ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
************************************************************
imagining things!
ตอนที่ 1
Hangover
ท่ามกลางขุนเข่าอันเขียวชอุ่ม แสงแดดสาดส่องสะท้อนกับหมอกบางๆ บรรยากาศอันแสนสดชื่นสุดจะบรรยาย มีหนึ่งสาวน้อยนักท่องเที่ยว กำลังยืนถ่ายรูปธรรมชาติ โดยเธอสื่อความรู้สึกของตัวเองผ่านลูกปิงปองหน้ายิ้ม ซึ่งเธอได้ใช้ปากกาบรรจงวาดรอยยิ้มลงไปบนลูกปิงปอง และจัดวางองค์ประกอบภาพเรียบร้อย เธอก็เอาลูกปิงปองไปวางไว้บนท่อนไม้ แล้ววิ่งไปที่กล้องที่ตั้งรอเอาไว้แล้ว ระหว่างที่เธอกำลังจะปรับค่ารูรับแสงกล้องอยู่นั้น ก็มีสายลมพัดมาอย่างแรง ทำให้ลูกปิงปองหน้ายิ้มของเธอนั้น ปลิวและกลิ้งไปตามถนนเธอจึงวิ่งตามลูกปิงปองหน้ายิ้มนั้นไป แต่ลมแรงมาก ทำให้ลูกปิงปองหน้ายิ้มของเธอนั้น กลิ้งไปเร็วและแรงมาก เธอก็มีความพยายามที่จะวิ่งตามไปเก็บให้ทัน ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับหยิบลูกปิงปองนั้นขึ้นมา เธอตกใจและเงยหน้าขึ้นมามองที่ชายหนุ่มคนนั้น พร้อมกับยิ้มแบบอาย ๆ
ชายหนุ่ม “ลูกปิงปองน่ารักดีนะครับ”
หญิงสาวยิ้มแบบอาย ๆ “ค่ะ ชื่อน้องสมปอง”
ชายหนุ่ม “กำลังถ่ายรูปอยู่หรือครับ”
หญิงสาว “ใช่ค่ะ ถ่ายน้องสมปอง เอ้ย!! ลูกปิงปองนี่แหล่ะค่ะ แต่ลมมันแรงมันก็เลยปลิวมาซะไกลเลย แฮ่ะ ๆ
ชายหนุ่ม “มาคนเดียวหรือครับ”
หญิงสาว “มาสองค่ะ ฉันกับน้องสมปองไง อิอิ!!
ชายหนุ่ม “ต้องการตากล้องไหมครับ ผมช่วยได้นะ
หญิงสาว “จะดีนะค่ะ แฮ่ะ ๆ
แล้วชายหนุ่มก็ยื่นลูกปิงปองคืนให้หญิงสาว ทั้งสองคนจ้องมองกันอย่างเขินอาย เกิดเป็น Moment น่ารัก ๆท่ามกลางขุนเขาที่มีธรรมชาติอันสวยงาม
เจ้อ้อย “คัท!!!!” (เสียงทุกคนเฮดังพร้อมกับปรบมือ)
เจ้อ้อย “เสร็จแล้วโว้ย เสร็จซักที อ้าว!! ทุกคน มารวมตัวกันตรงนีก่อนเร็วทุกคน ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะ ทั้งเพื่อน ๆ และ น้อง ๆ ที่มาช่วยถ่ายหนังสั้นในวันนี้ ดีใจมากเลย ออกมาดีมากเลย เพอร์เฟคสุด ๆ เดี๋ยวรบกวนทุกคนช่วยกันเก็บของ ขนของขึ้นรถ แล้วไปเลี้ยงฉลองกันที่รีสอร์ทกันนะทุกคน งานนี้ฟรีเต็มที่ไปเลยจ้า”
แล้วทุกคนก็ร้องดีใจ แล้วรีบเก็บของขึ้นรถกลับรีสอร์ท
เจ้อ้อยเป็นนักศึกษาปีสุดท้าย คณะนิเทศฯ มหาลัยแห่งหนึ่ง เป็นผู้กำกับหนังสั้นที่ถ่ายวันนี้ เพื่อจะเอาไปทำเป็นโปรเจคส่งอาจารย์ก่อนจบ
**งานเลี้ยงปิดกอง**
บรรยากาศก็จะเป็นงานเลี้ยงเล็ก ๆ ของเด็กมหาลัย สนุกสนาน มีประมาณสี่ถึงห้าโต๊ะเท่านั้น มีวงดนตรีโฟร์คซองเล่นคลออยู่เรื่อย ๆ เพื่อเพิ่มบรรยากาศให้สนุกสนานครื้นเครง โต๊ะที่พวกเรานั่งจะเป็นโต๊ะของปีหนึ่งที่มาช่วยงานเจ้ออย ทั้งโต๊ะก็จะมีอยู่แปดคน
- ฝ้าย นางเอกหนังสั้นเรื่องนี้ (เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อกับต้าร์)
- ต้าร์ (เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อกับฝ้าย)
- ตั้ม, แก้ว กำลังสวีทกุ๊กกิ๊กกัน
- ปั้น, หม่อง, โก้, คิม เพื่อนในคณะที่มาช่วยงานด้วยกัน
เจ้อ้อย “เป็นไงกันบ้างจ๊ะเด็ก ๆ สนุกไหม ขอบคุณทุกคนมานะที่มาช่วยพีให้ได้ทำตามความฝันอันสูงสุด รับรองเลยนะว่าถ้าพี่ได้รับรางวัลสุพรรณหงส์นะ พี่จะกล่าวขอบคุณทุก ๆ คนที่มาช่วยพี่ในวันนี้แน่นอน พี่สัญญา”
คิม “เล่นใหญ่ไปนะพี่อ้อย แค่ส่งอาจารย์ให้ผ่านก่อนป่ะ เพ้อไปซะไกลเลย”
พี่อ้อย “เดี๋ยวจะโดนนะอีคิม ให้ฉันมโนหน่อยก็ไม่ได้ เออ ๆ ลืมถาม ห้องพักเป็นไง สวยไหม พี่บอกให้เค้าจัดเตรียมไว้ให้อย่างดีเลยนะค่ะนะจุด ๆ นี้
แก้ว “สวยมากเลยค่ะเจ้ แต่หนูได้นอนกับอีฝ้ายนี่สิ” (มองบน)
ฝ้าย “น้อย ๆ หน่อยนะอีแก้ว มึงอยากนอนกับอีตั้มใช่ไหมล่ะ” (มองบน)
ตั้ม “ฝ้ายก็พูดไปซะไกลเลย เรายังไม่ได้อะไรกันซักหน่อย พึ่งคบกันเอง”
ต้าร์ “เอาน่าแก้ว หรือมึงจะมานอนฟังเสียงโกรนของไอ้โก้กับกูไหม”
โก้ “เชี่ยต้าร์ แม่งเล่นกูล่ะ กูก็ไม่ขนาดนั้นมั้ง”
ต้าร์ “โอ้โห!!! ครั้งก่อนนะนอนโกรนดัง เมือนมีคนมาตัดหญ้าในห้องทั้งคืนแน่ะ 55555”
ปั้น “เห้ย!! ถ้ามันจะดังขนาดนั้น มึงหนีมานอนห้องกูกับไอ้หม่อง ก็ได้นะเว้ยเชี่ยตาร์”
ต้าร์ “เออ ๆ ดี ๆ พวกมึงไม่ต้องล็อคห้องนะ เผื่อกูทนไม่ไหว ก็จะได้หนีไปนอนกับพวกมึง 55555”
ทุกคนหัวเราะเฮฮาสนุกสนานกันเต็มที่ จนถึงเวลา 00.00 น.
เจ้อ้อย “ทุกคน วันนี้ก็พอแค่นี่โน๊ะ ดึกมากแล้วแยกย้ายกันไปนอนนะ ถ้าใครยังไม่อยากนอน ก็ไปต่อกันที่ห้องเค้าล่ะกันนะ เข้าใจนะ จบ คัท!!! แยกย้ายได้”
ฝ้าย “แก้ว ไปนอนเหอะมึง กูเหนื่อยละ”
แก้ว “ ไปมึง แป๊บนะ (หันหน้าไปหาตั้ม) เค้าไปนอนก่อนนะ แล้วเจอกันพรุ้งนี้นะตั้ม
(เพื่อน ๆ แซวกันใหญ่ จนไอ้ตั้มมันอาย เขิล บิดตัวม้วนเชียว)
ตั้ม “พอเลยพวกมึง ว่าแต่พวกมึงอ่ะไปเล่นไพ่กันต่อที่ห้องกูป่ะ กูขอเสบียงจากเจ้อ้อยไปไว้ในห้องแล้วด้วยนะโว้ย”
หม่อง “เห้ย !! ไอ้ตั้ม มึงนี่เฉียบสุด ๆ เลยว่ะเพื่อน ไป ๆ ไปต่อกันที่ห้องไอ้ตั้มดีกว่าพวกเรา”
**ห้องของตั้มกับคิม**
ปั้น “เจ้าป๊อกเก้าสองเด้งเว้ย อ่ะไม่ต้องลุ้นกันแล้วจ่ายมา”
คิม “โด่!!! ไอ้ปั้น มึงให้กูได้ลุ้นบ้างก็ได้นะเว้ย แม่ง จน เครียด กินเหล้า เอาชน หมดแก้ว”
ปั้น “หมดแก้วนี้กูพอลล่ะนะ กูเริ่มไมไหวล่ะ ขอไปนอนก่อน
ต้าร์ “อาไรของมึง ได้แล้วจะชิ่งรึไงนิสัยไม่ดีเลยนะมึงอ่ะ”
ปั้น “กูไม่ไหวแล้ว!!! กูจะอ๊วกแล้วเนี้ย ไปก่อนนะ”
หม่อง “โด!!!! ไอ้อ่อน มึงกะจะชิ่งดี ๆ นี่เอง แม่งเอ้ย จน เครียด กินเหล้า เอ้าชน หมดแก้ว”
ปั้น “กูไปก่อนนะ แล้วมึงอ่ะไอ้หม่อง อย่าไปอ๊อกบนที่นอนล่ะกัน ไปล่ะ”
ตั้ม “โด่!! ไรว้า อ่ะ ๆ เล่นกันแค่นี้ก็ได้ว่ะพวกมึง ไอ้ต้าร์ มึงเป็นเจ้าแทนมันดิ แม่งวันนี้กูยังไม่ได้แดรกซักตาเลยเนี่ย เสียจะเป็นพันอยู่ล่ะ”
**เวลา 02.00 น.**
ต้าร์ “เห้ย!! พวกมึง จะมาหลับคาวงไพ่แบบนี้ไม่ได้นะเว้ย ไอ้ตั้ม.. เนี่ยตานี้มึงป๊อกแล้วเนี่ย จะเอาไหมตังค์อ่ะ ถ้าไม่เอากูกลับไปนอนล่ะนะเว้ย ไอ้เชี่ยโก้.. กลับไปห้องเราดีกว้ามึง”
โก้ “มึงไปก่อนนะ เดี๋ยวกูตามไป” (พูดพร้อมกับฟุ๊บหลับคาวง)
ต้าร์เลยเดินกลับห้องคนเดียวแบบเมา ๆ เมือถึงหน้าห้องก็ไขกุญแจห้อง แต่ห้องไม่ได้ล็อค
ต้าร์ “เชี่ยโก้ แม่งทำไมไม่ล็อคห้องว่ะ” พูดพร้อมกับเปิดประตู ถอดเสื้อและกางเกงเหลือแต่บ๊อกเซอร์ ถลาลงไปนอนบนเตียงอย่างไม่คิดชีวิต
**เวลา 07.30**
ต้าร์ตื่นลืมตาขึ้นมารับแสงแดดที่สอดส่องเข้ามาในห้อง ขยี้ตาบิดขี้เกียจ แต่เมื่อหันมาด้านข้างก็ได้พบกับแผ่นหลังอันบึกบึนอยู่ข้างกาย ต้าร์คิดในใจว่า ไอ้เชี่ยโก้มันจะมานอนเบียดกูทำไมวะ เดี๋ยวได้มองหน้ากันไม่ติดพอดี ทันใดนั้น คนข้าง ๆ ก็ขยับพลิกตัวหันหน้ามา พ่าม!!!!! เป็นไอ้ปั้นไม่ใช่ไอ้โก้ กีตาร์งงในงงว่าแล้วไอ้ปั้นมันมานอนนี่ได้ไง มองไปรอบๆห้อง พ่าม!!!!! เชี่ยไม่ใช่ห้องกูนี่หว่า พร้อมกับสำรวจตัวเองว่าได้ทำอะไรผิดพลาดไปรึปล่าว แต่ปรกติดีไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น จึงรีบลุกขึ้นหยิบเสื้อกับกางเกง แล้วรีบวิ่งกลับไปห้องตัวเองอย่างรวดเร็ว ด้วยความกลัวว่าไอ้ปั้นจะตื่นแล้วจะโดนเอาไปล้อว่าเมาแล้วเข้าผิดห้อง เมือเปิดประตูเข้าไปในห้อง ไอ้โก้ดันรูสึกตัวแล้วตื่น พร้อมกับลุกขึ้นนั่ง ตาร์กะว่าจะรีบไปที่เตียงของตัวเองตกใจที่ไอ้โก้ตื่นเลยนั่งที่เก้าอี้แล้วทำเนียนว่ากำลังจะไปอาบน้ำ
โก้ “ไอ่เชี่ยต้าร์มึง...”
ต้าร์ “อะไร กูไม่ได้ไปไหนมานะ กูพึ่งตื่น กูกำลังจะอาบน้ำ”
โก้ “ก็เมื่อคืนอ่ะ...”
ต้าร์ “เมื่อคืนมึงอ่ะเมาโวยวายชิบหายเลย กูไปอาบน้ำก่อนนะ” (พูดแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำอย่างไว)
โก้ “ก็จะไม่ไห้โวยวายได้ไงว่ะ..แม่งช่างเหอะ”
เมื่อต้าร์เข้าไปในห้องน้ำ ถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ออกแขวนไว้ที่ชั้นอาบน้ำ แต่ทันไดนั้นก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นคราบเลือดติดอยู่ที่กางเกง ทำให้คิดไปว่าเมื่อคืนตัวเองเมาเลยพลาดตกไปเป็นรับให้ไอ้ปั้นมันรุกถึงห้อง มันคงหนักหน่วงซะจนเลือดออกมาเปื้อนกางเกง วิตกกังวลว่าถ้าคนอื่นรูเข้า ซวยแน่นอนชีวิตกรู อาบน้ำไปก็เสียใจไป เหมือนนางเอกโดนพระเอกข่มขืนในละครชัด ๆ แต่ความเป็นจริงแล้ว คราบแดง ๆ ที่กางเกงนั่น เกิดจากการที่ไอ้โก้มันเมาเข้ามาในห้อง แล้วหิวน้ำ เปิดตู้เย็น เห็นน้ำแดงเลยยกกระดกแต่มันเมาไง น้ำมันเลยหกไปที่เก้าอี้ แล้วเผอิญเมื่อกี้ไอ้ตาร์มันดันไปนั่งทับพอดีไง เลยมโนไปว่าตัวเองได้เสียตัวให้ไอ้ปั้นไปแล้วเมื่อคืน
**ที่โต๊ะอาหารเช้าหน้ารีสอร์ท**
ระหว่างที่ต้าร์กำลังตักอาหารอยู่นั้น ปั้นก็เดินเข้ามาตีไหล่แล้วพูดว่า
ปั้น “ไอ้ตาร์...เป็นไงบ้างว่ะเมือคืน ได้ป่ะ”
ต้าร์หน้าถอดสี ทำช้อนตกพื้น แล้วรีบเก็บพร้อมกับรีบเดินหนีไอ้ปั้นไปที่โต๊ะอาหารโดยไม่พูดอะไร ส่วนปั้นก็งง ๆ ว่าไอ้ต้าร์มันเป็นไรของมันว่ะ แล้วก็เดินตามไปที่โต๊ะ
หม่อง “เห้ย!! เมื่อคืนใครได้ว่ะ” (หม่องหันไปถามไอ้ปั้น ส่วนไอ้ตาร์ทำหน้าหลุกหลิก)
คิม “ก็ไอ้ปั้นไง.. “ (ไอ้ตาร์ตกใจทำช้อนตกอีกครั้ง) “แม่งป๊อกบ่อยเกิน ไม่ให้กูไดแดรกแม้แต่นิดเดียว K!!! ไอ้เชี่ยต้าร์นี่ก็ได้เหมือนกันเมื่อคืน”
ปั้น “แหม๋เนียนเลยนะมึงไอ้ตาร์ ตอมกูถามว่าเมื่อคืนได้ป่ะ ก็ไม่ยอมตอบกู กลัวก็ให้เลี้ยงรึไงว่ะมึง”
ตาร์ ยิ้มเจื่อน ๆ พร้อมกับคิดในใจว่า รึไอ้ปั้นมันจะจำเรื่องเมือคืนไม่ได้ว่ะ
ตั้ม “มึงรึปล่าวที่เนียนไอ้ปั้น หนีไปนอนก่อนแล้วยังลงมาช้าอีกนะมึง เมื่อวานก็แดรกกูไปไม่ใช่น้อยเหมือนกันนะมึงอ่ะ”
ปั้น “เออว่ะ.. ขนาดนอนก่อนพวกมึงกูยังเพลียไม่หายเลยเนี้ย หมดเรียวหมดแรงแข้งขาอ่อนไปหมดเลยกู”
ไอ้ต้าร์กำลังกินน้ำอยู่น้ำพุ่งออกมาจากปาก
โก้ “ไอ้เชี่ยต้าร์มึงไหวป่ะเนี้ย เมื่อคืนก็นอนเฝ้าโถส้วมในห้องน้ำทั้งคืนเลยอ่ะ หนักแล้วนะมึงอ่ะ กูเรียกก็ไม่ยอมเปิดประตูห้องน้ำ กูแม่งนอนไม่ได้เลยเพราะแม่งเปิดไฟในห้องน้ำ พอกูไปเปิดประตูห้องน้ำแม่งก็เปิดไม่ออก ทั้งผลักทั้งดึงประตูแม่งก็ไม่เปิด กูเลยขังแม่งนอนในห้องน้ำเลย”
ต้าร์ “ประตูห้องน้ำมันต้องเลื่อนแบบประตูญี่ปุ่นป่ะว่ะ”
โก้ “อ่าวเหรอ...กูโงเองซะงั้น แต่มึงก็นอนในห้องน้ำอยูดีอย่ามาเถียง”
ปั้น “นี่มึงเมาขนาดนอนในห้องน้ำเลยหราว่ะไอ้ต้าร์ แม่งฮาว่ะ 555555”
ต้าร์คิดในใจว่าไอ้ปั้นมันจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ จึงยิ้มดีใจแล้วตอบกลับไป
ต้าร์ “ก็เมาแหล่ะ 55555555”
เจ้อ้อย “เด็ก ๆ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วก็ขนของขึ้นไปบนรถตู้เลยนะ เพราะเดี๋ยวเราจะต้องแวะถ่ายรูปข้างทางด้วยต้องรีบหน่อย ขอบอกว่าวิวสวยมากจร้า”
**หน้าห้องพักระหว่างขนของไปที่รถตู้**
ปั้น “เชี่ยต้าร์ ช่วกูถือกระเป็ไอ้หม่องหน่อยดิ มันไปคุยกับเจ้อ้อยอยู่อ่ะ แม่งมีหลายใบเหลือเกิน”
ต้าร์ “เรื่องอะไรว่ะ ของกูก็หนักเกินพอแล้ว”
ปั้น “กระเป๋าแค่ใบเดียวบ่นหนัก มือก็ว่างอยู่ช่วยหน่อยไม่ได้รึไงวะ”
ต้าร์ “เดี๋ยวกูไปตามไอ้หม่องมาให้ล่ะกันนะ”
ปั้น “เดี๋ยวก่อน..เรื่องเมือคืนยังไม่เคลียเลยนะ”
ต้าร์ตกใจทำกระเป๋าหล่นแล้วพูดออกไปว่า “เมือคืนทำไมว่ะมึง”
ปั้น “ก็ก่อนที่ก็จะมานอนอ่ะ มึงยังไม่ได้ใช้กูเลยนะ เงินที่ยืมอ่ะ มึงติดกูอยู่ตานึงที่มึงมีแต่แบงค์ใหญ่เลยไม่ยอมแตก เลยแปะโป้งกูไว้ แล้วกูก็มานอนไง กูไม่ล์มนะมึง”
ต้าร์ “อ่อ..เงินใช่ไหมเดี๋ยวกูคืนให้เลยนะจะได้จบ ๆ ไอ้ห่ากูก็คิดว่าเรื่องอะไร”
ปั้น “แล้วมึงคิดว้าเรื่องอะไรวะ”
ต้าร์ “ปล่าวไม่มีไร..ก็เรื่องเงินแหล่ะ มา ๆ กูช่วยถือก็ได้กระเป๋าเนี้ยจะได้จบ ๆ เนอะ”
ปั้น “เออ..ช่วยกูตั้งแต่แรกก็จบ ต้องให้เหลา ต้องให้รื้อฟื้น”
ต้าร์ “ปากดีนะมึงอ่ะ ไปได้แล้ว”
**หน้ารถตู้**
หม่อง “พวกมึงสองคนไปนั่งข้าหลังเลยนะ ไปเบียดกับของที่วางเกะกะอยู่ข้างหลังเลยมึง”
ปั้น “แหม๋..มึงได้ที่นั่งสบายเลยนะไอ้หม่อง กระปงกระเป๋ตังเองนี่ไม่สนใจเลยนะ”
ต้าร์ “เออใช่..มึงไปนั่งข้างหลังกับไอ้ปั้นเลย กูอุตส่าห์แบกกระเป๋ามาให้แล้วเนี่ย”
ปั้น “เอ้า..ไหงเป็นงั้นอ่ะ เอาตัวรอดคนเดียวเลยนะ”
คิม “มึงไม่ต้องเถียงกัน ไปนั่งด้วยกันสองคนเลยพวกมึงอ่ะเร็ว ๆ เจ้แกรอออกรถแล้วเนี่ย”
และแล้วปั้นกับต้าร์ก็ได้นั่งข้างหลังเบียดกับของมากมาย นั่งแนบชิดติดกันเหลือเกิน เวลารถจะเลี้ยวนะไม่ต้องพูดถึง
ปั้น “มึงเป็นไรเนี่ย..หวงตัวเหลือเกินนะมึง โดนนิดโดนหน่อยไม่ได้”
ต้าร์ “ก็มือมึงอ่ะมาโดนกู กูจั๊กกะจี้เว้ย”
ปั้น “ก็ของมันเยอะอ่ะ จะให้ทำไงว่ะ
ซักพักนอนหลับหัวชนกันจ้า......
**สวนหินไม้งาม ที่พักรถข้างทาง**
เจ้อ้อยเปิดประตูรถพร้อมพูดขึ้นว่า “เอ้าเด็ก ๆ ลงไปถ่ายรูปกันเร็ว วิวสวยมาก ๆ แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน จะได้รีบกลับนะจ๊ะ”
ทุกคนลงจากรถเหลือแต่ปั้นกับต้าร์นอนหลับหัวเกยกันอยู่
เจ้อ้อย “ไอ้ปั้น..ไอ้ต้าร์ ตื่น ๆ ไปถ่ายรูปกัน หลับหัวชนกันจนจะสิงกันอยูแล้วเนี่ย”
ทั้งสองคนรู้สึกตัวพร้อมกับพละตัวออกจากกัน
แก้ว “ตั้ม ๆ ป่ะไปถ่ายรูปกัน รูปคู่เนอะ เอาแบบเกาหลี ๆ เลยเนอะ”
ตั้ม “ไปสิป่ะ”
ฝ้าย “ต้าร์ไปดิเร็ว ทำหน้าต่าหลีเหลออยู่นั่นแหล่ะ ไปถ่ายรูปให้ชั้นหน่อยเร็ว”
ต้าร์ลุกขึ้นตามฝ้ายไปอย่างรวดเร็ว เพราะต้าร์แอบปลื้มฝ้ายอยู่ ในขณะที่ทุกคนกำลังสนุนสนานกับการถ่ายรูปโน่นนี่นั่น
ฝ้าย “ปั้น..ถ่ายรูปให้เราหน่อยดิ เราอยากถ่ายรูปคู่กับไอ้ตาร์อ่ะ”
ปั้น “เอาดิ เอาดิ มา มา”
ปั้น “1 2 3 แช่ะ เห้ยแจ่มว่ะ น่ารักสดใสสุด ๆ อย่างกับพระเอกนางเอกแหน่ะ”
ฝ้าย “จริงป่ะ เอาอีก เอาอีก ไอ้ต้าร์แกเปลี่ยนท่าโพสบ้างก็ได้นะ”
ต้าร์ “เออ ๆ แห่ะ ๆ”
ปั้น “น่ารักว่ะ แกสองคนเหมาะสมกันดีเนอะ”
ต้าร์ “อะไรของมึง เหมาะเหมอะอะไรของมึง เพื่อนกันเว้ยเพื่อนกัน”
ปั้น “จิงป่าวต้าร์ เพื่อนกันจิงป่าวว่ะ”
ฝ้าย “พอเลย พอเลย ไปไปแกสองคนถ่ายรูปคู่กันบ้างดิ มามาเดี๋ยวถ่ายให้”
ต้าร์ “ไม่เอา พอแล้ว ไม่ถ่ายแล้ว”
ฝ้าย “ไอ้นี่นิ รูปเดียวแล้วจะได้ถ่ายรูปรวมไง”
ปั้น “มามา ได้ได้ เอาหล่อๆเลยนะ หน้าหล่อ ๆ อ่ะทำเป็ป่าววะมึงไอ้ต้าร์”
ต้าร์ “กวนตีนนะมึง”
**หนเคณะที่มหาลัย**
เจ้อ้อย “ขอบคุณทุกคนมากนะจ๊ะ เดี๋ยวถ้ามีงานหน้าอีก หวังว่าจะได้รับความร่วมมือจากทุกคนเหมือนเดิมนะจ๊ะ สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะทุกคน บ้ายบาย”
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ระหว่างทางกลับหอ ต้าร์ขับรถไปตาก็เหลือบไปเห็นไอ้ปั้นกำลังเดินอยู่ข้างทาง จึงรีบบิดมอเตอร์ไซค์ เพื่อไม่ไห้ไอ้ปั้นเห็น คือจะหนีเค้าว่างั้น
ปั้น “เห้ย..ไอ้ต้าร์ มาหากูก่อน” (แล้วต้าก็ต้องกลับรถมาหาไอ้ปั้นอยู่ดี)
ปั้น “มึงจะรีบไปไหนของมึงวะ บิดแรงเชียวนะมึง ไปส่งกูหน่อยดิ”
ต้าร์ “แล้วตอนมึงมา มึงมากับใครอ่ะ เดินมารไง”
ปั้น “กูมากับไอ้ตั้ม แต่ไอ้ตั้มมันไปส่งแก้วไง กูเลยเดินรอมันไปพราง ๆ”
ต้าร์ “เออ ๆ มา เดี๋ยวกูไปส่งก็ได้ หออยู่ตรงข้ามกันอยูแล้วนิ”
ปั้น “มึงเนี่ย หน้าตาดีแล้วยังใจดีอีกเนอะ”
ต้าร์ “พูดดี พูดดี กูก็เห็นว่ามึงจะพูดดี ๆ ก็วันนี้แหล่ะ”
แล้วปั้นก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปกับต้าร์ ระหว่างทางไปหอ มันก็จะมีคันสะดุดเยอะหน่อย เลยทำให้ต้องเบรกบ่อย ๆ แต่ละครั้งที่เบรก ไอ้ปั้นก็จะขยับเข้ามาชิดกับหลังไอ้ต้าร์ จนทำให้ไอ้ต้าร์คิดถึงเรื่องเมื่อคืน เลยขับรถเซไปเซมา
ปั้น “เห้ยไอ้ต้าร์มึงขับดี ๆ หน่อยดิวะ เซไปเซมาอยู่นั่นแหล่ะ กูยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อนะเว้ย”
ต้าร์ “มึงขยับออกไปหน่อยดิ กูมไหวล่ะ”
ปั้น “ไม่ไหวอะไรวะมึง”
ต้าร์ “กูจะตกเบาะอยู่แล้วเนี่ย ขยับออกไปหน่อยดิ”
ปั้น “เออ ๆ”
**หน้าหอ**
ปั้น “ขอบใจมากเพื่อน แล้วเจอกันที่คณะเว้ย”
ต้าร์ “เออ ๆ ลงไปได้ละ”
ปั้น “แหม๋..หวงตัวจังเลยนะมึงเนี่ย”
**********************************************************
รอตอนต่อไปนะ..เดี๋ยวมา เดี๋ยวมา
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Imagining Things! ตอนที่ 1 11/12/2560 (อ่าน 1051 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก