หัวข้อ: [เรื่องสั้น] เรื่องรักนักศึกษา ภาค ฮาย x ภูมิ x คุ้ง - ตอนเดียวจบ ย้ายห้องเลยค่ะ

[thevissss]

[เรื่องสั้น] เรื่องรักนักศึกษา ภาค ฮาย x ภูมิ x คุ้ง - ตอนเดียวจบ ย้ายห้องเลยค่ะ


ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*******************************************************************************


เรื่องรักนักศึกษา

 ฮาย x ภูมิ x คุ้ง



"....อึก.......อื้มม"

ตอนนี้ผมมึนหัวแบบไม่ไหวแล้ว ทั้งที่นอนราบอยู่แต่ก็ยังทรมานมาก แต่ความรู้สึกที่ชัดเจนยิ่งกว่าอาการเหมือนหัวสมองจะระเบิดนี่คือความรู้สึกดี แบบที่ดีเสียจนต้องส่งเสียงน่าอาย ความรู้สึกดีที่เกิดจากการที่แก่นกายส่วนล่างถูกปลุกเร้าด้วยโพรงปากอุ่นของใครสักคน......ใครวะ?!

คืนนี้ผมดื่มหนักมาก เพราะเป็นวันที่ทุกคนในภาคมาดื่มกันรับน้องใหม่ นี่กูถูกใครหิ้วกลับมาเนี่ย ผมพยายามปรือตามองด้วยความสงสัย ชั่ววินาทีที่แรงเฮือกเดียวของผมจะลืมตาขึ้นไหว....ผู้ชาย แต่ไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรต่อคนคนนั้นก็เร่งจังหวะขึ้นทำให้ผมรู้สึกดีจนทนไม่ไหว เลื่อนมือทั้งสองไปขุ้มเส้นผมนุ่มนั่นและครางสุดเสียงเมื่อถึงจุด

ขณะที่ผมยังหอบหายใจเพราะเพิ่งผ่านความสุขสมไป ร่างนั่นก็เลื่อนตัวขึ้นมาพรมจูบทั่วหน้า เลียที่ใบหูและซอกคอ เป็นสัมผัสที่ทำเอาผมคลั่ง

"คุ้งพี่ขอนะ พี่อยากทำกับคุ้งมาตั้งนานแล้ว"

"อ่ะ.....อ้า....." ถามแบบไม่ทันได้คำตอบริมฝีปากอุ่นก็เคลื่อนไปที่หน้าอกผมอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเปียกชื้นที่ยอดอกชัดเจนมาก อีกข้างก็ถูกมือสัมผัสอย่างย่ามใจ แรงกัดเบาๆ ยิ่งสร้างความเสียวซ่านอย่างที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน

แม่งเอ้ย จะทำอะไรกับกูก็รีบทำเถอะเว้ยนาทีนี้ ไม่ไหวแล้ว

ความคิดที่ผุดขึ้นมาทำให้ร่างบางตอบสนองการปลุกเร้าของอีกฝ่ายอย่างไม่รู้ตัว เมื่อสัมผัสจากอีกคนห่างไปกลับเป็นเขาที่เด้งร่างกายขึ้นหาสัมผัสนั้นเอง

"ฮอตจังนะ"

"....อึก..." ผมรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมบางอย่างที่สอดใส่เข้ามาตรงช่องทางด้านหลัง

"อ้า....ตรงนั้น"

"อือฮึ ตรงนี้เหรอครับคนดี" เขากดนิ้วย้ำลงไปหลายครั้งตรงจุดอ่อนไหวที่ทำให้ผมเกิดความรู้สึกเสียวซ่าน รู้สึกดีแปลกๆ สักพักนิ้วก็ถูกถอนออกไปแล้วแทนที่ด้วยบางอย่างที่ใหญ่คับแน่นกว่า อุ่นกว่า แต่เจ็บเอาเรื่องเหี้ยๆ ความเจ็บปวดทำให้ผมมีสติขึ้นมาอีกหน่อย เริ่มรู้ตัว แต่ไม่ได้มีความคิดจะหยุดฉุดรั้งอะไร

"อืมม......เจ็บ...."

"อย่างเกร็งนะครับ" เสียงปลอบประโลมทุ้มนุ่มต่ำนั่นเหมือนมีพลังสะกดจิตให้ผมผ่อนคลายลงจริงๆ แต่ก็สะดุ้งสุดตัวอีดครั้งเมื่อวินาทีต่อมาเขาขยับเข้ามาสุดแรงจนเข้าไปมิดด้าม

"อ้าา......" ความรู้สึกเจ็บปวดพุ่งมาก่อนความรู้สึกอื่นเลย โอ้ยย จะรุนแรงไปไหนวะแม่ง เจ็บว้อย ซี๊ดด แต่แม่งเสียวสัส อาห์ ผมที่ตอนนี้มีสติดีแล้วพยายามมองคนที่ขยับอยู่บนร่างกายตัวเอง

"พี่..ฮาย.."

บทรักของผมกับเขาดำเนินไปอย่างเร่าร้อน เร่าร้อนมากๆ เร่าร้อนเหี้ยๆ โอ้ย คนอะไรว้อยฮอตสัส ผมไม่เคยมีเซ็กส์ที่ดีเท่านี้มาก่อนเลยล่ะ มันรุนแรงก็จริงแต่มันรู้สึกดีแบบปฏิเสธไม่ได้จริงๆ จนกระทั่งผมถึงไปอีกสองรอบ และพี่ฮายหนึ่งรอบ

"อาา ของคุ้งแม่งโคตรดี โคตรมันส์" คำพูดตรงๆ ทำเอาผมหน้าร้อนไปหมด ไม่กล้ามองหน้าพี่ฮายเลย

"เดี๋ยวภูมิต่อนะ ภูมิมันชอบคุ้งมานานแล้วนะ" หื๊อ? พูดแล้วพี่ฮายก็ลุกไปเข้าาห้องน้ำ แล้วมีผู้ชายอีกคนมาแทน พี่ภูมิ เหี้ยย พี่ภูมิเนี่ยนะ พี่ท่านไม่พูดพร่ำทำเพลงมากจับผมพลิกตัวจับสะโพกผมแอ่นขึ้นมาแล้วเล่นท่าที่ทำผมคลั่งสุดๆ ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรเพราะอารมณ์ยังค้างอยู่ พี่ภูมิก็..ดีสุดๆ ไปเลย เล้าโลมได้แบบ โฮย ชนะ

"อืมม อ่ะ" พี่ภูมิครางในลำคอ

"อาาาจะ จะถึงแล้ว"

"พร้อมกันนะ คุ้ง"

ผมถึงจุดพร้อมกับรู้สึกถึงความอุ่นร้อนของน้ำที่ฉีดพุ่งใส่ช่องทางด้านหลัง

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เข้ามาพร้อมกัน เราถึงกันไปคนละหลายรอบทีเดียว เป็นเซ็กส์ที่โคตรสุดยอดชะมัด


ภาพตัดไปที่ตอนเช้า

ผมตื่นมาสิ่งแรกที่พบคือความเจ็บตูด -_-  สิ่งต่อมาคือ...ความว่างเปล่า ผมนอนบนเตียงใครไม่รู้ ในห่องใครก็ไม่รู้ที่ว่างเปล่า

"พี่ฮาย"

"พี่ภูมิ"

"อยู่ไหนกันอ่ะ"

มีแต่ความเงียบตอบกลับมา ใจแป้วเลยอ่ะ ใจร้ายจัง เมื่อคืนทำขนาดนั้นยังปล่อยให้ผมตื่นมาไม่เจอใครได้ลงคอ ผมพยายามลุกขึ้นนั่งมองเห็นแว่นของตัวเองลางๆ ตรงโต๊ะหัวเตียง พอใส่แว่นแล้วถึงได้เห็นโน๊ตที่วางอยู่ติดกัน

'พวกพี่ไปเรียนนะ ตื่นแล้วอยู่ที่ห้องต่อก็ได้ หิวก็หาอะไรกินเลย' ละมีตังค์แบงค์ม่วงเหน็บไว้ด้วย

เฮอะะะะะะ ถ้าเหน็บไว้เยอัชะกว่านี้จะคิดว่าเป็นค่าตัวละ ฮึ่ย ไอ้พี่บ้า

ในเมื่อเจ้าของห้องว่าอย่างนั้น ผมก็ไม่เกรงใจ ล้มตัวลงนอนต่ออีกสักยก แต่ก็หลับไม่ลง ในสมองมันคิดทบทวนนู่นนี่ไป ทั้งปวดหัวแฮงค์ แต่ก็นอนไม่ได้นี่มันความทรมานระดับ10

พี่ฮายเป็นรุ่นพี่ในภาคที่พูดได้ว่าป็อปปูล่าระดับคณะ สูง ขาว หล่อ เรียนเก่ง(มากด้วย) มีตังค์ โฮะ เก้งกวางบ่างชะนีนี่กรี๊ดตรึ๊มมม แต่ความติสต์พี่ท่านขึ้นชื่อกว่า ภาคของผมคนน้อยมากรุ่นละไม่ถึงยี่สิบคนสักปีแต่ผมแทบไม่เคยพูดกับพี่ฮายเลย แต่นี่ก็แอบปลื้มห่างๆ เพราะความสมบูรณ์แบบที่เล่าให้ฟังนั่นแหละ เป็นมนุษย์แบบที่เข้าถึงยากนะ ส่วนพี่ภูมินี่ค่อนข้างสนิทเลย เคยลงเรียนวิชาเดียวกันอ่ะเลยคุยกันเยอะตั้งแต่นั้นมา .....เมื่อคืน ผมกับพวกเขา....อา พระเจ้า มันเกิดขึ้นจริงๆ ใช่ไหม ผมไม่ได้อยากจริตเรียกร้องการรับผิดชอบ

ผมตื่นมาอีกครั้งตอนบ่าย ร่างกายดีขึ้นมากแล้ว พวกพี่ๆ ยังไม่กลับ ผมถือวิสาสะเก็บจัดห้องที่รกฉิบหาย แล้วก็อาบน้ำ คุ้ยเขี่ยอะไรกินในตู้ ก็ง่ายๆ มาม่านั่นเอง จากการจัดเก็บห้องก็รู้ว่านี่คงจะเป็นห้องพี่ฮาย พี่ภูมินี่ผมรู้อยู่ว่าชอบมาสิงที่ห้องพี่ฮายบ่อยๆ ราวกับว่าเป็นเมทกันไปแล้ว

ผมหมดแรงแล้วเลยนอนเล่นบนโซฟาแล้วหลับไปจริงๆ ถูกปลุกตื่นอีกครั้งเพราะเสียงประตู ทั้งสองคนกลับมาแล้ว

"คุ้ง...เป็นไงบ้าง คือกู..." พี่ภูมิถามขึ้นทำลายบรรยากาศบ้าบอ

"ไม่เป็นอะไรพี่" ผมตอบพร้อมกับยันตัวขึ้นนั่ง พี่ภูมิเข้ามานั่งข้างๆ แล้วดึงตัวผมให้ไปพิงพี่แก กดหัวผมให้ซบลงบนไหล่นั้น พี่ภูมิเอ็ฯดูผมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ไม่ได้คิดว่าจะถึงขั้นนี้ พี่ภูมิก็เป็นพี่ชายแสนดีคนหนึ่งของผม

"...." พี่ฮายไม่ได้พูดอะไร เดินเข้ามานั่งตรงข้างผมอีกฝั่งแล้วลูบหัวเบาๆ ไอ้สัส น้ำตาจะไหล...

ผมไม่รู้ว่ะ มันเป็นความรู้สึกอะไรไม่รู้อ่ะ เหมือนความที่แอบปลื้มห่างๆ มาสามปีมันทะลักออกมา เราไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ห่าเหวอะไรเลยแต่มีเซ็กส์กันอย่างเร่าร้อนน่ะ ไม่รู้จะรู้สึกยังไงแล้ว

"พี่ฮายจะไม่พูดอะไรกับผมหน่อยเหรอครับ"

"พี่...บอกตามตรงว่าไม่ได้ชอบคุ้งนะ พี่คง...ไม่ได้จะสานอะไรต่อ"

"เข้าใจๆ ผมคิดไว้อยู่เหมือนกัน งั้น...เดี๋ยวผมจะกลับแล้วนะ"

"...อืม"

"กลับเลยเหรอ ไปส่งไหม" พี่ภูมิถาม

"ไม่ต้องๆ กลับละๆ" ผมลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าแล้วก็เดินออกจากห้องไป

พอประตูห้องปิดลงผมก้าวเท้าอย่างรวดเร็วเพื่อออกจากทางเดินหน้าห้องพี่ฮาย พอถึงทางแล้วมุมลิฟต์ก็ชนมุมกำแพงไปหนึ่งดอกจนแว่นหลุดตก แม่ง....ผมก้มลงเก็บแว่นแล้วยืนขึ้นไม่ไหว น้ำตาไหลออกมาแบบก็อกแตก จนต้องทรุดลงนั่งพิงผนัง





"มึง...พูดจาทำร้ายน้องมันไปรึเปล่าวะ"

"มึงก็รู้ว่ากูเป็นแบบนี้ ตัดไปตั้งแต่ต้นลมเหอะ น้องมันก็ผู้ชาย คง....ไม่เป็นไร...มั้ง"

"คุ้งมันเก็บห้องมึงด้วยนะเนี่ย"

"อืม..." ผมเห็นแล้วล่ะแต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันจะมีอะไรล่ะนะ

"คุ้งมันดูยังไม่โอเคนะ"

"อืม..." ก็ผูชายแปปๆแม่งก็ไม่มีอะไรหรอก

"คุ้งมันปลื้มมึงอยู่นะ"

"..."

"คุ้งมันลืมโทรศัพท์บนหัวเตียงว่ะ"

"กูเอาไปคืนเอง" ผมไปหยิบโทรศัพท์แล้ววิ่งออกจากห้องอย่างเร็ว ก็ไม่ได้อะไร แค่กลัวตามไม่ทันน้องมัน


พอถึงหน้าลิฟต์ผมนี่อึ้งไปเลย...คุ้งนั่งฟุ่บกับฝ่ามือร้องไห้อยู่ ผมนั่งคุกเข่าลงไปกอดปลอบคุ้งทันที

"พี่ฮาย...อึก...."

"ขอโทษ กลับห้องพี่กัน"

พอถึงห้องภูมิเห็นก็รีบเข้ามาดู เราสองคนก็ช่วยกันปลอบคุ้ง ตบไหล่ ตบหัว มันก็หยุดร้องตั้งแต่เจอผมแล้วแต่ยังสะอื้นอยู่หน่อย สักพักภูมิก็ออกไประเบียง จะทำอะไรล่ะนอกจากอัดนิโคติน

จ๊อก...

"หิวเหรอ"

"อืม" คุ้งทั้งตอบทั้งอาย ไม่ต้องอาย กูเข้าใจ ผมไม่ใช่คนจะหัวเราะกับอะไรแบบนี้อ่านะ

"เออ งั้นเดี๋ยวพี่ไปชวนไอ้ภูมิแปป" เลิกเรียนพวกผมก็รีบตรงกลับมาเลย ไม่ได้หาอะไรกิน นี่ก็ทุ่มพอดี



"ภูมิ ปะ แดกข้าว"

"...."

"เร็ว น้องมันหิว"

"หึ...นี่ตักไฟตั้งแต่ต้นลงมึงเหรอครับ"

"ก็..น้องก็น่ารักดี แล้วกูเห็นแม่งร้องไห้เมื่อกี้อ่ะ ใจกูมัน....กระตุก มั้ง"

"เออ ดีๆ นะมึง น้องรักกูนะ"

"โห ทำเป็นพูด ตอนนี้ล่ะเป็นน้อง แบบเมื่อคืนนี่บ้านกูเรียกเมีย"

"สัส เออ กูก็รักของกูแหละ"

"เออๆ งั้นกูขอรักด้วยหน่อยแล้วกัน เมียกูเหมือนกัน"

"หื้ม มึงนี่นะ รักใครเป็นเหรอ"

"ไม่รู้ รักเป็นไหมไม่รู้แต่เอาเป็น จบนะ"

"K"

ผมน่ะห่างจากเรื่องรักๆ อะไรมานานแล้ว ถ้าจะให้อธิบายก็ขอบอกว่าเป็นพวกเห็นด้วยกับเพลง 'สิ่งเหล่านี้' ของ greasy cafe อ่ะ แต่ถ้าในอนาคตจะมีใครมาทำลายกำแพงในใจผมนี้ก็ยินดี เป็นคุ้งก็ได้

ครืดด

"นานจัง ไปกันเถอะ" คุ้งเปิดระเบียงออกมาเร่ง คงหิวน่าดู

"ครับๆ"



ตอนพิเศษข้างล่างๆ up 16 Feb 2017



สนองนี้ดอีกตามเคย แนะนำกันได้นะ

ที่จริงจะเป็นเรื่องยาวแต่เกลียดดราม่าสามเส้า 5555

ขอบคุณทุกคนคร้าบ

[oilzaza001]

ถ้ายาวมาม่าเรื่องนี้คงต้มกันไม่หวาดไม่ไหวแน่ๆ สั้นๆอะดีแหละ แต่สงสารน้องคุ้งจุงเบย

ขอบคุณมากค่ะะ 

[Akikojae]

สนุกมากค่ะ ขนาดเรื่องสั้นยังเขียนดีเลย
ตอนแรกเกือบมาม่าแล้วไหมล่ะ

ขอบคุณที่เขียนมาสนองนี้ดนะคะ ชอบมาก
 

[hibarihao]

 

[naiyou]

สนุกมากๆค่ะ  ^^

[KKKwanGGG]

สั้น ๆ มันส์ดีครับ ..... ขอบคุณครับ

[thevissss]

ตอนพิเศษ

"เออคุ้ง วันนี้พวกพี่ไปดื่ม ไปด้วยมั้ย พวกไอ้ซันก็ไป" พี่ภูมิถามผมขึ้นตอนที่เราโดนสวนกันในตึก ซันเป็นพวกรุ่นน้องปีหนึ่งที่สนิทๆ กันอีกทีครับ

หลังจากคืนนั้นระหว่างผมกับพี่ฮาย พี่ภูมิไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปเท่าไหร่ เราก็ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้นนิดหน่อย ไปดื่มด้วยกันบ้าง ไปเล่นเกมส์ที่ห้องพี่ฮายบางที แต่ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั้น

แต่ก็นะ...เวลาไปดื่มกัน ผมก็จะเห็นพี่ฮายพาสาวๆ กลับห้องด้วยตลอด เขาคงลืมไปแล้วด้วยซ้ำล่ะมั้ง ว่าเราเคย...

"ไปๆ ผมกะชวนอยู่พอดี พรุ่งนี้ผมงดคลาสเช้า"

ผมไม่เคยพลาดโอกาสที่จะได้แฮงค์เอาท์กับพวกพี่ๆ เพราะผมไม่อยากพลาดโอกาสเจอหน้าพี่ฮาย ให้ตายเถอะ ผมยอมรับเลยว่าผมอยากทำกับเขาอีก โอเคมั้ย

'คุ้งพี่ขอนะ พี่อยากทำกับคุ้งมาตั้งนานแล้ว' ประโยคที่ผมไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเขายังติดอยู่ในหัวจากคืนนั้น น้ำเสียงพี่ฮายแหบพร่าแต่ฟังชัดเจนทุกคำ

"เค เจอกัน" พี่ภูมิพูดพร้อมกับขนี้หัวผม แล้วก็เดินจากไปกับรอยยิ้มมุมปาก

ผมรู้สึกร้อนที่หูนิดหน่อย ผมก็ยังเขินๆพี่ภูมิอยู่บางที กะ..ก็...ก็ลืมไม่ลงทั้งคู่แหละ




ณ ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง

"ชนว้อย" พี่ฮายพูดพร้อมกับยกแก้วขึ้นกลางวง

"เป็นไรของมึง วันนี้เดือดสัส" พี่ภูมิหันไปทักเพื่อนสนิท

"เออเป็นไรพี่ ชนเอาๆ" ซันน้องปีหนึ่ง(แต่เลเวลคอกับตับแข็งพอๆกับปีสี่) เห็นด้วยกับพี่ภูมิ

พี่ฮายไม่ได้ตอบอะไร แต่ยกหมดแก้วแล้วก็คว่ำแก้วกับโต๊ะเพื่อให้ทุกคนเห็นว่ามันหมดจริงๆ และทำตามซะ แน่นอนว่าในวงเหล้าเอกผมไม่เคยมีกลัวครับเรื่องพรรค์นี้ ถึงไหนถึงกัน อ้วกก็อ้วก อ้วกเสร็จกินต่อครับผม ทุกคนยกหมดแแก้วกันแบบใจใจ

คืนนี้สนุกเป็นพิเศษเพราะมีแต่คนกันเองทั้งนั้น และทุกคนก็ใจถึงกันเลยดื่มสนุก เล่นกัมก็มันส์ พูดจาเฮอา เอะอะก็ยกก็ชนอย่างบ้าคลั่ง บรรยากาศการดื่มบางวันจะไม่เป็นแบบนี้ครับ บางทีนั่งคุยเรื่องนู้นเรื่องกันอย่างจริงจัง philosophizing เป็นกับแกล้ม แต่วันนี้ไร้สาระล้วนๆ

"ร้านจะปิดแล้วนะวะ" ใครสักคนพูดขึ้นเตือนให้เตรียมตัวกลับ

"ปิดก็ช่างแดกต่อห้องไอ้ฮายมัน" พี่ภูมิพูดขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ถามเจ้าของห้องก่อนด้วยซ้ำ พูดไม่ทันจบก็มีเสียงปฏิเสธ "ไม่ได้เว้ย วันนี้ห้องกูไม่ได้"

"อ้าวทำไม่อ่ะพี่" ซันถามชึ้นแบบโวยวาย

"เห้ยๆ ซุกหญิงเหรอวะๆ"
"ฮิ้ววว มีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วเหรอวะ"
เริ่มมีเสียงแซวกริ๊วกร๊าว ดูเหมือนว่าห้องพี่ฮายจะเป็นหล่องซ่องสุมเดอะแกงค์ไปเมาไปทำนู่่นนี่กันบ่อย พี่ฮายปฏิเสธแบบนี้ก็น่าปะหลาดใจเหมือนกัน

"พวกมึงมั่วเอาเอง" เจ้าตัวปฏิเสธแต่ก็ไม่มีใครเชื่อ

...พี่มีผู้หญิงรออยู่ที่ห้องเหรอ?

ผมรู้สึกมึนๆ ชาๆ คงเป็นเพราะเหล้าแน่ๆ ผมลุกไปห้องน้ำกะล้างหน้าล้างตาหน่อย ผมต้องเดินกลับหอด้วยเพราะที่จริงหอผมก็ไม่ได้ไกลจากร้านนัก ไม่อยากให้ใครเสียเวลาไปส่ง ถ้าเมาเดินกลับไม่ไหวจะแย่

ผมล้างหน้าแล้วมองหน้าตัวเองในกระจก มีความคิดแวบเข้ามาในหัวว่าถ้าผมเป็นผู้หญิงผมจะได้นอนกอดเขาแบบนั้นอีกมั้ย...ผมตกใจกับความคิดบ้าๆ ของตัวเอง ปกติแล้วผมเป็นพวกที่ได้ทั้งหญิงและชาย ไม่เคยดูถูกความเป็นตัวเองแบบนี้เลย ไม่เคยไม่อยากเป็นตัวเองแบบนี้ น่ารังเกียจชะมัด

เฮือก

มีมือหนึ่งฉุดผมเข้าไปในห้องน้ำ แล้วก็บดเบียดริมฝีปากลงมายังรวดเร็วแบบที่ตั้งตัวไม่ทัน ด้วยความที่ผมก็เมาหนักมากแล้ว ผมก็ตอบสนองไปโดยไม่ต้องคิดเลยล่ะ สติอันน้อยนิดของผมทำให้ผมต้องหยุดถอยออกมามองว่าเป็นใคร

อา..เขา เขานั่นเอง..พี่ฮาย..

เขาประทับจูบลงมาอีกอย่างรวดเร็ว และร้อนแรงยิ่งกว่าเดิม มือไม้ของเราทั้งสองคนทำงานราวกับมันรู้หน้าที่ตัวเองดีแบบสมองอันมึนเมานี้ไม่ต้องสั่งการ มือพี่ฮายกระตุ้นเร้ายอดอกของผมพร้อมๆกับลิ้นร้อนนั่น มืออีกข้างประคองกอดผมไว้ สองมือของผมง่วนอยู่ที่แก่นกายของเขาที่เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมา

"ไปห้องพี่" พี่ฮายหยุดทุกอย่างกระทันหันแล้วลากผมออกจากห้องน้ำ

ผมแปลกใจนิดหน่อย เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าคุยกับทุกคนว่าไปที่ห้องไม่ได้หรอกหรือ?



ผมจำได้ว่าเราออกมาจากร้านโดยที่ไม่ได้บอกใครเลย และรู้ตัวอีกทีผมก็อยู่บนเตียงของเขา ใต้ร่างแข็งแกร่งของเขา...คนที่ผมคิดถึงมาหลายคืนหลายวัน

ผมมันบ้า

"พี่..ฮะ...ฮาย อ๊ะ" ริมฝีปากและมือของเขาสร้างความร้อนรุ่มไปทั่วร่างกายของผม ช่างเป็นสัมผัสที่สร้างความสุขจนผมต้องส่งเสียงออกมา

"พี่ขอ..."

ผมอยากตะโกนใส่หน้าเขาว่า 'ไม่ต้องขออะไรทั้งนั้นแล้วครับ ผมแทบพลีกายให้พี่แล้ว' แต่ทั้งหมดที่ผมทำคือครางในลำคอและแอ่นกายรับสัมผัสที่พี่ฮายมอบให้ ลิ้นร้อนลากวนที่ใบหู ลำคอ ลงมาจนถึงหน้าอก พี่ฮายทั้งกัดทั้งขบยอดอกผมแฉะไปหมด

ผมสารภาพเลยว่าผมนึกถึงเวลาแบบนี้แล้วสำเร็จความใคร่เองคนเดียวมาไม่รุ้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว อา..

ตอนนี้ร่างกายของเราทั้งสองคนเปลือยเปล่า ผมมองร่างกายสุดยวนใจนั่นและห้ามใจไม่ไหวที่จะยื่นมือสัมผัสกับแก่นกายอันแข็งแกร่งนั่น แล้วเลื่อนตัวไปใช้ลิ้นโลมเลียมอบความสุขให้กับพี่ฮาย ผมไม่เคยทำแบบนี้ให้ผู้ชายคนไหนมาก่อน นี่ครัั้งแรกกับการใช้ปากกับของผู้ชาย แต่ไม่ได้รู้สึกรังเกียจเลย ผมรู้สึกดีมากจริงๆ ที่เขาทำให้ผมคราวที่แล้ว ผมหวังว่าคราวนี้ผมจะทำให้พี่รู้สึกอย่างที่ผมรู้สึกได้บ้าง

พี่ฮายขยับสะโพกเร่งจังหวะเร็วขึ้น ผมเองก็ขยับปากเร่งจังหวะตามไปด้วย

"อ๊ะ..." พี่ฮายส่งเสียงครางในลำคอพร้อมๆ กับปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากผมจนล้นเลอะออกมา

หลังจากนั้นพี่ฮายก็เป็นคนควบคมเกมส์รัก ร้อนแรงสุดๆ การได้ปล่อยตัวปล่อยใจดำดิ่งลงไปในสิ่งที่ต้องการมันมีความสุขเหลือเกิน เกินกว่าที่จะต้านทาน หรือสำนึกได้ว่าหลังจากนี้มันจะเป็นยังไง


เช้าวันรุ่งขึ้น ผมสัมผัสได้ถึงพี่ฮอายที่ยังนอนหลับอยู่ข้างๆ เตียงไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนคราวก่อน

ผมรู้ว่าควรไปเงียบๆ มันคงเป็นวันไนท์สแตนครั้งที่สองของเราสองคนก็เท่านั้น

"คุ้ง....มาเป็นคู่ขาพี่มั้ย"

“....”

HI 's talk
ผมพูดประโยคห่วยๆ ออกไปจนได้

ตั้งแต่คืนนั้นผมกอดใครกี่คนก็ไม่ถึงใจ นึกถึงเวลาทำกับคุ้งตลอด ผมไม่ค่อยเข้าใจที่ไหร่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยทำกับผู้ชายมาก่อน ผมเคยลองทำกับผู้ชายมาแล้ว แต่คุ้งต่างจากคนอื่น แต่ผมไม่รู้จริงนี่ว่าต้องทำยังไง บอกแบบนั้นไปผมก็ไม่ได้คิดว่าน้องจะตกลง แต่ผม...

"ครับ ผมตกลง"

[arij-iris]