[เรื่องสั้น] Friend with benefits.
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Friend with benefits.  (อ่าน 1712 ครั้ง)

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
[เรื่องสั้น] Friend with benefits.
« เมื่อ02-05-2018 01:06:42 »

          ***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
                           
  บทนำ
   
     
ด่าพระนี่บาปมั้ยวะ?  แต่นี่มันพึ่งโกนผมเป็นนาคไปเมื่อบ่ายเอง คงไม่บาปหรอก (มั้ง)
                   

                     
- จบ -


_______________________________________________________________

       สวัสดีค่ะ วันนี้มาทิ้งบทนำสำหรับเรื่องสั้นเรื่องที่2 พยายามมากๆเลยล่ะค่ะ  อ่านแล้วก็เม้นกันหน่อยนะคะ ดวงจันทร์อยากรู้ว่าควรปรับปรุงหรือแก้ไขตรงไหนบ้าง  สามารถติติงหรือให้คำแนะนำได้ตามสะดวกนะคะ  ขอตัวไปเช็คบทที่1ก่อนนะคะ♥
 <02052018>
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
Re: [เรื่องสั้น] Friend with benefits. Chapter : 1
«ตอบ #1 เมื่อ02-05-2018 01:59:07 »

       เชี่ย...ผมว่ามันสั้นไป เอาใหม่ๆ 3 4 ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หนึ่งในแปดตัวรอบโต๊ะกลม ที่ปูด้วยผ้าสีแดงปักลายสีทองเป็นชื่อเจ้าของกิจการโต๊ะจีนชื่อดังของจังหวัด :katai2-1:นี้ และที่ผมอยากจะด่าไอ้หัวเขียวที่ใส่ชุดนาคเนี่ย เพราะว่ามันเลย มันตัวเดียว ที่ทำให้ผมต้องมาเผชิญหน้ากับคนเยอะขนาดนี้ ตอนนั้นผมไปรับปากมันทำไมวะ  อยากจะทึ้งหัวตัวเอง แต่ไม่ทำหรอก เพราะกลัวเจ็บ (แม่เคยสอนว่าถ้าไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารักน่ะ แหะๆ)  ย้อนไปเมื่อประมาณสามเดือนกว่าๆที่ผ่านมา  วันนั้นเป็นนึงในช่วงวันหยุดยาว   เป็นวันปกติธรรมดาวันนึงของผม  ถ้าไม่มีไอ้คนที่อยู่ในชุดนาคตอนนี้อ่ะนะ 



      'ไข่หมึก 5 ไม้ครับ' วันหยุดยาวกับของโปรด ฮื่ออ ชีวิตดี๊ดีที่ไอ้ปิงปองคนนี้คู่ควร   ไข่หมึกสดๆจากทะเล ฮ๊าาา  ขวามือก็ทะเล ซ้ายมือก็ของสดใหม่จากทะเล  โหยหาสุดๆ
     
      'นี่จ้ะ พ่อหนุ่ม 50 บาทจ้ะ' พูดธรรมดาก็ได้มั้งครับ ไม่ต้องจ้องผมตามันเป็นไข่หมึกแบบนี้ก็ได้
   
       'อ่ะ... นี่ครับ ไม่ต้องทอน' จะทอนได้ไงก็เงินที่ผมให้ไปน่ะเป็นเหรียญสิบบาทห้าเหรียญพอดิบพอดี
   
       'ฮ่าๆ ตลกนะเราเนี่ย สนใจมาเป็นลูกเขยป้ามั้ย ลูกสาวป้าเนี่ย กำลังโตเลย เป็นดาวโรงเรียนด้วยนะ มันคงได้แม่มาแหละ บลาๆๆๆๆๆ....' สมัยสาวๆป้าแกทำงานขายตรงมาก่อนปะวะ
 
 
       'เอ่อ...ผมไม่ชอบผู้หญิงครับ'  เงิบ ป้าแกถึงกับอ้าปากหวอ ถ้าแถวนี้มีแมลงวัน มันคงจะบินเข้าไปไข่ในปากป้าแกแล้วแน่ๆ ผมว่าผมรีบไปก่อนที่สติป้าแกจะกลับมาดีกว่า


 
       หลังจากผมหันหลังออกจากร้านขายหมึกย่างมาได้สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินตามมา รึว่าป้าแกจะแค้นเลยส่งคนมาทำมิดีมิร้ายผม ไม่นะ...ไม่....ผมยังไม่ได้แก้บนที่บนให้ขายที่ได้เลย

       'ไอ้ปองงงงง'
       'ไอ้ป๊องงงงงงงงง'  มะ..มันรู้ชื่อผมดะ..ด้วยยย
   
      รึ รึว่าเจ้าที่ที่บ้านจะมาเตือน ให้ไปแก้บน อันที่จริงก็ลืมไปแล้วแหละ แหะๆ เฮ้ยแต่เดียวก๊อนนน ตอนนี้ผมต้องหลบก่อน ผมตัดสินใจรีบเข้าไปหลบหลังต้นไม้แบบที่ในละครชอบทำกัน       
            ผลั่วะ!
        'มึงมันไอปิงปองจริงๆด้วย'  เชี่ยนี้เป็นใคร ทำไมมาตบหัวผมได้!  เก้วกาดครับ โมโห อยู่มาตบหัว ตกใจเผลอทำถุงไข่หมึกหลุดมือ หกหมดเลย อย่า! อย่านะ เห้ย! ไอ้หมา มึงงงงง อยู่ๆก็มีหมาที่ไหนไม่รู้วิ่งมาคาบถุงไข่หมึกไปจากผมต่อหน้าต่อตา  โถ่เอ๊ยย  ลูกพ่ออออ  คงเป็นเป็นเวรกรรมที่ผมไปหลอกป้าแกว่าไม่ชอบผู้หญิงแน่ๆ  ไม่น่าเลยยยย น้องไข่หมึกของโผมมม
        'ไอ้ปอง ปอง เห้ย ไอ้ปอง'
             แปะ!
     แม่งตบหัวผมอีกแล้ว
        'จิ๊'  ผมจิ๊ปากแล้วมองหน้ามันอย่างเอาเรื่อง 
     มึงเป็นใคร กล้ามาตบหัวไอ้ปิงปองได้ไง
        'แหนะ นินทากูในใจอีกแล้ว' 
     
        '...'  เมิงเปงครายยยยย

        'เห้ยๆๆ เดี๋ยวนี้มีค้อนด้วยว่ะ'

        '...'  พูดเหมือนรู้จักกูมาตั้งแต่เด็กๆเลยนะไอ้เนี่ย แต่ช้าแต่ คนระดับไอ้ปิงปองไม่มีวันรู้จักคนหน้าตาสถุลๆแบบเชี่ยนี่แน่นอน เสียชื่อผมหมด

        'แต่กูออกกระดาษกูชนะ'  มันพูดแล้วแบมือมือมาข้างหน้าผม อี๋..ตัดเล็บบ้างนะ ดำเชียว

        'มึงนินทาอะไรกูอีกแล้วเนี่ย' 
 
        '...' แหนะมีรู้ใจ

        'กูภูมิไง จำได้ปะ'  ภูมิ ภูมิ ภูมิ ภูมิ

        'ภูมิ'
   
         'จำกูได้แล้วใช่ปะ?'  มันว่าพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหมายมั่นว่าจะกอดผมเป็นแน่แท้

         'ภูมิไหนวะ?'  หวืดดด เหมือนเห็นภาพสโลโมชั่นเวลานักฟุตบอลทีมโปรดกำลังเตะลูกโทษแล้วผู้รักษาประตูสามารถปัดบอลไม่ให้เข้าประตูได้เลยครับ ฮ่าๆ

         'ภูมิที่เรียนอนุบาลที่เดียวกะมึงไง'  อ่า..ตอนอนุบาลผมมีเพื่อนชื่อภูมิด้วยหรอวะครับ?!
 
         '...'

         'อ่าา...ภูมิที่ย้ายโรงเรียนไปตอนป.4แล้วย้ายกลับมาห้องเดียวกะมึงตอนป.5'  ใช่ไอ้คนที่มันกลัวครูที่ปรึกษาจนต้องไปขอให้พ่อทำเรื่องย้ายโรงเรีบนปะวะ?

         '...'

         'งั้นน ภูมิที่แพ้นมโรงเรียนแต่ไม่กล้าบอกใครไง'  ใช่คนที่มันร้องไห้ไปกอดถังขยะหน้าตึกทุกวันตอนกินนมทุกวันปะวะ?
 
         'ไอ้เหี้ยปอง มึงเลิกคิดในใจแล้วพูดออกมาสักที'

         'มึงคือ ไอ้ภะ...ภูมิน้องพี่ภาคลูกอารันคนนั้นหรอวะ?'  เชี่ยย..คุณพระ. ถ้าใช่นี่มันโคตรเปลี่ยนไปเยอะเลย

         'ลำบากใจจริงๆที่ต้องยอมรับว่าใช่  แหนะ ตาค้างเลย ทำไม กูหล่อขึ้นอ่ะดิ'  เออใช่กูยอมรับว่ามึงดูดีขึ้น ไม่เหลือเค้าไอ้ภูมิเด็กเปรตท้ายห้อง ตัวดำผมกะกร่องสูงแค่ไหล่ผมแล้ว ในวันนี้มันคือไอ้ภูมิ ในเสื้อฮาวายลายสับปะรดกับกางเกงยีนส์สีเข้มที่ดูเข้ากั๊นเข้ากัน  แล้วนี่ คนออกแบบเขาจะเสียใจขนาดไหนที่รู้ว่ามึงไม่ยอมติดกระดุมเนี่ย เขาอุตส่าห์คิดมา  อ๋อมันจะโชว์ซิกแพคเหรอ หึ ตัดภาพมาที่ผม นักเรียนคนโปรดของครูแทบจะทั้งโรงเรียน ในสภาพที่เอิ่มมม...เสื้อยืดของค่ายไหนสักค่ายตอนเรียนมหาลัย จำไม่ได้หรอก เพราะลายแม่งจางจนเหลือแค่สีรอยพิมพ์สีขาวจางๆ จางในจาง จางกว่านี้ก็ซื้อเสื้อสีพื้นใส่เถอะครับ กับกางเกงเลสีดำ มาทำเลก็ต้องทำตัวให้เข้ากับบรรยากาศหน่อยสิ เอ๊ะ นี่ผมใส่กางเกงในมารึป่าวว่ะ ทำไมมันเย็นๆโล่งๆ พอตื่นปุ๊บก็รีบลงมาเลย ขี้ตาเกาะกรัง ใต้ตายังดำคล้ำประประหนึ่งลูกแพนด้าพึ่งหย่านมแม่ นี่ขนาดได้หลับเต็มอิ่มในรอบ กี่เดือนว่ะ ถ้าให้นับนิ้วมือคงไม่น่าจะพอแน่ๆ ดีใจสุดๆที่บริษัทหยุดงาน เลยทำให้มนุษย์เงินเดือนอย่างผมได้หยุดมาใช้เงินเดือน ถุ้ยย แค่ค่ากินค่าใช้ก็หมดเดือนต่อเดือนแล้ว 

         'พัฒนาบุคลิกภาพภายนอกแล้วทำไมไม่พัฒนาภายในบ้างว่ะเพื่อน'

         'ไอ้เหี้ยนี่หนิ พอจำกูได้ก็ด่ากูเลยนะ  ไอ้คนที่ทำตาละห้อยตอนถุงปลาหมึกตกไปไหนแล้วครับ'  เออใช่มึงทำให้กูอดกินปลาหมึก

         'เลิกนินทากูในใจได้แล้ว ปะๆไปหาไรกินกัน'  แหม เปลี่ยนเรื่อง คิดจะขอโทษเรื่องปลาหมึกผมล่ะชิ แต่ไม่คนอย่างปณพัฒน์มีศักดิ์ศรีมากพอ จะไม่ทำให้ของกินมาบดบังปณิธานอันแรงกล้าได้

         'ไม่!' อึ้ง อึ้งล่ะสิที่ผมไม่ยอมไปด้วย  ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็นะมันมาขอให้ช่วยอะไร ผมก็ตกหลุมพลางจากการเอาขนมมาล่อทุกที แต่วันนี้ไม่แล้วครับ หึหึ

         'กูเลี้ยงน่า'  ใช่สิ้ มึงเปงลูกอบต.ไง แถมยังถูกหวยอีกกี่สิบล้านว่ะ ตอนนั่นนะ ป.6มั้งถ้าจำไม่ผิด นึกว่าเพื่อนจะอัพขึ้นแต่เปล่าเลยมันยังสถุนเหมือนเดิม จะว่าไปมันก็อัพนะ อัพพลิ้น่ะ ฮ่าๆ

          'ไม่!'  ผมยังยืนยันหนักแน่นด้วยคำตอบเดิม

          'โห นี่กะว่าจะไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำตรงโน่น เห็นว่าอร้อยอร่อย'  มัน มันเอาเมนูสุดโปรดของผมเมื่อสิบกว่าปีก่อนมายั่วผมครับ

          'อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ผมไม่ได้ยั่วคุณนะคร้าบบบ' 

          '...'
 
          'ในรีวิวบอกว่าซอยนั้นมีปังปิ้งนมเนยด้วย โอโห้'  บอกผมทีว่าคุณมึงไม่ได้ตั้งใจยั่วผม

          '...'

          '...'
 
          'มะ..มึง มาคนเดียวหรอ'

          'เปล่า กูมากะเพื่อน'

          '...'

          'แต่แม่งไปหาสาวหมดแล้ว ทิ้งกูเดินคนเดียวเนี่ย น่าสงสารเนอะ ว่ามั้ย'  ถ้าอยู่ในการ์ตูนเรื่องไหนสักเรื่องคงจะได้ยินเสียงวิ๊งๆออกมาจากตามันแน่ๆ

           '...'

           'นะ นะ'  มันอ้อนผมใช่มั้ยเนี่ย บรึ๋ย ขนลุก

         


           '...'   เห็นแก่ความเป็นเพื่อนอันยาวนานของเรานะเว้ย ผมถึงยอมเดินตามมันเข้าร้านมา

           'บะหมี่ หมูน้ำตก พิเศษสองครับ มึงเอาไร'  เจ็ดสิบเปอร์เซ็นของประโยคมันที่ภูมิพ่นออกมาพูดกับเฮียเจ้าของร้านครับ  ที่เหลือมันหันมาถามผม

           'เส้นเล็กหมูต้มยำ พิเศษเกี๊ยวทอด ขอแยกด้วยนะครับ'  ฮืออ คิดถึงสมัยประถมสุดๆ ชามละยี่สิบบาท สี่โมงสิบห้าที่ร้านหลังโรงเรียนจะเห็นผมกับเพื่อนๆอีกสองคนนั่งโซ้ยเส้นแข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
         
            'เหมือนเดิมเลยนะมึงเนี่ย'

            '...'

            'พอๆเปลี่ยนเรื่องก็ได้  ตอนนี้มึงทำงานอะไรอยู่วะ?'
 
            'ถ้าเหมือนเดิมแม่งต้องพนันกันว่าชามใครเสร็จทีหลังต้องจ่ายค่าเกี๊ยวด้วยเว้ย แต่วันนี้ไม่ใช่เพราะมึงจะเลี้ยงกู'

            'โหพูดงี้กูขอตัวไปกดเงินทันมั้ยเนี่ย'

            'ฮ่าๆๆๆๆๆๆ' เสียงพวกเราสองคนดังขึ้นพร้อมกับการปรากฎตัวของชามก๋วยเตี๋ยวสามชามบนโต๊ะ มันไม่ได้ลอยมาเองหรอกนะ  เฮียแกเดินมาเสิร์ฟต่างหาก

            'ตอนนี้กูก็ทำงานบริษัทแหละว่ะ โคตรน่าเบื่อเลย' ผมพูดหลังจากเขมือบก๋วยเตี๋ยวหมดตอนเดียวกะที่ไอ้ภูมิวางแก้วน้ำลง 

             'พอๆ ลุกๆ ไปได้แล้วกูจะไปจ่ายตังค์ มึงอย่าพึ่งไหลลล' ภูมิเริ่มโวยวายเพราะผมเริ่มเอาหน้าแนบกับโต๊ะ

             'ม่ายยยย'  ผมยังคงเริ่มเลื้อยไปตามโต๊ะ จนไอภูมิเอามือมาสางผมของผมเล่น  ผมเริ่มยาวแล้ว ว่าจะตัดก่อนกลับไปทำงาน เพราะช่วงนี้เป็นวันหยุดยาว ร้านตัดผมก็พร้อมใจกันปิดหมด คิดอยู่ว่าจะตัดทรงเดียวกะพระเอกช่องน้อยสี เพราะอยากจะมีสาวๆเข้ามาบ้าง ชีวิตไอ้ปิงปองคนนี้โคตรห่อเหี่ยวฟู่ฟี่เลยครับ

            'น่ารัก'  เอ๋?? นี่ไอ้ภูมิมันชมผมหรอครับเนี่ย สึนามึมันต้องกลับมาอีกครั้งแน่ๆเลย  ช่วยด้วยคร้าบบบ แต่ แม่งมองเลยไปไหนวะครับ ผมจำเป็นต้องหันหลังมองตามสายตามันไป อือหื้อ น่ารักจริงครับ แต่เขามากับสามี

            'ไหน มึงจะพากูไปกินปังนมเนยไง' ผมรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่จะต้องพาเพื่อนสมัยวัยเยาว์ไปโรงพยาบาลแทน เพราะพี่ผู้ชายที่น่าจะเป็นสามีของน้องนางคนนั้นหันมาเห็นไอ้เพื่อนเวรของผมส่งสายตาวิบวับๆไปให้คนตัวเล็กข้งๆแล้วหล่ะครับ
 
            'แหม รีบจังเลยเนอะมึง ของฟรีเนี่ย'  หรือมึงจะให้กูพามึงไปโรงบาลแทนว่ะเนี่ย

      ปังเนยนมร้านที่ภูมิพามาอร่อยจริงครับ  ราคาไม่แพง แถมแม่ค้ายังสวยอีกด้วย เห็นแล้วอยากได้มาเป็นคู่ชีวิต ผมสั่งปังเนยนมกับชาเย็นมา ส่วนไอ้ภูมิ แค่นั่งมองเจ้าของร้านน่าก็จะอิ่มอกอิ่มใจไปแล้ว มีโต๊ะเล็กๆให้นั่งด้วยครับ มีสองที่นั่ง แต่ผมเลือกที่จะเดินมานั่งที่ฟุตปาธอีกฝั่งนึงของถนนแทน มันได้ฟีลกว่าครับ

             'เห้ยๆๆ ส้อมน่ะวางบ้าง ให้คนจ่ายเงินได้จับบ้าง'

             'แล้วทำไมมึงไม่สั่งเพิ่มล่ะเสี่ย' มันไม่ชอบให้ใครเรียกว่าเสี่ยครับ มันบอกว่าฟังแล้วเหมือนคนแก่ๆอายุ60ขึ้นไป

             'เอ๊ะ ไอ้เหี้ยนี่เดี๋ยวกูโบกเลย สั่งมาแค่นี้ยังไงกูก็ต้องเก็บที่มึงกินเหลือต่ออยู่แล้ว'     

             'มึง'
 
             'อะไร'

             'หมึกบดน่ากินว่ะ'

             'ไม่เอา แดกละเดี๋ยวปากเหม็น' บ้านมึงไม่รู้จักเทคโนโลยีที่เรียกว่าแปรงสีฟันรึไงวะครับ   
   
             'แปรงฟันได้น่า'
 
             'เออๆ มึงเดินไปซื้อคนเดียวล่ะ ระวังตัวด้วย เดี๋ยวไอ้เหี้ยที่ไหนจะมาฉุดไปซะก่อน'  พูดเหมือนมาส่งลูกไปโรงเรียนวันแรกเลยนะเสี่ยภูมิ

             'เออน่า กู26แล้วนะเว้ย'

             'นิสัยมึงมันยังเป็นเด็กหกขวบอยู่เลยโว้ย'

             'ไปแล้ว เดี๋ยวค่อยกลับมาด่ามึง เสียเวลาชีวิตกู'  แล้วผมก็เดินข้ามถนนไปซื้อปลาหมึกบด อย่างผมต้องไฮท์ๆ แถวบนเท่านั้น เปล่าหรอก คนจ่ายไม่ใช่ผมไง รอไม่นานปลาหมึกบดก็มาอยู่ในเงื้อมมือของผมแล้ว ฮ่าๆ หวังว่าจะไม่มีใครวิ่งมาทักผมอีกหรอกนะ เดี๋ยวดูก่อนไอ้ด่างที่ขโมยไข่หมึกผมอยู่แถวนี้รึเปล่า เดี๋ยวน้องหมึกบดจะไม่ปลอดภัยเอา
     
             'กูมาแล้วววว' ไอ้ภูมิเก็บถาดปังนมเนยไปทิ้งแล้วล่ะครับ เหลือแต่แก้วชาเย็นในมือของมัน เป็นคนดีก็เป็นนี่หว่า ทำไมไม่ยักกะเป็นตั้งแต่สมัยนู้นนะ

             'ไปกินตรงสะพานปลาดีกว่ามึง'  เนี่ยพอกูจะนั่งปุ๊ปมึงก็ชวนไปนั่งที่อื่นทันทีเลย สะพานปลาที่มันว่าอยู่ไม่ไกลจากตรงนี้หรอกครับ ติดที่ผมขี้เกียจเดิน

             'เร็วๆ มึง ลุกเลย เดินบ้าง ที่กินๆไปเนี่ยออกแก้มหมดแล้ว ไหนดูพุงดิ ฮ่าๆ'  แม่งอยู่ๆยื่นมือมาจับพุงผม ขนลุกเลยครับ มือมันโคตรเย็นเลย สงสัยเป็นเพราะชาเย็นผมแน่ๆบวกกับเสื้อที่มีคุณสมบัติแค่ปกปิดร่างกายเท่านั้น

             'ไอ้เชี่ย อย่าจับพุงกู ฮ่าๆ ไอ้เหี้ย ปล่อยยยยยย'  และผมบ้าจี้ครับ โอ้ยยยยยยฮ่าๆ ฮื่อออ ฮ่าๆๆๆๆ หยึ่ยย

         
______________________________________________________________

     ดวงจันทร์เอาตอนที่1มาส่งแล้วค่ะ

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: [เรื่องสั้น] Friend with benefits.
«ตอบ #2 เมื่อ02-05-2018 12:32:53 »

 :pig2:

ออฟไลน์ Hyenas

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: [เรื่องสั้น] Friend with benefits.
«ตอบ #3 เมื่อ11-05-2018 22:45:48 »

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ Hananijinji

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: [เรื่องสั้น] Friend with benefits.
«ตอบ #4 เมื่อ31-05-2018 09:27:10 »

สะพานปลา แถมมีไข่หมึกกับหมึกบด บางแสนป่ะคะเนี้ย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด