หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53

[Star_ss]

มาต่อให้จบจะได้เอาอันใหม่มาลงเนอะ
****************************************

"ดาร์ลิ้งคะ" ระหว่างที่ผมกำลังคลอเคลียเมียรักอย่างมีความสุขอยู่นั้นก็มีผู้หญิงหน้าตาสวยพูดไทยไม่ชัดเดินตรงเข้ามาหาพวกผมสามคนครับ


"เฮ้ย!! พี่ไม่รู้จักนะ อย่ามองพี่อย่างน้านนน...." ผมรีบหันไปบอกมินมันครับ ทันทีที่มีเสียงเรียกดาร์ลิ้งนั้นดังขึ้น สายตามินก็มองมาที่ผมทันที เออ... ให้มันได้อย่างนี้ซิวะ!


"หึหึ ร้อนตัวเชียวนะ"


"เฮ้ย!! ป่าวเลย... ไม่ได้ร้อนตัวแต่กูไม่รู้จักจริงๆ ครับที่รัก" ผมรีบแสดงความบริสุทธิ์ไปไหมอ่า


"ดาร์ลิ้ง ยูทำไมปล่อยไอเดินตามหาตั้งนานคะ!"


"แว้... แง... โอ้ๆ ดอนท์ครายนะคะ มายเบบี้"


"หึหึ งานนี้มีลูกมาด้วยนะมึง" มินพูดขึ้นแล้วมองมาที่ผม ทำไมเหงื่อกูออกเยอะอย่างงี้วะ!!


"เฮ้ย!! ไม่รู้เรื่องเลย ไม่ใช่ลูกเราแน่ๆ เนอะมินเนอะ"


"ดาด้า ยูจะตามไอมาทำไม ไอบอกยูให้กลับไปรอที่บ้านไง!! พูดไม่รู้เรื่องว่ะ!!" หื้อออ... งานไอ้ไม้นี่เอง


"ไม้ ยูจะด่าไอทำไม ยูเห็นไหมลูกเราร้องไห้ใหญ่เลย โอ้ๆๆ ลูกรัก ดอนท์ครายนะเบบี๋"


"หึหึ เขาบอกแล้วว่าไม่ใช่ของเขา ลูกเรายังไม่เกิดเนอะที่รักเนอะ" ผมหันหน้าไปพูดกับมินพร้อมแจกรอยยิ้มพิมใจ เหงื่อก็ยังคงไหลไม่หยุด ห่าน!! ทำไมห้างไม่เปิดแอร์วะ!!


"โอ๊ย!! กูล่ะปวดหัว เอาลูกมานี่!!" ไอ้ไม้แย่งเด็กน้อยมาอุ้มไว้ ส่วนผมกับมินก็ยืนดูสถานะการณ์แบบต่อไป


"อ่ะนี่!! ไอ้ทิว มึงอุ้มเด็กไว้ดิ๊!!"


เฮ้ย!! อะไรของมึงวะ?!!" ผมตกใจมากครับ แต่แขนผมยื่นไปรับอัตโนมัติ กลัวเด็กตกพื้นอ่ะ


"อร๊าย!! ไม้ ยูจะเอาลูกดาด้าไปทำไมคะ?" หญิงสาวร้องขึ้นด้วยความตกใจ มองหน้าผมกับมินสลับกัน ป้าอย่ามองผมแบบนั้นครับ ผมสองคนก็โคตรงงเลย


"ดาด้ามานี่!! ส่วนไอ้ทิว!! กูฝากเด็กไว้แป๊ป นมอยู่ในกระเป๋า ถ้ามันหิวก็จับยัดใส่ปากไปเลย!!"


"อร๊าย!! ไม้อย่าดึงไอนะ! ไอเจ็บ!!" แล้วไอ้ไม้ก็ฉุดกระชากลากถูผู้หญิงคนนั้นออกไป


"เหี้ย!! เอาไงดีล่ะทีนี้" ผมอุทานขึ้น เด็กที่ผมอุ้มอยู่ก็มองหน้าผมตาแป๋ว จากที่แหกปากร้องก็เงียบซะง้าน!!


"ลูกเพื่อนมึงเหรอวะทิว?" ดูเมียกูถามเข้า


"มั้ง!! กูก็เพิ่งเห็นพร้อมมึงนี่แหละ" ผมตอบมินกลับไป


"หน้าโคตรแบ๊วเลยว่ะ เอาไงต่อ?" ผมมองหน้ามินแบบพูดไม่ออก คือกูคิดไม่ออกไงครับที่รัก มึงช่วยกูคิดที


"ไม่รู้ดิ เอาไงดีวะ?" ผมถามมินกลับไป


"กำ! งั้นไปหาที่นั่งก่อนป่ะ เดี๋ยวเพื่อนมึงคงโทรมาเองแหละ"


"เออๆ ก็ดีเหมือนกัน ป่ะ... งั้นเราไปนั่งที่ร้านเค้กร้านนั้นกัน มึงอยากกินเค้กอยู่ไม่ใช่เหรอ?"


"อืม... เอาดิ" พอตกลงกันได้ผมกับมินก็เดินอุ้มเด็กตัวน้อยมานั่งที่ร้านเค้กที่ตกแต่งด้วยสีขาวทั้งร้าน


"ทิว มึงจะกินอะไรไหม?" มินมันเปิดเมนูแล้วหันมาถามผม


"กินอะไรก็ได้ มึงสั่งเลย" ตอนนี้ผมโคตรเกร็งเลยครับ คนแม่งเล่นมองมาที่ผมสองคนทั้งร้าน


"งั้นสั่งแค่สองอย่างนี้นะ บลูเบอรี่ชีสเค้กกับสะตอเบอรี่ชีสเค้ก"


"อืม สั่งเลยๆ กินได้หมด" ผมกับมินนั่งคุยกัน ไอ้เด็กคนนี้ก็มองผมตาแป๋ว เออ... ทำไมมึงไม่ร้องแหกปากเหมือนตอนแม่มึงอุ้มมึงมาวะ


"ไหนๆ ขอดูหน้าชัดๆ ดิ๊" มินขยับเข้ามาใกล้ผมแล้วเอานิ้วเขี่ยผ้าที่ปิดหน้าเด็กน้อยออก


"อั๊ยย่ะ! ยิ้มด้วยเว้ย" มินมันยิ้มกว้างเลยครับ ไอ้เด็กนี่ก็ยิ้มเล่นกับเมียผมเฉยเลย


"หึหึ สงสัยมันจะชอบมึงนะเนี้ยะ" ผมพูดแล้วก็เล่นกับไอเด็กนี่บ้าง เออวุ้ย... มันยิ้มด้วยแฮะ


"อ่ะแน่นอน... คนมันหล่อ เด็กผู้หญิงก็ต้องชอบเป็นธรรมดา"


"หรา... แต่งานนี้มึงผิดถนัดเลยที่รัก" ผมพูดแล้วยิ้มมุมปาก


"ผิดอะไร?" มินขมวดคิ้วถาม


"ผิดที่บอกว่าเป็นเด็กผู้หญิงอ่ะดิ" ผมตอบ


"เฮ้ย!! ไม่ผิดดิ นี่มันหน้าเด็กผู้หญิงชัดๆ เลย" มินเริ่มโวยวาย


"จุ๊ๆๆ มึงจะโวยวายทำไม คนมองหมดแล้วเนี้ยะ!"


"ทำไมอ่ะ มองก็มองไปดิ! ไหนๆๆ ผู้ชายจริงป่าวเอามาดูหน่อยดิ๊" พูดจบมินก็แหกผ้าอ้อมเด็กเพื่อแง้มดูช้างน้อยทันที


"เฮ้ย!! มินทำไรเนี้ยะ!! เดี๋ยวเด็กมันร้องแหกปากขึ้นมาจะทำไง!!" ผมรีบขยับตัวหนี


"อย่าขยับดิ๊!! กูอยากรู้อ่ะ"


"มิน...." ผมคงห้ามยากล่ะงานนี้


"เฮ้ย!! มีช้างน้อยจริงๆ ด้วยว่ะ" มินเงยหน้าขึ้นมาพูดกับผม


"ชู่ว์... เบาๆ หน่อย ก็เออดิครับ เด็กผู้ชายก็ต้องมีช้างน้อยดิ" ผมกับมินเถียงกันแต่ไอ้เด็กนี้กลับหัวเราะเอิ๊กอ๊าก


"อ้าว!! แล้วมึงรู้ได้ไง?" ความสงสัยก็บังเกิดทันที เมียกู


"ฮ่าๆๆ รู้ดิ ก็กูแอบเปิดดูตอนมึงสั่งเค้กอ่ะ" ฮ่าๆๆๆ จะว่าไปผมก็เสือกไม่น้อยไปกว่าเมียผมนักหรอก


"หื้อ... ไม่ค่อยเลยนะ ทิว... ทำไมเด็กนี่มันไม่ร้องเลยวะ?" ผมกับมินมองหน้ากันก่อนจะก้มลงไปมองไอ้เด็กตัวน้อยๆ ที่ผมสองคนพูดถึง


"เออว่ะ... ไม่รู้ดิ" ผมตอบ


"เลี้ยงง่ายดีว่ะ หึหึ... ยิ้มเก่งซะด้วย" มินมันใช้นิ้วเขี่ยแก้มเด็กเล่นอย่างสนุกสนาน ไอ้เด็กนี่ก็ยิ้มตลอด


"มิน...." ผมเรียกมินอันเป็นที่รัก


"อะไร?" มินโคตรสนใจผมเลย ปากถามแต่ตาไม่มอง


"มิน...." ผมเรียกอีกรอบ


"อะไร!! พูดมา..."


"มึงอุ้มเด็กนี่แปปดิ กูปวดฉี่"


"เออๆ อย่าไปนานนะ รีบๆ มาด้วย"


"คร๊าบ... ไปแป๊ปเดียวเดี๋ยวมาจ๊ะที่รัก"


"เดี๋ยวปั๊ด!! เอามานี่เดี๋ยวอุ้มไว้ให้" ผมส่งเด็กตัวน้อยให้มินอุ้มต่อ



จุ๊บ.....




"เดี๋ยวมานะครับที่รัก...." กร๊ากก... แกล้งเมียๆ


"ไอ้!! มึงๆ กวนตีน"





ผมรีบวิ่งออกมาจากร้านทันที ถ้าไม่รีบมีหวังโดนตีนเมียกลางร้านเค้กแน่ๆ ครับ ฮ่าๆๆ ผมใช้เวลาเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวไม่นานนักก็เดินออกมา ระหว่างทางผมก็เห็นไอ้ไม้ฉุดกระชากลากถูเมียมันไปที่ลานจอดรถ ผมก็รีบวิ่งตามทันที




"เฮ้ยๆ ไอ้เหี้ยไม้มึงจะไปไหนวะ?"


"กูจะพาดาด้ากลับบ้าน" มันหันมาตอบผม


"เฮ้ย!! แล้วลูกมึงล่ะ?!"


"เด็กนั่นกูฝากมึงแปปเดี๋ยวมารับอีกที"


"ไม้!! ยูจะทิ้งลูกเราไม่ได้นะคะ"


"หุบปาก!! เข้าไปในรถเดี๋ยวนี้เลยดาด้า!!" มันตะคอกเสียงดัง


"ไอ้เหี้ยไม้! ใจเย็นไอ้สัส" ผมด่ามันเพราะเริ่มสงสารผู้หญิงคนนั้นแล้วครับ เหมือนเธอกำลังจะร้องไห้


"เออๆ มึงกลับไปก่อนไอ้ทิว มึงยังใช้เบอร์เดิมอยู่ใช่ไหม?" ไอ้ไม้ถามผม


"เออ! กูใช้เบอร์เดิมนั่นแหละ"


"อืม กูก็ใช้เบอร์เดิม เดี๋ยวกูโทรหาอีกที" มันทำท่าจะขึ้นรถ ไอ้ห่า!! ลูกมึงล่ะ


"เฮ้ย!! มึงเอาลูกมึงกลับไปด้วยเลยดิ" มันหันมามองหน้าผมด้วยสายตาที่โคตรดุ


"กูฝากเด็กนั่นแป๊ป เดี๋ยวมารับ" มันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง


"ไม่ๆๆ ไม้ยูจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ" เมียมันเริ่มโวยวายอีกแล้วครับ


"เงียบ!! มึงจะกลับบ้านกับกูดีๆ หรือมึงอยากหาที่ซุกหัวนอนใหม่ ห๊ะ!!"


"เฮ้ย!! ไอ้ไม้มึงมีอะไรก็ค่อยๆ พูดกันก็ได้"


"ฮือออ... ไม้ ยูใจร้าย ยูไม่รักไอ ยูไม่รักลูกของเราเลย ฮือออ...."


"โธ่เว้ย!! หุบปากเดี๋ยวนี้!!" มันตะคอกใส่เมียมันจนเมียมันสะดุ้งแล้วรีบเอามือปิดปากไว้ทันที แต่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด


"ไอ้ทิวกูฝากเด็กนั่นแป๊ปเว้ยเดี๋ยวกูกลับมารับมันอีกที"




ปัง!!!




แล้วแม่งก็ขับรถออกไปเลยครับ ไอ้สาดดด.... กูยังไม่ได้รับปากมึงเลยนะไอ้เพื่อนเลว!!




ผมเดินแบบหมดอารมณ์สนุกที่จะได้ลันล้ากับเมียรักแบบสองต่อสองในวันหยุดที่นานๆ ที่ผมสองคนจะว่างแล้วอยากออกมาเที่ยวนอกบ้านด้วยกัน การเจอไอ้เหี้ยไม้ครั้งนี้ทำให้ฝันของผมมลายหายไปในพริบตา ไม่ได้จู๋จี๋กับมินในโรงหนังยังไม่พอแถมต้องมานั่งเฝ้าลูกมันอีก ไอ้สาดดด...





ผมเดินกลับมาที่ร้านเค้กที่เมียผมนั่งรอผมอยู่ มินกำลังแกล้งไอ้เด็กนั่นด้วยการเอาช้อนที่ตักเค้กไว้คำเล็กๆ วนไปวนมาแกล้งให้เด็กน้ำลายไหล มือน้อยๆ ก็เอื้อมขึ้นพยายามจะไปคว้าเค้กชิ้นนั้น มินหัวเราะกับความน่ารักของเด็กปนความสนุกที่ได้แกล้งคนตัวเล็กที่เด็กกว่าอายุคราวลูก หึหึ ให้ได้อย่างนี้ซิเมียกู




"อั้มๆๆ อั้ม ฮ่าๆๆ อยากกินอ่ะดิ กินยังไม่ได้ครับ ยังเด็กเล็กอยู่เลย" ผมไม่เข้าใจว่ามันก็รู้ว่าเด็กกินไม่ได้ก็ยังจะแกล้งเด็กอีกเนอะ น่ารักสาดดด... เมียใครวะเนี้ยะ



"หึหึ แกล้งมึนทำไมเนี้ยะ!" ผมนั่งลงข้างๆ มิน พูดจบก็ยื่นปากเข้าไปใกล้ๆ



งับ!!



"ขอบคุณครับ" มินมันรู้งานเลยยัดเค้กเข้าปากผมแทน ไอ้เด็กน้อยมันก็มองหน้าผมเหมือนเสียดาย อยากกินบ้าง


"ทำไมไปนาน?" มินตักเค้กขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมอดครับ


"วิ่งตามไอ้ไม้ไปที่ลานจอดรถมา" ผมตอบแล้วหยิบช้อนตักเค้กขึ้นมากินบ้าง


"อ้าว!! แล้วพี่ไม้ไปไหน?" มินขมวดคิ้วถาม


"พาเมียไปส่งบ้านมันฝากลูกไว้แป๊ป" ผมตอบแล้วตักเค้กป้อนเมียที่น่ารักของผม


"แล้วเด็กจะไม่ร้องเหรอวะ?" มินถามแล้วมองไปที่เด็กน้อย


"ไม่รู้ดิ มึงก็ถามแปลกนะมินกูเคยมีลูกที่ไหน"


"อ้าว!! ใครจะรู้เผื่อมึงไปไข่ทิ้งไว้ที่ไหนก่อนหน้านี้แล้วมีเด็กเดินมาเรียกมึงว่าพ่อล่ะ"


"ฮือออ... ปากดีเดี๋ยวกูดูดปากแม่งตรงนี้เลย หึหึ"


"ไอ้ทะลึ่ง!! ตลอดเวลาจริงๆ เรื่องหื่นกามมึงนี่ไม่เคยพลาดเลยใช่ไหมทิว?"


"หึหึ ว่าไปนั่น! ถ้ากูจะมีลูกกูก็จะมีกับมึงคนเดียวครับที่รัก" จริงๆ นะ ถ้าผมมีได้จริงๆ ผมก็อยากมีกับมันคนเดียวนี่แหละครับ เพราะมินคือทุกอย่างสำหรับชีวิตผม


"หึหึ ไอ้บ้าทิว!" ฮ่าๆๆ นี่มึงตั้งใจด่ากูจริงๆ รึป่าวครับเมียคร๊าบบ... เมิงจะยิ้มทำไม รู้ตัวบ้างไหมว่ามึงน่ารักมากสำหรับกู หึ่ม!! หมั่นเขี้ยว....


"แล้วนี่เราจะเอาไงต่อดีมิน?" มินขมวดคิ้วมองหน้าผมสลับกับไอ้เด็กน่ารักตัวน้อยๆ ก่อนจะพูดออกมาแล้วทำให้ผมถึงกับยิ้มกว้าง


"งั้นคืนนี้ไอ้เด็กคนนี้เป็นลูกเราหนึ่งคืนแล้วกัน" ผมยิ้ม มินก็ยิ้ม ความสุขมันอยู่ตรงนี้แหละครับ


"อืม.... เอาดิ งั้นเราควรทำไงต่อดี?"


"อ่ะ อุ้มไว้ก่อนดิ" ผมรับเด็กน้อยมาอุ้มไว้ในอ้อมกอด มินค้นกระเป๋าผ้าใบขนาดย่อมๆ ที่ใส่ของเด็กเอาไว้ มินค้นอยู่สักพักก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออกไปหาใครบางคน


"แม่ครับ ถ้าเด็กอายุยังไม่ครบหนึ่งขวบต้องใช้อะไรในการเลี้ยงเด็กบ้างครับแม่?" มินโทรไปปรึกษาแม่ยายผม




หลังจากเราได้คำตอบจากแม่ของมินเราก็เดินอุ้มเด็กน้อยไปเลือกซื้อของใช้บางอย่างจนครบตามที่แม่ของมินบอกมานั่นแหละครับ พอเราซื้อของเสร็จก็ขับรถกลับมาคอนโดทันที อุ้มเด็กนานๆ นี่เหนื่อยใช่เล่นเหมือนกันแฮะ




"มิน เอาเด็กไปวางไว้บนที่นอนก่อนไป"


"ได้เหรอ ถ้าเกิดเด็กกลิ้งตกลงไปที่พื้นอ่ะ?"


"เออ... จริงด้วย งั้นมึงเข้าไปนอนเป็นเพื่อนเด็กในห้องไป เดี๋ยวกูเก็บของเสร็จค่อยผลัดกันเฝ้าจะได้ไปอาบน้ำอาบท่า"


"อืม... เอางั้นก็ได้ มึงก็พักบ้าง" ผมยิ้มแล้วเดินเข้าไปหามินทันที




ฟอดดดด.....



"คร๊าบ... กูคิดไม่ผิดเลยที่รักมึง"


"หึหึ คิดเหมือนกันนั่นแหละ" มินพูดจบก็เดินหนีผมเข้าไปในห้องเลยครับ อร๊ากกก... อยากจัดเมียหนักๆ สักยกสองยกวุ้ย!!





ผมกับมินผลัดกันอาบน้ำ คนนึงอาบน้ำอีกคนก็เฝ้าเด็กน้อยเอาไว้ เราเล่นกับไอ้เด็กน้อยหน้าแบ๊วอยู่สักพักก็หลับคอพับด้วยกันทั้งคู่ เหนื่อยครับ เด็กไม่งอแงแต่ไม่ยอมนอน ตานี่ใสแป๊วตลอดกว่าจะทำให้หลับได้ก็เหนื่อยแทบตาย วุ่นวายกับการชงนมเปลี่ยนผ้าอ้อม มินเปิดเน็ตหาวิธีชงนมส่วนผมก็จัดการเปลี่ยนผ้าอ้อมให้แบบงงๆ แต่เอาน่ายังไงก็ใส่จนเสร็จแล้วกัน หึหึ





ตกเย็นผมกับมินก็นั่งกินข้าวกันที่ห้องนั่นแหละครับ ก่อนออกมานั่งกินข้าวก็เอาหมอนที่มีอยู่กันไว้รอบๆ ตัวเด็กน้อยเพราะกลัวทำลูกชายไอ้ไม้ตกเตียงอ่ะดิ พอกินเสร็จก็รีบเดินเข้ามาดู เล่นกันจนเหนื่อย หัวเราะกันจนท้องแข็งเพราะเด็กคนนี้มันน่ารักชอบทำหน้าเอ๋อตอนมินมันแกล้งคุยด้วยแบบสนิทสนม ทำเอาผมหัวเราะจนเหนื่อยเลยครับ




"มินน้ำร้อนเรียบร้อยแล้วเอาไงต่อ?"


"ทิว มึงไปอาบน้ำก่อนดิ เดี๋ยวจะได้ผลัดกันดูเด็ก"


"อืมๆ งั้นรอแป๊ปนะ"



ฟอดดดดด.....




ผมวิ่งเข้ามาหอมมินแล้วคว้าผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำทันที พออาบน้ำเสร็จมินก็ไปชงนมเตรียมเอาไว้ก่อนจะไปอาบน้ำ พอทุกอย่างเรียบร้อยเราก็เตรียมตัวเข้านอนโดยมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกคน




"นอนไงอ่ะ?" ผมยืนกอดหมอนมองเมียรักตบก้นเด็กน้อยเบาๆ เป็นการกล่อม" ดีนะตอนมิกกี้เป็นเด็กเล็กๆ มินเคยช่วยพี่ชายเลี้ยงหลาน


"มึงนอนข้างนู้นดิเดี๋ยวกูนอนข้างนี้เองเด็กจะได้นอนกลาง"


"เฮ้ย!!! ไม่เอาดิ กูอยากนอนกอดมึงอ่ะ"


"จะบ้าเหรอทิว!! แล้วจะนอนยังไงเดี๋ยวเด็กตกเตียงแล้วเผลอเดินเหยียบเด็กตายห่าพอดี!"


"หู้ยยย... ไม่ตกหรอก นะๆๆ นอนด้วยกันให้เด็กนอนฝั่งนู้น" ผมพยายามอ้อนวอนเมีย ไอ้เด็กบ้านั่นดันยิ้มซะ!!


"อย่าเรื่องมากนะทิว แค่คืนเดียวเอง"


"คืนเดียวก็ไม่ได้!! กูจะนอนกอดมึง จบนะ!! รู้เรื่อง!!"


"แม่ง!! เอาแต่ใจว่ะทิว"


"หึหึ ก็กูคิดถึงมึงอ่ะครับที่รัก นะๆ เรานอนข้างนี้ให้เด็กนอนข้างนู้น เตียงออกจะใหญ่ไม่ตกหรอกนะ" มินส่ายหัวแบบเหนื่อยใจ ไม่สนเว้ย!! กูจะนอนกอดเมีย


"งั้นเอางี้ เราย้ายไปนอนที่พื้นกันเด็กจะได้ไม่กลิ้งตกเตียงด้วย"


"เออๆ เอาดิๆ แต่มึงจะนอนได้เหรอมิน จะปวดหลังรึป่าว?"


"ใครใช้ให้มึงเรื่องมากล่ะ เร็วเลยเอาผ้าลงไปปูข้่งล่างแล้วหยิบในตู้มาเพิ่มด้วยเด็กจะได้นอนนุ่มๆ หน่อย"


"คร๊าบผม...." ผมรีบทำตามคำสั่งเมียทันที ยังไงก็ได้ขอแค่ให้ได้กอดที่รักก็พอครับ หึหึ




ฟอดดดด....




"นอนแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะเปลี่ยนบรรยากาศในการนอน" ผมได้นอนดลกอดเมียสมใจ ทุกอย่างแฮปปี้สุดๆ


"อืม พูดเบาๆ ทิว เด็กกำลังจะหลับแล้ว" มินนอนตบก้นเด็กเบาๆ มือเด็กน้อยถือขวดนมไว้แน่นในตอนแรกแต่ตอนนี้มินต้องช่วยประคองขวดนมแล้วครับ ตาหรี่ลงๆ จนในที่สุดก็หลับไป


"มิน จูบหน่อยดิ"


"อะไร... นอนได้แล้วทิว"


"นะๆ จูบหน่อย กูอยากจูบมึง" ฟอดดด....


"แค่จูบพอนะ" มินพลิกตัวหันมาพูดกับผม


"อืม... แค่จูบครับ" เสียงอ่อนเสียงหวานทันทีเลยกู




ปากผมกับมินค่อนๆ ประกบเข้าหากัน ผมเริ่มจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากก่อนจะค่อยๆ สอดลิ้นเข้าไปชอนไชโพรงปากนุ่มข้างใน มือก็ลูบไล้ไปมาใต้เสื้อชุดนอนตัวโปรด เราสองคนจูบกันอยู่เนินนานจนมินเริ่มขาดอากาศหายใจผมจึงค่อยๆ ผละออกแล้วจูบซ้ำที่ปากเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มไปอีกสองฟอดใหญ่ๆ




จุ๊บ....




"ขอบคุณครับ" มินยังคงหายใจเหนื่อยหอบอยู่ข้างๆ ผม ปากผมก็พรมจูบตามใบหน้าเมียรักอย่างไม่หยุดพัก มีเมียน่ารักก็อย่างนี้แหละครับ หึหึ


"นอนได้แล้ว ฝันดีนะ"




ฟอดดด....




มินหอมเข้าที่แก้มผมอย่างแรงก่อนจะขดตัวเข้ามาในอ้อมกอดของผม คืนนี้ผมคงนอนหลับฝันดี ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้าจะเป็นยังไงผมก็จะอยู่และเคียงข้างมินตลอดไป ผมสัญญา....




END......



จบแล้วคร้า...
ขอโทษที่หาย ขอโทษที่ช้า
ไม่อยากดราม่าแต่เหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณที่ยังรออ่าน ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่เข้าไปทักทายในเพจ
ครั้งหน้าจะอัพเรื่องอะไรรอลุ้นนะคะ ขอบคุณค่ะ

[/size]

[harumi]

 

[titansyui]

 

[aom2529]

  น้องล่ะน้องล่ะ...จะเป็นไงต่อ...

[วายซ่า]

จบซะแล้ว

ขอบคุณมากนะคะ

[labelle]

55555 ป่วงมาก และเกรียนมาก
คือจะห่างตัวไม่ได้เลย คือติดเมียมาก ตามติดชีวิตทุกก้าว

ชอบค่ะ ทีมพระเอกมีความเกรงใจ
ทิวยอมได้ทุกอย่าง ขอให้บอก มินก็เม้งได้ทุกอย่าง ไม่ต้องขอ
มีความฟิน มีความน่ารัก อ้อนได้โล่แบบเนียน แล้วเรื่องบนเตียงอย่าได้ขาด
ทิวพูดถูก ไม่ทำกับมินแล้วจะให้ไปทำกับคนอื่น ก็ไม่ได้

ปูโจ คือที่สุด ดีนะที่โจน่ารัก ไม่งั้นนะปูไม่ได้มานอนกอดแบบนี้หรอก

สนุกมากค่ะ จะตามภาค 2 ต่อนะคะ

[AngPao1932]

ภาค2นี่คู่ใครอ่าาาาาาาาาา

[nunda]

ยาวนานมากสำหรับเรื่องนี้ ในที่สุดก็อ่านภาคนี้จบจนได้ เย้ๆๆๆ
แบบว่าไปอ่านภาค2มาก่อนไง เลยต้องตามมาภาคหนึ่ง
สนุกมากๆๆๆๆ ขอบคุณคนเขียนนะคะ ^^

[Star_ss]

[cutelady]

 

[cutelady]

ชอบทิว+มิน  น่ารักเหมาะสมกันดี
ชอบแนวนี้  ขอบคุณนักเขียนมากกกกก
รักกันต่อไปเลยน้าาาา
 
 

[ปาลี]

ไม่รู้ดินี่เห็นด้วยกับทิวนะ สงสารด้วนเหมือนจะเป็นฝ่ายรักมากกว่าปรับตัวเข้าหามากกว่าส่วรอีกฝ่ายก็คงเอาแต่ใจตัวเองทุกอย่าง ทิวอายุมากกว่าด้วยนะแต่นี่ทำอะไรไม่เคยให่เกียรติเลยอ่ะ  จริง ๆ โดนมั่งก็สมควร

[sk_bunggi]

อ่านจบแย้วววว 

รู้สึกชอบคู่ปูกะโจมากเลยอะ หวานๆแบบครุคริๆ ตอนแรกคู่นี้ทำให้นึกถึงละครพวก จับนางเอกมาข่มขื่นอะ ตบจูบๆ และสุดท้ายก็รักกันเฉ้ยยย 55555

ส่วนคู่ของทิวกะมินนี้ก็ฝ่าอุปสรรคกันมาเยอะมากเลย โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงชองทิว ก๊ากกกกก

แต่เรื่องนี้จะขาดไม่ได้เลย ขอบคุณคนเขียนสำหรับฉาก NC++ เร่าใจจิงๆๆๆๆๆ สำหรับความหื่นของทิวและปู 

[Star_ss]

อ่านจบแย้วววว 

รู้สึกชอบคู่ปูกะโจมากเลยอะ หวานๆแบบครุคริๆ ตอนแรกคู่นี้ทำให้นึกถึงละครพวก จับนางเอกมาข่มขื่นอะ ตบจูบๆ และสุดท้ายก็รักกันเฉ้ยยย 55555

ส่วนคู่ของทิวกะมินนี้ก็ฝ่าอุปสรรคกันมาเยอะมากเลย โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงชองทิว ก๊ากกกกก

แต่เรื่องนี้จะขาดไม่ได้เลย ขอบคุณคนเขียนสำหรับฉาก NC++ เร่าใจจิงๆๆๆๆๆ สำหรับความหื่นของทิวและปู 

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนิยายนะคะ ปี 2019 ยังมีคนมาตามอ่านอยู่คือดีใจมาก^^

ไม่รู้ดินี่เห็นด้วยกับทิวนะ สงสารด้วนเหมือนจะเป็นฝ่ายรักมากกว่าปรับตัวเข้าหามากกว่าส่วรอีกฝ่ายก็คงเอาแต่ใจตัวเองทุกอย่าง ทิวอายุมากกว่าด้วยนะแต่นี่ทำอะไรไม่เคยให่เกียรติเลยอ่ะ  จริง ๆ โดนมั่งก็สมควร

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนิยายนะคะ^^
มินน่าตีจริงๆ เดี๋ยวสั่งสอนให้น้า.. อิอิ

ชอบทิว+มิน  น่ารักเหมาะสมกันดี
ชอบแนวนี้  ขอบคุณนักเขียนมากกกกก
รักกันต่อไปเลยน้าาาา
 
 

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนิยายเช่นกันนะคะ ดีใจที่ชอบค่า^^