Ch13. Kiss || Jay ‘ Mode
โอ้ยย ปวดหัว ,, มึนไปหมด อยากกลับไปนอนแย่แล้ว
ตอนนี้สามทุ่มกว่าละครับ ผมยังนั่งอยู่ที่ร้านกับพวกรุ่นพี่และเพื่อน
และก็ตามด้วยน้องแฟรงค์ กับเพื่อนๆน้องแฟรงค์ด้วย
“ต้องมากินให้ได้นะมึง ไม่งั้นกูตัดสายรหัส”
นั้นคือเสียงจากพี่แก๊ป พี่รหัสผมครับ
เมื่อวานผมลงไปลอกคูน้ำทั้งวัน
วันนี้ก็มารับน้องอีก ตากแดด นอนไม่พอ
เลยทำให้เป็นไข้ละครับ แต่ต้องมากินเลี้ยงสายรหัสไม่งั้นโดนตัดสายรหัสแน่ๆ TT
มาถึงก็กะว่าจะไม่กินมาก
แต่พี่รหัสผมเดินมาชนแก้วตลอด ไหนจะพวกพี่โน้ต พี่ปี 4 อีก
ชนๆแก้วจนผมยอมรับเลยครับ ,, ผมเมา
ทั้งฤทธิ์ไข้ ทั้งอาการเมาเหล้า ,,
ทำให้ตอนนี้ผมเริ่มจะไม่มีสติละครับ
จนเกือบๆสี่ทุ่ม พวกผมเลยขอกลับกันก่อน
เพราะมี่มันอ้างกับพวกรุ่นพี่ว่าต้องไปส่งน้องๆเพื่อนแฟรงค์กลับบ้าน
พอออกมาหน้าร้าน น้องน้ำน่านกับน้องเปอร์แยกกลับไปก่อน
ส่วนมี่กับแชมป์แยกไปซื้อเหล้าโซดาน้ำแข็งของมึนเมา
ก่อนที่จะไปเจอกันต่อที่คอนโดเชน
ผมกลับมาคอนโดกับเชนครับ มีน้องแฟรงค์กับแบงค์กลับมาด้วย
พอถึงคอนโด เชนก็ให้น้องแฟรงค์พาผมขึ้นมาบนห้องก่อน
มันจะไปซื้อกับแกล้มกับยามาให้ผม
น้องแฟรงค์รับกุญแจกับคีย์การ์ดมาจากเชน
แล้วก็จับแขนผมให้เดินเข้าไปในคอนโด
แฟรงค์ :: พี่เจไหวไหม อีกแป๊บเดียวได้นอนพักละเนอะ ทนหน่อยนะครับ
ผม :: อื้มมม ไหวๆ ละรู้หรือไงห้องเชนห้องไหนอะ ถึงมาจับแขนพี่ลากมาเนี้ย
แฟรงค์ :: 555+ จะรู้ได้ไงละ พี่เจก็บอกทางสิ
เจ้าเด็กบ้าไม่รู้ว่าห้องไหนชั้นไหนแล้วลากแขนเข้ามาซะงั้น ~
ผมมองน้องแฟรงค์แล้วก็ยิ้มให้ก่อนจะบอกชั้นและห้องของเชนให้แฟรงค์รู้ ,,
จนน้องแฟรงค์พาผมมาถึงห้องเชน
พอเข้าห้องได้ ผมก็เดินไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวีก่อน
โอ้ยย ไม่ไหวแล้วอะ ปวดหัวจะระเบิด
โลกมันหมุนติ้ววเลย อยากนอนแล้วว
แฟรงค์ :: พี่เจไหวป่าวว อาบน้ำไหมครับ
ผม :: เดี๋ยวๆค่อยอาบ ขอนั่งก่อน มึนหัวมาก
แฟรงค์ :: งั้นแฟรงค์เช็ดหน้าให้นะ ผ้าขนหนูอยู่ไหนอะ
ผมชี้ไปทางกระเป๋าเป้ที่ผมเอามาจากบ้าน
น้องแฟรงค์ก็พยักหน้านิดนึง
แล้วเดินไปหาผ้าขนหนูในกระเป๋าผม
ผมมองตามหลังน้องแฟรงค์ที่เดินไปที่กระเป๋าผม
หื้มม น้องแฟรงค์จะดูแลพี่ดีไปละน่ะครับเนี้ย
ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ร้านเหล้าละ
น้องแฟรงค์จะเอามือมาจับหน้าผาก
คอยถามตลอดไหวไหม? โอเคอยู่ไหม?
คอยจับแขนผมไว้ไม่ให้ผมเดินเซ
ตอนแรกผมโกรธนะที่แฟรงค์ตามมาที่ร้าน เพราะบอกแล้วไม่ต้องมา
ไม่อยากให้ม๊าของแฟรงค์มาว่าได้ว่าผมพาน้องมากินเหล้า
แต่พอคิดอีกที ,,,
ก็ดีเหมือนกันนะที่วันนี้น้องแฟรงค์มาด้วย =)
............................
อื้มมม ,, แต่ตอนนี้ปวดหัวจัง ขอนอนพักสายตาหน่อยเถอะน่ะ
ว่าแล้วผมก็ขยับลงนอนหงายบนโซฟา
นอนหลับตาได้ซักพักน้องแฟรงค์ก็เดินมาเรียกผม
แฟรงค์ :: พี่เจครับ พี่เจ เช็ดหน้าก่อน
ผมลืมตามองน้องแฟรงค์แล้วตอบรับออกไป
ผม :: อื้มม
พอผมตอบเสร็จ น้องแฟรงค์ก็เอาผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าให้
ผมมองหน้าน้องแฟรงค์ตอนที่ก้มมาเช็ดหน้าให้ผม ,,
อยู่ๆผมก็รู้สึกว่า ... มันใกล้ชิดไปหรือป่าวตอนนี้
หน้าผมกับหน้าแฟรงค์อยู่ห่างกันแค่นิดเดียว
แล้วสายตาน้องแฟรงค์ตอนนี้ ตั้งใจกับการเช็ดหน้าผมมาก
แววตาที่อ่อนโยน ที่แสดงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน
ไม่มีสายตาแบบเด็กขี้เล่นที่คอยแหย่ หรือคอยแซวผมแบบทุกที
ผมชอบสายตาน้องแฟรงค์เวลาที่กำลังตั้งใจทำอะไรซะอย่างอยู่ ,,
มันดูเท่ห์ น่ามอง น่าค้นหาในสายตานั้น
น้องแฟรงค์เช็ดหน้าให้ผมเสร็จ ก็เลื่อนลงมาเช็ดตามคอ
หื้มมม ~ รู้สึกร้อนผ่าวตามผิวหนังที่น้องแฟรงค์เอาผ้าขนหนูเช็ด
ตอนนี้ในห้องเงียบหมดครับ มีแต่เสียงหัวใจของผมกับน้องแฟรงค์เต้นเสียงดัง
ตึก ตัก ~ ตึก ตัก
น้องแฟรงค์กำลังจะเลื่อนผ้าขนหนูลงไปเช็ดที่หน้าอก
ผมเลยเอามือมาจับมือน้องแฟรงค์ไว้
ผม :: พอๆก่อน หนาวเช็ดแค่นี้พอแล้วขอบใจนะแฟรงค์
โอ้ยย ไม่ไหว ขืนเช็ดมากไปกว่านี้ ,,
อันตรายกับตัวเองแน่ๆ
ตอนนี้ใจผมเต้นแรงมาก ร่างกายร้อนไปหมด ไม่รู้เพราะฤทธิ์ไข้หรืออะไร
พอน้องแฟรงค์เอามือออก แล้ววางผ้าขนหนูลงข้างๆ
ผมเห็นน้องแฟรงค์มองหน้าผมอยู่
ผมต้องรีบหลับตาครับ เพราะผมจะละลายไปกับสายตาน้องแฟรงค์ในตอนนี้
สายตาหวานเยิ้มที่มองผมมา ถ้าผมไม่หลับตาลง ผมคงตายได้แน่ๆ ,,
แฟรงค์ครับแฟรงค์ ,, อย่ามองพี่ด้วยสายตาแบบนั้น
โอ้ยย ไม่ไหวนะ ~ ลืมเปิดแอร์หรือไงเนี้ย ทำไมมันร้อนแบบนี้เนี้ยย
วันนี้น้องแฟรงค์มึงหล่อเป็นพิเศษหรือป่าวครับ >///<
สงบสติหน่อยไหมเจเอ้ยย ~
นั่นผู้ชาย น้องชาย ลูกศิษย์
อย่า .. หวั่นไหวแบบนี้ นั้นแค่ผู้ชาย
ผู้ชายที่บอกว่าจะจีบแกไง ..
อ้าวว ‘ เห้ยย มาย้ำกับตัวเองทำไมเนี้ยย ตื่นเต้นไปใหญ่เลย
.................................
ผมหลับตาอยู่แบบนั้นซักพัก น้องแฟรงค์ก็เรียกผม
แฟรงค์ :: พี่เจครับ
ผมตอบรับไปแต่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามอง ...
ไม่อยากเจอสายตาแบบนั้นของน้องแฟรงค์ >///<
ผม :: อื้มมมม
ผมตอบรับน้องแฟรงค์ไป แต่น้องแฟรงค์ก็เงียบไม่ได้พูดอะไรต่อ
อ้าวว.... เรียกละไม่พูดต่อ ผมกำลังจะถามว่าเรียกทำไม
แต่น้องแฟรงค์ก็พูดขึ้นมาก่อน
แฟรงค์ :: แฟรงค์..... เอ่ออ ... แฟรงค์ขอจูบพี่เจได้ไหมครับ?
ห๊ะ ,, อะไรนะ
ผมลืมตามองหน้าน้องแฟรงค์ ซึ่งตอนนี้นั่งคุกเข่าข้างๆโซฟาที่ผมนั่ง
แต่โน้มหน้าลงมามองหน้าผม เหมือนกำลังรอคำตอบ
สายตาที่น้องแฟรงค์มองผม เหมือนจะสะกดให้ผมต้องมองตอบ
ตอนนี้ผมไม่อยากละสายตาไปจากคนตรงหน้าเลยครับ
ตาของน้องแฟรงค์พราวระยับ หวานเยิ้มไปหมด
สายตาที่ส่งมารอความหวัง รอคำตอบจากสิ่งที่ถามออกมา
ผมไม่รู้จะหาคำตอบอะไรมาตอบน้องแฟรงค์ในตอนนี้
แต่ร่างกายผมมันตอบรับกับความต้องการของหัวใจครับ
ผมเอื้อมมือไปกอดรอบคอน้องแฟรงค์
ให้น้องแฟรงค์โน้มคอลงมา
น้องแฟรงค์มีทีท่าตกใจเล็กน้อยตอนที่ผมโน้มตัวน้องแฟรงค์ลงมา
ก่อนจะยิ้มขึ้นมาให้ผม .....
หื้มม ยิ้มทำไมครับ พี่อายจะแย่แล้ว
พอน้องแฟรงค์โน้มตัวมาใกล้
ผมเลยยื่นหน้าขึ้นไป และแตะริมฝีปากไปที่ปากน้องแฟรงค์เบาๆ
ผมกดย้ำปากลงบนปากน้องแฟรงค์อยู่ 2-3 ที
พอผมผละออกมา
น้องแฟรงค์ก็กดจูบมาที่ปากผม ย้ำๆเน้นๆ
ก่อนจะค่อยๆไล้ริมฝีปากไปหอมแก้วผมแทน
แล้วกระซิบที่หูผม
แฟรงค์ :: แฟรงค์ชอบพี่เจจริงๆนะครับ
พอพูดจบก็หัวหน้ามามองหน้าผม แล้วส่งยิ้มให้
หื้มมม ,, มึงหล่อมากครับน้องแฟรงค์วันนี้
โอ้ยยยย ,, หัวใจเต้นแรงจนจะหยุดเต้น
ผมอายรอยยิ้ม อายสายตาที่น้องแฟรงค์ส่งมา เลยยกมือขึ้นมาปิดตาแฟรงค์ไว้
ผม :: พอๆ อย่ามอง หยุดมองได้แล้ว
น้องแฟรงค์หัวเราะเบาๆ แล้วแกะเอามือผมออกจากตาตัวเอง
แฟรงค์ :: ทำไมอะครับ วันนี้พี่เจน่ารักจะตาย
ผมหันเอาหน้าซุกเข้าเบาะโซฟาแทน หื้มม~ เขิลจะบ้าตาย
แฟรงค์ก็หัวเราะในท่าทีของผม
แฟรงค์ :: ยิ่งพี่เจเขินแบบนี้ ยิ่งน่ารักอะ นี้รู้ปะเหมือนพี่เจกำลังจะยั่วแฟรงค์เลยนะ
ยั่วหรอ ยั่วอะไรกันเจ้าเด็กบ้า !!
ผมกำลังจะหันไปด่า แต่เชนเปิดประตูเข้ามาก่อน
เชน :: อ้าวว มึงนอนแล้วหรอวะเจ
ผม :: ยังๆ รอกินข้าวเนี้ยแหละ
น้องแฟรงค์มันเดินเข้าไปช่วยเพื่อนมันถือถุงกับข้าว และไปแกะเทใส่จานละครับ
เชน :: มึงไหวปะว่ะ ทำไมหน้าแดงขนาดนั้น เมื่อกี้ยังไม่แดงมากเท่าไหร่นี้
ผม :: ไหวๆ สงสัยทั้งไข้ ทั้งเมาวะ เลยแดง ,, ปะมึง กินข้าวเหอะ กูหิว
ผมประคองตัวเองเดินไปที่โต๊ะกินข้าว กำลังกินข้าวกัน
มี่กับแชมป์กับถือถุงเหล้า น้ำแข็ง โซดาเข้ามาพอดีครับ
พวกมันเลยย้ายไปกินกันหน้าทีวีแทน เพราะจะมีบอลพอดี
พอผมกินข้าวเสร็จ น้องแฟรงค์ก็เอายามาให้กิน
แฟรงค์ :: พี่เจอาบน้ำเลยไหม เดี๋ยวแฟรงค์พาเข้าไป
ผม :: ไม่เป็นไร พี่ค่อยยังชั่วละ แฟรงค์ไปกินกับเพื่อนกับพวกเชนเถอะ
แฟรงค์เอามือมาจับหน้าผากผมอีกครั้ง
ก่อนนะยิ้มให้แล้วเดินไปกินเหล้ากับพวกเชนหน้าทีวี
ผมเลยเดินเข้าไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จแล้วค่อยสบายตัวมาหน่อยครับ
เลยมานั่งตรงโซฟา ดูพวกมันกินเหล้ากับดูบอลต่อ
จนผมเองหลับไปตอนไหนไม่รู้
....................................
มารู้ตัวตื่นอีกทีเพราะหิวน้ำ ห้องมืดไปหมดแล้ว สงสัยหลับกันหมด
ผมเลยหยิบมือถือในที่วางใกล้ๆตัวมาดูเวลา ตี 3 แล้วหรอเนี้ยย
พอเริ่มปรับสายตากับความมืดได้ ผมมองไปรอบๆ
ข้างๆโซฟาที่ผมนอน มีน้องแฟรงค์ปูผ้านอนติดกับโซฟา
หึ ,, เด็กน้อยเอ้ยย เมาแย่ละสิเนี้ย ผมเอื้อมมือไปห่มผ้าห่มให้แฟรงค์
ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำกิน
แต่ไม่ทันจะเดินไปถึงห้องครัว ผมก็ได้ยินเสียงแว่วออกมาจากห้องนอนเชน
“อื้ออ พี่เชน … อ๊า “
ห๊ะ ,, เสียงใครวะ เชนพาใครมานอนด้วยหรือไงเนี้ย
“ซี้ดด ,, อื้ออ”
หื้มม เสียงไอ่เชน ‘ มึงหลุดมาจากหนัง AV กันใช่มะ
หรือกูตื่นแล้วหลุดมาในหนัง AV กันแน่เนี้ย
ผมส่ายหัวให้กับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนจะเดินไปหยิบน้ำมาดื่ม
แล้วเดินกลับมานอนที่โซฟา แต่ไม่ทันจะได้ล้มตัวนอน
“พี่เชน ,, แรงอีก อื้อออ .. พี่เชน”
มึงดังไปละน่ะ เด็กมึงดังไปละนะเชน
แต่เดี๋ยวก่อน ,, เสียงทุ้มไปปะ
“อ๊า .. อย่าแกล้งแบงค์ซิครับ อ๊ะ ..”
แบงค์!
น้องแบงค์!
เพื่อนแฟรงค์!
ผมหันมามองแฟรงค์ ที่ตอนนี้งัวเงียลุกมานั่ง
แล้วก็หันมามองหน้าผม
แฟรงค์ :: “ ................. “
ผม :: “..........................”
เรามองหน้ากัน เงียบๆ ......
ท่ามกลางเสียงกระเส่าร้อนแรงของเชนกับน้องแบงค์
มึงจะดังเอาโล่ห์กันหรือไงเนี้ยยยย
ผมหันไปบอกแฟรงค์ให้นอน เพราะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนพิเศษ
ผม :: นะ.. นอนเถอะแฟรงค์ ‘ ไม่ใช่เรื่องของเรานะ
แฟรงค์ :: ครับ
แล้วแฟรงค์ก็ล้มตัวลงนอน ผมก็เลยล้มตัวลงนอนบนโซฟา
ตอนนี้ได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองดังตึกตักๆ ,, แข่งกับเสียงของคนในห้อง
ที่คิดว่าอีกนานแน่ๆกว่าพายุอารมณ์ของคนในห้องจะสงบลง
แล้วผมก็สะดุ้ง... เจ้าคนที่นอนอยู่ข้างๆโซฟา เอื้อมเอามือมาจับมือผมไว้
ผมมองลงไป ก็เห็นแฟรงค์นอนตะแคงมามองหน้าผม
เราสองคนนอนจับมือกัน และมองหน้ากันอยู่แบบนั้น
จนผมหลับไป ‘