หัวข้อ: (พูดคุยทั่วไป)สับสน แชร์ความรู้สึก25+ อยากรู้ว่าหนุ่มสาวY มีรสนิยมทางเพศแบบใด

[snoopydooey]

ผมฮาตรงโปรแกรมแชทสั่วๆ ไร้รสนิยม อ่ะ มันโปรแกรมไรนะสมัยนั้น ผมคงเคยเล่นแน่เลย 555+
ขอพูดถึงคนแรกก่อนนะครับ แบบว่ารู้สึกแย่ เจอแบบนั้นก็หนักนะ ยิ่งแม่รู้อีก ตอนผม 18 ผมยังไม่เจอไรแบบนั้นเลย คนนั้นนิสัยคงแย่มาก ถือเป็นบทเรียนเนอะครับ
ส่วนคนที่สอง ผมแอบเศร้าอ่า เค้าก็คงเสียใจเป็นธรรมดาแหละ ที่คุณทำแบบนั้น หมายถึงคบเพื่อเป็นตัวแทนของใครบางคน มันก็เจ็บนะ มากๆ ด้วย ไม่แปลกใจที่หลังจากนั้น เค้าห้วนๆ ใส่คุณ คงแบบจดจำฝังใจไรแบบนั้น ก็ถือเป็นเป็นบทเรียนครั้งที่สองนะครับ ฮ่าๆ
อย่าเศร้านะครับ ยังไงก็ผ่านไปแล้ว คุณขอโทษเค้ารึยัง อย่างน้อยจะได้ไม่รู้สึกผิด

ปล. ไม่ยาวๆ ครับ ถือว่าสั้นนะคุณเจ 555555+ วันๆ นึง ผมอ่านเยอะกว่านี้อีก อิอิ

ตามในเว็บเกย์ครับ ขอยกตัวอย่างแบบไม่พาดพิงเว็บไซต์ ยกตัวอย่าง
www.เกย์หาคู่.com ไรงี้ ที่ในเว็บมักจะมีช่องแชทเพื่อหาคู่ พอคิดภาพออกไหมครับ
ตอนนั้นพ่อสงสัยครับ แล้วแม่ปฎิเสธให้ตอนแรก ผมว่าแม่คงสงสัยเหมือนกัน เพราะตอนนั้นผมพามันมาที่บ้านผมไง บอกว่าเพื่อนขอมาค้างด้วย ซึ่งเพื่อนคนนี้จู่ๆก็โผล่มา ไม่ได้เรียนที่เดี่ยวกันอีก แต่ผมก็ต้องโกหกว่ารู้จักกันที่มหาลัย
ตอนนั้นแม่พูดเป็นนัยๆว่า เจมันจะเป็นได้ไง มันก็เป็นผู้ชายนั่นละ พ่ออะมั่ว เหมือนเค้ากำลังช่วยเราอยู่
แต่แล้วสุดท้าย ผมไปค้างกับมันจนผิดปกติแล้วเรื่องมันก็แดงวันที่ผมมีไรกะมัน
เหมือนมันตั้งใจทำรอยจูบไว้ที่คอ ให้พ่อกับแม่เห็น เค้าเรียกว่าไร คิสๆนะ ผมคิดไม่ออก 55
แม่เห็น..แล้วเดินมาถามตรงดิ่งมาเลยว่า "มึงเป็นเกย์ใช่ไหม คนเป็นพ่อกับแม่รู้นะว่าทำอะไรกันมา แล้วก็ชี้ชวนพี่สาวว่า น้องมึงเป็นเกย์ เหี้ยเอ้ย ดูมันสิ ถ้ามีแฟน ผญ จะไม่ด่ามันเลย นี่มันอะไร บลาๆ"
วันนั้นผมไม่ตอบอะไร ผมน้ำตาคลอเบ้าแล้วไม่คุยกับแกไปเลย มันจุกอะ มันพูดอะไรไม่ออก เหมือนเค้ารับเราไม่ได้ ทุกอย่างดูดาร์คๆไปหมด ผมแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำเลยนะ ทนไม่ไหวจริงๆ
พอวันรุ่งขึ้น เราตื่นมา ผมก็ไม่มองหน้าแก ไม่คุย แกเลยปรับเข้าหาเราใหม่ โดยการเดินเข้ามาถามดีดี
แล้วบอกว่า " เจชอบผู้ชายหรอ แล้วมันเป็นแบบไหน อธิบายให้แม่ฟังสิ เราเป็นตุดใจเป็น ญ
หรือว่า ผู้ชายชอบผู้ชายแบบไหน แม่ไม่เข้าใจ แต่แม่น่ะ เสียใจนะ แล้วแกก็ร้องไห้
จะเหลือไรครับ ผมก็น้ำตาแตก ยิ่งกว่าแกอีก  ร้องไห้เกือบครึ่ง ช.ม. คิดแล้วก็แอบตลกนะตอนนี้ เพราะแม่แกร้องแค่แปบเดียว 555
พอผมหยุดร้อง ผมก็บอกแก เป็นผู้ชายทั่วไป ชอบเล่นเกม อ่านการ์ตูน มีเพื่อนผู้ชายเที่ยวกันปกติ
แต่มีข้อยกเว้นคือชอบผู้หญิงไม่ได้แค่นั้น แกก็เข้าใจตั้งแต่วันนั้นมาก็ไม่ดุด่าว่าเรื่องนี้อีกเลย
แต่ลึกๆแล้วผมก็กลัวแกเสียใจนะ เหตุผลที่ผมไม่เปิดเผยตัวเอง เพราะคนในครอบครัวนี่ละ ไม่อยากให้แกอายคนแถวบ้าน
ไม่อยากให้แกได้ยินขี้ปากชาวบ้าน ตัวผมเอง ถ้าอยู่ตัวคนเดียว ผมก็ไม่แคร์นะ แต่สิ่งนี้ต้องแคร์ คือพ่อแม่ แค่นั้นเอง
ผมเลยเก็บไว้จนทุกวันนี้ เศร้าเนอะ ชีวิต แต่ก็โสดอย่างแฮปปี้ได้แล้วครับทุกวันนี้

ปล. น้องคนที่สอง สมควรแล้วครับที่ผมได้รับค่าตอบแทนแบบนั้น ที่ถามว่าขอโทษหรือยัง ผมส่งเมลล์ไปขอโทษแล้วครับ ยาวๆมากๆ 2-3 หน้ากระดาษ A4 แต่เค้าคงอภัยให้กับสิ่งที่ผมทำไม่ได้หรอกครับ ก้มหน้ารับกรรมต่อไป

ปล.2 คุณเอ็นมีอะไรแชร์ให้ผมฟังบ้างสิ ผมระบายอย่างเดียวเลย 555 นี่ถ้ารวมๆที่พิมพ์ไป ผมจะแต่งนิยายเพิ่มได้แล้วเนี่ย 

[☾❤Nyanpire❤☽]

  คุณพระ กระทู้นี้มีแต่ผู้ชายคุยกัน ขอที่ยืนเล็กๆให้สาววายเล่าเรื่องราวหน่อยนึง

เจ้าของกระทู้เราอ่านแล้วปกติมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่แปลกเลย
เราแปลกกว่าอีก
ช ญ ดูนะ แต่ดูเฉพาะคนที่ชอบ แต่ถามว่าชอบไหม ไม่ชอบ ไม่ชอบเสียงชะนี ดังน่ารำคาญ
ช ช ดูได้หมด แต่ไม่ชอบผู้ชายกล้ามๆ ชอบหุ่นบางร่างน้อยมากกว่า

เราไม่ชอบผู้ชายทั่วไป ไม่เคยมองผู้ชายคนไหนหล่อ เฉยๆกับผู้ชายปกติ
ชอบมอง เกย์ ตุ๊ด กะเทย เป็นอาหารตาไม่หวังให้นางมาแลอยู่แล้ว
5555
ส่วนผู้หญิง เราไม่ใช่ทอมนนะเพราะทอม มองผู้หญิงสนใจผู้หญิง
เราก็ปกติกับผู้หญิงไม่สนไม่มอง แต่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง เพราะความใกล้ชิด
ชอบเป็นรายบุคคล  รักของเราไม่ระบุเพศ คนไหนใช่ก็คือใช่
เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ถูกตาต้องใจผู้ชายทั่วไป เพราะสูง โครงร่างใหญ่
ไม่อยากเป็นผู้หญิง อยากตัดนมทิ้งมากรู้สึกว่ามีนมแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวย
แต่เราไม่รัดนมนะ ใส่ชั้นในสปอร์ตธรรมดาก็นมหายละ 5555
ยังเคยคิดๆนะ เกิดมาสูง โครงใหญ่ขนาดนี้นมก็ไม่มี ทำไมไม่เกิดมาเป็นผู้ชายเลยวะ
จะได้เป็นเกย์
  อีกอย่างฮอโมนเพศชายเราเยอะกว่าหญิง
ปจด มาไม่ปกติ หมอบอกให้กินยาคุม แต่เราก็ไม่กิน กินแล้วจะเอ๋อๆอ่อนแรงไม่ชอบ

พูดแล้วนึกถึงเพื่อนที่เป็นเกย์ มันวิจารณ์หุ่นเรา
 เอวก็ไม่มี นมก็ไม่มี สูง เหมือนผู้ชาย ฉายาเราคือตุ๊ดแอ๊บแมน
ตอนมหาลัย เราซอยผมสั้น(ตามดาราญี่ปุ่น) เดินแมนมากเหมือนทอม แต่แต่งหน้ากรีดอาย

เพื่อนขอซับมัน ลิป แป้ง กระจก  อิชั้นมีหมด

 เพื่อนผู้หญิงจะชอบมาเกาะ มึงงงงงไม่ต้องแต่งหน้าแล้วเป็นทอมเถอะ 
เรานิเบะปากใส่ ชั้นไม่ชอบชะนียะ


ปัจจุบัน เราไว้ผมยาวแล้ว ก็ดูเป็นผู้หญิงตัวใหญ่ ธรรมดา (บางคนอาจมองว่าเป็นกะเทย 5555)
คนรอบตัว ญาติ ที่ทำงานไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นสาววาย  รู้เฉพาะเพือนมหาลัยและเพื่อนที่ชอบญี่ปุ่นเหมือนกัน
ภายนอกก็ผู้หญิงธรรมดา นิ่งๆเงียบ โลกส่วนตัวสูง

อยู่บ้านว่างๆ เราจะเอาวิกผมสั้นมาใส่ คอสเป็น ริทสึกะ เลิฟเลซ กับมิซากิ จุนโจ โรมันติก้า
ถ่ายรูป ลงโซเชียล ให้เพื่อนๆดู 555555555555

[snoopydooey]

คุณพระ กระทู้นี้มีแต่ผู้ชายคุยกัน ขอที่ยืนเล็กๆให้สาววายเล่าเรื่องราวหน่อยนึง

เจ้าของกระทู้เราอ่านแล้วปกติมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่แปลกเลย
เราแปลกกว่าอีก
ช ญ ดูนะ แต่ดูเฉพาะคนที่ชอบ แต่ถามว่าชอบไหม ไม่ชอบ ไม่ชอบเสียงชะนี ดังน่ารำคาญ
ช ช ดูได้หมด แต่ไม่ชอบผู้ชายกล้ามๆ ชอบหุ่นบางร่างน้อยมากกว่า

เราไม่ชอบผู้ชายทั่วไป ไม่เคยมองผู้ชายคนไหนหล่อ เฉยๆกับผู้ชายปกติ
ชอบมอง เกย์ ตุ๊ด กะเทย เป็นอาหารตาไม่หวังให้นางมาแลอยู่แล้ว
5555
ส่วนผู้หญิง เราไม่ใช่ทอมนนะเพราะทอม มองผู้หญิงสนใจผู้หญิง
เราก็ปกติกับผู้หญิงไม่สนไม่มอง แต่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง เพราะความใกล้ชิด
ชอบเป็นรายบุคคล  รักของเราไม่ระบุเพศ คนไหนใช่ก็คือใช่
เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ถูกตาต้องใจผู้ชายทั่วไป เพราะสูง โครงร่างใหญ่
ไม่อยากเป็นผู้หญิง อยากตัดนมทิ้งมากรู้สึกว่ามีนมแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวย
แต่เราไม่รัดนมนะ ใส่ชั้นในสปอร์ตธรรมดาก็นมหายละ 5555
ยังเคยคิดๆนะ เกิดมาสูง โครงใหญ่ขนาดนี้นมก็ไม่มี ทำไมไม่เกิดมาเป็นผู้ชายเลยวะ
จะได้เป็นเกย์
  อีกอย่างฮอโมนเพศชายเราเยอะกว่าหญิง
ปจด มาไม่ปกติ หมอบอกให้กินยาคุม แต่เราก็ไม่กิน กินแล้วจะเอ๋อๆอ่อนแรงไม่ชอบ

พูดแล้วนึกถึงเพื่อนที่เป็นเกย์ มันวิจารณ์หุ่นเรา
 เอวก็ไม่มี นมก็ไม่มี สูง เหมือนผู้ชาย ฉายาเราคือตุ๊ดแอ๊บแมน
ตอนมหาลัย เราซอยผมสั้น(ตามดาราญี่ปุ่น) เดินแมนมากเหมือนทอม แต่แต่งหน้ากรีดอาย

เพื่อนขอซับมัน ลิป แป้ง กระจก  อิชั้นมีหมด

 เพื่อนผู้หญิงจะชอบมาเกาะ มึงงงงงไม่ต้องแต่งหน้าแล้วเป็นทอมเถอะ 
เรานิเบะปากใส่ ชั้นไม่ชอบชะนียะ


ปัจจุบัน เราไว้ผมยาวแล้ว ก็ดูเป็นผู้หญิงตัวใหญ่ ธรรมดา (บางคนอาจมองว่าเป็นกะเทย 5555)
คนรอบตัว ญาติ ที่ทำงานไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นสาววาย  รู้เฉพาะเพือนมหาลัยและเพื่อนที่ชอบญี่ปุ่นเหมือนกัน
ภายนอกก็ผู้หญิงธรรมดา นิ่งๆเงียบ โลกส่วนตัวสูง

อยู่บ้านว่างๆ เราจะเอาวิกผมสั้นมาใส่ คอสเป็น ริทสึกะ เลิฟเลซ กับมิซากิ จุนโจ โรมันติก้า
ถ่ายรูป ลงโซเชียล ให้เพื่อนๆดู 555555555555

รู้สึกจะเป็นสาววายคนที่สองในกระทู้นี้ที่มาแชร์กัน รอตั้งนานแน่ะ 555
เหมือนกลัวอะไรกันหรือเปล่าไม่รู้ไม่ยอมมาคอมเม้นท์กันเลยอ่ะ 

"ชอบเป็นรายบุคคล  รักของเราไม่ระบุเพศ คนไหนใช่ก็คือใช่"
อันนี้เห็นด้วยนะครับ ตอนนี้ผมก็มองแบบนี้ละ จะไม่มองที่เพศสภาพแต่มองที่ความรู้สึก

ตังสูงร่างใหญ่เอาไว้ต่อสู้กับ ผู้ชายได้ครับ เชื่อผม 555+

ที่ว่าคอสเพลย์เป็น ตัวละครริทสึกะ เลิฟเลซ กับมิซากิ จุนโจ โรมันติก้า
อันนี้คือตอนนี้ยังไม่ได้เสริช์นะ แต่อยากรู้ว่ามันคือตัวละครผู้ชายใช่หรือไหม
อ่านแล้วฮาอะ อมยิ้มเลย 

สุดท้ายขอบคุณที่มาแชร์กันครับ 

[☾❤Nyanpire❤☽]

คุณพระ กระทู้นี้มีแต่ผู้ชายคุยกัน ขอที่ยืนเล็กๆให้สาววายเล่าเรื่องราวหน่อยนึง

เจ้าของกระทู้เราอ่านแล้วปกติมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่แปลกเลย
เราแปลกกว่าอีก
ช ญ ดูนะ แต่ดูเฉพาะคนที่ชอบ แต่ถามว่าชอบไหม ไม่ชอบ ไม่ชอบเสียงชะนี ดังน่ารำคาญ
ช ช ดูได้หมด แต่ไม่ชอบผู้ชายกล้ามๆ ชอบหุ่นบางร่างน้อยมากกว่า

เราไม่ชอบผู้ชายทั่วไป ไม่เคยมองผู้ชายคนไหนหล่อ เฉยๆกับผู้ชายปกติ
ชอบมอง เกย์ ตุ๊ด กะเทย เป็นอาหารตาไม่หวังให้นางมาแลอยู่แล้ว
5555
ส่วนผู้หญิง เราไม่ใช่ทอมนนะเพราะทอม มองผู้หญิงสนใจผู้หญิง
เราก็ปกติกับผู้หญิงไม่สนไม่มอง แต่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง เพราะความใกล้ชิด
ชอบเป็นรายบุคคล  รักของเราไม่ระบุเพศ คนไหนใช่ก็คือใช่
เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ถูกตาต้องใจผู้ชายทั่วไป เพราะสูง โครงร่างใหญ่
ไม่อยากเป็นผู้หญิง อยากตัดนมทิ้งมากรู้สึกว่ามีนมแล้วใส่เสื้อผ้าไม่สวย
แต่เราไม่รัดนมนะ ใส่ชั้นในสปอร์ตธรรมดาก็นมหายละ 5555
ยังเคยคิดๆนะ เกิดมาสูง โครงใหญ่ขนาดนี้นมก็ไม่มี ทำไมไม่เกิดมาเป็นผู้ชายเลยวะ
จะได้เป็นเกย์
  อีกอย่างฮอโมนเพศชายเราเยอะกว่าหญิง
ปจด มาไม่ปกติ หมอบอกให้กินยาคุม แต่เราก็ไม่กิน กินแล้วจะเอ๋อๆอ่อนแรงไม่ชอบ

พูดแล้วนึกถึงเพื่อนที่เป็นเกย์ มันวิจารณ์หุ่นเรา
 เอวก็ไม่มี นมก็ไม่มี สูง เหมือนผู้ชาย ฉายาเราคือตุ๊ดแอ๊บแมน
ตอนมหาลัย เราซอยผมสั้น(ตามดาราญี่ปุ่น) เดินแมนมากเหมือนทอม แต่แต่งหน้ากรีดอาย

เพื่อนขอซับมัน ลิป แป้ง กระจก  อิชั้นมีหมด

 เพื่อนผู้หญิงจะชอบมาเกาะ มึงงงงงไม่ต้องแต่งหน้าแล้วเป็นทอมเถอะ 
เรานิเบะปากใส่ ชั้นไม่ชอบชะนียะ


ปัจจุบัน เราไว้ผมยาวแล้ว ก็ดูเป็นผู้หญิงตัวใหญ่ ธรรมดา (บางคนอาจมองว่าเป็นกะเทย 5555)
คนรอบตัว ญาติ ที่ทำงานไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นสาววาย  รู้เฉพาะเพือนมหาลัยและเพื่อนที่ชอบญี่ปุ่นเหมือนกัน
ภายนอกก็ผู้หญิงธรรมดา นิ่งๆเงียบ โลกส่วนตัวสูง

อยู่บ้านว่างๆ เราจะเอาวิกผมสั้นมาใส่ คอสเป็น ริทสึกะ เลิฟเลซ กับมิซากิ จุนโจ โรมันติก้า
ถ่ายรูป ลงโซเชียล ให้เพื่อนๆดู 555555555555

รู้สึกจะเป็นสาววายคนที่สองในกระทู้นี้ที่มาแชร์กัน รอตั้งนานแน่ะ 555
เหมือนกลัวอะไรกันหรือเปล่าไม่รู้ไม่ยอมมาคอมเม้นท์กันเลยอ่ะ 

"ชอบเป็นรายบุคคล  รักของเราไม่ระบุเพศ คนไหนใช่ก็คือใช่"
อันนี้เห็นด้วยนะครับ ตอนนี้ผมก็มองแบบนี้ละ จะไม่มองที่เพศสภาพแต่มองที่ความรู้สึก

ตังสูงร่างใหญ่เอาไว้ต่อสู้กับ ผู้ชายได้ครับ เชื่อผม 555+

ที่ว่าคอสเพลย์เป็น ตัวละครริทสึกะ เลิฟเลซ กับมิซากิ จุนโจ โรมันติก้า
อันนี้คือตอนนี้ยังไม่ได้เสริช์นะ แต่อยากรู้ว่ามันคือตัวละครผู้ชายใช่หรือไหม
อ่านแล้วฮาอะ อมยิ้มเลย 

สุดท้ายขอบคุณที่มาแชร์กันครับ 

ใช่ฮะ ผู้ชาย เคะเด็กน้อย


ริทสึกะ เลิฟเลซ (หูแมวผมดำ)


มิซากิ จุนโจ โรมันติก้า (อมไอติม)
คอสได้แต่ในห้อง เพราะหุ่นคอสเป็นคนร่างบางไม่ได้
เวลาออกงาน เพื่อนจะให้เป็นแต่ตัวผู้ชายแมนๆ แอ๊บแมนอึดอัดมาก 555555
(สับสนชีวิตยิ่งกว่าเจ้าของกระทู้อีกได้ข่าว)

[▶August5th◀]

ผมว่าเรื่องครอบครัวมันละเอียดอ่อนนะครับ ผมเข้าใจหัวอกคนที่เป็นพ่อแม่นะครับ คงทำใจยากน่าดู
แม่คุณเจก็คงต้องใช้ความกล้ามากแน่ๆ ในการถามลูกตรงๆ แบบนั้น ท่านทั้งสองรักคุณเจมากเลยเนอะ ผมรู้สึกได้
อย่างน้อยก็ยังดีกว่าหลายๆ เคสนะครับ ที่ท่านเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่ลูกตัวเองเป็น
ผมเองก็ไม่มีประสบการณ์แบบนี้ เพราะครอบครัวผมก็ยังไม่รู้เลยว่าผมชอบผู้ชายเหมือนกัน ยังคิดไม่ออกเลยว่าถ้ารู้จะเป็นยังไง
แต่ครอบครัวผมไม่ค่อยมีใครสนใจผมหรอก 5555+

ผมแชร์เรื่องรักของผมละกัน ที่เคยบอกไว้ว่าเกือบจะเป็นแฟนกัน
คือผมรู้จักเขาเพราะเขาเป็นรุ่นพี่ผม เราคุยกันแทบทุกวัน เวลาเจอกันก็ไปกินข้าวไรงี้
คือสถานะเรามันชัดเจนว่าคือพี่น้อง ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรเลย คือเหมือนได้พี่ชายที่สนิทมา 1 คน
เวลาผมมีปัญหาอะไรไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ผมจะนึกถึงพี่เขาคนแรก ต้องบอกพี่เขาคนแรก
เขาก็ชอบเดือดร้อนแทนผมอยู่เรื่อย ฮ่าๆ
จนวันที่เกิดเรื่องเขามาบอกผมว่าคิดกับผมเกินกว่าน้องชาย ตอนนั้นก็อึ้งๆ ผมก็เงียบไม่พูดไร
มันสับสน จนเขาถามตรงๆ ว่าคิดกับเขาแค่พี่ใช่ไหม สมองผมก็สั่งการตอบแบบไวเลยว่า ใช่ครับ
หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกัน ผมก็รู้สึกแย่นะ ทุกอย่างมันดูไม่เหมือนเดิมแล้ว ดูอึดอัด
จนผ่านไปสักพัก พี่เขามาบอกว่าเรางดติดต่อ เลิกคุยกันดีไหม ตอนนั้นนะ ผมร้องไห้เลยครับ เหมือนอัดอั้นมานาน
ร้องไห้แบบเด็กๆเลยงะ ไม่อายใครด้วย ร้องแล้วก็โวยวายๆ ใส่พี่เขา แต่ก็ไม่ช่วยอะไร
เราก็ไม่คุยกันเป็นเดือน ช่วงนั้นผมแย่มาก จนผมว่าผมรู้ใจตัวเองแล้ว ว่าคิดยังไงกับพี่เขากันแน่
ผมตัดสินใจไปบอกความในใจของผมกับพี่เขาครับ แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน

[snoopydooey]

ใช่ฮะ ผู้ชาย เคะเด็กน้อย


ริทสึกะ เลิฟเลซ (หูแมวผมดำ)


มิซากิ จุนโจ โรมันติก้า (อมไอติม)
คอสได้แต่ในห้อง เพราะหุ่นคอสเป็นคนร่างบางไม่ได้
เวลาออกงาน เพื่อนจะให้เป็นแต่ตัวผู้ชายแมนๆ แอ๊บแมนอึดอัดมาก 555555
(สับสนชีวิตยิ่งกว่าเจ้าของกระทู้อีกได้ข่าว)

555 เป็นสีสันชีวิตของตัวเอง และของเพื่อนๆ
นี่กำลังคิดว่าตัวใหญ่ขนาดไหนนะ ถึงขนาดคอสเพลยืเป็นผู้ชายได้เหมือน สูง 180 แน่เลย

[snoopydooey]

ผมว่าเรื่องครอบครัวมันละเอียดอ่อนนะครับ ผมเข้าใจหัวอกคนที่เป็นพ่อแม่นะครับ คงทำใจยากน่าดู
แม่คุณเจก็คงต้องใช้ความกล้ามากแน่ๆ ในการถามลูกตรงๆ แบบนั้น ท่านทั้งสองรักคุณเจมากเลยเนอะ ผมรู้สึกได้
อย่างน้อยก็ยังดีกว่าหลายๆ เคสนะครับ ที่ท่านเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่ลูกตัวเองเป็น
ผมเองก็ไม่มีประสบการณ์แบบนี้ เพราะครอบครัวผมก็ยังไม่รู้เลยว่าผมชอบผู้ชายเหมือนกัน ยังคิดไม่ออกเลยว่าถ้ารู้จะเป็นยังไง
แต่ครอบครัวผมไม่ค่อยมีใครสนใจผมหรอก 5555+

ผมแชร์เรื่องรักของผมละกัน ที่เคยบอกไว้ว่าเกือบจะเป็นแฟนกัน
คือผมรู้จักเขาเพราะเขาเป็นรุ่นพี่ผม เราคุยกันแทบทุกวัน เวลาเจอกันก็ไปกินข้าวไรงี้
คือสถานะเรามันชัดเจนว่าคือพี่น้อง ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรเลย คือเหมือนได้พี่ชายที่สนิทมา 1 คน
เวลาผมมีปัญหาอะไรไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ผมจะนึกถึงพี่เขาคนแรก ต้องบอกพี่เขาคนแรก
เขาก็ชอบเดือดร้อนแทนผมอยู่เรื่อย ฮ่าๆ
จนวันที่เกิดเรื่องเขามาบอกผมว่าคิดกับผมเกินกว่าน้องชาย ตอนนั้นก็อึ้งๆ ผมก็เงียบไม่พูดไร
มันสับสน จนเขาถามตรงๆ ว่าคิดกับเขาแค่พี่ใช่ไหม สมองผมก็สั่งการตอบแบบไวเลยว่า ใช่ครับ
หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกัน ผมก็รู้สึกแย่นะ ทุกอย่างมันดูไม่เหมือนเดิมแล้ว ดูอึดอัด
จนผ่านไปสักพัก พี่เขามาบอกว่าเรางดติดต่อ เลิกคุยกันดีไหม ตอนนั้นนะ ผมร้องไห้เลยครับ เหมือนอัดอั้นมานาน
ร้องไห้แบบเด็กๆเลยงะ ไม่อายใครด้วย ร้องแล้วก็โวยวายๆ ใส่พี่เขา แต่ก็ไม่ช่วยอะไร
เราก็ไม่คุยกันเป็นเดือน ช่วงนั้นผมแย่มาก จนผมว่าผมรู้ใจตัวเองแล้ว ว่าคิดยังไงกับพี่เขากันแน่
ผมตัดสินใจไปบอกความในใจของผมกับพี่เขาครับ แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน

ทางบ้านไม่รู้ แล้วเพื่อนคนสนิท หรือใครรู้บ้างหรือเปล่าครับ แล้วชีวิตปกติคนทั่วไปรู้หรือไม่
ยังไงถ้าไม่จำเป็นก็อย่าบอกเค้าเลยครับ ไว้เป็นเรื่องของเวลาและโอกาส เราทำตัวให้ปกติ
และทำให้วันนี้เป็นวันที่มีความสุขก็พอ ถ้าวันที่เค้ารู้มาถึง ก็ค่อยสุ้กันต่อไปอีกที
เรื่องตรงนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อนและซับซ้อน บางครอบครัวอาจจะรับไม่ได้ หรือบางครอบครัวอาจจะต้องใช้เวลาหน่อยนะครับ
ยังไงถ้าเราเป็นคนดี ไม่เบียดเบียนใคร เลี้ยงตัวเอง ทำเพื่อครอบครัวได้ในระดับนึงก็โอเคแล้ว

ส่วนเรื่องคนที่เกือบจะเป็นแฟน ผมว่า ลึกๆแล้วคุณเอ็นอาจจะไม่รู้ใจตัวเอง หรืออาจจะรักเค้าแบบพี่ชายก็ได้
ตรงนี้คุณเอ็นเองจะรับรู้ความรู้สึกของตัวเองมากที่สุด
ตอนนั้นก็เลยตอบออกไปแบบนั้น เพราะจริงๆ ถ้าคิดเหมือนกันแต่แรกเหมือนกับพี่คนนั้น คุณเอ็นไม่น่าจะตอบแบบนั้นนะ
ควรจะเป็นอาการอ่ำอึ้งตอบไรไม่ถูก มากกว่าที่จะสั่งการฉับพลันให้ตอบ ( อันนี้ผมคาดเดานะ )
พอถึงวันที่พี่เค้าบอกความในใจ แล้วคุณไปตอบแบบนั้น ตอนหลังเค้าก็คงรับไม่ได้
อาการรับไม่ได้ อาการอกหัก โดนปฎิเสธ เพราะว่าคิดเกินเพื่อน เกินพี่น้อง คนเรามีหลายแบบครับ
ตีตัวออกห่าง เพราะเค้าจะได้สบายใจ
หรือ ปรับตัวเข้าหากันเป็นเพื่อน พี่น้องกัน แต่ต้องใช้เวลา
และยังมีอีกหลายๆแบบที่เราคาดการณ์ไม่ได้อยู่อีก

ฉะนั้นพอถึงเวลาที่เค้าตีตัวออกห่าง และอยากจะเลิกคุยไปเลยกับคุณเอ็น
คุณเอ็นเลยรู้สึกว่า ไม่ได้แล้วอยู่ดีดีจะมาเลิกคุยกันได้ไง ทั้งที่ผูกพันกัน ปรึกษากันแบบพี่น้องกันมาตลอด
เลยเกิดอาหารร้องไห้ โวยวาย และเราก็รับในสิ่งที่เค้าแสดงออกไม่ได้เช่นกัน

แต่ตรงนี้ผมไม่รู้แน่ชัดว่า คุณเอ็นเสียดายคำว่าพี่น้องที่ผูกพัน หรือ เกินคำว่าพี่น้องกันแน่ ต้องลองถามใจตัวเองดูครับ

ข้อสงสัยครับ
1. พี่เค้ากล้าบอกความในใจได้ไง พี่เค้าเป็นเกย์เปิดเผยหรอครับ หรือไม่ได้เปิดเผย เป็นผู้ชายทั่วไป
2. เจอกันที่ไหน รู้จักกันได้ยังไงครับ 
3. ระยะเวลาที่รู้จักกันครับ
4. ทำไมถึงมาสนิทกันได้ครับ

ขออนุญาตละลาบละล้วงนะครับ ส่วนไหนตอบได้ หรือพอตอบได้ รบกวนหน่อยนะครับ ถ้าไม่สะดวกยังไง ข้ามไปได้ครับ

ขอบคุณครับ

ปล.นักจิตวิทยามั่วนิ่มมาเอง 

[▶August5th◀]

มีเพื่อนสนิทคนเดียวที่รู้ครับ นอกนั้นไม่มีใครรู้
ชีวิตปกติผมก็เหมือนผู้ชายธรรมดาคนนึงไม่มีใครรู้
เรื่องที่บ้าน ผมก็ไม่คิดจะบอกหรอก เขาก็ไม่สงสัยถามไรนะ เพราะผมก็ทำตัวปกติทั่วไป เอาไว้ในอนาคตถ้าเขารู้ ก็ค่อยคิดกันอีกที 555+

ส่วนเรื่องความรัก จริงๆ มันผ่านมาหลายปีแล้วละ ตอนนี้ไม่ได้อะไรแล้ว คือที่ผมเล่า เล่าแบบย่อๆ รวบรัด จริงๆ มันมีรายละเอียดเยอะ  ตอนนั้นยอมรับว่าผมรู้ใจตัวเองช้าไป คือผมก็รู้สึกแบบที่เขาคิดกับผมเหมือนกัน คือรักเกินพี่น้อง แต่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ทำไมไม่รู้ใจตัวเองให้มันเร็วกว่านี้ ซึ่งตอนที่เราไม่ได้คุยกันเป็นเดือนๆ แหละ ที่ทำให้ผมรู้ใจตัวเอง และที่ผมไปบอกเขา ผมบอกว่าผมก็รักเขามากกว่าพี่น้องเหมือนกัน แต่แค่มันสายไป แต่ตอนนั้นที่ผมตัดสินใจบอกเขา ผมก็ทำใจแล้วละ ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงผมก็รับได้
แค่อยากซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองและจะได้ไม่รู้สึกผิดกับตัวเองและกับเขา

ส่วนข้อสัยที่คุณเจถาม ก็ตอบได้ครับ
1. พี่เขาก็เป็นแบบไม่เปิดเผยครับ ก็เหมือนผู้ชายทั่วไปครับ เขามาบอกหลังจากกินข้าวเสร็จ ตอนมาส่งผมครับ เขาบอกมีเรื่องจะคุยด้วย คืออันนี้ผมมารู้ทีหลังนะ แบบว่าพี่เขาก็ทำใจอยู่นานกว่าจะกล้าบอก ช่วงก่อนหน้าเขาก็พยายามถอยห่างผมแล้ว แบบอ้างติดสอบ ต้องอ่านหนังสือไรงี้ แต่ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้คิดไรไง เลยไม่สังเกตุ
2. รู้จักกันเพราะเป็นรุ่นพี่ที่เรียนที่เดียวกันครับ
3. ประมาณ 2 ปีครับ
4. เราสนิทกันเพราะไลฟ์สไตส์คล้ายๆกัน+คุยกันถูกคอ
แล้วก็พี่เขาเพิ่งอกหักมาจากสาว ผมก็เป็นคนที่อยู่ข้างๆ เขาในช่วงนั้น หลังจากนั้นมันก็เลยสนิทกันมาเรื่อยๆ ครับ

[snoopydooey]

มีเพื่อนสนิทคนเดียวที่รู้ครับ นอกนั้นไม่มีใครรู้
ชีวิตปกติผมก็เหมือนผู้ชายธรรมดาคนนึงไม่มีใครรู้
เรื่องที่บ้าน ผมก็ไม่คิดจะบอกหรอก เขาก็ไม่สงสัยถามไรนะ เพราะผมก็ทำตัวปกติทั่วไป เอาไว้ในอนาคตถ้าเขารู้ ก็ค่อยคิดกันอีกที 555+

ส่วนเรื่องความรัก จริงๆ มันผ่านมาหลายปีแล้วละ ตอนนี้ไม่ได้อะไรแล้ว คือที่ผมเล่า เล่าแบบย่อๆ รวบรัด จริงๆ มันมีรายละเอียดเยอะ  ตอนนั้นยอมรับว่าผมรู้ใจตัวเองช้าไป คือผมก็รู้สึกแบบที่เขาคิดกับผมเหมือนกัน คือรักเกินพี่น้อง แต่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ทำไมไม่รู้ใจตัวเองให้มันเร็วกว่านี้ ซึ่งตอนที่เราไม่ได้คุยกันเป็นเดือนๆ แหละ ที่ทำให้ผมรู้ใจตัวเอง และที่ผมไปบอกเขา ผมบอกว่าผมก็รักเขามากกว่าพี่น้องเหมือนกัน แต่แค่มันสายไป แต่ตอนนั้นที่ผมตัดสินใจบอกเขา ผมก็ทำใจแล้วละ ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงผมก็รับได้
แค่อยากซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองและจะได้ไม่รู้สึกผิดกับตัวเองและกับเขา

ส่วนข้อสัยที่คุณเจถาม ก็ตอบได้ครับ
1. พี่เขาก็เป็นแบบไม่เปิดเผยครับ ก็เหมือนผู้ชายทั่วไปครับ เขามาบอกหลังจากกินข้าวเสร็จ ตอนมาส่งผมครับ เขาบอกมีเรื่องจะคุยด้วย คืออันนี้ผมมารู้ทีหลังนะ แบบว่าพี่เขาก็ทำใจอยู่นานกว่าจะกล้าบอก ช่วงก่อนหน้าเขาก็พยายามถอยห่างผมแล้ว แบบอ้างติดสอบ ต้องอ่านหนังสือไรงี้ แต่ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้คิดไรไง เลยไม่สังเกตุ
2. รู้จักกันเพราะเป็นรุ่นพี่ที่เรียนที่เดียวกันครับ
3. ประมาณ 2 ปีครับ
4. เราสนิทกันเพราะไลฟ์สไตส์คล้ายๆกัน+คุยกันถูกคอ
แล้วก็พี่เขาเพิ่งอกหักมาจากสาว ผมก็เป็นคนที่อยู่ข้างๆ เขาในช่วงนั้น หลังจากนั้นมันก็เลยสนิทกันมาเรื่อยๆ ครับ

นี่มันพอร์ตนิยายชัดๆๆๆๆ 

แบบผู้ชายสองคน คนนึงไม่เคยมีแฟน ไม่เปิดเผย
คนนึงมีแฟนหญิงแล้วอกหักมา ไม่เปิดเผย
แล้วมาบอกความในใจกันนี่ อื้อหืมมมมมม ผมอยากได้รับรู้รสชาติตรงนี้้้้้้้้้้้้
ไม้โทยาวมาก 555 ชีวิตผมไม่มีอารมณ์แบบนี้เลย
เก็บไว้เป็นบทเรียนสอนใจครับ เผื่ออนาคตจะได้รับมือถูก
และก็ผมอยากจะบอกว่า เก่งมากที่อดทนมา 26 ปี แล้วไม่มีใครรู้
มันไม่ธรรมดา และมันทรมานมากนะ ที่เราต้องเก็บเอาไว้ เวลาเหงาๆหรือเจอปัญหารักไรพวกนี้
มันก็ทำไรไม่ได้ คิดคนเดียว ร้องไห้คนเดียว บางครั้ง อยู่คนเดียว แล้วมันจะเคว้งๆแบบแปลกๆ เบื่อเบื่อชีวิต แต่ก็ต้องอดทนสู้
ผมอยากจะบอกว่า ผมเข้าใจอย่างมากถึงมากที่สุด เพราะมีไม่กี่คนที่ยังเก็บเรื่องนี้ไว้แบบพวกเรา
ผมเข้าใจคุณเอ็น แบบบรรลุแท้จริงครับ 

[▶August5th◀]

คือเรื่องเปิดเผยหรือไม่เปิดเผยผมก็เฉยๆนะ คือผมไม่ได้มองว่ามันสำคัญหรือไม่สำคัญ
คือผมก็ทำตัวปกติเหมือนผู้ชายทั่วไป ถ้าใครสงสัยแล้วมาถามตรงๆ ผมก็กล้ายอมรับนะ ไม่ได้ปกปิดไร
แต่ชีวิตผมไม่ค่อยมีคนรอบข้างเยอะ มีเพื่อนสนิทที่รู้แค่นั้น ส่วนเรื่องความรักผมว่ามันก็เป็นประสบการณ์ชีวิตแหละ
ทุกคนคงเคยเจอในสถานการณ์ที่ต่างกันไป อย่างแบบคุณเจผมก็ไม่เคยเจอนะ และมันดูหนักมากในวัย 18 ฮ่าๆ

ส่วนที่คุณเจเข้าใจถูกแล้วละ เวลามีปัญหาต่างๆ ผมนี่คิดคนเดียวตลอด คือมันก็รู้สึกแย่นะ อึดอัด  แต่ผมไม่เคยร้องไห้นะ เพราะผมไม่ชอบน้ำตา เหมือนผมเก็บกด  555+ ผมฟังเรื่องคุณเจผมยังแอบอิจฉาเลยที่มีครอบครัวอยู่ข้างๆ

ปล. ว่าแต่คุณเจกลับดึกๆ จากขายของแบบนี้ตลอดเลยหรอครับ

[จิบุ_จิบุ]

เหวอออออ หายไป 2 วัน คุยกันเยอะดีจัง

ตามอ่านแล้ว ขอบอกว่า จิ้น ฟินมากกกกกกกกกกกกกกก 

ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะ มันดูธรรมดาๆ ไม่มากไป แต่ก็มีโมเม้นท์น่ารักๆ ให้ชวนจิ้นอ่ะ 

แต่มันดูออกว่าเล่นกันนะครับ 555 กอดซะรัดขนาดนั้น
ให้เดาคุณจิบุคือคน เสื้อส้ม ถ้าผิด จะงดคอมเม้นท์ 1 ช.ม. เป็นการลงโทษตัวเองฮะ 555

รูปคุณจิบุ น่ารักอ่ะ แอบจิ้น 555555+ แต่เดาไม่ออกแฮะว่าคนไหน ฮ่าๆ
แต่เหมือนคนฝั่งซ้ายนี่เขิลหรือเมาครับ หน้าแดงเชียว 5555+

ผมคนฝั่งซ้ายครับ เสื้อเทา เสื้อส้มนั่นเพื่อนร่วมงาน

ถึงจะบอกว่ากลุ่มเพื่อนที่รักมากๆ แต่จริงๆ ผมกลับแก่สุดในกลุ่มเลยนะ
หากจากพวกมันเป็น 5-6 ปีอ่ะ 55555555+
แต่พอดีผมเป็นพวกชอบทำตัวเด็ก (หรือให้ถูกต้องเรียกว่าทำสมองเด็กมากกว่า 555+)
เพราะงั้นเลยเนียนๆ กับกลุ่มได้ 555+

แต่พวกมันก็ไม่เคยคิดว่าผมอายุห่างกันนะ เล่นได้ ตบหัวกันได้
เหมือนเป็นรุ่นเดียวกันเลย (จนบางทีก็คิดในใจนะว่าพวกมึงเคยคิดว่ากูเป็นพี่มั่งป่ะเนี่ย 555+)

แต่ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะครับ เอาจริงๆ ผมไม่ชอบให้พวกมันมองว่าผมเป็นพี่ มันดูอึดอัดไปหน่อย
มันมองผมเป็นรุ่นเดียวกันนี่ล่ะ ดีละ เราจะได้ดูเด็กลงไปด้วย 555+

จะเรียกคุณจิบุว่าไรดีน๊า? เดี๋ยวผมว่าเจ้าตัวมาเห็นคงต้องบอกชื่อแล้วแหละ 5555+

ผมชื่อ จิ๊บ ครับ
ส่วนจิบุนี่ มันมีที่มาจากมีน้องคนนึงเขาเรียกมาก่อนน่ะครับ

ก็เลยคิดว่าเออ แปลกดี ก็เลยใช้ชื่อว่า "จิ๊บคุง จิบุจิบุ"


เห็นคุยกับเรื่องความรักนี่ ดูแต่ละคนผ่านๆ อะไรกันมาเยอะเหมือนกันนะ
แต่ทุกครั้งที่ผ่านวันเวลาที่เลวร้ายนั้นมาได้ เราจะเข้าใจโลก เข้าใจชีวิตมากขึ้นจริงๆ นะ
ทำให้เรารู้จัก "ปล่อยวาง" มากขึ้น

อย่างของผมนี่ 7 ปีที่ยอมทำ พยายามทุกอย่าง
หอบข้าวของออกจากภาคใต้มาอยู่เชียงใหม่กับเขา เพราะเขาอยากให้มา โดยที่ตอนนั้นมีเงินติดตัวแค่ 3,000 บาทจริงๆ
(พอดีมันเป็นช่วงครอบครัวผมแตกด้วยล่ะ เลยคิดว่าเอาวะ ไหนๆ ก็ไหนละ ไม่มีอะไรจะเสียละ)

ตอนมาแรกๆ นี่โดนญาติพี่น้องเขาค่อนแคะเอามากๆ เพราะเราเป็นคนต่างถิ่นมา ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอะไรมาเลย
งานก็ไม่มีทำ
คือเขาไม่ได้พูดตรงๆ นะ แต่เราสัมผัสได้ โดยเฉพาะกับแม่ของแฟน ไม่ชอบผมเอามากๆ
บอกว่าผมเหมือนคนติดยาเสพย์ติด ให้เลิกคบ คือตอนที่รู้น่ะ ยอมรับว่าน้อยใจเหมือนกัน

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะยังไงนั่นก็แม่ของแฟน วีนไปเหวี่ยงไปก็เท่านั้น
อีกอย่างเรารู้ตัวเราดีว่าเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่า
อีกอย่างยอมรับด้วยว่าตอนนั้นสภาพตัวเองเหมือนจริงๆ 555+
ผมเผ้ารุงรัง ไว้หนวด ตัวผอมแห้ง 555555555+

แต่ก็พยายามพิสูจน์ตัวเองนะ จนวันนึงแฟนเล่าให้ฟังว่าพวกญาติๆ เขาคุยกัน และคุยถึงผมด้วย
บอกว่า เออ ไอจิ๊บมันเก่งนะ มันขยันทำงานทำการ บลาๆๆๆ

ก็เลยรู้สึกว่า คิดถูกละ ที่เก็บเงียบความรู้สึกเอาไว้แล้วพิสูจน์ที่การกระทำดีกว่า

แต่ก็นั่นล่ะ สุดท้ายความรักก้ไปไม่รอด วันนึงพอเขาเจอสังคมที่เขาคิดว่าใช่
เจอคนใหม่ที่ถูกใจเขามากกว่า เขาก้ไป โดยทิ้งให้ผมอยู่เชียงใหม่คนเดียว
หูยยย ขอบอก ตอนนั้นเจ็บมากกกกกกกกกกกกกกก
คือคิดในใจว่า เฮ้ย มึงพากูมาเชียงใหม่นะ ใครวะที่บอกว่า ถ้าเราไม่มาด้วย เขาอยู่ไม่ได้แน่ๆ
แล้วพอวันนี้มาบอกว่า จบแล้วก็ให้มันจบๆ ไปสิ เขาไม่ใช่สถานสงเคราะห์นะที่ต้องมาดูแลตัวเองไปตลอดชีวิต

ตอนนั้นชีวิตเคว้งมาก อยากหนีไปไกลๆ เลยนะ
แต่ติดว่ายังมีงานที่ต้องรับผิดชอบ ไม่อยากทำให้ญาติเขาเสียชื่อเสียง
(เพราะงานที่ผมทำ หากจะเป็น พนง. ประจำ ต้องมีคนค้ำประกันให้ ซึ่งญาติเขาก็เป็นคนค้ำประกันให้)

แต่ขอบอกว่า แซ๊ดดดดมากกกก ทำงานไปร้องไปด้วย เจอหน้าลูกค้า บางทีคุยกับลูกค้าอยู่ดีๆ แล้วก็ร้องไห้น้ำตาแตกซะงั้นก็มี 5555+

แต่ก็ได้เพื่อนกลุ่มนี้นี่ล่ะ ที่ช่วยเยียวยา ตอนผมต้องย้ายออกจากบ้านของแฟน พวกมันก็ไปช่วยขนของนะ
(มีจะต่อยแฟนเก่าผมด้วย ดีว่าห้ามทัน)
ช่วงนั้นอยู่คนเดียวไม่ค่อยได้ ก็มีพวกมันนี่ล่ะ ชวนไปเที่ยวนั่นนู่นนี่
ตอนแรกก็เกรงใจนะ เพราะติดว่าตัวเองเป็นเกย์ กลัวมันรังเกียจ

แต่มันบอกว่า "แล้วไงอ่ะ อ้ายเป็นเกย์แล้วไง แต่อ้ายก็เป็นอ้ายพวกผมนะ"

เท่านั้นละ น้ำตาแตกเลยจ้าาาาาาาาา 5555+

จนตอนนี้สนิทกันจนแทบไม่มีพี่ ไม่มีน้องละ เป็นรุ่นเดียวกันไปละ 555+

พอผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ ย้อนคิดกลับไป ก็หัวเราะตัวเองนะ
ว่าเฮ้ย กูทำไปได้ไงวะ แม่งปัญญาอ่อนมากๆ
กับแฟนเก่าก็ยังมีคิดถึงนะครับ ก็จำส่วนดีๆ ไว้ให้เรายิ้มได้
ส่วนเรื่องร้ายๆ เราก็จำไว้เหมือนกันว่าเราผิดพลาดตรงไหน

มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาคนเดียวหรอก ส่วนนึงมันก็มาจากผมด้วยน่ะล่ะ
(ยอมรับว่าตอนนั้นทำตัวเหวี่ยงกับแฟนไว้เยอะเหมือนกัน)

[snoopydooey]

คือเรื่องเปิดเผยหรือไม่เปิดเผยผมก็เฉยๆนะ คือผมไม่ได้มองว่ามันสำคัญหรือไม่สำคัญ
คือผมก็ทำตัวปกติเหมือนผู้ชายทั่วไป ถ้าใครสงสัยแล้วมาถามตรงๆ ผมก็กล้ายอมรับนะ ไม่ได้ปกปิดไร
แต่ชีวิตผมไม่ค่อยมีคนรอบข้างเยอะ มีเพื่อนสนิทที่รู้แค่นั้น ส่วนเรื่องความรักผมว่ามันก็เป็นประสบการณ์ชีวิตแหละ
ทุกคนคงเคยเจอในสถานการณ์ที่ต่างกันไป อย่างแบบคุณเจผมก็ไม่เคยเจอนะ และมันดูหนักมากในวัย 18 ฮ่าๆ

ส่วนที่คุณเจเข้าใจถูกแล้วละ เวลามีปัญหาต่างๆ ผมนี่คิดคนเดียวตลอด คือมันก็รู้สึกแย่นะ อึดอัด  แต่ผมไม่เคยร้องไห้นะ เพราะผมไม่ชอบน้ำตา เหมือนผมเก็บกด  555+ ผมฟังเรื่องคุณเจผมยังแอบอิจฉาเลยที่มีครอบครัวอยู่ข้างๆ

ปล. ว่าแต่คุณเจกลับดึกๆ จากขายของแบบนี้ตลอดเลยหรอครับ

ชีวิตพวกเราแตกต่างกันแค่ตรงที่ คุณเอ็น จะไม่ได้ปกปิดคนรอบข้าง หรือคนที่สงสัย แต่ครอบครัวยังไม่รู้
ในทางกลับกัน ผมไม่ได้ปิดกับทางครอบครัวแล้ว เพราะเค้าดันรู้ และกับคนรอบข้างผมกลับปกปิด เพราะความจำเป็น

ผมว่าคุณเอ็นน่าจะหนักหน่วงกว่าผมเนอะ พูดแล้วเริ่มเครียดละ วัย 18 ผมนี่ ค่อนข้างดราม่าเลยทีเดียว

อย่าไปกลัวน้ำตาครับ ผมก็ไม่เคยร้องไห้ให้ใครได้เห็น แต่ผมชอบมันตรงที่ว่า น้ำตาไหลแค่ครั้งเดียว มันก็จะจบลงตรงนั้นเลย
ไม่ต้องเก็บหรืออัดอั้นในใจต่อไป ผม เสียใจกะใคร จะร้องไห้ครั้งเดียว แล้วจบเลย
ชีวิตผมร้องไห้ยากครับ อกหักโดนทิ้ง กับเสียคนหรือสัตว์เลี้ยงตัวสำคัญแค่นั้น 
จะว่าไปกรณีหลังนี่ เจ็บมากกว่าอกหักเยอะเลย อกหักจิ๊บๆ 555

แต่ก็เนอะ คนเราแสดงออกต่างกัน แม้ในมุมที่อยู่คนเดียวก็ตาม

กลับประมาณนี้ละครับ ตี 1 ตี 2 บางครั้งก็ไปรับของ กว่าจะนอน ก็เช้าครับ
ผมจะไม่โผล่มาในเล้าเลยตั้งแต่เช้ายัน ดึกๆ อะ ถึงจะโผล่มา

[snoopydooey]

เหวอออออ หายไป 2 วัน คุยกันเยอะดีจัง

ตามอ่านแล้ว ขอบอกว่า จิ้น ฟินมากกกกกกกกกกกกกกก 

ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะ มันดูธรรมดาๆ ไม่มากไป แต่ก็มีโมเม้นท์น่ารักๆ ให้ชวนจิ้นอ่ะ 

เดี๋ยวๆคุณจิ๊บจิ้นตรงไหนอ่ะ ๆๆๆ 5555

[จิบุ_จิบุ]

เหวอออออ หายไป 2 วัน คุยกันเยอะดีจัง

ตามอ่านแล้ว ขอบอกว่า จิ้น ฟินมากกกกกกกกกกกกกกก 

ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะ มันดูธรรมดาๆ ไม่มากไป แต่ก็มีโมเม้นท์น่ารักๆ ให้ชวนจิ้นอ่ะ 

เดี๋ยวๆคุยจิ๊บจิ้นตรงไหนอ่ะ ๆๆๆ 5555

ตรงนี้นี่ล่ะ

ส่วนข้อสัยที่คุณเจถาม ก็ตอบได้ครับ
1. พี่เขาก็เป็นแบบไม่เปิดเผยครับ ก็เหมือนผู้ชายทั่วไปครับ เขามาบอกหลังจากกินข้าวเสร็จ ตอนมาส่งผมครับ เขาบอกมีเรื่องจะคุยด้วย คืออันนี้ผมมารู้ทีหลังนะ แบบว่าพี่เขาก็ทำใจอยู่นานกว่าจะกล้าบอก ช่วงก่อนหน้าเขาก็พยายามถอยห่างผมแล้ว แบบอ้างติดสอบ ต้องอ่านหนังสือไรงี้ แต่ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้คิดไรไง เลยไม่สังเกตุ
2. รู้จักกันเพราะเป็นรุ่นพี่ที่เรียนที่เดียวกันครับ
3. ประมาณ 2 ปีครับ
4. เราสนิทกันเพราะไลฟ์สไตส์คล้ายๆกัน+คุยกันถูกคอ
แล้วก็พี่เขาเพิ่งอกหักมาจากสาว ผมก็เป็นคนที่อยู่ข้างๆ เขาในช่วงนั้น หลังจากนั้นมันก็เลยสนิทกันมาเรื่อยๆ ครับ

โดยเฉาพะข้อ 1 นี่ อ๊ากกกกกกกกกมาก

[snoopydooey]

จริง ผมเห็นด้วย ผมบอกละชีวิตผมไม่มีโมเม้นท์หรือมุมนี้เลย อิจฉาชวนฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกก 

[▶August5th◀]

เอ่อ เรื่องคุณจิ๊บเศร้าอ่ะ สำหรับคนที่เป็นแฟนกัน แล้วเจอแบบนั้น เป็นผมคงเคว้งน่าดู มาตั้งไกลแล้วโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว
คงเศร้ามากๆ แน่ ยังดีนะที่คุณเจอเพื่อนๆ ดี ถึงบอกไงว่าโชคดีสุดๆ
อย่างที่ผมบอก คนเราก็เจออะไรแตกต่างกันไป ในสถานการณ์ต่างๆ
แต่มันผ่านมาแล้ว พอเราอยู่จุดๆนี้ พอลองมองย้อนกลับไป เราได้คิดอะไรเยอะแยะ เก็บเอามาเป็นบทเรียนในการใช้ชีวิตในอนาคตเนอะ

^^

[snoopydooey]

ผมคนฝั่งซ้ายครับ เสื้อเทา เสื้อส้มนั่นเพื่อนร่วมงาน

ถึงจะบอกว่ากลุ่มเพื่อนที่รักมากๆ แต่จริงๆ ผมกลับแก่สุดในกลุ่มเลยนะ
หากจากพวกมันเป็น 5-6 ปีอ่ะ 55555555+
แต่พอดีผมเป็นพวกชอบทำตัวเด็ก (หรือให้ถูกต้องเรียกว่าทำสมองเด็กมากกว่า 555+)
เพราะงั้นเลยเนียนๆ กับกลุ่มได้ 555+

แต่พวกมันก็ไม่เคยคิดว่าผมอายุห่างกันนะ เล่นได้ ตบหัวกันได้
เหมือนเป็นรุ่นเดียวกันเลย (จนบางทีก็คิดในใจนะว่าพวกมึงเคยคิดว่ากูเป็นพี่มั่งป่ะเนี่ย 555+)

แต่ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะครับ เอาจริงๆ ผมไม่ชอบให้พวกมันมองว่าผมเป็นพี่ มันดูอึดอัดไปหน่อย
มันมองผมเป็นรุ่นเดียวกันนี่ล่ะ ดีละ เราจะได้ดูเด็กลงไปด้วย 555+

ผมอยากได้เพื่อนแบบนี้ หาให้ผมมั่ง 555
อ่อ...ผมเดาผิด ผมจะแบนตัวเองเป็นเวลา 1 ช.ม. 

ผมชื่อ จิ๊บ ครับ
ส่วนจิบุนี่ มันมีที่มาจากมีน้องคนนึงเขาเรียกมาก่อนน่ะครับ

ก็เลยคิดว่าเออ แปลกดี ก็เลยใช้ชื่อว่า "จิ๊บคุง จิบุจิบุ"


เห็นคุยกับเรื่องความรักนี่ ดูแต่ละคนผ่านๆ อะไรกันมาเยอะเหมือนกันนะ
แต่ทุกครั้งที่ผ่านวันเวลาที่เลวร้ายนั้นมาได้ เราจะเข้าใจโลก เข้าใจชีวิตมากขึ้นจริงๆ นะ
ทำให้เรารู้จัก "ปล่อยวาง" มากขึ้น

อย่างของผมนี่ 7 ปีที่ยอมทำ พยายามทุกอย่าง
หอบข้าวของออกจากภาคใต้มาอยู่เชียงใหม่กับเขา เพราะเขาอยากให้มา โดยที่ตอนนั้นมีเงินติดตัวแค่ 3,000 บาทจริงๆ
(พอดีมันเป็นช่วงครอบครัวผมแตกด้วยล่ะ เลยคิดว่าเอาวะ ไหนๆ ก็ไหนละ ไม่มีอะไรจะเสียละ)

ตอนมาแรกๆ นี่โดนญาติพี่น้องเขาค่อนแคะเอามากๆ เพราะเราเป็นคนต่างถิ่นมา ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอะไรมาเลย
งานก็ไม่มีทำ
คือเขาไม่ได้พูดตรงๆ นะ แต่เราสัมผัสได้ โดยเฉพาะกับแม่ของแฟน ไม่ชอบผมเอามากๆ
บอกว่าผมเหมือนคนติดยาเสพย์ติด ให้เลิกคบ คือตอนที่รู้น่ะ ยอมรับว่าน้อยใจเหมือนกัน

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะยังไงนั่นก็แม่ของแฟน วีนไปเหวี่ยงไปก็เท่านั้น
อีกอย่างเรารู้ตัวเราดีว่าเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่า
อีกอย่างยอมรับด้วยว่าตอนนั้นสภาพตัวเองเหมือนจริงๆ 555+
ผมเผ้ารุงรัง ไว้หนวด ตัวผอมแห้ง 555555555+

แต่ก็พยายามพิสูจน์ตัวเองนะ จนวันนึงแฟนเล่าให้ฟังว่าพวกญาติๆ เขาคุยกัน และคุยถึงผมด้วย
บอกว่า เออ ไอจิ๊บมันเก่งนะ มันขยันทำงานทำการ บลาๆๆๆ

ก็เลยรู้สึกว่า คิดถูกละ ที่เก็บเงียบความรู้สึกเอาไว้แล้วพิสูจน์ที่การกระทำดีกว่า

แต่ก็นั่นล่ะ สุดท้ายความรักก้ไปไม่รอด วันนึงพอเขาเจอสังคมที่เขาคิดว่าใช่
เจอคนใหม่ที่ถูกใจเขามากกว่า เขาก้ไป โดยทิ้งให้ผมอยู่เชียงใหม่คนเดียว
หูยยย ขอบอก ตอนนั้นเจ็บมากกกกกกกกกกกกกกก
คือคิดในใจว่า เฮ้ย มึงพากูมาเชียงใหม่นะ ใครวะที่บอกว่า ถ้าเราไม่มาด้วย เขาอยู่ไม่ได้แน่ๆ
แล้วพอวันนี้มาบอกว่า จบแล้วก็ให้มันจบๆ ไปสิ เขาไม่ใช่สถานสงเคราะห์นะที่ต้องมาดูแลตัวเองไปตลอดชีวิต

ตอนนั้นชีวิตเคว้งมาก อยากหนีไปไกลๆ เลยนะ
แต่ติดว่ายังมีงานที่ต้องรับผิดชอบ ไม่อยากทำให้ญาติเขาเสียชื่อเสียง
(เพราะงานที่ผมทำ หากจะเป็น พนง. ประจำ ต้องมีคนค้ำประกันให้ ซึ่งญาติเขาก็เป็นคนค้ำประกันให้)

แต่ขอบอกว่า แซ๊ดดดดมากกกก ทำงานไปร้องไปด้วย เจอหน้าลูกค้า บางทีคุยกับลูกค้าอยู่ดีๆ แล้วก็ร้องไห้น้ำตาแตกซะงั้นก็มี 5555+

แต่ก็ได้เพื่อนกลุ่มนี้นี่ล่ะ ที่ช่วยเยียวยา ตอนผมต้องย้ายออกจากบ้านของแฟน พวกมันก็ไปช่วยขนของนะ
(มีจะต่อยแฟนเก่าผมด้วย ดีว่าห้ามทัน)
ช่วงนั้นอยู่คนเดียวไม่ค่อยได้ ก็มีพวกมันนี่ล่ะ ชวนไปเที่ยวนั่นนู่นนี่
ตอนแรกก็เกรงใจนะ เพราะติดว่าตัวเองเป็นเกย์ กลัวมันรังเกียจ

แต่มันบอกว่า "แล้วไงอ่ะ อ้ายเป็นเกย์แล้วไง แต่อ้ายก็เป็นอ้ายพวกผมนะ"

เท่านั้นละ น้ำตาแตกเลยจ้าาาาาาาาา 5555+

จนตอนนี้สนิทกันจนแทบไม่มีพี่ ไม่มีน้องละ เป็นรุ่นเดียวกันไปละ 555+

พอผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ ย้อนคิดกลับไป ก็หัวเราะตัวเองนะ
ว่าเฮ้ย กูทำไปได้ไงวะ แม่งปัญญาอ่อนมากๆ
กับแฟนเก่าก็ยังมีคิดถึงนะครับ ก็จำส่วนดีๆ ไว้ให้เรายิ้มได้
ส่วนเรื่องร้ายๆ เราก็จำไว้เหมือนกันว่าเราผิดพลาดตรงไหน

มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาคนเดียวหรอก ส่วนนึงมันก็มาจากผมด้วยน่ะล่ะ
(ยอมรับว่าตอนนั้นทำตัวเหวี่ยงกับแฟนไว้เยอะเหมือนกัน)

เรื่องพวกนี้มันช่วยให้เราโตขึ้นจริงๆครับ
ไม่ว่าเราจะผ่านมาในรูปแบบไหน แต่อย่างน้อยเราก็จะเริ่มรู้จักกลั่นกรอง และ มีสติในการใช้ชีวิตมากขึ้น
ในอนาคต เราไม่รู้จะเกิดไรขึ้น แต่มันก็ทำให้เราเลือกเดินเส้นทางที่ดีขึ้นมาได้

มีรักก็มีเลิก คบกันเป็น 10 ปี ถ้าไม่รักกันจริงๆ หรือผูกพันลึกซึ้ง หรือพรหมลิขิต หรือและอะไรก็ตามแต่ สุดท้ายก็ต้องลาจาก
จะลาจากแบบไหน จะคุยกันต่อได้ไหม เราไม่รู้ รู้แต่ว่าเราเคยทำได้ดีที่สุดแล้วในวันนั้น และในวันนี้เราก็ทำได้เพียงเท่านี้

ปล. ผมชอบไปเที่ยวเชียงใหม่นะ บรรยากาศดี อยู่ไปเลยครับ โคตรชอบหน้าหนาวเลย เที่ยวนี่ฟินเลย ขึ้นเขาผมโคตรชอบ
อดีตช่างมันครับ ปัจจุบันและอนาคต คือสิ่งสำคัญ สู้ๆครับ

[▶August5th◀]

คือเรื่องเปิดเผยหรือไม่เปิดเผยผมก็เฉยๆนะ คือผมไม่ได้มองว่ามันสำคัญหรือไม่สำคัญ
คือผมก็ทำตัวปกติเหมือนผู้ชายทั่วไป ถ้าใครสงสัยแล้วมาถามตรงๆ ผมก็กล้ายอมรับนะ ไม่ได้ปกปิดไร
แต่ชีวิตผมไม่ค่อยมีคนรอบข้างเยอะ มีเพื่อนสนิทที่รู้แค่นั้น ส่วนเรื่องความรักผมว่ามันก็เป็นประสบการณ์ชีวิตแหละ
ทุกคนคงเคยเจอในสถานการณ์ที่ต่างกันไป อย่างแบบคุณเจผมก็ไม่เคยเจอนะ และมันดูหนักมากในวัย 18 ฮ่าๆ

ส่วนที่คุณเจเข้าใจถูกแล้วละ เวลามีปัญหาต่างๆ ผมนี่คิดคนเดียวตลอด คือมันก็รู้สึกแย่นะ อึดอัด  แต่ผมไม่เคยร้องไห้นะ เพราะผมไม่ชอบน้ำตา เหมือนผมเก็บกด  555+ ผมฟังเรื่องคุณเจผมยังแอบอิจฉาเลยที่มีครอบครัวอยู่ข้างๆ

ปล. ว่าแต่คุณเจกลับดึกๆ จากขายของแบบนี้ตลอดเลยหรอครับ

ชีวิตพวกเราแตกต่างกันแค่ตรงที่ คุณเอ็น จะไม่ได้ปกปิดคนรอบข้าง หรือคนที่สงสัย แต่ครอบครัวยังไม่รู้
ในทางกลับกัน ผมไม่ได้ปิดกับทางครอบครัวแล้ว เพราะเค้าดันรู้ และกับคนรอบข้างผมกลับปกปิด เพราะความจำเป็น

ผมว่าคุณเอ็นน่าจะหนักหน่วงกว่าผมเนอะ พูดแล้วเริ่มเครียดละ วัย 18 ผมนี่ ค่อนข้างดราม่าเลยทีเดียว

อย่าไปกลัวน้ำตาครับ ผมก็ไม่เคยร้องไห้ให้ใครได้เห็น แต่ผมชอบมันตรงที่ว่า น้ำตาไหลแค่ครั้งเดียว มันก็จะจบลงตรงนั้นเลย
ไม่ต้องเก็บหรืออัดอั้นในใจต่อไป ผม เสียใจกะใคร จะร้องไห้ครั้งเดียว แล้วจบเลย
ชีวิตผมร้องไห้ยากครับ อกหักโดนทิ้ง กับเสียคนหรือสัตว์เลี้ยงตัวสำคัญแค่นั้น 
จะว่าไปกรณีหลังนี่ เจ็บมากกว่าอกหักเยอะเลย อกหักจิ๊บๆ 555

แต่ก็เนอะ คนเราแสดงออกต่างกัน แม้ในมุมที่อยู่คนเดียวก็ตาม

กลับประมาณนี้ละครับ ตี 1 ตี 2 บางครั้งก็ไปรับของ กว่าจะนอน ก็เช้าครับ
ผมจะไม่โผล่มาในเล้าเลยตั้งแต่เช้ายัน ดึกๆ อะ ถึงจะโผล่มา

 เหมือนกับเราสลับด้านกันนะครับ 555+
เริ่มไม่รู้ละใครหนักหน่วงกว่าใคร ฮ่าๆ

ผมไม่ได้กลัวน้ำตานะ แต่แค่ไม่ชอบ เหมือนกันม่ะ 555+
แต่ถ้าเป็นเรื่องหมาผมนี่ร้องเหมือนกันนะ คือทนไม่ไหวจริงๆ
แบบหมาตายนี่ผมเศร้ามากอ่ะ อย่างที่คุณเจบอกอกหักนี่จิ๊บๆ ไปเลย 555+

อ่อครับ ก็ว่าอยู่ เห็นคุณเจมาดึกๆ ตลอด ไงก็รักษาสุขภาพด้วยละครับ

[snoopydooey]

ผมไม่ชอบน้ำตา แต่ก็ชอบมันในมุมที่มันทำให้เราสบายใจและโล่งมากกว่าครับ
แต่ของคุณเอ็นน่าจะเกลียดน้ำตาเลย 5555 เข้มแข็งดีครับ
หมาตายแมวตายนี่บอกเลยว่า ทนไม่ได้จริงๆ ผมเลี้ยงสัตว์มามากกว่า 30-40 ตัว เวลามันจากไปนี่ เศร้ามาก

รักษาสุขภาพเช่นกันครับ นอนดึกตื่นเช้าแน่ๆคุณเอ็นทำงานเนี่ย
ส่วนผม ชิวๆครับ นอนอิ่มตลอด 555 แต่ลุยตลาดบ่าย ถึง ดึกก็เหนื่อยอยู่ แต่ยังฟิตอยู่ครับ ยังเท่อยู่ ฮา

[▶August5th◀]

บางทีผมก็ไม่รู้ว่าผมเข้มแข็งหรืออ่อนแอกันแน่นะครับที่ไม่ร้องไห้ 555+
แต่ผมเข้าใจคุณเจนะครับ ในเชิงที่ว่าร้องไห้ออกมาแค่ครั้งเดียวแล้วมันจะสบายใจ เหมือนได้ปลดปล่อยความรู้สึกมาพร้อมกับน้ำตาอ่ะ
แต่เรื่องหมานี่ไม่ไหวจริงๆ ล่าสุดหมาโดนรถชน คือผมต้องใจแข็งไม่ไปดูสภาพมันงะ คือผมไม่อยากเห็น ไม่งั้นทำใจไม่ได้แน่ๆ


ผมก็ตื่นเช้าแหละ แต่ชินละ แต่พรุ่งนี้วันหยุด ก็ชิลๆ ครับ ฮ่าๆ
ว่าแต่คุณเจนี่ขายของคนเดียวหรอ หรือมีคนช่วย
เหนื่อยบ้างก็พักบ้างเน้อ มีวันหยุดบ้างไหมนี่
ว่าแต่ยังฟิตอยู่หรอ แก่ละนะครับ กร๊ากๆ (เผ่น) 555+

[snoopydooey]

ใช่ครับเป็นแบบนั้นเลย
โหยยยยย..เรื่องหมาสำหรับผม เรื่องใหญ่ที่สุดครับ ไม่ได้เลยครับ
ถ้าผมเจอเคสแบบคุณเอ็นผมเฮิรท์แน่ครับ เฮิรท์เป็นปีอะ โอยยยยๆๆๆ
แต่ถ้าผมเจอแบบนั้นผมขอฝืนไปเจอมันนะครับ อย่างน้อยลากันครั้งสุดท้าย ขอลูบหัวและคุยกันอีกครั้ง โอยเศร้า TT

ถามว่าขายของคนเดียวไหม ใช่ไหม
ที่ตลาดพ่อค้าแม่ค้าคนอื่นบอกว่า เห็นมาเหนื่อยๆทุกวันไม่หาแฟนมาช่วย ไม่รู้จะตอบไรดีอะ
เลยบอกว่า ขอเก็บตังก่อนพี่ ตอนนี้ตังมาอันดับ 1 เดี๋ยวไม่มีตังแต่งเมีย

มีวันหยุดพักครับ ส่วนมาก จ.อ.พ. แต่บางสัปดาห์ถ้ามีที่ลงก็ไม่หยุดครับ แต่ส่วนมากจะได้หยุด จ.ทุก จ.
ผมยอมรับว่าแก่ แต่หน้าเด็กครับ ( แถ ) 555+ 

***นอนครับนอนคุณเอ็น ผมยังอยู่ได้อีกยาว ผมตื่นบ่าย 3 แน่ะ***

[▶August5th◀]

โหย คุณเจ เคสนี้ถ้าผมเล่าแบบเต็มๆนี่ คุณเจคงเฮิร์ทไปหลายปีแน่ๆ อ่ะ
ผมเลี้ยงมันมาตั้งแต่เด็กๆ เลย มันเป็นลูกหมาจรจัดแถวบ้าน พี่น้องมันโดนเอาไปปล่อยวัดหมดเลย
เหลือมันตัวเดียวที่รอด เพราะมันมาแอบที่บ้านผม 555+ ผมเลยเอามาเลี้ยงตั้งแต่ตอนนั้น แบบผูกพันธ์มาก
และที่ผมเลือกไม่เจอมันก็เพราะผมกลัวทำใจไม่ได้อ่ะดิ ผมอ่อนไหวเกินไปมั้ง
ตอนนี้ผมเลยไม่เลี้ยงหมาอีกเลย เล่นหมาคนอื่นแทน 555+

อ่า คุณเจขายของคนเดียว คงเหนื่อยแย่ สู้ๆ นะ
ทำไมยอมรับง่ายจังว่าแก่ ผมแซวเล่นเน้อ อิอิ แต่ที่บอกหน้าเด็กนี่ผมไม่กล้าเถียง 555+

*ผมยังไม่นอนๆ อีกสักพักๆ ไล่ผมหรอครับ 5555+*

[snoopydooey]

ตอนนี้ผมก็มีพุดเดิ้ล ผสม 2 ตัวอยู่ที่บ้าน
ตัวนึงเจอกันตั้งแต่ตอนผมค้นพบตัวเองอายุ 14 5555555555555+ คนข้างบ้านหมาเค้าคลอดลูกเค้าเลยให้
ตัวเมียครับ เลี้ยงตั้งแต่ ม.2 จนทุกวันนี้ อายุ 27 หลายปีแล้ว มันก็เริ่มแก่แล้ว แต่ยังวิ่งปร๋อ เห่าเสียงแหลมปรี๊ดๆ
อายุมันคง 12-13 ปี แล้ว คูณ 6-7 เท่าของคนเข้าไป ก็ 60-70 แล้วอะ อยากให้มันรู้กะเรานานๆจัง
ตัวที่สองคือลูกของมันครับ ตัวนี้ตัวผู้ ต้องเลี้ยงแบบปิด เพราะมันกัดคน ค่อนข้างดุ คนในบ้านตีไม่ได้นะ มันก็จะกัด
มีผมที่จับได้เต็มที่ เพราะตอนคลอดใหม่ๆ ผมไปเล่นกะมันทุกวัน เอาอาหารไปให้ เอามันไปนอนบนที่นอนด้วย
มันคงจำได้ตั้งแต่ตอนเด็กๆมันเลยผูกพันและเชื่องกะผมมั้ง นอกนั้นคนอื่นมันกัดหมดเลย อันตรายมาก แต่ผมอุ้มได้ ตีได้ ดุได้
ตัวนี้ 3-4 ขวบแล้วครับ  แต่มีปัญหาเป็นไข่ทองแดง เดี๋ยวผมพร้อมจะพามันไปผ่าตัด

ขายคนเดียว ได้กำไรคนเดียว วิน วิน ครับ 555+
เรื่องอายุผมไม่เถียงนะ ต้องยอมรับ แต่ถ้าเราโกงอายุด้วยหน้าเราได้ เราต้องภูมิใจ 555

ไม่ไล่ครับๆ วันหยุดๆ ยิงยาวได้เลยครับ 555

ดึกๆในเล้านี่มีเหลือเราสองคนหรือครับ หายหมด ค้างคาวเรียกพี่ครับ 

[จิบุ_จิบุ]

ยังอยู่นะ

แต่เป็นฝ่ายนั่งอ่าน

เพราะหาจังหวะแทรกไม่ได้ 5555555555+

[snoopydooey]

แทรกมาเลยฮะ ผมเหมือนคนบ้านั่งพิมพ์คนเดียว 555 มันดึกแล้วอะ
ไม่ว่าจะช่องทางไหนเค้าก็หลับเค้าก็นอนกันหมด เปลี่ยวแท้ TT

[จิบุ_จิบุ]

บางจังหวะก็ไม่รู้จะพิมพ์อะไรด้วยมากกว่านะ เลยนั่งอ่านแทน ก็เพลินไปอีกแบบนะ 555+


อันที่จริงกะว่าจะพิมพ์นิยายตอนใหม่เสียหน่อย แต่ดึกแล้ว เพิ่งกลับมาจากดู แอนท์ แมนจบ
ถึงห้องก็ตี 2 กว่าๆ ละ

พรุ่งนี้ทำงานเช้าอีก แต่มันก็ยังไม่นอนไปนอน 5555+

[▶August5th◀]

โหย หมาคุณเจอยู่นานมาก ดีจังนะครับ คงผูกพันกันมากเนอะ ขอให้อยู่ไปอีกนานๆ นะ ส่วนลูกมัน สงสัยคุณเจเล่นกับมันตั้งแต่เด็กๆ มันเลยเชื่องกับคุณเจ
ถึงผมชอบหมา แต่ก็กลัวหมาคนอื่นกัด 5555+ ผมเคยโดนกัดแบบงงๆ ด้วยนะ ดีนะตอนนั้นผมใส่ยีนส์ มันกัดไม่เข้าเนื้อ ฮ่าๆ

อ่า ขายคนเดียวก็เก็บตังค์คนเดียวเนอะ สบายๆ 555+
ครับเชื่อว่าหน้าเด็กครับ ไม่เถียงๆ อิอิ 5555+

ดึกๆ ในเล้าคงเหลือแค่เราสองคนมั้งผมว่า คนอื่นคงหลับกันหมดละ 555+
แต่ดึกๆ ผมชอบหิวทุกทีเลยงะ คุณเจเป็นม่ะ??

ปล. คุณเจนี่พิมพ์ไวดีเนอะ ผมนี่นั่งจิ้มในโทรศัพท์ตั้งนานกว่าจะพิมพ์เสร็จ 5555+

[snoopydooey]

บางจังหวะก็ไม่รู้จะพิมพ์อะไรด้วยมากกว่านะ เลยนั่งอ่านแทน ก็เพลินไปอีกแบบนะ 555+


อันที่จริงกะว่าจะพิมพ์นิยายตอนใหม่เสียหน่อย แต่ดึกแล้ว เพิ่งกลับมาจากดู แอนท์ แมนจบ
ถึงห้องก็ตี 2 กว่าๆ ละ

พรุ่งนี้ทำงานเช้าอีก แต่มันก็ยังไม่นอนไปนอน 5555+

นั่งอ่านนี่ต้องรอพวกผมคอมเม้นท์ด้วยนะนี่ ความอดทนสูงงงงง 555+
ดึกๆอาจจะพิมพ์ไปคิดไปไม่ออก ไว้วันที่มีเวลาดีกว่าครับ

Ant man หนุกไหมครับ มีคนบอกว่า หนุกโคตรๆ นี่ผมรอซูมแปบ เอ้ย รอวัน พ. แปบ 55+

ทำงานวัน ส. ด้วยหรอครับ ผมโคตรเกลียดทำงานวัน ส. แต่ก่อนก็พนักงานออฟฟิศ ทำงานวัน ส. ครึ่งวัน ขี้เกียจมากอะ

[▶August5th◀]

คุณจิ๊บแทรกมาได้เลยครับ บางทีเงียบๆ มันวังเวง 5555+


ปล. ผมรออ่านตอนใหม่อยู่นะครับ 5555+ (แอบทวง) ฮ่าๆ

[snoopydooey]

โหย หมาคุณเจอยู่นานมาก ดีจังนะครับ คงผูกพันกันมากเนอะ ขอให้อยู่ไปอีกนานๆ นะ ส่วนลูกมัน สงสัยคุณเจเล่นกับมันตั้งแต่เด็กๆ มันเลยเชื่องกับคุณเจ
ถึงผมชอบหมา แต่ก็กลัวหมาคนอื่นกัด 5555+ ผมเคยโดนกัดแบบงงๆ ด้วยนะ ดีนะตอนนั้นผมใส่ยีนส์ มันกัดไม่เข้าเนื้อ ฮ่าๆ

อ่า ขายคนเดียวก็เก็บตังค์คนเดียวเนอะ สบายๆ 555+
ครับเชื่อว่าหน้าเด็กครับ ไม่เถียงๆ อิอิ 5555+

ดึกๆ ในเล้าคงเหลือแค่เราสองคนมั้งผมว่า คนอื่นคงหลับกันหมดละ 555+
แต่ดึกๆ ผมชอบหิวทุกทีเลยงะ คุณเจเป็นม่ะ??

ปล. คุณเจนี่พิมพ์ไวดีเนอะ ผมนี่นั่งจิ้มในโทรศัพท์ตั้งนานกว่าจะพิมพ์เสร็จ 5555+

ผูกพันมากจนบางทีคิดว่ารักหมามากกว่าคน 555 ผิดสปีชีย์ไปหน่อย
ถึงเราจะรักหมาแต่ต้องรักแบบมีสติครับ เล่นมั่วไม่ได้ เวลาเจอหมาจร ก็ห้ามวิ่งนะ หมากพวกนี้ยิ่งวิ่งยิ่งไล่กัด อันตราย

ผมกินดึกตลอดทุกคืนครับ เลยต้องรอย่อย ไม่งั้นกรดไหลย้อน

ที่ผมพิมพ์ไวเพราะว่า ผมเล่นในคอมครับ ถ้าในโทรศัพท์ เอาจริงๆ ผมได้แต่อ่านระหว่างวันตอน ไปขายของ แล้วจึงกลับมาตอบครับ พิมพ์ในโทรศัพท์มันช้าอะ