อดทนไว้ๆ
อดทนไว้
ขันติๆๆๆ
อดทนไว้นะเรื่องเม้นท์
เราจะไม่ตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น
แต่จะให้บทเรียนต่อไปนี้เป็นตัวตอบโต้แทน
ขอชี้แจงหน่อยนะคร้าบ กลัวนักเรียนสับสน(ทางเพศ)อ่ะ แบบว่าบทนี้เป้นบทที่ ๒๙ นะคร้าบ บทที่แล้วโน้นๆๆๆๆๆๆที่ว่าสรุปบทเรียนเป็นบทที่ ๒๘ นะคร้าบ ถ้าเข้าใจแล้วมาอ่านกันเลยนะคร้าบบบ ตั้งใจเรียนกันด้วยนะคร้าบ
:เฮ้อ:ไม่อยากจะบอกเลยว่า ตอนนี้พ่อยอดชายนายโก๋ของครู กำลังงอนครูกอล์ฟสุดหล่ออย่างแรง
บทเรียนที่ ๒๙ แตกหัก
หลังจากที่ไอ่กอล์ฟกับไอ่น้องต้นตกลงเป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการ ถึงกับขั้นว่าไอ่น้องต้นอยากให้ไอ่กอล์ฟไปอยู่ที่คอนโดด้วย ตอนแรกไอ่กอล์ฟก็ตั้งใจว่าจะไปอยู่หรอก แต่คิดไปคิดมามันรู้สึกไม่สะดวกใจยังไงไม่รู้ เพื่อเพื่อนไอ่กอล์ฟหรือเพื่อนไอ่น้องต้นมาหามันจะยังไงๆอยู่ ไอ่กอล์ฟเลยตัดสินใจอยู่ที่หอเดิมแต่ส่วนใหญ่จะแอบแวบไปอยู่กับไอ่น้องต้นมากกว่า
ส่วนไอ่เด็กเกรียนคนนั้น มันก็ยังมาคงเฝ้าคอยเจอไอ่กอล์ฟที่โรงอาหารเหมือนเคยแทบทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไอ่กอล์ฟกับไอ่น้องต้นไปโรงอาหารที่คณะแล้วไม่เห็นมันเลย บางวันมันก็ขี่มอไซค์มา บางวันมันก็ขับรถเก๋งของมันมา มาแต่ละวันก็มาพร้อมดอกไม้บ้าง ขนมบ้าง ของขวัญต่างๆนานา แต่ที่ขาดไม่ได้คือการ์ดที่เขียนพร่ำเพ้อคำขอโทษและคำบอกรักไอ่กอล์ฟอยู่อย่างนั้น คนที่รับของจากมันก็ไม่ใช่ใครอื่นคือไอ่น้องต้น ส่วนไอ่กอล์ฟไม่แม้แต่ชายสายตามองมันให้เสียลูกกะตา มีเป็นบางครั้งที่ไอ่กอล์ฟจะรับของที่มันให้มาแล้วก็โยนทิ้งหรือทำลายต่อหน้าต่อตามันเพื่อความสาแก่ใจ เป็นอย่างนี้อยู่ร่วมเดือนกว่าๆจนใกล้เปิดเทอม
“ต้น จันทร์หน้าก็เปิดเทอมแล้วนะ เผลอแป๊บเดียวเอง เตรียมตัวหรือพร้อมยัง”ไอ่กอล์ฟที่เพิ่งเสร็จกามกิจจากไอ่น้องต้นเอ่ยถามพร้อมโอบกอดให้กระชับขึ้น
“พี่กอล์ฟแค่เปิดเทอมสองเอง ทำไมต้นต้องเตรียมตัวอะไรด้วย”ไอ่น้องต้นตอบแล้วซุกหน้าลงที่อกของไอ่กอล์ฟ
“อ้าว...ต้องเตรียมซิครับ ก็พี่นะเรียนปีสี่ ฝึกสอนเสร็จแล้ว เรียนแค่สามวิชาต่อสัปดาห์ เรานะเรียนตั้งเจ็ดวิชา ต้องเตรียมตัวจัดเวลาให้พี่ดีๆรู้ไหม”ไอ่กอล์ฟพูดแล้วค่อยๆพรมจูบไปตามใบหน้าของไอ่น้องต้น
“พอแล้วครับพี่กอล์ฟ จะเก้าโมงแล้ว ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย เดี๋ยวต้นต้องไปคณะอีก”ไอ่น้องต้นรีบปฏิเสธก่อนที่จะเคลิบเคลิ้มไปตามอารมณ์ของไอ่กอล์ฟที่อยากเอาไม้กอล์ฟลงหลุมของต้นไม้อีกรอบ
“พอก็ได้ แต่เย็นนี้ ขอแถมนะ”ไอ่กอล์ฟพูดหยอก
“พี่กอล์ฟนี่ เสือซ่อนเล็บจริงๆ ตอนแรกต้นนึกว่าพี่กอล์ฟจะเรียบร้อยซะอีก ที่ไหนได้ เสือดีๆนี่เอง”ไอ่น้องต้นที่อายจนแก้มแดงรีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วไปเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่งเพื่อที่จะอาบน้ำ
“ไม่ใช่เสือธรรมดาด้วยนะ เสือไบอ่ะ รู้จักไหม ฮ่าๆ”ไอ่กอล์ฟแซวส่งท้ายก่อนที่ไอ่น้องต้นจะเดินเข้าห้องน้ำ
และแล้วผมกับไอ่น้องต้นก็ไปที่คณะด้วยกัน ระหว่างที่ขับรถ(โดยที่ตอนนี้ไอ่กอล์ฟขับเป็นแล้ว ก็ไอ่น้องต้นนั่นแหละที่สอน) ไอ่น้องต้นก็ถามขึ้นมาว่า
“ไหนว่าจะไม่มาอ่ะ พี่กอล์ฟ”พร้อมทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นไอ่กอล์ฟรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวออกมาที่คณะด้วย
“ก็ไม่มีอะไร แค่อยากมาขับรถให้เรานั่งไง”ไอ่กอล์ฟตอบซะหวานเลยครับ
“ต้นรู้นะ ว่าพี่อยากมาแกล้งน้องเขาอีกใช่ป่ะ”ไอ่น้องต้นรู้ใจผมเป็นที่สุด ใช่แล้วครับ วันนี้ที่ไอ่กอล์ฟมาก็เพื่อที่จะมาทำให้ไอ่เกรียนมันเจ็บใจเล่น
“ทำเป็นรู้ดีนักนะ เราน่ะ”ไอ่กอล์ฟบอกแล้วเอามือไปขยี้ผมของไอ่น้องต้นมันเบาๆ
“พี่กอล์ฟ ต้นถามพี่กอล์ฟจริงๆนะครับ ทำไมพี่กอล์ฟไม่ไปพูดกับน้องเขาดีๆ ไม่ใช่มาเล่นอะไรกันอย่างนี้”ไอ่น้องต้นเคยแนะนำวิธีนี้กับผมหลายครั้ง แต่ผมคิดว่าผมกับมันไม่มีอะไรที่ต้องพูดคุยกันอีก
“วิธีนี้ก็ดีแล้วนี่ เหมาะสมกับมันดี มันทำให้พี่เจ็บยังไง มันต้องเจ็บกว่าหลายเท่า แต่พี่ว่าเราเองก็ชอบไม่ใช่เหรอ เห็นรับของจากมันบ่อยนี่ พักหลังมานี้”ไอ่กอล์ฟได้ทีแขวะไอ่น้องต้นคืน
“ไม่ต้องมาลากต้นไปเอี่ยวด้วยเลย ของที่เอามาก็เอามาให้พี่นั่นแหละ พวกขนมต่างๆที่พี่กินในห้องต้น เว้นแต่พวกดอกไม้กับตุ๊กตาพวกของประดับต้นจะเอาไปไว้ที่ห้องของพี่ที่หอพี่ก็ไม่เอา ต้นเลยต้องเอามาไว้รกที่คอนโดต้นอย่างที่พี่เห็นนั่นแหละ”เป็นจริงอย่างที่ไอ่น้องต้นมันว่า ของพวกนั้นน้องต้นรับมาก็จะเอามาให้ผมทั้งหมด
ผมเคยถามว่ารับมาทำไม ไอ่น้องต้นให้เหตุผลว่าเสียดายของแล้วก็เห็นใจไอ่เด็กเกรียนนั่น ลองคิดดูว่าถ้าเป็นพี่กอล์ฟเอาของมาให้ต้นแล้วต้นทิ้งลงถังขยะบ้างพี่กอล์ฟจะรู้สึกยังไง นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไอ่กอล์ฟไม่ห้ามไอ่น้องต้นรับของมันอีก
“งั้น วันนี้พี่จะรับเองกับมือเลยก็แล้วกันนะ จะได้สมใจเรากับไอ่นั่น”ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยเล่ห์นัย
“จะแกล้งอะไรน้องเขาอีกล่ะ สงสารน้องเขาบ้างเถอะพี่กอล์ฟ อ้อ...ลืมไปพี่มันพวกซาดิสก์ ชอบทำให้คนอื่นเจ็บใจถึงจะลงทุนลงแรงขนาดไหนก็ช่าง ต้นอยากรู้จริงๆเลยถ้าต้นทิ้งพี่ไป พี่จะทำยังไงกับต้นบ้างนะ”ไอ่น้องต้นมันพูดทีเล่นทีจริง
“ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิดที่จะไปจากพี่ จำไว้ แล้วซาดิสก์หรือไม่ เย็นนี้รู้แน่ ฮ่าๆ”ไอ่กอล์ฟคาดโทษไอ่น้องต้น
พอไปถึงคณะ ผมกับไอ่น้องต้นก็ตรงไปที่โรงอาหารก่อนเลยครับ เพราะนี่มันจะเที่ยงแล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย และก็เป็นอย่างที่คาดไว้ ผมมองเห็นไอ่เด็กเกรียนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งในโรงอาหาร
ผมไม่รู้ว่ามันเฝ้าคอยนานเท่าไหร่แต่ที่รู้ๆเวลาที่ผมหรือไอ่น้องต้นมาที่โรงอาหารคณะจะต้องเจอมันทุกครั้งแล้วมันก็จะเอาของมาให้ เสร็จแล้วก็จะนั่งทานข้าวโต๊ะที่ห่างผมออกไปอย่างน้อย 3 ช่วงโต๊ะ บางวันที่ผมอารมณ์ดีหน่อยผมก็จะเฉยๆไม่ทำหรือมีปฏิกิริยาอะไร แต่วันไหนที่ผมฉุนๆผมก็จะลงมือจัดการกับมัน บางที่ก็ฉีกการ์ดมันทิ้ง ขว้างของที่มันให้มาทิ้งบ้าง แล้วแต่อารมณ์ความสะใจของผมในตอนนั้น
“ทานอะไรดีครับที่รัก”ไอ่กอล์ฟตั้งใจพูดเสียงดังๆให้ไอ่เด็กเกรียนมันได้ยิน
“ไม่ต้องมาหวานเลยพี่กอล์ฟ พี่ทานอะไรต้นก็ทานอย่างนั้นแหละครับ”ไอ่น้องต้นตอบ
“งั้นพี่ขอทานน้องต้นทั้งตัวและหัวใจได้ป่าวครับ”น่าน...ไอ่กอล์ฟสวมบทเจ้าชู้
“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวต้นไปสั่งเองดีกว่า”ว่าแล้วไอ่น้องต้นก็เดินไปสั่ง
ผมแอบชำเลืองมองไปทางไอ่เด็กเกรียนที่มันนั่งทำหน้าหม่นหมองเป็นหมาเศร้า แล้วจู่ๆมันก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับถือกล่องสี่เหลี่ยมที่ห่อด้วยกระดาษลายดอกไม้สีส้มโอรสสวยงาม
“ผมให้จารย์ครับ ผมขอโทษกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น”มันพูดพร้อมยื่นกล่องนั้นมาวางไว้บนโต๊ะ
ไอ่กอล์ฟมองแล้วก็เอามือไปหยิบแล้วทำเป็นโยนขึ้นไปในอากาศแล้วทำท่าว่าจะเอามือรับ แต่พอมันตกลงมาถึงมือไอ่กอล์ฟก็ชักมือกลับ ทำให้กล่องนั้นตกลงพื้น กล่องยุบ เสียรูปทรงสี่เหลี่ยมไปมุมหนึ่ง
“เพรี้ยง !”เสียงดังขึ้นเมื่อกล่องนั้นตกลงพื้น แสดงให้รู้ว่าของที่อยู่ในกล่องนั้นเป็นแก้วใสรูปหัวใจ
แม่ค้าและไอ่น้องต้นหันมามองตามเสียง แต่ไอ่กอล์ฟทำนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีแต่ไอ่เด็กเกรียนที่ทำหน้าตกใจก่อนที่จะรีบก้มลงเก็บกล่องนั้นขึ้นมา แล้วมันก็ล้วงเอาการ์ดใบเล็กที่ใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อออกมายื่นให้ผม ผมเอื้อมมือไปรับ พอมันยื่นการ์ดมาไอ่กอล์ฟก็เอามือกลับ ทำให้การ์ดนั้นล่วงลงพื้น
ไอ่เด็กเกรียนก็เหมือนเดิมรีบจะก้มลงเก็บแต่ช้าไปครับ เท้าไอ่กอล์ฟที่อยู่ใกล้กว่า ขยับไปเหยียบการ์ดแผ่นนั้น ไอ่เด็กเกรียนที่ก้มตัวลงเก็บเงยหน้ามอง มันทำท่าจะเอามือจับเท้าไอ่กอล์ฟยกออก แต่ไอ่กอล์ฟรีบชักเท้ากลับที่เดิม เป็นจังหวะเดียวกันที่ไอ่น้องต้นเดินกลับมาจากสั่งข้าว
“พี่กอล์ฟ ทำไมหยาบคายอย่างนี้ น้องพี่ขอโทษด้วยนะ”ไอ่น้องต้นก้มลงเก็บกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่านออกเสียง
“พรุ่งนี้โรงเรียนผมจะเปิดเทอมแล้ว ผมคงไม่ได้มาขอโทษจารย์ด้วยตัวเองอีก แต่ผมจะพยายามมาทุกครั้งที่มีโอกาส ผมยังยืนยันเหมือนเดิมว่าผมรักจารย์นะครับ ลงชื่อ ศุภวัฒน์ (โก๋คนที่เคยเป็นนักเรียนของจารย์กอล์ฟ)”เป็นเรื่องปกติแล้วครับที่ไอ่น้องต้นจะอ่านการ์ดหรือจดหมายของไอ่เด็กนั่นให้ผมฟังไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าหรือลับหลังมันก็ตาม ที่เป็นอย่างนี้เพราะไอ่เด็กนั่นมันเป็นคนบอกกับไอ่น้องต้นเองว่าให้อ่านให้ผมฟัง
“ใครจะไปไหนก็ไปซะ ควรจะไปตั้งนานแล้ว ไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลยยิ่งดี ไปไกลเลย ไม่มีน้ำหูน้ำตาให้หรอก”ผมพูดขึ้นลอยๆ
“พี่กอล์ฟ”ไอ่น้องต้นทำเสียงดุๆใส่ผม
“หรือว่าไม่จริง”ผมย้อนไอ่น้องต้น ตอนนี้อารมณ์กำลังฉุนนิดๆแล้ว
“ผมจะไปก็ต่อเมื่อจารย์ยกโทษให้ผม ให้จารย์รู้ว่าผมรู้สึกกับจารย์ยังไง”มันพูดแบบก้มหน้าไม่กล้าสบตา แต่ไอ่กอล์ฟไม่สนลงมือกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
“อ้ำๆ ทานนะครับที่รัก”ไอ่กอล์ฟตักข้าวในจานตัวเองป้อนไอ่น้องต้น ไอ่เด็กเกรียนเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะเดิมของมัน นั่งมองผมกับไอ่น้องต้นสวีทจู๋จี๋กัน
จนทานข้าวเสร็จ มันก็เดินตามมาที่รถทำให้ผมเริ่มรำคาญและหงุดหงิดมากขึ้น
“มรึงจะเอายังไงกับกรูบอกมา”ผมที่เดินควงไอ่น้องต้นอยู่หันกลับมาตะคอกมันอย่างแรง จนมันเองก็ดูตกใจไปไม่น้อยกว่าไอ่น้องต้นที่เห็นผมเสียงดังขนาดนี้
“พี่กอล์ฟ”น้องต้นอุทานเบาๆ “พี่อย่าพูดหยาบคายอย่างนั้นซิครับ ใจเย็นๆนะครับ”น้องต้นยังพร่ามต่อ
“คนหยาบๆมันก้ต้องใช้คำพูดหยาบๆอย่างนี้แหละ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดๆใส่มัน
“ผมขอโทษครับ ผมขอโทษที่ทำไม่ดีกับจารย์ แล้วผมยังต้องทำให้จารย์พูดคำหยาบอีก ผมขอโทษ”มันพูดพร้อมน้ำตานองหน้า แล้วก็คุกเข่าลง
“พรุ่งนี้โรงเรียนผมจะเปิดเทอมแล้ว ถ้าวันนี้ผมไม่ได้ยินจากปากของอาจารย์ว่ายกโทษให้ผม ผมจะไม่ลุกขึ้น”มันพูดทั้งน้ำตา
“ช่างมรึง”นั่นคือคำตอบสั้นๆจากไอ่กอล์ฟ ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปกับไอ่น้องต้น
OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่ยี่สิบเก้า...... OOO
$$$ การบ้านท้ายบทเรียน $$$
วันนี้เป็นวันศุกร์แห่งชาติ งดการบ้านนะคร้าบบบบ
ลงชื่อ ครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมายมหาศาลหาที่สุดไม่ได้
วันที่ ๑๙ ธ.ค. ๒๕๕๑
หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน] (อ่าน 1350641 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก