Secret จุ๊ ๆ อย่าบอกใครว่าเรารักกัน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Secret จุ๊ ๆ อย่าบอกใครว่าเรารักกัน  (อ่าน 2043 ครั้ง)

ออฟไลน์ เด็กแฝดน่ารัก

  • Just ordinary writers. But high dreamer.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



Secret จุ๊ ๆ อย่าบอกใครว่าเรารักกัน

ศีลธรรม...สำหรับผมแล้วมันเป็นเรื่องตลกสิ้นดี

มันก็แค่ขีดเส้นบาง ๆ ที่วาดไว้ให้คนหวาดกลัวกันเล่นทั้งนั้นแหละ

มันมาเพื่อกดความดิบความเถื่อนบางอย่างในตัว

กดมันเข้าไปเถอะ สุดท้ายมันก็ระเบิดออกมา

อย่าทำหน้ารับไม่ได้อย่างนั้นเลย...เราเอง

ก็ไม่ต่างกันซักเท่าไหร่หรอก



“มาสเตอร์ เย็นนี้ติวไหมอะ” เด็กชายที่เพิ่งได้ใช้คำนำหน้าว่า นาย เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเอ่ยถามชายหนุ่มตัวสูงกว่าตรงหน้าที่มีศักดิ์และบทบาทเป็นครู

“ได้ ๆ เย็นนี้ว่าง แต่มาสเตอร์ต้องไปติวให้เด็กอีกคนก่อนนะ ไปรอที่ห้องก่อนได้รึเปล่า” ครูหนุ่มว่า ก่อนจะยื่นกุญแจให้ดอกหนึ่งที่พ่วงด้วยบัตรผ่านคอนโดให้

“ได้อยู่แล้ว นี่ไปมากี่ครั้งละ” เด็กหนุ่มตรงหน้าว่าขำ ๆ เขารับกุญแจดอกนั้นก่อนจะหมุนตัวเตรียมลงไปเรียนต่อ แต่ก็เหมือนเพิ่งนึกอะไรบางอย่างได้ “เออ แล้ววันนี้เก็บค่าสอนรึเปล่าครับ?”

“หึ” ฝ่ายอาจารย์ยิ้ม “ไว้ถ้าไม่เหนื่อย...ก็คงเก็บมั้ง”

นี่มันกี่ครั้งแล้วนะ ดินเองก็ไม่ได้นับเหมือนกัน แต่คงเป็นเวลาอย่างต่ำก็สามเดือนแล้ว ที่เจ้าของคำนำหน้านายซึ่งส่วนสูงเกินร้อยหกสิบเซ็นจะไปที่คอนโดของอาจารย์คนนี้บ่อย ๆ เพื่อรับการติวหนังสือ

สำหรับเขาแล้ว...มันเป็นการติวหนังสือที่มีความสุขที่สุด มากที่สุดเท่าที่เขาเคยเรียนมาที่ไหน



นิยายเรื่องแรกในหลายรอบเดือน ฝากติดตามกันด้วยนะครับ สั้น ๆ นิดเดียว (รึเปล่าไม่รู้ 5555)
contact (twitter) : @Manaoce2001 @xxtoaotoxx
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-03-2017 10:12:40 โดย เด็กแฝดน่ารัก »

ออฟไลน์ Hamzholic

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-2
สั้นจัง รออ่าน
ว่าค่าสอนจะใช้อย่างที่คิดมั้ย

 :z2:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
น่าสนใจ...ปูเสื่อรอ   :ling1:

ออฟไลน์ เด็กแฝดน่ารัก

  • Just ordinary writers. But high dreamer.
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Sex


“อื้อ” เสียงร้องออกจากริมฝีปากของผู้น้อย เรียกความพึงพอใจไม่น้อยให้กับผู้โตกว่า...บนเตียงหลังนี้ ดูเหมือนความเป็นครูศิษย์จะมลายหายไปพร้อมกับเหงื่อไคลที่ไหลย้อยลงมาจากความร้อนแรงของกิจกรรม “ฮื่อ”

มือหนากว่าค่อย ๆ เคลื่อนมาปลดกระดุมนักเรียนของดิน แล้วถอดมันออกไป ก่อนจะเอ็ดออกมาอย่างไม่จริงจังนัก

“บอกแล้วใช่ไหม ว่าให้ใส่เสื้ออีกชั้น” ฝ่ายปุณไม่ว่าเปล่า ก้มลงฉกความหอมอ่อน ๆ จากแก้มนิ่ม ๆ ของดินเป็นการสั่งสอน

ดินนี่ก็แปลก อายุอานามก็ใช่จะน้อย ๆ แล้ว อยู่มัธยมปลายแล้วแท้ ๆ แต่กลับยังมีแก้มนิ่ม ใบหน้าก็อ่อนเยาว์เหมือนพวกเด็กมัธยมต้นไม่มีผิด

“อ๊ะ มาสเตอร์!” ยังไม่ทันหายจั๊กจี๋ที่ฝ่ายคนโตกว่าทำ ดินก็ถูกโลมเลียยอดอกสีชมพูของตนเองไปเสียแล้ว ลิ้นหนาทำงานของมันอย่างชำนาญ เขาคนนี้ทั้งโชกโชนด้วยประสบการณ์ ทั้งยังรู้จุดอ่อนของตัวน้อยตัวนี้ที่เขากำลังแกล้งอยู่อีกต่างหาก

อกบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสร้อนแรงนั้น ฝ่ายมือหนาก็เลื้อยลงต่ำยังกางเกงขาสั้นที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่ เขาค่อย ๆ ปลดเข็มขัด ปลดซิปแล้วเลื่อนมันลง จนกระทั่งเห็นเครื่องหุ้มห่มชิ้นน้อยสีแดงของคนตัวเล็ก

“อือ ไม่เอาตรงนี้...อึก” ดูเหมือนว่าดินจะไม่สามารถต้านทานความต้องการของคนตัวใหญ่กว่าได้ ลิ้นนั้นไล้ลงยังท้องบาง ก่อนจะเลื่อนลงกางเกงในตัวน้อย ฝ่ายปุณไม่รอช้า เกี่ยวขอบลงแล้วไล้เลียส่วนปลายให้อีกฝ่ายเสียวเล่น “อาห์...”

มือหนาถอดเครื่องห่มน้อยออก สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าปุณคือแก่นกายขนาดพอดีตัวดิน เขายิ้มย่องออกอย่างชอบใจ ก่อนจะถอดอาภรณ์ของตนเองออกจนหมดบ้าง แล้วจึงลงมาเล่นกับตัวเล็กของเขาต่อ

“เจ็บนิดหน่อยนะ” ผู้ใหญ่ยกขาทั้งสองของดินแยกออก นิ้วเรียวลูบไล้ช่องสีหวาน เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่ากำลังจะทำอะไร “ชู่ ๆ จุ๊ ๆ”

ปุณเคลื่อนหน้าลงจูบแก้มเนียนเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนมาประกบปากเด็กใต้ร่างของเขาเบา ๆ แขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างโหยหา ความกลัวเนื่องจากความเจ็บเกิดขึ้น

“ถ้ากัดปาก จะจูบ” ว่าแล้วนิ้วของปุณก็ค่อย ๆ เลื่อนเข้ายังประตูลับด้านหลังของดินเบา ๆ

“โอ้ย”

“ชู่ว...ผ่อนคลายนะ” เสียงแหบพร่าเอ่ยข้างหูของดิน ก่อนจะค่อย ๆ พรมจูบยังใบหน้าเนียนของคนตัวเล็ก “ไหวไหม ถ้าไม่ไหวไม่ทำก็ได้นะดิน”

“ไหว ๆ” ดินพยักหน้าไปด้วย หนุ่มใหญ่ชั่งใจซักนิดก่อนจะคิดได้

“เอาอย่างนี้ดีกว่า”

“หืม อ้ะ!” ปุณออกจากวงแขนของดิน ก่อนจะหยัดตัว จับคนใต้ร่างพลิกคว่ำ แหงนสะโพกตั้งเข่าชันขึ้น “มาสเตอร์จะทำอะไรน่ะ”

“ท่านั้นมันเจ็บ ท่านี้น่าจะเจ็บน้อยกว่าหน่อย” กลายเป็นผู้ใหญ่หลอกเด็ก

“มันก็เจ็บพอ ๆ อ๊ะ! กันไม่ใช่หรอ” ว่าแล้วนิ้วเรียวก็สอดใส่เข้ามาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนจะแปลกออกไปหน่อย “มาสเตอร์...ซี๊ด ผมเสียว”

แทนที่ปุณจะให้อีกฝ่ายเจ็บอย่างเดียว เขากลับเบนความสนใจอีกฝ่ายมาที่ความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ ปากหยุ่นเข้าครอบแก่นกายน่ารักนั้นเข้าไปเต็ม ๆ พลันใช้ลิ้นหนากวัดแกว่งส่วนปลายให้ดินอ่อนระทวยไปข้างหนึ่ง

“ฮื่อ...มาสเตอร์” เก่งไปแล้ว...ดินได้แต่นึกอย่างนั้น

ปุณปรนเปรอให้ดินเป็นเวลาซักพัก สังเกตได้จากนิ้วทั้งสามของหนุ่มใหญ่ที่ได้เข้าไปสำรวจช่องหวานด้านหลังดิน จนขยับเข้าออกได้สบายแล้ว

“ดีไหม” ปุณถาม แต่ดินก็ได้แต่ซุกหมอนส่ายหน้าอย่างเขินอาย เรียกเสียงหัวเราะในลำคอของผู้ใหญ่ไม่น้อย “ใจเย็น...นี่เพิ่งจะกลางทางเอง”

ปุณเองก็มีวิธีปลอบปะโลมเด็กน้อยของเขาอยู่หลายทาง หนึ่งในนั้นคงจะเป็นการกระซิบข้างหูที่ดูเหมือนจะได้ผลที่สุด

...เหมือนดินจะถูกสะกดให้ทำตามในสิ่งที่ปุณพูดเสมอ

ปุณผละตัวออกจากดินไปซักพักหนึ่ง เรียกให้นายตัวน้อยเบนหน้าจากหมอนมาดู ก็เห็นอีกฝ่ายกำลังหยิบซองถุงยางอนามัยออกมาจากลิ้นชัก เขาฉีกมันอย่างคล่องแคล่ว แล้วสวมมันลงแก่นกายใหญ่ของตนเอง

“จะมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้ง ให้ใส่ถุงยางทุกครั้ง โดยเฉพาะทางข้างหลัง เพราะทางนั้นไม่ใช่ทางมีเพศสัมพันธ์โดยเฉพาะ เราไม่มีรู้ว่าเราจะเอาอะไรให้เขา และเราจะได้อะไรจากเขา ต้องป้องกันไว้ก่อน”

อยู่ดี ๆ ดินก็นึกถึงชายหนุ่มตรงหน้าที่กำลังสอนโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อยู่...

เขารังเกียจเรารึเปล่า

“เหม่ออะไรอยู่” ปุณก้มตัวลงหอมแก้มดินเบา ๆ แล้วส่งเสียงถามออกมา

“เปล่า...”

“มีอะไรไม่พอใจ ไม่ชอบตรงไหนก็บอกได้ มาสเตอร์ไม่ว่าหรอก”

“อืม...” ดินชั่งใจอยู่ซักพักจึงเอ่ยถาม “...ทำไมมาสเตอร์ต้องใส่ถุงยางด้วยอะ”

“...” ปุณพยายามถอนหายใจให้เบาที่สุด เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน ก่อนจะพลิกตัวให้ดินนอนราบอีกครั้ง แล้วก้มลงโลมเลียยอดอกเต่งของเด็กหนุ่มอีกครา

“มาสเตอร์ทำอะไรอะ!” แต่ครั้งนี้แปลกออกไป ลิ้นของชายหนุ่มดุดันขึ้น เขาเริ่มใช้ฟันกัดไปเบา ๆ แล้วเขายังดูดดุนจนเกิดเสียงน่าอายอีก “อาห์ มาส...เตอร์”

ฝ่ายผู้ใหญ่เลือกจะยังไม่ตอบตอนนี้ เพราะรู้ว่าตอบไปแล้วต้องใช้อารมณ์แน่ ๆ เขาไม่อยากให้กิจกรรมของเขาเสียไปเพียงเพราะการบ่นและความไม่เข้าใจ คนโตกว่าเลยเลือกจะลงอารมณ์กับเด็กน้อยในวิธีที่เขาชอบ

เสียงครางกระเส่าของดินเวลาที่เขาทำอะไรให้ มันเหมือนเสียงร้องไห้และบอกให้เขาหยุดแกล้งซักที ซึ่งปุณชอบมันที่สุด
‘ซาดิสม์ไปรึเปล่าวะ’

“นี่ไม่ได้ตั้งใจฟังที่สอนไปใช่ไหม” เมื่อเล่นยอดอกดินจนพอใจแล้ว อีกฝ่ายก็ยกตัวขึ้นมาจูบเด็กน้อยแรง ๆ หนึ่งที ก่อนจะเริ่มอธิบายให้ฟัง

“ผมตั้งใจแล้วนะ ก็ที่ ม. บอกไง...ที่ว่าข้างหลังมันไม่สะอาด” เหมือนจะไม่กล้าพูดตรง ๆ ด้วยความเขินอาย แต่ก็คงต้องพูดออกมา

“แล้วมาสเตอร์พูดว่าไงอีก”

“ม. พูดแค่นี้ไม่ใช่หรอ”

“พูดมากกว่านี้ นี่ตั้งใจเรียนในห้องรึเปล่าเนี่ย หืม?” ว่าแล้วก็ต้องลงโทษเด็กที่ไม่ตั้งใจเรียนซักหน่อย ปุณเลือกจะกัดหูของดินเบา ๆ ก่อนจะส่ายไปส่ายมา “มาสเตอร์พูดว่า ถ้าไม่ใช้ของพวกนี้ ไอทางข้างหลังมันจะฉีก”

“...ม. พูดตอนไหนอะ”

“ตอนที่มึงคุยกับเพื่อนนั่นแหละครับ” ว่าแล้วก็ก้มลงหอมแก้มดินอีกครั้ง เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้...ก็แก้มมันเนียนนี่หว่า “เข้าใจรึยัง”

“หงึก ๆ” ดินพยักหน้าเบา ๆ

“ถ้าอย่างนั้น” มือหนาจับสะโพกของคนอ่อนกว่าให้พลิกกลับหงายหลังขึ้น “ม. ทำแล้วนะ”

มือเดิมนั้นลูบแก่นกายของตนซักสองสามที ก่อนจะค่อย ๆ สอดมีดของตนจนมิดด้ามในเวลาไม่นาน

“อ๊ะ...มาสเตอร์” ดินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ทั้ง ๆ ที่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ดูเหมือนเขาจะยังไม่ชินกับเรื่องพวกนี้ซักทีหนึ่ง

“ผ่อนคลายนะดิน” ว่าแล้วนิ้วทั้งสองก็เอื้อมลงไปเล่นกับตุ่มไตชมพูนั้น ปุณกดแก่นกายเขาแช่ลงไปซักพักเพื่อให้อีกฝ่ายปรับตัวก่อน ระหว่างนี้เขาก็จูบแผ่นหลังขาวไปพลาง “เรียน รด. รึเปล่า ทำไมขาวอย่างนี้ล่ะ หืม?”

“ซี๊ด...อาห์” ทั้ง ๆ ที่อยากจะสร้างรอยแดงตัดกับสีผิวขาวนั้น แต่ก็ไม่อยากสร้างความลำบากใจให้ตัวน้อยของเขาซักเท่าไหร่ ว่าแล้วก็ไล้ปากไปยังซอกคอเนียน

คงไม่มีใครบอกดินว่า เวลาถอดเสื้อแล้วเห็นใส่สร้อยอยู่ มันโคตรเซ็กซี่ขนาดไหน

ปุณจูบไล้จากคอไปยังกรามที่ปูดออกจาง ๆ ของดิน เรียกให้เขาหันข้างมาหา ก่อนจะฉกชิมริมฝีปากสวยนั้นอีกครา

“มาสเตอร์” มือที่เล็กกว่าจับมือที่หนากว่าซึ่งกำลังเล่นอกของเขาอยู่ ก่อนจะเลื่อนไล้ลงบังคับให้จับแก่นกายของตนเอง “ผมร้อนไปหมดแล้ว”

ปุณหัวเราะในลำคอเบา ๆ

“จัดให้ครับ”

“อ๊า!” ฝ่ายปุณขยับออกแล้วกระแทกเข้าใส่จุดกระสันของดิน ก่อนจะทำซ้ำ ๆ จนดินต้องทึ้งหมอนคลายความเสียวนั้น “ผม อ๊า...เสียวไปหมดแล้ว”

“ใจเย็น...เดี๋ยวต้องเสร็จพร้อมกัน” ว่าแล้วก็ฝ่ายบนก็จับสะโพกฝ่ายล่างแล้วกระแทกซ้ำ ๆ อย่างเอาแต่ใจ ดินเชิดคอขึ้น ร้องหวานออกมาเท่าไหร่ก็ยังรู้สึกว่าไม่พอจะแสดงความรู้สึกตอนนี้ออกมา

เจ็บ...แต่ก็รู้สึกดี

“โคตรแน่น” ปุณว่าเบา ๆ ก่อนจะลงไปจูบคนใต้ร่างอีก ไม่ใช่แค่ฝ่ายดินเท่านั้นที่รู้สึกดี แต่ปุณเองก็ชอบใจไม่น้อย

“ฮื่อ... ม. เสร็จคนเดียวนะ” ว่าแล้วมือข้างหนึ่งที่ใช้จับสะโพกเด็กน้อยก็เปลี่ยนไปจับแก่นกายของเขา พลางรูดรั้งให้ “อ๊ะ! เสียว”

“ซี๊ด...อืม” เพราะรู้ดีว่าเด็ก ๆ อย่างนี้ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ฝ่ายผู้ใหญ่ของปุณจึงต้องเร่งทำจังหวะให้ไว เพราะอีกไม่นานคนตัวเล็กกว่าก็คงจะเสร็จในไม่ช้า “อาห์”

“อ๊า!” ว่าแล้วน้ำขาวขุ่นก็ฉีดพ่นยังผ้าปูที่นอนสีขาวของเจ้าของห้อง ส่วนฝั่งของปุณเองก็ตามมาติด ๆ

ปุณค่อย ๆ ถอนแก่นกายลง ทันใดดินก็ล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า

“อาบน้ำไหวไหม” ฝ่ายผู้ใหญ่ก้มลงกระซิบถาม

“หงึก ๆ” ดินเลือกจะพยักหน้าอีกครั้งเป็นสัญญาณเชิงตอบรับ ก่อนจะค่อย ๆ หยัดตัวขึ้นแล้วเดินไปห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลไปจากนี้นัก

ไม่ใช่ว่าไม่อยากดูแล แต่เพราะปุณเองก็รู้ดีว่าถ้าเข้าไปแล้ว มันอาจจะไม่ได้จบที่อาบน้ำครั้งเดียว...ยังไงเขาก็ต้องหักห้ามใจตัวเองไว้



ใช้เวลาไม่นานนักดินก็อาบน้ำเสร็จ และออกมาพร้อมชุดนักเรียนที่ค่อนข้างยับ ส่วนปุณก็สวมเพียงบ๊อกเซอร์กับกางเกงเดิมที่ตนใส่

“งั้นผมกลับแล้วนะ” ดินยกมือขึ้นพนม แต่กลับถูกปุณค้านไว้เสียก่อน

“เดี๋ยวมาสเตอร์ไปส่ง”

“เห้ย! ได้ไง ค่ำแล้ว”

“เออ ก็ค่ำแล้วนี่แหละถึงต้องไปส่ง” ฝ่ายคุณครูยังยืนกรานเช่นเดิม

“แต่...”

“ไปทำการบ้านรอ เดี๋ยว ม. อาบน้ำแป๊บนึงแล้วเดี๋ยวขับมอไซต์ไปส่ง” ว่าแล้วปุณก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนดินก็ได้แต่อ้าปากพะงาบ ๆ แต่ต้องยอมรับน้ำใจของอาจารย์ตัวเองอย่างยอมใจ

ก็ไม่อยากไปรบกวนเขา เราเหนื่อย เขาเองก็ไม่ต่างกัน...ไม่อยากให้ต้องมารับผิดชอบอะไรบ้า ๆ ทั้งที่เราเองก็สมยอมด้วย



“ใส่ซะ” จะว่าไปดินเองก็ใช่ว่าจะได้ขึ้นจักรยานยนต์คันนี้ของคุณครูตัวเองบ่อยนัก ครั้งเดียวเองล่ะมั้ง ถ้าเขาจำไม่ผิด “หึ ไม่ชินใช่ไหม”

“เอ้ย ผมใส่เองได้” ว่ายังไม่ทันขาดคำ มือของอีกฝ่ายก็เข้ามาจัดการสายรัดศีรษะของตนเองเสียแล้ว

“ไป ขึ้นรถ” ปุณเหลือบไปมองยังดินที่ขึ้นรถมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ “เกาะแน่น ๆ นะ”

“ครับ ๆ” ว่าด้วยเสียงเอื่อย ๆ เหมือนรับคำบ่น ก่อนจะทำตามที่คุณครูตนว่า จากนั้นไม่นานจักรยานยนต์คันนี้ก็แล่นไปตามถนนน้อยใหญ่

“แล้วนี่ได้กินอะไรรึยัง” เดินทางมาได้ซักพัก ก็ติดกับไฟจราจรสีชาด ผู้ใหญ่ที่เป็นคนขับจึงหันมาถามผู้น้อยด้านหลัง “อ้าว หลับซะแล้ว”

คงจะเหนื่อยไม่น้อยจากกิจกรรมในวันนี้ ทั้งเรียน ค่าจ่ายค่าเรียน...ปุณส่ายหน้าไปมาพลางยิ้มออกอย่างมีความสุข
เด็กน้อย ก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่วันยังค่ำ



ไม่นานนักพาหนะคันนี้ก็พาดินมาคอนโด บ้านของดิน ปุณตบมือที่เกาะเอวของเขาอยู่ไว้แน่นเบา ๆ เพื่อเรียกให้อีกฝ่ายตื่น
“ตื่นได้แล้ว”

“อืม...” เด็กน้อยยกหัวขึ้นจากแผ่นหลังหนาที่ใช้พักพิง ก่อนจะเอ่ยถาม “ถึงแล้วหรอ...”

“อืม ถึงแล้ว”

“เห้ย! ผมขอโทษ เมื่อกี้ผมหลับไป” ดินลงจากรถแล้วรีบขอโพยขอพายปุณทันทีที่รู้สึกตัว

“ช่างมันเถอะ เหนื่อยไม่ใช่หรอ เห็นหลับตลอดทางเลย” ปุณเอื้อมมือไปถอดสายรัดให้ ก่อนจะรับมันกลับมายังตะกร้าหน้ารถของตน “ขึ้นไปก็ทำการบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้านอนซะ”

“ครับ”

“ถ้าเห็นออนเฟส ม. จะหักคะแนนจิตพิสัย”

“เอ้ย! เกี่ยวไรอะ”

“ขัดคำสั่ง”

“โห่ แบบนี้ก็ได้หรอ”

“ได้ดิ เอาเป็นว่ารีบนอนซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไม่ทัน”

“แล้ว ม. อะ นี่ก็สองทุ่มกว่าแล้ว กว่าจะกลับไปก็ดึกแล้ว”

“ไม่เป็นไร โตแล้ว...”

“ก็เห็นพูดอย่างนี้ตลอด”

“...”

“ผมขึ้นห้องแล้วนะ”

“อืม ฝันดี”

“ฝันดีครับ”

จนกระทั่งลับสายตาไปแล้ว ปุณจึงค่อย ๆ เคลื่อนพาหนะของตนแล้วเดินทางกลับบ้าน



’เขายังเป็นเด็กอยู่จริง ๆ ใช่ไหม’ คือคำถามที่ดินเฝ้าถามตัวเองตลอดทางที่ขึ้นลิฟต์ จนกระทั่งมันเปิด
เขาไม่อยากเด็กเกินไปสำหรับปุณแล้ว...

“แกร๊ก”

“ไปไหนมา ทำไมเพิ่งกลับมาป่านนี้” เสียงแข็งของสตรีคนหนึ่งดังขึ้นออกมาจากภายในตัวบ้าน เมื่อดินได้ยินก็ทั้งตกใจและเบื่อหน่ายในเวลาเดียวกัน “ตอบ!”




Yeah! ในที่สุดตอนแรกก็ได้คลอดออกมาแล้ว ไว้เดี๋ยวตอนต่อ ๆ ไปจะตามมานะครับ

ฝากติชม แนะนำกันด้วยนะครับ ^^

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด