ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 *************************************************************************************
เรื่องสั้น : ก็ผมเป็นแบบนี้พี่มารักผมทำไมล่ะ?
จุดเริ่มต้นของคนเอาแต่ใจ(แบบผม)
" พี่เกียร์ คุยกับผมหน่อยยยซี้~~~สนใจเขาหน่อยยยยเขาอุตส่ามาหา
าน่ะะะะ~~~" ผมพูดกับคนที่เอาแต่นั่งทำงานไม่สนใจใครอยู่บนโต๊ะทำ
งานของเขา ให้เหอะผมอุตสาห์ปิดเทอม บินมาหาแต่คนบ้านี้ไม่สนใจผ
มเลย
"กินนี้ไหม อร่อยน่ะ " ผมพูดพลางยิ่นป้อนขนมให้แต่พี่แกกลับปัดมือผ
มออก
" อยู่เฉยๆ ถ้าจะกวนด็กลับบ้านไปเลยพี่ต้องทำงาน " โหววว ได้ยินแล้วมันปี๊ดดดด~~ นี่มันจะมากเกินไปล่ะน่ะ ไม่สนใจกันแถมยังไล่กลับบ้านอีก เอ้อออ!!! กลับก็ได้อยากทำก็ทำไปเลยงาน ชิ ไม่สนแล้ว
พพอพี่เขาพูดแบบนั้นผมก็เก็บของแล้วเดินออกมาเลย
~คอนโด~
ผมกลับมาคอนโดของพี่เขาโดยมีสถาพแบบหมดอาลัยตายอยาก
ก่อนผมจะมาที่นี่ผมจินตนาการวาดฝันไว้หลายอย่างมาก
ผมอยากไปเที่ยวกับพี่ ดูหนังกับพี่ กินข้าวกลับพี่ แล้วก็ทำอะไรหลายๆอย่าง แต่เูเหมือนสิ่งที่ผมวาดฝันไว้มันจะไม่ได้เั่งใจสักอย่าง ตั้งแต่มาถึง ผมบอกให้พี่มารับที่สนามบิน พี่ก็บอกว่า " พี่ไม่ว่าง ติดประชุม เดี๋ยวให้คนไปรับ " พออยากไปเที่ยว พี่ก็บอกว่า " ไม่ว่าง ต้องสรุปงาน "
พออยากออกไปกินข้าว พี่ก็บอกว่า " ไม่ว่างติดธุระ กินไปเลยไม่ต้องรอ' 555 ชีวิตผมนี่แม่งอย่างสวยงาม มีแฟนก็เหมือนไม่มี แต่ผมก็รักของผม 555 คิดไปอยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาซ่ะงั้น
" จะร้องไห้ผมไมน่ะไอ้เบส " ผมพูดกลับตัวเอง
~ งาน งาน งาน ชีวิตนี้คงมีแต่งาน ~ ผมกดอัพสเตตัสเฟสตัวเผื่อบางคนอาจจะเห็น
~ นี่ตกลงจะไม่งเอกันจริงๆใช่ป่ะ ~ สเตตัสอีกอัน ปกติถ้าผมเดินออกมาแบบนี้ พี่แกแทบวิ่งทาหาผมล่ะ แต่นี่สองสามชั่วโมงไปล่ะ เฮ้อออ นี่ผมคงสำคัญน้อยกว่างานใช่ป่ะ ผมวางโทรศัพท์ก็เผลอหลับไปในห้วงความคิด ตื่นมาคงดีกว่านี้
หัวข้อ: เรื่องสั้น ก็ผมเป็นแบบนี้พี่มารักผมทำไมล่ะ จบแล้ว ใสๆ ย้ายเลย (อ่าน 1806 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก