หัวข้อ: เมื่อได้สัมผัส...รัก 22/06/2017 จบ

[Khoco]

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

[Khoco]

     ผมชื่อ ม่อน ครับ พ่อกับแม่ของผมเสียตั้งแต่ยังเด็กดังนั้นผมจึงโตมาโดยการถูกญาติพลัดกันเลี้ยงนะครับ ต้องย้ายไปนู้นที ย้ายไปที่นี้ที ก็สนุกดีครับ จริงๆนะ... ครั้งนี้ก็เหมือนกันครับ ครอบครัวที่ผมอาศัยอยู่ด้วยเกิดปัญหาทางด้านการเงินนิดหน่อยผมเลยต้องย้ายที่อยู่อีกรอบนะครับคราวนี้ย้ายมาไกลเลย คนที่รับผมมาดูแลคราวนี้เป็นญาติห่างๆทางฝ่ายของคุณแม่นะครับเคยเจอกันครั้งหนึ่งแล้ว เป็นสองสามีภรรยาที่ค่อนข้างใจดี พวกท่านไม่มีลูกนะครับเลยไปขอผมมาดูแลหลังจากที่ได้ยินว่าทางครอบครัวเก่ามีปัญหาทางด้านการเงิน รู้สึกเหมือนพวกท่านเองก็ดีใจที่ผมตัดสินใจย้ายมา ที่นี้อยู่ห่างจากตัวเมืองมากเลยครับเป็นชนบทมากๆเลยก็ว่าได้ ก็ดีนะเงียบๆดีไม่วุ่นวายแถมอากาศก็ดีด้วย
ม่อน เป็นไงจ๊ะชอบที่นี้รึเปล่า ขอโทษทีนะที่ ที่นี้ไม่ครึกครื้นและก็สนุกเหมือนอยู่ในเมืองหนะจะทำให้เธอเบื่อรึเปล่า (เสียงของน้าขวัญคุณน้าที่รับผมมาดูแลเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง)
ไม่หรอกครับผมว่าที่นี้ก็สงบดีนะครับไม่วุ่นวายแถมอากาศก็ดีด้วยนะครับ ขอคุณที่ให้ผมมาอาศัยด้วยนะครับ (ผมตอบไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ)
ไม่หรอกจ๊ะ ทางน้าเองก็เป็นกังวลอยู่ว่าเธอจะอยากมารึเปล่า น้าอยู่กับคุณสันแค่สองคน (คุณสัน คือสามีของน้าขวัญครับเป็นคนเงียบๆพูดน้อยแต่ก็ดูใจดี) น้าเองก็ไม่มีลูกบ้านนี้เลยเหงาๆนะ น้าเองก็ดีใจนะที่เธอชอบ น้ากับคุณสันจัดการเรื่องโรงเรียนของเธอให้แล้วนะวันจันทร์ก็ไปเริ่มเรียนได้เลย
ครับผมขอบคุณครับ ผมรับคำพร้อมขอบคุณน้าขวัญจากใจจริง หลังจากที่พาผมขึ้นมาดูห้องนอนของตัวเอง น่าอยู่มากเลยครับห้องนอนอยู่บนชั้นสองของบ้านมองจากหน้าต่างออกไปมองเห็นท้องทุ่งแล้วก็ภูเขาสีเขียวเต็มไปหมด เดี๋ยวคงต้องรีบจัดห้องแล้วลงไปสำหรวจแถวนี้สักหน่อย



(ขอให้เป็นที่สุดท้ายทีเถอะนะ...บ้านของผม)

[Khoco]

     หลังจากที่ผมจัดของเสร็จผมก็ขอออกมาเดินสำหรวจพื่นที่บริเวณบ้านใหม่ของผม สงสัยจะเพลินผมเดินออกมาไกลเลย ถนนทางเดินยังเป็นดินอยู่เลยครับ อีกฝั่งของถนนเป็นเชิงภูเขาส่วนอีกฝั่งเป็นท้องทุ่งผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่าน ผมว่าที่หมู่บ้านนี้เป็นชนบทจริงๆละครับ คนในหมู่บ้านเดินทางด้วยการเดินหรือไม่ก็ปั่นจักรยานจากที่ผมสังเกตุดูนะ สงสัยเวลาเข้าเมืองทีคงต้องออกไปรอรถเมย์ที่บ้ายหน้าหมู่บ้านละมั้ง ผมเดินมาเรื่อยจนมาหยุดที่สพานข้ามคลองที่ทำจากหิน ว้าวน้ำในคลองใสมากเลยครับมองเห็นปลาที่อยู่ในนั้นเลย ผมบ่นพึมพำกับตัวเองสงสัยคงจะดังไปหน่อยเลยมีเสียงทักมาจากข้างหลัง
“ไม่เคยเห็นหรอ มาใหม่รึไง พูดกับตัวเองก็เป็นด้วย” ทันทีที่ได้ยินผมก็หันกลับไปมองที่ต้อนเสียง เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับผม ผิวเข้มหน้าคมตัวสูงแลดูแข็งแรงๆเดินเข้ามาใกล้
“เออ..อืม..” ผมตอบไปเบบนั้น
“เออ อืม นี้พึ่งเคยเห็นหรือว่าพึ่งย้ายมาใหม่มาจากในเมืองหรอมาที่บ้านนกแบบนี้เนี้ยนะ” เขาจ้อผมต่อ
“เอะ…เออก็ทั้งหมดละ” ผมตอบพร้องทำหน้างงๆ (คนที่นี้คุยกับคนอื่นง่ายเนอะผมแอบคิดในใจ)
“ออโทษทีทำให้ตกใจสินะ พี่ชื่อเอสนะ น้องละชื่ออะไร อายุเท่าไหร่เนี้ย” (ไม่รู้อายุแล้วมาแทนตัวเองว่าพี่เนี้ยนะให้ตายเถอะ)
“ชื่อม่อน อายุ18แล้ว”
“อ้าวหรอโทษทีเท่ากันเลยเห็นดูเหมือนยังไม่ถึงนะเลยเผลอเรียกไป ว่าแต่ย้ายมาเรียนที่นี้ด้วยป่ะหรอแค่มาเที่ยว”
“ก็คงต้องเรียนที่นี้ละย้ายพักกับญาติเพราะเหตุผลจำเป็นนะ” ผมตอบแบบขอไปที
“หรองั้นพรุ้งนี้ก็เริ่มเรียนแล้วอะดิ ในหมู่บ้านมีโรงเรียนมัธยมแค่ที่เดียวคิดว่าคงได้อยู่ห้องเดียวกันละมอ6ใช่มะ ที่หมู่บ้านนี้อยู่ค่อนข้างไกลตัวเมืองนะคนก็ไม่ค่อยเยอะเวลามีคนย้ายมาใหม่เลยสังเกตุได้ง่ายนะแต่เราว่าที่นี้ก็เงียบแล้วก็น่าอยู่ดีนะเราก็ย้ายมาจากที่อื่นเหมือนกันมาอยู่ได้สองจะสามปีแล้วละ”
“ใช่พรุ่งนี้น่าจะไปรายงานตัวแล้วก็เริ่มเรียนเลยนะเราเองก็พึ่งย้ายมาใหม่มีอะไรก็ฝากแนะนำด้วยนะ”
“ได้เลยนี้ก็เย็นมากละรีบกลับบ้านเถอะไว้เจอกันพรุ่งนี้” ผมพยักหน้ารับคำก่อนจะหันหลังเดินกลับ อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นเรื่องดีละนะ ได้เพื่อนใหม่ก่อนจะเริ่มเรียนซะอีก ถึงจะเป็นหมู่บ้านเล็กๆแต่ดูเหมือนว่าผู้คนจะเป็นมิตรดีนะ
“กลับมาแล้วครับ” ผมตะโกนบอกคุณน้าที่อยู่ในครับก่อนจะเดินขึ้นห้อง
“จ๊ะเป็นไงบ้างม่อนเดินไปถึงไหนกลับมาซะเย็นเลย”
“ก็แถวๆนี้ละครับพอดีเพลินไปหน่อยนะครับ”
“งั้นอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวนะน้าทำข้าวเย็นไว้แล้วยังไงก็ทานก่อนได้เลยกว่าคุณสันจะกลับก็คงดึก”
“ครับผมขอบคุณครับ” ผมรับคำพร้อมเดินขึ้นห้องไป
     ที่นี้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ถึงจะเงียบๆไปหน่อยก็เถอะ ดูของที่ต้องเตรียมไปเรียนพรุ่งนี้ดีกว่า การเริ่มต้นใหม่ที่นี้ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆด้วยนะ…ยังไงเราก็จะไม่ท้อเด็ดขากสู้…สำหรับคืนนี้ฝันดีน๊ะ

[Khoco]

     วันนี้เป็นวันแรกของโรงเรียนใหม่ครับ หลังจากติดต่อฝ่ายทะเบียนเสร้จก็ได้ห้องเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ที่นี้เป็นโรงเรียนเล็ก มีสองตั้งแต่ ม.1 – ม.6 ละดับชั้นละสองห้องครับ และผมเองก็ได้อยู่ห้องสอง หลังจากแนะนำตัวเสร็จผมก็เลือกที่นั้งด้านหลังสุดติดริมหน้าต่าง ก็แนะละก้เหลืออยู่ที่เดียวนี้ นักเรียนในห้องก็มีแค่ประมานสัก20คนได้มั้ง ทุกคนก็ดูเป็นมิตรดีครับผมเองก้ไม่รู้สึกเกรงเท่าไหร่ว่าแต่ เอสอยู่ห้องนี้รึเปล่านะ ผมเริ่มมองหาคนที่ผมเจอเมื่อวาน เจอครับนั้งถัดจากผมไปหนึ่งคน เอสยิ้มทักทายแล้วก็หันไปสนใจเรื่องเรียนต่อ
     เอาละครูจะปล่อยก่อนพักกลางวันห้านาทีนะเก็บอุปกรณ์ให้เรียบร้อยแล้วอย่าส่งเสียงดังละห หัวหน้าห้อง
“นักเรียนทำความเคารพ”
“ขอบคุณครับคุณครู”
แล้วอาจารย์ก็เดินออกไปหลังสิ้นเสียงทำความเคารพ
“ม่อนไปทานข้าวกลางวันด้วยกันนะ” เอสเดินมาชวนหลังจากที่อาจารย์เดินออกไป
“เพื่อนเองหรอ” เสียงนักเรียนอีกคนที่อยู่ใกล้ๆถามขึ้น
“ก็นะเจอกันเมื่อวานนะ” เอสตอบ
“อ๋อ ม่อน นี้แซม เพื่อนเราเอง” เอสแนะนำแซมให้รู้จัก
“สวัสดีแซม” ผมกล่าวทักทาย
“หวัสดี อยู่ที่นี้มีอะไรให้ช่วยก็บอกเราได้เลยนะ” แซมบอก
“อืมขอบคุณนะ”
แล้ววันนี้ผมก็มาทานข้าวกลางวันกับเอสครับ ส่วนแซมน่าจะไปทานข้าวกับแฟนละมั้งเห็นเอสว่าแบบนั้นนะครับ
อาหารเป็นข้าวกล่องที่คุณน้าทำให้ครับเพราะเป็นโรงเรียนเล็กๆเลยไม่มีร้านอาหารขายนักเรียนต้องเตรียมข้าวกล่องมาทานเอง ส่วนมากคนอื่นเอาข้าวกล่องออกไปทานข้างนอกส่วนผมก็ทานที่โต๊ะในห้องเรียนนี้ละครับสะดวกดี เอสก็ขยับโต๊ะข้างๆเข้ามาชิดกันแล้วก็แบ่งข้าวกล่องกินกันครับ ระหว่างทานข้าวเอสก็พูดเรื่องต่างๆของหมู่บ้านนี้ให้ฟังรวมถึงเรื่องของที่โรงเรียนด้วยครับดูแล้วเอสก็พูดเก่งเหมือนกันแถมยังมีวิธีพูดที่ค่อนข้างน่าสนใจ ฟังแล้วก็ไม่น่าเบื่อครับออกจะสนุกด้วยซ้ำ เป็นช่วงเวลาที่ดีครับ ผมกับเอสเริ่มสนิทกันมากขึ้นทุกวัน ผมเริ่มรุ้สึกผูกพันธ์กับที่นี้แล้วสิ ครอบครัวใหม่ของผมก็ดีครับ คนในหมู่บ้านก็เป็นมิตรดี ผมเริ่มเข้ากับทุกคนได้ดี รวมถึงเพื่อนที่โรงเรียนแล้วก็เอส
     วันนี้วันหยุดครับ ผมับเอสนัดกันว่าวันนี้เราจะไปเล่นน้ำกันเพราะสวนของเอสอยุ่ใกล้ๆกับน้ำตก น้ำตกที่อยู่ถัดขึ้นไปจากสพานที่ผมเจอเอสครั้งแรกละครับ รู้สึดเหมือนเอสเขาจะใส่ใจผมเป็นพิเศษ เห็นชวนมาหลายวันละ เอสบอกว่าที่สวนปลูกผมไม้เยอะเลยละครับบอกอยากให้ไปดูแล้วก็ชวนไปเล่นน้ำที่น้ำตกใกล้ๆสวน เรานัดเจอกันที่สะพานตรงที่เราเจอกันครั้งแรก
     เป็นที่ที่ดีจังนะผมพูดกับตัวเองเบาๆพร้องฟังเสียงน้ำไหลขณะรอเอส
“มานานแล้วอ๋อ” เสียงเอสถามดังมาจากข้างหลัง
“เปล่าหรอกพึ่งมาถึงได้สักพักนะ แล้วคนอื่นละ” ผมถามเมื่อเห้นว่าเอสมาคนเดียว
“ไม่ได้ชวนอ่าคนอื่นมาบ่อยละคิดว่าคงจะเบื่อเลยไม่ได้ชวนมาด้วย”
“อ้าวหรอ”
“ไปกันเถอะ เดินเรียบทางน้ำนี้ขึ้นไปอีกหน่อยก็ถึงแล้วละ”
เอสเดินนำทางไปเดินได้สักพักก็ถึงทางเข้าสวน มองเห็นต้นส้ม เต็มไปหมดเลยครับ ผลส้มสีเหลืองเต็มต้นเลย เอสบอกว่าที่สวนปลูกส้ม องุ่น แล้วก็ชาเขียว กับผลไม้ตามฤดูกาลต่างๆอีกเล็กน้อยนะครับ ผมนี้เพลินกับการเดินเล่นเลยครับ รู้สึดว่าวันนี้อากาศก็เป็นใจนะครับฟ้าโปร่งแต่ไม่มีแดดเลย มีเสียงทางน้ำไหล กับสายลมที่พัดมาเรื่อยๆ รู้สึกดีมากเลยครับ เอสพาผมเดินไปที่น้ำตก สวยมากเลยครับถเป็นน้ำตกที่เกิดจากทางน้ำบนภูเขาไม่สูงมากเป็นทางน้ำไหลผ่านลงมาตามซอกหิน ดูน้ำใสมากเลยครับ ตอนแรกก้ว่าจะลงเล่นละครับแต่ห็นน้ำใสขนาดนั้นเลยคิดว่าไม่อยากทำให้น้ำสกปรก เลยแค่มาเดินเล่นชมิวเฉยๆนะครับอ๋อเราเตรียมข้าวมาทานกลางวันด้วยนะครับ เอสชวนผมทานข้าวลกางวันใกล้ๆน้ำตก ดูๆเอสเขาใส่ใจผมมากเลยเวลาหยิบจับอะไรเป็นต้องช่วยตลอดเลย ผมนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนเห็นแก่ตัวไปเลย ระหว่างที่ทานข้าวก้ชวนคุยหลายเรื่องเลยครับ ผมก้ได้แต่ยิ้มฟังแล้วก็พยักหน้ารับ บางครั้งเอสก็ ถามกลับมาว่า เราพูดมากเกินไปรึเปล่า เบื่อมั้ย ผมก็ได้แต่บอกว่าไม่ๆ ก็ไม่เบื่อหรอกครับเพลินดี มีหลายๆครั้งที่เอสพูดแล้วก็มองที่ตาของผม ผมได้แต่หลบสายตาแล้วก็ยิ้มๆ ผมนะรู้สึกดีกับเอสละครับ แต่ก็นะทั้งที่คิดว่าเอสก็น่าจะชอบผมเหมือนกันแต่ผมก็ไม่มั่นใจหรอกนะครับเพราะงั้นเลยคอยหลบสายตาที่เอสมองมานะครับ ตอนนี้ผมรู้สึกดีละครับ รุ้สึกดีที่ได้รู้จักเอส ได้ย้ายมาอยู่กับครอบครัวใหม่ที่นี้ ตอนนี้ อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะงั้นผมจะทำทุกๆช่วงเวลานับจากนี้ให้ดีที่สุดครับ และผมคิดว่าถ้าผมแน่ใจจริงๆแล้วว่าเอสก็ชอบผมวันนี้ผมจะบอกชอบเอสครับ ตอนนี้ขอมีความสุขกับที่เป็นอยู่ตอนนี้ก่อนนะครับ

[Khoco]

พาร์ทของ เอส
     หลังจากช่วยงานที่สวนเสร็จระหว่างทางที่เดินกลับบ้านผมได้เจอกับใครคนหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้าเลย สงสัยคงเป็นคนที่ย้ายมาใหม่หรือไม่ก็มาเที่ยว คนคนนั้นมองดูไม่ค่อยสดใสเลยดูเศร้าๆยังไงไม่รู้ และไม่รู้ผมเองเป็นอะไรในใจก็คิดว่าปล่อยเอาไว้แบบนี้ไม่ได้ผมเลยลองเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วกล่าวทักทาย เมื่อเห็นคนคนนั้นหันมาผมกับรู้สึกว่าช่างเป็นเด็กผู้ชายที่ดูน่ารักดีจังเลยนะ ทำให้ผมชวนเขาคุยไม่หยุดเลยครับ ตอนแรกเขาก็ดูตกใจที่ผมเข้าไปทัก แล้วก็เริ่มดีขึ้นหลังจากชวนคุยเรื่อยๆจนเขายิ้มออกมา ยิ่งยิ้มยิ่งดูน่ารักคนคนนี้ผมคิดในใจ ผมเลยแนะนำตัวเองแล้วก็ถามชื่อเขาเห้นเขาดูเหมือนจะอายุน้อยกว่าผมผมเลยเรียกเขาว่าน้อง แต่ว่าเขาอายุเท่ากันกับผมเลยครับ นี้เป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมรู้สึกว่าเด็กผู้ชายน่ารักแล้วก็ชวนคุยนานขนาดนี้ เขาบอกว่าพึ่งย้ายมาแล้วก็จะเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมของที่นี้ด้วย ผมคิดว่าต้องได้อยู่ห้องเดียวกันแน่ๆเลย พอดูเวลาก้เห้นว่าเย็นมากแล้วผมเลยขอตัวกลับบ้านนะครับ 
     วันรุ่งขึ้นหลังจากส่งการบ้านเสร้จอาจารยืก็พานักเรียนใหม่เข้ามาแนะนำ ใช่ครับ คนที่ผมเจอเมื่อวานได้อยุ่ห้องเดียวกันจริงๆด้วยผมนี้เขิลเลยได้แต่ก้มหน้า ว่าแต่ผมจะเขินทำมัยวะ รู้ตัวอีกทีเขาก็มานั้งที่โต๊ะละครับเป็นที่นั่งด้านหลังติดริมหน้าต่างถัดจากผมไปหนึ่งที่ ผมคิดในใจผมน่าจะได้นั่งตรงนั้นนะ เขามองมาที่ผมผมก้ได้แต่ยิ้มรับที่จริงอยากจะถามอยากจะพูดคุยด้วยหลายๆเรื่องละครับแต่ด้วยสถานะการไม่อำนวยเลยได้แค่ยิ้มทักทาย
     พอถึงช่วงพักกลางวันผมเลยเข้าไปชวนเข้าทานข้าวกลางวันด้วยนะครับ พอได้ทีเพื่อนที่นั่งคั้นกลางไม่อยู่ผมเลยขยับโต๊ะเข้าไปชิดเลยครับแต่ก้ยังว่างมาดแบบรักษาอาการอยากใกล้ชิดอยู่นะครับ คือก็ไม่อยากเห็นเป็นที่สังเกตุนะครับ ไม่อยากทำให้เขาตกใจด้วย ผมชวนเขาคุยหลายเรื่องเลยครับพูดนู้นนี้นั้นหลายอย่างเลย เขาก็ฟังด้วยความสนใจนะครับคอยยิ้มให้แล้วก็ให้ความสนใจที่ผมพูดตลอดเลย นานวันเข้าเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นนะครับผมเลยชวนเขาไปเที่ยวที่สวนของผม ตอนแรกก้ว่าจะชวนเพื่อนคนอื่นไปด้วยละครับ แต่ผมอยากไปแค่สองคนมากกว่าเลยไม่ได้ชวนใครไป พอไปถึงรู้สึกเหมือนเขาจะดูสนใจแล้วก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่เห้นมากเลยครับผมเองก็คิดว่าดีแล้วที่ชวนเขามา ผมชวนเขาไปเล่นน้ำที่น้ำตกใกล้ๆสวน เขาบอกว่าน้ำมันสะอดามากเลยเพราะงั้นไม่อยากทำให้น้ำสกปรกเลยไม่ได้ลงไปเล่น ผมนี้คิดว่า เป็นคนดีจังนะน่ารักแล้วยังนิสัยดีอีก เลยชวนทานข้าวที่บริเวณใกล้ๆนี้นะครับ เพราะที่บ้านให้ข้าวกล่องมาด้วย ตั้งแต่ที่ได้เจอได้รู้จักผมมีความสุขทุกๆวันเลยครับ ผมอยากไปเรียน อยากไปเจอหน้า ผมคงชอบเขาคนนี้แน่เลย ในใจผมคิดแบบนั้น และถ้าเขาคิดแบบเดียวกันกับผมก็คงดี แต่ก้นะครับ ไม่ว่าจะเป็นยังไงช่วงเวลาที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็มีความสุขละครับไว้สักวันถ้าผมพร้อวกว่านี้ผมจะบอกชอบเขาแน่ ตอนนี้ขอมีความสุขกับช่วงเวลานี้ก่อนนัครับ ขอบคุณที่มาที่นี้นะ     

[Billie]