:::: เรื่องวุ่นๆของพวกโลกติสต์:::: {YAOI} {ตอนเดียวจบ}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: :::: เรื่องวุ่นๆของพวกโลกติสต์:::: {YAOI} {ตอนเดียวจบ}  (อ่าน 1474 ครั้ง)

ออฟไลน์ Dealta

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 95
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
                                                     
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

                      ...





                 


                                เรื่องวุ่นๆของพวกโลกติสต์



           “ พวกมึงงง  กูไม่เข้าใจที่อาจารย์สอนเมื่อกี๊อ่า  ไม่เข้าสมองกูเลยอ่ะ  พวกมึงช่วยอธิบายให้กูอีกทีดิ น้าๆๆ “ ตินณ์โวยวายขึ้นมาพร้อมกับเขย่าแขนฟีฟ่าอ้อนวอนให้ช่วยอธิบาย เพราะตอนที่อาจารย์กำลังสอนอยู่ในคาบนั้นตินณ์หลับ จึงไม่รู้ว่าอาจารย์สอนไปถึงไหนแล้ว

 

              “ หึ!! ไอ้เชี่ยตินณ์ กูว่ามึงไม่ได้ไม่เข้าใจที่อาจารย์เค้าสอนหรอก  แต่มึงมันโง่เองต่างหาก 55555  โง่แถมยังเสือกหลับในห้องอีก ควายยย เหอะมึง 55555 ” ซิง พูดพร้อมกับหัวเราะด้วยความสะใจที่ได้แกล้งด่าเพื่อนรัก

 

              “ หุบปากไปเลยไอ้ซิง กูไม่ได้ขอร้องมึง    ไอ้ฟ่า น้าๆๆๆ  ช่วยกูหน่อย” ตินณ์หันไปทำตาขึงใส่ซิง ก่อนที่จะหันมาเขย่าแขนฟีฟ่าต่อ พร้อมกับส่งสายตาอ้อวอนให้ฟีฟ่าช่วยอธิบาย

 

             “ เออๆ  มึงไม่เข้าใจตรงไหน  เดี๋ยวกูจะอธิบายให้ ” ฟีฟ่าพูดกับตินณ์ด้วยน้ำเสียงติดรำคาญพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ที่ติดกับโต๊ะใต้อาคารเรียนของคณะ

 

            “ เอ่อ ...  อธิบายทั้งหมดเลยได้ป่ะ ” ตินณ์บอกพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับฟีฟ่า

 

          “ เออ แม่ง  ทีอาจารย์สอน มึงเสือกหลับ  พอตอนนี้เป็นไงล่ะมึง ” ซิงพูดแขวะตินณ์แล้วเอานิ้วจิ้มไปที่หน้าผากตินณ์แรงๆ ด้วยความหมั่นไส้

 

โป๊ก!!!!!!


              “ โอ๊ยยยย   ไอ้เชี่ยตินณ์  กูเจ็บน่ะโว๊ย ตีมาได้ไงว่ะมึง ” ซิงร้องออกมาเมื่อตินณ์เอาหนังสือที่ตัวเองถืออยู่ตบหัวซิง ข้อหากวนตีน

 

              “ เออ กูตีให้มึงเจ็บ  สัส กวนตีนกูจัง ”  ตินณ์เงื้อมือจะตีอีกครั้งแต่ซิงดันลุกขึ้นหนีไปซะก่อน  ทำให้ตินณ์รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาไม่น้อย

 

           “ 5555  มึงไม่มีทางที่จะตีกูได้เป็นครั้งที่สองหรอก ไอ้คุณตินณ์ ” ซิงเมื่อวิ่งได้ซักพักก็หันมาตะโกนบอกตินณ์แล้วทำหน้ากวนตีน ก่อนจะยกนิ้วกลางขึ้น   

 

          “ แน่จริงมึงอย่าหนีกูดิว่ะ ไอ้เชี่ยซิง ” ตินณ์หันไปตะโกนใส่เพื่อน  ก่อนที่จะเงียบเพราะว่าตอนนี้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างหันมามองที่โต๊ะของตินณ์

 

 

             “ ว่าไงมึง ยังอยากจะเรียนมั๊ยครับ ” ฟีฟ่าพูดมาพร้อมกับยืนขึ้นแล้วกอดอกถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

 

 

          “ เรียนดิ  ว่ามาเลยมึง ” ตินณ์หันมาทางน้ำเสียงแล้วกระตือรือร้นเปิดหนังสือเรียนทันที

 

           “  เฮ้อออ ” เสียงถอนหายใจของฟีฟ่าดังขึ้นพร้อมกับส่ายหัวไปมาก่อนที่จะนั่งลงแล้วเปิดหนังสือของตัวเองตาม

 

          “ มึงจะถอนหายใจแรงอะไรนักหนาว่ะ  สอนกูเหอะ  จะได้รีบไปกินข้าว ” ตินณ์เงยหน้ามองคนตรงหน้าพร้อมกับพูดออกมา แต่ก็ต้องรีบก้มหน้าลงเพราะว่าตอนนี้ฟีฟ่ามองตินณ์ด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์ซักเท่าไหร่

 

          “ อะ อันนี้อ่ะมึง มึงช่วยขยายความให้กูหน่อยได้ไหม ” ตินณ์จึงคลายบรรยกาศที่อึดอัดด้วยการพลิกเปิดหนังสือไปที่หน้าที่ตนเองอยากรู้ พร้อมกับยื่นให้ฟีฟ่าดู  ตินณ์กัดริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย เพราะรู้สึกว่าคนตรงหน้ายังทำหน้าทำตาขวางๆอยู่ แล้วตินณ์ก็เอาหนังสือกลับที่ตนเองก่อนที่จะเขี่ยๆเล่น ในหน้าที่ตินณ์ถามฟีฟ่าเมื่อกี๊

 

        “ หึ !! อันนี้ เค้ากำลังบอกถึงเรื่องประวัติความเป็นมาของวิธีสอนภาษาเพื่อการสื่อสารไงมึง ” ฟีฟ่าหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนที่จะอธิบายให้ตินณ์ฟัง ตินณ์จึงระบายยิ้มออกมาเล็กน้อยที่ฟีฟ่ายอมพูดอธิบาย จึงทำให้บรรยากาศที่มาคุเมื่อกี๊กลับสบายๆขึ้น

 

            “ ประวัติงั้นเหรอ  แล้วมันบอกว่าไงมั่งอ่า ” ตินณ์ถามฟีฟ่าแล้วเงยหน้ามอง

 
           “ มันก็บอกว่า ในช่วงก่อนศตวรรษ 1970 เค้ามีความเชื่อที่ว่าการเรียนการสอนภาษาในช่วงนั้น ถ้าผู้สอนให้ผู้เรียนมีความรู้เกี่ยวกับโครงสร้างของภาษา และคำศัพท์ จะทำให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาในการสื่อสารได้ดี ” ฟีฟ่าอธิบายและมองปฏิกริยาของคนตรงหน้าไปด้วย

 

 
        “ อ๋อ งั้นก็แสดงว่ามันได้ผลอ่ะดิ ใช่ป่ะ” ตินณ์พูดพร้อมกับยิ้มเล็กๆออกมา ซึ่งก็ทำให้ฟีฟ่าถึงกับต้องกระแอมเสียงของตัวเองเพื่อเพื่อข่มความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ แต่ตินณ์ก็ไม่ได้ถามว่าฟีฟ่าเป็นอะไรเพราะกำลังสนใจกับการเรียนอยู่

 

 
          “ เปล่า !!!  .” ฟีฟ่าตอบพร้อมกับมองตินณ์

 


           “ อ้าว!!!  ทำไมอ่ะ ” ตินณ์ขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ

 
         “ มันก็แค่ความเชื่ออ่ะมึง  แต่ในความเป็นจริงแล้ว ปรากกว่า ถึงแม้ว่าผู้เรียนจะเรียนรู้ศัพท์ รู้โครงสร้างของภาษาต่างประเทศเป็นอย่างดี  แต่มันก็ไม่สามารถสื่อสารด้วยภาษาต่างประเทศที่เรียนได้ ” ฟีฟ่าอธิบายพร้อมกับยิ้มบางๆเมื่อคนตรงหน้าฟังด้วยความตั้งใจและจดทุกคำพูดที่ฟีฟ่าพูด

 

        “ โหห   นี่มึงจดทุกคำพูดที่กูพูดเลยหรือว่ะ ไอ้ตินณ์” ฟีฟ่าพูดอย่างขำๆ

 
         “ เออ หน่า  กูกลัวไม่เข้าใจนี่หว่า  มึงอธิบายต่อดิว่ะ” ตินณ์เงยหน้าจากการจดแล้วมองหน้าเพื่อนพร้อมกับพูดเชิงบังคับให้เพื่อนอธิบายต่อ

 

              “ เออๆ  ว่าแต่ถึงไหนแล้วว่ะ ” ฟีฟ่าแกล้งถามคนตรงหน้า

 

             “ ก็ถึงตรงที่มึงบอกว่า ไม่สามารถสื่อสารด้วยภาษาต่างประเทศที่เรียนได้ ไง ” ตินณ์บอกด้วยน้ำเสียงสดใส

 

            “ อ๋อ  เออๆๆ  ถึงแม้ว่ามันสื่อสารได้แต่มันก็ไม่ค่อยดี เพราะว่าใช้ภาษาไม่เหมาะสมบ้าง ใช้ภาษาในลักษณะที่เจ้าของภาษาไม่ยอมรับบ้าง  จนถึงในช่วงเวลาประมาณปี ค.ศ. 1975 จึงได้มีนักคิดทางด้านการเรียนการสอนภาษาเสนอแนวคิดการสอนแบบใหม่ขึ้นมา    มึงลองเดาดิว่าเค้าเสนอแนวการสอนแบบไหน ” ฟีฟ่าถามตินณ์  ตินณ์หยุดการจดแล้วพยายามคิดว่าถึงคำถามที่ฟีฟ่าถาม  ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมาด้วยความไม่รู้

 

           “ เออ กูเฉลยก็ได้  เค้าเสนอวิธีการสอน ภาษาเพื่อการสื่อสารไงมึง” ฟีฟ่าเฉลยให้ตินณ์ฟัง

 

               “ 555  กูนี่โง่เนอะ ก็หัวข้อมันบอกโทนโท่อยู่แล้วว่า วิธีการสอนเพื่อการสื่อสาร ” ตินณ์หัวเราะออกมาพร้อมกับชี้นิ้วไปที่หัวข้อที่กำลังติวอยู่

 

 
              “ แล้ววิธีสอนแบบนี้เค้าใช้ยังไงอ่ะ แล้วเค้าสอนไปเพื่อไรอ่ะ” ตินณ์ถามฟีฟ่าต่อ

 

              “  การสอนภาษาตามวิธีนี้เค้ายึดถือว่า  ภาษาคือเครื่องมือสื่อสาร หรือเพื่อสื่อความหมาย  ดังนั้นการสอนภาษาจึงมีจุดมุ่งหมายสำคัญ ก็คือ เพื่อให้ผู้เรียนใช้ภาษาในสถานการณ์ต่างๆได้อย่างถูกต้อง เหมาะสมกับบุคลที่จะติดต่อด้วย   อ้อ!!!!  แล้วบทเรียนที่จะนำมาสอนเนี่ย ก็จะไม่สอนยึดเนื้อหาทางไวยกรณ์หรือว่าโครงสร้างของภาษาเป็นหลัก  แต่ว่ามันจะยึดหน้าที่เป็นสำคัญ แต่มันก็ไม่ได้ละเลยเรื่องไวยกรณ์น่ะมึง ”     

        ฟีฟ่าอธิบายยาวเหยียดพร้อมๆกับมองตินณ์ด้วย  อันที่จริงฟีฟ่าไม่จำเป็นต้องเปิดหนังสืออธิบายให้ตินณ์ฟังหรอก แต่เพราะเค้าไม่อยากให้คนตรงหน้ารู้สึกไม่ดี เค้าเลยเปิดหนังสือเป็นเพื่อน

 

          “ อ๋ออ  วิธีสอนแบบนี้มันยึดหน้าที่เป็นหลักแต่มันก็ไม่ละเลยเรื่องไวยกรณ์  เออๆๆ กูพอจะเข้าใจละ ” ตินณ์พูดออกมาอย่างยิ้มๆ

 

          “ เออ  แล้วไอ้ วิลเลี่ยม ลิตเต้ลวูด เค้าก็ได้บอกว่า ลักษณะสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของการสอนภาเพื่อการสื่อสารก็คือ การให้ความสนใจอย่างเป็นระบบต่อหน้าที่และโครงสร้างของภาษา  โดยการประสมประสาน 2 อย่างนี้เข้าด้วยกัน  และมันก็ทำให้เกิดการสื่อสารที่สมบูรณ์ไงมึง”  ฟีฟ่าลอบมองคนตรงหน้าไปด้วย และได้เห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มมีปฏิกิริยาที่เรียกได้ว่ายังไม่เข้าใจ

 

           “ ผสมยังไงอ่ะมึง  แล้วมันเหมือนกับที่เอาน้ำตาลมาผสมกับน้ำป่ะ ” ตินณ์ถามด้วยความอยากรู้
 
 

              “ อืม ก็ประมาณนั้นแหละ ”ฟีฟ่าตอบพร้อมกับพยักหน้าไปด้วย

           

             “ เออๆๆ  ต่อเลยมึง  กูกำลังได้ที่เลยเนี่ยยย ” ตินณ์พูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตาเตรียมที่จะจดทุกคำพูดของฟีฟ่า

             

            “ เดี๋ยวกูจะอธิบายเรื่องหน้าที่ของภาษาให้มึงฟังต่อละกัน ” ฟีฟ่าบอก

 

            “ อธิบายเลยมึง  มัวแต่พูดอยู่ได้ ”  ตินณ์ว่าออกไปอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย

         

 

           “ ไอ้นี่ เดี๋ยวกูตบคว่ำหรอกมึง ” ฟีฟ่าทำท่าจะตบตินณ์ แต่ตินณ์เอามือบังพร้อมกับหันหน้าหนี



           
                 “ มึงคิดว่ากูจะตบมึงจริงงั้นดิ  หันหน้ามานี่เลยมึง มึงจะเรียนมั๊ยไอ้ตินณ์แม่งเถียงกูได้ฉอดๆ ” ฟีฟ่าเอามือตัวเองกลับพร้อมกับพูดกระแทกกระทั้นไอ้ตินณ์

               

              “ เออๆ  มึงก็แม่งกวนตีนกูอ่ะ  ก็กูอยากเรียนกับมึงนี่หว่า  ” ตินณ์พูดด้วยเสียงแผ่วในตอนหลัง  ฟีฟ่ามองแล้วยิ้มๆกับอาการของคนตรงหน้า

         

           “ หน้าที่ของภาษา หรือว่า Language Functions ก็หมายถึงความมุ่งหมายในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารไงมึง ” ฟีฟ่าอธิบายแล้วมองคนตรงหน้าที่ไม่ยอมเงยหน้ามองตน

         

       

                  “ ละ แล้วมันใช้ยังไงมั่งอ่ะ ” ตินณ์ถามออกไปแต่ไม่ยอมมเงยหน้ามองฟีฟ่า

             

     

                 “ หึหึ ” ฟีฟ่าแค่นหัวเราะออกมา


           

                 “ มึงขำไรอ่ะ ” ได้ผล เมื่อฟีฟ่าลองแกล้งหัวเราะออกมาเพื่อต้องการให้คนตรงหน้ายอมเงยหน้ามามองตน

         

                 “ เปล๊า !!! ” ฟีฟ่าตอบพร้อมกับยักไหล่ด้วยท่าทางกวนๆแล้วยกยิ้มที่มุมปาก

         

                “ ชิส์ มึงแม่งขัดสมาธิกูหมดเลยไอ้ฟ่า กูอุตส่าห์ตั้งใจจะติวกับมึง แต่มึงแม่งชอบแกล้งกูว่ะ ” ตินณ์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ติดงอนนิดๆ

       

               “ กูแกล้งมึงตรงไหน ไอ้ตินณ์” ฟีฟ่ายังคงลอยหน้าลอยตาแกล้งตินณ์ต่อพร้อมกับยักคิ้วอย่างกวนๆ

 

 

พรึ่บ!!!!!

               “ นั่นมึงจะทำอะไร ” ฟีฟ่าถามออกมาด้วยน้ำเสียงติดแข็งนิดๆ

           

               “ ฮึ ก็มึงไม่ยอมสอนกูอ่ะ กูให้ไอ้ซิงสอนก็ได้  ไม่เห็นต้องง้อมึงเลย ” ตินณ์เตรียมจะเก็บหนังสือเข้าไปในกระเป๋า แต่ฟีฟ่าก็คว้ามือไปจับมือของตินณ์ซะก่อน

           

              “ ไม่ต้องเสือกไปให้ไอ้ซิงสอนเลยมึง  แล้วกูบอกมึงเมื่อไหร่ว่ากูไมอยากสอนมึงห๊ะ ไอ้ตินณ์ ” ฟีฟ่าพูดแล้วมองคนตรงหน้าอย่างโกรธนิดๆ เมื่อคนตรงหน้าพูดว่าจะให้คนอื่นสอน

         

             “ เปิดหนังสือดิ กูยังสอนมึงไม่เสร็จเลย ” ฟีฟ่าพูดเชิงบังคับ

           

             “ มึงก็เป็นซะอย่างนี้  ชอบบังคับกู แม่ง ” ตินณ์พูดมาอย่างขัดใจแต่ก็ยอมเปิดหนังสือหน้าที่กำลังเรียนอยู่เมื่อกี๊

             

               “ ความมุ่งหมายในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ก็อย่างเช่น เราใช้ในชีวิตประจำวัน ที่เรามักจะถามคนอื่นอยู่เสมอๆไงมึง หรือไม่ก็คนอื่นถามเราไง  ก็เหมือนกับเราพูดคุยสนทนากันเรื่องทั่วๆไปไงมึง แล้วมึงรู้ป่ะว่าจุดมุ่งหมายของการถามคืออะไร ” ฟีฟ่าอธิบายต่อแล้วถามคนตรงหน้าในประโยคสุดท้าย

             

         

               “ ก็ ถามเพื่อต้องการคำตอบไง ใช่ป่ะ ” ตินณ์พูดออกมาด้วยความมั่นใจ อารมณ์ขุ่นมัวของตินณ์หายไปทันทีเมื่อฟีฟ่าพูดอธิบาย

           

               “ อืม ฉลาดเหมือนกันน่ะมึง ” ฟีฟ่าพูดออกมายิ้มๆพร้อมกับเอามือไปขยี้ผมตินณ์อย่างหมั่นไส้

             

              “ เชี่ยฟ่า ผมกูยุ่งหมดเลยมึง แม่ง ” ตินณ์พูดแล้วจับมือของฟีฟ่าที่กำลังขยี้ผมของตัวเองอยู่

             

              “ ทำไมมึงหน้าแดงว่ะไอ้ตินณ์ ” ฟีฟ่าถามอย่างยิ้มๆ  ตินณ์เอามือไปสัมผัสกับหน้าของตัวเองอย่างทันที

             

               “ กะ กูร้อนเหอะมึง ” ตินณ์หันหน้าหนีฟีฟ่าแล้วทำท่าพัดหน้า เหมือนกับว่าอากาศในตอนนี้มันร้อน ทั้งๆที่ความเป็นจริงมันไม่ได้ร้อนอะไรมากมายซะหน่อย

           

               “ อืม ร้อนก็ร้อน  แล้วมึงจะหันหลังให้กูอีกทำไมอีกเนี่ย หันมาทางนี้สิว่ะ มึงหันหลังให้กูแล้วกูจะสอนมึงได้ไงว่ะ ” ฟีฟ่าเอื้อมมือจะจับไหล่ให้ตินณ์หันหน้ามาองตน

             

                “เออๆๆ   มึงก็สอนๆกูซิว่ะ มัวแต่เล่นอยู่ได้อ่ะมึง ” ตินณ์หันหน้าแล้วงุดหน้าพูดโดยที่ไม่ได้เงยหน้าแต่อย่างใด

           

             (มีต่อ)
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-08-2017 22:05:07 โดย Dealta »

ออฟไลน์ Dealta

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 95
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1





(ต่อ)


            “ มึงก็รู้แล้วว่าจุดมุ่งหมายของการถามก็คือต้องการคำตอบ นั่นก็คือ การถามหาความรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้ และการตอบคำถามของเราก็คือการให้ความรู้ในสิ่งที่เรารู้แต่คนถามเค้าไม่รู้  ดังนั้นการหาและการให้ข้อมูลจึงเป็นจุดมุ่งหมายหรือหน้าที่หนึ่งในการใช้ภาษาไงมึง  แล้วนอกจากนี้น่ะเว๊ย  เราก็ยังสามารถใช้ภาษาเพื่อจุดมุ่งหมายอื่นอีกด้วย  มึงลองบอกกูดิว่าใช้ในด้านอะไรบ้างนอกเหนือจากที่กูบอกเมื่อกี๊  ”  ฟีฟ่าอธิบายไปด้วยพร้อมกับถามให้คนตรงหน้าได้ใช้ความคิดเห็นของตัวบ้าง

       

                “ กูไม่รู้จริงๆว่ะ กูโง่ไงมึง  มึงบอกกูมาเหอะ น้าๆๆๆ” ตินณ์ส่ายหน้าด้วยความไม่รู้จริงแล้วพูดอ้อนเพื่อให้ฟีฟ่าตอบตนเอง

             

                “อืมๆๆ  ก็ใช้ในการออกคำสั่ง ชักชวน ขอร้อง ขอโทษ โต้แย้ง วิพากษ์วิจารณ์ เห็นด้วย อะไรประมาณนี้  หัวข้อที่กูกำลังบอกเนี่ย มันก็คือหน้าที่หรือจุดมุ่งหมายในการใช้ภาษา  พอเวลาสอนภาษาเราก็จะยึดหัวข้อเหล่านี้ในลักษณะนี้ไง พอจะเข้าใจมั๊ย  ” ฟีฟ่าค่อยๆอธิบายให้ฟัง

         

              “ ก็เข้าใจอยู่น่ะ ” ตินณ์พูดพร้อมกับขมวดคิ้วนิดๆ

             

               “ ถ้ามึงเข้าใจแล้วมึงจะขมวดคิ้วทำไมว่ะ  ไหนมึงลองบอกกูหน่อยดิ  ว่ามึงเข้าใจยังไง ” ฟีฟ่าถามแล้วจ้องหน้าติ นณ์อย่างเอาจริงเอาจัง

           

               “ก็นอกจากที่เราจะใช้ในการถามตอบ จุดมุ่งหมายอย่างอื่นของภาษาก็มีใช้ในกาออก คำสั่ง ชักชวน ขอร้อง ขอโทษ โต้แย้ง วิพากษ์วิจารณ์ เห็นด้วย แล้วหัวข้อพวกนี้มันก็คือหน้าที่หรือว่าจุดมุ่งหมายในการใช้ภาษา  พอเวลาเราจะใช้สอนเราก็จะยึดหัวข้อเหล่านี้ไง    เป็นไงมึง กูบอกถูกป่ะ  ” ตินณ์อธิบายในสิ่งที่ตัวเองพอจะเข้าใจและจับประเด็นได้จากการฟังฟีฟ่าอธิบายให้ตัวเองก่อนหน้านี้ให้ฟีฟ่าฟัง ( งงป่ะ 555555 )

           

              “ มึงๆๆ  วิธีสอนแบบนี้มันมีกิจกรรมการเรียนการสอนด้วยหรือมึง ” ตินณ์ชี้นิ้วไปที่หนังสือหน้าที่ตัวเองถาม

           

             “ ใช่ กิจกรรมที่จะจัด เดี๋ยวกูจะสรุปเป็นข้อๆละกัน  มึงจะได้แยกออกด้วยไง ว่ามันมีอะไรบ้าง ” ฟีฟ่าพูดแล้วพลิกหนังสือไปมาเพื่อดูหัวข้อที่จะอธิบายให้ฟัง

           

             “ ดีๆๆๆ ” ตินณ์พูดแล้วฉีกยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

         

             “กิจกรรมที่ใช้ก็จะมี กิจกรรมที่ฝึกให้ผู้เรียนได้ใช้ภาษาในสถานการณ์ที่เป็นจริงหรือว่าใกล้เคียงความจริง  ก็จะกำหนดสถานการณ์ต่าง อย่างเช่น  At the Post Office แล้วก็เลือกด้วยว่าในสถานการณ์นั้น ผู้เรียนต้องใช้ภาษาในหน้าที่หรือว่าหัวข้อใดบ้าง  หลังจากนั้นเราก็ให้ผู้เรียนทำกิจกรรม ก็อย่างเช่น แสดงบทบาทสมมุติ เป็นเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ เป็นผู้ซื้อแสตมป์ ไปส่งของ หรือไปรับธนบัติ อะไรประมาณนี้  โดยที่ให้ผู้เรียนใช้ภาษาโต้ตอบกัน “ ฟีฟ่าอธิบายไปด้วยพร้อมหยิบปากกาในกล่องดินสอของตินณ์มาคาบหู

             

                 “ ฟังดูน่าสนุกเนาะ กิจกรรมอันนี้อ่ะ  ละ  แล้วกิจกรรมอันอื่นล่ะมีอีกป่ะ ” ตินณ์เงยหน้าพูดอย่างขำๆแล้วถามฟีฟ่าต่อ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นฟีฟ่าในตอนนี้  ตินณ์เริ่มมีความร็สึกเหมือนท้องมันหวิวๆเมื่อได้เห็นคนตรงหน้าเอาปากกาคีบไว้ที่หู เพราะว่ามันดูดีและเท่ห์มาก ในความคิดของตินณ์  ก่อนที่ตินณ์จะงุดหน้าลงเเล้วพยายามมองที่ตัวหนังสือที่ฟีฟ่ากำลังจะอธิบาย

 

              “ กิจกรรมอันที่ 2 คือ กิจกรรมการเรียนการสอนและเนื้อหาภาษาที่สอนให้สอดคล้องกับความจำเป็นและความต้องการของผู้เรียนที่จะนำไปใช้ได้จริงๆ เช่นถ้าผู้เรียนเรียนภาษาเพื่อไปอยู่ในสังคมที่ใช้ภาษาอังกฤษ เราก็ต้องสอนให้เขาสามารถสื่อความ หรือให้แน่ใจว่าเขาจะสามารถบอกและปฏิบัติทุกอย่างที่เขาอยากจะพูดหรือได้รับคำบอกเล่าให้ฟัง ตลอดจนให้เขารู้จักปรับปรุงหรือว่าแก้ไขพฤติกรรมทางภาษาของเขาได้ด้วย ” ฟีฟ่าอธิบายต่ออย่างยาวเหยียด พร้อมๆกับยิ้มยกมุมปาก เพราะเค้าก็พอจะรู้ว่าทำไมคนตรงหน้าถึงมีอาการแบบนี้ ( ฟีฟ่าโรคจิตว่ะ 5555 )  ตินณ์ก็ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักแต่ไม่ได้เงยหน้ามองคนตรงหน้าแต่อย่างใด

 

 

 

         ( เชี่ยยย !!!  ทำไมหัวใจกูมันเต้นแรงขนดนี้ว่ะ ) ตินณ์พูดในใจด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีนัก

 

 

         “ ไอ้ตินณ์ มึงเป็นไรป่ะว่ะ ” ฟีฟ่ายื่นหน้าเข้าไปถามขึ้นหลังจากเห็นอาการของตินณ์ที่มีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

 

 

          “ เฮ๊ยย !!! ปะ เปล่า กะ กู หิวน้ำอ่ะ  อากาศมันร้อนไง ” ตินณ์ตกใจที่ฟีฟ่ายื่นหน้ามาในระยะประชิด จึงทำให้ตินณ์พูดติด ตะกุกตะกัก ออกมา พร้อมกับหันหน้าหนีไปอีกทาง เพื่อกลบเกลื่อนอาการของตัวเอง

 

 

           “ ไอ้ซิง มึงหายไปไหนมาว่ะ ” ตินณ์ที่ตอนนี้หันยังหันหลังให้กับฟีฟ่า ตะโกนเรียกเพื่อนอีกคนที่หนีเค้าไป  ซิงเดินเข้ามาหาเพื่อนแล้วนั่งลงข้างตินณ์ พร้อมกับยกถุงเซเว่นขึ้น  ฟีฟ่ารีบปรับสีหน้าที่กำลังยิ้มอยู่ให้กับอาการของคนตรงอย่างทันทีเมื่อซิงเข้ามานั่งใกล้ตินณ์

 

 

            “ เฮ๊ยยย !!! มึงรู้ได้ไงเนี่ยว่ากูกำลังอยากกินน้ำอันนี้อ่ะ ” ตินณ์รีบค้นถุงเซเว่นก่อนจะหยิบน้ำสีแดงๆออกมาแล้วหันไปยิ้มให้กับซิง

 

           “  ก็กูเห็นมึง แดกแต่น้ำไอ้เนี่ยยย ” ซิงหันไปพูดกับตินณ์ พร้อมกับยักคิ้วแล้วยิ้ม

 

           

           “ ว่าแต่พวกมึงติวไปถึงไหนแล้วว่ะ นี่ก็จะบ่ายโมงแล้วน่ะโว๊ย   ” ซิงหันไปถามฟีฟ่าที่ตอนนี้กำลังกอดอกมองตินณ์ที่กำลังกินน้ำที่ซิงซื้อมาให้อย่างเอร็ดอร่อย

 

 

             “ อืม เหลืออีกนิดเดียวแล้ว  ” ฟีฟ่าตอบแต่ไม่ได้หันไปมองซิงแต่อย่างใด แต่เค้ากำลังมองอีกคน  ซึ่งก็ทำให้ซิงขมวดคิ้วมองไปที่ตินณ์และฟีฟ่าสลับไปมา ก่อนที่จะยิ้มออกมาคนเดียว

 

 

พรึ่บ!!!

 

 

            “ เฮ๊ยยยย !!!  ” เสียงของตินณ์ดังขึ้น เมื่อซิงเอามือของตัวเองไปวางพาดบ่าของตินณ์ แล้วเอามืออีกข้างเช็ดปากตินณ์ที่เลอะน้ำแดง

 

             “  แดก ยังไงของมึงว่ะ แม่งเลอะหมดแล้วเนี่ย ” ซิงว่าอย่างยิ้มๆ แล้วค่อยๆเช็ดปากตินณ์เบาๆ  แต่หางตาของซิงกำลังสังเกตุเพื่อนอีกคนนึงที่ตอนนี้กำลังมองทั้งคู่ด้วยสีหน้าที่บึ้งตึง

 

 

ปัง!!!

 

          เสียงหนังสือที่กระทบอย่างแรงกับโต๊ะ ทำให้ทั้งตินณ์และซิงต้องหันไปมองอย่างรวดเร็ว

 

 

          “ กูจะเข้าไปรอในห้องก่อนละกัน ” ฟีฟ่ามองหน้าตินณ์แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเรียบเรียบนิ่งด้วยสายตาที่ดุๆ และเลยไปมองเพื่อนอีกคนที่ตอนนี้กำลังกอดคอตินณ์อยู่  ก่อนที่จะลุกขึ้นเก็บหนังสือใส่กระเป๋าของตัวเอง

 

            “ เฮ๊ยยย ตะ แต่ยังสอนกูไม่เสร็จเลยน่ะเว๊ยย ” ตินณ์พูดออกมาพร้อมกับกลืนน้ำลายของตัวเองอย่างยากลำบากเมื่อเห็นสายตาที่ฟีฟ่ามองมาที่ตน  แต่ฟีฟ่าไม่ได้ตอบ เมื่อฟีฟ่าเก็บหนังสือเสร็จแล้ว ก็รีบเดินไปยังห้องเรียนทันที  ปล่อยให้ตินณ์มองไปด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ ว่าทำไมฟีฟ่าถึงรีบไปเรียนและไม่ยอมตอบคำถามของตัวเอง

 

 

          // แม่งเป็นอะไรของมันอีกว่ะ  // ตินณ์คิดในใจอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันหน้าไปมองซิงด้วยสายตาขวางๆ  ส่วนซิงก็รีบหุบยิ้มทันทีเมื่อตินณ์หันหน้ามามองตน

 

 

            “ ทำไม มองหน้ากูงี้ มึงมีไร ” ซิงถามแล้วคลายมือตัวเองออกมาหลังจากที่กอดคอตินณ์อยู่เมื่อซักครู่

 

 

            “ เชี่ยยย ซิง  นี่แน่ะ ๆๆๆๆๆๆ ” ตินณ์ฟาดหนังสือกระหน่ำลงมาบนตัวซิงด้วยความโมโห

 

 

               “ เฮ๊ยยย  ไอ้ตินณ์กูเจ็บน่ะเว๊ยย ” ซิงปัดป้องเมื่อตินณ์ฟาดหนังสือตี

 

 

              “มึงโกรธอะไรกูว่ะ  แม่งฟาดลงมาได้  ” ซิงถามออกไป ทำให้ตินณ์ที่กำลังจะฟาดลงมาหยุดชะงักกึกไปทันที

 

 

              “ ก็มึง  ฮึ่ย .... ” ตินณ์รู้สึกขัดใจเพื่อนไม่น้อยที่มันหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้  ตินณ์รีบดูดน้ำแล้วรีบตามฟีฟ่าเข้าไปในห้องเรียนอย่างรวดเร็วส่วนซิงก็มองตามด้วยความสะใจที่รู้จุดอ่อนของฟีฟ่า

 

 

                “ ไอ้ฟ่า” ตินณ์ถึงกับหอบเมื่อเข้ามาถึงในห้องเรียน เพราะตินณ์ต้องวิ่งเนื่องจากตินณ์ขาสั้นกว่าฟีฟ่าเลยเดินตามไม่ทัน  ส่วนฟีฟ่าก็ยังคงทำเป็นไม่ได้ยิน พร้อมกับเอาหูฟังอุดหูแล้วทำท่าเปิดเพลงฟัง

 

 

         “ ไอ้เชี่ย แม่งกูทำผิดอะไรนักหนาวะ เรียกก็ไม่หัน เสือกเมินกูอีก” ตินณ์พูดกับตัวเองเบาๆ แต่ฟีฟ่าก็ได้ยินเพราะฟีฟ่าไม่ได้เปิดเพลงหรืออะไรฟังแต่อย่างใด  ตินณ์ทำได้เพียงนั่งลงข้างหลังฟีฟ่า แล้วฟังเพลงพร้อมกับฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะเรียน

 

 

 

 

หลังจากคาบบ่ายฟีฟ่าแทบไม่ได้คุยอะไรกับตินณ์เลยแม้แต่น้อย ทำให้บรรยากาศนั้นเริ่มอึดอัดพอสมควร ซิงก็ได้แต่สังเกตุอาการของเพื่อนทั้งสองก่อนที่จะขอตัวกลับก่อน เพราะคิดว่าทั้งฟีฟ่าและตินณ์น่าจะมีเรื่องที่ต้องคุยกัน  เมื่อซิงกลับไปแล้วตินณ์ก็ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายเพราะไม่รู้จะพูดอไรกับฟีฟ่า ส่วนฟีฟ่าเองก็นั่งอ่านหนังสือทบทวนไม่แม้ที่จะสนใจตินณ์เลยสักนิด 

 

 

                   “ ไอ้ฟ่า มึงโกรธอะไรกูว่ะ” ตินณ์ทนไม่ไหว เลยเอ่ยปากถามออกไป แต่ก็ไม่ได้คำตอบจากอีกฝ่ายแต่อย่างไร ซ้ำฟีฟ่ายังพลิกหน้าหนังสืออ่านต่อไปเรื่อยๆ  ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงที่ตินณ์ถาม ตินณ์ฮึดฮัดรู้สึกขัดใจกับท่าทีแปลกๆของเพื่อน อยากจะเอ่ยปากด่าแต่ประกอบกับช่วงที่มีผู้หญิงเดินเข้ามาหาคนทั้งคู่พอดี เลยทำให้ตินณ์ระงับปากตัวเองได้ทัน

 

 

                “ สวัสดีค่ะพี่ฟ่า จำซีนได้มั๊ยค่ะ ”

 

                “ อ่าครับ ”

 

 

            “ คืนนี้พี่ฟ่าว่างมั๊ย”

 

                  “ ครับ”

 

             “ เดี๋ยวไอ้ฟ่า คืนนี้มึงนัดกับพวกกูไปร้านพี่หนวดน่ะ”

 

                “ อ่า จริงเหรอค่ะ  งั้นซีนไปด้วยได้มั๊ยค่ะ น้าๆๆ”

 

                    “ ก็ได้ครับ”

 

               “ งั้นซีนไปก่อนน่ะค่ะ เดี๋ยวคืนนี้เจอกัน บายค่ะ”

 

              “ เหอะ” ตินณ์ทำเสียงขึ้นจมูก เพราะรู้สึกหมั่นไส้ ทีเขาเรียกเพื่อจะคุยฟีฟ่าไม่เห็นจะสนใจเลย พอเป็นผู้หญิงเข้าหน่อยก็รีบตอบไปเลย มันน่านัก

 

            ฟีฟ่าลุกขึ้นยืนแล้วเก็บหนังสือใส่กระเป๋าด้วยท่วงท่าที่ไม่ได้รีบร้อนอะไ ซำยังดูเหมือนเป็นกวนตีนใครบางคนเถียวนี้อีกด้วย

ตินณ์นั่งมองฟีฟ่าอย่างเงียบๆ แต่ตรงข้ามกับใจที่ตอนนี้ร้อนรุ่มอยากรู้ขึ้นมาตงิดๆว่าฟีฟ่าเป็นอะไร พูดด้วยทำไมไม่พูด

พาลทำให้รู้สึกเหมือนจุกแน่นในอก ขอบตาเริ่มแดง

 

 

       “ ไอ้ฟ่า มะ มึง อึก โกรธกู ระ เรื่อง อะ อะไร อ่ะ ฮึก ” สุดจะทน ตินณ์ก็ร้องไห้ออกมาในที่สุด เขาเป็นคนเก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่ง  อยากร้องไห้ก็ร้อง ยิ่งโดยเฉพาะกับเพื่อนคนนี้แล้วด้วย

 

      ฟีฟ่ามองเพื่อนสนิทของตัวเอง ก่อนจะถอนใจออกมาเบาๆ

                                                                                                                                                                                                       

      “ ร้องไห้ทำไม”

 

      “ ฮึก ก็มึง ไม่ยอมพูดกับกูอ่ะ ฮึก ”

 

     “หยุดร้องเดี๋ยวนี้ ”

 

    “ ฮึก กะ กูหยุดไม่ได้ ฮือๆๆๆ”

 

    “ มึงจะร้องไห้อะไรนักหนา”

 

 

    “ กะ ก็มึงโกรธกู มะ มึงไม่พูด ฮึก กับกู ฮึก มึงเมินกู  ฮึก ฮืๆๆ”

 

    “ ตินณ์ หยุดร้อง”

 

 

   “ ฮึก ฮือๆๆ ”

 

 

   “ กูบอกให้หยุด” ฟีฟ่าตะคอก ทำให้ตินณืชะงักและมองเพื่อนด้วยสายตาตัดพ้อ

 

    “ มึงมันบ้า บ้า ”ตินณ์ผุดลุกขึ้นแล้วรีบออกไปจากห้องแต่

พรึ่บ !!!

 

    “ มึงจะไปไหน”

 

    “ ปล่อย ฮึก กู”

 

    “ กูไม่ปล่อย”

 

    “ กูบอกให้ปล่อยไง ไอ้เชี่ย”

 

     “ หยุดดิ้นดิว่ะ”

 

    “ ไอ้เชี่ยฟ่าปล่อยกู ปล่อย  อื้ออออ ”  ฟีฟ่ารั้งท้ายทอยของตินณ์เข้ามาตน ก่อนจะจรดริมฝีปากทาบทับอีกฝ่าย ตินณ์เบิกตาโพลง รู้สึกตกใจจนทำอะไรไม่ถูกจนเผลอเปิดปาก ทำให้ฟีฟ่าใช้จังหวะนั้นเพื่อนสอดลิ้นของตัวเองเข้าไปชิมความหอมหวานของอีกฝ่ายอย่างเอาแต่ใจ จูบที่ร้อนแรง จูบที่ทำให้ตินณ์รู้สึกสับสน เพราะเพื่อนกันเขาไม่จูบกันหรอก

 

   “ อื้อออ” ตินณ์ครางออกมาเพราะความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ นานกว่าที่ฟีฟ่าจะยอมถอนจูบออกมา ตินณ์ใช้หลังมือเช็กปากตัวเองลวกๆ หายใจหอบถี่ เพราะตอนจูบเมื่อกี๊เขากลั้นหายใจ 

 

    “ กูจะไม่ขอโทษที่กูจูบมึง”

 

         “.......”

 

  “ เพราะกูตั้งใจ”

    “ ........”

 

    “ ตินณ์ มันถึงเวลาแล้ว”

 

      “ ........”

 

  “ กูชอบมึง”   ฟีฟ่าพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น  มั่นคง ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายที่กำลังยืนนิ่งกระพิบตาปริบๆด้วยความอึ้ง  ฟีฟ่าค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ก่อนจะประทับริมฝีปากอีกครั้ง จูบที่อ่อนโยน จูบที่รับรู้ได้ว่าเขาทั้งสองคนใจตรงกัน

 

   

 

 “ กูก็ชอบมึงไอ้ฟ่า”

 

 

 

 

 
                                                        END

                                                       .........................................................................

                   
                                                                          โอ๊ยยย!!! ปาดเหงื่อ

                                       สารภาพตามตรงว่าแต่งฉากจูบฉาก NC ไม่เป็นจริงๆ  ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว หือๆๆๆ

                                เรื่องนี้ต้าแต่งไว้นานแล้ว แต่งก่อนจะสอบ เพราะเป็นคนที่ไม่มีสมาธิในการอ่านหนังสือสอบ

                                          ก็เลยเอาเนื้อหาที่จะสอบมาแต่งนิยายซะ เพราะต้าชอบอ่านนิยายมาก 5555

                                                                       มันก็เลยออกมาแบบแปลกๆ อิอิ

 

 

                                                                             หวังว่าจะชอบกันเน้อ แฮร่

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
อย่าลืมลงกฎเล้าด้วยนาจา   :pig4: :pig2: :pig4:

ออฟไลน์ Dealta

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 95
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
อย่าลืมลงกฎเล้าด้วยนาจา   :pig4: :pig2: :pig4:


ขอบคุณที่เตือนค่า  จัดการเรียบร้อยเเล้วค่า ><

ออฟไลน์ BlueWizard

  • Friendly & optimistic
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ้อ จะสอบนี่เอง มิน่า 555 ถือเป็นการทบทวนเนื้อหาบทเรียนที่ดีนะครับ จำได้แน่  :z1:

ขอบคุณนะครับผม

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด