ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
...
Growing Up...การเติบโตคือเรื่องราวหลังการจากลา
-BlackQueen-
การเติบโตบางทีก็คือการสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไป
เช่นการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ความเป็นเด็กก็ต้องตายจากเราไป
หรืออย่างเช่นความรัก เราจะเข้าใจมันมากขึ้นก็ต่อเมื่อเคยได้ลิ้มรสความขมขื่นของมัน
ทุกวัน.. ทุกวัน เราต่างเติบโตขึ้นทีละนิด
ความเป็นเด็กค่อยๆตายจากไป
ความรักที่เบ่งบานในหัวใจก็ถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวด พลาดหวัง โศกเศร้าและจบลงในไม่ช้า
ร่องรอยจากบาดแผลนั้นจะอยู่ต่อไปได้นานหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของแต่ละคน
บางคนก็เจ็บนาน อาจจะเป็นครั้งแรกๆของเขา บางคนก็คืนเดียว อาจจะเพราะคุ้นชินหรือไม่ก็ทำใจมาแต่แรก และคนบางคนก็อาจจะพ้ายแพ้ให้มันซ้ำๆ แม้จะเคยผ่านมาหลายต่อหลายรอบแล้วก็ตาม
คนเราช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่เปราะบางเสียจริง
ผมยืนอยู่หน้าโลงจำปา มองภาพถ่ายข้างโลงศพที่เจ้าตัวกำลังยิ้มร่าตามคำสั่งเสียที่เคยบอกไว้ ชุดเครื่องแบบสีกากีนั้นครั้งหนึ่งเคยทำให้ราชันย์โดดเด่นสะดุดตา แต่ตอนนี้มันกลับเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่ผมจะมองมันเหมือนเดิม
เมื่อมันพรากเขาไปจากผม... เขาเคยบอกว่ามันเป็นงานที่เสี่ยง ผมรู้และยอมรับมัน แต่พอมาถึงเวลาที่ต้องลาจากกันจริงๆ ผมกลับทำอย่างที่เคยพูดไว้ไม่ได้
'งานนี้มันก็เสี่ยงอยู่แล้วล่ะนะ บางทีพรุ่งนี้เช้าอาจจะไม่ได้กลับมาก็ได้' ราชันย์บอกขณะติดกระดุมเสื้อ ผมยักไหล่แล้วยื่นกางเกงส่งต่อให้เขา
'พูดเป็นลางแบบนี้ คงได้โอกาสหาเมียใหม่ซะแล้ว' เขาสะบัดกางเกงตีผมไม่แรงนักแล้วหัวเราะออกมา
'สัญญานะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับกู มึงต้องเดินต่อไปให้ได้ ต้องมีความสุขให้มากยิ่งกว่าตอนที่มีกู ต้องเข้มแข็งนะ' พูดจบก็ดึงรั้งคอผมเข้าไปจูบเบาๆ แล้วผละออกรวดเร็ว ราชันย์ยิ้มกวนก่อนจะเดินไปคว้ากุญแจรถเตรียมจะออกจากบ้าน
'สัญญานะวิน' ผมเดินเข้าไปจุ๊บเหม่งราชันย์ทีหนึ่ง
'อ่า สัญญา' ผมลั่นวาจาสัญญาออกไปโดยที่คิดว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว ผมไม่เคยคิดจริงจังว่าสักวันต้องเสียเขาไป เพราะในเช้าวันถัดมา เขาก็ยังกลับมาหาผมและวันต่อๆมาก็เช่นกัน
จนกระทั่งใกล้รุ่งวันหนึ่งที่อากาศหนาว โทรศัพท์มือถือผมดังขึ้นตอนตีสี่กว่าๆ ผมกดรับมันพลางร้องโอดครวญอยู่ในใจ แต่สายตรงจากคู่หูของแฟนผมกลับทำให้ผมต้องร่ำร้องออกมาในชีวิตจริง
ผมขี่มอเตอร์ไซด์ออกไปทั้งชุดนอน ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด ในหัวผมวนอยู่แค่คำเดียวซ้ำไปซ้ำมา
'สัญญานะ'
ผมไม่สามารถปล่อยมือจากแฮนด์รถเพื่อไปเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาจนภายในหมวดกกันน็อกเปียกชุ่ม กระจกใสตรงตาเริ่มขึ้นฝ้าพอดีกับที่ผมถึงจุดหมาย ผมจอดรถไว้ตรงที่จอดรับส่งผู้ป่วยชั่วคราว ยามเดินเข้ามาเพื่อที่จะเตือน ผมรู้ว่าทำผิดกฎ แต่ใจผมร้อนรนเกินกว่าจะทำตาม
'อ่ะพี่ ผมรีบมาก แฟนผมกำลังแย่' ผมส่งกุญแจรถและหมวกกันน็อกให้กับเขาแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องฉุกเฉิน
ผมเห็นจ่าเต็ม ผู้กองพีช รวมถึงคนอื่นๆที่ผมคุ้นหน้ากระจายตัวกันอยู่รอบๆวอร์ดER ดูเหมือนราชันย์จะไม่ใช่คนเจ็บเพียงคนเดียว
'วิน มึงเข้าไปเลย ราชรอมึงอยู่' ไอ้พีชเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมและเป็นคู่หูของราชันย์ มันเป็นคนเดียวกับที่โทรไปปลุกผมและตอนนี้มันชี้ไปที่ห้องไอซียู
ผมเร่งฝีเท้าเข้าไป ภาพที่ผมเห็นคือราชันย์ที่นอนอยู่บนเตียง สายน้ำเกลือสายเลือดเจาะเข้าที่แขน มีเครื่องช่วยหายใจสอดอยู่ในปาก ตามตัวมีรอยแผลถลอกเต็มไปหมด หมอบอกว่าผ่าตัดเอากระสุนออกแล้ว แต่ก็ยังเสี่ยงอยู่
ผมทรุดลงที่ข้างเตียง จับมือเย็นเฉียบของเขาเอาไว้ ภาวนาขอให้เขาตื่นขึ้นมา แต่มันก็ไม่เป็นผล ...ไม่เคยเป็นผล
วันนั้นผมเฝ้าดูอาการของเขาอยู่ที่โรงพยาบาล แวะเวียนเข้าไปเยี่ยมในห้องไอซียูไม่ห่างจนโดนพี่พยาบาลดุเอาเพราะต้องเข้าเยี่ยมเป็นเวลา
ผมถูกไอ้พีชไล่ให้กลับบ้านในตอนเย็น มันขอให้ผมกลับไปกินข้าวอาบน้ำให้เรียบร้อยเพื่อจะได้มาเฝ้าราชันย์ในตอนกลางคืน ผมจูบหน้าผากที่ถูกผ้าปิดแผลบังไปบางส่วนแล้วบอกให้เขารอ
'รอก่อนนะ เดี๋ยววินมา'
ผมจัดการตัวเองจนเสร็จภายในชั่วโมงเดียว และเมื่อผมกลับไปที่โรงพยาบาลได้ไม่ถึงชั่วโมง อาการของเขาก็ทรุดลงจนหมอขอให้ผมรออยู่แถวนั้นเผื่อจะมีอะไรเกิดขึ้น ถ้าจะแปลให้เข้าใจง่ายก็คือหมอบอกให้ผมทำใจ เพราะหัวใจของราชันย์หยุดเต้นไปเกือบห้านาทีกว่าหมอจะปั๊มขึ้นมาได้ใหม่
ผมนั่งรออยู่ที่หน้าห้องด้วยหัวใจที่สั่นไหว จนกระทั่งหมอเดินออกมา ผมรู้สึกโล่งใจและหนักอึ้งในเวลาเดียวกัน
'คนไข้มีญาติอีกไหมครับ' คำถามที่หมอถามออกมาทำให้หัวใจผมร่วงตุบไปอยู่ตาตุ่ม
'ไม่มีแล้วครับ พ่อแม่เขาเสียไปหมดแล้ว' ผมตอบทั้งที่ใจร้อนรน อยากให้หมอบอกว่าเขาปลอดภัยดีเหลือเกิน
'งั้นหมอขอพูดตามตรงเลยนะ หัวใจหยุดเต้นไปสองรอบ ปั๊มขึ้นมาได้ก็จริง แต่แผ่วมาก หมออยากให้คุณเข้าไปใช้เวลากับเขาให้นานที่สุด'
ผมเหม่อลอยไปในความคิด รู้สึกตัวอีกที่ก็ตอนที่หมอตบไหล่ผมแล้วพาเดินเข้าไปในนั้น
'เขาจะตายเหรอครับ' ผมถามออกไป
'น่าเสียใจที่ต้องตอบว่า.. ใช่' ผมหันกลับมาพยักหน้าให้หมอ ผมรู้ว่าเขาทำดีที่สุดแล้ว ผมไม่สามารถโทษเขาหรือใครได้เลย
ราชันย์ยังคงเป็นราชันย์ที่หลับใหล ใบหน้าหล่อเหลานั่นก็ยังคงหล่อเหลาแม้จะมีบาดแผลเพิ่มขึ้นมา ผมกุมมือเย็นเยียบของเขาเอาไว้ หวังว่าไออุ่นจากผมจะคลายความหนาวให้เขาได้
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่ความรักผลิบานขึ้นในหัวใจของเรา อาจจะตั้งแต่วัยมัธยมที่ได้ร่วมห้องใกล้ชิดสนิทสนม พอโตขึ้นมาอีกนิด เขาก็สอบเข้าโรงเรียนนายร้อย ส่วนผมเข้ามหาวิทยาลัย เขาจบออกมาเป็นตำรวจก่อน แล้วผมก็จบออกมาเป็นสถาปนิก เราติดต่อกันตลอด พอได้กลับมาเจอกันก็ตกลงคบหา ผ่านวันเวลาหลังจากนั้นมาด้วยกันกว่าสิบปี
คนเราเติบโตและร่วงโรย...
ผมจูบมือที่เริ่มอุ่นขึ้นแล้วข้างนั้น
'ราช..' ผมเรียกชื่อเขาทั้งที่ไม่มีอะไรจะพูด ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้กำลังรู้สึกเช่นไร หรือต้องรู้สึกเช่นไร
'สัญญานะ' ผมได้ยินเสียงในความทรงจำกับรอยยิ้มกวนทับซ้อนขึ้นมาบนใบหน้าเรียบเฉยที่ไม่มีวี่แววจะตื่นในเร็วๆนี้
...จริงๆก็คือตลอดไป
ผมยิ้มออกมาอย่างเหนื่อยล้า แม้น้ำตาจะไหลทะลักออกมาไม่ขาดสาย แต่รอยยิ้มนั้นก็มาจากส่วนลึกในใจผมจริงๆ
'กูรักมึง'
เสียงชีพจรที่ดังห่างกันขึ้นทุกที..ทุกที ตัวเลขบอกแสดงชีพจรค่อยๆลดลงอย่างช้าๆ ผมกอบกุมมือเขาไว้ จ้องมองเขาที่ยังมีลมหายใจจนเฮือกสุดท้าย เสียงติ๊ดยาวดังลั่นห้อง พร้อมกันกับเสียงความเจ็บปวดของผมที่คำรามลั่นออกมา
"ลาก่อน"
ผมพูดกับควันดำที่พวยพุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้า แนบมือเข้ากับริมฝีปากก่อนจะส่งจูบลาไปให้เขาที่จากไป
ผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ความเจ็บปวดแล่นวาบไปทั่ว ผมรู้ว่าผมจะมีชีวิตอยู่แล้วก้าวข้ามผ่านมันไปได้ แม้ว่าผมจะไม่อาจมีความสุขไปมากกว่าวันเวลาที่มีเขาอยู่อย่างที่เคยสัญญาไว้
แต่ผมนั้นจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขึ้นเมื่อคนที่รักยิ่งกว่าใครได้ตายจากผมไปแล้ว
ผมจะเข้าใจความรักมากกว่าเก่าเมื่อถูกความขมขื่นวิ่งตรงเข้ามาเล่นงาน
แต่ว่า... ความรักของผมที่ถูกแทนที่ด้วยความโศกเศร้านี้จะไม่มีวันจบลง
ผมจะยังคงรักเขาอยู่ มันจะยังคงเบ่งบานอยู่ในหัวใจนี้... จนกว่าความตายจะมาพรากเราจากกันอีกครั้ง
...END...
เจ็บปวดอีกแล้ววววว เรื่องนี้รีนเขียนตอนช่วง#Novelber2017 แต่เพิ่งถึงคิวได้เอามาลงในเล้า 5555555 รีนปรับเนื้อหาบางส่วนแต่ก็อาจจะยังไม่เป๊ะนะคะ อย่างเรื่องของตอนในโรงพยาบาล รีนไม่ชัวร์เรื่องขั้นตอนเพราะเคสนี้มันเป็นอุบัตเหตุ แต่รีนก็ใช้ประสบการณ์ตอนที่คุณพ่อเป็นมะเร็งมาปรับดู ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องนี้เป็นการเขียนตั้งแต่ตอนที่คิดว่าความตายเป็นเรื่องไกลตัวจนมาถึงตอนนี้ รีนเสียคุณพ่อไปเมื่อตอนต้นปีค่ะ ซึ่งเป็นช่วงที่หายไปแบบนานมาก จนตอนนี้ก็เติบโตขึ้นแล้ว เริ่มเข้าใจอะไรหลายๆอย่างแล้ว ผลงานเรื่องต่อๆไปก็จะพยายามพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นไปนะคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
หัวข้อ: Growing Up...การเติบโตคือเรื่องราวหลังการจากลา [ตอนเดียวจบ] (อ่าน 2064 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก