ตอนที่.8 : กอดของเปรม...หลังจากเรียนเสร็จ ไอ้เบสนัดเจอกับผมที่ร้านกาแฟในคณะก่อนที่จะไปซ้อมหรีด ผมเดินเข้าไปในร้านมองหาไอ้ตี๋ล่ำ แล้วก็เห็นมันนั่งอ่านหนังสือรออยู่ในมุมด้านหลังของร้าน ผมเดินเข้าไปหามัน
"มารอนานยัง" ผมถาม พร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับมัน ไอ้เบสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม
"เพิ่งมาถึงก่อนมึงเนี่ย เออ กูสั่งนมปั่นไม่หวานให้แล้วนะ" ไอ้เบสบอกผมแล้วก็ก้มหน้าไปอ่านหนังสือต่อ
"มึงนัดกูมานั่งกินนมเนี่ยนะ"
"อือ จะได้ไปซ้อมหรีดพร้อมกันไง" ไอ้เบสตอบผมแต่มันก็ยังคงก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่
"ได้แล้วค่ะน้ำมะนาวโซดาของน้องเบส แล้วนี่ก็นมสดปั่นไม่หวานของน้องเฟรม ส่วนนี่เค้กกล้วยหอม ขนมใหม่ล่าสุดของร้านพี่เอามาให้ชิมฟรีค่ะ" พี่เจ้าของร้านเอาน้ำที่ไอ้เบสสั่งไว้มาเสิร์ฟแล้วก็แถมเค้กกล้วยหอมให้ผมกับไอ้เบสชิมฟรีๆด้วย
"ขอบคุณครับพี่" ผมกับไอ้เบสขอบคุณพี่เจ้าของร้าน
"ไม่เป็นไรจ้า เออ..นี่ พี่ได้ข่าวว่าเบสกับเฟรมได้แสดงหนังสั้นด้วยกันหรอ มาๆพี่ขอถ่ายรูปไว้หน่อยจะเอาติดบอร์ดโชว์ตรงผนังร้านอ่ะ" พี่เจ้าของร้านบอกผมกับไอ้เบสพร้อมกับชี้ให้ดูที่ผนังร้านด้านหนึ่งที่มีรูปแปะเต็มไปหมด ส่วนมากก็จะเป็นรูปคนที่หน้าตาดีๆ มีตำแหน่งเช่นดาว-เดือนคณะ อะไรประมาณนี้
ผมกับไอ้เบสมองหน้ากันแล้วก็ให้พี่เขาถ่ายรูปตามสบาย
"เดี๋ยวหนังสั้นที่เบสกับเฟรมเล่นก็ได้มาเปิดให้ดูในร้านพี่นี่แหล่ะค่ะ พี่รอดูนะคะ สู้ๆเป็นกำลังใจให้นะ" พี่เจ้าของร้านบอกผมกับไอ้เบสแล้วก็ขอตัวไปต้อนรับลูกค้า ผมกับไอ้เบสก็นั่งกินเค้กกล้วยหอมกัน
"เออ ไอ้เฟรม มึงต้องถ่ายหนังสั้นแล้วอ่ะ กูขออะไรอย่างนึงได้ป่าวว๊ะ" ไอ้เบสบอกผม
"ขอไรอ่ะ" ผมเงยหน้าไปมองไอ้เบส ที่ตอนนี้มันก็กำลังมองผมอยู่ด้วยสีหน้าจริงจัง
"มึงเลิกเล่นแอปฯนั้นเถอะ ลบออกไปเลยยิ่งดี กูเป็นห่วงมึงนะ ต่อไปถ้าคนได้ดูหนังสั้นที่มึงแสดงแล้วเห็นว่ามึงเล่นแอปฯอะไรแบบนั้น เขาจะคิดยังไง กูก็แค่เป็นห่วงมึงอ่ะ หรือไม่ถ้ามึงไม่อยากเลิกเล่นมึงก็ไม่ต้องใช้รูปตัวเองแบบก็ได้ มึงดูคนอื่นดิบางคนแม่งก็ใส่รูปอะไรมาก็ไม่รู้ เขาก็เซฟตัวเองกันทั้งนั้น" ไอ้เบสร่ายยาวให้ผมฟัง จนผมนั่งนิ่งไปไม่รู้จะพูดอะไร
"ไอ้เฟรม กูเป็นห่วงมึงนะถ้าขอได้กูอยากขอให้มึงเลิกเล่นไปเลยยิ่งดี" ไอ้เบสย้ำผมอีกครั้ง
"เออๆ เลิกก็เลิก" ผมบอกไอ้เบส เพราะสะดุดคำที่มันบอกว่า
ใครๆก็เซฟตัวเองกันทั้งนั้น ถ้าหนังสั้นได้ฉายออกมา คนที่ผมเคยนัดก็คงจะจำผมได้แน่ๆ ซึ่งมันไม่ได้เป็นผลดีกับตัวผมเลย แต่ใครจะไปรู้หล่ะว่าตัวเองจะได้มาเล่นหนังสั้นแบบนี้ ถ้าผมไม่ได้มาเล่นหนังสั้นผมก็คงจะสนุกกับการเล่นในด้านมืดของผมต่อไป
"เอาโทรศัพท์มึงมาเดี๋ยวกูลบเอง" ไอ้เบสบอกผม
"ไม่เป็นไรกูลบเอง ลบให้มึงเห็นเนี่ย" ผมบอกไอ้เบสแล้วก็เอาโทรศัพท์มาวางบนโต๊ะแล้วก็ลบแอปฯนั้นทิ้งออกไป
"โอเคดีมาก ป่ะไปซ้อมหรีดกันเดี๋ยวไปช้าโดนทำโทษอีก" ไอ้เบสบอกผมพร้อมกับเก็บของบนโต๊ะแล้วเดินออกไปจ่ายตังค์
"อ่ะค่านม" ผมยื่นตังค์ค่านมให้ไอ้เบส
"ไม่เป็นไรกูเลี้ยงเองค่าจ้างมึงเลิกเล่นแอปฯนั้นไง" ไอ้เบสบอกผม แล้วมันก็ยิ้มให้ผม ผมรู้สึกว่าไอ้เบสดูสบายใจขึ้นที่ผมลบแอปฯนั้นทิ้งไป
วันนี้ผมกับไอ้เบสซ้อมหรีดกันได้อย่างดีมากจนรุ่นพี่เอ่ยปากชม
"น้องเบสน้องเฟรม วันนี้ดีมากค่ะ เต้นคู่กันได้เป๊ะมาก" รุ่นพี่ชมผมกับไอ้เบส
.
.
.
....วันเสาร์ ทีมงานรุ่นพี่ที่ทำหนังสั้นนัดผมกับไอ้เบสไปพบ เพื่อทำการเวิร์กชอปครั้งแรก ก็คงจะเป็นการทำความรู้จักกันระหว่างนักแสดง แล้วก็รู้เรื่องย่อๆของหนังสั้นที่ตัวเองจะได้แสดงด้วย ผมกับไอ้เบสเดินไปรอหน้าห้องที่รุ่นพี่นัดไว้ พอไปถึงผมก็เห็นเพื่อนหลายคนที่คุ้นหน้า หนึ่งในนั้นคือ...ไอ้เปรม
"อ้าว ไอ้เฟรม ไอ้เบส ได้แสดงเรื่องนี้ด้วยหรอว๊ะ" ไอ้เปรมเดินเข้ามาหาผมกับไอ้เบส
"เออ มึงอ่ะได้แสดงด้วยหรอ" ไอ้เบสถามไอ้เปรม แต่ไอ้เปรมยังคงมองหน้าผมพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมัน
"ไอ้เปรม เบสมันถามมึงอ่ะ" ผมบอกไอ้เปรมแล้วก็หลบออกเดินไปนั่งรอ ปล่อยไอ้เปรมอยู่กับไอ้เบสสองคน
ซักพักรุ่นพี่ก็มาเปิดห้อง พวกผมก็เข้าไปยืนรอในห้อง ตอนที่ยืนรอกันอยู่ไอ้เปรมที่ยืนอยู่ข้างๆผมเอามือมาบีบก้นผม
"เชี่ยเปรม" ผมปัดมือมันออกแล้วก็หันไปว่ามันเบาๆ ไอ้เปรมก็ยิ้มกวนตีนๆใส่ผม
หลังจากนั้นเราก็แนะนำตัว แล้วรุ่นพี่ก็บอกพวกเราว่าแต่ละคนได้รับบทบาทอะไร อย่างผมรับบทเป็นนายเอก ไอ้เบสเป็นพระเอก ไอ้เปรมเป็นตัวโกงครับ ผมนี่ถึงกับปวดหัวเลย ทำไมบทบาทมันต้องมาแบบนี้ด้วยนะ ส่วนเรื่องคร่าวๆของหนังสั้นก็จะเป็นเรื่องรักสามเส้าระหว่างเพื่อนสามคน คือ ผม ไอ้เบส ไอ้เปรม T_T..!!
"พี่ครับเรื่องนี้มีฉากแบบว่า..เลิฟซีนป่าวครับพี่" ไอ้เปรมยกมือถามรุ่นพี่
"มีนะคะ แต่ก็แค่กอดจูบ คงไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่น้องๆไม่ต้องกังวลนะคะเราใช้มุมกล้องได้ค่ะ"
"มุมกล้องหรอครับ จูบจริงไม่ได้หรอครับเพื่อความสมจริงไง" ไอ้เปรมพูดขึ้นมาอีก มีเสียงฮือฮาจากคนอื่นๆ
"เอ่อ...เอางั้นเลยหรอคะ ถ้าน้องกล้าจูบจริง พี่ก็จัดให้ได้ค่ะ ง่ายซ๊ะอีก ไม่ต้องลำบากหามุมกล้องเลย "
"ถ้าผมต้องจูบไอ้เฟรมอ่ะผมจูบได้อยู่แล้วครับพี่ พี่ไม่ต้องห่วงผมจัดให้สมจริงแน่นอน" ไอ้เปรมพูดเหมือนทีเล่นทีจริงแต่ก็ทำเอาทุกคนที่อยู่ตรงกันหัวเราะออกมาได้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าไอ้เปรมมันพูดจริงแน่ๆ มึงถามกูก่อนก็ได้นะไอ้เปรม ผมคิดในใจ
"น้องเปรมตัวโกงออกตัวขนาดนี้ นายเอกอย่างน้องเฟรมคงต้องเปลืองตัวหน่อยนะคะ" รุ่นพี่พูดแซวผม
ผมก็ได้แต่ยิ้มๆไม่พูดอะไรออกมา หันไปมองไอ้เปรม มันก็ยังคงส่งสายตาและรอยยิ้มกวนตีนๆมาให้ผม
"เอาหล่ะ เดี๋ยวเราพักกันซักแป๊บแล้วจะมาซักซ้อมการเข้าบทของแต่ละคนกันนะคะ"
พอพี่ปล่อยพักเบรก ผมก็เดินออกไปเข้าห้องน้ำ ไอ้เปรมตามผมเข้ามา มันดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำห้องริมสุดแล้วมันก็ปิดประตู
"ไอ้เปรม มึงจะทำไรของมึงเนี่ย" ผมว่าไอ้เปรมแล้วก็ถอยหลังหนีมัน
"กูโคตรคิดถึงมึงอ่ะไอ้เฟรม" ไอ้เปรมบอกผมแล้วก็เดินเข้ามาหาผม
"คิดถึงเหี้ยไร เจอหน้ากันทุกวัน"
"เจอกันทุกวันก็จริงแต่กูกอดมึงไม่ได้แบบนี้ไง" ไอ้เปรมพูดแล้วก็รวบตัวผมเข้าไปกอด หน้าของมันซุกลงมาที่ซอกคอของผม ลมหายใจอุ่นๆของมันพ่นใส่ซอกคอของผม ไอ้เปรมเอาปากจูบตรงซอกคอทำเอาผมรู้สึกเสียวขึ้นมา
"เชี่ยเปรม อย่าทำแบบนี้ ปล่อยกู" ผมบอกไอ้เปรมแล้วก็พยายามจะดันตัวมันออกไป
มีเสียงคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ ไอ้เปรมกับผมก็เลยยืนกอดกันนิ่งๆอยู่อย่างนั้น ไม่อยากแม้แต่จะหายใจออกมา กลัวคนห้องข้างๆจะได้ยิน ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าไอ้เปรม ไอ้เปรมก็ก้มลงมามองหน้าผม สายตานิ่งๆของมันมองมาที่ผม ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้ชายที่ดูเจ้าชู้ ทำจีบสาวเป็นว่าเล่นอย่างไอ้เปรม กำลังคิดอะไรกับผมอยู่..!!!!
คนที่เข้าห้องน้ำห้องข้างๆออกไปแล้ว ผมถึงได้ออกแรงดันตัวไอ้เปรมออกไป ไอ้เปรมก็ยอมปล่อยอ้อมแขนจากตัวผม
"มึงออกไปได้ละ กูปวดฉี่" ผมบอกไอ้เปรม
"เออๆ" ไอ้เปรมพูดแล้วก็เปิดประตูออกไปจากห้องน้ำ ผมถึงกับถอนหายใจออกมา พอฉี่เสร็จผมก็ออกไปจากห้องน้ำ เห็นไอ้เปรมนั่งคุยอยู่กับไอ้เบส ผมก็เลยเข้าไปนั่งกับมันสองคน
"ไอ้เปรมมึงเล่นบาสเป็นใช่ป๊ะ" ไอ้เบสถามไอ้เปรม
"เออ กูเป็นหมดทุกอย่างอ่ะ"
"แล้วทำไมมึงไม่มาเป็นหรีดกับกูว๊ะ กูจำได้ว่าตอนรุ่นพี่เลือก เค้าก็เลือกมึงอ่ะ" ไอ้เบสถามไอ้เปรม
"ก็นี่แหล่ะ สิ่งเดียวที่กูไม่เป็นคือเต้น กีฬา ร้องเพลงกูได้หมดนะ แต่กูเต้นไม่เป็นจริงๆ" ไอ้เปรมบอกไอ้เบส
"เออๆกูเข้าใจละ เห็นพี่เค้าบอกว่าในเรื่องต้องเล่นบาสด้วย สบายเลยเนอะ เข้าทาง ฮ่าๆ" ไอ้เบสพูดออกมาแล้วก็หัวเราะ
ผมไม่เคยเห็นไอ้เบสหัวเราะแบบร่าเริงขนาดนี้มาก่อนเลย ดูมันไม่กดดันเลยที่จะต้องเล่นหนังสั้น
"ไอ้เฟรม มึงเล่นบาสไม่เป็นใช่มะเดี๋ยวกูกับไอ้เบสสอนให้ รับรองแป๊บเดี๋ยวเป็น"
"กูก็เล่นได้ แหม่...ก็แค่บาส"
"บอกไว้ก่อน ถ้ามีจูบ กูจูบจริงนะเว๊ย" ไอ้เปรมบอกผม
"เชี่ย เลวนะมึง"
"เอ้า เลวตรงไหนว๊ะ มันต้องมืออาชีพสิ การแสดงนะครับ ต้องสมจริงสิครับ" ไอ้เปรมบอกผมด้วยสีหน้ากวนตีนๆ
"เออๆเรื่องของมึง แต่มึงเป็นตัวโกง คงได้จูบกูหรอกนะ ไอ้เบสสิได้จูบแน่เพราะมันพระเอก" ผมบอกไอ้เปรม ไอ้เบสก็ยิ้มๆ
"ผมอ่ะได้จูบคุณแน่ๆครับนางเอกของผม แล้วผมอ่ะจูบจริงนะครับ ไม่มีการใช้มุมกล้อง" ไอ้เบสบอกผมแล้วก็เอามือมาดึงแก้มผมเล่น
"เชี่ยเบส มึงนี่ก็หื่นเหมือนไอ้เปรมอีกคนละ โคตรน่ากลัวอ่ะแต่ละคน"
ผมว่ามันสองคนแล้วก็ลุกจะเดินหนี ไอ้เปรมจับมือผมไว้แล้วก็ลุกขึ้นมายืนข้างๆผม
"กูหื่นได้มากกว่านี้อีกนะ แต่เฉพาะกับมึงแค่คนเดียว" ไอ้เปรมกระซิบข้างๆหูผม น้ำเสียงโคตรชั่วร้าย ผมสะบัดมือมันออกไปแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง
หลังจากพักเบรก ก็เป็นการเวิร์กชอปบทบาทของแต่ละคนครับ ผม ไอ้เบส ไอ้เปรม ต้องรับบทเป็นเพื่อนรักกันสามคน ทั้งสามคนเป็นนักบาสเกตบอลทีมเดียวกัน ในเรื่องผมแอบชอบไอ้เปรม แต่ไอ้เบสแอบชอบผม ผมมักจะปรึกษาไอ้เบสบ่อยๆเรื่องจะทำยังไงให้ไอ้เปรมรู้ว่าผมชอบมัน ไอ้เบสพอรู้ว่าผมแอบชอบไอ้เปรมก็พยายามตัดใจจากผมแล้วก็ช่วยผมเรื่องไอ้เปรม จนผมได้เป็นแฟนกับไอ้เปรม ไอ้เปรมก็ชั่วร้ายมาก มันติดพนันบอลแล้วก็เอาตัวผมไปใช้หนี้โดยการที่มอมยาผมแล้วถ่ายคลิป แต่ไอ้เบสรู้ก่อนเลยเข้าไปช่วยผมไว้ทัน เนื้อเรื่องคร่าวๆมีแค่นี้ครับ คือหนังสั้นเรื่องนี้เป็นหนังชาย-ชายก็จริงแต่ก็ต้องการตีแผ่เรื่องการเล่นพนันบอลในวัยเรียน ความรักระหว่างกลุ่มเพื่อน ผลเสียของการติดพนัน อะไรแบบนี้อ่ะครับ ก็ถือว่าเป็นพล๊อตเรื่องที่หนักอยู่สำหรับพวกผมที่เพิ่งจะได้แสดงเป็นครั้งแรก ไอ้เบสยังบ่นว่า บทแบบโคตรเศร้าอ่ะ ได้แต่แอบรักแต่ตอนหลังก็เป็นพระเอก ส่วนไอ้เปรมมันบอกว่าบทของมันมันเล่นได้แน่นอน ผมยังแซวไอ้เปรมว่า เลวๆแบบนี้เข้าทางมันเลย 55+ ส่วนผมเอง ผมก็คิดว่าค่อนข้างท้าทายมากกับบทบาทที่ได้รับ และที่สำคัญการที่ได้บทมาแบบว่าผมเป็นแฟนไอ้เปรม นั่นคือต้องมีฉากผมจูบกับไอ้เปรมเพื่อเซอร์วิส คนดูแน่ๆ.....
.
.
.
หลังจากเวิร์กชอปวันแรกเสร็จตอนบ่ายสามกว่าๆ พวกพี่ปล่อยผมกลับหอ ผมก็เดินมากับไอ้เบสแล้วก็ไอ้เปรม
"ไอ้เฟรมมึงจะกับหอเลยป๊ะ" ไอ้เปรมถามผม
"เออ กลับเลยดิมีการบ้านต้องทำ"
"งั้นกูไปห้องมึงก่อนได้ป๊ะ รอมึงทำการบ้านเสร็จจะได้เอาไปลอก"
"โน...ครับ...ทำเองสิครับการบ้านนะครับ" ผมว่าไอ้เปรม
"น๊าาาาาาา กูไม่อยากกลับบ้านอ่ะ" ไอ้เปรมอ้อนผม
"เบสมึงอ่ะไปไหนต่อ" ผมถามไอ้เบส
"จะไปหาพี่สาวแถวบางนาอ่ะแม่ส่งของมาให้ "
"อ่อ แล้วจะกลับมาเลยป่าว"
"อือ..กลับเลยดิ คงถึงไม่เกินสามทุ่มอ่ะ จะรอกินข้าวหรอ"
"เออดิ งั้นกูรอกินข้าวพร้อมมึงนะ จะกลับก็โทรมาละกัน" ผมบอกไอ้เบส มันก็พยักหน้าให้ผม
ไอ้เบสแยกกับผมแล้วก็ไอ้เปรมขึ้นรถไปหาพี่สาว ผมกับไอ้เปรมก็เดินกลับมาที่ห้องผม พอเข้ามาในห้อง ไอ้เปรมก็ดึงตัวผมให้ลงไปนอนบนเตียงแล้วมันก็ตามขึ้นมานอนกอดผมเอาไว้อย่างนั้น
"อย่าเพิ่งขยับ อย่าเพิ่งพูดอะไร ขอกูนอนกอดมึงแบบนี้ก่อน" ไอ้เปรมบอกผมพร้อมกับเอามือมาลูบหัวผมเล่น ผมก็เลยนอนนิ่งๆแบบนั้นอยู่ในอ้อมกอดของไอ้เปรมด้วยความรู้สึก งงๆ ว่าไอ้เปรมทำแบบนี้เพื่ออะไร...!!!!
**อิมเมจเปรม
หัวข้อ: @@18+[Dark Side One Night Stand]ตอนที่18.วันพักผ่อน Up.20 MAY 2017@@ (อ่าน 17278 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก