选择的。路还很长，很远，很过瘾，很迷茫，也许没有尽头...所以舅舅谁也不能带，只能自己走。
我第一次见你时，你正酣睡在初夏的沙发上，我很羡慕你的爸爸妈妈。也在窃笑将来他们就要把全部经历都放在你的身上，为你操心，为你劳力，为你赚钱。这样幸福的场面舅舅看看就够了，不敢奢求的。尽管舅舅的爸爸也渴望能有你这样一个胖嘟嘟的小家伙，但他注定今生是个失落的老人了，舅舅对不起他，吃他，用他，翅膀硬了之后唯一的回报就是将他的愿望摔的粉碎，粉碎。
舅舅的故事很多，很长。但人生就是这样，有些愿望是可以实现的，有些是不可以的，谁都一样不曾十全十美，太公平了。
你长大之后要乖，要好好读书，要懂得疼惜爸爸妈妈，要懂得感恩生命。要学会寻找快乐，要学会面对风雨，要做个有肩膀的坚强男生。
你的名字是你出生的第二天，我去找一位道长求来的，为了一个字舅舅花了很多钱。八字里面的残缺都帮你补齐了，舅舅信命，舅舅更相信人间只是宇宙里的一度空间，还有很多很多的冥冥是我们这些肉眼凡胎无力参透的，愿天能保佑你平安走过每道磨难，给你一个顺遂的未来，一切都从这个名字开始。
这是今生我送你的第一份礼物，以后还会有很多很多的...舅舅是个很大方的人，比你爸爸出手豪爽太多，呵呵，真的。
愿多年后我们也能成为朋友，你的洛洛小舅也让我帮他摸摸你的脸颊，愿你长高后和他一样容貌出众，颠倒众生。
回见，我的宝贝。
(该文之前被校内和谐了，故重发一次。灌水，沙发，占座者皆黑名单)
origina: xiaonei.com/jlaw
edit: จริงๆเฮียไม่ได้ลบไดแต่เป็นเพราะว่าน่าจะเป็นกฏใหม่ของทาง xiaonei ที่เวลาโพสต์หรือแก้ไขอะไรทางเว็บจะต้องตรวจสอบเอง พอดีเฮียแก้ไขก็ต้องโดนตรวจก่อน เฮียแกก็เซ็งกับกฏนี้นะ เพราะเห็นบ่นมาหลายครั้งแล้ว
《ถึง หนูน้อย》
ตอนเช้า
ฉันชื่อ j.law...เกย์แก่ธรรมดาคนหนึ่ง แต่เพราะชีวิตที่ไม่ธรรมดาทำให้มีคนมากมายรู้จัก
ฉันกับแม่ของหนู หมิงเย่ รู้จักกันมาสิบปีแล้ว เวลานั้นเราเป็นแค่นร.มัธยม วันแรกของการพบกันแม่หนูมีผมยาวถึงเอว วันสุดสัปดาห์เราไปซื้อของด้วยกัน ในระหว่างทางแม่หนูร้องไห้เสียยกใหญ่อยู่ในตู้โทรศัพท์สาธารณะเพราะว่าได้รับโทรศัพท์จากคุณตาของหนู วันนั้นคุณตาของหนูพูดอะไรกับแม่หนูฉันก็ลืมไปแล้วล่ะ จำได้แต่เพียงแม่หนูเป็นเด็กขี้แง ปีที่สองฉันได้รู้จักกับพ่อของหนู เพราะว่าเขาไม่ค่อยหล่อฉันเลยไม่ค่อยชอบพ่อหนู ยังคัดค้านให้แม่หนูเลิกความสัมพันธ์ที่มีกันมาสามปีกับเขา น่าเสียดาย...หลังจากนั้นหลายปีพวกเขายังแต่งงานกัน......ฤดูใบไม้ผลิของปีที่สิบก็มีหนูขึ้นมา พริบตาเดียวหนูมาอยู่บนโลกนี้ได้หนึ่งเดือนแล้ว หนูชินหรือยัง? ฉันอยู่มายี่สิบกว่าปีแล้วยังอยู่ในช่วงกำลังทำความคุ้นเคยอยู่เลย หวังว่าหนูจะคุ้นเคยมันได้เร็วกว่าฉันนะ
แม่ของหนูแก่กว่าฉันสามปี หนูเรียกฉันว่าน้าละกัน น้าเป็นคนชอบแต่งตัว สิบปี แม่หนูยังไม่เคยเห็นฉันใส่เสื้อผ้าซ้ำชุดกันเลยนะ โรคจิตเนอะ แล้วน้าก็กลัวแก่ อะไรก็ไม่กลัว จะมีก็แต่กลัวการเผชิญหน้ากับเวลา แต่หนูยังเด็กมากจริงๆ อยู่ต่อหน้าหนูฉันยอมแพ้เลย เด็กน้อย...ฉันดีใจมากจริงๆ
แม่ของหนูเป็นเพื่อนที่สำคัญมากที่สุดในชีวิตของฉันเลย เรามีทั้งความสุขและความทุกข์ด้วยกัน แม่ของหนูค่อยๆเติบโตขึ้น เรียนรู้ที่จะแข็งแกร่ง เลือกที่จะมีหนู และพร้อมนำสิ่งที่ดีทั้งหมดที่เธอมีมอบให้หนู ส่วน......น้าเลือกทางชีวิตที่เต็มไปด้วยการทดสอบ พูดกันจริงๆน้าเองก็จำไม่ได้ว่าตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตของตัวเองไปเมื่อวันไหน ...เพราะว่าน้าถูกขีดเขียนโชคชะตาไว้ก่อนที่จะได้เลือก ทางยังอีกยาวไกล ต้องเดินต่อไป มันเลือนราง อาจจะไม่มีจุดจบ... เพราะงั้นไม่มีใครนำทางน้า ทำได้แต่เพียงออกเดินด้วยตัวเอง
เวลาที่ฉันเห็นหนูครั้งแรก หนูกำลังหลับพริ้มบนโซฟา ฉันอิจฉาพ่อแม่หนูมากนะ และก็แอบขำในอนาคตพวกเขาต้องนำประสบการณ์ทั้งหมดมอบให้กับหนู เป็นห่วงหนู ทำงานเพื่อหนู หาเงินให้หนูใช้ เหตุการณ์แบบนี้น้าเห็นมาพอแล้วล่ะ ไม่กล้าคาดหวังมันหรอก แม้ว่าพ่อของน้าเองก็หวังอยากจะมีเด็กน้อยตัวเล็กอ้วนๆอย่างหนู แต่เขารับรู้แล้วว่าตลอดชีวิตนี้ต้องเป็นคนแก่ที่ผิดหวัง น้าเองก็เสียใจกับเขา ทั้งกินและใช้ของเขา แต่หลังจากปีกกล้าขาแข็งแล้วสิ่งตอบแทนหนึ่งเดียวที่มีให้ คือการทำให้ความฝันของเขาแหลกสลาย
เรื่องราวของน้ามีมากมาย และยาวกมาก แต่ชีวิตคนก็แบบนี้แหละ มีทั้งความฝันที่เป็นจริงได้ และความฝันที่เป็นจริงไม่ได้ ทุกคนเหมือนกันคือไม่มีความสมบูรณ์แบบ มันยุติธรรมแล้ว
หลังจากที่หนูโตแล้ว ต้องเชื่อฟัง ตั้งใจเรียนหนังสือ ต้องดูแลพ่อแม่ให้ดี ต้องเห็นค่าของการมีชีวิต รู้จักเรียนรู้แสวงหาความสุข เรียนรู้การเผชิญหน้ากับอุปสรรค และต้องเป็นผู้ชายที่มีไหล่มั่นคง
ชื่อของหนู คือในวันที่สองที่หนูเกิด ฉันไปขอร้องซินแสเลยนะ เพื่ออักษรหนึ่งตัวน้าต้องจ่ายเงินไปไม่น้อย สิ่งที่ขาดไปในเรื่องดวงชะตาฉันเติมให้เต็มแล้วนะ น้าเชื่อในโชคชะตา น้าเชื่อว่าช่วงชีวิตคนเป็นเพียงแค่สเปซหนึ่งในจักรวาล ยังมีมิติอีกมากมายที่พวกเรามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ขอให้พระเจ้าคุ้มครองให้หนูข้ามผ่านทุกอุปสรรคไปได้อย่างปลอดภัย ให้หนูมีอนาคตที่สดใส ทุกสิ่งอย่างเริ่มมาจากชื่อนี้
มันเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ฉันขอมอบให้หนูในตอนนี้ หลังจากนี้ยังมีอีกมากมายหลายชิ้น....น้าเป็นคนใจกว้าง จับจ่ายใช้คล่องกว่าพ่อหนูเยอะ เหอเหอ จริงจริงนะ
หวังว่าหลายปีผ่านไปเราจะกลายเป็นเพื่อนกัน น้าเล็กของหนู ลั่วลั่วก็ให้ฉันลูบแก้มหนูแทนเขาด้วย ขอให้หนูโตขึ้นมีรูปโฉมงดงามเช่นเขา โดดเด่นกว่าใคร
แล้วพบกันใหม่นะ เด็กน้อยของฉัน
--------------------------------------------
แหะแหะ แอบไปติดนิยายที่เว็บเด็กดี
พยายามแปลให้ความหมายเหมือน แต่ไม่ตรงเป๊ะเป๊ะทุกตัวอักษรเพราะเลี่ยงที่เพื่อนๆหลายคนบอกว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจ งิงิ
หัวข้อ: ♥ ♡ คู่เกย์จีนปักกิ่ง j.law & kirio น่ารักมากกกกก ♡ ♥ (อ่าน 2111652 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก