หัวข้อ: ตามตื้อไอ้รุ่นน้องตัวแสบ

[Nangsaoberm]

คนนี้น่ะเหรอที่ผมตั้งใจจะฝากหัวใจที่เจ็บช้ำในอดีตมาเพื่อให้เขารักษา  แล้วทำไมล่ะ? เขาถึงได้ทำกับผมแบบนี้!!!!!!
.
.
.
.
.
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

[Nangsaoberm]

บทนำ

กว่าจะสอบติดมหาลัยนี้ทำไมมันยากมันเย็นอย่างนี้ว่ะ แต่ก็สอบผ่านมาได้ เฮ้อเล่นซะอยากจะปาสมองทิ้งในห้องสอบซะให้ได้ และก็สามารถเข้ามหาลัยนี้ด้วยความพยายามของตัวเองล้วนๆ ในขณะที่เรียนอยู่ก็มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้เดินเข้ามาในห้องดูเหมือนจะเป็นรุ่นพี่แต่แมร่งไม่น่านับถือสักนิด แล้วบอกว่า

“ให้เวลาสิบนาทีหลังจากเลิกคลาสไปรวมตัวตรงหน้าคณะซะ ถ้ายังไม่อยากไปคุยกับยมบาลช่วยมาให้ตรงเวลา”แล้วก็เดินออกจากห้องไป นี่กูเข้ามหาลัยหรือมาฝึกทหารกันแน่ว่ะเนี่ยยยยยยย

[Nangsaoberm]

ตอนที่ 1

 “ดูแลตัวเองให้ดีนะลูกแม่เป็นห่วงเรานะ อยู่มหาลัยแล้วตั้งใจเรียนล่ะ อย่าเหล่สาวให้มากนักล่ะ รู้ไหม”ตอนนี้คุณแม่ที่รักของผมกำลังบอกกับผมในขณะที่ตอนนี้กำลังขนของเข้ามาอยู่หอพักภายในมหาลัย

“คร้าบบบบบบ คุณแม่ ผมจะตั้งใจเรียนและตั้งใจเหล่สาวครับ”ผมบอกกวนไป ทั้งที่ยังถือของพะรุงพะรังอยู่

“เดี๋ยวเหอะ แม่จะบอกพ่อ” อย่าพูดแบบนั้นสิครับคุณแม่ที่น่ารักของผม

ตอนนี้ผมยืนรอที่หน้าลิฟธ์หลังจากบอกลาแม่ผม เพื่อที่จะขึ้นเอาของไปเก็บบนห้องซึ่งตอนนี้เป็นบ่ายกว่าๆ ซึ่งคุณแม่ผมก็ย้ำหนักย้ำหนามาตั้งแต่บ้านจนถึงตอนนี้ ผมเข้าใจครับท่านเป็นห่วงเพราะผมเองก็เพิ่งจะแยกออกมาอยู่ข้างนอกเริ่มโตแล้วเราเองก็อยากหาประสบการณ์ในการใช้ชีวิตบ้าง

ติ้ง

เสียงลิฟธ์ดังขึ้นแล้วประตูลิฟธ์เปิดออกแต่ต้องชะงักเพราะคนที่เดินออกมาจากลิฟธ์คือหล่อมากหล่อสุดผู้ชายอะไรว่ะอย่างหล่ออ่ะ

"เอิ่ม มีอะไรหรือเปล่าเห็นนายมองหน้าเรา"ผมหลุดจากภวังค์หลังจากไอ้หน้าหล่อมัถาม

"อ่อไม่มีไรหรอก โทษนะ"ผมพูดไปมือก็เกาท้ายทอยไปด้วยก็แหมหล่อจริงนี่หว่าเสียงยังหล่ออ่ะนีาขนาดผมเป็นผู้ชายทั้งแท่งยังมองว่ามันหล่ออ่ะคิดดูถ้าเป็นผู้หญิงไม่ระทวยต่อหน้ามันเลยเหรอ

ผมบอกขอโทษมันแล้วเดินเข้าลิฟธ์ไปผมกดปุ่มหมายเลขสามเพราะว่าห้องพักผมอยู่ชั้นสาม ติ้ง ลิฟธ์หยุดที่ชั้นสามผมเดินออกมาแล้วเดินไปยังห้องของผมทันทีผมได้ห้อง339ซึ่งก็คือหอในตึกสามชั้นสามห้องเก้าผมหบิบกุญแจมาไขห้องผมทันทีที่เปิดห้องไปได้ผมก็โยนของทุกอย่างที่แบกมาลงกับพื้นทันทีผมมองไปรอบๆดูเหมือนว่าจะมีเตียงสองเตียงโต๊เครื่องแป้งตู้เสื้อผ้าใหญ่หนึ่งตู้ห้องน้ำ ซึ่งหลังจากที่ผมนอนสำรวจได้เป๊ปนึงก็ลุกขึ้นมาจัดเสื้อผ้าเข้าตู้เสื้อผ้าพอเปิดตู้เสื้อผ้าออกมาก็เห็นว่ามีเสื้อผ้าอยู่แล้วส่วนนึงซึ่งคาดว่าอาจจะเป็นรูมเมทผมซึ่งแน่นอนการอยู่หอในต้องมีรูมเมท ผมนำเสื้อผ้าออกมาแขวนเข้าไปในตู้เสื้อผ้าบ้างหลังจากที่เสร็จเรียบร้อยผมก็มองรอบๆอีกครั้งนึงซึ่งสามารถบอกได้ว่าสะอาดมากแสดงว่ารูมเมทผมต้องเป็นคนรักความสะอาดมากแน่ๆซึ่งแน่นอนผมชอบมาก

ในขณะที่ผมกำลังแก้ผ้าเพื่อที่จะอาบน้ำประตูห้องผมก็เปิดขึ้น

"เอ้ย!!!! โทษที"

"เชี้ย!!!!!!!ไอ้หน้าหล่อ"

[Nangsaoberm]

ตอนที่ 2


"เอ้ย!!!! โทษที"



"เชี้ย!!!!!!!ไอ้หน้าหล่อ"




ทั้งผมและมันต่างตกใจกันและกันจริงๆแบบประมาณว่าผมตกใจที่มันเปิดประตูมาตอนนี้ที่ผมกำลังแก้ผ้าอยู่ส่วนมันก็คงตกใจที่อยู่มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้อยู่ในห้องแล้วยังแก้ผ้าอีก


“เอิ่มโทษทีไม่รู้ว่ามาวันนี้ที่แท้ก็นายเองหรอกเหรอที่เป็นรูมเมทเรา หวัดดีเรา กายนะอยู่คณะบริหารแล้วนายอ่ะ”หลังจากที่สติกลับมามันก็ปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง


“หวัดดีแล้วก็ยินดีที่ได้รู้จัก เราภาคเรียนบริหารเหมือนกัน เอาความจริงมึงกูก็ได้นะกูไม่ถืออ่ะ”เราแนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้วมองจากภายนอกแมร่งดูยังไงก็ดูดี อิจว่ะ


“เออ แบบนี้ค่อยโอเคหน่อย กูเลือกเตียงฝั่งขวานะ ส่วนมึงเตียงฝั่งซ้ายล่ะกัน”มันบอกหลังจากที่เห็นของผมวางกองเต็มเตียงฝั่งซ้ายเรียบร้อยแล้วก็คงประมาณว่ามึงวางของไว้แล้วนี่อะไรประมาณนี้หลังจากที่ตกลงเรื่องเตียงนอนเรียบร้อยผมก็เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำก่อนอาบน้ำก็ได้นั่งคุยกับมันสักพักคือได้รู้นิสัยมันหลายๆอย่างคือแมร่งเป็นคนหล่อที่ความกวนส้นตีนในตัวเยอะมากแบบกวนตีนหน้ามึนกวนตีนนิ่งแต่กวนตีนมากจนอยากให้ตีนอ่ะส่วนเรื่องที่มันรักความสะอาดมันบอกว่ามันเป็นพวกแพ้ฝุ่นก็เลยรักษาความสะอาดมากซี่งแน่นอนเป็นข้อดีมากๆเพราะผมไม่ค่อยถูกกับพวกไม้ถูพื้นหรือไม้กวาดเท่าไหร่






ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันช่วงร่างออกมาไอ้กายหันมามองผมแต่คือมองธรรมดาก็ได้ป่ะมึงทำไมต้องตาเยิ้มห่ะไอ้เพื่อนหมาดๆเวรเอ๊ย


“มองแบบนี้แดกกูเหอะสัส”ผมพูดกวนตีนมันส่วนมันก็หัวเราะลั่น


“555 เออๆ โทษว่ะ มึงนี่ผู้ชายจริงดิ น่าฟัดชิบหาย”ดูคำพูดมึงน่ากลัวชิบหายสัส กูเปลี่ยนรูมเมททันไหมเนี่ย


“อย่ามองกูแบบนั้นเพื่อนกายถ้าไม่อยากโดนเตะปาก”ผมพูดใส่มันแล้วรีบแต่งตัวด้วยความเร็วแสง


“มึงดูอะไรอยู่ว่ะ”ผมที่ตอนนี้กำลังหวีผมอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้งที่ติดเตียงของไอ้กาย ผมก็เลยถามมันเห็นมันเลื่อนๆดูตลอด


“กูดูรุ่นพี่ของพวกเราปีนี้อ่ะได้ยินว่าปีนี้พวกรุ่นพี่โหดๆกันทั้งนั้น”ผมที่ได้ยินแบบนั้นก็เลิกหวีผมแล้วกระโดดไปนั่งข้างๆมันเพื่อดูหน้ารุ่นพี่ที่ไอ้กายพูดถึง เฮ้ย หล่ออ่ะ ไอ้กายที่ว่าหล่อเจอรุ่นพี่คนนี้ไปมันก็ดับอ่ะจากที่ดูแล้วน่าจะสูงแน่นอนร่างกายกำยำแต่ไม่ถึงกับบึกบึนน่าจะเล่นกีฬาด้วย แต่คือหน้าไม่ยิ้มเลยว่ะรวมๆแล้วก็คงโหดอ่ะ


“เออมองๆแล้วก็ดูโหดว่ะ นี่กูกลัวไปเองหรือพี่เขาทำหน้าตาหน้ากลัวว่ะ”ผมบอกไอ้กาย มันหันมามองหน้าผมแล้วก็หัวเราะ สัสหัวเราะอยู่ได้หน้ากูเหมือนน้าค่อมชวนชื่นหรือไง


“ไม่หรอกพี่แกโหดจริงขนาดกูแค่ได้ยินข่าวจากรุ่นพี่คนอื่นๆยังขนลุกเลยว่ะ ได้ยินว่าเขาเป็นนักเลงมาก่อนก็คงหน้าจะใช่ล่ะมั้งแต่ก็ไม่มีใครกล้าไปถามตรงๆหรอกก็มึงดูดิภาพที่รุ่นพี่ถ่ายลงเพจพี่แกยังไม่ยิ้มเลยสักภาพพูดแล้วกลัวเลยว่ะ กูว่านะเขาไปคงมีอะไรให้ตื่นเต้นอ่ะ สนุกว่ะมึง”ตอนแรกเหมือนกลัวแต่ตอนจบเสือกตื่นเต้นเอาเหอะเรื่องของมึงเอาเลยกายเพื่อนรักมึงจะตื่นเต้นเสียวตูดหรือสนุกอะไรก็แล้วแต่มึงแต่ขอบอกสำหรับกูนี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวและคอคาดบาดตายมาก แม่จ๋าหนูภาคอยากกลับบ้าน