หัวข้อ: in the campus

[hamtaro777]

In the campus ตอนที่ 1
กรี้ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดัง ผมตบไปที่นาฬิกาปลุกนั่นเพื่อให้มันหยุดส่งเสียงอันน่ารำคาญ รบกวนการนอนของผม แต่หลังจากที่ผมกำลังจะนอนต่อนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากนอกห้อง
แม่ : ทีม ทีม ตื่นได้แล้วมั้ง สายแล้วลูก
ทีม : ขออีกนิดได้ไหมแม่ ผมกำลังฝันดีเลย
แม่ : ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว อาบเสร็จแล้วจะได้ลงไปกินข้าว พ่อโทรมาบอกว่าใกล้จะถึงแล้วนะ เดี๋ยวก็โดนพ่อด่าอีกหรอก
ทีม :  ขออีก 20 นาทีนะแม่
แม่ : ไม่ต้องมาต่อเวลาเลย ลุกๆไปอาบน้ำ แล้วนี่เตรียมของเสร็จรึยัง เดี๋ยวจะต้องรีบไปนะ โรงเรียนกวดวิชามันอยู่ตั้งไกล เดี๋ยวจะไปถึงช้า กว่าจะถึงมืดกันพอดี
ทีม : โอเครคร๊าบผม (พูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนทำท่าวันทยาหัตรับคำสั่งแม่)
แม่ : ไปๆรีบไปอาบน้ำ แล้วไปอยู่ที่โรงเรียนกวดวิชาก็อย่าไปตื่นสายแบบนี้นะ ที่โรงเรียนไม่มีแม่คอยปลุกนะเตือนไว้ก่อน (แม่พูดพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้)
แม่ : เสร็จแล้วก็ขนของลงไปข้างล่างเลยนะ เดี๋ยวแม่ไปตักข้าวไว้รอนะ
ทีม : ครับผม!!!!!

ผมชื่อทีมครับ อายุ 15 ครับ พึ่งจบ ม.3 กำลังจะขึ้น ม.4 ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมครับแต่พ่อกับแม่อยากให้ผมเป็นข้าราชการทหารครับ จึงส่งผมไปเรียนกวดวิชาที่ต่างจังหวัด เพื่อเตรียมตัวสอบบรรจุทหาร ซึ่งต้องไปอยู่ที่นั่น กินนอนที่นั่นเป็นเวลา 2เดือนกว่าครับ พูดง่ายๆก็จะคล้ายๆโรงเรียนประจำหน่อยๆ

เวลา 14.00 น ณ โรงเรียนกวดวิชา
เนื่องจากบ้านผมกับโรงเรียนนั้นอยู่ไกล ทำให้ผมมาถึงที่โรงเรียนช้าเลยเวลาที่กำหนดรายงานตัวเอาไว้ ทุกอย่าเลยโดนจัดเตรียมไว้ให้ผมหมดแล้วโดยไม่มีสิทธิเลือกได้เลย
แม่ : ขอโทษจริงๆนะคะครูพอดีบ้านอยู่ไกลเลยมาช้าหน่อย คงไม่มีปัญหาอะไรนะคะ
ครู : ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผู้ปกครองส่งตัวน้องเค้าตรงนี้เลยครับ แล้วก็เดี๋ยวเอาของที่เตรียมมากลับไปด้วยนะครับ ทุกอย่างทางสถาบันของเราเตรียมไว้ให้ทุกอย่างแล้ว ทางเราจะดูแลน้องเป็นอย่างดีสมกับที่ทางผู้ปกครองไว้วางใจเรานะครับ ผู้ปกครองกลับได้เลยครับ (ครูพูดเสร็จก็ยื่นซองเอกสารให้ผม)
ครู : ทานินทร์ เดี๋ยวตามครูมานะ จะพาไปที่พัก
แม่ : ฝากด้วยนะคะ (แล้วพ่อกับแม่ก็เดินกลับออกไป)

ระหว่างทางเดินไปที่พัก
ครู : ฟังนะทานินทร์ เนื่องจากเองมาช้า ครูเลยจับฉลากเลือกห้องพักให้แทน ที่โรงเรียนนี้มีคนที่มาเรียนทั้งหมด 60 คน เราจึงแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม 4 โรงนอน  โรงนอนนึงจะมีห้องนอนอยู่ 5 ห้อง เราจะให้พักห้องละ 3 คน รายละเอียดอยู่ในเอกสารนะ เดี๋ยวเองขึ้นไปพักผ่อนนะ ของทุกอย่างเตรียมไว้ให้หมดแล้วที่ห้อง วันนี้ยังไม่มีอะไร พรุ้งนี้เจอกัน  0800 ที่ห้องประชุม
ทีม : ขอบคุณครับครู 
หลังจากที่ครูเดินกลับไป ผมก็เปิดซองดูเอกสาร ผมได้อยู่ห้อง 207 เลขสวยใช้ได้แต่ก็คงไม่สำคัญอะไร อ่านเสร็จก็ตรงดิ่งไปที่ห้อง เอาลูกกุญแจไขประตูห้องเข้าไป
พ่ามพามไม่มีใครอยู่เลย ในห้องจะมีเตียงเล็กๆอยู่ 3 เตียง แต่ละเตียงมีชื่อติดอยู่อีกด้านของห้องจะมีโต๊ะหนังสืออยู่ อีกด้านจะมีตู้ใหญ่ๆ อยู่ 3 ตู้ แต่ละตู้มีชื่อติดอยู่คงจะเป็นของใช้ของแต่ละคนที่ทางโรงเรียนได้จัดเตรียมไว้ให้ ด้วยความที่เหนื่อยจากการเดินทาง และในห้องก็ไม่มีใคร ผมจึงพาตัวเองไปนอนที่เตียงแล้วก็หลับไป

บรรยากาศโรงเรียนท่ามกลางป่าใหญ่  ตั้งอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง อากาศสดชื่น สูดโอโซนได้เต็มปอด ผมเดินสำรวจดูรอบๆโรงเรียน มีลำธารไหลผ่าน น้ำไสไหลเย็นเห็นตัวปลา ผมจึงพาตัวเองไปนั่งอยู่ที่ใต้ต้นไม้ข้างริมธาร แต่ทันใดนั้น อยู่ๆก็มีงูเลื้อยเข้ามาหาผม งูอะไรไม่รู้ ผมตกใจมากจึงลกขึ้นจะวิ่งหนี แต่งูมันเลื้อยมาเร็วมาก และแล้วมันก็รัดเข้าที่ขาของผมจนผมล้มลงที่พื้นแล้วมันก็รัดผมไปทั้งตัวจนผมหายใจไม่ออก ผมตะโกนเรียกให้คนช่วย แต่ไม่มีใครได้ยิน ผมคิดในใจตายแน่กรู ซักพักงูก็ดึงพาตัวผมลงไปในน้ำ ผมก็ดิ้นจนสุดความสามารถ ดิ้นทุรนทุรายแล้วก็จมน้ำ ทันใดนั้นผมก็สะดุ้งขึ้นแล้วพบว่า เหี้ย!!!กูฝัน 5555 สภาพผมตอนนี้โดนผ้าห่มพันตัวมิน่าถึงฝันว่างูรัดแต่เอ๊ะมาขาคนพาดอยู่บนตัวผม แล้วขาใคร หันไปดูข้างๆ เหี้ย!!!กว่าอีก แม่งใครว่ะมานอนก่ายกูอยู่เนี้ย แล้วผมก็ผลักขาท่อนนั้นออกไปอย่างแรง
ทีม : มึงใครเนี้ย ทำไมมานอนเตียงกู
บุกคลนิรนามตื่นขึ้นพร้อมกับพูดว่า
บุกคลนิรนาม : กู บอย ชนินทร์ แล้วมึงอ่ะใคร
ทีม : แล้วทำไมมึงมานอนเตียงกูว่ะ
บอย : เตียงมึงห่าไร มึงดูชื่อเตียงดิชื่อใคร
ผมลุกขึ้นไปดูข้างเตียง พ่ามพาม!! ชื่อเตียง นายชนินทร์ ไม่ใช่ ทานินทร์ เหวอสุดชีวิตกู
บอย : ยังไง ยังไง เตียงใคร หลอนล่ะนะมึง55555
ทีม : เตียงชนินทร์ไม่ใช่เตียงกู (ง่อยแดรกเลยมึง) แล้วไม่มึงไม่นอนเตียงอื่นก่อนมานอนเบียดกูไมว้า
บอย : กูคนซื่อเว้ย คนตรงเข้าใจไหม555 แล้วตกลงมึงชื่อไร
ทีม : กูชื่อทีม ทานินทร์
บอย :  อ่อ ชื่อทีม ทานินทร์  ทานินทร์ กะ ชนินทร์ มันก็คงจะคลายกันล่ะมึง มึงเลยมานอนเตียงกู
ทีม : เออคงงั้นแหล่ะ โทษที โทษที
เสียงเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับชายอีกคนที่ถือข้าวกล่องมาเข้ามาไว้ที่โต๊ะแล้วหันมามองหน้าผมกะไอ้บอย
ชายนิรนาม : ไงพวกมึง อากาศมันหนาวเนอะเมื้อกี้นอนกอดกันกลมเชียว
ทีม : หนาวเชี่ยไรล่ะ นอนผิดเตียง
บอย : 555555 นั่นไอ้โก้ รูมเมทอีกคน โก้นี่ไอ้ทีม เอาข้าวให้มันกินหน่อยดิ มันจะได้จูนสมอง หลอนไปหมดแล้วมัน
โก้ : เออกูโก้นะ เนี่ยข้าวมึงสองคน กูลงไปเอามาให้แล้ว เห็นมึงนอนกอดกัน กูเลยไม่อยากปลุก เลยลงไปเอามาให้เนี่ย (พูดพร้อมกับสีหน้าเข้มขรึมสุดๆ)
ทีม : ขอบใจนะ
มันช่างเป็นการทำความรู้จักกันที่แปลกๆไปหน่อย แต่ข้าวอร่อย แต่กินแล้วแทบไม่ย่อยเพราะอายและขายหน้าตัวเองสุดๆ ( ทีม:โก้:บอย)

[ืniyataan]

อย่าลืมลงกฎเล้าด้วยนะครัช 

[DustinBass]

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลย ช่วงแรกๆ นอนและก็บอกกับตัวเองว่า อีก 10 นาทีจะตื่น