ตอนพิเศษ ของ พิเศษ 10
กว่าผมจะเดินไปถึงตัวไอ้แสบนะครับ คือคนมันเยอะมาก กว่าจะแทรกๆเข้าไปได้ ไอ้เหี้ยแสบก็เต้นแบบไม่รู้ฟ้ารู้ดินเลยครับ รู้สึกมันจะเมามันส์มากมายครับ
พอผมไปถึงตัวมันผมก็ล๊อกคอมันไว้ให้หยุดเต้นทันที เพราะถ้าทำแบบประนีประนอมมันคงไม่หยุดเต้นเป็นแน่แท้ครับ
“อะไรวะ”มันถามไปหัวเราะไป มีความสุขมากเลยนะมึง เดี๋ยวก็รู้
“มึงมีความสุขมากไหม”ผมถามมันไปงั้นๆกวนๆตีนมันเล่น
“มีดิ.. ถามได้ไอ้เหี้ย.”มันตอบผมยิ้มๆแล้วกระดกเบียร์ในมือ
“เออ น้องปานมันก็คงมีความสุขเหมือนกัน”ผมตะโกนใส่หูมัน ไอ้แสบมันขมวดคิ้วงงๆแต่มันยังยิ้มอยู่
“อะไร”มันพูดแบบไม่ได้ตะโกนอะไร มันยังมองหน้าผมอยู่
“.................”ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน แต่ชี้แล้วล๊อกคอมันให้สายตามันตรงกับสายตาผม
ณ ตอนนี้คือน้องปานกำลังเต้นกับไอ้หนุ่มนั่นอย่างเมามันส์ โดยมีไอ้ตาร์ยืนมองดูห่างๆอย่างห่วงๆ มันก็คงไม่กล้าทำอะไรมากเพราะไม่ใช่เรื่องของมัน พอไอ้แสบมันเห็นได้ชัดเจนคือมันมองนานมากครับ มันคงกำลังเพ่งเล็งอยู่ว่าใช้เมียมันจริงๆไหม
แล้วมันก็จับแขนผมที่ล๊อกคอมันอยู่ออกแล้วมันก็เดินแทรกๆผลักทุกคนที่ขวางมันเลยทันที ผมรีบเดินตามไปเพราะคาดว่าไม่นานอาจมีเรื่องได้ถ้าไอ้ห่านั้นมันมากวนบาทาเพื่อนผม
ไอ้แสบเดินไปกระชากแขนน้องปานออกมาทันที สงสัยส่างเมาแล้ว(ผมหมายถึงไอ้แสบ)
“ทำอะไร”ไอ้แสบคิ้วขมวดหน้าตาโมโหมากตะโกนถามไอ้น้องปาน ไอ้น้องปานก็เมาอ้อแอ้ไม่รู้เรื่องเลยครับ ขนาดไอ้แสบมาดึงขนาดนี้ยังขำอยู่ได้อีก เหอะๆ
“เต้น”ไอ้น้องปานมันตอบแล้วก็ยังไม่หยุดเต้น ครับ รู้ครับว่าน่ารักไม่ต้องทำมากก็ได้ กรูก็นะกับน้องกับนุ่งก็คิดเว้ยเฮ้ย..
ไอ้แสบหันไปมองไอ้หนุ่มคนเมื่อกี้ที่ไอ้น้องปานมันเต้นอยู่ด้วย ไอ้พวกนั้นก็ชะงักเล็กน้อยเพราะสายตาของไอ้แสบ ไอ้แสบมองได้ค้อนมากมายเลยครับ
“มีปัญหารึไง”ไอ้แสบมันตะโกน คือมันคงโมโหมากจริงเพราะว่าสันกรามมันขึ้นแล้วเรียบร้อย เส้นเลือดอย่าแตกนะมึง ไอ้พวกนั้นมันก็มองงงๆ แต่เสือกทำหน้ากวนนิดๆ แสบจ้องหน้าไอ้ห่าพวกนั่นไอ้พวกนั้นก็จ้องกลับบ้างแต่สุดท้ายก็ต้องหลบตาไอ้แสบเพราะมันเล่นจ้องจนจะทะลุไปทั้งตัวแล้ว ไอ้แสบทำท่าจะปรี่เดินเข้าไปหา ไอ้ตาร์รีบเดินไปผลักอกไอ้แสบไว้ ไอ้เป้กับไอ้เข็มก็เดินมาคุมอยู่ข้างๆแล้ว
“พอๆ.. มาเที่ยวนะเว้ย”ไอ้ตาร์มันพูดกับไอ้แสบแล้วผลักไอ้แสบให้เดินถอยหลังกลับ ไอ้แสบก็มองหน้าไอ้พวกนั้นอย่างโมโหไม่เลิก แต่มันก็ต้องยอมไอ้ตาร์คงเพราะเกรงใจด้วยหลายๆอย่าง
“ปาน...”ไอ้แสบมันตะคอกเสียงดังจนผมได้ยินเลยอะครับ ก็ยืนอยู่ไม่ไกลหรอก ก็ไอ้น้องปานยังเต้นไม่หยุด
“มึงเมาหรอวะ”ไอ้แสบมันถามอย่างหงุดหงิด ไอ้แสบมันหันมามองหน้าผม
“เฮ้ย.. กรูไม่รู้. กรูมาเห็นอีกทีก็นี่. เต้นอยู่กับไอ้เหี้ยนั้น.. ตอนแรกก็กรูห้ามแล้วแต่น้องแกไม่ฟัง”ผมรีบตะโกนบอกมันทันที
“มึงทำไมไม่บอกกรูวะ”ไอ้แสบมันคิ้วขมวดอย่างอารมณ์เสียถามผม
“คว.. ย ก็มึงเต้นรู้ฟ้ารู้ดินไหมละ”ผมก็เริ่มคิ้วขมวดติดกันด่ามันกลับ
“หยุดได้แล้ว”ไอ้แสบมันตะคอกไอ้น้องปานที่ยังเต้นไม่หยุด ทั้งๆที่แขนข้างนึงโดนไอ้แสบจับเอาไว้
“พี่แสบ.. เต้นดิ.. เต้นกับปานไง. พี่แสบชอบไม่ใช่หรอ”ไอ้น้องปานมันพูดไปชูแขนเต้นไปมา
“โถ่เว้ยยย.. ปาน”ไอ้แสบมันตะคอกอย่างอารมณ์เสีย แล้วมันก็กระชากไอ้น้องปานออกจากตรงนั้น ผมรีบเดินตามไปทันที แล้วโบกไม้โบกมือให้ไอ้ตาร์ประมาณว่ามึงจัดการบอกเพื่อนๆตรงนี้แหละเดี๋ยวกรูมา ไอ้ตาร์มันก็รับรู้แล้วมันก็เดินไปอยู่กับไอ้เป้กับไอ้เข็ม
“อือออ.. ปล่อยปานนะ”พอมาถึงหน้าร้านไอ้น้องปานมันก็เดินโซซัดโซเซ ขาแทบพันกัน
“จิ๊...”ไอ้แสบจิปากอย่างอารมณ์เสีย
“ใครบอกให้กินห๊ะ”ไอ้แสบมันตะคอก
“ปานจะกิน”ไอ้น้องปานมันว่ากลับเสียงดัง คนหน้าร้านเริ่มมองกันเป็นตาเดียว บางคนเดินออกมาสูบบุหรี่ บางคนคุยโทรศัพท์ บางคนก็อยู่กับเป็นกลุ่มๆเหมือนรอเพื่อนที่หน้าร้าน
“มึงไม่ต้องมาอารมณ์เสียเลยไอ้เหี้ยแสบ.. น้องมันแดกก็สมควรแล้ว”ผมด่ามัน
“..................”ไอ้แสบมันคิ้วขมวดหันมาทางผม จะต่อยกรูแล้วมั้งเนี้ย..
“มึงให้น้องมันมาด้วยกี่ครั้งแล้ว.. มึงก็ออกไปแรดนะ.. สนใจน้องมันบ้างไหม.. ที่มันกินก็มาว่ามัน ทีมันไปเต้นกับคนอื่นมึงไปโมโหไปโกรธน้องมัน.. ตอนมึงทำบ้างน้องมันยังไม่ว่าอะไรมึงเลย”ผมก็ว่ามันกลับเสียงดัง เพราะผมก็เริ่มฉุนแล้วเหมือนกัน ที่มันทำอะไรไม่มีเหตุผลแบบนี้ ไอ้แสบมันมองหน้าผม ผมก็จ้องมันกลับ ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทกันไปว่ามันอย่างนี้มันได้ชกปากแตกไปแล้วครับคนอย่างไอ้แสบใครไปว่ามันๆไม่เอาไว้ทำพ่อหรอก
“อืออ.. จะอ้วก”.. เสียงเล็กๆพูดขึ้นเบาๆ มือน้องปานดึงเสื้อไอ้แสบไว้
“อะ.. จะอ้วกอะ”ไอ้น้องปานหันเงยหน้าไปมองหน้าไอ้แสบ เสียงหงอยกันเลยทีเดียว ไอ้แสบส่ายหัวเซ็งๆ
“มานี่”ไอ้แสบยังขึ้นเสียงไม่เลิก แล้วลากแขนไอ้น้องปานอย่างแรง แขนน้องปานก็เต็มกำมือมันนั่นแหละครับ ไอ้น้องปานเดินตามไอ้แสบไป ไอ้แสบมันพาน้องปานไปตรงพุ่มไม้
“แดกไม่เป็นก็เสือกจะแดกนะมึง..”ไอ้แสบมันบ่นไปลูบหลังไอ้น้องปานที่กำลังอ้วกอย่างมีความสุขไป
เฮ้ย ความสุขจริงๆนะครับได้อ้วกเนี้ย ผมโคตรจะชอบเลย เหล้าผมไม่เมาหรอกกินเท่าไหร่ก็ได้ทั้งคืนก็ยังไหว แต่เบียร์เนี้ยเมาเร็วชิบหาย แต่ขอให้ได้อืดๆเหอะ ผมโคตรชอบเลยเวลาที่รู้สึกอยากอ้วกเพราะเบียร์เนี้ยมันสะใจดี พออ้วกหมดก็มานั่งกินต่อ ความสุขสุดๆ..
จนเหมือนไอ้น้องปานมันอ้วกหมดแล้วแหละครับ แล้วก็ลุกขึ้นยืนมองหน้าไอ้แสบตาละห้อยเลยครับ ไอ้แสบมองอย่างหน่ายๆ
“มึงเฝ้ามันไว้เดี๋ยวกรูมา”ไอ้แสบบอกผม แล้วมันก็เดินหายเข้าไปในร้าน
“ส่างไหม”ผมถามน้องปาน แล้วจูงน้องปานให้ไปนั่งตรงโต๊ะไม้หินอ่อน
“ทรมานอะ” อ่าว ทรมานซะงั้น แล้วทำไมกรูรู้สึกมีความสุขอยู่คนเดียววะเวลาอึนๆ
“กินไม่ได้แล้วไปกินทำไมครับ. อีกอย่างก็รู้ว่าไอ้หมาบ้านั่นมันต้องโกรธ ดีนะไม่มีเรื่องกับไอ้พวกนั้น”ผมบอกน้องปาน
“ก็พี่แสบไม่สนใจปานเลยอะ.. มาเที่ยวอย่างนี้ทีไรเป็นแบบนี้ตลอดเลย..”ไอ้น้องปานมันเช็ดปากตัวเองไปมาเหมือนคนหมดแรง หน้าก็ยังแดงไม่เลิก
“ถ้ามีเรื่องก็ดีดิ.. มันจะได้โดนตีนซะบ้างสมน้ำหน้ามัน”ไอ้น้องปานยังพูดต่อ
“หึ.. ใครโดนตีนใครกันแน่ครับ. ดูตัวมันกับไอ้ห่าเมื่อกี้ดิ คนละไซด์เลย”ผมพูดขำๆ
แล้วไอ้แสบก็เดินออกมาพร้อมกับขวดน้ำ แล้วก็กระดาษทิชชู่
“อะ...บ้วนปากแล้วกินน้ำซะ”ไอ้แสบมันยื่นน้ำให้ไอ้น้องปาน ไอ้น้องปานก็รับมา แล้วก็เดินไปบ้วนปากตรงพุ่มไม้ มารยาทดีจริงๆ เป็นผมก็จะบ้วนมันตรงนี้แหละ ให้เลอะหัวแม่ตีนกันเล่น ซกมกได้อีก แล้วน้องปานก็เดินมาเช็ดปาก แล้วก็ดื่มน้ำเข้าไป
“มึงจะกลับเลยไหม.”ผมถามไอ้แสบ ไอ้แสบมันหันมามองหน้าผมแล้วคิด
“แล้วไอ้พวกนั้นอะ”ไอ้แสบถามเหมือนเกรงใจ ถ้ากลับก่อนจะพาลให้พวกเพื่อนไม่สนุกไปด้วย
“ก็เดี๋ยวให้มันกลับทีหลัง.. เดี๋ยวกรูกลับด้วยเลย”ผมบอกมัน
“อืม.ก็ได้”ไอ้แสบพยักหน้าตอบ
“งั้นเดี๋ยวกรูไปตามไอ้ตาร์ก่อน.มึงรออยู่นี่แหละ”ผมบอกไอ้แสบ แล้วลุกเดินเข้าไปในร้าน
ผมกำลังเดินกลับไปที่ไอ้ตาร์กับไอ้เป้ไอ้เข็มนั่งอยู่เมื่อกี้ แต่ก็ต้องหงุดหงิดขึ้นมาอีกรอบ บวกกับเมื่อกี้ที่อารมณ์เสียนิดหน่อยกับไอ้แสบมาแล้ว ก็ผู้หญิงคนเดิมนะสิครับมาคุยกับไอ้ตาร์อีกแล้วผมจำเสื้อผ้าคุณเธอได้
“เอากุญแจรถมา”ผมเดินไปบอกไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์ทำหน้างงๆ บทสนทนาตรงหน้าจบลง
“ไปไหนครับ”มันถามแล้วลุกขึ้นยืน
“กลับรีสอร์ต”ผมบอก
“... เอากุญแจมาเร็วๆ”ผมบอกมันอีกรอบแล้วแบมือ ผู้หญิงคนที่มันนั่งคุยด้วยเมื่อกี้ ซึ่งเป็นเวลาไม่นานเลยที่ผมออกไปกับไอ้แสบ
“พี่ตาร์จะกลับแล้วหรอค่ะ”เธอพูดแต่เข้าหูผมเต็มๆเพราะว่าผมอยู่ใกล้เธอมากกว่า
“เป็นอะไรมากไหม”ผมหันไปถามเธออย่างหงุดหงิด ไม่ได้หงุดหงิดอะไรมากมายหรอกนะครับ แค่คิดว่าทำไมหน้าด้านมาถึงสองรอบ
เธอหน้าเสียไปกับคำพูดของผม ไอ้ตาร์มันจับแขนผมไว้แบบปรามๆ ผมจ้องหน้าคุณเธอ ไอ้เป้กับไอ้เข็มนั่งมอง
“เออข้าว.. กลับกันนะ”ไอ้ตาร์มันบอกผมใกล้ๆ แล้วดึงแขนผมให้เดินออกมา ไม่รู้นะครับไม่ได้หึงแต่หงุดหงิด ผมยังจ้องหน้าเธออยู่ เธอก็จ้องกลับแบบเอาชนะ แม่ง กรูต่อยผู้หญิงนี่ผิดไหมวะ ผมสะบัดแขนไอ้ตาร์ออก
ผมเดินไปหยิบกล่องใส่บุหรี่ของไอ้เป้มา แล้วจุดสูบทันที
“ไปบอกไอ้แสบข้างนอกให้หน่อยว่ากรูยังไม่กลับ”ผมบอกตะโกนบอกไอ้เป้ แล้วเดินกลับเข้าไปหาไอ้แมนไอ้ทศที่ฟอร์เต้น พอมันสองตัวเห็นผมเดินเข้ามามันก็รีบลากแขนผมให้เข้าไปเต้นด้วยทันที ผมก็เปลี่ยนอารมณ์เต้นแม่งกระจายไปเลยครับ ไม่นานบุหรี่ผมก็หมด ผมเต้นไปชนคนข้างหลัง คนข้างหลังก็ขอโทษขอโพยใหญ่ ผมเลยชวนเต้นด้วยซะเลยครับ ไม่นานไอ้ตาร์ก็เดินตามมาหาผม มันเดินเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ไอ้คนที่เต้นอยู่ด้วยชะงักไปเล็กน้อยแล้วยิ้มแหยๆให้ผมผงกหัวนิดๆแล้วหันไปเต้นกับเพื่อนมันต่อ ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ หน้าผมนิ่งไม่รู้อะไรเห็นหน้ามันแล้วอยากถีบ
ไอ้ตาร์มันทำปากจู่ใส่ผม ผมจ้องตามันแบบว่ากรูเอาจริงนะมึง มาเล่นๆเดี๋ยวกรูถีบให้ ผมหันไปเห็นพอดีไอ้แสบกับน้องปานกำลังเดินกลับมาที่โต๊ะ ผมก็สงสารน้องปานด้วยแล้วก็รู้ว่าไอ้แสบมันก็คงอยากกลับแล้วแต่มันคงเกรงใจว่ากลัวพวกผมไม่สนุก
“เฮ้ย.. กรูกับไอ้แสบกลับแล้วนะ”ผมตะโกนบอกไอ้ทศกับไอ้แมน
“อ่าว.. ไมวะ”ไอ้แมนมันทำหน้าเอ๋อๆสงสัย
“เออ. เดี๋ยวไปแดกรอที่บ้านแล้วกัน.”ผมตบไหล่มันเบาๆ ไอ้แมนกับไอ้ทศก็พยักหน้างืดๆ
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้เป้กับไอ้เข็มยังนั่งเป็นเสาหลักเมืองเหมือนเดิมไม่รู้มันเป็นอะไรของมัน
“กลับเหอะ”ผมบอกไอ้แสบ แล้วพวกไอ้นิลไอ้พี่ปองก็หันมามอง
“อ่าว. กลับแล้วหรอวะ”พี่แกถาม ผมพยักหน้า
“ดูไอ้สองตัวนั้นด้วยนะ”ผมชี้ไป พี่แกก็พยักหน้า
“งั้นกรูกลับด้วย”ไอ้เป้กับไอ้เข็มบอก ไอ้เป้กับไอ้เข็มมันก็เดินตามออกมา ไอ้เป้มันเอารถมันฝากให้พี่ปองขับกลับไปด้วยเพราะเดี๋ยวรถนั่งไม่พอ ส่วนรถไอ้ตาร์ก็นั่งซ้อนๆกันไปแล้วกันตัวอย่างกับควายแต่ละคน พอผมกำลังเดินออกมาจากโต๊ะ ก็ต้องผ่านโต๊ะคุณเธอคนนั้นมันก็มองกันทั้งโต๊ะเลยครับ ปกติผมไม่ชอบให้ใครมามองอะไรแบบนี้นะ ถ้าเป็นผู้ชายก็ซัดไปแล้ว แต่นี้ผู้หญิงอะดิครับทำไรไม่ได้เลย
“มึงไปถามมันให้กรูหน่อยดิมันมีปัญหาอะไรมากไหม”ผมหันไปหาไอ้ตาร์อย่างหงุดหงิด ไม่รู้เพราะว่าเมาๆหรือว่าปกติผมเป็นคนอารมณ์ค่อนข้างขึ้นๆลงๆนะครับ ถ้าอยูดีๆมาทำให้ผมหงุดหงิดผมก็จะหงุดหงิดง่ายๆเลย แต่ยิ่งมาทำให้ผมคับข้องใจแบบนี้ แม่ง ยิ่งไปใหญ่ครับ
“กระทืบแม่งเลยม๊ะ”ไอ้เหี้ยเข็มพูดขึ้น หน้ามันนิ่งมากจนผมกำลังคิดว่ามันมาอารมณ์ไหน เอาจริงรึเปล่านั่นผู้หญิงนะ
“น้องเค้าไม่ได้อะไรหรอก..เรากลับกันเหอะนะครับ.. ใจเย็นๆ”ไอ้ตาร์หน้าเสียมากมาย แล้วลูบแขนผมเบาๆ โต๊ะคุณเธอก็น่าจะรู้ว่าผมที่กำลังหยุดแล้วยืนคุยกันอยู่นี่คุยเรื่องอะไรกัน เพราะหยุดยืนไม่ห่างจากพวกเธอมาก พวกเธอยิ้มแล้วเหมือนกระซิบกระซาบอะไรกันสักอย่างมันยิ่งทำให้ผมโมโห ถึงจะไม่รู้ว่าเธอคุยเรื่องอะไรกันก็เถอะครับ
“ชิ.....”ผมจิปากอย่างโมโห พอหันไปมองที่โต๊ะพวกเธออีกรอบ ก็มีผู้ชายสี่คนเดินมา แล้วหันมามองพวกผมแล้วจ้อง ผมก็จ้องปะทะสายตาแค่นั้นแหละ เหมือนผีล่องหนได้อะ ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าไอ้เหี้ยนั่นละ
ผลั๊วววววววว!!
เพล้งงงงงงงงงงงงงง!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..
ปะทะกับเสียงเพลง ใครเป็นใครไม่รู้แต่ตอนนี้ทั้งมือทั้งตีนกระทืบกันไม่ยั้ง พอผมกรูมาก่อนไอ้ตาร์ไอ้เป้ไอ้เข็มมันก็พร้อมใจกันกรูตามมาด้วย ผมไม่รู้ว่ามันมองหน้าผมทำไม แต่ตอนนี้ผมหงุดหงิดแล้วไม่ชอบให้ใครมามองแบบนี้ แล้วเมื่อกี้เหมือนผมรู้สึกว่าผมลงที่ผู้หญิงไม่ได้พอเห็นว่าไอ้ผู้ชายพวกนั้นเป็นพวกของเธอมันทำให้ผมอารมณ์ฉุดไม่อยู่ แล้วเป็นคุณๆจะปล่อยไว้ไหมละ.. คุยกันภาษาปากมันไม่รู้เรื่องหรอกคนผับอะ คุณภาษาตีนน่าจะง่ายกว่า
ตอนนี้ในผับวุ่นวายมาก คนกรูกันไปอยู่อีกฝั่งของผับเพราะว่าพวกผมเล่นกันซะระนาว พวกเพื่อนผมพอมันเห็นมันก็เข้ามาช่วย พวกเพื่อนของไอ้เหี้ยพวกนี้ก็เข้ามาช่วยอีก ห่างหายวงการไปนานกรูขอปล่อยแก่หน่อยเหอะวะ
ผมหันไปมองไอ้เป้กับไอ้เข็มก็ช่วยกันอย่างดีสมกับเป็นผัวเมียกันจริงๆ ไอ้แมนกับไอ้ทศก็มาตอนไหนไม่รู้ ไอ้พี่ไม้ที่เมาๆอยู่เมื่อกี้ก็คงส่างแล้วเรียบร้อย ผมหันไปเห็นพอดีไอ้แสบแม่งคงเก็บกดมันเอาขวดเบียร์ฟาดหัวไอ้เหี้ยนั้นเต็มๆซึ่งผมไม่รู้ว่าใคร แต่ขอโทษนะครับผู้หญิงที่มาจีบไอ้ตาร์เมื่อกี้เธอก็เอากับเค้าด้วยมันช่วยเพื่อนมันโดยการถีบไอ้พี่ปองกับไอ้นิล ผมรีบเดินเข้าไปเพราะว่าพี่ปองกับไอ้นิลเหมือนมันไม่อยากทำผู้หญิง ผมเดินไปกระชากแขนเธอมา ดูเธอจะตกใจมาก
“เฟิร์น.....”เสียงไอ้ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาเรียกไว้ ผมเลยถีบเข้าไปที่ท้องมัน มันเซกระเด็นไปนอนกับพื้น ผมชี้หน้าไอ้ตาร์แบบเอาเรื่องมันว่าถ้าไอ้เหี้ยนี่ขึ้นมากระทืบกรูได้เมื่อไหร่ คนที่โดนตีนกรูรายต่อไปคือมึง ไอ้ตาร์ก็จัดการตามสายตาผมทันที ผมลากเธอมาอย่างแรง เธอก็ทั้งโวยวายและตบตีผม
“ช่วยหน่อยดิพี่”ผมโยนเธอเข้าไปหาพี่ฝ้ายกับพี่จอยแล้วก็โมกิ๊กของไอ้นิลมัน โมนี่ขอโทษนะครับสาวเปรี้ยวเลยแหละ ดูแรงมากๆ สามสาวก็รับไปทันทีแบบรับหน้าที่ จะหาว่าผมชั่วก็ได้แต่หมันไส้วะตามตรง
“มึงทำไรน้องกรูวะ”เสียงดังมาจากด้านหลัง ผมก็ซัดมันให้ก่อนที่มันจะตั้งตัวหรือพูดอะไรมากกว่านี้ บอกแล้วว่าภาษาตีนคงจะง่ายกว่า ผมซัดอยู่กับไอ้เหี้ยนี่อยู่จนผมนึกขึ้นได้ว่าถ้าทำแบบนี้มันคงเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว ลองเอาไปทำกันดูก็ได้นะครับ ได้ผลดีเลยทีเดียวแหละ
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”ไอ้เหี้ยนี่มันร้องออกมาอย่างดัง แม่ง ฮาวะ ผมบีบไข่มันเข้าเป้าจังๆ บีบนะครับขอบอกว่าบีบอย่างแรง ไอ้เหี้ยนี่ร้องตาเหลือกตาปลิ้นเลยครับ สรุปกลายเป็นว่าไอ้เหี้ยที่ตะรุมบอลกันอยู่หันมามองกันหมด ผมยืนขึ้นแล้วเตะซ้ำเข้าเป้ามันจังๆ อย่างแรงงงงงงงงงงงงงงง..
“หึ..ไข่แตกยังไอ้เหี้ย”ผมด่ามันอย่างสะใจ แทบจะหลุดขำออกมาอะครับ ไอ้นี่มันนอนชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น
“กลับ”ผมตะโกนบอก เมื่อเห็นว่าเรารุมกันซะมันเคลียร์สะใจแล้ว
เสียงทั้งผับตอนนี้เงียบไปถนัดตา ผมไม่ได้สนใจเลยว่าเพลงเงียบไปตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว
“กลับง่ายๆแบบนี้มันไม่ง่ายไปหน่อยรึไง”เสียงหนึ่งดังขึ้น ผมหันไปมอง ผู้ชายดูมีอายุหน่อยแต่ก็ยังดูวัยรุ่นไม่รู้เพราะหน้าตาหรือการแต่งตัวกันแน่ที่ทำให้มันดูแก่ไป มันเดินออกมา
พวกผมหันไปมอง
“แล้วมึงอยากทำเหี้ยไรยากๆไหมละ”ผมหันไปท้ามันแล้วยิ้มให้ มันยิ้มตอบ
“....................”ผมมองหน้ามัน ลูกน้องมันเดินออกมาคุมอยู่แปดคนผมมองหมดทุกคน มันใส่ชุดปกติเหมือนเป็นวัยรุ่นเหี้ยๆซะมากกว่า ผมเอาตีนเหยียบหน้าอกไอ้เหี้ยนี่นอนชักดิ้นชักงอจับน้องชายตัวเองไว้อย่างทรมาน จุกไปอีกนานละมึง ..
พวกผมหยุดนิ่งอยู่กับที่ พวกเพื่อนผมมันเดินมารวมกันแต่ห่างๆเหมือนก็กันๆไอ้พวกที่กำลังกระทืบเมื่อกี้ไว้ด้วย ไอ้ตาร์มันเดินมาอยู่ใกล้ๆผม ไอ้แสบมันก็ไม่ได้กลัวอะไรเลยครับ มันยืนใกล้ไอ้พวกนั้นมากสุดเพราะว่าเมื่อกี้มันกำลังรุมตีนอยู่ฝั่งด้านนั้นพอดี
“ที่นี่ถิ่นกรู”มันพูด
“มึงคิดว่ากรูสนไหมละ”ผมย้อน มันหัวเราะหน่อยๆ
“ถุ้ย ตัวเท่าลูกหมา”ผมพูดใส่มัน เหี้ย สูงเลยบ่ากรูไปนิดเดียวเองมั้ง
ไอ้เหี้ยสองตัวที่ยืนคุมด้านข้างไอ้นั่งชักปืนออกมาแล้วเล็งมาที่ผม กรูกลัวนะเว้ยไม่ใช่ไม่กลัว ลูกปืนนะไม่ใช่เล่นดีดยางวง แต่ขอโทษวะมึงคิดว่าพวกมึงมีกันอยู่ฝ่ายเดียวรึไงวะ ในเมื่อมันชักก่อน..
เพื่อนแมนกับเพื่อนทศแล้วก็เพื่อนเป้ก็รู้หน้าที่ดีเหลือเกิน ไอ้เป้ก็ยังมีอารมณ์ดูบุหรี่นะครับดูมัน แม่ง ผมหันไปเห็นมันกำลังเอาบุหรี่มาคาบแล้วจุดสูบ โดยการให้เมียมันจุดบุหรี่ให้ไอ้เหี้ยเข็มก็ทำด้วยนะไม่ใช่ไม่ทำ.. เอากับมันสองตัวครับ
“โอ้ยยยยยยย.. ไอ้เหี้ย ร้อนนนนน.”เสียงไอ้คนที่อยู่ใต้ตีนผมร้องขึ้นอย่างทรมาน ผมหันไปมองเพราะว่าผมยังไม่ได้ทำอะไรมันเลย พอหันไปเห็น ก็ไอ้เหี้ยเป้ดิครับ เสือกกวนตีน เดินมาข้างหลังผม แล้วดีดขี้บุหรี่ใส่ไอ้เหี้ยที่นอนอยู่ ไม่รู้โดนตรงไหนครับทราบว่าคนเป็นแขนมัน ไอ้เหี้ยเป้เสือกยักคิ้วตอบไอ้เหี้ยนั่นอย่างกวนๆ
“มึงจะเอาไงก็ว่ามาเลย”ผมพูด ไอ้เหี้ยนั่นก็ทำปากกวนส้นตีนใส่ผม แบบทำปากเหมือนคนคันเหงือกอะครับ ไอ้สาด
“เอาตีนออกจากน้องกรูก่อน”มันบอก ผมหัวเราะเบาๆ
“โอ้ยยยย..”ผมเหยียบหน้าอกมันจากขาด้านขวาแล้วข้ามไปอยู่อีกด้าน แล้วหันไปมองหน้ามัน
“แน่นักหรอวะมึงอะ.ห๊ะ”มันพูดกวนๆ แล้วเดินเข้ามาหาผม ผมก็เดินเข้าไปหามันด้วยจะได้เจ๊ากัน จนหน้าประชันกันมันจ้องหน้าผม ผมก็จ้องกลับ
“มึงชอบลองของหรอวะ.”มันพูดใส่หน้าผม
“.ถ้ากรูไม่ชอบ กรูไม่กระทืบพวกมึงหรอก”ผมพูดใส่หน้ามัน
“หึ..แน่ๆอย่างนี้ตายมาหลายรายละ”มันพูดต่อยิ้มกวนส้นตีนชิบหาย
“กรูอยากรู้เหมือนกัน กรูหรือมึง ใครจะตายก่อน”ผมพูดกลับทันที
“เฮ้ย.. พอๆ”เสียงไอ้ตาร์ดังขึ้น ผมงงนิดหน่อยว่ามันห้ามทำไม
“พอแล้วไอ้เหี้ย”ไอ้ตาร์เดินเข้ามาแล้วผลักไอ้เหี้ยเตี้ยนี่ออกจากผม
ผมยืนงงๆ ไอ้นั่นมันหัวเราะออกมาหน่อยๆแล้วส่ายหัว
“เมียมึงเจ๊งวะ.. กรูชอบ”ไอ้นั่นพูดแล้วยิ้มให้ไอ้ตาร์
“กรูบอกไม่ให้เล่น.. มึงนี่ทำเหี้ยไรกันวะ”ไอ้ตาร์พูด ผมเริ่มงงกว่าเดิม
เล่น อะไร งง...........
“อ่าว.. สัตว์แกล้งเล่นแค่นี้ทำโกรธๆ.ที่มึงทำกับน้องพวกกรูดูสภาพดินั้นอะ”ไอ้นั่นมันพูดหัวเราะแล้วชี้ไปที่ไอ้พวกที่ยืนหน้าบวม เลือดไหล บางคนเหมือนไปอาบน้ำแดงมาสดๆ
“................”ไอ้ตาร์ยืนส่ายหัวหน่ายๆ
“อะไรวะ”ผมถามไอ้ตาร์
“ไอ้นี่มันน้องเพื่อนพี่นะครับ. น้องเพื่อนที่ทำงานนะ”ไอ้ตาร์มันบอก
“แล้วไง”ผมเริ่มงง และเริ่มฉุนขึ้นมาเพราะมันเหมือนโดนแกล้ง
“ก็ไม่ไงหรอก..”ไอ้ตาร์มันบอกหน้าเสียๆ เพราะมันรู้แล้วว่าของผมขึ้นแล้วมันลงยาก
“อ่าวๆ.. มึงไปบอกลูกค้าดิว่าร้านปิดกะทันหัน”ไอ้พี่นั้นพูดบอกลูกน้องมันคนนึง
“ที่จริงพี่ไม่รู้หรอกว่าเป็นร้านไอ้โต๊ดมันนะ.. แล้วพี่ก็เจอโดยบังเอิญแล้วน้องสาวไอ้โต๊ดมาเจอพี่แล้วก็ทำความรู้จักกันเมื่อกี้.. แล้วก็ขอเบอร์พี่ก็บอกไปแล้วว่ามีแฟนแล้ว.. แล้วน้องเค้าก็เลยแกล้งข้าวเล่นๆนะ..”ไอ้ตาร์พูดเบาๆ ลูกค้าเริ่มทยอยกันเดินออก
“แล้วทำไมมึงไม่บอกกรู”ผมพูดอย่างโมโห
“ก็น้องมันไม่ให้บอกอะ.. มันแค่จะแกล้งเล่นเฉยๆไม่คิดว่าจะบานปลายขนาดนี้”ไอ้ตาร์มันหน้าเสียกว่าเดิม
ไอ้พวกเพื่อนที่ยืนอยู่ก็อ้าวกันตามๆกัน
“โหยไรวะ. เฟิร์นแค่เล่นๆเฉยๆอะไรอะพี่ตาร์” ผู้หญิงคุณเธอเมื่อกี้แหละครับ ลุกขึ้นสะบักสะบอมจับหน้าตาตัวเอง
“เฮ้ย พี่ขอโทษ.. ก็พี่บอกแล้วว่าอย่าเล่นๆ เกิดเรื่องจนได้เลยเห็นไหม”ไอ้ตาร์มันรีบพูดบอกน้องคนนั้น เธอมองหน้าผมแล้วยักคิ้วกวนๆ ผมขมวดคิดติดกัน คนบ้าไรวะเหมือนไม่รู้สมรู้สา
“ชอบวะ”เธอพูด แต่ไม่ได้มองหน้าไอ้ตาร์อะครับ มองหน้าผม ผมก็เหวออยู่ในใจนิดหน่อยแต่ไม่ออกอาการ
“เอ้า.. ไปทำแผลไปพวกมึงอะ.. โทษทีเว้ยเดี๋ยวมาเอาค่าทำแผลกับเฮีย”ไอ้เตี้ยนี่ก็ยังพูดเล่นไม่เลิก ไอ้พวกที่กระทืบกันเมื่อกี้ ก็ลูกน้องพวกมันแหละครับ เดินส่ายหัวออกไปอย่างเซ็งๆ
“อ่าวๆ.พอๆ จบๆ”ไอ้พี่เตี้ยนี่เดินมาตบไหล่ผมอย่างกับผมเป็นเพื่อนมัน
“ไอ้ตาร์มันไม่รู้เรื่องไรหรอก..น้องเฮียมันแรดเอง.. ใจร่มๆ. เฮ้ยๆ.. ยกเหล้ามาดิฟรีๆไม่ต้องจ่าย เอาใจพี่ไปเลยน้อง แม่ง ได้ใจวะ”ไอ้เฮียนี่ดันเหมือนจะให้ผมไปนั่ง ผมก็เดินไปนั่งตามมัน ใจง่ายซะงั้น มันตบไหล่ผมแบบว่ามันชอบใจผมมากๆ
“กรูยังงงอยู่”อารมณ์ผมยังไม่ลงครับ พูดใส่แม่งหมดแหละ
“คืองี้ เฮียเนี้ยเป็นน้องของเพื่อนไอ้พี่ตาร์เอง”เออ แล้วมึงจะแทนตัวเองว่าเฮียกับกรูทำไม ไอ้เตี้ยเอ้ย
แต่ผมก็ต้องฟังมันครับ
“แล้วพอดีมาเจอกันโดยบังเอิญ แล้วอีนังเฟิร์นน้องสาวเฮียเนี้ยมันมาชอบไอ้ตาร์แรกพบสบตาพอดี ไอ้ตาร์มันก็บอกว่ามีแฟนแล้ว.. อีบ้านี่ก็อยากลองดีแกล้งชาวบ้านเค้า อาชีพประจำมันอยู่แล้ว..อย่าไปถือสา.. เรื่องมันก็บานปลายไปอย่างนี้นะ.. อย่าเครียดๆ.. ข้างพวกเอ็งก็ได้กำไรเต็มๆ ไม่เห็นว่าใครเป็นอะไรนี่หว่า..อย่าอารมณ์เสียไป”ไอ้เฮียพูดไปตบบ่าผมไป
“ไม่ให้อารมณ์เสียได้ไงวะ.. ก็เสือกมามองหน้าทำไม”ผมของขึ้นอีกรอบ ยังไม่เคลียร์เรื่องมองหน้า
“อุ้ยยยยยยย..”คุณเธอ นังเฟิร์นนั้นแหละครับร้องขึ้นแล้วยิ้มระรื่น หน้าก็ช้ำอยู่ยังมีอารมณ์สตอรอีกครับ
“ชอบจัง. รุนแรงแบบเนี้ย.”เธอพูดแล้วยิ้มใส่ผม ผมคิ้วขมวดติดกัน กรูเริ่มกลัวอีนี่ละ
“พี่ตาร์ เฟิร์นไม่เอาพี่แระ. เฟิร์นชอบแฟนพี่อะ”เธอพูด
“เฮ้ย.. ได้ไงอะ.. ไม่ได้นะเฟิร์นพี่รักของพี่ห้ามยุ่งนะ”ไอ้ตาร์เดินมากอดคอผมที่นั่งอยู่ ผมผลักมันออกอย่างหงุดหงิด
“อารมณ์ขึ้นง่ายแบบเนี้ย. เฟิร์นช้อบชอบ”เธอพูดไม่ได้อายปาก หรือว่าอายผู้ชายนับสิบที่ยืนอยู่
“มึงโรคจิตรึไงอีเฟิร์นไปดูหน้าตัวเองไป..เป็นรอยหมดแล้ว”ไอ้เฮียเตี้ยพูด ผมส่ายหัวเซ็งๆ ว่าเหมือนเรื่องมันจะไร้สาระหรือว่าเพราะผมอารมณ์ร้อน แต่ที่จริงก็ปกตินะ ไปผับ มองหน้า มีเรื่อง มันก็เป็นอย่างนี้ตลอดไม่เหยียบตีน ก็ไปจีบแฟนชาวบ้านเค้าอีกสองประเด็นที่ทำให้มามีเรื่องในผับกันโดยบังเอิญได้
“กรูจะกลับ”ผมบอกมัน
“ครับๆ.. กลับกันดีกว่าเนอะ”ไอ้ตาร์รีบเอาใจผมทันที
“กลับด้วยๆ”เธอนางเดิมพูด
“จิ...”ผมหันไปจิปากอย่างโมโหที่เธอเดินเข้ามาควงแขนผมไว้
“เฟิร์นเดี๋ยวเค้าก็ถีบมึงให้หรอก..มานี่”ไอ้เฮียเตี้ยมันดึงน้องสาวมันไป
“โหห.เฮียอะ. นานๆทีจะเจอคนถูกใจสักที”เธอโวยวาย
“กรูเห็นมึงถูกใจทุกวันอะ.. ผัวมึงถ้าเอาไปเป็นปุ๋ยได้ต้นไม้คงงอกเป็นล้านๆต้น”ไอ้เฮียนั้นว่าให้ ผมเดินหนีออกมาทันทีแบบไม่ได้ฟังต่อ ไอ้ตาร์มันก็ยังไม่ได้เดินตามออกมา มันคงล่ำลาไอ้เฮียนั้น
ผมเงยมองไอ้สองตัวที่มันเดินตามผมมา ไอ้เป้กับไอ้เข็มนะครับ ไอ้เป้มันก็เงียบๆยื่นบุหรี่ให้เมียมันสูบ แล้วพอไอ้เข็มดูดเข้าปอดเสร็จแล้ว มันก็ยื่นคืนให้ผัวมัน
“เหี้ยไรวะ”ผมพูดลอยๆเหมือนบ่นกับตัวเอง เพราะผมกำลังลำดับเหตุการณ์อยู่ แล้วก็ยังงงๆกับตัวเองด้วย
“เออ.. งงเหมือนกัน..”ไอ้เข็มมันพูด
“แต่ก็ดีนะเว้ย. นานๆทีปล่อยแก่. ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้ว.. คิดถึงเมื่อก่อนวะ”ไอ้เป้พูดแล้วมันก็นั่งลงข้างๆผม ผมนั่งอยู่เก้าอี้ไม้หินอ่อนนะครับ
“เออวะ..ผ่านมานานแล้วเหมือนกันเนอะ. แม่ง เพิ่งรู้ว่าตัวเองเริ่มแก่แล้ว”ไอ้เข็มมันพูดขำๆ แล้วนั่งลงอีกด้านของผม กลายเป็นผมนั่งตรงกลาง ไอ้เข็มมันเอาแขนซ้ายมากอดคอผมไว้
“หึ...........”ผมหัวเราะกับตัวเอง นานจริงๆอย่างที่มันว่า พอกลับไปนึกถึงแต่ก่อน มีเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน
“แต่รู้สึกเหมือนสะใจกว่าเมื่อก่อนวะ.. หรือว่ากรูเริ่มแก่แล้ววะ นานๆได้ทำที แม่ง สะใจชิบหาย”ไอ้เป้มันหันมาพูดกับผม
“มึงแก่ไปคนเดียวเหอะ กรูไม่แก่ด้วยหรอก”ผมพูดกับมันยิ้มๆ
“ไอ้สาด”มันด่าผมแล้วดีดขี้บุหรี่ลง มันเท้าแขนตัวเองลงกับขาทั้งสองข้าง แล้วหันมามองหน้าผมที่เอนหลังเอาข้อศอกเท้าโต๊ะไว้
“ไร..”.ผมถามมันยิ้มกลับให้มัน เพราะมันยิ้มกวนส้นตีนให้ผมก่อน
“เปล่า..”มันพูดแต่หน้าแม่งมีเล่ห์นัย แล้วหันไปพ้นควันบุหรี่
“เหี้ยไร. ไอ้คว..ย”ผมด่ามัน ไอ้เหี้ยเป้หัวเราะ หึหึ ไอ้เข็มก็นั่งยิ้มๆ แล้วมันก็หันมามองหน้าผม
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกเปรี้ยววะ”ไอ้เหี้ยเป้มันบอกผม หน้ามันยิ้ม ผมพูดคำว่า.. “คว..” แต่ไม่ออกเสียงใส่มัน
“มึงเลิกเมื่อไหร่ เดี๋ยวกรูจะเลิกด้วย”ผมพูดบอกมัน แล้วเห็นไอ้ตาร์กับพวกเพื่อนทั้งหลายกำลังเดินออกมาพอดี ไอ้ตาร์เดินยิ้มมาทางผม
“กลับบ้านกันนะครับ”มันพูดใส่ ยิ้มแบบเหมือนไม่มีเรื่องไรเกิดขึ้น ผมลุกขึ้นยืนแล้วชี้หน้าคาดโทษมัน
“มึงโดนแน่”ผมขู่มัน แล้วเดินนำออกมา ไอ้ตาร์เดินง๊องแง้งตามมางอแงง้อผมทันที
..................................
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2650430 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก