(เรื่องสั้น) ... เพราะเธอ ... Drama ตอนที่ 3 : ที่ให้ไปมันคือทุกอย่าง 23.12.57
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น) ... เพราะเธอ ... Drama ตอนที่ 3 : ที่ให้ไปมันคือทุกอย่าง 23.12.57  (อ่าน 2615 ครั้ง)

ออฟไลน์ Unaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
*******************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*******************************************************
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-12-2014 04:24:28 โดย Unaaa »

ออฟไลน์ Unaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
บทนำ

เพราะเธอรักจึงดูงดงาม เหมือนที่มันควรเป็น...


มัน... เคยเป็นคนนั้นในใจผมมาตลอด
มัน... เคยเป็นทุกๆ อย่างของผม
โลกของผมหมุนรอบตัวมันเสมอ...



“น้องภู นี้ไงครับบ้านคุณธีร์ สวยไหมลูก อาทิตย์หน้าเราจะย้ายมาอยู่นี้แล้วนะครับ”

ผมไม่ตอบอะไร ทำได้แค่เงยหน้ามองอาณาจักรอันใหญ่โตของผู้ชายคนนี้ ที่แม่รัก...

แม่ไม่เคยรักพ่อผม เรื่องนั้นผมรู้มาตลอดอยู่แล้ว...

เพราะพ่อแม่ของผู้ชายคนนี้ไม่ยอมรับแม่ของผม และจับเขาคลุมถุงชนแต่งงานกับผู้หญิงที่ฐานะเท่าเทียมกัน ทำให้แม่เสียใจ ทำให้แม่กลับมาหาพ่อผม ที่ยังคงรักแม่มาตลอด

ตอนนี้ภรรยาของผู้ชายคนนี้ตายแล้ว...

และพ่อของผมก็ตายแล้วเช่นเดียวกัน...

ไม่แปลกใช่ไหม ที่เขาทั้งคู่จะแต่งงานกัน(?)

หึ.

โลกนี้มันเบี้ยวเกินกว่าที่เด็กอย่างผมจะเข้าใจจริงๆ



“น้องภู สวัสดีพี่กานต์สิลูก”

“สวัสดีครับ พี่กานต์” ผมพนมมือไหว้ พี่ชายต่างสายเลือดก่อนจะยิ้มอ่อนๆ ให้เขา ผู้ชายอบอุ่นที่มีรอยยิ้มละมุนตรงหน้า มองหน้าผมด้วยความเจ็บปวด ทำไมกันนะ ทำไมต้องมองผมแบบนั้นด้วย ในเมื่อตอนนี้ ทุกอย่างก็เป็นอย่างที่ทุกคนต้องการแล้วไม่ใช่หรือไง(?)


หรือว่ายังต้องการอะไรจากผมอีก ......




*********************************************************
เรื่องนี้แต่งจากอารมณ์ล้วนๆ เพราะฉะนั้น อาจจะไม่ได้เป็นตามที่ทุกคนคาดหวัง

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Unaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
1

“น้องภู สวัสดีครับคุณอาธีร์สิลูก”

ผมมองหน้าชายวัยกลางคนที่ท่าทางดูใจดีตรงหน้าก่อนจะเบือนหน้ามามองหน้าแม่ ที่ยิ้มอย่างสดใสอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“ภูขอตัวขึ้นข้างบนก่อนนะครับ พอดีมีการบ้าน”




ผมรู้จักผู้ชายคนนั้นมาตลอด ผู้ชายคนเดียวที่แม่รัก...

ตอนเด็กๆ ผมมักสงสัยอยู่เสมอ ทุกครั้งที่แม่หยิบรูปผู้ชายคนหนึ่งขึ้นมาดู

ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันนะ? ทำไมรอยยิ้มของแม่ตอนมองดูรูปนี้ถึงได้สวยจับใจเหลือเกิน

พอโตขึ้นมา ผมจึงได้รู้ว่านี้คือคนที่แม่รัก คนที่ทำให้ความดีของพ่อ ไม่สามารถทำอะไรกับหัวใจของแม่ได้เลย...


 
“เมื่อวานน้องภูทำตัวไม่น่ารักเลยนะครับ ทำไมไม่สวัสดีคุณอาธีร์เค้าดีๆ ละลูก”
แม่ทำหน้าไม่เข้าใจในตอนที่เรานั่งทานข้าวเช้ากัน ก่อนที่ผมจะไปโรงเรียน

“ช่วงนี้ภูเตรียมสอบนะครับ ภูอยากเข้ามหาลัย xxx ให้ได้ครับ”

พอผมบอกไปแบบนั้น อีกสองวันต่อมา แม่ก็แนะนำเขาให้ผมรู้จัก




พี่กานต์ รุ่นพี่ปี 2 ของคณะบัญชี มหาลัยที่ผมบอกแม่ไป ก็มาติวให้ผมถึงที่บ้าน

พี่กานต์ ที่เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเด็กพูดน้อย ไม่มีมนุษยสัมพันธ์แบบผม

พี่กานต์ ที่เป็นพี่ของลูกคนเดียวอย่างผม

พี่กานต์ ที่เปรียบเสมือนพ่อของผม ที่คอยดูแลผมทุกอย่างแทนพ่อของผมที่จากไปแล้ว

 

พี่กานต์ ที่เป็นคนที่หักหลังผมได้อย่างเลือดเย็นที่สุด....




*************************************************************

ออฟไลน์ aunpomm

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
รอๆๆ จะรอตอนต่อไปนะค่ะ น่าติดตามดีจัง ท่าทางจะวุ่นวายกันน่าดูเลยครอบครัวนี้

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
 :mc4: :mc4: :mc4:
น่าติดตาม

ออฟไลน์ Unaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
2 ต้องการอะไร

หลังจากนั้นไม่นานแม่ก็แต่งงาน และย้ายผมเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้

งานแต่งเล็กๆ เพียงเท่านี้ก็ทำให้แม่ผมยิ้มอย่างสุขใจได้ทั้งวัน



ผมชอบรอยยิ้มของแม่นะครับ มันดูสดใสแล้วก็อ่อนหวานเป็นที่สุด

แต่ที่มันทำให้ผมอึดอัดคงหนีไม่พ้น พี่กานต์

พี่เค้ายังคงหาโอกาสคุยกับผมทุกครั้งที่มีโอกาส

ขนาดพ่อของเค้ายังแซว ไม่เคยอยู่ติดบ้าน แต่ตอนนี้กลับไม่ออกไปไหนทั้งวัน

ผมก็ไม่เข้าใจเค้านะครับ ว่าเค้าจะฝืนตัวเองมาอยู่ใกล้ๆ ผมทำไม

ทำไมไม่กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม

เที่ยว ปาร์ตี้ หิ้วสาว

มาทำตัวติดบ้านให้ผมอึดอัดทำไม



หรือเค้าคิดว่าแค่นี้มันยังทำให้ผมอึดอัดไม่พอ(?)



ผมต้องทำยังไงกันนะเค้าถึงจะพอใจ (?)




“ภูครับ ไม่คิดจะคุยกับพี่หน่อยหรอครับ”

วันนี้พี่กานต์เมา กลิ่นเหล้าจากตัวเขาเป็นเครื่องยืนยันได้ชัดเจน

ผมเดินเลี่ยงไปอีกทางเพื่อจะขึ้นไปนอนต่อ แต่พี่กานต์ก็ยังตามมาขวางผมอยู่ดี

“พี่รักภูนะครับ”



เขา... พูดแบบนี้อีกแล้ว...


คำๆ นี้พูดออกมาง่ายๆ แบบนี้อีกแล้ว...



ผมหยุดมองหน้าคนตรงหน้าชัดๆ

เก็บความรู้สึกที่ปวดร้าวที่สุดเอาไว้สุดใจ

ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่อ่อนแอให้ใครเห็น

เพราะแค่นี้ทุกคนก็พร้อมจะเหยียบข้ามผมไปเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการอยู่แล้ว...



แม่ที่ต้องการแต่งงาน...


พี่กานต์ กับรถสปอร์ตสุดหรู...




แค่นี้ยังไม่พออีกหรือไงนะ(?)




“ดึกมากแล้ว พี่กานต์ไปอาบน้ำนอนเถอะครับ”

ผมพูดตัดบทสนทนาง่ายๆ แล้วเดินเลี่ยงไปอีกทาง อีกรอบ

“พี่ไม่เมาครับ”

ต่างจากรอบที่แล้วตรงที่ครั้งนี้พี่กานต์กดเสียงต่ำ และเอื้อมมือมาจับแขนผมไว้แน่น

“ปล่อยเถอะครับ พรุ่งนี้ผมต้องตื่นเช้า”

ผมค่อยๆ แกะมือพี่กานต์ออก ไม่อยากให้พี่กานต์โวยวายเสียงดัง ตอนนี้มันดึกมากแล้ว เกรงใจคนในบ้าน

“พี่จะไม่ยอมแพ้เรื่องของเราหรอกนะ”

พี่กานต์ตะโกนออกมาเสียงดัง ตอนที่ผมเดินขึ้นบันได

ไม่ยอมแพ้?

ไม่ยอมแพ้อะไร?

เรื่องของเรา มันเคยมีเรื่องแบบนั้นด้วยหรอ?



พี่กานต์ทำเรื่องที่ผมไม่เข้าใจอีกแล้ว...


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-12-2014 04:26:06 โดย Unaaa »

ออฟไลน์ BBChin JungBB

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
ติดตามอยู่นะครับ

ปล. ขอยาวๆหน่อยก็ดีนะครับ  :katai2-1:

ออฟไลน์ Unaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
แก้ไขตอนท้ายเรื่องของตอนที่ 2 นิดหน่อย รบกวนขึ้นไปอ่านด้วยน้าาา. :L2:
3 ที่ให้ไป... มันคือทุกอย่าง


พี่กานต์เป็นคนที่ไม่ว่าใครเห็นครั้งแรกก็อยากจะทำความรู้จัก เป็นคนที่ดูเข้ากับคนง่าย ยิ้มเก่ง พูดเพราะ

นั้นแหละครับ คือคำจำกัดความของพี่กานต์ที่ผมเห็นในครั้งแรก



พี่กานต์เริ่มมาติวให้ผมด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย เทคนิคการจำต่างๆ รวมทั้งเรื่องตลกและประสบการณ์ในมหาลัยทำให้การที่ได้อยู่กับที่กานต์ในแต่ละวันของผม ผมยิ้มมากกว่าที่เคยยิ้มมาทั้งชีวิตสักอีก

พี่กานต์เป็นคนที่พาผมไปเปิดโลกใหม่ๆ การไปเที่ยวที่นั้น ที่นี้กับพี่กานต์ก่อนจะเริ่มติวทำให้ผมเคยตัวอย่างประหลาด ร้านนี้อร่อย ร้านนี้รสชาติแย่มาก ถ้านึกถึงไอติมต้องร้านนี้สิ อยากได้กางเกงยีนต้องลองร้านนี้ สวนจตุจักร สวนรถไฟ เจเจกรีน ทั้งหมดมานี้พี่เค้าพาผมไปหมด

ทุกอย่างมันทำให้ผมตื่นเต้นไปหมด ลองอะไรที่ไม่เคยลอง กินอะไรที่ไม่เคยกิน ไปในที่ที่ไม่เคยไป

พี่กานต์สอนผมทุกอย่าง

แม้กระทั่งความรัก...



จับมือพี่กานต์ครั้งแรกตอนไปจตุจักร ตอนนั้นพี่กานต์ให้เหตุผลว่าคนเยอะ กลัวหลง

จูบกับพี่กานต์ครั้งแรกตอนดูหนังเรื่องไททานิค ที่พี่กานต์เปิดให้ดูในห้องของผม เพราะผมบอกว่ายังไม่เคยดู

มีอะไรกันครั้งแรก ตอนไปหัวหิน เพราะพี่กานต์อยากพาผมไปขี่ม้าริมทะเล




ผมไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองจะรักพี่กานต์ได้มากมายขนาดนี้ จนถึงวันที่แม่มาแนะนำตัวครอบครัวของคุณอาธีร์


แม่เรียกผมลงมาตั้งแต่เช้า เมื่อคืนกว่าผมจะกลับจากหัวหินก็ดึกแล้ว แน่ละพี่กานต์ไม่ปล่อยให้ผมไปไหนเลยนิ

ผมเดินช้าๆ ลงมาที่โต๊ะกินข้าว แม่ คุณอาธีร์ และพี่กานต์นั่งอยู่ก่อนแล้ว

“น้องภู มานั่งตรงนี้สิครับ แม่มีเรื่องจะพูดด้วย”

ผมนั่งลงด้วยความสับสน ในใจตอนนั้น คิดแค่เพียงแม่รู้เรื่องผมกับพี่กานต์แล้วแน่ๆ เพราะพี่กานต์หน้าซีดมาก แต่สมองกลับบอกว่าถ้าแม่รู้แล้ว แม่จะยิ้มสดใสขนาดนี้เลยหรอ

ผม... เหมือนเด็กทำแก้วแตกแล้วไม่กล้าบอกใคร ได้แต่กลัวทุกครั้งที่แม่เปิดปากพูด

“แม่จะแต่งงานอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้านะลูก และนี้พี่กานต์ ลูกชายคนเดียวของคุณอาธีร์ ขอโทษนะจ๊ะที่เพิ่งมาบอกเราแบบนี้ ตอนแรกแม่กลัวว่าน้องภูจะต่อต้านคุณอาธีร์ เลยให้พี่กานต์มาทำความรู้จักก่อน แต่เห็นไปเที่ยวหัวหินด้วยกันแบบนี้แม่ก็สบายใจแล้วละจ๊ะ”

พอได้ยินแม่พูดแบบนี้ ผมก็รู้ได้ทันทีว่าผมรักพี่กานต์มากขนาดไหน

เพราะถ้าผมไม่รักพี่เค้ามาก ผมก็คงไม่ต้องมาเจ็บอะไรมากมายขนาดนี้...


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-12-2014 04:28:07 โดย Unaaa »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด