หัวข้อ: รักวุ่นลุ้นรัก นักเรียนมอปลาย

[กานต์อินดี้]

สวัสดีครับ นิยายผมมาอีกเรื่องละ ผมได้นึกเรื่องนี้มาสักพักละและได้เริ่มแต่ง มันขึ้น เป็นเรื่องของวัยรุ่น นักเรียนมอปลายเหเหมือนเดิม เพราะวัยนี้เป็นวัยที่วุ่นวายมากที่สุดมีการเปลี่ยนแปลง ผมหวังว่านี้จะเป็นอีกเรื่องที่ทุกคนจะชอบและ ติดตามนะ ครับ นิยายเรื่องนี้ผมจะใช้ นิยาม คำว่า ผม แทนการใช้ชื่อตัวละคร ซึ่งะได้ง่ายหน่อย และเหมือนจริงกว่า 
ยามเย็นที่ตลาดนัดคลองทม ในกลางเมือง ที่รถติด ผู้คนพรุกพราน เดินจับจ่ายซื้อของ มีเด็กนักเรียนมอปลายโรงเรียนรัตนะวิทยา  6 คนยื่นอยู่ข้างขางขึ้นสะพานลอย สงสัยละสิว่าเกี่ยวอะไรกัน ก็ 5 คนที่ว่า มานี้ พวกผมเอง พวกเรายังไม่กลับบ้าน ที่จริงพึ่งจะออกจากโรงเรียน เพราะอะไรนั้นหรอ ก็ไอ้เจ้าแบงค์ตัวดีดันไปเตะบอลไปใส่กระจก ห้องพักครูแตกไป 3 บานนะสิ เลิกเรียนอาจารย์เลยเรียกไปเทศนาชะยกใหญ่ แถวโดนลงวาย ไปคนละ 5 ครั่งอีก พูดมาเยอะ ผมลืมแนะนำตัวก่อนนะครับ  ผมชื่อ โต้เด็กๆที่บ้านชอบเรียก ออโต้  พอโตก็เรียกแค่โต้ ผม อายุ 17 อยู่ ม.5 ห้อง 3  เป็นเด็กแว่นเวลาอ่านหนังสือนะ ปกติไม่ใส่  นิสัย ชอบเที่ยว เรียนปานกลาง  เอาแต่ใจนิดหน่อย เป็นคนอารมขัน ที่สำคัญผมเป็น เกย์  เพื่อนก็รับได้นะ มันรู้ว่าผมเป็นมานานละ เพื่อนผมมีใครบ่างนั้นหรอ ก็มี
บ็อป เด็กคอมพิวเตอร์ เก่งเรื่องคอม
 เล็ก เด็กบ้าบ่อๆ
 เก่ง หมอนี้เรื่องเรียนไม่เอาไหน แต่เรื่องแต่งรถนี้มันสุดๆๆ
ทิว  มือกีตาร์ประจำโรงเรียน
แบงค์ นักว่ายน้ำกีฬาโรงเรียน คนที่ทำให้พวกเราต้องโดนหางเลขไปด้วย
นอกเรื่องมาพอละ กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า พวกผมยื่นอยู่คุยกัน พวกแกจะเข้าไปตลาดไหมนิ แบงค์พูดขึ้น ไปดิ ผมตอบ ใช่ทิวพูดหลังจากผมพูดนิดหน่อย
 !!!เออโต้แม่แกบอกให้ซื้อกับข้าวกลับบ้านด้วยไม่ใช่หรอ  เก่งมันพูดขึ้น  เออวะ ผมตอบ งันไปกันจะแยกย้ายกันกลับบ้าน พวกผมเดินเข้าไปในตลาด พวกเราเดินกันไปดูร้านต่างๆๆ แวะร้านลุกชิ้นบ้าง ขนมบ้าง เดินไปอีกนิดหน่อย ไอ้บ็อปพูดขึ้นอย่างดัง  !!!เฮ้ยร้ายขายแผ่นซีดี พวกผมหัดไปมอง พวกเราเดินไปที่ร้าน พอถึงแค่นั้นและ ทุกคนต่างเลือกดูแผ่นหนังกันใหญ่ ไอ้เก่ง มันหยิบแผ่นหนังโป๊ขึ้นมา ดู ไอ้เก่งไอ้หื่น เสียงไอ้แบงค์พูดขึ้น กูดูเฉยยๆโว้ย ไอ้เก่งตอบ หรอๆแบงค์ตอบ เอาเรื่องนี้และพี่ ครับหลังจกนั้นพวกเราก็เดดินไปต่อ ที่ร้านขายกับข้าว ผมเลือกซื้อ แม้ค้าถามผม เอาอะไรจ๋า 
อืม.. เอาแกงจืด แกงส้ม ผัดขิง พะแนง ครับป้า ได้จ๋ะ รอแปปนะ
หลังจากนั้นพวกผม ก็ออกจากตลาดมาที่หน้าตลาด เสร็จยังวะ ทิวถาม อืม กลับกัน ผมตอบ พวกผมต่างแยกย้ายกลับบ้าน ผมเดินขึ้นรถเมย์ กลับบ้าน ผมนั่งที่ริ่มหน้าต่างมองข้างทางยามค่ำ ผู้คนในกรุงเทพ ในเวลาเย็นที่ทุกคนต่างเดินทางกลับบ้าน รถที่ติดตามไฟแดง ยาวเหยียด 30 นาทีต่อมา ผมถอดรองเท้าเข้าบ้าน !!แม่ครับผมกลับมาละ  ผมเรียกแม่ ผมเดินเข้าบ้านแล้วเอากับข้าวไปว่างที่โต๋ะ แล้วไปที่ ตู้เย็นเปิด เอาน้ำ มาดื่ม  ไม่นานเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น      !!โต้  ไปรับสายให้แม่หน่อย แม่อาบน้ำอยู่  แม่พูดออกมาจากห้องน้ำ      !!!ครับ ผมเดินไปรับสาย
ฮัลโหล ครับ
โต้ แล้วแม่ละ
แม่ไปอาบน้ำนะพ่อ
อืม เออวันนี้พ่อครับค่ำนะบอกแม่ด้วยว่าไปต้องรอกินข้าวนะ กินกันก่อนได้เลย พ่อพูด    ! ได้ครับ ผมตอบ แล้วว่างสายพ่อ
อ้าวโต้ พ่อโทรมาหรอ  ใช่แม่ ผมตอบ แม่พ่อบอกว่า ไม่ต้องรอกินข้าว กินก่อนได้เลย พ่อจะกลับค่ำ อืมงันเรามากินข้าวกัน แม่พูด หลังจากกินข้าวผมก็เดินขึ้นห้อง ผมเปิดปะตูห้อง แล้วปิดปะตู แล้วเดินไปที่เตียงแล้วนอนทรุดลงบนที่นอน หน้าคว่ำใส่หมอน สักพักเสียงไลน์ เข้า ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกางเกง เปิดดูข้อความ
ตึงตึ่งตึ้ง…..
เก่ง   ไอ้โต้ แกทำไรอยู่วะ
ชักว่าว อยู่มั่ง         โต้
เก่ง            สัส..กูถามดีดี
นอนอยู่นะสิถามได้   โต้
เก่ง  เออพรุ่งนี้ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย
ไปไหนของแกวะ  โต้
เก่ง   ไปดูหนังที่ห้างไงวะ
เออแต่แกเลี้ยงกูนะ   โต้
เก่ง   เออ
ตกลง   โต้
เดียวกูไปอาบน้ำก่อนนะ โต้
เก่ง  เออ บายว่ะ
ผมคุยเสร็จ ก็ลุกขึ้นไปหยิบผ้าขุนหนูไปอาบน้ำ   ผมเข้าห้องน้ำ แปลงฟัน ป้วนปากแล้วก็อาบน้ำ หลังจากนั้นผมก็ ออกมา เช็ดหัวใส่เสื้อผ้า แล้วไปเปิดทีวีดูนั่งที่บนเตียงดูทีวี  ดูไปจนถึ ง 4 ทุ่ม เริ่มง่วง ผมปิดทีวี แล้วก็ปิดไปนอน หลับไป
เช้าวันเสาร์ ผมตื้นขึ้นด้วยเสียงนาฬิกาปลุก มอง เอือมมือไปกดปุ่มปิด  ผมมองดูนาฬิกา  7 โมงเช้าตรงแปะ ผมลงจากเตียงบิดขี้เกียด ไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปลงฟัน  อาบน้ำ  แล้วลงไปข้างล้าง เห็นแม่นั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น  !!แม่เช้านี้มีไรกินอ่ะ  แกงเขียวหวาน ในหม้อนะ แม่หันมาตอบ ผมตักข้าว แล้วราดแกงกิน  ผมไปนั่งกินข้าวที่ห้องนั่งเล่นดูทีวีกับแม่
!! โต้ วันนี้ไปไหนไหม  แม่ถามผม   วันนี้ผมมีนัดไปกับไอ้เก่ง นะแม่  ผมตอบ    !! อืม  แม่ว่าจะพาไปรู้จักกับลูกชายป้าข้างบ้านที่เขาย้ายมาอยู่ที่นี้นะ  แม่พูด   จริงดิแม่ ผมหันไปถาม    !อืม อายุก็รุ่นเดียวกันกับลูกนะ  แม่พูด
แล้วเขาชื่ออะไรละแม่    ผมถามแม่อย่างตั้งใจ  เขาชื่อ ในช่วงที่แม่กำลังจะพูดชื่อ โทรสับผมก็ดังชะก่อน ผมรีบรับแล้วออกไปคุยที่ปะตู ฮัลโหลว่า   แกอยู่ไหนนิ!!  เก่งพูดใส่ผม เสียงดังเหมือนว่ามันไปอยู่รอผมที่ห้างละ       ผมตอบไปว่า   กูอยู่บ้านยังไม่ทันออกไป    แค่นั้นมันว่าผมดังเลย    !!!!!ไอ้บ้า กูรอมึงนานละนะ   นี้มันกี่โมงแล้ว   
“มึงเป็นบ้าไร มึงบอกแค่ว่านัดกู แต่มึงไม่บอกเวลากูนิ  ผมพูดกลับไป        !!! เอออ กูผิดมึงรีบมาเลยนะ เ ก่งพูด
ได้ได้ กูจะออกไปเดียวนี้และ     พอพูดเสร็จผมก็หันไปหาแม่ แล้วพูดไปพร้อมใส่รองเท้า   “แม่ฮ่ะ ผมไปก่อนนะ ไอ้เก่งมันไปรอผมอยู่       แม่หันมาแล้วก็พูดว่า   ฮืมแล้วอย่ากลับค่ำละ    คราบบบบแม่ ผมพูดพร้อมยิ้วกับหัวเราะ
ที่ ห้าง ผมมาถึงหน้าห้าง  ให้ตายชินะ ร้อนก็ร้อน มันอยู่ไหนอีกนิ  ผมบ่นนิดหน่อย  แล้วหยิบโทรสับโทรหามัน   !!!ฮัลโหล แกอยู่ไหนของแกนิ           “ อยู่ ร้าน KFC นิ   เก่งตอบ   !!!เออเดียวเจอกัน
ผมเดินเข้าไปในห้างเดินไปที่ร้าน KFC  พอถึงนะก็เห็นไอ้ชายเก่งนั่ง สบายใจเฉิบ   ผมเดินเข้าไปหามัน แล้วเรียกมัน   “ว่าไงแกมีไรให้มาร้านนี้นิ   มันหันมามองผมแล้วพูด  !! เอออนั่งก่อนดิ กินไรยังอะ  กินมาแล้ว  ผมตอบ   โด้ไรว่ะคนอุสาจะเลี้ยง  มันพูดใส่ผม   แน่ใจนะ  ผมถามมัน  อืมม  มันตอบ     
งัน  เดียวไปสั่งก่อนนะ  ไม่สิแกนะไปสั่งมาเลย   ผมสั่งมันให้ไปสั่ง
คราบบบบบ     มันตอบผมแล้วลุกขึ้นเดินไปสั่ง สักพักมันกลับมาพร้อม  KFC  ชุดใหญ่  ผมว่าผมท้องแตกแน่ๆๆ เลยงานนี้
ผมกับมันนกินกันอย่างสนุกนะ  ผมปาดไปแล้วอยู่ดีดีมันบอกว่า ป้อนกูหน่อยดิ     ผมมองหน้ามัน แล้วทำท้าจะป้อนมัน แต่ผมก็หันไปกินเองง  แล้วผมก็พูดบอกมัน    !!อยากก็ปาดกินเองดิ   
  !!!เออเดียวกูไปสั่ง ไอติมมาก่อนนะ มึงกินไปก่อนเลย   มันบอกผมแล้วมันก็ไปสั่ง ไอติมโคนมา    มันกลับมาพร้อมไอติมโคน    แล้วมันก็เอาไอติม โคนยืนให้ผม  แล้วมันก็กลับมานั่งที่เดิม   ผมกินไอติมโคน  แต่จู่มันก็หัวเราะ ผมเลยถาม   “หัวเราไรว่ะ    มันตอบ   ปากแกเลอะ    ไหนอะ ผมหากระจกส่อง   มันจับหน้าผมแล้ว หันมาหามัน แล้วพูด   “มานี้ แล้วมันก็เอาผ้าเช็ดหน้า มาเช็ดปากผม    ผม  ขอบใจนะ   ผมพูดใส่มันแล้วพูดไหนบอกจะมาดูหนังไงวะ     ไปดูดิ แต่ยังไม่ฉาย  รออีก 1 ชั่วโมง    โด้ ผมพูดแบบเหนื่อย

[กานต์อินดี้]

ตอนที่  2  การเจอกันครั้งแรก
หลังจากที่ผมกับไอ้เก่ง กิน  KFC   เสร็จผมกับมันก็ออกจากร้าน แล้วขึ้นไปที่ชั้นที่ฉายหนัง  ผมเดินไปที่นั่ง หน้าที่ขายต๋ว  แล้วบอกไอ้เก่งมันว่า   “แกไปซื้อตั๋วหนังไป       !!อืม  มันตอบผมแล้วไปรอคิวซื้อตั๋ว  ผมนั่งสักแปป โทสับผมดังขึ้น ผมเลยลุกขึ้นแล้วเดินรับโทรสับไปคุยที่ระเบียง   !!ฮัลโหล แม่ว่าไง    ว่าไงลูกอยู่ไหน  อยู่ห้างอะแม่ อืม แล้วเก่งละ  มันไปซื้อตั๋วครับ  จ๋ะ งันแม่ไม่กวนละ  ครับบบ   บายแม่  ผมคุยโทรสับเสร็จ  ผมกำลังหันกลับไป ก็มีอ้บ้าที่ไหน มาเดินชน ผม  น้ำหกใส่ขาเสื้อผม  ไม่พอแถมโทรสับผมตกพื้นแล้ว น้ำ มันก็หกใส่อีก    ผมพูดอย่างดังเลย  นายเดินแบบไหนฮ่ะไม่เห็ฯคนหรือไงฮ่ะ  ผมพูดอย่างเสียงหนัก  ไอ้คนนั้นมันหันมาหาผม แล้วพูดกลับ   !!! นายละ หันมายังไงม่ดูคนว่ามีคนกังเดินอยู่นะ
 “นี้นาย หาว่าเราผิด หรอ 
ก็ใช่สิ  มันตอบแบบนี้ผมเลยระเบิดลงเลย  นายนั้นและ ผิด  เดินยังไงไม่คนว่าเขาคุยโทรสับอยู่นะ   โทรสับเสียหรอป่าวก็ไม่รู้   เราไม่ผิด นายและผิด เราไม่ผิด นายและผิด ไม่ใช่และ นาน นาย นาย นาย   ผมกับผมาทะเลาะกันจนม่สันว่าใครจะมอง กันเต็มไปหมด   ก็ใช่สิตั้งแต่โตมาไม่เคยมีใครเถี่ยงสู้เราได้แบบนี้เลย  แต่ไอ้หมอนี้  มันกล้าท้าท้าย  ไม่นาย ไอ้เก่งมันก็เดินมา  “มีไรกันนะ  เก่งพูดถามจับแขนผม  แล้วลวกเข้าไปใกล้ตัวมัน
ก็เพื่อนนายดิ  หันหลังมาชนเราที่กำลังเดิน   ไอ้บ้านั้นพูดบอกเก่ง    !!อ่อ งันผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะ  เก่งพูดขอโทษไอ้หมอนั้น
เพื่อนนายนิสัยดีกว่า นายอีก    หมอนั้นพูดใส่ผม  !!!!!!!!นายว่าใครหะ  ผมโกดแบบสุดๆๆ เลยตอนนั้น 
แต่ไอ้เก่งมันลากผมออกมาจากตรงนั้น  ผมชี้หน้า หมอนั้นที่ยิ้มหัวเราะ แล้วพูดไป     “ฝากไว้ก่อนนะนายนะเดียวได้เจอดี
เก่งลากผม มานั่งที่ ผมหน้าบึ้ง ใส่มัน  มันหันมาหาผม  แกนี้ผิดแล้ว็ไม่ยอมรับผิดนะ
!!! ไอ้เก่ง  มึงเพื่อนกูป่าว      “ เอออ   ไปดูหนังไป  มันจับต้นแขนผมลุกขึ้น  แล้วลากผมไปซื้อ ของกิน หลังจากนั้น ก็เข้าไปนั่งที่เก้าอี้  ผมเดินตามหลังมันไป  แต่เรื่องไม่ขาดฝัก็ดันเกิดขึ้นเพราะที่นั้งของผม ไอ้หมอนั้นมันนั่งข้างผม    ผมทำท่าเดินผ่านแล้วหยีบเท้าไอ้หมอนั้น จนหมอนั้นมันร้อง   !!โอ้ยย   ผมทำท้าตกใจ   แล้วพูดไปอย่าหน้าตายเฉย    “ขอโทดนะมันมืดมองไม่เห็นเท้านาย     หมอนั้นทำหน้าเหมือนเก็บอาการแล้วพูดกลับมาว่า    ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ คนบ้า
คำพูดนั้นทำผมอยากจะเอาไม้มาฟาดหน้า มันสัก สิบที   แต่ก็เก็บอาการ ไอ้เก่งมันลากผมนั่งลงแล้วกระซิบข้างหูผม  อย่ามีเรื่องให้มากได้ป่าว    เออๆๆ  ผมตอบมันพร้อมพยักหน้า   พอหนังใกล้จะฉายผมร็สึกว่า  ผมอยากจะเข้าห้องน้ำ ปวดเยี่ยว  ผมหันไปหา ไอ้เก่งแล้วพูดบอกมัน   “เฮ้ย  กูไปห้องน้ำก่อนนะ    เออรีบมาละ  มันตอบผม อืม  ผมไปเข้าห้องน้ำ  ผมไปที่ห้องน้ำเห็นไอ้หมอนั้นกำลังฉี่อยู่   ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดปะตู พอเสร็จก็ออกมา   เห็นมันล้างมือ  ผมเดินไปล้างมือ  หมอนั้นหันมามองผม   แล้วหัวเราะ    แล้วมันเดินออกไป  ผมรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าหมอนี้เลย     
ผมกลับไปนั่งที่เดิน  ดูหนัง   
ผ่านไป  จนหนังจบ  ผมกับไอ้เก่งเดินออกจาก  โรงหนัง ลงไปชั้นล้าง “  เป็นไงวะ นุกปะ    ไอ้เก่งถามผม
!!อืม   ก็นุกดีนะ     เออ กูกลับบ้านก่อนนะ ผมบอกไอ้เก่ง     “ให้กูไปส่งที่บ้านปะ    มันถามผม
ก็ดี กูเหนื่อยด้วย  ผมพูด
หลังจากนั้นก็มาถึงบ้าน    !!!เออ กูไปก่อนนะ   เก่งมันลาผม     !! เออ ขับรถดีดีละ     ผมกำลังเข้าบ้าน แม่ผมก็เรียกให้ไปบ้านหลังข้างๆ ผมเดินไป แม่พาผมเข้าไปหา ป้าข้างบ้าน
ป้า สวัสดีครับ   จ๋าโต้ กลับมาจากเที่ยวหรอ
ครับป้า    ผมตอบ ลูกป้าก็ไปเที่ยวเหมือนกันตอนนี้น่าจะกลับละ    ในตอนนี้ลูกป้าก็กลับมาพอดี
อ้าว !!! ฟอร์ต   กลับมาแล้วหรอลูก    เสียงป้าเรียกชื่อลูกชายแก    “ครับแม่   แต่เสียงตอบนั้นคุ่นๆ หูผมเลยหันไปดู 
นาย!!!  ผมพูดขึ้น
อ้าวรู้จักกันแล้ว หรอ   ป้าแกพูด ครับแม่ร็จักกันเมื่อตอนไปเที่ยว ฟอร์ตตอบแม่
แม่ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะ   ผมร้อนอยากอาบน้ำ   จ๋า  แม่ตอบ  ผมกลับเข้าบ้านแล้วเข้าห้องน้ำ  แล้วเปิดน้ำ  แล้วร้งตะโกนลั่นในห้องน้ำ  แบบอันมานาน   !ไอ้หมอนั้น   หลังจากนั้นผมก็อาบน้ำ  แล้วก็ขึ้นนอน  ผมไลน์ หาไอ้เก่ง
เก่งแกจำไอ้หมอนั้นที่มีเรื่องกับกูได้ปะ   โต้
เก่ง   อืม ทำไหม
ก็มันดันเป็น ลูกป้าข้างบ้าน   โต้
เก่ง   อึดอัดหน้าดูละชิ
ถ้าป้ากับ แม่ไม่อยู่ตรงนั้นนะ  โต้
เก่ง   จะทำอะไรเขาหรอ
จะเอามีดสับหัวแปะเลย  โต้
เก่ง   โหดจริงเพื่อนเรา
เก่ง  แล้วมันชื่อไร
ฟอร์ต  โต้
เออกูนอนก่อนนะ   โต้
เก่ง    พรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียน
 อืม   โต้
เช้ารุ่งขี้น  ผมไปโรงเรียน เข้าห้องหลังจากเข้าแถว  พวกผมนั่งคุยกันอยู่  เสียงทุกคนในห้องดังไปทั่ว  สักพักอาจารย์ที่ปรึกษา เดินมาได้ยินเสียดังเลยเอาหวายฟาดที่ปะตู ดังปัง ทุกคนหันไป มอง เห็น อาจารย์ รีบกลับเข้าที่
เอาละ   วันนี้ ห้องเรามีนักเรียนคนใหม่ย้ายมาจาก  เชียงใหม่      อาจารย์แกพูด   เข้ามาได้
เด็กที่มาใหม่  ไม่ใช่ใครที่ไหน   คู่ปรับผมนี้เอง
สวัสดี ครับ  ผมชื่อ นาย  ปรวัต   หรือเรียก  ฟอร์ต ก็ได้นะ
เอาละ  ไปนั่งที่ได้  อะ วิทัศ ให้ ปรวัตินั่งข้างนายนะ       อาจารย์พูด    ครับบบ ผมตอบ  ไอ้หมอนั้น มันมานั่งข้างผม  ตอนแรกผมก็ไม่อยากมองหน้ามันหรอนะ  แต่ก็ต้องหัน  เมื่อ ฟอร์ต พูดคำหนึ่ง ออกมา
เออ  โต้   เรื่องเมื่อวานนะ เราขอโทษนะ       เฮ้ยไรวะเนี้ยหูฟาดป่าววะ ผมนึกในใจ    เราก็ขอโทษด้วยละกัน   ผมตอบ  ฟอร์ตยิ้ม  ผมมองที่เขายิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่ต่างจากเมื่อตอนนั้น     หลังจากนั้นเหมือนกับว่า  ผมไม่เกลียดขี้หน้าของฟอร์ตอีกต่อไปละ    ผมหันไปมอง เก่ง ดูท่าทางหมอนั้นจะโกดใครก็ไม่รู้ดิสินะ     ผมเดินไปหาเจ้าเก่ง เอาสมุดงานไปให้มัน
เอานี้   ผมพูดกับมัน
สนิทกันเร็วเนอะ  ไหนบอกว่าไม่ชอบขี้หน้าไงละ    เก่งพูด    อ้าวกอยู่ดีดีมันมาขอโทษเราไง แกเป็นไรป่าว  ผมถามมัน
ป่าว  ไหนอะสมุด    มันตอบ     อืมนี้  มันหยิบสมุดจากผม  แล้วหยิบสมุด ปากกามาลอกงาน
ผมกลับไปนั่งที่     ส่วนฟอร์ตนั้นหรอ โดนเพื่อยนในห้องทั้งหญิง ชาย รุมถามกันใหญ่  ผมก็นั่งที่โด๊ะ มองออกไปนอกอาคาร
ผ่านไป  ฟอร์ตก็กลายเป็นเพื่อนในห้องไปแล้ว  แต่ดูเหมือนว่า เก่งจะไม่ชอบ ฟอร์ต เราะอะไรก็ไม่รู้

[กานต์อินดี้]

ตอนที่  3  คำขอเป็นเหตุ
เลิกเรียนตอนเย็นผมกำลังเดินที่ทางเดิน  ฟอร์ตก็มาจอกรถมอไซข้างผม แล้วบอกว่า   “ มากลับด้วยกัน     !!อืม ผมตอบ   ตอนนี้ฝนใกล้ตกด้วย  ตอนแรกผมก็นั่งห่างๆนะ พอฝนตก เม็ดใหญ่มาก สงสัยว่า เขาคงจะรุ้มั่งว่าฝนแทงหน้าผม    ฟอร์ต ดึงแขนผม จนตัวผมเข้าไปชิดแผ่นหลังแล้วจับแขนผมให้มากอดไว้ที่ท้องฟอร์ต  แล้วตะโกนบอกท้ามกลาง ฝน
“ เอาหน้าซกหลังเราไว้นะ เราจะรีบขับกลับบ้านเร็วๆ      แค่นั้นและ  ผมกอดฟอร์ตแน่น เลย  ตัวฟอร์ตอุ่นมากเลยขนาดเสื้อเปียกยังอุ่น  จนผมไม่รู้สึกหนาวเลย    ตอนแรกไม่หนาวนะ แต่พอถึงบ้าน เข้าบ้านอาบน้ำ หวัดกินผมเลย
ผมนั่งที่หน้าจอทีวีห้องนั่งเล่น  แม่ของฟอร์ตมาหาที่บ้าน มาพูเรื่องฟอร์ต  ซึ่งเดียวกับผมด้วย
โต้  ป้าอยากให้โต้ นะ ช่วยติวหนังสือให้ ฟอร์ตหน่อย คือ เขาย้ายมาจากที่อื่นที่เรียนไม่เหมือนกัน    แม่ของโต้ขอร้องผม
ช่วยหน่อยนะลูก  แม่ผมก็พูด
ได้ครับบ  ผมตอบ  งันพรุ่งนี้ก้ไปกลับโรงเรียนพร้อมกันนะจะได้ไม่ต้องเสียเวลา   แม่ผมพูด ผมตกใจ  หา!!!! แม่
เห็นด้วยจะ   แม่ฟอร์ตพูด
ประโยคที่ว่าไปโรงเรียนด้วยกัน  ทำให้ผมนึกถึงตอน ฝนตกตอนกลับบ้าน  กอดอันอุ่นจากตัวฟอร์ต  คิดไรวะเนี้ยเรา เลอะเทอะใหญ่ละ   
เช้ววันรุ่งขึ้น  ฟอร์ตมาจอดรถรอผมที่หน้าบ้าน   ผมเดินจากปะตูไป มองไอ้ตาบ้านั้น ใส่แว่นตาดำ จัดผมตั้ง ทำยังกะว่าเป็นพระเอกหนัง    แน่หมอนี้ก็นั่กดีนะ  ผมคิดในใจ
ไปกันได้ยัง     ฟอร์ตเรียกผมที่ยื่นมโนตรงปะตู    เออไปๆ  ผมตอบแล้วรีบไปนั่ง พอถึงรงเรียน  ที่ลานจอดรถ  ผมลงจากรถมอไซด์ ไอ้เก่งมาจอดรถข้าง  ดูหน้าบึ้งตอนเห็นผมกับ ฟร์ตมาด้วยกัน   มาด้วยกันหรอ อืมผมตอบ   
เลิกเรียนผมก็กลับบ้านพร้อมกลับฟอร์ต  เราสองคนไปติวกันที่ร้านขายหนังสือ ก่อนเพราะจะไปหาหนังสือ  ผมเลือกหนังสืออยู่  ฟอร์ต ก็โผล่มาอีกด้านหนึ่งของชั้นหนังสื อ จะหลอกผี ผม ผมตกใจ เอาสันหนังสือ ฟาดที่จมูกจน ฟอร์ต ร้อง โอ้ย เอามือปิดจมูก ผมตกใจ    !!ฟอร์ต เราขอโทษป็นไงบ้าง     ผมจับฟอร์ต
นั่ง ฟอร์ตเอามือ ออก เลือกกำเดา ไหลจากจมูกเต็มมือเลย           เลือด!! เสียงฟอร์ตพูด      ผมกับฟอร์ตนั่งมรี่เก้าอี้ หมอมองหน้าฟอร์ตที่มีสำลีอุดจมูกข้างหนึง  ผมขำเบา
ไหนบอกมาติวไง  ฟอร์ดพูดขึ้น    อะๆๆ มาติวต่อ    ผมหยิบแว่นมาใส่ 
นายนิ ตอนใส่แว่น ก็น่ารักดีนะ   รักดีนะ  น่ารักดีนะ น่ารักดีนะ   คำพูดนั้นก้องในหัวผม เล่นสะผม ทำไรไม่ถูกเลย  “เป็นไร  ฟอร์ตจับแขนผมถาม    ป่าววนิ ! ผมตอบ มาติวกันต่อดีกว่า   หลังจากนั้นเราสองคนก็สนิทกันมากขึ้น มากขึ้นทุกคน จนเพื่อนหลายคนส่งสัยว่า เราจะเป็นไรกันหรอป่าว    55555   
ที่โรงเรียนพักเที่ยง  ผมกินข้าวเที่ยงกับเพื่อน 7 คน ฟอร์ตนั่งข้างผม ผมมองเห็นฟอร์ต ไม่กินคะน้า ผมเลยถาม  “ฟอร์ตผัดคะหน้าทำไหมไม่กินคะน้า      ฟอร์ตหันมาทำหน้าบูด  แล้วบอกผมว่า   ไม่ชอบกินเหม็นเขียว
โด้  อร่อยจะตาย นายม่กินเรากินนะ  ผมพูดแล่วใช่ช้อนตักผักจาน ฟอร์ตมากิน    ไอ้เก่งก็ลุกขึ้นแล้วบอกว่า  “อ่อ กูไปก่อนนะ ครูแกบอกให้ไปพบนะ     “ มันเป็นไรวะ   แบงค์ถาม   อยากรู้ก็ไปถามมันดิ  เล็กตอบ   แบงค์ลุกขึ้นไปตามเก่ง เก่งโว้ย คาบบ่าย เป็นชั่วโมงว่าง  ผมนั่งที่โต๊ะเล่นโทรสับ  ฟอร์ตเดินมาก็มาชิงโทรสับจากมือผม
ฟอร์ตของเรานะ   เอาคืนมา  ผมใช้มือคว้า ก็ไม่ได้
ยืมก่อน  ฟอร์ตพูด     จะเอาไปทำไหมฮ่ะ    บลูเพลงก่อน   ไม่ได้  ผมพูดเสียงแข็ง  ทำไหมกลัวเปิดเจอคลิปหรือไง  ฟอร์ตพูดพร้อมยิ้ม   จะบ้าหรอ ถ้ามันเป็นคลิบ ชายหญิงจะไม่ว่าหรอกนะ  แต่นี้มันคลิบ ชายชาย  ก็อายแย่ดิ  ผมพูดในใจ   โอ้ยไม่เปิดดูหรอกนะ   จะเอาเพลง   ฟอร์ตพูดอย่างหน้าเชื่อถือ   
อืม ก็ได้  ผมพูด แล้วฟอร์ตก็หยิบโทรสับ เขาขึ้นมา บลูเพลง 
ตกเย็นพวกผมก็เดินไปตลาด  ฟอร์ตลากผมไปที่ขายชีดี  การ์ตูนเรื่องใหม่นิ   คำพูดนั้นทำให้ผมหันไมองหน้าฟอร์ต  “มองไรก็ชอบดูอะผิดหรอ  ฟอร์ตถามผม   ป่าวก็ไม่นึกว่าจะเป็นคนชอบดูการ์ตูน  ผมตอบ    ทำไหมฮะ ผิดหรอ  ฟอร์ตถาม
ป่าว ผมตอบ เอา 2 เรื่องนี้และพี่  100 หนึ่งน้อง   ฟอร์ตจ่ายเงินแล้วเราสองคนก็เดินเล่นสักพักก่อนนจะกลับบ้าน !! เออวันนี้ นายมานอนบ้านเราเป็นเพื่อนหน่อย    ฟอร์ตขอร้องผม
ทำไหมแม่นายไปไหน     ผมถาม
แม่ไปต่างจังหวัด อีก 4 วันถึงกลับมาอยุ่เป็นเพื่อนเราหน่อยได้ไหม   ฟอร์ตตอบ
ดีจะได้ติวด้วย  จะติวให้หนักเลย    ผมตอบด้วยความสะใจ 
พาเราไปซื้อของกินหน่อยดิ    ฟอร์ตขอผม
อืมไปกัน   ผมตอบ   ฟอร์ตจับมือผม แล้วจูงเดนเที่ยวตลาด   ใจผมมันหวันๆไงไม่รู้     หลังจากถึงบ้านผมก็อาบน้ำ แต่งตัวแล้วก็ไปที่บ้านฟอร์ต  ผมเดินไปที่ปะตู เคาะปะตู     
ฟอร์ต   เข้ามาเลยปะตูไม่ได้ล็อก  เข้ามาแล้วล็อกด้วย    อืม
ผมเดินขึ้นบันได  ตรงไปที่ห้องฟอร์ต ผมเดิปะตูเข้าไปในห้อง มีแต่ของรกเต็มไปหมด    ฟอร์ตแกอยู่ไหนนิ   ผมเรียก  อยู่ในห้องน้ำ   อาบน้ำโว้ย   ผมไปนั่งที่เตียงทับน้ำไรเปียกไม่รู้ ผมเลยถามไป   
ฟอร์ต น้ำไรหกปนเตียงแกวะ  คาวๆ
น้ำว่าวกูเองวะ    มันตอบ   เฮ้ย ไอ้บ้า    อย่ามาหลอกกูดิ  ผมพูดตอบ     
!!เออช่วยเปลี่ยนให้หน่อยดิ เอาผ้าปูลงไปที่เครื่องชักผ้าหน่อย  แล้วปูอันใหม่ใหกูที    ฟอร์ตใช้ผมจากห้องน้ำ
เออ….   ผมดึงผ้าปูออกแล้ว  ปูผ้าใหม่  แล้วเอาผ้าเก่าลงไปที่เครื่องชักผ้า
แล้วเดินกลับขึ้นมา ที่ห้อง  ผมเปิดปะตู เข้าไปแล้วปิดปะตูเดินไปที่เตียง   ไอ้ฟอร์ตก็เดินออกจากห้องน้ำ  แบบลอนจ่อน   ไม่ใช่อะไรเลย    ให้ตาย  k ตอนอ่อนยังขนาดนี้แล้วตอนมันแข็งจะขนาดไหน   ขนอีก ยาวขึ้นถึงสะดือ   ซิกแพกอีก  กล้ามแขน  ใจผมนี้เต้น  ตอนที่เข้าเดินเข้ามาใกล้ๆๆ ใจผมยิ่งเต้นแรงขึ้นแรกขึ้น   จนเขาเข้ามาใกล้ผม แล้วจูบปากผม ได้ยินเสียงเขาเรียกชื่อผม
โต้  เป็นไร    ผมสะดุง นี้เราคิดอะไรอยู่เนี้ย จะบ้าหรอ ผมคิดในใจ  เขาแก้ผ้านะจริง แต่เข้าไม่ได้มาจูบแค่มาหยิบผ้าขุนหนูที่อยู่ข้างผมต่างหาก    มโนไปได้ผม   ฟอร์ตใส่เสื้อผ้า แล้วมานานบนเตียงข้างผม แล้วเราก็ด฿กนังกันไป ติวไป ผ่านไปสัก 1 ชั่วโมง ฟอร์ตถามผมในเรื่องที่แปลกมา
โต้ นายชอบผู้ชายด้วยกันใช่ปะ        ฮ่ะ ผมมองหน้า       อ้าว ตอบมาดิ   ฟอร์ตยังถาม      ใช่ทำไหม
ป่าว ฟอร์ตพูดพร้อมหลบหน้า  ผมก็งงนะ เข้าถามทำไหม  นายเคยมีไรกับใครยังอ่ะ  ผมอึงเลยกับคำถาม 
จะบ้าหรอ  ไม่เคยโว้ยยังซิง       ผมพูดดังลันเลย 
ก็ดี    มันพูด   ก็ดีไรฮ่ะ   ผมถาม  ป่าว  ผมเห็นเขาแอบยิ้มนะ ผมก็งเหมือนกัน ว่า เขาจะถามไปทำไหม  หลังจากนั้นเข้าก็อารมดียังไงไม่รู้ดี  ผมก็สงสัยกินยาลืมเขย่าขวดมั่ง   ไม่นาน  4 ทุ่ม พวกเราก็หลับไป  แต่ไม่รู้ไงนะ  ผมจับมือเขานอนเหมือนกับว่าผมตอนนี้รู้สึกบ่างอย่าง จับมือนะไม่ได้ตั้งใจนะคือมือเขาหัมาทับมือผมเอง



                           

ตอนที่  4   จูบที่ไม่ใช่