หกโมงเย็น...
ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู พร้อมกับทิ้งร่างที่เหนื่อยล้าจากการทำงานลงบนเตียง
เหนื่อย... เหลือเกิน...
ชีวิตที่ไม่มีคุณมันยากกว่าที่ผมเคยจินตนาการไว้... ไม่สิ... ผมไม่เคย...
ไม่เคยนึกถึงชีวิตที่ไม่มีคุณเลย... ไม่เคยนึกว่าจะไม่มีคุณ...
ผมยืนอยู่ตรงนี้... ที่นี่... ที่ที่ผมไม่เคยนึกถึงมาทั้งชีวิต... โตเกียว
ผมพาตัวเองมาที่นี่ได้เพราะความรัก
ความรัก...ที่ไม่สมหวัง
ทำให้ผมต้องหอบหัวใจที่เกือบจะแตกสลายแต่ก็ไม่... มาอยู่ที่นี่
วันที่ผมตัดสินใจหันหลังให้กับความสัมพันธ์ของเราสองคน คือวันเดียวกันกับวันที่ผมรู้ว่าตัวเองได้ทุนมาเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศญี่ปุ่น
ผมนึกขอบคุณโอกาสนี้ที่วิ่งเข้ามาชนผมอย่างจัง ให้คนที่ไม่เคยมีทางเลือกอย่างผม... ได้เลือกสักครั้ง
แม้ว่าจะเป็นการเลือก...เดิน... จาก... มา....
“ครับมีน” เสียงโทรศัพท์นั้นดังมาสักพักใหญ่ ก่อนที่ผมจะตัดสินใจกดรับสาย
“วันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอโทษนะ” บอกปลายสายไปอย่างนั้น ทั้งที่สบายดี
ผมกดตัดสายทั้งที่ปลายสายยังพูดไม่จบ
ตลอดเวลาที่คบกัน ผมไม่เคยทำแบบนี้กับเธอเลยสักครั้ง...
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมไม่อยากแม้แต่จะได้ยินเสียง
ทั้งที่เธอคือผู้หญิงที่ผมรัก... คือผู้หญิงที่ผมเลือกแล้วว่าจะให้เธอเป็นคู่ชีวิตของผมในอนาคต
คือผู้หญิงที่ผมเคยทำทุกอย่างเพื่อที่จะรักษาเธอไว้...
โดยที่ไม่แคร์แม้แต่หัวใจของใครบางคน
บางคน...ที่ตอนนี้... ผมคิดถึง... เหลือเกิน
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Gravity Force (อ่าน 1364 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก