ตอนที่ 2
ก้าวเข้าสู่ถ้ำเสือ
[/size]
คอนโดหรู DHB
สายของวันรุ่งขึ้น ร่างบางเดินทางมาที่คอนโดหรูในเครือของอภิหชัยบดินทร์ที่สองฝาแฝดรูปงามอาศัยอยู่ ซึ่งนั่งรถของที่บ้านมา เพราะปฐพีกับอัคนีมีรถส่วนตัวของตน จึงขับตามคันหนึ่ง และขับนำคันหนึ่ง ปลายฝันเองก็รู้สึกเฉยๆ ที่จะต้องเข้าไปอยู่กับสอง
ร่างสูง
เสียดาย...ถ้านิสัยดีกว่านี้ ก็จะรู้สึกประหม่าอยู่ แต่พอเจอเข้าไปเมื่อวานแล้ว...เห็นปลายฝันแบบนี้ แต่ก็ไม่เคยยอมใครนะขอบอก!!
“เดี๋ยวฉันเก็บเสื้อผ้าออกจากห้องก่อน ของฉันมีไม่มากหรอก เธอก็เข้าไปก็แล้วกัน” อัคนีบอก แล้วเดินหายไปในห้องนอนของตน
“ผมขอดูห้องที่บอกว่าเก็บของหน่อยได้มั้ยครับ” ร่างบางหันไปถาม พลางถอดกระเป๋าเป้วางไว้ที่พื้น
“ทำไม?” ปฐพีขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย
“เผื่อว่าของไม่เยอะ ผมจะได้ทำความสะอาด แล้วอยู่ห้องนั้นก็ได้”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวค่อยเรียกคนมาทำให้ วันนี้ก็นอนห้องฉันไปก่อน”
“แล้วถ้าผมเอาของไปเก็บเสร็จจะให้ผมทำอะไรต่อครับ”
“ก็แล้วแต่เธอ อยากทำอะไรก็ทำ แล้วเรื่องเรียนล่ะ ไปสมัครอะไรหรือยัง” ปฐพีตอบ พลางทิ้งตัวนั่งบนโซฟาหรู
“คุณพ่อบอกว่าจัดการเรียบร้อยแล้วครับ พรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมพอดี”
“แล้วพวกชุดนักศึกษา?”
“ตอนเย็นๆ ผมค่อยไปหาซื้อตามตลาดเอาครับ” คนตัวเล็กตอบ พลางใช้สายตามองสำรวจไปทั่วห้อง
“ตลาด?” อัคนีที่เดินออกมาจากห้องนอนขมวดคิ้วถาม
“ครับ ตลาด...ทำไมหรือครับ”
“แล้วจะไปทำไมที่แบบนั้น ไปซื้อตามห้างก็ได้นี่”
“ก็ที่ตลาดมันถูกดี ตามห้างมันแพงไปครับ สรุปว่าผมขอทำความสะอาดห้องที่ว่านั่นเองนะครับ จะได้ไม่เป็นการรบกวนคุณเพลิงไปมากกว่านี้”
ถ้าอัคนีจะตีความไปเองว่า ปลายฝันประชดตนจะได้หรือไม่
“ตามใจเธอก็แล้วกัน แต่ของที่อยู่ในห้องนั้น บรรดาเอกสารต่างๆ ของพวกฉัน ก็เก็บไว้ให้ด้วย อย่าเอาไปทิ้ง ส่วนเตียงกับ
เฟอร์นิเจอร์ในห้องก็คลุมด้วยพลาสติกไว้ จัดการยังไงก็แล้วแต่เธอ” ปฐพีว่า
“เข้าใจแล้วครับ”
“ถ้ามีอะไร อยากได้อะไรเพิ่มเติม ก็ไปเรียกฉันได้ ห้องฝั่งขวามือเป็นห้องฉัน ส่วนฝั่งซ้ายเป็นของไอ้ดินมัน ของของเธออยู่ตรง
กลางพอดี เข้าไปหาได้ พวกฉันจะทำงานอยู่ในนั้น” อัคนีว่าพลางชี้ตำแหน่งของห้องให้ปลายฝันหันไปมองตาม ซึ่งร่างบางก็
พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“ขอบคุณครับ ถ้างั้นผมขอตัวเข้าไปทำความสะอาด”
“เชิญ!!” สองเสียงพูดพร้อมกัน
ปลายฝันเดินไปหยิบกระเป๋าสัมภาระของตนแล้วเข้าห้องไป
ในห้องเต็มไปด้วยเอกสารต่างๆ โมเดลรถยนต์วางกระจัดกระจายเต็มไปหมด สภาพห้องก็ไม่ได้มีฝุ่นมาก อาจจะเป็นเพราะว่ามีคนมาทำความสะอาดทุกอาทิตย์ แต่อาทิตย์นี้คงยังไม่ได้ทำ เพราะของบางอย่างก็อยู่ในตู้เรียบร้อย ส่วนที่วางกระจัดกระจายก็เป็นของใหม่ทั้งนั้น
“เฮ้อ...ไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ ไอ้เราก็จินตนาการว่ามันต้องรกมาก ที่ไหนได้ นิดๆ หน่อยๆ” ปลายฝันบ่น แล้วเดินเอากระเป๋าไปวาง
ไว้ ก่อนจะเริ่มลงมือทำความสะอาด
ในขณะที่ทำความสะอาดอยู่ ปลายฝันก็คิดกลับไปถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ปลายฝันตอบตกลงมาอยู่ที่นี่ ยอมรับข้อเสนอของอิสระกับอัญมณี เพราะความหวั่นไหวนั่นเองถึงทำให้เรื่องทุกอย่างมันกลายเป็นแบบนี้
ย้อนกลับไปเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว
“ดรีมกลัว กลัวว่าจะขึ้นไปสูงเกินไป เวลาตกลงมามันจะเจ็บ...แสนสาหัส” คนตัวเล็กที่ภายนอกดูแข็งแกร่ง แต่ภายในเต็มไปด้วย
ความอ่อนไหว เอ่ยออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ
“โธ่ หนูคงผ่านความลำบากมาเยอะมากเลยใช่มั้ยจ้ะ นับแต่นี้เป็นต้นไป ให้ป้าเป็น ‘แม่’ ของหนูเถอะนะ” คุณหญิงเอ่ยอย่าง
เห็นใจ เอ็นดู ชื่นชมเต็มไปหมด
“ใช่แล้วหนูดรีม จากนี้ไป ก็ให้เรียกลุงว่า ‘พ่อ’ นะ ไหนๆ เราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”
“ดรีม...เรียกได้หรือฮะ ฮึก... ดรีมจะมีคุณพ่อ คุณแม่ ใช่มั้ยฮะ ฮึก” คุณหญิงดึงตัวร่างบางไปกอดอย่างสงสารจับใจ ปลอบประโลมร่างบาง ให้ความอบอุ่นเท่าที่จะทำได้
ต่อให้อนาคต ดรีมจะเจ็บสาหัสขนาดไหนเมื่อตกลงมา มันก็ไม่เป็นไร...
เพียงแค่ขอให้ได้สัมผัสถึงความอบอุ่นของคำว่า... ครอบครัว!! ก็พอ
ถ้าเราจะขอเสี่ยงสักครั้งจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ...
“ขอบคุณที่มอบความกรุณาความหวังดีกับดรีมนะฮะคุณหญิง คุณลุง แต่ว่า...ดรีมยังไม่มั่นใจ ไม่ใช่ว่าดรีมอยากจะปฏิเสธนะฮะ แต่ดรีมคิดว่า มันยังเร็วไป ที่คุณลุงกับคุณหญิงจะให้ดรีมไปเป็นสะใภ้ เรารู้จักกันยังไม่ดีพอ แล้วจะแน่ใจได้อย่างไรว่าดรีมคือคนที่เหมาะสม” ร่างบางบอกเสียงสั่น
“แม่คิดว่าแม่มองคนไม่ผิด” ตอบด้วยความมั่นใจ พร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามในการพูด
“ดรีมจะบอกคุณหญิงว่า ดรีมนิสัยไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่นะฮะ บางครั้งก็เหวี่ยง วีน แล้วดรีมก็ไม่ยอมใครง่ายๆ ด้วยนะฮะ กะโปโลแบบนี้ ใครที่ทำร้ายดรีม ด่า ว่า ดูถูกดรีม ดรีมก็เฉยไม่ได้ ดรีมไม่ใช่คนอดทนต่อสิ่งนี้เท่าไหร่ คุณหญิงคงจะไม่อยากได้เป็นสะใภ้หรอกใช่มั้ยฮะ”
“เรื่องแบบนี้แม่สนับสนุนเต็มที่จ้ะ ใครว่าแม่ ด่าแม่ ดูถูกแม่ แม่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน เรื่องนี้แม่รับได้ แต่แม่รู้สึกได้ว่าหนูดรีมเป็นคน
ให้เกียรติคน แยกแยะเรื่องเป็น มองคนออก” ว่าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“หนูดรีม...พ่อฟังมาสักพักแล้วนะ ตอนที่ผู้จัดการร้านเก่าหนูไล่หนูออก พร้อมกับด่า ว่าหนูสารพัด ทั้งๆ ที่หนูไม่ได้ผิดอะไร กลับ
ยืนอยู่เฉยๆ หนำซ้ำยังขอบคุณเขาอีก นั่นมันเพราะอะไร” อิสระแทนตนว่าพ่อ ถามปลายฝันออกมา
“เพราะว่า...เขาให้งานดรีมทำ สอนงานดรีม เป็นผู้มีพระคุณของดรีม แม้ว่าเขาจะด่าดรีม ดรีมก็ไม่โกรธหรอกฮะ”
“คำพูดของดรีมเมื่อกี้แหละที่พ่อให้เป็นเหตุผลในการเลือก...ว่าทำไมต้องเป็นหนูดรีม ก็ไม่ใช่ว่าดรีมจะเหวี่ยงคนไม่เลือกหน้าเสียหน่อย อย่างน้อยหนูก็ยังมีความกตัญญู รู้คุณคน”
ปลายฝันน้ำตาไหลพรากอย่างอบอุ่นในหัวใจ เพราะตั้งแต่แม่จากไป ก็ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกของปลายฝันอีกเลย ไม่มีใคร
เข้าใจว่า ทุกครั้งที่ปลายฝันเหวี่ยง เกิดจากสาเหตุอะไร
เพราะจน เพราะกำพร้า เวลาทำอะไร ก็กลายเป็นคนผิดเสมอ
“นะจ้ะหนูดรีม มาเป็นสะใภ้บ้านเราเถอะ แม่อยากให้หนูได้เรียน ได้มีชีวิตที่ดีเหมือนคนอื่นเขา ไม่ต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงตัว
เองอีก”
“เอาอย่างนี้นะหนูดรีม พวกพ่อให้อิสระหนูเต็มที่ หนูอยากจะทำอะไรก็ทำ ถ้าอยากทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยพ่อก็ไม่ขัด แต่ค่าเทอมพ่อจะเป็นคนจ่ายให้ พ่อจะให้ทางมหาลัยฯ เขาส่งเอกสารมาให้ทางพ่อเอง เพราะรอให้ดรีมเอามาคงไม่มีทาง ความ
เกรงใจสูงขนาดนั้น ดรีมแค่มีหน้าที่ไปเรียน และเรียนให้จบ เป็นหมอรักษาคนอย่างที่ฝันไว้ก็พอ”
“จะลำบากเปล่าๆ ฮะ”
“ไม่ลำบากเลยจ้ะ เพราะงานเราก็ไม่ทำแล้ว ให้ลูกทำหมด นะจ้ะ มาเป็นสะใภ้ แค่หมั้นกันไว้ก่อน เอาไว้จบปี 1 เมื่อไหร่ หนูดรีม
คอยให้คำตอบพ่อกับแม่ก็แล้วกัน ว่าจะแต่งหรือไม่แต่ง แม่ไม่บังคับ”
“ก็ได้ฮะ ดรีมตกลง”
“จริงหรือจ้ะ แม่ดีใจจริงๆ นะเนี่ย” คุณหญิงเอ่ยอย่างยินดี
“ก็ดีแล้วหนูดรีม แล้วจากนี้ไปก็ช่วยเรียก พ่อกับแม่ด้วยนะ เข้าใจไหม” อิสระขอ
“คุณพี่ เดี๋ยวน้องจะโทรบอกตาเพลิงให้นะว่าลูกจะมีเมียแล้ว” คุณหญิงหันไปพูดกับผู้เป็นสามีด้วยความดีใจ
“ใครบอกคุณหญิงว่าเป็นตาเพลิง ผมจะให้หมั้นกับตาดินต่างหาก” อิสระค้าน
“ตาเพลิงสิคะคุณพี่ หนูดรีมต้องคู่กับตาเพลิงเท่านั้น”
“ตาดิน ผมจะให้หนูดรีมกับตาดิน เพราะยังไงผมก็รู้จักหนูดรีมก่อนคุณหญิงนะ” ผู้ใหญ่ทั้งสองเริ่มเถียงกันเป็นเด็กๆ จนปลายฝันมองอย่างลำบากใจ
“ทำไมต้องเอาเรื่องนี้มาอ้างด้วยล่ะคุณพี่ ให้หนูดรีมเลือกดีกว่าว่าจะหมั้นกับใคร ว่าไงจ้ะหนูดรีม...” คุณหญิงว่าอิสระ ก่อนจะหัน
มาถามอย่างคาดหวัง
“เอ่อ...ไม่ทราบฮะ”
“หมั้นกันมันทั้ง 2 นั่นแหละ จะได้ไม่ต้องเถียงกัน” อิสระตัดบทอย่างหมดหนทาง ไม่คิดว่าคำพูดเล่นๆ จะไปกระตุ้นความจำบาง
อย่างของคุณหญิงเข้า
“ใช่แล้ว!!” คุณหญิงโพล่งเสียงดัง
“อะไรคุณหญิง ตะโกนเสียงดังเชียวดังเชียว”
“น้องนึกอะไรบางอย่างออก คุณพี่จำได้ไหมคะวันที่ตาดินตาเพลิงเกิดมา หมอดูประจำตระกูลทำนายอนาคตของลูกว่าอย่างไร”
คุณหญิงหันมาถาม
“ก็ทำนายว่า...จะมีเมียเป็นผู้ชาย และได้เมียคนเดียวกัน โอเค...สรุป หมั้นมันทั้งสองนั่นแหละ ตั้งแต่นั้นมาผมก็คิดมาก รับไม่ได้
จนสุดท้ายก็ปรับมุมมองแล้วลืมไปเลยนะเนี่ย”
“น้องก็รับไม่ได้เหมือนกัน กลัวไปทุกอย่าง กลัวสังคม กลัวจะกระทบกับธุรกิจ แต่ทำใจได้ตั้งนานแล้วล่ะค่ะ หนู ดรีมนะว่ายังไงจ้ะ
หมั้นกับพี่เขาทั้งสองคนเลยนะ” คุยกันเรียบร้อยแล้ว จึงหันมาถามความสมัครใจกับปลายฝันอีกครั้ง
“ก็ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่ไม่กลัวอะไร ดรีมก็ไม่กลัวฮะ” ลองเรียกคุณพ่อคุณแม่อย่างกล้าๆ กลัวๆ
“เอาล่ะ ตอนนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะหนูดรีม ไม่ต้องเกร็งเวลาเรียกพ่อก็ได้ พ่อฟังแล้วรู้สึกดีที่จะมีหนูดรีมเป็นลูกอีก
คน”
“ขอบคุณนะฮะ คุณพ่อ คุณแม่ ที่กรุณา เมตตาดรีม ดรีมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี จะเชื่อฟัง ตั้งใจเรียนด้วยฮะ”
“จ้ะหนูดรีม เออใช่...แม่อยากฝากอะไรสักเรื่อง”
“อะไรหรือฮะคุณแม่”
“ตาดินกับตาเพลิงน่ะ ถึงจะยอมมาทำงานให้ก็จริง แต่นิสัยเที่ยวกลางคืนก็ยังไม่หยุดเท่าไหร่ เรื่องควงผู้หญิงอีก ยังไงแม่ฝาก
จัดการด้วยนะจ้ะ แม่เชื่อว่าหนูดรีมทำได้ จะสยบพวกเสือร้ายสองคนนั้นได้”
“ดรีมจะพยายามนะฮะ” รับคำด้วยสีหน้าสำบากใจ
แล้วดรีมนะทำได้มั้ยเนี่ย!!! แค่คิดก็ลำบากใจแล้ว...
50%
จบย้อนหลัง
อย่าเพิ่งว่ายูกิน้า พอดีว่าสองวันก่อนติดกิจกรรม เรียน แล้วก็สอบจริงๆ เดี๋ยวจะหาว่ายูกิแก้ตัว ใครที่เรียนอยู่ราชมงคลอีสานก็คงจะพอรู้ว่า กำลังจะมีกีฬาราชมงคล 5 วิทยาเขตอยู่ ซึ่งยูกิต้องขึ้นแสตน ซ้อมเชียร์พิธีเปิด-ปิด เพราวิทยาเขตสุรินทร์เป็นเจ้าภาพ ซ้อมถึง 3 ทุ่มทุกวัน ไหนจะการบ้าน อ่านหนังสือสอบอีก ก็ขอโทษที่หายไป 2 วันนะคะ และก็ขอบคุณที่ยังมีนักอ่านที่ติดตามเข้ามาในแฟนเพจ
ชี้แจง...ตอนนี้ยูกิจะย้อนเวลาของปลายฝันนิดหน่อย จากนั้นทั้งสามคนก็เริ่มบทบาทแล้วล่ะค่ะ และต้องขอโทษด้วย มีความเห็นหนึ่งที่บอกว่า ยูกิแต่แข็งไปหน่อย บางตอนอ่านแล้วงง ก็ขอโทษด้วยนะคะ พอดีอยู่กิเพิ่งหัดแต่งแนวบรรยายเป็นครั้งแรก เลยทำให้ภาษมันแปลกๆ ไปหน่อย ฝากติดตามต่อไปนะคะ เจอกันอีกครึ่งหนึ่งคืนนี้ค่ะ ทวง ถาม ได้ที่แฟนเพจ
https://www.facebook.com/sawachiyuki
คลิกด้านล่างเพื่ออ่านตอนต่อไป
ตอนที่ 2.2
หัวข้อ: Double Husband มีสามีทั้งที ได้ฟรีถึงสอง[3P] ฮันนีมูน 100% [4-07-59]P:123 (อ่าน 1013218 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก