[เรื่องสั้น].. ผิด (ไหม) ที่รัก ~~~ [จบแล้ว]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น].. ผิด (ไหม) ที่รัก ~~~ [จบแล้ว]  (อ่าน 5176 ครั้ง)

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
พี่ไปป์คือดีงาม ส่งคนดีๆน่ารักๆมาให้ไปป์ด้วยนะ

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
สองคนเคลียร์กันแล้ว

คนที่สามคนนั้น
มาริวยังจำเป็นต้องไปเคลียร์อีกหรือเปล่า

จบหรือยัง??
กับสาวแฟนคลับคนนั้น

ไปป์รับบทพระรองได้สุดยอด
ดีจริงเลย

+1 ฮับ

ออฟไลน์ แมวนั้มมมมม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0





ตอนที่ 12






 
 
 
 
"ลืมกูแล้วใช่ไหม"  


เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทั้งคู่ผละออกจากอ้อมกอดก่อนจะหันไปมองเขา 

 
"หมดหน้าที่กูแล้วสินะ"  โบ๊ทพูดพลางเดินมานั่งลง
 
"อะไรของมึง"  มาริวถามเขา
 
"ไงเบนซ์ มีอะไรจะถามมันอ่ะ"  เขาไม่ตอบแต่หันไปถามเบนซ์แทน มาริวนิ่วหน้าอย่างสงสัย เบนซ์ส่ายหน้าปฏิเสธ
 
"มีอะไรจะถามริว"  เขาถามคนข้างๆ
 
"ไม่มี"  เบนซ์ส่ายหน้าไปมา
 
"บอกมันไปดิว่ายังอยากรู้เรื่องวันนั้น"
 
"อะไรที่โบ๊ท เบนซ์ไม่อยากรู้แล้ว"  เบนซ์ทำเสียงดุใส่หนุ่มแว่นที่ทำหน้ากวน
 
 
มาริวเข้าใจในสิ่งที่โบ๊ทบอก เขามองหน้าเบนซ์ก่อนจะถาม
 
 
"ทำไมเบนซ์ไม่ถามริวล่ะ"
 
"ก็เบนซ์ไม่อยากรู้แล้ว"
 
 
"เบนซ์..ริวอยากให้เบนซ์รู้ไว้อย่างเดียว ว่าริวไม่มีวันทำแบบนั้นกับใคร เพราะริวรู้ว่าเบนซ์ต้องเสียใจ"
 

"อืม..รู้แล้ว"
 
"ยังเชื่อใจริวไหม"  เขาถาม เบนซ์มองสบตาเขาก้อนจะพยักหน้า
 
 
"จะอ้วก.."  โบ๊ทเหลือบมองทั้งคู่แล้วบ่นพึมพำอย่างหมั่นไส้
 
"อะไรอีกล่ะ"  มาริวหันไปถามเขา
 
"ป๊าววว"  เขาปฏิเสธเสียงสูง 
 
 
มาริวหมั่นไส้ในท่าทีของเขา จับหน้าเบนซ์เข้ามาใกล้ก่อนจะกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางต่อหน้าเขา คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจแล้วดันตัวเขาออก
 
 
"เชี่ยยยยย..กูกลับล่ะ"  เขาอุทานเมื่อเห็นภาพตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้น
 
"ไม่นอนกับกูอีกหรอ"  มาริวแกล้งถามเขา
 
"ไม่นอน! เสียงดัง!...เกลียดพวกแม่ง"  โบ๊ทบ่นให้เขาแล้วเดินออกไป มาริวมองตามขำๆ ก่อนจะหันกลับมาเจอสีหน้าของคนตรงหน้า
 
 
"อะไรอ่ะ"  เขาถาม
 
"นิสัยไม่ดี"  เบนซ์ว่าเขา
 
"อะไร ริวยังไม่ได้ทำไรเลยนะ"  เขาพูดเสียงอ้อน
 
"แล้วไปแกล้งพี่โบ๊ททำ...อื้มม"  เสียงของเบนซ์ถูกกลืนหายไปพร้อมกับริมฝีปากที่ถูกเขาครอบครองอีกครั้ง ขณะที่มือหนากำลังจะทำอะไรที่มากกว่านั้นเบนซ์ก็ดันตัวเขาออก
 
 
 
"ทำไมอ่ะ"  
 
"ไปทำงาน"
 
"เบนนนนนนซ์"  เขาเรียกอย่างขัดใจ
 
"...ไปเร็ว"  เบนซ์บอกเขา เขาถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
 
 
"ไปด้วยกันนะ"  เขาพูดแล้วส่งมือให้ เบนซ์พยักหน้าก่อนจะจับมือเขาแล้วลุกขึ้น มือบางสัมผัสกับแหวนที่เขาใส่อยู่
 
"เดี๋ยวริว"  เบนซ์บอกแล้วล้วงแหวนที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา 
 
 
"แหวนคู่ก็ต้องใส่เป็นคู่ใช่มั้ย"  เบนซ์ถามเขาก่อนจะส่งแหวนวงนั้นให้เขา

"ใส่ให้หน่อย"  เจ้าตัวยิ้มแป้นบอกเขา ทำเอาเขาอดยิ้มตามไม่ได้

"ได้ครับ"  มาริวหยิบแหวนสวมที่นิ้วของคนตรงหน้าแล้วจับมือข้างนั้นขึ้นมาจูบแผ่วเบา
 
 
"เป็นคู่แล้วนะ"  เบนซ์บอกเขา เขายิ้มรับมองคนตรงหน้าก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาประคองใบหน้าหวานนั้นแล้วประกบริมฝีปากกับปากบางอย่างอ่อนโยน
 
 
"อื้อออ"  เบนซ์ตีเข้าที่แขนเขาเมื่อลิ้นเรียวเริ่มจะซุกซน ก่อนจะดันตัวเขาออก 
 
"อะไรอีกอ่า"  เขาแกล้งทำหน้าบึ้งใส่
 
"ไปทำงาน"  เบนซ์พูดจบก็ลากเขาออกจากบ้าน หลบซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำกับสัมผัสของเขา ตั้งแต่มาถึงไม่รู้ว่าโดนเขาจูบเข้าให้กี่รอบแล้ว
 
 
 
 
 
พอพี่นิคเห็นทั้งคู่เดินจับมือกันเข้ามาในร้าน ก็รีบเดินเข้ามาหา
 
"ไงมึง"
 
"อะไรพี่"  เขาถามอย่างงงๆ พี่นิคพยักหน้าไปทางเบนซ์ 
 
"ก็..."  เขาทำหน้าเขิน ตอบไม่ถูก
 
"เออๆๆ เข้าใจกันก็ดีแล้ว"  พี่นิคบอกก่อนจะหันมาทางเบนซ์
 
"พี่ขอโทษนะเว้ยเบนซ์"
 
"หะ ขอโทษ..อะไรครับ"  เบนซ์ทำหน้างงๆ
 
"เออ กูขอโทษละกัน"  พี่นิคบอกอีกครั้งก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ
 
 
"ต่อไปมึงก็เลิกทำหน้าเหมือนแดกยาเบื่อหนูมาทำงานสักทีนะ"  พี่นิคหันไปบอกมาริว 
 
"พี่เคยกินหรอ"  เขาถามกลับ
 
 
"มึงไปเลยไอ้ริว ก่อนที่กูจะไล่มึงออก"
 
"พี่จะไล่ผมออกกี่ครั้งละ"
 
"มึงจะออกมั้ยล่ะ!"  
 
"ไม่ออกไง"  เขาตอบพี่นิคก่อนจะหันไปบอกเบนซ์
 
"ไปก่อนนะ"  เบนซ์ยิ้มให้เขาก่อนจะพยักหน้า เขาจึงเดินไป พี่นิคหันมาหาคนตัวเล็กที่ยังยืนอยู่ข้างๆ
 
 
"มันรักมึงมากนะ"  เบนซ์ยิ้ม พยักหน้ารับรู้ พี่นิคเอามือขยี้หัวเขาอย่างเอ็นดู ก่อนจะบอกให้เขาไปนั่งที่โต๊ะ
 
 
เบนซ์จะเดินออกมาจะนั่งที่โต๊ะเดิมที่เคยนั่งแต่กลับมีคนนั่งอยู่ เขาจึงเดินมานั่งโต๊ะถัดไป 
 
 
มาริวที่อยู่บนเวทีรู้สึกอึดอัดตลอดเวลาที่หันไปทางเบนซ์ทีไรจะต้องเจอสายตาหนึ่งมองมองเขาอยู่เสมอ
 
 
 
พอร้องเพลงเสร็จเขาก็เข้าไปคุยงานกับพี่นิคที่หลังร้านสักพักก่อนจะออกมาหาเบนซ์ที่นั่งรออยู่ 
 
"กลับบ้านกัน"  เขาพูดแล้วส่งมือให้เหมือนอย่างเคย เบนซ์จับมือเขาแล้วลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะเดินไปก็มีเสียงเรียกเขาจากโต๊ะข้างๆ
 
 
 
"ริว"
 
 
เสียงเรียกที่ดังจากด้านหลังทำให้เขาจำต้องกลับหันไปมอง พายมองสองมือที่กุมกันแน่นก่อนลุกขึ้นมองหน้าเขา
 
 
"จะหลบหน้ากันไปถึงไหน"  เธอถามเขา
 
"ป่าวหนิ"  เขาตอบเสียงเรียบ
 
"พายขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม"
 
 
"มีอะไรครับ"
 
"ขอคุยสองคนได้ไหม"  เธอบอกเขา เบนซ์ทำท่าจะเดินออกไปแต่เขาจับมือไว้แน่น
 
 
"ถ้าจะคุยก็คุยตรงนี้เลยครับ"  
 
พายเหลือบมองเบนซ์ก่อนจะถามเขา
 
 
"เขามีอะไรดีกว่าพายหรอ" 

"ถ้าจะถามเรื่องแบบนี้ริวคงไม่จำเป็นต้องตอบ ขอตัวนะ"  เขาพูดแล้วทำท่าจะเดินไป

"ไม่กล้าตอบหรอ!"  เธอพูดขึ้นเสียงแข็ง
 
"แล้วพายล่ะมีอะไรดี"  เขาสวนกลับ
 
"ริว!!"  เธอเรียกเขาอย่างไม่พอใจ เขาจ้องหน้ากลับอย่างไม่ยอม
 
 
"มีอะไรจะพูดอีกไหมครับ"
 
"คิดว่าความรักแบบนี้มันจะเป็นไปได้หรอริว"
 
"ทำไมจะเป็นไปไม่ได้"  เขาถามเธอเสียงขุ่น
 
"ไม่อายหรอ?"  เธอถามเสียงเยาะ เมื่อได้ยินคำถามนี้เขามองหน้าเธอก่อนจะคว้าตัวเบนซ์มาแนบตัวแล้วก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มต่อหน้าเธอ...และทุกคนในร้าน
 
 
 
จูบที่เนิ่นนานเรียกสายตาจากคนในร้านให้หันมามอง เธอยืนมองเขา ดวงตาคู่สวยสั่นระริกราวกลับจะร้องไห้...เขาถอนปากออกก่อนจะหันกลับไปมองแล้วบอกเธอ
 
 
 
"จะอายทำไม จะเป็นใครก็มีความรักได้ทั้งนั้นแหละพาย...ก่อนจะถามริว พายถามตัวเองก่อนนะ ว่าพายไม่อายบ้างหรอกับสิ่งที่ตัวเองทำอ่ะ"
 
"ริว!!"
 
"ริวขอตัวก่อนนะ"  เขาตัดบทแล้วดึงเบนซ์ที่ยืนตัวแข็งทื่อเดินออกจากตรงนั้นทันที 
 
 
 
"เดี๋ยวริว"  เบนซ์เรียกเขาเมื่อเดินมาถึงรถ
 
"หืม?"
 
"ทำแบบนี้ทำไมอ่ะ"  เบนซ์ถามเขาเสียงขุ่น
 
"ขึ้นรถ"
 
"ริว!"
 
"เบนซ์ ขึ้นรถ"  เขาบอกเสียงเข้ม เบนซ์จึงจำต้องขึ้นรถตามเขาบอก แต่ตลอดทางคนตัวเล็กกลับนั่งเงียบ

 
"โกรธริวหรอ"  เขาถามเสียงอ่อนลง
 
"......"  เบนซ์นั่งนิ่งไม่ตอบเขา
 
"ริวขอโทษ"
 
"เบนซ์ไม่เข้าใจริวเลยอ่ะ"
 
"เบนซ์...เราจะไม่ทะเลาะกันเพราะคนอื่นอีกแล้วนะ"  มาริวบอกเขา เบนซ์ถอนหายใจก่อนจะเสหันไปมองนอกรถ
 
 
"เบนนนนซ์ ไม่งอนริวนะ..น้า"  เขาคว้ามือบางมาจับแล้วอ้อน
 
"ขับรถไป"
 
"หายงอนก่อน"
 
"......."
 
"เบนนนนนซ์"  เขาเรียกอีกครั้ง
 
"เออ"  เบนซ์บอกแล้วเอามือเขาออก มาริวมองท่าทางนั้นแล้วยิ้มขำ ก่อนจะแกล้งคนที่นั่งหน้าบึ้งตลอดทางให้ยิ้มได้ จนถึงบ้าน..
 
 
 
"เบนซ์ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวริวเก็บห้องก่อน"  
 
เขาบอกเมื่อเดินเข้ามาในห้อง เพราะของของเขาวางกระจัดกระจายเต็มไปหมดตั้งแต่เบนซ์ไม่อยู่ เบนซ์พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย
 
 
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เดินออกมาอีกทีก็เห็นว่าคนที่บอกว่าจะเก็บห้องนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว ส่วนของในห้องยังวางอยู่ที่เดิม 
 
 
เบนซ์มองเขาแล้วส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียงแล้วก้มมองสำรวจใบหน้าคมที่หลับอยู่ แต่แล้วต้องสะดุ้งเมื่อคนตรงหน้าลืมตาขึ้นมา..
 

"ริวอ่ะ"  มือวางตีเข้าที่หน้าผากเขาให้ทีนึง 
 
"เอ้า มาตีริวทำไมเนี่ย"
 
"แกล้งเบนซ์ไมอ่ะ" 
 
"ไม่ได้แกล้ง ก็นอนอยู่แต่รู้สึกเหมือนตัวอะไรมาจ้องหน้าเลยตื่นมาดู กลัวโดนลักหลับ" 
 
 
คำตอบของเขาทำให้โดนมือบางฟาดเข้าอีกหนึ่งที แต่คราวนี้กลับโดนเขาเอาแขนมากอดล็อกตัวไว้แน่น
 

"หื้อออ ปล่อยยย"  เบนซ์ดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขา
 
"จะไปไหน"
 
"นอนไงเล่า โอ้ยยย...ริว"  เบนซ์ร้องลั่นเมื่อเขากอดรัดตัวเองแน่นขึ้น 
 
 
เขาจับเบนซ์พลิกตัวมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างรวดเร็ว แขนสองข้างยังล็อกตัวคนตัวเล็กไว้อยู่...ตาคมไล่มองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่ออยู่ตอนนี้ ก่อนจะจูบแผ่วเบาที่หน้าผากของเขา
 
 
"คิดถึงจัง"  เขาบอกแล้วยิ้มให้คนตรงหน้า เบนซ์หลบสายตาเขาด้วยความเขิน
 
"ไปอาบน้ำ"  เบนซ์บอกเขา
 
"อาบทำไม"
 
"เอ้า ก็จะได้มานอนไง ไปปป"  เบนซ์พูดพลางดันตัวเขาออก...แต่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ได้แต่ยู่หน้าใส่
 
 
"ไม่คิดถึงริวหรอ"  เขาก้มลงกระซิบที่หูเบนซ์เสียงแผ่ว
 
"หื้ม ว่าไง"  เขาถามเมื่อเบนซ์ไม่ตอบเขา
 
"......"
 
"อื้มมมม"  เขาก้มลงจูบริมฝีปากเมื่อคนตรงหน้าไม่ยอมตอบเขาสักที
 
"จะตอบได้ยัง"  เขาถามอีกครั้ง
 
"อืมมม"  เบนซ์ตอบเขา
 
"อืมอะไร"  เขาถามก่อนจะกดริมฝีปากกับปากบางอีกครั้ง
 
"อื้มมม...ก็ตอบแล้วไง"  เบนซ์บอกเขา
 
"ตอบอะไรยังไม่ได้ยินเลย"  เขาทำหน้ากวนใส่ 
 
"นิสัย!"  เบนซ์ทำหน้าบึ้งใส่เขา
 
"ตกลงจะตอบไหม หรืออยากโดนอีก"  เขายื่นหน้าไปถามแล้วทำท่าจะจูบอีก 
 
"คิดถึง...คิดถึงไงเล่า"  เบนซ์รีบตอบเขา เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ แล้วกระซิบข้างหู
 
 
"แต่ก็โดนอยู่ดีนะ"
 
 
 
ริมฝีปากของเขากดทับลงบนกลีบปากบางอย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนไล่หาความหวานรอบปากบางนั้นอย่างโหยหา 
 
"อื้อออ"  เบนซ์ร้องอยู่ในลำคอ เขาละริมฝีปากออกให้คนตัวเล็กได้กอบโกยอากาศข้างนอก แต่เพียงไม่นานริมฝีปากบางก็ถูกเขาครอบครองอีกครั้ง
 
 
มือหนาไล้วนไปมาที่เสื้อนอนตัวบางของเบนซ์ ก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมแล้วดึงมันออกไปนอนนิ่งอยู่มุมห้อง
 
 
"ริววว"  เบนซ์ส่งเสียงห้ามเขาเมื่อมือหนาที่ไล้ลงต่ำเรื่อยๆกำลังจะไปยุ่งกับกางเกงนอนของเขา
 

"เบนนนนนซ์"  เขาเรียกเสียงอ้อน 
 
 
เมื่อคนตัวเล็กเงียบไปเขาจึงจัดการกางเกงตัวนั้นจนมันไปนอนเล่นที่พื้นอย่างรวดเร็ว เบนซ์ขนลุกซู่ไปทั้งร่างกายเมื่อขาเรียวสัมผัสเข้ากับตรงนั้นของเขาที่มันคับแน่นจนแทบจะทะลุออกจากกางเกงยีนส์ตัวหนา
 
 
เขาเลื่อนตัวขึ้นไปประกบริมฝีปากบางอีกครั้ง ก่อนจะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปโลมเลียในโพรงปาก ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดไปมากับลิ้นเล็กด้วยความต้องการ
 
 
ไม่นานมือหนาเข้าก็จัดการจัดเสื้อผ้าของตัวเอง จนทั้งคู่เปลือยเปล่า..
 
 
มาริวกดจูบไปที่ลำคอขาว ก่อนจะไล่ลงมาบนยอดอกที่แข็งขืน เบนซ์นอนบิดไปมาเมื่อแก่นกายของเขาสัมผัสกัน 
 
 
"อื้ออออออ"  เบนซ์ครางออกมาเมื่อลิ้นเรียวของเขาขบเม้มเข้าที่เม็ดทับทิมสีสวย มือหนาของเขายังไล้วนซุกซนไปทั่วร่างบางที่นอนบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน
 
 
ลิ้นเรียวของเขาไล่มาจนถึงหน้าท้องแบนราบ เขากดจูบไปที่แอ่งสะดือก่อนจะไล่ลงต่ำเรื่อยๆ
 
 
มือหนาไล้ไปมาที่ขาเรียวสวย สะโพกมนบิดไปมาเมื่อมือของเขาสัมผัสโดนแก่นกายของตัวเอง เขาเลื่อนตัวลงมาก่อนจะกอบกุมมันไว้ด้วยสองมือ
 
 
"ระ ริว..ริววว"  เบนซ์เรียกเขาเสียงแหบพร่า มาริวไม่ปล่อยให้คนรักทรมาน เขาก้มลงโลมเลียส่วนหัวของมัน มือหนาขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
 
 
"อ่ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อื้ออออ"  ไม่นานร่างบางก็กระตุกก่อนจะปล่อยลาวาสีขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องของตัวเอง
 
 
เบนซ์หายใจหอบถี่ ปิดเปลือกตาแน่น เขาเลื่อนตัวขึ้นมาจูบคางมนแผ่วเบาก่อนจะกดริมฝีปากกับปากบางอีกครั้ง 
 
 
"เบนซ์.."  เขาเรียกเสียงอ่อนโยน เบนซ์ค่อยๆลืมตาขึ้นมา 
 
"อย่าเพิ่งหลับสิ"  เขาพูดแล้วใช้มือลูบไล้ใบหน้าหวานไปมา 
 
"พอแล้ว"  เบนซ์บอกเขาเสียงแหบพร่า
 
"ได้ไง..ขี้โกง"  เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเลื่อนตัวลงมาไล้มือกับเรียวขาสวยก่อนจะจับมันพาดบ่าแล้วสอดแทรกแก่นกายที่คับแน่นเข้าไปในช่องทางนั้นจนสุด
 
 
"โอ๊ะะะ ริววววว!"  เบนซ์ร้องลั่นเมื่อจู่ๆเขาก็ดันมันเข้ามาโดยไม่เปิดทางก่อน เขาก้มจูบปากบางก่อนจะค่อยๆขยับเอวสอบเข้าออก
 
 
"อ๊าาา..อึก...จะ เจ็บบบ..ริว"  เบนซ์ร้องบอกเขาเมื่อเอวสอบเริ่มทำงานเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ของเขา
 
 
เบนซ์กัดริมฝีปากแน่นเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่วร่างกาย เขาก้มลงมาจูบริมฝีปากนั้น เบนซ์ปล่อยมันออกก่อนจะปล่อยให้ลิ้นร้อนของเขาได้เข้ามาชิมรสหวานในโพรงปากอีกครั้ง
 
 
"อึกกกกก...อื้ออออ"  เบนซ์ร้องลั่นเมื่อเขาขยับสะโพกก่อนจะถอนแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้าไปใหม่จนสุด.. 
 
 
ดวงตากลมทั้งสองข้างน้ำตาคลอ เขาถอนปากออกก่อนจะเลื่อนไปจูบซับน้ำตาที่คลออยู่นั้น เอวสอบยังทำงานของมันอย่างต่อเนื่อง
 
 
"อ๊ะ..อื้อออ ระ ริว...อื้มมม ริว"  
 
เบนซ์ร้องครางเมื่อเขากระแทกโดนจุดกระสัน เขาเร่งจังหวะกระแทกไปตรงจุดนั้นนั้นซ้ำๆ ร่างกายใกล้จะปลดปล่อยเต็มที
 
 
"อื้มมมม..อ่ะ..อ่าาาา" 
 
 
ไม่นานร่างของเขาก็กระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำขุ่นสีขาวในช่องทางนั้นจนคนตัวเล็กรู้สึกอุ่นวาบที่ช่องท้อง... 
 
 
เขาค่อยๆถอดแก่นกายออกจากตัวเบนซ์ ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วดึงอีกฝ่ายเข้ามาซบที่อก เบนซ์นอนหายใจแรงบนอกเขา
 
 
"เบนซ์.."  เขาเรียกคนที่ยังนอนนิ่งอยู่ เบนซ์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองเขา มาริวจับคนตัวเล็กนอนลงอีกครั้งแล้วเท้าแขนมองหน้าเขา มือหนาเกลี่ยผมปรอยผมก่อนจะจูบลงที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน
 
 
"ริวรักเบนซ์นะ"  เขาบอกแล้วยิ้มให้ เบนซ์พยักหน้ารับ
 
"เราเริ่มกันใหม่นะ"
 
"หืม?"  เบนซ์ทำตาโตใส่เขา
 
"ไอนี่ทะลึ่งว่ะ"  เขาแกล้งว่าเมื่อเห็นอาการของคนตรงหน้า
 
 
"ริวหมายถึงเรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ"
 
"อื้มมม"  เบนซ์แอบผ่อนลมหายใจก่อนจะตอบเขา 
 
"ไออ้วนเอ้ย"  เขามองอย่างเอ็นดูแล้วดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด กอดเขาไว้อย่างหวงแหน เบนซ์ขยับไปซุกที่อกเขาก่อนจะค่อยๆหลับตาลง...





-------------------------


อ่านต่อด้านล่างค่ะ


ออฟไลน์ แมวนั้มมมมม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0








"ทำไมริววางของเกะกะแบบนี้เนี่ยหะ ดูสิผ้าก็ไม่ซัก ทำไมปล่อยให้มันเยอะแยะขนาดนี้" 

เสียงแหบๆบ่นเป็นชุดแต่เช้า ส่วนอีกคนได้แต่นอนเอามืออุดหูทำหน้าบู้อยู่บนเตียง เบนซ์หันไปมองเขาแล้วส่ายหน้าอย่างระอา


"ตลอดเลยริว"  เบนซ์เดินไปตีแขนเขาแล้วจะเดินไปเก็บของต่อ แต่เขากลับคว้าแขนเล็กไว้ก่อนจะดึงมากอด

"ปล่อยเลย แล้วไปอาบน้ำ!"  เบนซ์ดุเขา

"ไม่เอาาา อยากกอด"  เขาอ้อน

"ริว ถ้าไม่ปล่อยจะให้เก็บห้องเองนะ"  คนในอ้อมกอดยื่นคำขาดเสียงแข็ง เขาถอนหายใจเซ็งๆก่อนจะยอมปล่อย


"ไปกินไรมาแต่เช้าเนี่ยหะ บ่นจังเลย"  เขาว่าพลางลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัว

"แล้วมันน่าบ่นไหมล่ะ เมื่อคืนบอกจะเก็บก็ไม่เก็บ"

"โอ้ยๆๆๆๆ ไม่อยากฟังแล้ว"  เขาแกล้งโวยวายเสียงดังแล้วถอนหายใจ

"ไม่อยากฟังแล้วปล่อยให้รกทำไมล่ะ"


"แล้วใครให้หายไปเล่า"  เขาสวนขึ้น เบนซ์ชะงักทันทีเมื่อเขาพูดจบ มาริวรู้ตัวว่าตัวเองปากไวอีกแล้ว

"เดี๋ยวริวอาบน้ำแล้วมาช่วยเก็บนะ"

"อื้ม"  เบนซ์พยักหน้ารับแล้วเดินเลี่ยงไปเก็บของอีกฝั่ง เขาเดินเข้าห้องน้ำอย่างเซ็งๆ อยากจะตบปากตัวเองแรงๆให้สักที

 


"นี่แผ่นเกมเบนซ์ใช่ไหม"  เขาถามพลางชูแผ่นซีดีในมือให้คนที่อยู่อีกฝั่งดู เบนซ์เงยหน้ามามองเขาก่อนจะพยักหน้ารับ

"อื้ม ยืมพี่โบ๊ทไว้น่ะ"  คนตัวเล็กว่าแล้วก้มหน้าเก็บของต่อ


เมื่อเขาเห็นเบนซ์ยังนิ่งอยู่จึงเดินเข้ามาหาแล้วหยิบถุงในมือคนตรงหน้าออกจากมือบางนั้น ก่อนจะจับมันมากุมไว้


"ขอโทษนะ"  เขาพูดอย่างอ่อนโยน

"ขอโทษทำไม"

"ก็ริวปากไวอีกแล้วอ่ะ ไม่รู้ทำไมแก้ไม่หายสักที เบนซ์ลองตบสักทีไหม"  เขายกมือบางที่กุมอยู่ข้างหนึ่งมาตีที่ปากของตัวเอง

"ริว"  เบนซ์ถอนหายใจแล้วเอามือออก


"ไม่โกรธริวใช่ไหม"

"ไม่ได้โกรธ"

"เบนซ์..."  เขาคว้ามือบางมาจับอีกครั้งก่อนจะดึงคนตัวเล็กนั่งลงบนเตียงแล้วพูดจริงจัง


"ริวไม่สัญญานะว่าจะไม่ทำให้เบนซ์งอนหรือโกรธอีก เพราะบางทีริวอาจจะเผลอพูดไม่ดีหรือทำให้เบนซ์ไม่พอใจอีกก็ได้...แต่ริวสัญญาว่าไม่ว่าจะยังไงริวจะไม่ยอมให้เบนซ์ห่างจากริวไปไหนอีกแล้ว"

"อื้ม"  เบนซ์พยักหน้ารับ รับรู้ความหมายจากทุกคำที่เขาพูด

"ขอโทษนะสำหรับที่ผ่านมา"

"ไม่อยากพูดเรื่องเก่าแล้ว มันผ่านไปแล้ว"

"รู้...แค่อยากขอโทษ เบนซ์จำได้ไหมว่าเบนซ์เคยพูดกับริวว่า ถ้าวันนึงเบนซ์ไม่มีริวเบนซ์ไม่รู้จะอยู่ยังไง"

"อื้ม จำได้"

"วันนี้ริวรู้สึกเหมือนเบนซ์เลย ถ้าไม่มีเบนซ์ริวก็คงอยู่ไม่ได้"  เขามองคนตรงหน้าเต็มตา

"แต่เบนซ์ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว"  เขานิ่งไปเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย


"ตอนนี้เบนซ์รู้สึกว่า ถ้าไม่มีริวเบนซ์ก็อยู่ได้...แต่คงไม่มีความสุข"  เบนซ์บอกเขาแล้วยิ้มให้ เขายิ้มออกเมื่อได้ยินประโยคหลัง

"เบนซ์ก็เป็นความสุขของริว ที่ผ่านมาเราอาจจะผิดพลาดกับบางเรื่อง แต่ริวจะเลิกพูดแล้วว่าใครผิดหรือใครถูก ต่อไปนี้เราจะฟังกันมากขึ้นเพื่อเข้าใจกันมากขึ้น โอเคไหม"

"อื้ม"

"อย่าหายไปจากริวอีกนะ"

"ไม่หายหรอกถ้าริวไม่ไล่"  เบนซ์แกล้งว่าให้เขา เขาทำหน้าบู้ก่อนจะดึงคนตรงหน้ามากอดแน่น

"ไม่ไล่แล้ว ไม่แล้ว ฮื่ออออ"  เขาทำเสียงกระเง้ากระงอดเพราะรู้ว่าถูกประชดใส่ เบนซ์ขำก่อนจะกอดเขาตอบ





"กูดีใจนะที่เห็นมึงยิ้มอีกครั้ง"  เพียวพูดขึ้นขณะที่พวกเขานั่งกินข้าวกันอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

"กูก็ขอบคุณพวกมึงเหมือนกันที่ไม่เคยทิ้งกู"  เบนซ์บอกแล้วยิ้มให้ ไม่ว่าจะยังไงก็มีเพื่อนนี่แหละที่คอยอยู่ข้างๆเขาเสมอ


"แล้วนี่พี่ริวเมื่อไหร่จะมาวะ"  เดย์ถามขึ้น ทำเอาคนตัวเล็กนึกได้ว่านัดเขาไว้เหมือนกัน เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะกดโทรหา


"นั่นไงพี่ริว"  ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะรับ สองก็เห็นเขาเดินเข้ามาในร้านพอดี

"โทษทีว่ะ รถติดชิบหาย"  เขาว่าพลางมองสองที่นั่งอยู่ข้างๆคนของเขา

"นั่งก่อนดิพี่"  สองบอก

"ครับ กูก็จะนั่งนี่ล่ะ มึงก็ลุกสิครับ"

"โห อะไรอ่ะ ผมมาก่อนนะ"  สองบ่นแต่ก็ยอมลุกให้เขานั่งตรงนั้น

"มึงมาก่อนแต่นี่แฟนกูครับ"  เขาพูดอย่างกวนๆแล้วนั่งลงข้างๆเบนซ์ คนตัวเล็กยิ้มขำเมื่อเพื่อนโดนเขากวนใส่


"จะกินอะไร"  เบนซ์ถามเขาบ้าง

"กินแฟน"

"โอ้ยยย/หูยยย/โหยยย"  เมื่อเขาพูดจบ รั่นน้องทั้งสามก็ทำหน้าเหม็นเบื่อที่เขามาหวานกับเพื่อนตัวเองต่อหน้าแบบนี้

"อย่าเยอะ"  เบนซ์ดุเข้าให้เพราะอายเพื่อน

"ฮ่าๆๆ เอาเหมือนเบนซ์ก็ได้"  เมื่อเขาบอกเบนซ์จึงหันไปสั่งกับพนักงานให้


"มาถึงกันนานแล้วหรอ"  เขาถาม

"ก็สักพักแล้ว แล้วคุยงานเป็นไงบ้างอ่ะ"  เบนซ์ตอบแล้วถามเขากลับ

"ก็โอเคแหละ แต่ช่วงนี้ริวอาจจะร้องดึกขึ้นเพราะพี่นิคจะลองให้นักร้องใหม่ร้องตอนช่วงริวดูอ่ะ"

"ได้นักร้องใหม่แล้วหรอพี่"  สองถาม

"ได้แล้วเว้ย สวยด้วย"  เขาหันไปยิ้มกับสอง เลยโดนคนข้างๆตีแขนเข้าให้ทีนึง

"เอ้า มาตีทำไมเนี่ย"

"นี่ไปคุยงานหรือคุยกับใคร"

"คุยงานสิ ฮ่าๆๆ ทำไม คิดว่าริวจะไปคุยกับนักร้องใหม่หรอ"  เขายิ้มขำเมื่อเห็นคนข้างๆเริ่มหน้าบึ้ง

"ไม่รู้!"  เบนซ์กระแทกเสียงใส่เขา

"อะไรวะ มางอนอะไรเนี่ย" 

"......"

"แค่บอกเขาสวยเฉยๆเอง เห้อ ไม่หึงน่าที่รัก ยังไงริวก็รักเบนซ์คนเดียวน่า"  เขาเอื้อมไปหยิกแก้มกลมอย่างง้อๆ

"อะไรริว"  เมื่อเขามาบอกรักต่อหน้าคนเยอะแยะแบบนี้ก็ทำเอาเจ้าตัวเขินจนหน้าแดง

"หายงอนยัง ถ้ายังไม่หายจะจูบโชว์ละนะ"

"ไอ้ริว ไม่เอา"  เบนซ์รับผลักเขาออกเมื่อเขาแกล้งเขยิบเข้ามาใกล้ หึ่ยยย คนบ้าอะไรกวนชะมัด!



"อ้าวพี่ไปป์"  เสียงเบนซ์พูดขึ้นขณะทุกคนในโต๊ะกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน มาริวที่นั่งอยู่ข้างๆนิ่งไปเมื่อได้ยินชื่อของใครอีกคน

"สวัสดีครับ/ค่ะ"  เพียว สองและเดย์ไหว้ทักทายเขา มีเพียงหนึ่งคนบนโต๊ะที่นั่งหน้านิ่ง

"หวัดดี มากันนานแล้วหรอ"  ไปป์ถามพวกเขา

"สักพักแล้วล่ะค่ะ"  เพียวตอบไป

"พี่ไปป์มาคนเดียวหรอครับ"  เดย์ถาม แต่ยังไม่ทันที่เขาจะตอบอะไรเบนซ์ก็ชวนเขาขึ้น

"นั่งด้วยกันไหมครับ"


ปึ่ก!


เสียงวางแก้วน้ำกระแทกลงบนโต๊ะอย่างแรงพร้อมกับร่างสูงที่ลุกขึ้น

"กูอิ่มละ ไปรอข้างนอกนะ"  เขาพูดเสียงแข็งพลางจะเดินไป แต่ไปป์พูดขึ้นก่อน

"ไม่เป็นไร พอดีพี่มากับแฟนน่ะ"  ไปป์พูดพลางหันไปหาคนที่เพิ่งเดินเข้ามาทีหลัง หนุ่มตี๋น่าตาน่ารักยิ้มทักทายพวกเขา

"อ้อ โอเคครับ"  เบนซ์บอกแล้วยิ้มให้ เขายิ้มรับก่อนจะจับมือคนตัวเล็กกว่าเดินไปนั่งที่โต๊ะอีกฝั่ง


"จะนั่งได้ยัง"  เบนซ์ถามคนที่ยังยืนนิ่ง เขากระแทกตัวลงนั่งทำหน้าบึ้ง

"แค่ชวนเขานั่งด้วยเฉยๆเอง เห้อ ไม่หึงน่าที่รัก ยังไงเบนซ์ก็รักริวคนเดียวน่า"  เบนซ์เอาคำพูดของเขามาล้อเลียน เขามองค้อนอย่างหมั่นไส้

"กวนตีน"

"หายงอนยัง ถ้ายังไม่หายจะจูบโชว์ละนะ"  เพียวพูดขึ้นอย่างล้อๆเมื่อเห็นหนุ่มรุ่นพี่ยังทำฟอร์มใส่เพื่อนตัวเอง

"ยัง"  เขาตอบแล้วยักคิ้วให้

"แล้วแต่"  เบนซ์ทำไม่สนใจแล้วเสยกแก้วน้ำขึ้นมาดูด

"ไม่ง้อหน่อยหรอ"  เขาแกล้งถาม

"ไม่"

"นิดนึงดิ"

"ไม่!"

"ใจร้ายว่ะ แฟนใครก็ไม่รู้"  เขาหันไปพยักเพยิดกับคนอื่นอย่างหาพวก

"เออ แฟนใครก็ไม่รู้ เนอะ"  เบนซ์ทำตามเขาบ้าง

"แฟนกู! กวนตีนละอ้วน"  เขาบอกเสียงแข็งก่อนจะคว้าคออีกคนเข้ามาใกล้แล้วหอมลงบนแก้มใสอย่างหมั่นเขี้ยว


"โอ้ยริว! อายเขาบ้างไหมเนี่ย"  เบนซ์ต่อว่าเขา หน้าหวานๆแดงก่ำ

"อายทำไมคนเยอะแยะ" 

"หน้าด้าน"

"หน้าด้านก็แฟนมึงอ่ะ"  เขาตอบรับหน้าตาเฉย ทำเอาอีกคนยู่หน้าใส่อย่างหมั่นไส้

"โอ้ย พอๆๆ อีกนิดจะอิจฉาแล้วเนี่ย"  เพียวพูดขึ้นเมื่อเห็นทั้งคู่นั่งเถียงกันไปมา

"อิจฉาก็หาแฟนสิครับเพื่อน"  เดย์บอกเธอ

"ถ้าแฟนมันหาง่ายก็ดีสิวะ"

"งั้นจงขึ้นคานต่อไป"

"ไอ้เดย์!"  เพียวเรียกเขาเสียงแข็งก่อนจะฟาดมือลงบนไหล่คนข้างๆอย่างแรงเมื่อเขากวนใส่ เบนซ์นั่งมองเพื่อนแล้วขำ นี่ล่ะนะเพื่อนของเขา คุยกันดีๆได้ไม่เท่าไหร่ก็กลับมากัดกันเหมือนเดิม



เมื่อกลับถึงบ้าน ทั้งคู่มานั่งดูหนังกันที่ห้องนั่งเล่น


"เบนซ์ ถามไรหน่อยดิ"

"ว่า"  เบนซ์ตอบรับโดยที่สายตายังจ้องอยู่ที่ทีวีจอใหญ่ตรงหน้า

"มันมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ใคร"  เบนซ์หันมาทำหน้าสงสัยใส่เขา

"ก็ไอ้นั่นไง"

"นั่นไหน"

"เบนซ์ อย่ากวน"

"แล้วเรียกเขาดีๆไม่ได้หรอ"  เบนซ์ถาม เขาถอนหายใจยาวอย่างเหนื่อยหน่ายใจ

"เออ แล้วจะตอบได้ยัง"

"ก็ไอ้สองเพิ่งบอกเมื่อไม่นานนี้แหละ เห็นว่าเป็นน้องชายของเพื่อนพี่เขา"

"หรอ"

"แล้วอยากรู้ไปทำไม"  เบนซ์ถามเขากลับ

"เปล๊า ถามเฉยๆ"  เขอตอบแล้วจับอีกคนนอนลงบนตักของตัวเอง มือหนาลูบเลือนผมนุ่มไปมา

"หึงหรอ"  เบนซ์ถามเขาอีกครั้ง

"อะไร จะหึงทำไม"

"แล้วตอนอยู่ร้านอาหารจะไปไหน"

"ก็..."  เขาไม่รู้จะตอบยังไงเลยได้แต่นิ่งไป

"ไม่เชื่อใจกันหรอ"

"แค่เผลอหงุดหงิดน่า"

"นั่นแหละเพราะไม่เชื่อใจ"

"ไม่ได้ไม่เชื่อใจสักหน่อย"

"แล้วอะไร"  เบนซ์ไล่ต้อนเขา

"เออ...หึงก็ได้ กูหึงโอเคไหมครับ"  สุดท้ายเขาก็จนมุม

"หึงทำไม ก็รู้ว่าไม่ได้มีอะไรแล้ว"

"ทำไมจะหึงแฟนตัวเองไม่ได้ล่ะวะ โอ้ย ไม่เอาไม่พูดเรื่องคนอื่นละ"  เขาว่าแล้วเอามือปิดปากคนที่นอนอยู่ เบนซ์ขำคิกอยู่ในลำคอ ยิ้มตาหยี


"ยิ้มอะไร"  เขาถามเมื่อเห็นอีกคนยังยิ้มไม่หยุด

"ยิ้มเฉยๆ มีความสุข"

"มีความสุขที่ได้แกล้งริว?"  หน้าคมเลิกคิ้วถาม

"มีความสุขที่ได้อยู่กับริวต่างหาก"

"ไอ้บ้า"

"เขินล่ะสิ...เบนซ์พูดเล่น ฮ่าๆๆ" 

"ไอ้อ้วน!"  เขามองคนตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากบางที่หัวเราะเยาะใส่เขา กวนนักใช่ไหม เดี๋ยวจะทำให้ไม่กล้ากวนใส่อีกเลย หึ!




ความสุขของแต่ละคนอาจแตกต่างกันออกไป

บางคน มีความสุขที่ได้รัก

บางคน มีความสุขกับการแอบรัก

บางคน มีความสุขกับการอยู่กับคนรัก


หากความรักของแต่ละคนนั้นควบคู่ไปกับการมีความสุข อย่าปล่อยให้ความสุขนั้นหายไป...ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม





_____________________________________________________________



จบแล้วค่าาาาาาา :)

ขอบคุณสำหรับการติดตาม
และคอมเม้นต์จากทุกๆคนในทุกๆตอนเลยนะคะ
สำหรับมือใหม่อย่างเรามันเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ
ตอนนี้ตอนสุดท้ายแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาอ่านนะคะ
แล้วเจอกันใหม่เมื่อมีโอกาส ^^

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
คนที่ใช่..ยังไงก็ใช่อยู่วันยันค่ำ
ส่วนคนที่ไม่ใช่..ต่อให้พยายามแทบเป็นแทบตาย
สุดท้ายมันก็เหมือนกับสายลมที่ผัดผ่านมาแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านเลยไป

ความรักต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ
รักก็คือรัก ไม่เห็นจะต้องมีเหตุผลอะไรเลย

เข้าใจตรงกันนะ

มาริวกับเบนซ์ก็ยังรักกันอยู่
ถึงจะง้องอน ทะเลาะบ้างแต่ก็รักกัน

หุหุ

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ทุกวันนี้มีคนแบบพายเยอะมาก รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วก็ยังอยากจะได้ :m16:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ดีที่เข้าใจกัน ถ้าไม่ได้พี่โบ๊ทคงแย่ ตอนแรกแอบคิดว่าจะคิดไม่ซื่อกะเบนซ์รึป่่าว
เป็นกำลังใจให้ รออ่านเรื่องใหม่นาจา   :bye2:

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
สนุกมากครับ .................. พี่ไปป์น่าจะได้กับพี่โบ๊ท  :hao7:


ขอบคุณครับ

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
คู่กันยังไงก็คู่กันเนอะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ noonit

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ขนาดออกตัวว่าเป็นมือใหม่...สำนวนการเขียนยังน่าอ่านเลยค่ะ สนุกมากมีความซับซ้อนใจหนึ่งก็รู้สึกว่าอยากให้เลิกกันเลยเถอะ ปวดใจพอสมควร รอติดตามเรื่องใหม่นะคะ

ออฟไลน์ แมวนั้มมมมม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ขอบคุณมากๆนะคะ  :o8:

ออฟไลน์ mmacchiato

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
พออ่านมาตอนกลางๆเรื่องแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
คนเขียนเขียนได้เก่งมาก ไม่มีคำผิดเลยเวลาอ่านเลยไม่รู้สึกเสียอรรถรส

ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่าน

ออฟไลน์ แมวนั้มมมมม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ขอบคุณมากๆนะคะ  :o8:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด