ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
*******************
[ เรื่องสั้นผ่านการบรรยายจากไดอารี่เล่มหนึ่งที่เขียนโดยคนสองคน....เจ้าคุณ ใบตอง
คนนึงพูดมาก(ระดับคนปกติที่เฟรนลี่) ส่วนอีกคนไม่ชอบพูดแต่ชอบกระทำมากกว่า
พร้อมกับเบื้องหลังของเพื่อนตัวป่วน
ปล. ไดอารี่เล่มนี้จะบรรยายเพียงช่วงเวลาที่คนสองคนได้พบกัน ในแต่ละวัน ]
********************
วันที่1
21.01 น.
เสียงฝนตกยังคงดังมาอย่างต่อเนื่อง ปลายฝนต้นหนาวแล้วแท้ๆแต่ฝนยังคงตกต่อเนื่องมาสามวันแล้ว
ผมนั่งแกว่งขาในร้านกาแฟใกล้มหาลัยรอในหยุด อ้อ ร้านกาแฟนี่เป็นของผมเองแหละผมอายุ 25ปีแล้ว จบสถาปัตย์มาก็จริงแต่หลังจากทำงานได้เพียงปีครึ่งก็ดันอยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเองเลยขอซื้อที่จากเพื่อนที่ไปเรียนต่ออเมริกามาเปิดร้านกาแฟใกล้ๆมหาลัย ทำเลถือว่าดีใช้ได้
ผมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง สายตาสะดุดกับสิ่งมีชีวิตเพศชายนั่งก้มหน้าบนม้านั่งใต้ต้นไม้ไม่ไกลจากร้านผมนักคาดว่าเป็นนักษาเพราะสังเกตุจากชุดที่ใส่
ไม่มีใครบอกรึไงนะ ว่าฝนตกฟ้าร้องอย่านั่งใต้ต้นไม้
ผมตัดสินใจกางร่มไปหาเขา
“นี่”
“...?” เด็กนั่นเงยหม้ามามอง
“เข้าไปในร้านกัน” ผมชวน อีกคนก็เดินตามต้อยๆมาอย่างว่าง่าย
แว็บเข้าไปที่หลังเคาน์เตอร์แล้ยื่นผ้าเช็ดตัวไปให้เขา
“ขอบคุณครับ” เอ่ยตอบเบาๆ
“ทำไมไปนั่งตรงนั้นล่ะ”
“...”
“ตอบหน่อยสิ อยากรู้อ่ะ”
“อ้าวหรอ เป็นไงมั่งล่ะ”
“เลิกแล้ว” เขาตอบพลางถอนหายใจ มองผมเหมือนจะตำหนิด้วยสายตาว่าถามอะไรเกรงใจกูหน่อย เราพึ่งรู้จักกัน
“อ่อหรอ แหะๆ เสียใจด้วยนะ”
“ครับ”
“แล้วทำไมเลิกกันหรอ”
”ไม่มีเวลาให้” คราวนี้ตอบด้วยสายตาดุดัน ขอโทษจ้า ไม่ถามแล้วๆ
“สู้ๆนะ ” ผมยิ้มแหยๆให้เขา เด็กนั่นก็ทำหน้าเอือมๆ พยักหน้าหงึกหงักอย่างเหนื่อยใจ
“อยากกินอะไรมั้ย”
“ไม่เป็นไร”
“โอวัลตินอุ่นเนอะ” ตากฝนมาหาอะไรอุ่นๆน่าจะดี
“...” คราวนี้หรี่ตามอง แล้วเบือนหน้าหนีพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่
ผมรีบไปชงโอวัลตินมาให้
อีกฝ่ายก็รีบมาอย่างจนใจ
“ฝนหยุดแล้ว”เด็กนั่นบอก
“โอ๊ะ ฝนหยุดแล้งกลับบ้านกัน”ผมยิ้มตาหยีไปให้
เก็บกวาดร้านอีกนิดหน่อยก็ปิดร้านพากันเดินออกมา ตัวสูงใช่เล่นเลย มองหน้าดีๆก็หล่อใช้ได้ โอ้วแม่เจ้า ซิกแพ็คแม้จะเลือนลางภายใต้ร่มผ้าที่เรียบติดแผ่นเนื้อแต่ผมก็สามารถเห็นก้อนเนื้อแน่นๆหกลูกนั่นได้ อิจฉา!
“มีอะไรอีก” สงสัยจ้องหน้านานไปหน่อย รู้ตัวจนได้
”เปล่าๆ กลับบ้านดีๆนะ” ผมฉีกยิ้มหวานไปให้
“อืม”
แล้วเด็กตัวโตก็หันหลังจากไป ฮึ หมั่นไส้คนหล่อ
วันที่2
มาอีกแล้ว...
เด็กตัวโตมานั่งเล่นที่ร้านผมอีกแล้ว หลังจากพบกันวันฝนตก หมอนี่ก็มานั่งเล่นที่ร้านทุกเย็นหลังเลิกเรียนจนร้านปิดสามทุ่ม ร้านผมเป็นร้านกาแฟนั่งชิวก็จริงแต่การมานั่งทำหน้าตายจ้องผมทำงานโดยสั่งแค่น้ำแก้วเดียวแล้วนั่งในร้านเป็นชั่วโมงๆติดต่อกันหนึ่งอาทิตย์มันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องปรกติ
“บานอฟฟี่กับเค้กช็อคโกแล็ตได้แล้วครับ”
แม้แต่ตอนที่ผมเดินไปเสิร์ฟขนมให้ลูกค้า สายตานั่นก็ยังมองตามมา จนผมเดินกลับไปประจำที่เคาน์เตอร์ ถึงได้เก็บสายตากลับไป ดูดน้ำจากแก้วโอวัลตินร้อนที่สั่งมาแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผมเหมือนเดิม
ให้ตายสิ!
หรือเจ้านี่จะเป็นสายลับกัน จ้องจับผิดคนอื่นจนมือไม้สั่นไปหมดแล้ว คงจะเป็นสายลับที่ปลอมตัวเป็นนักศึกษาแน่ๆ แต่ทำไมต้องมานั่งร้านนี้ล่ะ มีคนร้ายปะปนกับลูกค้าร้านผมหรอ ไม่สิ! ลูกค้าส่วนใหญ่ก็มีแต่นักศึกษาหรือว่าจะสงสัยผม ต้องใช่แน่ๆมองกันขนาดนี้แต่ผมทำอะไรผิดล่ะ ยิ่งคิดยิ่งเยอะ ตั้งสติ ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก พุทโธ ธัมโม
“นี่”
“อ่ะ!” จ๊ากก ตกใจหมด มาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย
“ขอแบบโต๊ะเมื่อกี้”
“ห่ะ อ้อ เอ่อ ...รอสักครู่นะครับ” ที่แท้ที่มองตามกันขนาดนั้น อยากกินบานอฟฟี่นี่เอง.... โถ่
ก็ได้ขนมไปแล้วไงทำไมยังจ้องกันอยู่อีกล่ะ!
มองทำไมมีปัญหาหรอ อยากถามคำถามนักเลงอันธพาลแบบนี้อยู่เหมือนกันแต่ยังจำสายตาดุๆเมื่อวานได้เลยไม่กล้า
สุดท้ายก็เลยเก็บมือเก็บเท้าก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป ฮือออ แม่จ๋าช่วยลูกด้วย มึงต้องการอะไรจากกู๊วววว
พอสามทุ่นเจ้าเด็กนั่นเดินออกจากร้านไป ได้ฤกษ์เก็บร้าน เก็บร้านเสร็จผมก็เดินออกมาข้างร้านที่ผมจอดจักยานไว้ ทุกวันนี้ผมจะปั่นจักยานไปกลับ ผมอยู่คอนโดห้องไม่เล็กไมใหญ่ขนาดพอดีกับการอยู่คนเดียวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านเท่าไหร่ผมเลยประหยัดเงินด้วยการปั่นจักยานมาแทน
“!!!” อ๊ากกก แม่จ๋าช่วยลูกช้างด้วย จู่ๆก็มีเงาดำๆโผล่มาตรงหน้าผม! หลับตาปี๋สวนมนต์เสียงสั่นๆแถมสัพเพสัตตาให้ด้วย ปล่อยกูไปเถ๊อะ
“ลืมตา” น้ำเสียงดุๆ เฮือก! ผมก็ดันบ้าจี้ลืมตา
“อะ...อ้าว” เจ้าเด็กตัวโตนี่เอง
“ไปส่ง” ว่าแล้วก็คว้ามือผมแล้วลากให้เดินตาม
“ดะ...เดี๋ยวสิ แล้วจักรยานฉันละ”
“ทิ้งไว้นั่นแหละ”
“แล้วพรุ่งนี้จะมายังไง”
“มาส่ง” หมายความว่าพรุ่งนี้เด็กนี่จะมาส่งผม?
ผมนั่งเกร็งมนรถออดี้สีดำคันสวยมาตลอดทาง หลังจากเด็กตัวโตถามที่อยู่ของผม บรรยากาศในรถก็เงียบฉี่ คนขับก็ตั้งหน้าตั้งตาขับมาอย่างเดียว
“ถึงแล้ว” เสียงนุ่มทุ้มไม่เหมาะกับหน้าตายเลย เสียดายชะมัด
“ขอบใจนะ” ฉีกยิ้มหวานแบบมึนๆไปให้แล้วลงรถ
“อืม พรุ่งนี้ แปดโมง” ยื่นหน้าออกมาพูด จบแล้วก็บึ่งรถออกไปไม่รอฟังคำปฏิเสธ
“...”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“วันนี้ นาฏศิปล์ป่ะ”
“ศัพท์เหี้ยไรมึงเนี่ย”
“ตั้งวงเหล้าไงสัส”
“แล้วทำไมมึงไม่พูดแต่แรกวะ เล่นตัวหาพ่อมึงหรอ”
“กูไม่ได้เล่นกูเล่นคำ ถุ้ยย”
“วันนี้ขอบายนะ” เขาพูด หลังจากฟังเพื่อนสองสามตัวเถียงกัน เขาเริ่มคิดผิดที่ตัดสินใจเป็นเพื่อนกับพวกบ้านี่จริงๆ วิศวะเครื่องกล คือคณะที่เขาเรียนและได้พบกับตัวป่วนที่กำลังเถียงกันเรื่องปัญญาอ่อนพวกนี้อยู่ เฮ้อ ไร้สาระจริงๆ
“อีกแล้วหรอวะ”
“มึงขอบายทุกวันอ่ะ รีบไปไหนวะ”
“นั่นดิ ช่วงนี้หลังเลิกเรียนมึงไม่ว่างตลอดเลยนะ” ตัวป่วนพากันสงสัย เขาไม่ตอบ เก็บกระเป๋า ส่งสายตาบอกลาแล้วเดินออกไปยังที่หมายเดียวกับหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] love at first sight@coffeeshop [วันที่4] (อ่าน 1217 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก