หัวข้อ: ความเสียใจที่เราไม่เคยพูดถึง

[TomToey]

สวัสดีครับทุกคน ผมขอเล่าและแชร์ประสบการณ์ตัวเองที่เพิ่งเกิดขึ้นมาเมื่อเร็วๆนี้นะครับ
ผมก็ไม่เคยคิดเคยฝันว่าผมจะต้องมาทำอะไรแบบนี้นะไม่เคยมีในสมองเลยด้วยซ้ำว่าจะมารักมาชอบผู้ชายยด้วยกัน
แต่ก็ไม่ได้รังเกลียดนะเพราะน้องชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)ที่บ้านผมเขาก็เป็นเกย์ พอมีปัญหาเกิดขึ้นผมเลยไม่รู้ทำอย่างไรเลยไปปรึกษาน้องเขาเพราะเรื่องนี้ผมพูดกับใครก็ไม่ได้ น้องเขาเลยแนะนำให้ผมมาระบายแชร์ประสบการณ์ในนี้เผื่อมีใครที่อยู่ในสถานะเดียวกับเราบ้าง ผมเลยบอกมาไม่เคยน้องเขาบอกเดี๋ยวสมัครให้ ขอบคุณไอ้น้องชายมากเลย

วันแรกก็ประทับใจล่ะ

วันหนึ่งผมได้นัดกลับรุ่นน้องที่สนิทกันว่าจะไปนั่งกินเหล้าที่ร้านอาหารที่เราเคยทำงานตอนเรียน
พอผมมาถึงที่ก็เจอรุ่นน้องนั่งรออยู่
 
น้ำ: พี่เต้ยผมอยู่นี้พี่
ผม: นั่งตรงไหนว่ะ
น้ำ: หลังเวทีเลยพี่ พี่เอ็มร้องเพลงเสร็จก็จะมากินเหล้าด้วย(พี่เอ็มเป็นพี่เขยผมนะครับ)
ผม:เออ..ไปดิกูมือสั่นยากเหล้าแย่ล่ะ(ไม่ได้ติดนะแต่ชอบเฉยๆ)
น้ำ:ดูแล้วพี่ไมม่น่าอยู่นานสัั่นขนาดนี้555
ผม:กวนตีนล่ะไปเร็วๆ
พอมาถึงที่โต๊ะหลังเวที(ลืมบอกไปเป็นดนตรีโฟกร์ซองนะครับเวทีเล็กๆ)ผมก็มองไปรอบๆร้านเด็กเสริฟน่าตาเด็กๆทั้งนั้นเลย
จะมีก็แต่พ่อครัว...แคทเชียร์ เช็คเกอร์ น่าแก่ๆ5555(มึงน่าเด็กตายล่ะว่าคนอื่น)เพราะที่นี่ผมจะสนิทกับทุกคนนะครับเพราะทำงานอยู่ร้านนี้มาตั้งแต่ปี 1 จนเรียนจบผมจะสนิทกับทุกคนโดยเฉพาะพ่อครัวกับเจ้าของร้าน ส่วนเด็กเสริฟรุ่นหลังๆผมมไม่ค่อยรู้จักแล้วครับ แต่ก็จะวนเวียนมาทักทายกับทุกคนมานั่งกินเหล้าบ้างเกือบทุกอาทิตย์อ่ะครับ ขณะที่่ผมกำลังนั่งนึกอะไรไปปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้นผมก็ไปสะดุดตากับผู้ชายผมสีแดงออกตุ่งติ่งนิดหน่อยมองก็รู้ล่ะว่าไม่แมนแน่นอน ตอนที่ผมกำลังมองเขาอยู่ เขาหั่นมาพอดีแล้วก็ยิ้มออกมาผมก็ยิ้มตอบ...แล้วน้องเขาก็พูดว่าโต็ะนั้นสั่งโซดากี่ขวดบอส...สาดดดกูก็นึกยิ้มให้กูหน้าแตกเป็นเศษๆเลยกู
ที่ผมมองเขาไมม่ได้คิดอะไรแบบนั้นตั้งแต่แรกนะแต่ชอบแววตามันดูมีเสน่ห์น่าค้นหายังไม่รู้อ่ะ(เวอร์เกิ้น)ผมเลยหั่นนไปถามพูดกับไอ้น้ำ
ผม:ไอ้น้ำ...มึงดูดิแม่งหน้าตาอย่างดีอ่ะทรงผมอย่างกะสงกราต์เดอะวอย ไม่น่าเป็นแบบนี้เลยถ้าเป็นกูนะจะฟันสาวทุกวันอ่ะมันชื่อไรว่ะ
น้ำ:ผมก็ว่างั้นแหละพี่ น่าเสียดายหน้าตามันเนอะ มันชื่อ น้องต้อม
ผม: อืม
น้ำ:แล้วน้องมิ้นไปไหนอ่ะ
ผม:ไปทำงานช่วงปิดเทอมนะ บอกไม่ต้องทำ ก็อยากทำพี่เลยปล่อยตามใจเขา
น้ำ พรุ่งนี้วันหยุดนี้หว่าไปเที่ยวดีกว่าพี่
ผม:ไม่อ่ะเลิกเที่ยวมา 3 ปีล่ะขี้เกลียดทะเลาะกะแฟนว่ะ
น้ำ:ไปเหอะเดี๋ยวมิ้นผมพูดให้
ผม:คิดดูก่อนว่ะ พรุ่งนี้จะให้คำตอบล่ะกัน
น้ำ:ได้พี่เดี๋ยวผมจะโทรหาพี่อีกทีนะ
ผม:ได้...กินเหล้าต่อโว้ย ชน
นั่งกินเหล้าไปจนร้านปิดเด็กเสริฟก็เริ่มเก็บโต๊ะ เหล้าที่ผมหมดพอดีมองเวลาจะห้าทุ่มครึ่งล่ะผมเลยเดินไปคุยกับน้องๆเด็กเสริฟที่รู้จักกันไม่กี่คนไอ้น้ำมันก็เดินตามผมมาด้วย ขณะที่ทุกคนนั่งกินข้าวตอนเลิกงานผมก็คุยอะไรไปเรื่อยเฉื่อยผมก็มองไปเห็นไอ้น้องคนเดิม ข้าวคำนึงเหล้าเพียวๆคำนึงตกลงเมิ่งแดกข้าวกับเหล้าหรือไงกัน พอข้าวหมดจานมันก็กินเหล้าต่อ ขนาดกูกินเหล้าทุกวันยังไม่กล้ากินแบบนั้นเลยกลัวมันสวนออกมาว่ะ สักพักมันหั่นมาถามผมว่า
ต้อม:พี่ๆมีไฟไหม
ผม:ไม่อ่ะ ผมไม่สูบบุหรี่(ผมจะดูดก็ต่อเมื่อมันเคลียดจัดๆหรือเวลาเมามากๆ)
ต้อม:ไม่น่าเชื่อเนอะ
ผม:อ้าว...กวนตีนสะล่ะ
ต้อม:แซวแค่นี้ทำต้องด่าด้วยล่ะ
ผม:ไม่ใช่...พี่แค่พูดขำๆ
น้ำ:น้องต้อมพี่เต้ยเขาแค่พูดเล่นพี่เขาไม่อะไรหรอก จริงป่ะพี่
ผม:คงงั้นมั่ง...(รู้จักพี่น้อยไปน้อง อยากเปิดศึกกับพี่ก่อนนะ)
น้ำ:พี่ก็เป็นสะงั้น
ผม:กูล้อเล่น เฮ้ยต้อมพี่ขอโทษนะพุดแรงไปอ่ะ
ต้อม:ไม่เป็นไรหรอกพี่ ต้อมไม่ถือคนแก่หรอก
ผม:อ้าว...ตกลงจะไม่จบใช่ป่ะ
ต้อม:แล้วไงอ่ะ
น้ำ:พอๆทั้งคู่แหละ พี่เต้ยเราไปต่อกันเถอะนัดพวกไอ้เอฟไว้ไม่ใช่ไง
ผม:เออ...พี่ลืมเลยว่ะฝากไว้ก่อนนะไอ้หัวแดง
ต้อม:กลัวตายล่ะ
ผมกับไอ้น้ำก็เดินออกมาแล้วขับรถไปกินกันต่อกับเพื่อนๆ พอเหล้าหมดก็แยกย้ายกันกับมองเวลาโห้..ตี 3 ล่ะไอ้น้ำมาส่งผมที่ห้องส่วนมันก็ขับรถกลับบ้าน ผมอาบน้ำแต่งตัวกำลังจะนอน อยู่ๆผมก็นึกถึงหน้าไอ้น้องต้อมไอ้เด็กกวนประสาทขึ้นมา แล้วกูจะนึกถึงมันทำไมว่ะเนี้ย นึกไปนึกมาผมเลยคิดว่าไปเที่ยวพรุ่งนี้ดีกว่าจะได้ชวนไอ้ต้อมไปด้วยจะได้แกล้งมันสะหน่อยกวนตีนกูดีนักนะเมิ่ง แล้วผมก็หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้
    ขอโทษด้วยนะครับไม่รู้จะถูกใจใครหรือเปล่าแต่คือเรื่องจริงแน่นอนครับ

[ลิงภูเขา]

มีแฟนแล้ว..แต่มาชอบน้องต้อม????

ใช่ป่ะครับ 

[TomToey]

ครั้งแรกของผม

ผมตื่นขึ้นอีกทีก็ 5 โมงเช้า แฟนผมกับมาตอนไหนยังไม่รู้เลย ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัวชวนแฟนออกไปกินข้าวแล้วกับมานอนเอาแรงไปเที่ยวคืนนี้อิอิอิ พอตอนเย็นแฟนผมไปทำงานผมก็ไปกินเหล้ากับเพื่อน(เผาหัวแต่เย็นเลยกู)เพราะกว่าไอ้น้ำมันจะมาก็ 2- 3 ทุ่มผมเลยกินเหล้ารอมัน พอ 2 ทุ่มไอ้น้ำมันก็โทรตามผมบอกเจอกันที่เดิมเหมือนเมื่อคืน ผมเลยบอกเดี๋ยวหมดกลมนี้ผมจะตามไป สักครึ่งชั่วโมงผมก็มาถึงร้าน มาในอาการประมาณว่าไปถึงกูกะเต้นยังอย่างเดี๋ยวอ่ะ555 ผมก็เลยไปชวนเพือนผมที่เป็นแคทเชียร์ชื่อปลาแล้วก็พี่ชายแฟนมันว่าคืนนี้ไปเที่ยว ปลามันบอกว่าพอดีนัดเด็กที่ร้านไปเที่ยวเหมือนกัน ผมเลยถามมัน
ผม:ใครไปมั่งว่ะ
ปลา:ทุกคนอ่ะ
ผม:ไปเที่ยวผับนะเมิ่งไม่ได้ไปตีกะเขาทั้งหมดกี่คนว่ะ
ปลา: ประมาณ10 คน
ผม:มึงจะเอาไปแห่นาครึไงว่ะ
ปลา:เออ...มึงก็ให้มันไปเหอะพวกมันไม่เคยเที่ยว
ผม:งั้นกูต้องให้ไอ้น้ำเอารถยนต์ไปแล้วว่ะจะได้ค่อยเอาไปเก็บศพไอ้พวกคออ่อนเดี๋ยวขี่กลับเองรถขนตายเดี๋ยวมาโทษกูอีก
ปลา:คงต้องงั้นแหละ555 เออ...แล้วแฟนมึงนึกไงให้มึงเที่ยวว่ะปกติเห็นห่วงมึงอย่างกะจงอาง
ผม:ก็กูบอกว่ากูไปกะมึงไงมันเลยไม่ว่า
ปลา:มึงก็อย่าเจ้าชู้ล่ะเดี๋ยวกูจะเสียคนเพราะมึง
ผม:ออ..กูสัญญางั้นเดี๋ยวกูกินเหล้ารอมึงแล้วก็น้องๆเขาเลิกงานล่ะกัน
ผมก็มานั่งกินเหล้ารอกับไอ้น้ำ พอ 5 ทุ่มร้านปิดพวกเราก็รีบไปผับกัน(สงสัยอ่ะดิไม่คิดแต่งตัวกันเลยรึไงเรื่องแบบนี้พวกที่เป็นเด็กเสริฟมันก็เหมือนเราแต่งตัวพร้อมเที่ยวอยู่แล้วเรื่องอาบน้ำค่อยว่ากันที่หลัง)พอมาปัญหามาจนได้การ์ดไม่ยอมให้เข้าไอ้พวกนี้อายุไม่ถึง พอดีรู้จักกับนักดนตรีที่นั้นผมเลยต้องให้นักดนตรีที่นั้นพาเข้ามากว่าจะได้โต๊ะอีกเพราะมากันเยอะเกิ้น เพราะปกติถ้าผมเที่ยวผมจะมาแค่ 3-4คนแต่อันนี้มันเยอะมาก ขณะที่ผมก็กินเหล้าด้วยเต้นไปบ้าง ผมก้มองสาวๆไปเรื่อยๆ555ตามประสาผุ้ชายแล้วก็มีแก้วเหล้ายื่นมาที่หน้าผม ใครว่ะหั่นไปก็เป็น...ต้อมนั้นเอง
ต้อม:พี่ชนหน่อยดิ
ผม:ที่นี้มัน.....เพชรนะไม่ใช่ชน
ต้อม:มันคนล่ะชนมั่ง งั้นก็ไม่ต้องล่ะ
ผม:เดี๋ยวล้อเล่นแค่นี้ต้องงอนด้วย ทำนิสัยอย่างกะผู้หญิง
ต้อม:ไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นเกย์
ผม:ไม่บอกก็รู้มั่ง ออกสะขนาดนั้น
ต้อม:ตกลงพี่กินไหมเหล้าอ่ะ
ผม:กินดิ โทษนะพี่พูดแรงไปป่าวโกรธหรือป่าว
ต้อม:ไม่หรอกชินล่ะ
แล้วผมก็ไม่ได้พูดอะไรอีกได้แต่มองต้อมกับเพื่อนๆเต้นกันอย่างสนุกสนานในใจก็คิดว่า(กูพูดเหี้ยอะไรออกไปเนี้ยใช่เล็บขบคิดหรือไงว่ะปากเสียจริงนะมึงไอ้เต้ย)มั่วแต่นึกอะไรไปเรื่อยหั่นไปอีกทีต้อมหายไปไหนว่ะ ผมเลยเดินออกมาตามหาข้างนอกก็ไม่มีในห้องน้ำก็ไม่มีอยู่ไหนว่ะผมเลยมานั่งตรงที่เขาดูดบุหรี่กัน สักพักต้อมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ(แล้วเมื่อกี้กุทำไมมองไม่เห็นว่ะ)ต้อมหั่นมาถามผม
ต้อม:ดูดบุหรี่ไหม
ผม:เอามาดิ
ต้อม:ไหนพี่บอกไม่ดูดบุหรี่
ผม:จะดูดตอนเมาอย่างเดียว แล้วหายไปไหนมาพี่เดินหาไม่เห็นเจอ(เขาจะไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับมึงเนี้ย)
ต้อม:เข้าห้องน้ำ แล้วตามหาต้อมทำไมอ่ะ
ผม:ป่าว...เห็นหายออกมาเลยตามมาดู
ต้อม:เข้าไปข้างในกันเถอะเดี๋ยวคนอื่นจะรอ
ผม:เดี๋ยวพี่เข้าห้องน้ำก่อน
ต้อม:อืม งั้นเดี๋ยวต้อมเข้าไปก่อนนะ
ผมเดินกลับเข้ามาที่โต๊ะอีกทีนึงก็เห็นไอ้น้ำเอาเหล้ามาเพิ่มอีกกลมนึง (มึงกะอาบกันรึไงว่ะกูจะไม่ไว้แล้วนะเนี้ย)พอกินไปได้สักพักนักดนตรีก็ลงเวที พวกไอ้น้ำมันชวนไปต่อบาร์ที่ติดกันกับผับ ผมก็เลยไปก็ไป แต่ก่อนจะลูกผมเห็นเหล้ามันเหลืออยู่ประมาณหนึ่งข้อนิ้วก้อยได้้เลยจะไม่เอามาแต่ต้อมหั่นมาบอกว่าผม
ต้อม:พี่น่าเสียดาย(มันน่าเสียดายตรงไหนว่ะแค่นี้กูก็จะอ้วกล่ะ)
ผม:ไม่เป็นไรหรอกนิดหน่อย
ต้อม:ไม่เอาเสียดาย(อะไรของมันเสียดายอะไนนักหนา)
ผม:งั้นต้อมก็กินไปแล้วกันยกดื่มเลย(อยากเสียดายดีนัก)
ต้อม:ได้ แต่เอาอย่างงี้มาเป่ายิงฉุบกันใครแพ้กิน (ทุกคนหั่นมามองผมแล้วก็ยิ้มๆ)
ผม:ไม่อ่ะไม่จำเป็น
ต้อม:ป๊อดนี้หว่า(จี๊ดเลยผมเจอคำนี้)
ผม:บอกไว้เลยนะเรื่องพนันพี่ไม่เคยแพ้ใครกะอีแค่เป่ายิงฉุบ(ไอ้พวกนี้ก็ไม่มีใครห้ามกุเลยจะยอมก็เดี๋ยวอายเด็กมัน)
555รู้ไหมผลออกมา สัสกูแพ้ แทบอ้วกเหล้าเหี้ยไรเนี้ยโคตรแรงอ่ะ พออกินไอ้เหล้าก้นขวดนั้นเข้าไปผมก็เมาจนเต็มมที่เลยที่นี้จับมือต้อมพาเดินทั่วบาร์เลย สงสัยกูจะเมามาก พอกินกันได้สักพักคนอื่นก้เริ่มกับกันหมดล่ะเหลือ ผม น้ำ ดรีม ต้อม อาร์ต แล้วก็น้องผู้หญิงอีกสองคน ไอ้อาร์ตเดินมากระสิบผมบอกว่าจะกลับแล้วไม่ไหวผมเลยเดินมาส่งมันที่รถ พอผมมาส่งไอ้อาร์ตเสร็จคนอื่นก็เดินออกมาพอดีไอ้น้ำอาสาไปส่งคนอื่นต่อ ผมเลยดินมาที่รถตัวเองกะจะกลับล่ะ(ใจจริงก็มารอเพื่อส่งต้อมนี้แหละอย่างน้อยจะได้รู้ว่ากลับพร้อมกัน)พอเดินมาที่รถเห็นต้อมพอดีต้อมเลยถาม
ต้อม:พี่ไปกินต่อที่ไหนป่าว
ผม:ก็อยากนะแต่ไม่ได้นัดเพื่อนไว้ด้วย(ไอ้เต้ยอยากจะไปต่อดูสภาพมึงก่อนไหม)
ต้อม:ไปกินห้องต้อมไหม
ผม:อืม...ไปก็ได้งั้นซื้อเบียร์ไปสัก4ขวดล่ะกัน(ชั่วโมงนั้นมันอยากเมาสุดๆเลยไม่คิดไรล่ะ ใครชวนกูไปไหนไปหมดอ่ะ)
ต้อม:งั้นขับรถตามต้อมมานะ
หลังจากที่ซื้อเบียร์เสร็จผมขี่รถตามต้อมไปสักพักนึงก็ถึงห้องต้อม ไม่รอช้าผมเปิดเบียร์รีบกินเหมือนอดอยากมาจากไหนก็ไม่รู้เราก็นั่งคุยอะไรไปกันเรื่อยไม่ได้คิดอะไร ส่วนมากเป้นเรื่องของผมเพราะผมมีปัญหาทั่งครอบครัวเรื่องเงินเอยะแย่ะไปหมดต้อมก็เป้นผู้ฟังที่ดีฟังอย่างเดียว ผมมองเวลาตี 3 ล่ะผมก็เลยจะขอตัวกลับต้อมบอกเบียร์ยังไม่หมดเลยจะรีบกลับทำไมผมบอกว่าไม่ไว้ล่ะขอตัวแต่หัวมันหนักมากอ่ะผมเลยล้มตัวลงไปนอนกะว่าสักพักแล้วค่อยกลับก็ได้ พอผมหลับได้ไม่ถึง ยี่สิบนาทีผมรู้สึกเหมือนมีใครมาจับน้องชายผมเล่น พอผมมองก็ตกใจเป็น...ต้อมนั้นเอง(ก็กูสองคนจะเป้นคนอื่นได้ไงว่ะ)ผมเลยผลักตัวต้อมออกไปต้อมเลยพูดว่า
ต้อม:ต้อมขอได้ไหม(เหมือนกูเคยพูดกะผู้หญิงนะแบบนี้)
ผม:ไม่อ่ะไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้
ต้อม:ต้อมชอบพี่จริงๆนะ
ผม:พี่ก็ไม่ได้รังเกลียดต้อมนะ แต่เรื่องแบบนี้พี่ว่าอย่าเลย
ต้อมไม่ฟังอะไรที่ผมพูดเลยเข้ามาไซ้รที่คอผม ลงไปที่หน้าอก ผมเริ่มรู้ลึกร้อนๆหนาวๆยังไงไม่รู้มันเหมือนตอนที่ผมได้ผู้หญิงครั้งแรกเลย ต้อมไซ้รลงไปเรื่อยจนถึงหน้าท้อง ต้อมถอดเข็ดขัดผมอย่างรวดเร็วผมได้แต่มอง แบบว่ามันสองอารมณ์บอกไม่ถูกอ่ะ แต่สุดท้ายผมเลยปล่อยมันเลยตามเลย เราสองคนมีอะไรกันประมาณ 3 ชั่วโมงจนเช้าอ่ะ เพราะผมเมาด้วยแหละมันเลยนาน ผมเห็นที่นอนผมถึงกับตกใจ เลือดเต็มที่นอน ประมาณเหมือนโดนมีดบาดมืออ่ะมันเต็มไปหมด ผมเห็นต้อมนอนงอตัวอยู่เลยรีบเข้าไปจับตัวต้อม ต้อมบอกว่าลุกไม่ไหวผมช่วยพยุงต้อมไปอาบน้ำ ผมต้องเอาผ้าปูที่นอนออกเพราะมันเหม็นคาวเลือดมากผมพาต้อมมานอนสักพักต้อมก็หลับไป ผมเลยเอาผ้าปูที่นอนไปแช่น้ำก่อน ผมดูเวลา 7 โมงเช้าผมเลยค่อยเปิดประตูออกจากห้องไปเพราะต้องไปทำธุระแต่เช้า สรุปคือผมไม่ได้นอนเลยทั่งคืน (ก่อนต้อมจะหลับขอเบอร์ผมไว้เพื่อเป็นไข้จะได้โทรหา)
เดี๋ยวมาต่อนะครับไปเคลียงานก่อนครับ

[TomToey]

ถูกครับเดี๋ยวไงคอยติดตามต่อนะครับ 

[ลิงภูเขา]

ตอนนี้รู้สึกอยากรู้อยากเห็นอ่ะ .. มาต่อไวไวนะครับ 

[IsDeer]

คือแบบว่า พึ่งค้นพบว่าตัวเองชอบผู้ชายชิมิ ถึงมีอะไรกันได้

[TomToey]

มีอะไรจะบอก.....

หลังจากที่ผมกลับมาถึงห้อง ผมก็คิดถึงเรื่องราวที่มันเกิดขึ้น กูทำอะไรลงไปเนี้ย ถ้าคนอื่นรู้เรื่องจะเป็นยังไง พ่อ พี่สาว พี่ชาย เพื่อนๆจะว่ายังไง ผมคิดถึงแต่ตัวเองโดยที่ผมไม่ได้นึกต้อมเลยแม้แต่น้อย(เริ่มเลวล่ะ)คิดอยู่พักนึงก็คิดว่าจะไปบอกต้อมว่าเราไม่ควรเจอกันอีกคงเป็นการดีที่สุด ผมรีบแต่งตัวขี่รถไปซื้อข้าวเอาไปฝากต้อม(เอาใจหน่อยจะได้ดูดี ไม่ดูแล้งน้ำใจ)พอมาถึงห้องผมก็เคาะประตู ก๊อก ก๊อก ต้อมออกมาเปิดประตูแล้วเดินนำหน้าผมไป ลงไปนอนหลับเหมือนเดิม ผมเลยบอกว่า
ผม:ซื้อข้าวมาให้กินด้วยล่ะ เดี๋ยวคืนนี้เลิกงานแล้วมีเรื่องจะคุยด้วยนะ
ต้อม:อืม...แล้วพี่จะไปไหนอ่ะ
ผม:จะไปทำธุระนะมีไรก็โทรมาล่ะกัน
ต้อม:ครับ
พอพูดเสร็จผมก็เดินออกจากห้องตอนแรกกะจะพูดกะน้องเขาเลยเหมือนกันแต่เห็นสภาพแล้ว พูดกันคงไม่รู้เรื่อง ผมเลยรีบไปทำธุระกับเพื่อน จนตอนเย็นประมาณใกล้หกโมงผมก็เลยโทรไปหาปลา
ปลา:ว่าไงไอ้แสบ...เมิ่งกลับห้องป่าวเนี้ยเมื่อคืนนี้(คำถามเมิ่งโดนใจกูเหลือเกินนะอีดำ)
ผม:กลับดิ...เมิ่งคิดว่ากูไปกะใครล่ะ(ลองหยั่งเชิงก่อนเพื่อมันเห็นเมื่อคืน)
ปลา:กูก็ถามดู เดี๋ยวแฟนมึงจะด่ากูเอาว่าไม่ดูแลเมิงให้ดี (สบายใจหน่อยนึกว่ามันรู้)
ผม:เฮ้ย...วันนี้น้องมันมาทำงานกันทุกคนป่าว่ะ
ปลา:มาดิ...มาหมดทุกคน(แสดงว่าต้อมก็มาดิงั้นอ่ะ)
ผม:แล้ว...ดรีม ไอ้อาร์ต ต้อม บอส ก็มาใช่ป่ะ
ปลา:มา...มีไรอ่ะ
ผม:ป่าว....เดี๋ยวพี่บอยเค้าจะด่าเอาว่าพาน้องไปเที่ยวจนเสียงาน(ป่าวประเด็นกูอยากรู้ต้อมไปทำงานป่าวแค่นั้นแหละ555)
ปลา:แล้วเทื่อคืนแน่ใจนะว่ามึงไม่ได้ไปนอนกะใครมา(มึงกะยังไม่วายจะถามอีกเนอะ)
ผม:บ้า...กูจะไปไหนกินเสร็จกูกลับห้องเลย
ปลา:แล้วมึงทำไมต้องทำเสียงสูงด้วยล่ะ(กุล่ะปวดจิตกะมึงจริงๆเป็นเพื่อนหรือเป็นเมียกูเนี้ย)
ผม:ไม่พูดกะเมิ่งล่ะ แค่นี้แหละเปลืองค่าโทรศัพท์(ถ้าคุยนานมันซักกูตายแน่)
ปลา:เออ...แค่นี้แหละ แต่อย่าให้กูรู้นะกูจะเอามึงไปเผาให้เกียมเลย5555(แน่ไม่จบนะเมิ่ง)

ผมเลยรีบว่างสายจากมันไปเพราะไม่งั้นคุยกันยาวแน่นอน ผมไม่รู้จะไหนระหว่างรอต้อมเลิกงานเลยขี่รถไปหาเหล้ากิน(สรุปมึงจะแดกเหล้าอย่างเดียวใช่ไหมไอ้เต้ย)ผมมานั่งกินเหล้ากกับเพื่อน แต่ก็คอยมองเวลาตลอดเพราะนัดต้อมไว้ไม่อยากให้น้องเขารอนาน ผมก็นั่งกินเหล้าไปเรื่อยๆกับเพื่อน จนมีเบอร์แปลกๆโทรเข้ามา
ผม:ฮโหล สวัสดีคับ
ต้อม:ต้อมนะพี่เต้ย ต้อมรออยู่ห้องนะครับ
ผม:เออ...ครับเดี๋ยวพี่ไปนะครับ
ต้อม:ครับ

ผมเลยขอเพื่อนกลับก่อน

ผม:เฮ้ย....เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ พอดีมีธุระว่ะ
เพื่อน:นัดเด็กไว้รึไงว่ะ ปกติกินถึงไหนถึงกัน ได้เด็กล่ะทิ้งเพื่อนเลยนะเมิ่งอ่ะ
ผม:ทิ้งเหี้ยไรล่ะ...วันนี้กูขอล่ะกันครั้งเดียวเอง
เพื่อน:งั้นพรุ่งนี้เมิ่งต้องมาเลี้ยงเหล้ากูนะ ถ้ามึงไม่มากูจะฟ้องมิ้นว่ามึงมีเด็ก(ไอ้เพื่อนเลว)
ผม:ไอ้เหี้ยหักคอกูเลยนะเมิ่ง...เอองั้นพรุ่งนี้กูจะมาเลี้ยงเห็นแก่กินนะเมิ่งอ่ะ
เพื่อน:ไม่ได้หรอกเว้ย เหล้าเรื่องใหญ่สำหรับกู(กวนตีนจริงนะเมิ่ง)
ผม:เออ งั้นกูไปล่ะ
เพื่อน:เออ แล้วเจอกัน

ผมก็รีบขับรถไปห้องต้อมซึ่งก็ไม่ได้ใกล้กันมามากนัก พอมาถึงผม ต้อมคงได้ยินเสียงรถเลยออกมาเปิดประตู ผมเดินเข้าในห้องต้อมเลยหั่นมาหาผม
ต้อม:พี่มีอะไรจะคุยกะต้อมอ่ะ
ผม:เออ...ป่าวจะถามเมื่อคืนเจ็บมากไหม(ไอ้ควายเต้ยมึงจะบอกให้เขาเลิกยุ่งกะเมิ่งไม่ใช่เหรอ)
ต้อม:(หน้าแดง)ก็...สะขนาดนั้นไม่เจ็บก็เกินไปล่ะ(555เหมือนโฆษณาตัวเองยังไงไม่รู้ว่ะ)
ผม:ออ...พี่เรื่องต้องบอกต้อมให้รู้ก่อนนะ
ต้อม:เรื่องที่พี่แต่งงานแล้วนะเหรอ
ผม:รู้แล้วเหรอ ใครบอกอ่ะ
ต้อม:ถามอาร์ตนะเลยรู้ พี่จะให้ต้อมเลิกยุ่งกับพี่ก็ได้นะ ต้อมรู้ว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับต้อมอยู่แล้ว(ตอนนั้นเหมือนรู้สึกมันจุกอย่างไงไม่รู้อ่ะ สงสารก็สงสาร ว่าคิดเกินเลยกะน้องเค้าไหมมันก็คงใช่)
ผม:ต้อมฟังพี่นะ เรื่องของเรามันไม่ถูกต้องพี่แต่งงานแล้ว พี่ควรจะซื่อสัตย์กับเมียของพี่ต้อมเข้าใจไหม
ต้อม:เข้าใจพี่..แต่ต้อมรู้สึกดีกับพี่มากๆเลยรู้ไหม แต่ต้อมก็จะพยายามตัดใจล่ะกันเราเป็นพี่น้องกันก็ได้
(ตอนนั้นผมสับสนไปหมด ถ้าคิดแค่พี่น้องเราก็จะได้ไม่มีปัญหาแต่อีกใจก็ถามกลับมาแน่ใจนะว่าต้องการแบบนี้)
ผม:พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่คิดอย่างไงกับต้อม แต่พี่พูดจริงๆนะพี่ประทับใจในสายตาของเราตั้งแต่แรกเห็นแล้ว
ต้อม:แล้วพี่จะให้ต้อมอยู่ตรงไหนดีล่ะ
ผม:ต้อมก็เป็นต้อมไปสิ คนเรามีที่อยู่ทุกที่แหละ ไม่สำคัญว่าที่ตรงนั้นจะเล็กหรือใหญ่ สำคัญที่เรามีค่ากับเขาแค่ไหน ณ ที่ตรงนั้น
(ตกลงกูมาเพื่อหยุดหรือกูกำลังสร้างว่ะเนี้ย)
ต้อม:แล้วเมียพี่ล่ะ
ผม:ต้อมรู้ไหมตอนนี้มีคำถามอยู่ในใจพี่ระหว่างถูกต้องกับถูกใจพี่ควรเลือกทำสิ่งไหนก่อน วันนี้ต้อมทำงานมาเหนื่อยๆเรายังไม่ต้องคุยเรื่องนี้กันนะต้อมไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนดีกว่า
ต้อม: ครับ แล้วพี่จะกลับเลยไหม
ผม:ต้อมไม่อยากให้พี่นอนด้วยเหรอครับ
ต้อม:ป่าวสะหน่อย อยากนอนก็นอนดิ(หน้าแดง)
ผม:งั้นพี่นอนล่ะนะ(พรุ่งอาจมีปัญหาเข้ามาอีกมากมายแต่ช่างมันเหอะคิดถึงเรื่องที่ยังมาไม่ถึงก็แค่นั้น)
 ผมหลับไปตอนไหนก้ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกที่ก็เหมือนมีใครมานอนกอดเรา พอมองไป ผมก็เห็นใครบางคนกำลังมองหน้าผมอยุ่ ต้อมยิ้มแล้วก็หอมแก้วมผม ผมก็เลยกลัวเสียเปรียบเลยหอมแก้มทั้งสองข้างของต้อมเหมือนกัน จากนั้นก็มองหน้ากันผมเลยก้มไปจูบปากต้อมอย่างนุ่มนวล(เขิลเหมือนกันนะเนี้ย)แล้วเราก็..............เรียบร้อย ผมพาต้อมไปอาบน้ำอีกรอบแล้วก็กลับมานอนต่อจนหลับไป
 

แค่นี้ก่อนนะครับทำงานก็แล้วเจอกันใหม่นะ

[ลิงภูเขา]

เออ..ไม่ใช่แฟนธรรมดาด้วย เมียเลยจ้า 

ทำไมมันยุ่งเหยิงอย่างงี้..สงสารน้องต้อม คุณเต้ยแม่ม..เห็นแก่ตัวว่ะ  ((พูดตรงๆ อ่ะนะ))

เฮ้อ.. 

แต่ยังติดตามจ้า   

[TomToey]

ปวดหัวกับตัวเอง.....

ผมตื่นมาในตอนเช้าเพราะต้องไปทำงาน บริษัทผมอยู่อีกอำเภอนึงก็ไม่ไกลนะ 40 กิโล เอาง่ายๆตั้งแต่ผมรู้จักต้อมผมขี่รถไปเช้าเย็นกลับแบบนี้ทุกวันรวมไปมาก็ 80 โล เพราะปกติตามกฎบริษัทพนักงานต้องนอนที่นั้นเลย แต่ผมก็ขอหัวหน้ากลับมานอนในเมืองเพื่อที่จะได้มาเจอต้อมทุกวัน คงสงสัยแฟนผมทำไมไม่รู้เพราะแฟนเข้างานช่วงหัวค่ำกว่าจะกลับก็เช้า ผมมีเวลามาหาต้อมทุกวัน ต้อมเพิ่งกลับมาอยู่ที่จังหวัดนี้เพราะปกติจะอยู่กรุงเทพฯตลอด ผมเข้าไปในห้องต้อมครั้งแรกไม่มีฟอนิเจอร์อะไรเลย ห้องนอนคือนอนจริงๆอ่ะไม่มีอะไรเลย วันนั้นผมกลับมาจากที่ทำงาน ทนไม่ได้ซื้อใหม่แม่งหมดเลยหมดเงินเยอะอยู่แต่ผมว่ามันเงียบไม่ชอบอะไรแบบนี้เท่าไร ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องข้าวของเครื่องใช่ให้ด้วย แต่ผมคิดเพียงว่าผมอยากเห็นเขาอยู่อย่างสะดวกสบายกว่านี้(หล่อเลยมึง) ผมก็ไม่รู้นะเวลาแค่ไม่มีกี่วันที่เรารู้จักกันมามันเหมือนผมได้รู้จักเขามานานมากอ่ะหรือผมคิดไปเองหรือป่าวไม่รู้นะ
ถ้าผมมาถึงก็จะรีบหาต้อมที่ร้านทุกครั้งก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากนักเพราะต้อมเองก็ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเราเท่าไรนัก
ผมคิดตลอดเวลานะ ว่าผมควรจะทำอย่างไงกับชีวิตที่เป็นอยู่นี้ดี เอาง่ายๆผมอายไหมที่เป็นแบบนี้้ตอนแรกๆก็อายนะแต่พอยิ่งรู้จักกับต้อมมากขึ้นมันทำให้ผมไม่ได้รู้สึกกับตรงนั้นไปแล้ว กลัวเสียเพื่อนไหมก็กลัวนะแต่ผมคิดว่าเพื่อนผมเข้าผมเสมอ ส่วนครอบครัวช่างเถอะผมไม่สนนานล่ะ(ถามว่าไม่แคร์เลยไม่คงไม่ใช่) แต่ด้านภรรยาผมสิมันทำให้ผมปวดใจเขาดีกับผมที่สุดทุกคนในบ้านพ่อแม่เขาทำเพื่อผมทุกอย่าง ออกรถให้ ช่วยในเรื่องหนี้สิน คือเข้าใจนะบุญคุณกะความรักมันต่างกัน อย่างที่ผมเคยบอกถูกต้องกับถูกใจ มันเป็นเรื่องที่ไม่เจอกกับตัวเองคงไม่รู้อ่ะ ผมทนเก็บความในใจเอาคนเดียวไม่ได้เลยไปปรึกษาปลา

ปลามันก็บอกว่ามันเข้าใจในตัวผม แต่ถ้าจะให้เลิกกับมิ้นเลยมันก็จะทำร้ายจิตใจกันไปหน่อยหรือป่าว เพราะผมเองก็เพิ่งแต่งงานได้ไม่ถึง 6 เดือนเลยด้วยซ้ำ ให้เวลามิ้นสักปีนึงก็ยังดี ผมเลยบอกแล้วต้อมล่ะ ปลามันบอกว่าทุกอย่างมันขึ้นกับเวลาถ้ามึงเกิดมาคู่กันมึงก็ต้องคู่กัน เพราะคนที่ผิดที่สุดที่ทำให้คนสองคนเสียใจคือผมเอง

ถ้าถามผม ผมรักใครตอนนี้ผมรุ้แล้ว ผมรักต้อม วันนี้ต้อมบอกอยากคุยด้วย ผมเห็นสีหน้าตอนที่ต้อมบอกผมก็รู้ล่ะว่าคืออะไร พอเลิกงานต้อมกับผมก็ขับรถไปที่ห้องต้อมเอยออกมา
ต้อม: ต้อมจะกลับกรุงเทพแล้วนะ(ได้ยินเท่านั้นแหละ ใจหายเลยมันเจ็บเหมือนโดนทิ้งไม่มีผิด)
เต้ย:อืม...แล้วจะไปเมื่อไร
ต้อม:สิ้นเดือนนี้แหละ
เต้ย:จะลืมเต้ยไหม (ผมเริ่มน้ำตาไหลบอกได้คำเดียวกูผิดเอง เลวมาก)
ต้อม:ไม่หรอกเต้ยก็อยู่ในใจต้อมไง
เต้ย:ต้อม....เต้ยมีอะไรจะบอก
ต้อม: อะไรอ่ะ
เต้ย:เต้ยรักต้อมนะ (ผมก็ร้องไห้ ดูนางเอกไปไหม แต่ตอนนั้นเรารู้เลยว่ามันเจ็บจริงๆ)
ต้อม:ต้อมก็เหมือนกัน เต้ยเลือกต้อมได้ไหม(คำถามนี้ยิ่งทำให้ผมร้องไห้นักกกว่าเดิมต้อมไม่ร้องนะแต่ผมรู้ว่าต้อมก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าผม)
เต้ย:วันนี้มีความถูกต้องกับความถูกใจให้เต้ยเลือก ต้อมรู้ไหมว่าเต้ยคิดเรื่องของเรามาโดยตลอดนะ คิดทุกวันไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิด ถ้าต้อมถามว่าเต้ยเลือกต้อมได้ไหมเต้ยตอบเลย ใจเต้ยเลือกต้อมไปแล้ว แต่ถ้าวันนี้เต้ยต้องเลือกทำเต้ยขอเลือกความถูกต้องเพราะถ้าเต้ยเลือกถูกใจ จะมีคนอื่นอีกหลายคนที่เสียใจ แต่ถ้าเต้ยเลือกถูกต้องเต้ยกับต้อมก็เสียใจที่สุดเต้ยรู้ เพราะฉะนั้นเต้ยพูดอะไรตอนนี้ไม่ได้มันต้องใช่เวลา ต้อมฟังเต้ยนะ ถ้าวันนึงมีคนที่ดีกว่าและเขารักต้อมมากกว่าต้อมจะเลือกเขาเต้ยก็จะไม่โกรธ แต่ถ้าวันนึงที่เต้ยเป็นอิสระเต้ยไปหาต้อมจะเป็นฝ่ายที่รอต้อมบ้าง ทุกอย่างที่เต้ยพูดมันคือเรื่องจริงนะต้อม
ต้อม:มันไม่มีจริงหรอกเต้ย
เต้ย:ทุกอย่างมันขึ้นกับเวลาต้อมคอยดูว่าเต้ยยจะทำได้จริงไหม

ต้อมไม่พูดอะไรกับมา เราสองคนได้แต่นั่งนิ่งไม่พูอะไรกันเลยจนผมบอกให้ต้อมลุกไปปอาบน้ำ หลัจากนั้นเราสองคนก็หลับกันไป

ปล.ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านและแสดงควมคิดเห็น ขอบคุณครับ

[ลิงภูเขา]

นี่เล่าถึงเหตุการณ์ ณ ปัจจุบันยังอ่ะ ?

ลุ้นอ่าาาาาาาา..ห่วงต้อม 

ว่าแต่ตอนแต่งงาน..รู้สึกรักภรรยาไหมอ่ะ? แต่งเพราะอะไรอ่ะ?

เท่าที่ฟังคุณเต้ยเล่ามา..เหมือนไม่ได้รักเมียเลย (พิมพ์ภรรยาแล้วมันเขินง่ะ)

ขอบคุณครับ 

[TomToey]

ถามว่ารักภรรยาไหมรักนะแต่ยังไม่ใช่ที่สุดในตอนนั้น คือเราในตอนนั้นยังอยากสนุกอยู่ แต่ฝ่ายผู้หญิงเขาเร่งรัดเรา
ก็กึ่งบังคับแต่เราเป้นผู้ชายมันปฎิเสธไม่ได้หรอก ก็มีเพื่อนหลายๆคนนะที่ถามแบบนี้ แต่อุปนิสัยแฟนเต้ยกับเ้ยมันต่างกันมาก แต่เขาเป็นคนที่ดีกับเรามาตลอด ก็ไม่อยากพูดอะไรมากเพราะไม่อยากให้มองเขาไม่ดี เพราะคนที่ผิดก็เต้ยนั้นแหละ

[ลิงภูเขา]

ถามว่ารักภรรยาไหมรักนะแต่ยังไม่ใช่ที่สุดในตอนนั้น คือเราในตอนนั้นยังอยากสนุกอยู่ แต่ฝ่ายผู้หญิงเขาเร่งรัดเรา
ก็กึ่งบังคับแต่เราเป้นผู้ชายมันปฎิเสธไม่ได้หรอก ก็มีเพื่อนหลายๆคนนะที่ถามแบบนี้ แต่อุปนิสัยแฟนเต้ยกับเ้ยมันต่างกันมาก แต่เขาเป็นคนที่ดีกับเรามาตลอด ก็ไม่อยากพูดอะไรมากเพราะไม่อยากให้มองเขาไม่ดี เพราะคนที่ผิดก็เต้ยนั้นแหละ

อ่า..รู้ว่าผิดก็ดี 


 

เห็นใจนะ..แต่ก็หมั่นไส้ไปด้วย 

เล่าต่อๆ แล้วตอนนี้ต้อมไปกรุงเทพยัง?

[IsDeer]

  สงสารภรรยาคุณมาก ขณะที่ภรรยาของคุณโดดเดี่ยว คุณกลับมี'ชู้'นอนกกเป็นเดือนๆ
ถ้าคุณรักต้อมมากทำไมไม่เลิกกับภรรยาคุณล่ะ คุณสงสารภรรยาแต่คุณเป็นคนทำให้เรื่องมันเกิดขึ้นและบานปลาย
เหมือนคุณเห็นภรรยาคุณเป็นของตายยังไงไม่รู้ ประมาณว่าถึงยังไงก็ยังมีภรรยาคุณอยู่ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจทางไหน
จากที่อ่านมา ดูยังไงเดี๋ยวคุณก็คงจะชอบผู้ชายอีกอยู่ดี
ขนาดชื่อยังสื่อถึงเลย อยากให้คุณกลับไปทำความเข้าใจกับตัวเองดีๆว่ารักภรรยาคุณมั้ย
นานไปน่าสงสารภรรยาคุณมาก ลองคิดดูว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อนคุณที่รู้ว่าคุณมีชู้
หากเรื่องมันแดงออกไป เราว่าน่าสงสารภรรยาคุณมากๆเลยนะ

[TomToey]

ไม่ได้เห็นเป็นของตายนะครับ.....เข้าใจที่คุณบอกว่าทำไมไม่บอกเลิกกับเขา ผมก็พูดได้ครับแต่เหตุผลที่จะบอกล่ะ เขาผิดอะไรที่ผมต้องบอกเลิกกับเขา ถ้าผมบอกเขาว่าคือเราชอบผู้ชาย ตัวผมเองคงอยู่ได้ในสังคมนี้เพราะผมเป็นผู้ชายแต่เขาล่ะจะอยู่อย่างไรถ้ามารู้ว่าแฟนที่เขาคบมา7 ปีไปรักผู้ชายยด้วยกัน ผมอาจเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดก็ได้ ผมรู้สักวันเรื่องต้องแดงขึ้นมาเพราะความลับไม่มีในโลก แต่ถ้าให้เลิกกับต้อมล่ะ สิ่งแรกผมเองก็เสียใจแต่่ต้อมล่ะจะเป็นยังไงถ้าผมบอกต้อมรอเต้ยได้ไหม ผมก็เลวสุดๆอ่ะไม่ว่าผมเลือกทางไหนก็มีแต่คนเสียใจรู้ว่าต้องมีคนเสียใจเพราะเรื่องนี้ ผมก้ไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้ต้อมไปทำงานกรุงเทพฯแล้วแต่เราก็โทรคุยกันทุกวัน ทุกวันนี้ผมเองก็คิดถึงเรื่องราวทั้งหมดมาโดยตลอดว่ามามันควรจะจบอย่างไงดี


ถ้าให้ตัวฉันเลือกตามหัวใจ ก็คงเลือกเขา
ถ้าเอาเหตุผลว่าตามที่ถูก ก็คงเลือกเธอ
ตั้งแต่มีเขา ฉันเองรู้สึกอุ่นใจเสมอ
แต่ว่าเธอนั้นเป็นคนที่มาก่อน มันเหนื่อยหัวใจ

จะยังไงคนนึงก็ต้องเจ็บ
หากว่าฉันตัดสินใจ
จะยังไงคนนึงก็ต้องปวด
จะให้ฉันทำยังไงกับเหตุการณ์นี้

[ลิงภูเขา]

คุณเต้ยน่าจะเคยได้ยินคำๆ นี้นะ คำว่า "เจ็บแต่จบ"

จริงที่ถ้าคุณบอกเลิกต้อม..แล้วต้อมจะเสียใจ แต่..

เขาจะหาย..เขาจะทำใจได้ในซักวัน !!

ไม่ใช่ให้เขาเจ็บไปเรื่อยๆ เพราะคุณคอยให้ความหวังอยู่แบบนี้ ..

มันมีแค่สองทางเลือก 1.เลิกกับเมีย 2.เลิกกับต้อม

อ่า..ลืมทางเลือกสุดท้าย 3.เลิกทั้งสองคน ให้โอกาสทุกคนได้เริ่มต้นใหม่ 

ปล.ที่ผ่านมาเราจะไม่แสดงความเห็นแบบรุนแรง เพราะเรากลัวคุณรับไม่ได้ แล้วหนีไปไม่มาต่อ  แต่เท่าที่เห็นว่าคุณเต้ยเถียงคุณเดียร์ได้ ผมเลยกล้าพูดมากกว่าเดิม 

 

[TomToey]

ไม่ได้เถียงหรอกครับ แค่อยากให้รู้ความรู้สึกภายในใจแค่นั้นเองแหละ ผมก็อยากได้คำแนะนำแบบที่คุณบอกนี้แหละครับ ผมก็เป็นคนตรงๆไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจในสิ่งที่ทุกคนบอกนะครับ คือรับฟังทุกคอมเม้น ขอบคุณที่ทำให้ผมเลือกได้ว่าผมควรจะทำอย่างไรดีขอบคุณนะครับสำหรับคำแนะนำดีๆที่ทำให้ผมมองเห็นถึงความเป้นจริง บางที่ความคิดเราคนเดียวก็ไม่ได้ให้คำตอบที่ดีที่สุดสำหรับเราเสทอไป ขอบคุณเดียร์ที่เตือนสตินะครับแล้วก็คุณลิงภูเขาด้วยเช่นกัน ขอบคุณจริงๆนะครับ

[TomToey]

4 เรื่องในความทรงจำ

เรื่องแรก ทุกคนคงเคยไปดูหนังที่เมเจอร์นะครับวันนั้นคือวันก่อนที่ต้อมจะกลับกรุงเทพฯเขาเคยบอกว่าอยากไปปดูหนังแต่ผมก็ไม่ได้พาเขาไปดูหนังสักที วันนี้ผมว่างเลยพาเขาไปดูหนังเรื่อง X-man พอดีที่นี้เค้าเปลี่ยนการซื้อบัตรจากพนักงานเป็นการซื้อจากตู้แทนงานเข้าสิเราก็ไม่เคยมาดูตั้งนานล่ะ ก็เลยว่าให้ต้อมเป็นคนเลือกที่นั่งตรงไหนก็ได้ พนักงานก็แนะนำ จองที่ สวีทไหมค่ะ ผมก็บอกดีครับ แต่ต้อมเปลี่ยนไปนั่งอีกที่นึงผมก็งงต้อมจะเปลี่ยนทำไม แต่ผมก็ไม่ได้ทักอะไรเพราะตามใจเขาอยู่แล้ว ตามที่นั่งแล้วถ้าเป็นที่นั่งภาษาอังกฤษตัวอักษรท้ายๆจะติดหน้าจอ  ผมเดินตามต้อมไปในโรงหนัง เฮ้ย...มันเลยที่นั่งแถวบนทำไมว่ะ ผมเลยขอดูแถวที่นั่ง ฮาเลยครับแถว เจ มันใกล้หน้าจอมากอ่ะ แต่ต้องนั่งไปก่อนเพราะเดี๋ยวพนักงานมาตรวจตั๋ว ผมนั่งขำพักนึงอ่ะต้อมก็ตีผมใหญ่ บังคับผมให้ลุกไปนั่งข้างบน ประมาณว่าย้ายที่ ผมเลยบอกว่าทำแบบนั้นยังไม่ได้เดี๋ยวมีพนักงานมาตรวจที่นั่ง ผมเลยถามว่าพนักงานขายบัตรไม่ได้บอกเหรอว่าตรงไหนหน้าจอ ต้อมสายหัวบอกว่าไม่แน่ใจ ผมฮามากอ่ะคิดดูจะเดินไปชั้นบนเดี๋ยวคนอื่นเขาก็จะว่าเอา เลยลุกไปนั่งแถว I รู้สึกว่าดีกว่าเดิมหน่อยแต่ก็ยังใกล้อยู่ดี ไอ้คนข้างบนก็คงสงสัยว่าที่ว่างมีตั้งเยอะมึงสองคนไปนั่งอะไรตรงนั้น ผมไม่ค่อยได้ดูหนังหรอกครับแซวต้อมทั้งเรื่องอ่ะ ก็ประมาณว่าตกลงพามาดูหนังหรือกินเหล้าว่ะทำไมมันเวียนหัวแบบนี้อ่ะ5555 แล้วเอ็กเมนอ่ะครับภาพมันไวมากผมเริ่มเวียนหัวจริงๆด้วย ซวยล่ะกูจะอ้วกป่าวเนี้ย ต้อมก็ถามเป็นอะไร ผมเลยบอกเวียนหัวเหมือนเมาอ่ะ ผมเลยถามต้อมว่าไม่เวียนหัวเหรอ ต้อมบอกเวียน แต่เก็บอาการ55555 ไอ้เราก็นึกว่าแน่
พอหนังเลิกผมก็แกล้งทำเป็นเดินเหมือนคนเมาคนอื่นเขาก็มองแล้วยิ้ม ต้อมมันก็ตีผมใหญ่เลยคราวนี้หาว่าล้อมัน อันที่จริงก็ใช่แหละ5555 ต้อมบอกไม่อายคนอื่นเขารึไง ผมบอกว่าไม่อายเพราะไม่ได้อายคนเดียวสะหน่อย5555 เรื่องนี้ผมแซวเป็นอาทิตย์อ่ะ นี้แหละฉายา น้องต้อมเมเจอร์5555
 

เรื่องที่สอง

ในชีวิตผมกินเหล้ามาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเหล้าป่า 40รวงข้าว สารพัดผมกินมาหมดแหละ แต่ครั้งนี้เซฟต้อมผู้คร่ำวอดในวงการเค้าขอเสนอเหล้าชนิดใหม่ซึ่งได้คิดค้นขึ้นมา (แหม่...ดูยิ่งใหญ่เหลือเกิน)วันนี้ต้อมพาผมไปกินเหล้าที่บ้านเพื่อนเขา ผมก็ตามใจไปไหนก็ไปกัน ต้อมบอกว่าจอดซื้อ สไปรซ์ โซดา ก่อน ผมก็ไม่คิดอะไรมาก พอซื้อต้อมซื้อเสร็จก็เดินมาที่รถผมก็มองทำไมซื้อโซดามาแค่ 2 ขวดเอง แต่ก้ไม่ได้ถามอะไร พอมาถึงบ้านเพื่อนผมบอกเลย แน่ใจนะว่าแถวนี้มีคนอยู่อาศัยทางเปลี่ยวมาก ถึงวงเหล้าแล้วผมเห็นเหล้า 40  วางอยู่ ผมคิดเลยวันนี้กูแดกเผื่อหมาชัวร์ แต่ผิดคาดเมื่อเซฟต้อมเอาน้ำแข็งเทใส่กระติกโรยเกลือเล็กน้อย ตามด้วยเหล้า40 ขวดเล็ก น้ำมะนาวหนึ่งถ้วยตวง สไปรซ์ขวดเล็กหนึ่งขวด น้ำตาลเล็กน้อย แล้วก็ข้นๆๆๆๆ ผมก็มองทำอะไรของพวกมันว่ะเนี้ย และหนูทดลองก้เริ่มขึ้น ต้อมตักใส่แก้วมาให้ผมฟังดีๆนะครับตักนะไม่ได้ริน ผมกลืนน้ำลายประมาณว่าดังอ่ะทุกคนก็หัวเราะ ก็ไม่เคยนี้หว่าถ้าผสมเอ็มร้อยหรือโออิชิก็ว่าไปอย่าง แก้วแรกผมกินลงไป เอ๊ะ...แต่เดี๋ยวก่อนมันอร่อยว่ะเหมือนน้ำผลไม้ที่ซ่าๆอย่างไงไม่รู้ คราวนี้ไม่ต้องตักให้กูล่ะ กูตักเอง กินไปกินมาซัดไปสามกระติก โอ้แม่เจ้าเท่ากับกูกินเหล้าขาวสามขวดอาการเริ่มออกเดินไม่ตรงทำไมตอนกินมันรู้สึกดีว่ะ แต่ตอนนี้เมามากอ่ะ ผมนึกออกล่ะมันเหมือนเหล้าป๊อกเลย พอหมดสามกระติกเราก็แยกย้ายกันกลับพอมาถึงห้องเท่านั้นแหละ ผมกับต้อมเกือบจะวางมวยกันเลยทีเดียวก็ไอ้เหล้านั้นมันออกฤทธิ์แล้วซิเหมือนกูกินยาถ่ายมาเป็นแผงๆเลยยกทัพมายิ่งกว่ามหาอุปราชสะอีก5555ต้อมผลักผม วิ่งเข้าห้องน้ำไปก่อนความซวยเป็นของกูแล้ว กูจะอยู่ทำไมล่ะผมบิดรถไปหาปั้มเลยครับกว่าผมจะกลับมาเกือบชั่วโมงล่ะ ต้องแวะซื้อเกลือแร่ที่ 7 -11 ไม่งั้นพรุ่งนี้ขี่รถไปทำงานไม่ไหวแน่เลย ผมกลับมาถึงต่างคนต่างนอนหมดแรงเหมือนไปออกรบมาหยั้งงั้นแหละ5555 ขอบคุณต้อมนะที่ทำให้ผมไม่กินเหล้าเป็นอาทิตย์5555


เรื่องที่สาม ตลาดแตกเมื่อต้อม องค์ลง

วันนี้ต้อมนัดเพื่อนไว้ว่าจะไปกินเหล้ากันผมก็เป็นสารถี่ขับไปให้ ไปกินที่ร้านอาหารแต่เพื่อนต้อมจองห้องคาราโอเกะไว้ผมก็ไปนั่งฟังเขาร้องเพลงกัน ส่วนผมอย่าให้พูดเลยตบเมื่อยังไม่เข้าจังหวะ หายใจยังไม่ตรงคีย์ เรื่องร้องไม่ต้องพูดถึง ผมเริ่มหิวล่ะเลยสั่งอาหารมาต้อมรู้ว่าผมเป็นเรื่องเยอะที่สำคัญปากเสียอีกด้วย ผมเลยสั่งแค่สองสามอย่าง อาหารก็มารวดเร็วดี ผมก็ตักต้มยำซี่โครงหมู แต่ที่เราได้กลับมาคือตีนไก่ผมจำได้ผมสั่งต้มยำซี่โครงหมูผมมองหน้าต้อมๆบอกว่าไม่ต้องพูดใจเย็นๆผมก็ไม่ได้พูดอะไร(ขอนอกเรื่องนิดนึงผมไปกินข้าวเย็นกับต้อมทุกวันนะแต่ไม่เคยมีร้านไหนที่แม่ค้าไม่โดนผมติ ต้อมเป็นคนกินง่ายแทนที่จะเรื่องเยอะแต่กับเป็นผมสะเอง ไอ้นู้นไม่เอา ไอ้นี้ไม่กิน หน้ามึงไม่เหมาะที่จะเลือกนะเต้ย555 ต้อมก็ว่าผมทุกครั้งผมก็จะเงียบประมาณว่ากลัวเอาง่ายๆ)เขากำลังร้องเพลงกันอยู่ผมก็เลยเดินออกมาข้างนอกเพราะในนั้นมันดังเลยออกมาเดินเล่น พอดีเจอเด็กน้อยชาวเขามาขายดอกกุหลาบ ผมเลยซื้อช่อนึงกะเอาไปเซอร์ไพร์ต้อม ผมเดินกลับมาที่ห้องคาราโอเกะทุกคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน ผมเลยหันหลังกลับ5555คือมันตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูกไม่เคยทำแบบนี้กลัวทำตัวไม่ถูก งงๆอยู่เลยตัดสินใจเดินไปให้ต้อม ต่อหน้าเพื่อนเขาประมาณห้าหกคน ทุกคนกริ้ดจนผมหูอื้ออ่ะ จังหวะนั้นเพลงดันหมดพอดี ผมไม่รู้ทำไงต้อมก็มั่วแต่เขิล(ท่าเขิลต้อมเหมือนนางงามได้มงกุฎอ่ะ) ไม่ยอมรับดอกไม้ ผมเองก็เขิลเลยหอมแก้มต้อมโชว์เพื่อนๆต้อม แล้วก็ส่งดอกไม้ไปที่มือต้อมประมาณว่ายัดเยียด ต้อมก็หน้าแดง คราวนี้เสียงกรี้ดดังเป็นสองเท่า5555(กุทำอะไรลงไปว่ะเนี้ย555) ทุกอย่างก็กลับสู่สภาวะปกติ ทางร้านก็เริ่มขอเช็คบิลเพราะช่วงนี้มันอยู่ในช่วงเคอร์ฟิว ร้านเลยเลิกเร็ว ตอนเช็คบิลนี้แหละผมเป็นคนดูบิลผมเลยฝากบอกน้องเขาไปบอกเจ้าของร้านให้ช่วยดูหน่อย พี่สั่งต้มยำซี่โครงหมูไม่ได้สั่งตีนไก่ด้วย ต้อมเดินมาดึงมือผมพร้อมด้วยสายตาอำมหิต ผมเลยเงียบไปไม่ได้พูดอะไรต่อ เราไปกินต่อที่บ้านรุ่นพี่ของต้อม ต้อมกับพี่เขาก็นั่งกินกันสองคนส่วนผมนอนครับไม่ไหวเมาล่ะ พอกินเสร็จต้อมก็เรียกผมกลับ พอขี่รถมาต้อมบอกหิว นี้มันตีสามแล้วนะ แต่ก็รู้ว่าต้อมกินเก่งเลยพาไปตลาดสดใกล้ๆพอไปถึงต้อมถามผมว่าจะกินอะไรผมบอกว่าไม่กินอยากนอนมันดึกแล้วเท่านั้นแหละคับ ไอ้เต้ยซวยเลยโดนด่ายับ ที่สำคัญอยากใส่บาตรกับผมแต่นี้มันตีสามพระที่ไหนจะออกบิน
ต้อม:ไม่กินแล้วพามาทำไม (อ้าว...ก็คนที่หิวไม่ใช่เรานะ)
เต้ย:ก็ต้อมบ่นหิวเต้ยพามา
ต้อม:พอเหอะเลิกพูด(อ้าว...เมาแล้วเปลี่ยนไปเว้ย)
เต้ย:ต้อมจะกินไรอ่ะ
ต้อม:กินอะไร เดี๋ยวกูรู้เอง
เต้ย:กินข้าวเหนียวไหม(เอาใจหน่อย)
ต้อม:กิน กินน้ำเต้าหู้ด้วย กินขนมหวานด้วย
เต้ย:ครับ(ตาขวากูทำกระตุกว่ะ)
ต้อม:อันนี้เขาเรียกขนมอะไรไอ้ห้อย(กูว่าละ เล่นกูแน่)
เต้ย:กล้วยแขกจ๊ะ กินได้เหรอ(ผมก็คิดว่าซื้อเสร็จก็จะกลับแต่ผิดคาดครับ)
ต้อม:ชิมได้ไหมพ่อค้า
พ่อค้า:ได้เลยชิมซิ
ต้อม:ไม่อร่อยคืนนะ(ยืนด้วยท่าทางที่เมาฝุดๆ)
เต้ย:ต้อมพอแล้วอย่าพูดแบบนั้น
ต้อม:ทำไมจะพูดไม่ได้ ที่เต้ยล่ะกินร้านไหนก็บ่นทุกร้าน(กูว่าแล้วโดนจนได้)
เต้ย:เท่าไรครับลุง(จ่ายๆไปเลยจะได้กลับเพราะแม่ค้าคนอื่นเหมือนจะเตรียมเล่นเราสองคนล่ะ555)
พ่อค้า: 20 บาท
ผมก็รีบจ่ายเงินแล้วดึงมือต้อมออกมาต้อมก็กินกล้วยแขกไปได้คำนึงแล้วก็บอกว่าขนมห่าไรไม่อร่อยเลย แล้วเธอก็ขวางลงพื้นทุกคนก็มองไม่ได้มองแค่ตรงนั้นมองกันทั้งตลาด ผมนี้เลือดขึ้นหน้าเลยอายด้วย โมโหด้วย ทำไมต้อมทำแบบนี้ ผมเลยสะบัดมือต้อมออกแล้วต่างคนต่างเดิน ผมเดินตามคิดว่าจะกลับรถ นางคิดอะไรได้หั่นหัวกลับผมเบรกแทบไม่ทัน คราวนี้เธอเดินไปหน้าตลาดไปซื้อหมูปิ้งไอ้พ่อค้าก็กวนตีนทำอย่างกะจีบต้อม แซวกันไปแซวกันมาผมโมโหเลยถามพ่อค้า ตกลงน้องจะขายหมูปิ้งหรือมึงอัดตูดเมียกู เงียบเลยที่นี่ ต้อมหันมองผม ผมก็ไม่สนใจ พอกับมาถึงห้องผมถามว่าขวางขนมแบบนั้นทำไม ต้อมบอกมันไม่อร่อย ผมเลยบอกว่าไม่อร่อยก็เอาไปทิ้งนางลุกได้ขว้าถุงขนมขวางไปบนถนนเฉยเลย(กูไม่หน้าไปท้าคนเมาเลย) พอกินเสร็จผมก็นอน ต้อมเดินไปปิดไฟไม่รู้ว่าตั้งใจหรือป่าวนางเดินมาถึงที่นอนแล้วก็เหยียบผมเลย(ความรู้สึกผมว่ากระทืบมากกว่านะ555)ผมก็บอกต้อมมีอะไรจะพูดไหมเชื่อไหมนางบ่นผมทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องกินข้าว ประมาณ 2 ช่วโมงแล้วก็หลับ พอตื่นมาตอนเช้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมเลยถามว่าจำได้บางไหมนางตอบจำไม่ได้เลย ผมก็ยิ้มๆไม่ได้โกรธหรอกเข้าใจคนเมาแต่ถ้าบ่อยๆก็ไม่ไหวนะ

ปล.นี้ก็ส่วนหนึ่งที่ผมจำได้และเอามาให้อ่านนะครับส่วนอีกเรื่องนึงเอาไว้ก่อนนะครับปวดคอมากเลยอ่ะผมพิมพ์ไม่เก่งด้วยอ่ะครับ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าควรจะทำอย่างไรดีขอบคุณทุกคำแนะนำนะครับ

[IsDeer]

ที่คุณพิมพ์มา คือคุณชอบ ผช แน่แหละ
สงสารภรรยาคุณจริงๆนะ เขาไม่ผิดอะไร แต่คุณยิ่งรั้งไว้อาจจะเจ็บปวดกว่า
เพราะอยู่ไปคุณก็ไม่ได้มีความสุขแบบคนรักกัน อีกอย่างเราว่าเค้าน่าจะรู้สึกได้
ยิ่งสามีตัวเองเปลี่ยนไปต้องรู้สึกได้แน่ ไม่รู้สิ ในใจเราอยากให้คุณคุยกับภรรยาคุณดู
แต่เราไม่รู้ว่าภรรยาคุณเป็นคนยังไงการคุยอาจจะไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดก็ได้


ปอลิง: ช่วงนี้ เริ่มระแวงตัวเองจะกินหญ้า หวังแค่ว่าคุณต้องการคำปรึกษาจริงๆนะ 

[TomToey]

ขอบคุณครับคุณเดียร์...ผมเองก็พูดไม่ได้หรอกครับว่าภรรยาผมเป็นคนอย่างไงเพราะก่อนหน้านี้เรามีปัญหากันตลอดก่อนเจอต้อมด้วยซ้ำมันเรื่องจำเจ ถูกครับผมเจ้าชู้มาตั้งแต่แรกที่คบกัน แต่หลังจากที่ผมคิดว่าจะแต่งงานกับเขาผมยอมเลิกหมดทุกอย่าง เลิกเที่ยว มาเกือบ 3 ปีกว่าไม่ออกไปหาเพื่อนเลย ไปไหนบอกตลอดและทุกเรื่อง แต่ตลอดเวลาเกือบ 4 ปี ไม่ได้ช่วยให้เขาวางใจในตัวเราได้เลย ผมคงไม่รู้ทำเผื่ออะไรถึงไม่มีต้อมหรือผู้หญิงอื่นเข้ามาผมก็คิดไว้แล้วว่าผมจะเลิกแน่นอน ฟังแล้วดูผมเลวสุดๆแหละ แต่อย่างที่เขาว่าถ้าไม่เจอกับตัวเราคงไม่รู้ ผมไม่เคยคิดเลยว่าการที่ผมยอมเขาทุกอย่างจะกลายเป็นปัญหาที่จะต้องจบลงด้วยการเลิกกัน เพราะผมคิดแล้วว่าคงไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะรักและคิดแต่งงานด้วยเท่ากับเขาแล้วแหละ ผมไม่โกรธคุณเดียร์หรอกครับที่พูดตรงๆผมเข้าใจในสิ่งที่คุณเดียร์บอกผมมา ที่ผมตั้งกระทู้ว่า "ความเสียใจที่เราไม่เคยพูดถึง" ก็คือว่า เวลาที่เรามีความสุขบางครั้งคนเราชอบนึกถึงแต่สิ่งที่ยังมาไม่ถึงหรืออดีตที่มันเลวร้าย แต่ทำไมเราไม่นึกถึงตอนนี้ที่เรามีความสุขกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดีกว่าการที่เราจะไปกังวนในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงหรืออะไรก็ตามที่ผ่านไปแล้ว ผมรู้ว่าคำตอบของเรื่องนี้มันต้องมีคนที่เสียใจซึ่งผมเองคงทำเหมือนที่คุณลิงภูเขาแนะนำนั้นแหละครับคือต้องเลือกสักทางนึงตอนนี้ ผมคิดดีแล้วคือ ผมขอบอกไว้ตรงนี้เพื่อให้คุณเดียร์และคุณลิงภูเขาทราบเลยแล้วกันในฐานะที่คุณสองคนเป็นคนช่วยชี้แนะให้ผมแล้วกัน คือผมไม่เลือกใครสักคน จริงอยู่ต้อมต้องเสียใจแต่ต้อมจะทำใจได้ในสักวันนึง ส่วนภรรยาผมตอนนี้เราคุยกันแล้วหลังหนี้สินก้อนสุดท้ายหมดลงในเดือนตุลาคมนี้เราจะเลิกกันและผมจะเดินทางไปทำงานที่เกาหลีเพราะที่ผมไปหนึ่งเลยต้องการไปเก็บเงินมาทำธุระกิจ สองไปเพื่อไม่ให้เจอสองคนนี้อีกฟังดูแล้วโง่ๆนะครับแต่ผมคิดถ้ายังอยู่ที่นี้สักวันผมเจอใครในสองคนนี้ผมต้องใจอ่อนแน่นอนสู้ผมไปอยู่ให้ไกลเลยดีกว่าเพราะเรื่องโทรศัพท์หรือเทคโนโลยีบอกได้เลยผมไม่รู้เรื่องสักอย่างเอาเป็นว่าที่มีเล่นอยู่นี้มีแต่คนทำให้ลำพังผมเองคงทำไม่ได้แน่นอน เพราะฉะนั้นผมจึงอยากขอบคุณคุณทั้งสองคนมากนะครับที่ให้คำแนะนำ เพราะผมคงไม่มาต่อเรื่องต้อมกับผมแล้วล่ะแต่จะเอาไว้เพื่อเข้ามาทักทายกับทุกคนต่อไป คงอยากทราบว่าหลังจากนี้ผมจะเลือกเพศไหนผมเองยังอยากมีลูกนะ แต่ผมอยากสนุกมากกว่าแล้วล่ะเพราะสิ่งที่ผมอยากทำมากที่สุดในตอนนี้คือไปเที่ยวให้ทั่วก่อน และถ้ามีใครสักคนเข้ามาจริงๆผมสัญญากับตัวเองแล้วว่าผมจะซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเองและคนที่ผมรักและจะไม่ทำให้เขาคนนั้นเสียใจอย่างแน่นอน ขอบคุณครับ

[ลิงภูเขา]

ผมยังอยากสนุกอยู่..แบบนี้ก็อย่าเพิ่งคิดมีลูกครับ 

ไม่แปลกใจเลยที่คุณเต้ยเลือกทางออกที่สาม 

เท่าๆ ที่อ่านมาก็คิดงั้น 

สู้ๆ จ้า

[bananabig]

 

[IsDeer]

ดีแล้วล่ะที่คุณตัดสินใจได้ ในใจเราอยากให้คุณเคลียร์ คุณบอกไปเลยว่าคิดยังไง
จะได้ไม่คาใจเปล่าๆ ดูแล้วเราว่าคุณทำได้

ว่าแต่ไปเกาหลี หาคนหล่อๆมาฝากสักคนสิ  ถือว่าเป็นค่าปรึกษา  //โดนตบ 

ไปทำงานที่เกาหลีระวังตัวเยอะๆด้วยนะ หาข้อมูลด้วย
เพราะบ้านเมืองเค้าสังคมการทำงานความกดดันต่างจากบ้านเราเยอะนะ ไม่ตรงไปตรงมาเท่าฝรั่งด้วย
โชคดีจ้า

[TomToey]

 
ทำไมการจากลามันทรมานแบบนี้ ไม่เหมือนผู้ชายกับผู้หญิงเวลาเลิกกันมันเจ็บแต่ไม่นานก็ทำใจได้แต่อันนี้ทรมานกว่าเยอะอ่ะ ไม่นอนมาสองวัน กินเหล้าอย่างเดียว ปิดกั้นทุกอย่าง ทำทุกอย่างปิดเฟต เปลี่ยนเบอร์ ไม่ไปเจอใคร สรุปแล้วไม่ช่วยอะไรเลย มันบรรยายออกมาไม่ได้ เมื่อไรจะได้เดินทางสักที มาทำงานก็ไม่มีสติ ไม่มีสมาธิ เคยสอนคนอื่นทำใจได้ แต่ตอนนี้สอนตัวเองไม่ได้สะงั้น ไม่มีน้ำตาภายนอก แต่ภายในมันร้องไม่หยุด ทำไมรู้สึกว่าเราอ่อนแอขนาดนี้

[ลิงภูเขา]

เฮ้ยอดทน..ต้องทำให้ได้

ถ้าครั้งนี้ทำไม่ได้..ครั้งต่อไปมันก็จะวนอยู่แบบเดิม อดทน..ใจแข็งเข้าไว้ 

.
.
ประสบการณ์ส่วนตัว..แต่นี่เป็นฝ่ายโดนหลอกโดนทิ้งนะ

นี่ไม่ลบเบอร์..แต่ไม่โทร

ไม่ปิด HI5 (เก่าไปป่ะ? คือเรื่องมันนานมาละไง) แล้วยังเข้าไปส่องความหวานของเขากับคนใหม่ทุกวัน

เจ็บแม่งทุกวันแหละ..ทำแบบนั้นเต็มๆ สองเดือน แล้วมันหายเจ็บไปไปเลย..

แต่กรณีคุณไม่แนะนำ เพราะคุณมันฝ่ายทิ้ง 

.
.
ตกลงไปเกาหลีวันไหนนะ?

ปล.ตอนนี้ไม่สนใจเรื่องรักๆ แล้ว .. จบตั้งแต่อยู่ปีสอง จบแล้วจบเลย ไม่มองคนใหม่ด้วย ((โสดแบบสวยๆ))

[TomToey]

เลือกเธอก็ทำร้ายเขา เลือกเขาก็ทำร้ายเธอ
ต้องอยู่ตรงกลางเสมอ ระหว่างเธอกับเขาคนนั้น
จะเลือกคนไหน ใจฉันก็เจ็บเหมือนกัน
ตัวเธอฉันก็ผูกพัน ส่วนเขาฉันก็มีใจ โฮ โฮ โฮ โฮ

อึดอัดจะตาย ที่ใครว่าฉันไม่ดี
ไม่ยอมเลือกใครสักที ควบสองอย่างนี้ได้ไง
จะมีใครรู้ ว่าทรมานแค่ไหน
หากต้องเสียใครไป ฉันก็คงเหมือนตายทั้งเป็น

[เงาใต้น้ำ]

อืมมมม ให้กำลังใจค่ะ
เดี๋ยวก็ต้องมีความสุขแหละค่ะ ยิ่งได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องด้วยแล้ว
มันมีคำแปลเพลงท่อนนึง 'รักนี้ลึกซึ้ง แต่ไร้ซึ่งวาสนา'
ชีวิตคุณเต้ยยังไม่ถึงระดับคำนี้เลย อย่างน้อยก็ถือว่ามีวาสนาอะค่ะ
ไม่เกี่ยวกันหรอก พยายามจะให้กำลังใจ เห็นว่าเศร้าอะ สู้นะ

เวลาจะทำให้ความรู้สึกบางอย่างจางลงได้...

[TomToey]

ขอบคุณครับผม....ผมเองก็จะอดทนให้ถึงที่สุด ตอนนี้มันเหมือนจิตใจกำลังโดนพายุถล่ม คงเพราะพึ่งเคยรักกับเพศเดียวกันมั่งเลยรู้สึกแย่กว่าทุกครั้ง แต่ก็เจ็บที่สุดตรงที่เราทำร้ายผู้หญิงคนนึงเค้าคาดหวังที่ฝากทุกอย่างไว้ที่เรา แต่เรากับเป็นคนที่หักหลังเขาสะเองคิดถึงหน้าน้องเค้าแล้วมันทำให้เราเจ็บมากยิ่งกว่าเดิมเหมือนเรารู้สึกผิดถึงเธอจะเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลหลายๆเรื่องแต่ผมก็รู้ดีเสมอว่าเธอรักผมแค่ไหนยอมทำทุกอย่างเพื่อผม หลายคนมักพูดว่าเธอโชคดีที่ได้ผมเป็นแฟนเพราะผมเป็นคนดีมาก ผมอยากจะบอกเหลือเกินว่าไอ้คนนั้นที่เธอเคยรักมันตายไปนานแล้ว ผมนะเลวมากกว่าที่ทำร้ายจิตใจเธอขนาดนี้ สุดท้ายที่ผมอยากจะฝากเตือนเอาไว้ถ้าไม่ได้รู้สู้ว่ารักใครสักคนมากนักก็อย่าไปให้ความหวังกับใครเขาเลย อยู่กับตัวเองให้มากๆถามว่าพร้อมหรือยังที่จะดูแลใครสักคนแล้วแน่ใจไหมว่ารักครั้งนี้จะไม่ใช่แค่การทดลองของประสบการณ์ชีวิต นี้คือสิ่งที่ผมได้จากบทเรียนที่แสนเจ็บปวดที่ชีวิตนี้ผมจะเก็บมันไว้ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจ เธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวและคนสุดท้ายที่ผมรักที่สุดตลอดไป ส่วนนต้อมจะเป็นผู้ชายคนแรกที่ผมจะรักและจะเก็บเขาทั้งสองคนไว้ในใจตลอดไป

[เงาใต้น้ำ]

พูดความจริงด้วยนี่ แม้จะทำให้เจ็บปวด แต่มันก็ยังเต็มไปด้วยความรักและหวังดีนะคะ

ไม่โกหกตัวเอง ทำให้เราจะไม่ทำร้ายตัวเอง
ไม่โกหกคนอื่น จะทำให้เราไม่ทำร้ายตัวเองและคนอื่นด้วย

ที่ยังทุกข์ หมายความว่าเรา ยังมีหัวใจนะ
จบด้วยเพลงดีกว่า "อย่างน้อยก็เหลือหัวใจ ที่มันยังเต้นอยู่..."

[Nuch shy]

ต่อไปคุณคงเลือกผู้ชายสิน้ะ แต่ไม่ใช่ต้อม สงสารต้อมจังโดนทิ้ง ภรรยาก็น่าสงสารเฮ้อ

[Also]

"โลกหมุนด้วยความรัก" คุณเต้ยลองไปหาเพลงนี้ฟังดูนะคะ

แม้ในวันนี้ทั้งตัวเรา และคนรอบข้างที่รักเราจะต้องเจ็บปวด แต่เดี๋ยวมันก้อผ่านไป ไม่มีใครไม่พบเจอเรื่องแบบนี้

ทุกข์ที่เราคิดว่ามันแสนเจ็บปวดมันเป็นแค่บททดสอบหนึ่ง เอาใจช่วยนะคะ ขอให้เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยดีค่ะ