[เรื่องสั้น]ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น]ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!  (อ่าน 2377 ครั้ง)

Psyco

  • บุคคลทั่วไป
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-10-2014 19:00:39 โดย Psyco »

Psyco

  • บุคคลทั่วไป
บทบาท

                                         คิง
     

                                         คิว


                                       พระพาย

                                                                     บทนำ

'อื้อออ ..!!!'

เพล้ง !!
 
ร่างบางถูกเหวี่ยงไปกระทบกับบานกระจกภายในห้องนอนที่ตอนนี้เรียกได้ว่า 'เละ' คนตัวสูงจับต้นคออีกคนกระเเทกซ้ำลงที่เดิม

'เป็นไง ~ อวดเก่งดีนัก เป็นของกูดีๆ รับรองเลยว่ามึงจะชอบ' นิ้วเรียวจิกข้อมืออีกคนเเต่ไม่เป็นผล คนตัวสูงจับมือสองข้างตรึงกับตู้เสื้อผ้า

ก้มลงซุกไซร้ซอกคอคนดิ้นไปมาอย่างสะใจ

'ฮืออ .. !! อ๊าาออ' เล็บยาวจิกลงบนเเผ่นไม้ตู้เสื้อผ้า จนเล็บเปิดฉีกจนเห็นเนื้อ

'หึ .. ที่เเบบนี้อ่อนปวกเปียกเชียวนะ ถ้ามึงไม่มาขวางทางคนของกู ! กูก็คงไม่มาส่งมึงขึ้นสวรรค์ด้วยตัวเองเเบบนี้หรอก! หึ!ทำไมมองว่าที่ผัว

เเบบนั้นละครับ กลัวรึไงหะ! จำไว้นะ อย่าสอดไปยุ่งเรื่องชาวบ้านอีก' ร่างบางบิดเกร็งตัวไปมา ตาที่มีอาการปวดเเปลบๆตอนกระเเทกตอนนี้

ชาจนไม่รู้สึก ภาพข้างหน้า พร่ามัวจนคลายจะดับมืด เหลือเพียงภาพสุดท้ายภาพที่ทำให้หัวใจของคนตัวเล็กเเตกเป็นเสี่ยงๆ


เรื่องนี้เคยลงเล่นๆในกลุ่มเพื่อน เป็นเรื่องที่ผมพยายามเขียน 555 เพราะชอบเนื้อเรืองที่วางไว้มากๆๆๆ สัญญาจะมาอัพเรื่อยๆนะครับ ฝันดีครับผม :z13:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-10-2014 18:59:54 โดย Psyco »

ออฟไลน์ jj_girl

  • รูปโปรไฟล์ขำๆ นะคะ / Cr.สาววายในตำนาน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 343
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
Re: ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
«ตอบ #2 เมื่อ09-10-2014 22:24:32 »

จิ้มมมมมมมมม


รอติดตามค่ะ

ออฟไลน์ venuz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 77
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
«ตอบ #3 เมื่อ09-10-2014 22:46:04 »

น่าสนใจๆ

ติดตามน้า

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8
Re: ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
«ตอบ #4 เมื่อ09-10-2014 23:23:27 »

หันแบบไหนจนขูดไม่เนื้อฉัีก????

ออฟไลน์ xeruoh

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 491
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
Re: ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
«ตอบ #5 เมื่อ10-10-2014 01:15:49 »

รอค่าาา
 :katai2-1: :katai2-1:

Psyco

  • บุคคลทั่วไป
Re: ใช่ หรือ ไม่ใช่ ...!
«ตอบ #6 เมื่อ10-10-2014 18:57:51 »

'อื้อออ ..!!!'

เพล้ง !!

ร่างบางถูกเหวี่ยงไปกระทบกับบานกระจกภายในห้องนอนที่ตอนนี้เรียกได้ว่า 'เละ' คนตัวสูงจับต้นคออีกคนกระเเทกซ้ำลงที่เดิม

'เป็นไง ~ อวดเก่งดีนัก เป็นของกูดีๆก็ไม่เจ็บตัวเเล้ว' นิ้วเรียวจิกข้อมืออีกคนเเต่ไม่เป็นผล คนตัวสูงจับมือสองข้างตรึงกับตู้เสื้อผ้า ก้มลงซุกไซร้ซอกคอคน
ดิ้นไปมาอย่างสะใจ

'ฮืออ .. !! อ๊าาออ' เล็บยาวจิกลงบนเเผ่นไม้ตู้เสื้อผ้า จนเล็บเปิดฉีกจนเห็นเนื้อ

'หึ .. ปากดีนักนะมึง ถ้าไม่ปากโป้ง ! กูไม่มาส่งมึงขึ้นสวรรค์ด้วยตัวเองเเบบนี้หรอก !! เจ็บใช่ไหม !!! เจ็บอีก !!'ร่างบางบิดเกร็งตัวไปมา ตาที่มีอาการปวด
เเปลบๆตอนกระเเทกตอนนี้ชาจนไม่รู้สึก ภาพข้างหน้า พร่ามัวจนคล้ายจะดับมืด เหลือเพียงภาพสุดท้าย .. คนใจร้ายที่ข่มเหง่เขาอยู่คือ .. !

1.00 A.M.
ติ๊ดๆๆ


"ปล่อยย !!"แค่ฝัน ... ผมคว้าโทรศัพท์มาดู เฮ่อ ... ตี 1 โทรมาทำไม

"อืม .."

'..... นอนอยู่หรอ ?' คนในสายเงียบไปเหมือนรู้ว่าทำผิด ผมไม่ชอบให้ใครโทรมาดึกๆ เเม้ว่าจะช่วยผมจากฝันก็ตาม ..

"อืม มีอะไรสำคัญ?"ผมลูบหน้าช้าๆอย่างหงุดหงิด

'เปล่า .... เเค่ฝันน่ะ ... เป็นห่วง'เเทบจะกลั้นใจตาย โทรมาเพราะฝัน ... เเล้วเกี่ยวอะไรกับผม

"ฝัน ? ไม่ใช่หมอดู วางสายจะนอน"ผมพูดอย่างไร้อารมณ์ ตี 1 กับประโยคบ้าๆผมคิดว่าผมนอนกับฝันร้ายจะดีสะกว่า

'วางก็ได้ ... ตู๊ดด' นอนสะที ... ทันทีที่หัวผมถึงหมอน ผมก็ ...




ปรี๊นนนนนนนนนน!!!

เหี้ย !

ใครวะ มึงบีบเเตรดังไปภูเก๊ตหรือไง ตีหนึ่งนะเว้ยยย


พรึบ ! ปัง !

ผมกระชากผ้าม่านเเละประตูระเบียงออก มองหาไอ้รถเวรนั้น ...!

"คิว !! มึงมาทำไม ! ไสหัวไปสะ จะนอน !!"ผมมองหากระถางต้นไม้ไม่ก็ก้อนหิน จะไล่ไอ้เวรนั้น พ่อจะปาให้เลือดออกเลย มันไม่สะทกสะท้านอะไร ที่ผมด่ามัน เเถมยังเเบมือขอกุญเเจบ้าน ไอ้บ้านี่ ... !

"จะไปตายส่วนไหนของบ้านก็เชิญ !!"ผมปากุญเเจใส่มันไม่รู้หรอกจะโดนหัวมันไหม เหอะ เอาเลือดเลวๆออกบ้างก็ดี
ผมพยายามข่มตานอน จนเสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น จะใครละไอ้เวรคิวไง

"ง่วงมากรึไงพาย หืม ~"เเรงรัดจากช่วงเอวทำให้รู้ว่าคนที่กวนผมมาช่วงนึงกำลัง 'อ้อนตีน' อยู่

"ร้อน ปล่อย"มีหรอมันจะฟัง ผมได้เเต่นอนพักสายตากับอกอีกคน

"พาย คิวรักพายนะ"

"...." รักหรอ ...


"ไปบอกเเม่มึงเถอะ"

"เเม่ของลูกได้ไหม .. " มือหนาลูบหัวผมเบาๆ

ครืดดดดด

"ปล่อย.. ครับพี่คิง"คนตัวใหญ่คิ้วขมวด คงสวสัยว่าพี่คิงโทรมาทำไมดึกดื้น

'พาย อยู่ไหนครับ ? พี่พึ่งกลับจากเชียงใหม่ ซื้อขนมมาเยอะแยะเลย เอ๊? พี่คิงโทรมากวนเวลานอนน้องพายรึเปล่า'ปลายสายรัวประโยคมากมาย เเสดงถึงความเอาใจใส่ ฟังเเล้วอบอุ่นใจดีจัง ...

"พายโกรธมากครับ กำลังหลับฝันหวานถึงนางเเบบผิวสีพอดี "เสียงปลายสายหัวเราะชอบใจ

'พี่คิงขอไถ่โทษโดนการให้น้องพายมาเปิดประตูบ้านให้พี่คิงหน่อยได้ไหมครับ 55' ผมอมยิ้มกับความน่ารักของพี่คิง

หมับ

"คิว ..! ปล่อย"คิวยืนช้อนหลังผม เเขนเเกร่งโอบรอบเอวผม จมูกโด่งได้รูปซุกซอกคอผม ให้ตายเถอะ !

'น้องพาย ... พี่รออยู่นะครับ"พี่คิงพูดเเผ่วเบา เเทบจะไม่ได้ยิน ทำให้ผมรู้สึกผิดนิดๆ

"ครับพี่คิง พายขอหยิบกุญเเจก่อนนะครับ"ผมดันคิวออกอย่างรำคาญ

"พาย ไอ้คิงมันโทรมาทำไม ทำไมดึกดื้นมันถึงได้โทรมาหาพาย เเล้วทำไมต้องทำเสียงหวานขนาดนั้น ! ห๊ะ !!"คิวกระชากเเขนผมจนผมเซไปอยู่ในอ้อ
มอกเเกร่ง ผมออกเเรงทุบอีกคนจนคนตัวสูงเบ้หน้า

"ทำไม ! พี่คิงเค้าพึ่งกลับมา เลยเเวะเอาขนมมาให้ อย่าไร้สาระได้ปะวะ"ผมขยี้หัวอย่างโมโห งี่เง่า น่ารำคาญ ให้มันได้อย่างนี้สิ !

"ตอนเช้าก็ได้มั้ง เหอะ คงจะ 'กินกัน' ด้วยถึงเช้าเลยละสิ"คิวเเสยะยิ้มให้ผมเหมือนผู้มีชัย หึ เเล้วรู้กันนะ

"รอดูเเล้วกัน :) "ผมวิ่งออกไปนอกห้องหยิบกุญเเจห้องออกมาล็อคจากทางด้านนอก เพื่อขังอีกคนไว้


ตึงๆๆ

"พาย ! ปล่อยคิวนะพาย ! โธ่เว้ย !!"เสียงโวยวายในห้องทำให้ผมรู้สึกสบายใจสุดๆ ผมเดินลั้ลลาลงไปเปิดบ้านให้พี่คิง

"น้องพาย นานจังพี่คิงโดนยุงปล้ำเเล้วนะครับ"พี่คิงพูดจาออดอ้อนผมเหมือนปกติ ผมอมยิ้มก่อนจะเดินไปรับของอีกคน เเต่มันจะจบเเค่นั้นเเน่ถ้าผมไม่
เหลือบไปเห็นคิวที่กำลังมองจากทางระเบียง

"โอ๊ะ! พี่คิงครับมีอะไรเกาะผมพายก็ไม่รู้ครับ ดูให้พายหน่อยนะครับ"ผมทำหน้ากลัวๆใส่พี่คิง ซึ่งมันได้ผล ร่างสูงเดินมาจับปลายผมของผมเบาๆ ผมเงยหน้าขึ้นสบตาพี่คิง

"พี่คิง ..."ร่างสูงดันผมติดกำเเพงก่อนจะ..


ตุ๊บ..

ผมปล่อยของในมือให้ตกพื้น ทำให้คนที่พึ่งลงมาหันมาเห็นเหตุการณ์ 'บางอย่าง'

"อืมม .. "ผมสอดช่วงเเขนโอบรอบคออีกคน คนตัวสูงดูดเม้มปากผมจนรู้สึกได้ ... ผมค่อยๆทรุดตัวลงตาม 'บท' พี่คิงเห็นดังนั้นจึงโอบเอวผมไว้ราวกับไม่อยากผละจากผม

"พาย ..  มึง ! ไอ้คิง"


ผลั่ก !

"ไอ้เวร !! พาย ! ทำอะไร ทำไมทำเเบบนี้ ง่าย !! เล.. !! "


เพี๊ยะ!..

"ง่ายงั้นหรอ ... ออกไป ..
พี่คิงเข้ามาหาผม ผมจึงตัดสินใจพูดเสียงหนักๆว่า ..
... ทั้งคู่เลย ...ออกไป พายอยากพัก " สิ้นเสียงผม พี่คิงมองผมก่อนจะก้มลงเก็บของที่พื้นให้

"พาย พี่คิงขอโทษนะครับ ... "ผมรับของจากพี่คิงพรางยิ้มให้บางๆ

"พาย ... " เสียงเเผ่วเบาของคิวดังขึ้น ผมได้เเต่เดินหันหลังเข้าบ้านไป

ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไร หรือทำผิดมากไหม ทุกครั้งที่มองของในบ้าน มันทำให้นึกถึงใครอีกคน หัวใจอีกดวงที่หายไป ... เเค่คิดเเค่นั้นสองมือเริ่มสั่น ผมจะไม่หยุดเเค่นี้  ผมเลื่อนรายชื่อในโทรศัพท์ก่อนจะเจอเบอร์ที่ต้องโทรเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเกมส์นี้คงจะจืดชืด

"สายหรอ ? อือ พายเอง พรุ่งนี้มาเจอกันหน่อย"


8.30 A.M.


มีสายเข้าจากคิงเป็นร้อยสาย เเต่ช่างปะไร ผมไม่เเคร์ โทรให้สายไหม้ก็โทรไป ผมหยิบโทรศัพท์อีกเครื่องที่พึ่งถอยมาเมื่อไม่กี่วัน โทรย้ำนัดสำคัญกับ ' คน
สำคัญ '

"สาย ถึงไหนเเล้ว" เสียงคนปลายสายงัวเงียเล็กน้อย

'อืมมม ว่างายย'ไอ้สายเเม่งสายตามชื่อเลยนะ จริงมันมีชื่อเต็มๆว่า 'เครื่องสาย' เป็นสาวร่างน้อย ที่เอาเเต่ใจสุดๆ 555 จะว่าร่างน้อยก็ไม่ได้ อย่างมันผมขอ
พูดเต็มปากว่า 'เจริญเต็มที่' 555 มันเป็นสาวสวยสุดฮอตในคณะตอนที่เรายังเรียน เปลี่ยนคู่ควงทุกวันเเต่ไม่มั่วนะครับ เพื่อนผมเเค่รักเเสงสี รักสังคมเฉยๆ จนวันนึงมันโดนสิ่งที่มันรักลวงไปฆ่า ใช่ครับ ฆ่ามันให้ตายทั้งเป็น

"สาย มึงอยู่ที่ไหน วันนี้เรานัดกันนะ"

'เฮ้ย~ อย่าหงุดหงิดไป ตอนนี้เราอยู่ที่ มีผ้าหน้าๆสีขาวกับนุ่มยัดนิ่มๆสองใบ ที่นี่เย็นมากเเถมไม่มีเเสงมารบกวนการนอนด้วย เรียกง๊ายง่ายว่า ห้องนอนมีไรม๊ะ?? 5555'ไอ้นี่ บอกตรงๆว่าห้องนอนก็จบเรื่องไปแล้ว อยากจะหงุดหงิดอยู่หรอกเเต่ผมก็เข้าใจมันทำงานจนดึกบ่อย งานมันไม่ค่อยเป็นเวลา

"อีก 10 นาทีมาที่บ้านกู ไม่งั้นกูจะไปเผาไอ้สิ่งที่เรียกว่าห้องนอนของมึงเดี๋ยวนี้"

'ค่าาา คุณชายยย ตู๊ดด'  กว่ามันจะมาคงอีกนาน มันเป็นพวกติดที่นอนลุกยาก ฉะนั้นไปหาไรกินดีกว่า

เเอ๊ดดด

หมับ!

"Hiiiii~ พายยยย คิดถึงจังเลยย"เช้านี้คงมีเรื่องวุ่นวายอีกเยอะ 



 :a5: ดีครับบบ ตอนนี้เเปลกๆพิกล(?) 555 ขอบคุณนะครับทุกคนผมจะพยายามเต็มที่ ผมมือใหม่สุดๆ อะไรผิดผลาดผมขออภัยย TT   

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด