บทนำ
แชะ แชะ แชะ
เสียงรัวชัตเตอร์นับร้อยครั้งที่ดังระรัวไม่หยุดทำเอาผมแทบตาพร่าผมยกมือจับลำคอของตนเองก่อนจะเอียงหัวไปมาแบบที่เคยทำเป็นประจำจนติดเป็นนิสัยเวลาโดนถ่ายรูป แฟนคลับหลายๆคนชอบแซวผมว่าผมปวดคอเหรอถึงจับคอบ่อยขนาดนั้น แต่เอาจริงไหมล่ะ ถึงพวกคุณๆจะแซวผมขนาดไหนแต่พอผมทำท่านี้พวกคุณก็กรี๊ดสลบอยู่ดีอ่ะนะ
ก็คนมันเกิดมาหล่อ....ให้ทำไงได้
“ น้องก็อตทางนี้หน่อยค่ะ ” เสียงช่างภาพประจำบ้านแฟนคลับร้องเรียกผมให้หันไปมองกล้องของเขา ผมยกยิ้มก่อนจะหันไปตามที่เขาบอกพร้อมกับสายตาของผมที่ปะทะเข้ากับใครคนหนึ่ง
คนที่.....ทำให้หัวใจของนายอิทธิพัทธ์คนนี้
เต้นผิดจังหวะ
“ น้องโจเชิญทางนี้หน่อยคร้า ” เสียงช่างกล้องร้องตะโกนอีกครั้ง ทำให้ผมขมวดคิ้วนิดๆอย่างงุนงงนี่แฟนคลับของผมรู้จักเขาด้วยงั้นเหรอ?
ผมจ้องมองน้องโจของแฟนคลับที่กำลังเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส รอยยิ้มที่ทำให้เสือยิ้มยากอย่างผมอยากจะยิ้มตาม รูปร่างสูงโปร่งค่อนไปทางผอมบางมันดูดีมากในชุดกางเกงขายาวเข้ารูปกับเรียวขาเล็กสวยๆของเขา เสื้อสีชมพูที่เขาสวมใส่ยิ่งทำให้ใบหน้าแสนดูดีของเขาดูน่ารักเข้าไปอีก
สาบานเลยว่าเขาเป็นผู้ชายคนแรกในสายตาผม...ที่ผมกล้าจะบอกเลยว่า
น่ารัก...
“ ขอถ่ายรูปคู่กับน้องก็อตได้ไหมคะ ” แฟนคลับของผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขาเดินเข้ามาจนหยุดยืนอยู่ข้างๆผม มองจากไกลๆผมคิดว่าเขาดูสูงแต่พอมาอยู่ข้างกันแบบนี้เค้าดูตัวเล็กขนาดที่ว่าหากผมโอบกอดเขา เขาคงจมลงไปกับแผ่นอกของผม
“ อ๋อครับ ” เขาตอบรับด้วยคำสั้นๆพร้อมกับหันมายิ้มให้ผมเหมือนกับจะบอกว่า มาถ่ายรูปกันเถอะ ให้ตายสิไอ้น้องโจของแฟนคลับคนนี้ นี่มันยิ้มหวานให้กับผู้ชายทุกคนที่มันต้องถ่ายรูปคู่ด้วยรึเปล่าวะ
แค่คิด....ทำไมผมต้องหงุดหงิดด้วยวะเนี่ย
“ เอ่อ นาย ไม่ใช่สิ น้องโจ ไม่ มึง คือ ”
โว้ยยยย แล้วทำไมผมต้องตื่นเต้นด้วยวะเนี่ย แค่เรียกชื่อเขาเองป่ะวะ
“ ฮาๆ ใจเย็นๆจะเรียกไรเอาสักชื่อ ” เขาหัวเราะร่าอย่างขำในความรนรานของผมพร้อมกับยกมือขึ้นมาตบๆที่บ่าผมให้ตั้งสติ แต่เขาจะรู้ไหมว่ายิ่งเขาแตะต้องตัวผมสติผมมันยิ่งหลุด
มึงนี่แม่งโคตรกากเลยไอ้ก็อตเอ้ย
แค่เขาตบบ่าป่ะวะ...ไม่ใช่แก้ผ้าต่อหน้ามึง
จะใจเต้นทำพระหอกอะไรขนาดนั้น
“ น้องโจคะไปเตรียมตัวได้แล้วค่ะ ” เสียงเรียกของสตาฟที่ดังเข้ามาทำให้ทั้งผมและเขาชะงักท่าที่กำลังโพสต์ให้แฟนคลับได้ถ่ายรูป น้องโจของแฟนคลับพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะหันมายิ้มให้แฟนคลับโค้งหัวนิดๆอย่างขอโทษที่ต้องไปแล้วก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้ผมที่ยังคงยืนนิ่งมองตามเขาไปจนลับสายตา
“ มองขนาดนั้นตามไปเลยไหมคะ ” แฟนคลับคนหนึ่งเอ่ยแซวขึ้น
“ รู้จักเขาเหรอครับ ” ผมย้อนถามกลับด้วยประเด็นที่อยากรู้
“ ก็ต้องรู้จักสิคะ ระดับคิวบ์บอยคนดังขนาดนั้นทำไมน่ารักเหรอ? ” แฟนคลับถามพร้อมกับส่งสายตาล้อเลียนมาให้ผม
“ ก็....มั้ง ”
“ มั้งนี่คือ? ”
เอาสิจี้กันเข้าไป
ต้อนมุมกันเข้าไป....สาบานสิว่านับร้อยคนที่จ้องเหมือนรอคำตอบของผมอยู่ตอนนี้คือแฟนคลับของผมไม่ใช่แฟนคลับของน้องโจอะไรนั่น
“ คืออะไรอ่ะคะ ”
“ อะไรอ่ะคะน้องก็อต ”
“ ก็....น่ารักดี ”
น่ารักจนถ้าได้ร่วมงานเป็นคู่กัน...
ก็คงดี...
ไอ้อิทธิพัทธ์คนนี้ยอมไม่เอาค่าตัวเลย...สาบาน!