***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของรวมเรื่องสั้น Lustful นะคะ
เราเเต่งเซ็ตนี้ขึ้นมาเพื่อพูดถึงเรื่องกิเลสตัณหาล้วนๆ เลย
อาจมีจบสวยบ้าง ไม่สวยบ้าง ก็เเล้วเเต่บางตอนค่ะ โดยชื่อตอนจะเป็นนกเเต่ละชนิดที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง
เราเป็นมือใหม่ ยังไงก็ขอฝากงานด้วยนะคะ //โค้ง
ถ้าทำผิดกฏหรือมารยาทยังไงบอกได้ค่ะ เราจะนำไปปรับปรุงต่อไปป
*******************
1
Hornbills
เขาไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหน พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าวันใหม่เสียแล้ว
ทั้งปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ทั้งระบมตรงช่องทางสีสดที่ถูกกระทำอย่างรุนแรงตั้งแต่ช่วงบ่ายของเมื่อวาน เขาเลยค่อยๆ ขยับตัว
เองไปข้างเตียง หย่อนขาลงเหยียบพื้นเพื่อกะแรงของตัวเอง เมื่อคิดว่าไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วก็ลุกขึ้น แต่ขาทั้งสองกลับสั่นเสียจน
เขาต้องล้มกลับไปนั่งลงใหม่ มองผ้าม่านที่ปิดมืดทึบไปพลางนวดขาตัวเอง
ไม่รู้ว่าพวกนั้นหายไปไหน คอยดูนะ ถ้ากลับมาจะด่าให้ตายไปเลย
แกร๊ก
สงสัยว่าจะได้ยินเสียงสบถกับตัวเอง ประตูไม้บานสวยจึงเปิดออก ร่างสูงในชุดผ้ากันเปื้อนสีดำเดินเข้ามาในห้อง มองเขา
ด้วยแววตาไร้อารมณ์ “อากิซัง ตื่นแล้วเหรอ ผมกำลังทำอาหารเช้าให้คุณด้วย”
“เออ ขอบใจ หายหัวไปกันหมดเลยนะ”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดใส่คนหน้าตาย ปาหมอนใบโตข้างๆ ใส่ร่างสูงเต็มแรงแต่ก็ลอยหวือห่างเป้าหมายไปไกล บ้า
ชิบ แม้แต่แขนก็พลอยไร้เรี่ยวแรงไปด้วย
“ผมจะเตรียมอ่างน้ำให้”
“ไม่ต้อง อุ้มฉันไปก็พอ”
ตั้งใจว่าจะด่าแต่เขาก็ทำไม่ลง ได้แต่กางแขนให้ร่างสูงช้อนมือเข้ามาอุ้มไป พอร่างกายอยู่ในแนวดิ่งแล้วเขาก็สัมผัสได้ถึง
ของเหลวอุ่นในตัวที่กำลังไหลซึมออกมาจากหว่างขา อืม ดูท่าว่าคงต้องอาบน้ำนานพอตัวแฮะ
เขามัวแต่คิดโมโหว่าตัวเองคงต้องเสียเวลาวันหยุดที่แสนมีค่าไปกับการนอนพักฟื้น เลยไม่ทันได้สังเกตว่ามีอีกคนที่เดิน
เข้ามาในห้อง คลานเข่าเข้ามาเลียของเหลวนั่นตามท่อนขาของเขา
“…ขยะแขยงว่ะ เลิกกินน้ำของตัวเองสักทีเถอะ”
เขาพูดแล้วสะบัดขาออกจากไอ้คนที่กำลังกอดขาเขาราวกับสิ่งล้ำค่า พอเข้ามาในห้องน้ำแล้วทั้งสองคนก็ช่วยเขาอาบน้ำ
คนหนึ่งสระผม ส่วนอีกคนก็ลูบสบู่ให้ สบายจนเขาเผลอหลับไปอีกรอบ
อาจเพราะหลับในช่วงเช้า เขาเลยฝันเห็นอะไรแปลกๆ
ในฝันมีเขา กับเจ้าแฝดสองคนนั่นนั่งกินข้าวอยู่ด้วยกัน จากนั้นทั้งสามคนก็เข้าไปอาบน้ำพร้อมกัน ทำธุระเบา และจากนั้น
ก็กอดคอกันหัวเราะว่าใครปล่อยไปได้ไกลกว่ากัน
พอตื่นขึ้นมาอากิอดไม่ได้ที่จะแค่นหัวเราะกับตัวเอง ฝันประหลาด ฝันเห็นหุ่นยนต์กินข้าวเนี่ยนะ อย่างกับเห็นโทรศัพท์มือ
ถือลุกขึ้นมาเดินไปชาร์ตแบตเองอย่างนั้นแหละ
ไลก้ากับเลนก้า หรือเรียกสั้นๆ ว่าไลกับเลนเป็นหุ่นยนต์รับใช้แบบเสมือนจริง ทำหน้าที่ทุกอย่างที่เจ้านายสั่ง หุ่นรุ่นนี้เป็น
รุ่นที่ค่อนข้างเก่าแล้ว จึงใช้ระบบในการ ‘จดจำรหัสพันธุกรรม’ แทนป้อนคำสั่งจากรหัสคอมพิวเตอร์ ครั้งแรกที่เปิดใช้งานเขาจะ
ต้องใส่เลือดของตัวเองลงไปในปากของพวกนั้นเพื่อให้รู้ว่าเขาเป็นคนเดียวที่สามารถออกคำสั่งได้… เป็นวิธีที่นึกทีไรก็ขนลุก
ทุกที
ทั้งคู่เป็นหุ่นรุ่นเดียวกันที่ถูกสร้างมาจากฐานรูปร่างและใบหน้าเหมือนกัน เพราะฉะนั้นจึงเหมือนเป็นฝาแฝดจอมยุ่งประจำ
บ้าน ตัวเขาที่เป็นนักเขียนโปรแกรมให้กับบริษัทรักษาความปลอดภัยทำงานอยู่กับบ้านตลอดเวลา มนุษย์สัมพันธ์แย่จนไม่มี
เพื่อนเลยสักคน พอเหงา… หรือพอมีอารมณ์ขึ้นมาก็อยากจะหาใครสักคนไว้อยู่ข้างๆ
หรือไม่ก็สักสองคน ถ้าคิดว่าคนเดียวยังไม่พอ
“ฉันอยากกินกาแฟ ชงไว้ให้ด้วย”
เขาสั่งเลนในขณะที่แต่งตัว ส่วนไลก็อยู่ช่วยประคองเขาตอนใส่กางเกง เพราะเมื่อคืนปิดโปรเจ็คใหญ่ได้ทันเดดไลน์พอดี
แถมลูกค้าไม่มีคำสั่งให้แก้อีก เขาเลยอยากให้รางวัลที่ตัวเองนั่งหน้าคอมเป็นอาทิตย์ด้วยการ ‘กิน’ เจ้าสองคนนี้ซะ
แต่ไม่รู้ว่าทำไมพักนี้ อากิถึงรู้สึกว่าอะไรๆ เริ่มควบคุมยากกว่าเดิม เพราะต้องการป้องกันการพัฒนาตัวเองของหุ่น วิศวกร
จึงติดตั้งแผงควบคุมถาวรไว้บนส่วนของสมองกล เรียกได้ว่าถ้าไม่สามารถควบคุมได้เหมือนเดิม สมองกลก็จะเริ่มทำลายตัวเอง
ไปก่อนเกิดการพัฒนาโดยตนเองที่สามารถก่อให้เกิดปัญหาน่ากลัวอย่างหุ่นยนต์ยึดโลก ทำนองนั้น
คนที่มีปัญหามากที่สุดก็คือเลนที่ดื้อขึ้นเรื่อยๆ อย่างในช่วงที่มีอะไรกัน บอกให้หยุดหรือพอก็ยังทำต่อไป เหมือนเมื่อวาน
ที่เขาเหนื่อยจนสลบคาอกทั้งคู่ แต่พอตื่นขึ้นมากลางดึกก็ยังเห็นเลนกำลังร่วมรักกับร่างอ่อนแรงของเขาอยู่
ไลเองก็ใช่ย่อย เพราะเมื่อคืนก็เป็นฝ่ายประคองร่างเขาไว้ให้เลนกระแทกเข้าออกตามใจ จากนั้นเขาก็เริ่มไม่ได้สติอีกเมื่อ
ทั้งคู่ครอบครองยอดอกสีแดงก่ำไว้คนละด้าน
“ให้ผมอุ้มไปไหม”
“…ก็ดี” เขายืดตัวยอมให้ไลอุ้มไปนอกห้อง บนโต๊ะกินข้าวมีขนมปังปิ้งเกรียมได้ที่กับกาแฟร้อนชงไว้ ส่วนในหม้อมีกลิ่น
ซุปมิโซะหอมมาเตะจมูก …อาหารบ้านเกิดของเขาที่สอนให้ทั้งคู่ทำไว้ในวันที่เขาคิดถึงบ้าน เช้านี้ไลกับเลนคงตั้งใจทำให้ แต่
เขาก็เรียกร้องอยากกินกาแฟจนต้องเปลี่ยนเมนูมาเป็นขนมปังปิ้งอย่างกระทันหัน
น้ำผึ้งสีสวยราดบนขนมปังสองแผ่น เขากัดกินไปเรื่อยจนไลเข้ามาเล็มเลียน้ำผึ้งที่ขอบริมฝีปากอีกครั้ง …เอาอีกแล้ว นิสัย
ที่ชอบแลบลิ้นออกมาเล็มกินบางสิ่งบนตัวเขา หรือเขาควรจะส่งไลเข้าศูนย์ไปเช็คดูก่อนดีนะ เพราะเป็นรุ่นเก่าที่เขาเองก็เช็ค
ระบบไม่เป็น จะทำอะไรก็คงใช้เวลานานหน่อย
เจ้าพวกนี้อยู่กับเขามาได้เกือบเจ็ดปีแล้ว ตามปกติหลังสามปีแรกเขาต้องส่งทั้งคู่เข้าศูนย์บริการทุกปี ยังไม่รวมกับต้องส่ง
ทำความสะอาดทุกเดือน แต่ช่วงสองปีหลังนี่เขายุ่งจนต้องบอกให้ทั้งคู่ไปกันเอง ยังไงเสียก็ขับรถกันเป็นอยู่แล้ว อากิเลยไม่ห่วง
อะไร
“ไล พอได้แล้ว”
เลนที่เป็นเหมือนพี่ชายส่งเสียงเตือนให้ไลหยุดการกระทำที่ทำให้เขาหน้าบึ้ง ร่างสูงชะงักตัวเองไว้แล้วกลับไปยืนนิ่งๆ
เหมือนเดิม รอจนเขากินเสร็จแล้วจึงถือจานชามไปล้าง
ชีวิตประจำวันในวันหยุดของอากิไม่มีอะไรมาก ถ้าเรี่ยวแรงยังพอมีเขาจะออกไปเดินเล่น หรือไม่ก็ซื้อของในห้างทั่วๆ ไป
ไปว่ายน้ำบ้าง เข้าฟิตเนสบ้าง แต่ศึกหนักเมื่อคืนทำให้วันนี้เขาได้แต่นั่งเอนตัวอยู่บนโซฟาเฉยๆ เปิดช่องสารคดีขึ้นดูพลางจิบ
น้ำอัดลม
ไลกับเลนนั่งขนาบข้างเขา คนหนึ่งคอยบีบแขนให้ ส่วนอีกคนเอนหัวลงซบเขา อีกหนึ่งคำสั่งที่เขาไม่ได้ป้อนลงในตอน
แรก เขาต้องการให้ไลมีนิสัยเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไป ส่วนเลนก็เป็นผู้ใหญ่สุขุม แต่นานเข้าไลกลับทำตัวเหมือนเจ้าตูบที่หิวกระดูก
มากกว่า เขาเองก็ปล่อยให้เป็นไปตามตัวไล บางครั้งหุ่นยนต์เองก็ลืมคำสั่งแรกที่ได้รับไปอยู่บ่อยๆ เหมือนกัน
บ่ายแก่ๆ อีกทีตอนที่เขาลืมตาขึ้นมา อากิอยู่บนเตียงนุ่มในห้องเรียบร้อยแล้ว สองหุ่นนั่นนั่งอยู่ปลายเตียง จดจ้องเขาด้วย
ดวงตาเทียมสีฟ้าใส
“มองอะไร ออกไปข้างนอกได้แล้ว ฉันจะนอน”
“…”
ไม่มีเสียงตอบรับ เลนลุกขึ้นเดินออกไปก่อนแล้วตามด้วยไล เขาถอนหายใจหนักก่อนมองไปรอบๆ ห้องอีกครั้ง
สัญชาตญาณกำลังบอกเขาว่ามีอะไรผิดปกติ… แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Lustful : 1 : Hornbills (อ่าน 1931 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก