[เรื่องสั้น]กล้ากลับไปหาเขาหรือเปล่า...
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น]กล้ากลับไปหาเขาหรือเปล่า...  (อ่าน 1162 ครั้ง)

ออฟไลน์ AST_redblOOd

  • เรียกเราว่า"ดินสอกด"
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


Intro…
กล้ากลับไปหาเขารึเปล่าไปกับฉัน กลับไปหาเขาแล้วบอก
บอกว่าเรารักกัน ทำได้ไหม กล้าพอไหมที่จะทำแบบนี้
กล้ากลับไปหาเขารึเปล่ากลับไปย้ำ กลับไปย้ำคำที่บอก
บอกว่าเธอไม่รักเขา จบกันแล้ว ทำให้ฉันหน่อยได้ไหม
แค่เพียงอยากรู้ตอนนี้เธอกับเขา จบกันรึยัง
ไม่เคยต้องการจะตอกย้ำ ช้ำหัวใจใคร
จะจริงไม่จริงไม่รู้คำพูดเธอ แต่เวลาเขานั้นเดินผ่าน
ตัวเธอเองทุกครั้งมีอาการ ให้ฉันไว้ใจเธออย่างไร

...แต่ผมไม่กล้า ที่จะฟังคำตอบของพี่

...มันจำเป็นเหรอที่เรารักกันแล้วต้องบอกให้คนอื่นรู้ ไม่ใช่ไม่กล้าแต่ไม่จำเป็นว่ะ แต่ทำไมมึงต้องผลักไสกูให้คนอื่น

…ฉันพลาดที่่ตอนนั้นมองข้ามนายไป ตอนนี้ฉันกล้าพอที่จะทวงนายคืน


................Talk...........................

เรื่องนี้เราแต่งสนองนี๊ดตัวเองหลังจากไปงานมีทงานหนึ่งมา คือแบบมันกร๊าวใจมากกับเพลงนี้หลังจากที่ลังเลมาหนึ่งอาทิตย์ก็ตัดสินใจลง มันหลอนอยู่ในหัว ถ้าหยุดร้องเพลงนี้ไม่ได้เราคือเพื่อนกัน55555555555 เรื่องนี้ไม่น่าเกิน2-3ตอนน๊าาาาาา ลงในเล้าครั้งแรกเลย :katai5:
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-09-2017 22:19:03 โดย AST_redblOOd »

ออฟไลน์ AST_redblOOd

  • เรียกเราว่า"ดินสอกด"
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
         เรื่องราวทั้งหมดมันเริ่มต้นที่วันนั้นเมื่อ2ปีก่อน ไอ้เด็กอวดดีคนนั้น คนที่ทำให้การรับน้องวุ่นวาย และทำให้พี่ว้ากอย่างผมต้องปวดหัว มันชอบเข้ามาวุ่นวายไม่ว่าจะตอนที่ผมเครียดสุดๆ ตอนที่ผมต้องการที่พึ่ง ตอนที่ผมไม่กล้าอ่อนแอให้ใครเห็น ตอนที่ผมดีใจ เสียใจ ร้องไห้ รู้สึกตัวอีกที่ผมก็ขาดมันไม่ได้แล้วหละครับไอ้เด็กอวดดีคนนั้นน่ะ และวันนี้ผมก็ต้องมานั่งรอมันอยู่หลังห้องกิจกรรมของมหาวิทยาลัยทั้งๆที่ผมก็เรียนจบไปแล้ว ผมไม่ได้คิดถึงมันเท่าไรหรอกแต่ว่าเดี๋ยวเด็กอวดดีของผมมันจะงอนเอาน่ะสิครับ

“น้องๆครับไปพักผ่อนได้” จบแล้วครับคลาสเชียร์ของวันนี้ ที่รีบเลิกก็ไม่ได้ห่วงสวัสดิภาพน้องๆร่วมคณะเจ้าปัญหาของผมซักเท่าไหร่หรอกนะครับ ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็อึกถึกทนทั้งนั้น แต่ผมจะให้คนพิเศษตัวกลมๆนั่งตากลมล่อยุงนานๆไม่ได้ครับ ยิ่งรุ่นน้องบางคนมองพี่เขาบ่อยๆ บอกตรงๆว่าผมอยากจะสั่งสก๊อตจั๊มซักร้อยครั้ง ไม่ติดว่าเดี๋ยวพี่ตัวกลมจะหาว่าผมลงโทษรุ่นน้องแบบไร้เหตุผลน่ะสิ ก็ผมหวงของผมนี่นาทำไงได้ ถ้าจะให้เล่าก็ต้องย้อนไปตอนที่ผมอยู่ปีหนึ่งเลยครับรุ่นพี่บ้าอะไรก็ไม่รู้โคตรใจดี แต่แอ๊บโหด ไม่ได้โหดธรรมดาโคตรโหด โหดสัตว์ๆ นึกว่าก่อนเข้าปีหนึ่งผมไประเบิดภูเขาเผากระท่อมพี่เขาซะอีก แต่ถามว่าตอนนั้นผมกลัวไหม บอกเลยว่าไม่ครับ คนอะไรน่าจับขยำเป็นก้อนๆกลืนลงท้องหรือไม่ก็ยัดใส่กระเป๋ากลับไปไว้นั่งดูในห้องคนเดียวไม่อยากให้ใครเห็น ไม่อยากให้ใครได้ใกล้มากกว่าผม ไม่อยากให้ใครมีสิทธิ์สัมผัสเขานอกจากผม
“รอนานหรือเปล่าครับ” ผมเดินแยกจากเพื่อนๆหลังจากปล่อยรุ่นน้องลิงทโมนกลับออกจากห้องกิจกรรมไปหมดแล้ว
“ก็ไม่เท่าไร”ตอบนิ่งๆยังน่าจับยัดใส่กระเป๋าเลยครับ
“หิวหรือยังครับไปหาอะไรกินกัน นะคร้าบบบบบบบบ”
“ไปสิ ก๋วยเตี๋ยวหน้ามอไม่รู้ปิดยัง” นั่นเป็นประโยคที่หมายความว่าผมต้องพาพี่เขาไปกินก๋วยเตี๋ยว ซึ่งเราก็ชอบก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ด้วยกันทั้งคู่แหละครับ ถึงร้านทำการสั่งเสร็จเรียบร้อย ก็ชวนกันคุยไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนรักที่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันน่ะครับ คิดดูสิได้เจอแค่อาทิตย์ละครั้งเอง พี่เขาก็ต้องทำงาน ส่วนผมก็เรียนหนักมากกกกกกกกกกกกกก
“นี่พี่มามอยังไงอ่ะ”ผมเปิดบทสนทนาหลังจากที่ก๋วยเตี๋ยวมาเสริฟ
“เพื่อนที่ทำงานมาส่งน่ะ มีไรป่าว”
“ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะครับ” นั่นผมไม่อยากถามหรอกนะแต่อยากรู้อ่ะ
“ผู้ชาย แผนกเดียวกัน”
“ผู้ชายคนไหน”
“อย่าบอกนะว่าหึง”
“โห่พี่ ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็น่าหึงทั้งนั้นแหละ เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะช่วงนี้อ่ะ” ก็บอกแล้วไงว่าผมอยากเก็บพี่เขาไว้ในห้อง เก็บไว้คนเดียว แล้วยิ่งมาห่างกันด้วยงานและการเรียนแบบนี้ ผมแทบเฉาตาย
“อาทิตย์ที่แล้วก็เจอกันมั้ย” นั่นมาดนิ่งมาแล้วครับ
“แต่พี่ก็นั่งทำงานทั้งคืนอ่ะ ไม่มีเวลาให้ผมเลยนะ ไม่รู้แหละคืนนี้พี่ต้องให้เวลาทั้งหมดกับผม”
“ก็ให้หมดอยู่แล้ว ไม่เห็นเหรอไม่ได้พกงานมาเลยนะ”
“ไม่ใช่แค่เวลานะครับ ผมต้องการทั้งหมดของพี่ อิ่มแล้วเรากลับห้องกันนะครับ”
“.......”
“ไปเถอะครับ”
"............"ไอ้หน้าอึ้งๆ แล้วเขินจนพูดไม่ออกของพี่เขาเนี่ยใครอย่าได้เห็นเลยนะครับ เดี๋ยวจะหลงและอยากจับกลับบ้านเหมือนผม
"นะครับ"
“อื้อ” นี่ผมเสียรู้เด็กนี่อีกแล้วเหรอ เคยซักครั้งมั้ยที่ผมไม่ตามใจเด็กคนนี้ เด็กที่ขโมยหัวใจของผมไปหมดแล้วให้ทำอะไรก็คงต้องยอมมั้งครับ จริงๆก็ไม่ได้อยากจะยอมหลอกนะ...


.................................Talk..............................................
ลงไว้หนึ่งตอนก่อนนะ เดี๋ยวมาต่อไม่เกินอาทิตย์นึงแน่นอน
ปอลิง.ไม่สั้นไปใช่มั้ย5555555  :katai4:
ปอลิง2.เรื่องนี้แค่สนองนี๊ดนาจาาาา ไม่ได้มีวัตถุประสงค์สร้างความเสื่อมเสียให้ใครเน้อออออ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-09-2017 22:04:34 โดย AST_redblOOd »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
อย่าลืมลงกฎเล้านะครัช
ปอลิง...เค้าว่าสั้นไปนิดนะ แหะ แหะ  :m23: :m23: :m23:

ออฟไลน์ BlueWizard

  • Friendly & optimistic
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่านนนนสิ สั้นจังงงงงง  :a5:

ขอบคุณนะครับ มาต่อเร็วนะครับ

ออฟไลน์ AST_redblOOd

  • เรียกเราว่า"ดินสอกด"
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
พอเรากลับมาถึงห้องก็เริ่มทำกิจกรรมO.O
เอ่อออออกิจกรรมแรกก็อาบน้ำ อย่างที่คุณคิดแหละครับห้องน้ำมีห้องเดียวก็ต้องอาบทีละคนใช่มั้ยล่ะอาบพร้อมกันได้ที่ไหน ผมเคยลองพยายามแล้วนะแต่ต้องรักษาชีวิตไว้ครับถ้าไม่อยากโดนถีบออกจากห้องน้ำ เห็นน่ารักแบบนั้นแต่แรงควายนะครับบอกเลยคุณพี่ที่รักของผมน่ะ
“นั่งเหม่ออะไร” ออกมาแล้วครับ ใส่เสื้อผ้าออกมาเรียบร้อยอยากจะบอกว่าไม่ต้องใส่ก็ได้นะแต่เดี๋ยวโดนงอนแล้วคืนนี้ไม่ได้นอนในห้อง เลยต้องเลี่ยงไปจะดีกว่านะครับ
“แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะครับ เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า” ครับมันพูดจบก็คว้าผ้าขนหนูไปอาบน้ำพร้อมกับรอยยิ้มและสายตาวิบวับ บอกเลยว่าเกลียดครับคุณเคยเกลียดรอยยิ้มและสายตาของแฟนตัวเองมั้ย คงไม่ล่ะสิเพราะที่บ้านคุณไม่ได้มีเด็กนี่อยู่หนิ
ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แก้มนิ่มๆนี่หอมจังครับ ผมอาบน้ำเสร็จก็รีบมาหอมแก้มใสๆของคุณพี่ตัวกลมทันทีครับ
“....................”
“แฟนใครอาบน้ำแล้วหอมจัง”
“ปกติไม่หอมเหรอ”นั่นไงครับเห็นนิ่งๆ นึกว่าเริ่มงอนหรือเขินเปล่าเลยครับเล่นผมกลับซะงั้น
“ปกติก็หอมแต่ผมชอบเวลาพี่ใช้ครีมอาบน้ำของผม”
“ก็ในห้องน้ำมันมีขวดเดียว”พี่เขาเริ่มตีหน้ายุ่งๆอีกแล้วครับ
“ก็ผมชอบให้พี่มีกลิ่นของผม”
“........” ดูเหมือนพี่เขาจะช็อคนะครับ ตาโตๆ กับปากอ้าๆ รวมๆแล้วเรียกว่าหน้าเหวออ่ะครับ เหวอแต่ก็รักนะ ฮ่าฮาๆๆๆๆๆ
“ชอบจริงๆนะ”
“ชอบกลิ่นก็ซื้อมาใช้ต่อนะ และจะไปนอนดมในห้องน้ำก็ได้ เชิญ!” พี่เขากำลังเขินครับ เขิญจนต้องเก๊กขรึม แล้วก็ทำดุใส่ผมทุกที แต่มีเหรอที่ผมจะยอมแค่นี้
“พี่”
“...”
“ที่บอกว่าชอบจริงๆนะ คือพี่ ”
“...” จากหน้าที่ขรึมๆ เปลี่ยนเป็นหน้าแดงครับ แดงลามไปยังหู แบบนี้เรียกว่าเขินจนควบคุมไม่อยู่แล้วหรือเปล่าครับ แฟนใครเขินน่ารักจัง ความน่ารักยังไม่จบเท่านั้น คุณพี่เขารีบก้าวเร็วๆไปหาที่นอนแล้วเอาผ้าห่มคุมโปงหนีผมเฉยเลยท่าทางจะเขินมากนะครับ แบบนี้ก็เข้าทางสิ เดี๋ยวจะทำให้หายเขินแบบจมเตียงเลยครับคุณพี่
“ออกมาคุยกันก่อนสิครับ” ผมเดินไปนั่งข้างก้อนที่มุดอยู่ในผ้าห่มของผมครับ
“....”เงียบครับ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
“นะครับ”
“...”นั่นไงยังดื้ออีกครับ ทำไมผู้ใหญ่สมัยนี้ดื้อจัง
“ถ้าไม่ออกมาผมจะมุดเข้าไปหานะ และถ้าพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ได้ผมไม่รับผิดชอบด้วยนะครับ”ผมพูดยิ้มๆ พร้อมกับคิดวิธีที่จะเขมือบก้อนกลมๆนี่ลงท้อง
“ง่วง” ผู้ใหญ่อนามัยเหรอครับแฟนผมเนี่ยเพิ่งสองทุ่มครึ่งเองนะครับ
“จะไม่ออกมาจริงๆใช่ไหมครับ”ผมถามเสียงนิ่งๆ ให้รู้ว่าเริ่มจะเอาจริงแล้วนะ
“.....” เงียบแบบนี้ ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด! ผมจัดการตะครุบก้อนผ้าห่มไม่ให้ดิ้นไปไหนดึงผ้าห่มลงด้วยความรวดเร็ว แล้วจัดการจักจี้เอวขาวๆ จนเจ้าตัวต้องร้องยอมแพ้
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ยอมๆผมยอมแล้ว หยุดเถอะนะ” สงสารนะครับ แต่ไม่สน หึหึ
“ยอมพูดกับผมแล้วใช่มั้ย”แน่นอนครับว่านิ้วมือของผมยังทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ
“ฮ่าฮาๆๆยอมๆ ยอมทุกอย่างเลย”
“ทุกอย่างจริงๆนะ” ผมหยุดกลั่นแกล้งแล้วเปลี่ยนมาจ้องหน้ากันแทน ริมฝีปากนุ่มๆกำลังได้รับสัมผัสแผ่วเบาจากริมฝีปากของผม อ้อยอิ่งและค้างอยู่เนิ่นนาน
“อือ ก็ยอมทุกอย่างนั่นแหละ” พี่คนน่ารักของผมตอบทั้งๆที่ริมฝีปากของเรายังสัมผัสกันอยู่ จบประโยคที่ผมต้องการ จากเพียงแค่สัมผัสเบาๆที่ริมฝีปากเปลี่ยนเป็นการจู่โจมที่เริ่มเร่าร้อนรุนแรง ลิ้นสากควานหาความหวานในโพรงปากอ่อนนุ่ม มือหนาสอดส่ายลูปไล้เข้าไปในเสื้อยืดตัวบาง
“อะ อย่า”
“อย่าเหรอครับ” ผมยิ้มร้ายให้กับคุณพี่ตัวกลมใสซื่อ สีหน้าตอนนี้ผมเหมือนเสือที่พร้อมจะขย่ำลูกแกะตัวกลมๆนุ่มๆนี่เต็มที มือหนาเริ่มซุกซนหยอกล้อรูปวนอยู่ตรงอกขาว สะกิดติ่งไตที่เริ่มแข็งสู้มือ ในขณะที่ริมฝีปากซุกไซร้ซอกคอขาวไล่ลงมาถึงไหปลาร้าและลาดไหล่
“อ่ะ อืมมมม”
และแล้วลูกแกะขนฟูก็กำลังตกหลุมพรางของราชสีห์
ครืดดดดดดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“อ๊ะ โทรศัพท์” ลูกแกะรีบไปรับโทรศัพท์ แล้วผลักผมออกแบบไม่ใยดี ค้างสิครับ ค้างงงงงงงงงงงงง อย่าให้ผมรู้นะครับว่าใครโทรมาเวลานี้ ถึงไม่รู้จักไม่เคยเห็นหน้าแต่ถ้าโทรมาขัดจังหวะผมละก็ ขอบอกไว้เลยว่าคนคนนั้นคือศัตรู อย่าหวังว่าจะได้โทรมาขัดจังหวะอีกเป็นครั้งที่สอง

5นาที

10นาที

15นาที

20นาที

แต่....ทำไมคุยนานจังอ่ะครับ แล้วทำไมต้องออกไปคุยข้างนอกด้วย ผมจะโกรธจริงๆแล้วนะครับ
“เป็นอะไร นั่งหน้ามุ่ยเลย” กลับมาแล้วครับ แต่ต้องทำหน้างอนๆไว้ก่อนเดี๋ยวเขาไม่ง้อ
“พี่คุยกับใคร”
“เพื่อนที่ทำงาน”
“เพื่อนคนไหน ผมรู้จักหรือเปล่า โทรมาทำไมตอนกลางคืน”
“ที่บริษัทมีเรื่องด่วนน่ะ พรุ่งนี้ต้องไปเคลียร์แต่เช้าด้วย”
“...” ถึงเวลาผมเงียบบ้างแล้วครับ เขาต้องรู้ว่าผมกำลังโกรธสิ
“นี่ผมขอโทษ เพื่อนคนนี้ก็รู้จักกันตั้งแต่มัธยมน่ะ เรียนคนละมหาลัยแล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันนายก็เลยไม่รู้จัก ไม่มีอะไรหลอก ที่โทรมาก็เรื่องงานอย่างเดียวจริงๆ” เห็นหน้าหงอยๆแล้วผมโกรธต่อไม่ลงแล้วละครับ พี่เขาตั้งใจอธิบายขนาดนี้ในฐานะแฟนที่ดีผมก็ต้องตั้งใจฟังและเข้าใจนั้นแหละครับ
“ก็ผมหึงนี่ครับ”
“ผมรู้แล้ว นอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปทำงานสาย” หมายความว่าคืนนี้ผมต้องทำตัวเป็นแฟนที่ดี ห้ามก่อกวนไม่ให้คุณพี่ที่รักของผมไปทำงานสาย คิดแล้วมันเศร้าจังเลยครับ
“ได้ครับแต่ขอมัดจำก่อน”
จุ๊บบบบ เยลลี่นุ่มๆมาประกบปากผมเรียบร้อยเป็นมัดจำที่หวานดีครับ หวานเหมือนเจ้าของนั่นเหละ คุณคงไม่เข้าใจล่ะสิก็ที่เตียงคุณไม่ได้มีแฟนเป็นก้อนนุ่มๆให้นอนกอดนี่ครับ


.........................................Talk..............................................................
เขียนเองหมัันไส้เอง55555555555555555 มาต่อแล้วน๊าาาาาาาาาา ลงตอนที่1ครบแล้ว เดี๋ยวตอนที่2เราลงพาร์ทเดียวจบเลยดีกว่า แบบนี้มันสั้นๆ เกรงใจรีดเดอร์เหมือนกัน ขอให้สนุกนะ :hao5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด