Sex
“อื้อ” เสียงร้องออกจากริมฝีปากของผู้น้อย เรียกความพึงพอใจไม่น้อยให้กับผู้โตกว่า...บนเตียงหลังนี้ ดูเหมือนความเป็นครูศิษย์จะมลายหายไปพร้อมกับเหงื่อไคลที่ไหลย้อยลงมาจากความร้อนแรงของกิจกรรม “ฮื่อ”
มือหนากว่าค่อย ๆ เคลื่อนมาปลดกระดุมนักเรียนของดิน แล้วถอดมันออกไป ก่อนจะเอ็ดออกมาอย่างไม่จริงจังนัก
“บอกแล้วใช่ไหม ว่าให้ใส่เสื้ออีกชั้น” ฝ่ายปุณไม่ว่าเปล่า ก้มลงฉกความหอมอ่อน ๆ จากแก้มนิ่ม ๆ ของดินเป็นการสั่งสอน
ดินนี่ก็แปลก อายุอานามก็ใช่จะน้อย ๆ แล้ว อยู่มัธยมปลายแล้วแท้ ๆ แต่กลับยังมีแก้มนิ่ม ใบหน้าก็อ่อนเยาว์เหมือนพวกเด็กมัธยมต้นไม่มีผิด
“อ๊ะ มาสเตอร์!” ยังไม่ทันหายจั๊กจี๋ที่ฝ่ายคนโตกว่าทำ ดินก็ถูกโลมเลียยอดอกสีชมพูของตนเองไปเสียแล้ว ลิ้นหนาทำงานของมันอย่างชำนาญ เขาคนนี้ทั้งโชกโชนด้วยประสบการณ์ ทั้งยังรู้จุดอ่อนของตัวน้อยตัวนี้ที่เขากำลังแกล้งอยู่อีกต่างหาก
อกบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสร้อนแรงนั้น ฝ่ายมือหนาก็เลื้อยลงต่ำยังกางเกงขาสั้นที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่ เขาค่อย ๆ ปลดเข็มขัด ปลดซิปแล้วเลื่อนมันลง จนกระทั่งเห็นเครื่องหุ้มห่มชิ้นน้อยสีแดงของคนตัวเล็ก
“อือ ไม่เอาตรงนี้...อึก” ดูเหมือนว่าดินจะไม่สามารถต้านทานความต้องการของคนตัวใหญ่กว่าได้ ลิ้นนั้นไล้ลงยังท้องบาง ก่อนจะเลื่อนลงกางเกงในตัวน้อย ฝ่ายปุณไม่รอช้า เกี่ยวขอบลงแล้วไล้เลียส่วนปลายให้อีกฝ่ายเสียวเล่น “อาห์...”
มือหนาถอดเครื่องห่มน้อยออก สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าปุณคือแก่นกายขนาดพอดีตัวดิน เขายิ้มย่องออกอย่างชอบใจ ก่อนจะถอดอาภรณ์ของตนเองออกจนหมดบ้าง แล้วจึงลงมาเล่นกับตัวเล็กของเขาต่อ
“เจ็บนิดหน่อยนะ” ผู้ใหญ่ยกขาทั้งสองของดินแยกออก นิ้วเรียวลูบไล้ช่องสีหวาน เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่ากำลังจะทำอะไร “ชู่ ๆ จุ๊ ๆ”
ปุณเคลื่อนหน้าลงจูบแก้มเนียนเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนมาประกบปากเด็กใต้ร่างของเขาเบา ๆ แขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างโหยหา ความกลัวเนื่องจากความเจ็บเกิดขึ้น
“ถ้ากัดปาก จะจูบ” ว่าแล้วนิ้วของปุณก็ค่อย ๆ เลื่อนเข้ายังประตูลับด้านหลังของดินเบา ๆ
“โอ้ย”
“ชู่ว...ผ่อนคลายนะ” เสียงแหบพร่าเอ่ยข้างหูของดิน ก่อนจะค่อย ๆ พรมจูบยังใบหน้าเนียนของคนตัวเล็ก “ไหวไหม ถ้าไม่ไหวไม่ทำก็ได้นะดิน”
“ไหว ๆ” ดินพยักหน้าไปด้วย หนุ่มใหญ่ชั่งใจซักนิดก่อนจะคิดได้
“เอาอย่างนี้ดีกว่า”
“หืม อ้ะ!” ปุณออกจากวงแขนของดิน ก่อนจะหยัดตัว จับคนใต้ร่างพลิกคว่ำ แหงนสะโพกตั้งเข่าชันขึ้น “มาสเตอร์จะทำอะไรน่ะ”
“ท่านั้นมันเจ็บ ท่านี้น่าจะเจ็บน้อยกว่าหน่อย” กลายเป็นผู้ใหญ่หลอกเด็ก
“มันก็เจ็บพอ ๆ อ๊ะ! กันไม่ใช่หรอ” ว่าแล้วนิ้วเรียวก็สอดใส่เข้ามาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนจะแปลกออกไปหน่อย “มาสเตอร์...ซี๊ด ผมเสียว”
แทนที่ปุณจะให้อีกฝ่ายเจ็บอย่างเดียว เขากลับเบนความสนใจอีกฝ่ายมาที่ความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ ปากหยุ่นเข้าครอบแก่นกายน่ารักนั้นเข้าไปเต็ม ๆ พลันใช้ลิ้นหนากวัดแกว่งส่วนปลายให้ดินอ่อนระทวยไปข้างหนึ่ง
“ฮื่อ...มาสเตอร์” เก่งไปแล้ว...ดินได้แต่นึกอย่างนั้น
ปุณปรนเปรอให้ดินเป็นเวลาซักพัก สังเกตได้จากนิ้วทั้งสามของหนุ่มใหญ่ที่ได้เข้าไปสำรวจช่องหวานด้านหลังดิน จนขยับเข้าออกได้สบายแล้ว
“ดีไหม” ปุณถาม แต่ดินก็ได้แต่ซุกหมอนส่ายหน้าอย่างเขินอาย เรียกเสียงหัวเราะในลำคอของผู้ใหญ่ไม่น้อย “ใจเย็น...นี่เพิ่งจะกลางทางเอง”
ปุณเองก็มีวิธีปลอบปะโลมเด็กน้อยของเขาอยู่หลายทาง หนึ่งในนั้นคงจะเป็นการกระซิบข้างหูที่ดูเหมือนจะได้ผลที่สุด
...เหมือนดินจะถูกสะกดให้ทำตามในสิ่งที่ปุณพูดเสมอ
ปุณผละตัวออกจากดินไปซักพักหนึ่ง เรียกให้นายตัวน้อยเบนหน้าจากหมอนมาดู ก็เห็นอีกฝ่ายกำลังหยิบซองถุงยางอนามัยออกมาจากลิ้นชัก เขาฉีกมันอย่างคล่องแคล่ว แล้วสวมมันลงแก่นกายใหญ่ของตนเอง
“จะมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้ง ให้ใส่ถุงยางทุกครั้ง โดยเฉพาะทางข้างหลัง เพราะทางนั้นไม่ใช่ทางมีเพศสัมพันธ์โดยเฉพาะ เราไม่มีรู้ว่าเราจะเอาอะไรให้เขา และเราจะได้อะไรจากเขา ต้องป้องกันไว้ก่อน”อยู่ดี ๆ ดินก็นึกถึงชายหนุ่มตรงหน้าที่กำลังสอนโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อยู่...
เขารังเกียจเรารึเปล่า
“เหม่ออะไรอยู่” ปุณก้มตัวลงหอมแก้มดินเบา ๆ แล้วส่งเสียงถามออกมา
“เปล่า...”
“มีอะไรไม่พอใจ ไม่ชอบตรงไหนก็บอกได้ มาสเตอร์ไม่ว่าหรอก”
“อืม...” ดินชั่งใจอยู่ซักพักจึงเอ่ยถาม “...ทำไมมาสเตอร์ต้องใส่ถุงยางด้วยอะ”
“...” ปุณพยายามถอนหายใจให้เบาที่สุด เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน ก่อนจะพลิกตัวให้ดินนอนราบอีกครั้ง แล้วก้มลงโลมเลียยอดอกเต่งของเด็กหนุ่มอีกครา
“มาสเตอร์ทำอะไรอะ!” แต่ครั้งนี้แปลกออกไป ลิ้นของชายหนุ่มดุดันขึ้น เขาเริ่มใช้ฟันกัดไปเบา ๆ แล้วเขายังดูดดุนจนเกิดเสียงน่าอายอีก “อาห์ มาส...เตอร์”
ฝ่ายผู้ใหญ่เลือกจะยังไม่ตอบตอนนี้ เพราะรู้ว่าตอบไปแล้วต้องใช้อารมณ์แน่ ๆ เขาไม่อยากให้กิจกรรมของเขาเสียไปเพียงเพราะการบ่นและความไม่เข้าใจ คนโตกว่าเลยเลือกจะลงอารมณ์กับเด็กน้อยในวิธีที่เขาชอบ
เสียงครางกระเส่าของดินเวลาที่เขาทำอะไรให้ มันเหมือนเสียงร้องไห้และบอกให้เขาหยุดแกล้งซักที ซึ่งปุณชอบมันที่สุด
‘ซาดิสม์ไปรึเปล่าวะ’
“นี่ไม่ได้ตั้งใจฟังที่สอนไปใช่ไหม” เมื่อเล่นยอดอกดินจนพอใจแล้ว อีกฝ่ายก็ยกตัวขึ้นมาจูบเด็กน้อยแรง ๆ หนึ่งที ก่อนจะเริ่มอธิบายให้ฟัง
“ผมตั้งใจแล้วนะ ก็ที่ ม. บอกไง...ที่ว่าข้างหลังมันไม่สะอาด” เหมือนจะไม่กล้าพูดตรง ๆ ด้วยความเขินอาย แต่ก็คงต้องพูดออกมา
“แล้วมาสเตอร์พูดว่าไงอีก”
“ม. พูดแค่นี้ไม่ใช่หรอ”
“พูดมากกว่านี้ นี่ตั้งใจเรียนในห้องรึเปล่าเนี่ย หืม?” ว่าแล้วก็ต้องลงโทษเด็กที่ไม่ตั้งใจเรียนซักหน่อย ปุณเลือกจะกัดหูของดินเบา ๆ ก่อนจะส่ายไปส่ายมา “มาสเตอร์พูดว่า ถ้าไม่ใช้ของพวกนี้ ไอทางข้างหลังมันจะฉีก”
“...ม. พูดตอนไหนอะ”
“ตอนที่มึงคุยกับเพื่อนนั่นแหละครับ” ว่าแล้วก็ก้มลงหอมแก้มดินอีกครั้ง เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้...ก็แก้มมันเนียนนี่หว่า “เข้าใจรึยัง”
“หงึก ๆ” ดินพยักหน้าเบา ๆ
“ถ้าอย่างนั้น” มือหนาจับสะโพกของคนอ่อนกว่าให้พลิกกลับหงายหลังขึ้น “ม. ทำแล้วนะ”
มือเดิมนั้นลูบแก่นกายของตนซักสองสามที ก่อนจะค่อย ๆ สอดมีดของตนจนมิดด้ามในเวลาไม่นาน
“อ๊ะ...มาสเตอร์” ดินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ทั้ง ๆ ที่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ดูเหมือนเขาจะยังไม่ชินกับเรื่องพวกนี้ซักทีหนึ่ง
“ผ่อนคลายนะดิน” ว่าแล้วนิ้วทั้งสองก็เอื้อมลงไปเล่นกับตุ่มไตชมพูนั้น ปุณกดแก่นกายเขาแช่ลงไปซักพักเพื่อให้อีกฝ่ายปรับตัวก่อน ระหว่างนี้เขาก็จูบแผ่นหลังขาวไปพลาง “เรียน รด. รึเปล่า ทำไมขาวอย่างนี้ล่ะ หืม?”
“ซี๊ด...อาห์” ทั้ง ๆ ที่อยากจะสร้างรอยแดงตัดกับสีผิวขาวนั้น แต่ก็ไม่อยากสร้างความลำบากใจให้ตัวน้อยของเขาซักเท่าไหร่ ว่าแล้วก็ไล้ปากไปยังซอกคอเนียน
คงไม่มีใครบอกดินว่า เวลาถอดเสื้อแล้วเห็นใส่สร้อยอยู่ มันโคตรเซ็กซี่ขนาดไหน
ปุณจูบไล้จากคอไปยังกรามที่ปูดออกจาง ๆ ของดิน เรียกให้เขาหันข้างมาหา ก่อนจะฉกชิมริมฝีปากสวยนั้นอีกครา
“มาสเตอร์” มือที่เล็กกว่าจับมือที่หนากว่าซึ่งกำลังเล่นอกของเขาอยู่ ก่อนจะเลื่อนไล้ลงบังคับให้จับแก่นกายของตนเอง “ผมร้อนไปหมดแล้ว”
ปุณหัวเราะในลำคอเบา ๆ
“จัดให้ครับ”
“อ๊า!” ฝ่ายปุณขยับออกแล้วกระแทกเข้าใส่จุดกระสันของดิน ก่อนจะทำซ้ำ ๆ จนดินต้องทึ้งหมอนคลายความเสียวนั้น “ผม อ๊า...เสียวไปหมดแล้ว”
“ใจเย็น...เดี๋ยวต้องเสร็จพร้อมกัน” ว่าแล้วก็ฝ่ายบนก็จับสะโพกฝ่ายล่างแล้วกระแทกซ้ำ ๆ อย่างเอาแต่ใจ ดินเชิดคอขึ้น ร้องหวานออกมาเท่าไหร่ก็ยังรู้สึกว่าไม่พอจะแสดงความรู้สึกตอนนี้ออกมา
เจ็บ...แต่ก็รู้สึกดี
“โคตรแน่น” ปุณว่าเบา ๆ ก่อนจะลงไปจูบคนใต้ร่างอีก ไม่ใช่แค่ฝ่ายดินเท่านั้นที่รู้สึกดี แต่ปุณเองก็ชอบใจไม่น้อย
“ฮื่อ... ม. เสร็จคนเดียวนะ” ว่าแล้วมือข้างหนึ่งที่ใช้จับสะโพกเด็กน้อยก็เปลี่ยนไปจับแก่นกายของเขา พลางรูดรั้งให้ “อ๊ะ! เสียว”
“ซี๊ด...อืม” เพราะรู้ดีว่าเด็ก ๆ อย่างนี้ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ฝ่ายผู้ใหญ่ของปุณจึงต้องเร่งทำจังหวะให้ไว เพราะอีกไม่นานคนตัวเล็กกว่าก็คงจะเสร็จในไม่ช้า “อาห์”
“อ๊า!” ว่าแล้วน้ำขาวขุ่นก็ฉีดพ่นยังผ้าปูที่นอนสีขาวของเจ้าของห้อง ส่วนฝั่งของปุณเองก็ตามมาติด ๆ
ปุณค่อย ๆ ถอนแก่นกายลง ทันใดดินก็ล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า
“อาบน้ำไหวไหม” ฝ่ายผู้ใหญ่ก้มลงกระซิบถาม
“หงึก ๆ” ดินเลือกจะพยักหน้าอีกครั้งเป็นสัญญาณเชิงตอบรับ ก่อนจะค่อย ๆ หยัดตัวขึ้นแล้วเดินไปห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลไปจากนี้นัก
ไม่ใช่ว่าไม่อยากดูแล แต่เพราะปุณเองก็รู้ดีว่าถ้าเข้าไปแล้ว มันอาจจะไม่ได้จบที่อาบน้ำครั้งเดียว...ยังไงเขาก็ต้องหักห้ามใจตัวเองไว้
ใช้เวลาไม่นานนักดินก็อาบน้ำเสร็จ และออกมาพร้อมชุดนักเรียนที่ค่อนข้างยับ ส่วนปุณก็สวมเพียงบ๊อกเซอร์กับกางเกงเดิมที่ตนใส่
“งั้นผมกลับแล้วนะ” ดินยกมือขึ้นพนม แต่กลับถูกปุณค้านไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวมาสเตอร์ไปส่ง”
“เห้ย! ได้ไง ค่ำแล้ว”
“เออ ก็ค่ำแล้วนี่แหละถึงต้องไปส่ง” ฝ่ายคุณครูยังยืนกรานเช่นเดิม
“แต่...”
“ไปทำการบ้านรอ เดี๋ยว ม. อาบน้ำแป๊บนึงแล้วเดี๋ยวขับมอไซต์ไปส่ง” ว่าแล้วปุณก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนดินก็ได้แต่อ้าปากพะงาบ ๆ แต่ต้องยอมรับน้ำใจของอาจารย์ตัวเองอย่างยอมใจ
ก็ไม่อยากไปรบกวนเขา เราเหนื่อย เขาเองก็ไม่ต่างกัน...ไม่อยากให้ต้องมารับผิดชอบอะไรบ้า ๆ ทั้งที่เราเองก็สมยอมด้วย
“ใส่ซะ” จะว่าไปดินเองก็ใช่ว่าจะได้ขึ้นจักรยานยนต์คันนี้ของคุณครูตัวเองบ่อยนัก ครั้งเดียวเองล่ะมั้ง ถ้าเขาจำไม่ผิด “หึ ไม่ชินใช่ไหม”
“เอ้ย ผมใส่เองได้” ว่ายังไม่ทันขาดคำ มือของอีกฝ่ายก็เข้ามาจัดการสายรัดศีรษะของตนเองเสียแล้ว
“ไป ขึ้นรถ” ปุณเหลือบไปมองยังดินที่ขึ้นรถมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ “เกาะแน่น ๆ นะ”
“ครับ ๆ” ว่าด้วยเสียงเอื่อย ๆ เหมือนรับคำบ่น ก่อนจะทำตามที่คุณครูตนว่า จากนั้นไม่นานจักรยานยนต์คันนี้ก็แล่นไปตามถนนน้อยใหญ่
“แล้วนี่ได้กินอะไรรึยัง” เดินทางมาได้ซักพัก ก็ติดกับไฟจราจรสีชาด ผู้ใหญ่ที่เป็นคนขับจึงหันมาถามผู้น้อยด้านหลัง “อ้าว หลับซะแล้ว”
คงจะเหนื่อยไม่น้อยจากกิจกรรมในวันนี้ ทั้งเรียน ค่าจ่ายค่าเรียน...ปุณส่ายหน้าไปมาพลางยิ้มออกอย่างมีความสุข
เด็กน้อย ก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่วันยังค่ำ
ไม่นานนักพาหนะคันนี้ก็พาดินมาคอนโด บ้านของดิน ปุณตบมือที่เกาะเอวของเขาอยู่ไว้แน่นเบา ๆ เพื่อเรียกให้อีกฝ่ายตื่น
“ตื่นได้แล้ว”
“อืม...” เด็กน้อยยกหัวขึ้นจากแผ่นหลังหนาที่ใช้พักพิง ก่อนจะเอ่ยถาม “ถึงแล้วหรอ...”
“อืม ถึงแล้ว”
“เห้ย! ผมขอโทษ เมื่อกี้ผมหลับไป” ดินลงจากรถแล้วรีบขอโพยขอพายปุณทันทีที่รู้สึกตัว
“ช่างมันเถอะ เหนื่อยไม่ใช่หรอ เห็นหลับตลอดทางเลย” ปุณเอื้อมมือไปถอดสายรัดให้ ก่อนจะรับมันกลับมายังตะกร้าหน้ารถของตน “ขึ้นไปก็ทำการบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้านอนซะ”
“ครับ”
“ถ้าเห็นออนเฟส ม. จะหักคะแนนจิตพิสัย”
“เอ้ย! เกี่ยวไรอะ”
“ขัดคำสั่ง”
“โห่ แบบนี้ก็ได้หรอ”
“ได้ดิ เอาเป็นว่ารีบนอนซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไม่ทัน”
“แล้ว ม. อะ นี่ก็สองทุ่มกว่าแล้ว กว่าจะกลับไปก็ดึกแล้ว”
“ไม่เป็นไร โตแล้ว...”
“ก็เห็นพูดอย่างนี้ตลอด”
“...”
“ผมขึ้นห้องแล้วนะ”
“อืม ฝันดี”
“ฝันดีครับ”
จนกระทั่งลับสายตาไปแล้ว ปุณจึงค่อย ๆ เคลื่อนพาหนะของตนแล้วเดินทางกลับบ้าน
’เขายังเป็นเด็กอยู่จริง ๆ ใช่ไหม’ คือคำถามที่ดินเฝ้าถามตัวเองตลอดทางที่ขึ้นลิฟต์ จนกระทั่งมันเปิด
เขาไม่อยากเด็กเกินไปสำหรับปุณแล้ว...
“แกร๊ก”
“ไปไหนมา ทำไมเพิ่งกลับมาป่านนี้” เสียงแข็งของสตรีคนหนึ่งดังขึ้นออกมาจากภายในตัวบ้าน เมื่อดินได้ยินก็ทั้งตกใจและเบื่อหน่ายในเวลาเดียวกัน “ตอบ!”
Yeah! ในที่สุดตอนแรกก็ได้คลอดออกมาแล้ว ไว้เดี๋ยวตอนต่อ ๆ ไปจะตามมานะครับ
ฝากติชม แนะนำกันด้วยนะครับ ^^