หัวข้อ: [เม้า+มะโน+ปรึกษา] ไปเนียนขอเบอร์คนที่เพิ่งเจอบนเครื่องบินมา !!! จบจ้า

[Dark_blizzard]

ไม่รอช้าเข้าเรื่องกันเลยนะครับ.......

พอดี ศ ส อ ที่ผ่านมาผมมีเรื่องให้ต้องไป กทม ก็เป็นเรื่องหัวใจนี่แหละครับ แต่ก็จบไม่สวยเท่าไหร่.....ก็เลยต้องหอบหัวใจช้ำๆ

กลับบ้าน ในตอนขึ้นเครื่องก็มีเพื่อนมาส่งครับ ก็นั่งคุยถ่ายรูปอะไรไปนานสองนาน จน!! เกือบเลยเวลา Boarding ก็เลยรีบ

วิ่งไปขึ้นเครื่อง แต่ด้วยความที่ดอนเมือง Gate ไกลมาก กว่าจะไปถึงก็ Boarding เป็นคนท้ายๆ ผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็นั่ง

ประจำที่กันหมดแล้ว.....เราก็ค่อยๆ ชะม้อยขึ้นเครื่องไป เดินตามหาที่นั่งบนตั๋ว ทำตัวโปร เหมือนขึ้นเครื่องบ่อยแล้ว เดี๋ยวจะโดน

หาว่าบ้านนอก  ที่นั่งบนตั๋วเขียนไว้ชัดเจน 28F ที่นั่งติดริมหน้าต่าง.. พอไปถึงประกฏว่า ผ่างงง มีคนนั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว

เพื่อความชัวก็เลยนับแถวดีๆ เอ๊ะ มันก็ตรงนี่หว่า นั่นมันที่นั่งของฉานว้อย คือ Airasia มันเป็นตั๋วแบบสุ่มครับ ถ้าเลือกที่นั่ง

ด้วยตัวเองจะโดนคิดตังเพิ่ม ไอ่จะมาสุ่มได้ติดหน้าต่างเนี่ยะ ยากมากนะครับ เราก็ไม่ยอมสิเรื่องอัลลัย มาเนียนที่ตูฟะ แต่

ครั้งจะไปจัดการสั่งเค้าย้ายเองก็ยังไงๆอยู่ ก็เลยเอ๋าตั๋วยื่นให้ แอร์โฮสเตส ปากแดง ช่วยดูให้ นางก็หยิบตั๋วไปแล้วก็ ดูแล้วก็เอื่อน

เอ่ยว่า " 28F  ที่นั่งติดหน้าต่างนะคะ" แล้วก็ยื่นหัวไปทาง อาแปะ ที่เนียนมานั่งที่ผมแล้วถามว่า "ผู้โดยสารที่นั่งอัลลัยคร๊ะ" แปะก็

ยื่นตั๋วให้ " 28D ที่นั่งติดทางเดินคะ" ด้วยพรหมลิขิตหรือกระลัยไม่ทราบ 28D ดั๋นมีอาเจ๊มานั่งแล้วอีก !! คุณแอร์กี่ ด้วยความหงุด

หงิดหรือกระไรไม่รู้ จึง เอื่อนเอ่ยออกมาดังๆแบบ แบบจิกลึกๆว่า "ผู้โดยสายรบกวนนั่งให้ตรงตามเลขบนบัตรโดยสาร ด้วยนาฮะ"

พร้อมทั้งเอาตั๋วขุ่นเจ๊มาดู ทำให้ ผดส ใกล้เคียงสะดุ้งเล็กน้อยและหันมาดู และแล้วสายตาของผมก็แสกนไปพบว่า ตรงนั้นๆๆๆๆๆ

27E มีบ่าวน้อยน่ารัก หน้าตาจิ้มลิ้มตื่นกลัวเล็กน้อยหันมาสำรวจเหตุการณ์ว่าเกิดอัลลัยขึ้นพร้อมหยิบตั๋วโดยสารแบบปริ้นออนไลน์

ขึ้นมาเชคที่นั่ง และที่นั่งข้างๆน้องเค้าที่เป็นของขุ่นเจ๊ ก็ว่างอยู่...............ในเสี้ยววินาทีนั้น ขุ่นเจ๊กำลังปลดเข็มขัดและกำลังจะไป

นั่งประจำที่ตัวเอง พร้อมกับอาแปะที่ต้องย้ายมานั่งที่ขุ่นเจ๊.........ผมก็พูดไปว่า "ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมนั่ง 27D เองจะได้ไม่ต้อง

ย้ายกัน" ออร่าออก หล่อขึ้นมาทันที แอร์โฮสเตสก็เลยพูดว่า " คะ ขอบคุณมากนาคะ " แล้วก็ปล่อยเราไปนั่งข้างเด็กน้อย

[Dark_blizzard]

ต่อนะครับ

สิ่งที่เกิดขึ้นคือผมก็จ้องน้องเค้าตาเป็นมันเลย คือละสายตายากนิ มองตรงไหนก็ชอบไปหมดเลย ดัดฟัน ผิวผ่องๆ หน้าใสๆ

ไม่ถึงกับขาว การแต่งตัวที่สมวัยเสื้อเชิต กางเกงยีน ผ้าใบ New Balance ตอนแรกก็ประมาณอายุน่าจะราวๆ 17 18 นะครับ

ผมก็มองแบบ มองแปบก็หันไปมองทางอื่นทำอย่างงี้บ่อยมาก น้องเค้าก็แบบว่าไม่ชัวว่าผมมองไหม ก็จะหันมาดูว่าผมมองเค้า

รึป่าว จนเครื่อง Take off สัญญานปลดเข็มขัดดับน้องเค้าก็เริ่มใส่หูฟังแล้วก็เข้าสู่โหมดส่วนตัว.......ทีนี้เรามองกี่ทีเค้าก็ไม่รู้เรื่อง

แล้วอะ........นั่งไปใจก็เต้นไป 555+ แก่อายุปูนนี้ประสบการณ์ความรักอ่อน ด๋อย เหลือเกิ้น เด็กมันไม่รู้เรื่องอะไรเล้ย ตัวเองไป

ซะไกลแล้ว แล้วก็ถามตัวเองครับว่า "กูจะปล่อยผ่านไปอีกแล้วหรอ" "ถ้าลงจากเครื่องนี้ไปแล้วเราจะได้เจอเค้าอีกหรอ?" 

คือมันก็บ่อยที่เราจะเจอคนที่เราอยากรู้จัก ในสถานที่ต่างๆ แต่เราก็มักปล่อยมันเลยผ่านไป ผ่านไป ผมเชื่อว่า หลายท่านในกระทู้

ก็เป็นกัน ใช่ไหมครับ แล้วก็มาบ่นกับตัวเองตลอดเหงาเอย โสดเอย หรือไม่ก็รอให้คนมาจีบซึ่งคนที่เข้ามาหลายครั้งเรา ก็ไม่ได้

ชอบเค้า  ผมก็นั่งถามตัวเองแล้วก็กึ่งๆตัดสินใจแบบลังเล เอาวะ ลองดูอยากรู้จักหนิ คิดได้จากนั้นก็มานึกแผนในหัวครับ ว่าจะทำ

ความรู้จักเค้ายังไง แล้วแผนที่1ก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อพนักงานเข็ญรถเข็ญ ขายอาหารมา"เอาหละเห็นเค้าบอกว่าเด็กๆชอบคนเทคแคร์"

ก็เลยคิดแผนในใจว่า เราจะซื้อาหารซักอย่างแล้วซื้อน้ำดื่มให้น้องเค้าซักแก้ว เป็นการทำความรู้จัก น่าจะดูดีๆแบบ Gentle man

คิดได้ดังนั้นก็เรียกรถเข็ญทันที...............

[thehackzzi]

อะไรเนี่ย ค้างมาก.......................

หลอกให้อยากแล้วก็จากไป

มาไวๆ เลยนะ ค้างคาที่สุด

[CrAZy_JupJip]

  โอ๊ย ค้าง ๆๆ มาเล่าตอเร็วกำลังลุ้น ๆๆ

[Dark_blizzard]

ต่อตอน 3 ครับ

พอสาวๆแอร์เอเชียเข็ญรถมาเราก็ไม่รอช้า เรียกรถเข็ญทันที "รับอะไรดีคะ" แอร์สาวถามด้วยความเป็นมิตร ไอ่เราก็ดูเมนูไป กลืน

น้ำลายไป ไม่ใช่หิวนะ เสียดายตัง ทำไมแต่ละเมนูมันแพงอย่างเง้หละ หลัก100 ขึ้นทั้งนั้นเลย ไอ่เราก็ไม่ได้ร่ำ

รวยอัลลัย แต่เอาวะ อยากมีแฟนทั้งทีก็ต้องลงทุนกันหน่อย  "ครับเอาแซนวิช ทูน่า กับ น้ำป่าว ขวดนึงครับ" ก็สั่งไปน้ำ

ให้น้องขวดนึงครับ คุณแอร์ก็หยิบแซนวิชอันเล็กกระติดริด กับน้ำแร่ยี่ห้อมิเนอเร่มาให้ น้องเค้าก็หันมาดูคับ ดูสนอกสนใจนิดหน่อย

แล้วก็ฟังเพลงไปตามเดิม..............เอาหละของก็พร้อมแล้วนะ........แต่เรายังไม่พร้อมอ่าาา   แหมก็มันเขิลนิครัช อยู่ดีๆ

จะให้แบบ "น้องครับ พี่ซื้อน้ำให้" แล้วก็ยิ้มหวานๆให้แบบนี้หรอ บ้าแล้นนนนน คนเพิ่งเจอกันนะยังไม่เคยพูดกันเลยซักคำ

งั้นเอางี้ กินแซนวิชแก่เขิลไปก่อนเดี๋ยวพร้อมมะไหร่ค่อยเอาน้ำให้น้องเค้า แล้วเราก็กินแซนวิชไปครับ.......ระหว่างกินแซนวิชก็

แอบดูน้องเค้าไปพลางๆ ดูเพลงที่น้องฟังครับ น้องเปลี่ยนเพลงบ่อยๆอยู่ ใช้มือถือยี่ห้อ Lenovo ครัช น่ารักฟุ้งฟิ้งเชียว แล้วก็สัง

เกตว่าน้องฟังเพลงภาษาอังกฤษหมดเลย แถมเป็นเพลงที่ผมไม่รู้จักอีกตะหาก คือไม่ใช่พวก Main stream แต่ผมก็ไม่ทราบว่า

เป็นเพลงประเภทไหน แอบดูไปแอบดูมา.............เฮ่ย แซนวิชหมด ทะมายแซนวิชหมดไวงี้อะ แล้วก็เหลือน้ำขวด

ที่ต้องส่งให้น้องคับ........เอาไงดีนาๆๆๆ

.................................................

.................................................

ไม่กล้าหงะเปิดกินเองดีกว่า แล้วผมก็เปิดน้ำขวดนั้นกลึ้บไปเองเลยคับ :ling1:สรุปแผนการรถเข็ญล่มไม่เป็นท่า สั่งเอง

กินเองหมด โถ่ๆที่ตูลงทุน ร้อยกว่าบาทเพื่ออัลลัยกินเองหมดเลย........พอน้ำหมดก็โกรธตัวเองจัดเลยครับ  ทามมาย

ป๊อดแบบนี้ฟระ หึ่ยยย เห็นแบบนั้นก็เลยลุกไปตั้งหลักในห้องน้ำก่อน จัดผมเพ่า ยืนคุยกับตัวเองหน้ากระจกครับ

"เอาไงจะคุยไม่คุยจะขอไม่ขอเบอร์เนี่ยะ?" ถามตัวเองแล้วก็นิ่งไปแปบๆคิดๆ "ขอก็ขอวะไหนๆก็ไหนแล้ว" แล้วก็ยิ้มให้ตัวเองใน

กระจก "สู้ๆ" พูดกับตัวเองครั้งสุดท้ายก่อนออกจากห้องน้ำแล้วก็ไปนั่งที่เดิม หันหน้าไปมองน้อง ทำหน้าหื่น  แล้วคิดใจว่า

"ยังไงพี่ก็ต้องได้รู้จักน้องและต้องเอาเบอร์โทรน้องมาห้ายด้ายยยย" และเริ่มคิดแผนการต่อไป  

[thehackzzi]

ลุ้นเยี่ยวเหนียวหมดแล้วนะ

ถ้าเป็นผมนะ ผมก็ไม่กล้าแบบนี้เหมือนกัน แต่ก็แอบเชียร์ให้ทั้งสองได้กันไวๆ นะ

เปิดพัดลมนั่งรอต่อไป

[Dark_blizzard]

Spoil นิดหน่อยคับ วันนี้วันนอย Line หาน้องแล้วเค้าไม่ยอมตอบเราซักคำ Read แล้วก็เงียบ แล้วก็ไม่อ่านเลย งานนี้เห็น

แห้วมารำไรๆแต่ก็ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีนะครับ อย่างน้อยก็รู้ว่าเรากล้าแค่ไหนๆพัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆซักวันคงเจอคนที่เค้าจะชอบเรา

ตอบใช่ไหม แต่นี่ก็เพิ่งรู้จักกันไม่กี่วันตัดใจตอนนี้อาจจะไวไป ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกใช่มะ

...

ต่อ ครับ หลังจากเข้านั่งประจำที่รัดเข็มขัดเพื่อความปลอดภัย ทำตัว อนามัยฝุดๆ เราก็นั่งคิดแผนครับว่าจะคุยกับน้องยังไง

น้องก็ใส่หูฟังไม่สนใจโลกใบนี้แต่อย่างใด ก็เห็นนั่งฟังเพลงรัวๆ เฮ้อออ หรือจะทักเรื่องเพลง หรือจะทักเรื่องรองเท้า New balance

นั่น หรือจะถามว่า ไป กทม ทำอะไรมา คิดไม่ออกหง่าาา     เฮ้อออ.....คิดไปคิดมาชักปวดหลังละ เอาเป็นว่าเรา

เอนเบาะนอนคิดสบายๆดีกว่า ว่าแล้ว ก็กดปุ่ม เทา ข้างเก้าอี๋ เพื่อให้เบาะเอนลงครับ    ถึงตรงนี้นึกภาพใครขึ้นแอร์เอเชียเวลาจะ

เอนพนักเราต้องกดปุ่มเทาๆ ซึ่งมันจะอยู่ที่วางแขน ถูกไหมครับ ผมก็หาๆครับแล้วก็ กด ปุ๊บ.....................เอ๊ะแล้วทำไมพนักพิง

ตูไม่เลื่อนลงวะ  แล้วทำไมน้อง น้องลุกจากที่พิงทำหน้าเลิกๆลัก  ห๊ะเชี่ยะละตูไปกดที่เลื่อนพนักน้อง

เค้านี่หว่า!!!  คือเราสองคนนั่งติดกันปุ่นเอนของแต่ละคนจะอยู่ซ้ายมือ ซึ่งเราแชร์ที่วางแขนเดียวกัน ผมก็ซื้อบื่อไปกดของน้อง

เค้า เค้าก็คงตกใจมั้งคับ ผีหลอก นั่งยุดีๆพนักเลื่อน แล้วก็หันมาเห็นมือผมกด เค้าก็ชี้โบชี้เบ้ไป ที่ปุ่มทางซ้ายมือ ผมก็แบบ

"เอ่ยขอโทษครับ" น้องก็ถอดหูมาแล้วก็พูดว่า "ไม่เป็นไรครับ" แล้วก็ยิ้มมมมมมมมมมม วินาทีนั้นแหละ โอ่ยยยยยยยยย

ปู่หัวใจจะวายแล้น ช้างเป็นรอยยิ้มพิมใจ ใสๆเวอจิ้นอะไรเช่นนี้ จะเอา คนนี้ จะเอาคนนี้ อ่าาาาา แทบจะร้องงอแง

ไปบอกแอร์โฮสเตส แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ แล้วก็นั่งKeep looks พระเอกผู้เสียสละ แล้วขึ้นเครื่องบินมาอย่างโชคโชน แถมไฮโซ

สั่งอาหารสุดแพงแดรกบนเครื่องด้วยนะเออ พอ.... เข้าเรื่อง... แต่ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ความตื่นเต้นตระหนกตกใจของ

ผมลดลงทันที 30% - 40% ทำให้รู้สึกสามารถจะต่อยอดสำหรับทักทายได้...........................................ผมก็เลย

นั่งตั้งหลัก อยู่เกือบ 5 นาที และแล้ว พนักงานก็ประกาศ "ขณะนี้เครื่องกำลังเริ่มลดระดับเพื่อเข้าสู่ท่าอากาศยาน....." ไอย๊ะคิด

ออกแล้วหละว่าจะเริ่มด้วยอะไร

แผน2 ............ปกติผมใส่หูฟังฟังเพลงบนเครื่องทีไรก็จะหูอื้อๆ แต่ไม่ใส่ก็ปกติ คือไม่ใช่อื้อ

ธรรมดามันอื้อจนปวดในเบ้าหูเลยก่อนหน้านี้ไม่รู้ทำไงก็ทนปวด หลังๆลองมืออุดจมูกแล้วเป่าก็หายคับ แผนก็คือผมจะทำเป็นฟัง

เพลง ซักแปบแล้วก็ปวดหู แล้วก็ลองถามน้องว่า "น้องฟังเพลงบนเครื่องไม่หูอื้อหรอครับ" ทะดา แล้วเราก็จะเริ่มบทสนทากัน     

ฟรุ้งฟริ้งๆ ต่อไป คิดได้งั้น ก็เลยทำคุ้ยๆเขี่ยๆ หาหูฟังไอโฟน สีขาวออกมาจัดสายโน่นนั่นนี่ สะบัดนิด สะบัดหน่อย เอาให้น้อง

มันสนใจว่า "อิลุงนี่ยุกยิกๆทำมะเขืออัลลัย  " ละก็โป๊ะเชะ น้องก็หันมาเห็นผมใส่หู่ฟัง อะคึอิคึปลากินเบ็ดละ

เสร็ต เราก็ทำเนียนเปิดเพลงไปครัช.....เปิดได้หนึ่งเพลงก็เอาหูฟังออกทำหน้าหงุดหงิด เก็บๆใส่กระเป๋า เอาหละทีนี้ต่อไปก็จะเป็น

ฉากเริ่มบทสนทาของเราแล้นน.......ผมจัดแจงเอามือถือผึดๆใส่กระเป๋า แต่......มันไม่ต่อเนื่อง....แทนที่เราจะเอาเข้าใส่กระเป๋า

แล้วก็ถามน้องเลย ดั๋นนน กลัวเกิน เลยลุกลี้ลุกลนยุแปบนึงก่อนจะรวบรวมความกล้าๆกลัว หันไปก็ไม่สุดแทนที่จะหันไปมองหน้า

เสรือก หันไปมองรองเท้านองเค้า    หายใจลึกๆแล้วพูดกับรองเท้า New Balance  สีดำว่า

 "น้อง ฟังเพลงบนเครื่องบิน หูไม่อื้อหรอ" ผ่างงงง พูดออกไปแล้วๆๆ ว่าไงวะผล   

........................

........................

........................

ผ่านไปสามวิ "ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก" ไอ่ ฟายยย น้องเค้าไม่ได้ยิน นางกำลังอินกะเพลง เมทัลเขย่าหัวนี่

ของนางอยู่ วินาทีนั้น Fail มาก สองรอบแล้ว อยากจะกระโดดเครื่องบินตาย เอามือก่ายหน้าผาก ทิ้งตัวลงเบาะ พูดกับตัว

เองตอนนั้น ช่างแมร่งป่อยละโว้ย ยากเย็นขนาดนี้ รอป้ายหน้าเหอะ สรุปแผนสอง ก็ล่มไม่เป็นท่า เพราะความเกร็งไปพูด

ให้รองเท้าฟัง แถมน้องเข้าสู่อีกโลกนึง ปิ๋วไปครับรอบนี้ แง่

[thehackzzi]

พูดกับรองเท้า #ห๊ะ 5555+

เข้ามาให้กำลังใจครับ ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี

ขักเริ่มจะติดเรื่องนี้แล้วล่ะสิ เพราะมันดูเรียลดี

รอตอนต่อไปนะครับ

[CrAZy_JupJip]

อือ ฮึ ! อุตส่าห์ ได้ Line ของน้องเค้ามาแล้ว ก็สู้ ๆ พยายามต่อไปคะ

[Dark_blizzard]

พูดกับรองเท้า #ห๊ะ 5555+

เข้ามาให้กำลังใจครับ ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี

ขักเริ่มจะติดเรื่องนี้แล้วล่ะสิ เพราะมันดูเรียลดี

รอตอนต่อไปนะครับ

ขอบคุณคร้าบที่ชอบ แหะๆ คือก็มานๆว่าอยากแชร์ประสบการณ์ครับ เพราะถือว่าเป็น ปสก ที่ดีนะผมว่า นานๆเราจะกล้าทำอะไรประมาณนี้ซัก 1 ที เอาจริงตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยเลยอะ เหมือนเปิดโอกาสให้ตัวเอง

อือ ฮึ ! อุตส่าห์ ได้ Line ของน้องเค้ามาแล้ว ก็สู้ ๆ พยายามต่อไปคะ

คร้าบขอบคุณคับบบ นี่ลองยิงคำถามไปวันละคำถาม แต่ไม่ขึ้น Read เลยแหละ เฮ้ออ ก็ว่าๆกันไปครับ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ ถือว่าตัวเองดวงซวยเรื่อยความรักไป

[fanfic2010]

 รุกมาก ระวังไก่ตื่น
เด็กมันคงกลัวถูกฟันแล้วทิ้งมั้ง ถึงได้รอดูท่าทีก่อน
ถ้ายังสม่ำเสมอ เช้าถึงเย็นถึง สัก 2 อาทิตย์ อาจจะมีความคืบหน้าบ้าง
หรือไม่ก็ เด็กมันไม่เป็นหรือเปล่า

[Dark_blizzard]

รุกมาก ระวังไก่ตื่น
เด็กมันคงกลัวถูกฟันแล้วทิ้งมั้ง ถึงได้รอดูท่าทีก่อน
ถ้ายังสม่ำเสมอ เช้าถึงเย็นถึง สัก 2 อาทิตย์ อาจจะมีความคืบหน้าบ้าง
หรือไม่ก็ เด็กมันไม่เป็นหรือเปล่า

อาจจะ "ตื่นไปแล้วครับ" หรืออาจจะไม่เป็นมั้งครับ ไลน์ไปวันละคำถาม ไม่ Read ซักอัน 55 ไม่รู้นะน้องเค้าเพิ่งขึ้น ม4 ก็เลยคิดว่าของแบบนี้อาจจะต้อง "ปลุกเก้งในตัวคุณ" รึเปล่า 5555 แถวนี้ต่างจังหวัดด้วย ผช จีบ ผช อาจจะยังเป็นอะไรที่แปลกใหม่อะนะครับ แต่แพ้ก็จะแพ้ใจตัวเองนี่แหละคับ โดนเมินมากๆ อาจจะเซ็งโกรธเลิกไปเอง.............อีกอย่างอายุอานามก็ห่างกันใช้ได้เลยนับนิ้วก็เจ็ดแปดปี

พอมีคำแนะนำไหมคับ แบบว่าควรโทรไปไหม หรือว่าส่งของบ่อยๆหลังเลิกเรียนอะไรทำนองนี้ ช่วงนี้น้องก็เปิดเรียนแล้วครับ ดูเป็นเด็กอินดี้ฟังเพลงเมทัล แล้วก็เก่งคอม

[thehackzzi]

เอ๋า นึกว่ามาตอนใหม่แล้ว

[CrAZy_JupJip]

รุกมาก ๆ น้องเค้าอาจจะขยาด ก็ได้คะ คือ แบบ น้องเค้าอาจจะไม่ใช่ หรือใช่ อันนี้เราก็ไม่รู้ใช่ม๊า 2-3 วน ส่งข้อความไปครั้งนึง  หรือถ้าคุณกล้า โทรไปคุยดีกว่ามั้ย จะได้รู้ไปเลยว่าใช่ หรือไม่  ลองดูเน๊อะ !! สู้ ๆ คะ

[Dark_blizzard]

เอ๋า นึกว่ามาตอนใหม่แล้ว

เม้ามอยกันก่อนๆ ^^

[thehackzzi]

เม้ามอยกันก่อนๆ ^^

จะเอาตอนใหม่ จะเอาตอนใหม่ ไม่ยอมๆๆ ฮ่าๆ

ส่วนตัวคิดว่า อยากให้ลองโทรคุยไปดีกว่านะ เคลียร์ดี ส่วนไลน์ เอาไว้ใช้ตอนเป็นแฟนกันดีกว่า คริๆ

[CrAZy_JupJip]

จะเอาตอนใหม่ จะเอาตอนใหม่ ไม่ยอมๆๆ ฮ่าๆ

ส่วนตัวคิดว่า อยากให้ลองโทรคุยไปดีกว่านะ เคลียร์ดี ส่วนไลน์ เอาไว้ใช้ตอนเป็นแฟนกันดีกว่า คริๆ

เน๊อะ !! โทรคุยเลยดีกว่า กล้า ๆ หน่อย ไลน์ค่อยคุยกันตอนป็นแฟนกนแล้วก็ได้เนอะ ..

[murua]

มาต่อไวๆนะค้าบ อยากรู้ว่าตกลงจะใช้มุขไหน

[karlie kloss]

ฟิ๊นนนนนนนน

[PHUCK™]

ลุงแก่ๆ จีบเด็กแบบเขินๆ น่ารักดี ^^

[thehackzzi]

ค้างคาที่สุด

[CrAZy_JupJip]

รอฟังผลอยู่น๊าาาาาา

[Dark_blizzard]

มาจบเรื่องนี้กันเถอะ  เห็นพี่น้องก็บ่นๆมาว่ารอ ขอโทษด้วยนะครับที่ช้า พอดีมีประเด็นชีวิตนิดหน่อยเลยไม่ค่อยเข้ามา งั้น

นี้ก็ถือโอกาส มาต่อให้จบเลยนะครับ กลัวๆหลายๆท่านจิผิดหวังนิดนึงเพราะมันไม่ได้หวือหวามากเพราะมันก็ออก เรียลๆอารมณ์

แชร์ ปสก แล้วก็อะไรที่มันแฟนตาซีก็เกิดขึ้นยากหน่อย แต่ยังไง ไงก็ลองไปดูกันครับว่าผม ได้เบอร์เด็กมายางงายยย

แก้ไขครับ สรุปไม่จบนะครับ ง่วงซะก่อน ขอผลัดเป็นตอนหน้านะคับ

...

ความเดินตอนที่แล้ว แผน 2 ล่มไม่เป็นท่า เพราะน้องใส่หูฟัง แล้วก็หันไปพูดกับรองเท้าน้องเค้าแทนที่จะมองหน้า น้องเลยไม่รู้ว่า

ผมกำลังจะสื่อสารกับเค้า เอาจริงๆพอความพยายามรอบสองล่มผมก็แบบ ท้อแล้วนะ ถ้าถามว่าทำไมท้อง่ายจังฟระ

ก็.......ลองมาเป็นผมเสะฟระ ห๊ะ ผมเพิ่งเจอน้องเค้าบนเครื่องเองนะเฟ่ย สิริรวมเวลา Boarding กับ Take off ยังไม่ทัน

แลนด์นี่มันกี่ ชั่วโมง ฟระห๊ะ  ยังแทบไม่มีปฏิสัมพันอะไรกันเลย แถมพอพยายามไปก็คว้าน้ำเหลวอีก  ก็เลยแบบ

นอยอะ จะไม่เอาละก็ได้ชริ........ก็เลยนั่งสงบๆไป คิดว่าปล่อยน้องเค้าฟังเพลงไปจนสุดทางแล้วก็ไปที่ชอบที่ชอบเถอะ 

ถ้าเราคู่กันจริงคงได้พานพบ บรรจบกันอีก  ว่าแล้วก็หยิบหนังสือ Airasia มาอ่าน เอ๊ะ ท้ายเล่มมีทำนายดวงด้วย ดูหน่อยๆ

  ราศีพิจิก : ที่มีคู่ก็มีอันให้ทะเลาะเลิกรากันไป ที่กำลังโสด รักใครก็มีแต่ต้องผิดหวังไปซะทุกราย หรือ มีคนเข้ามาเพื่อหวัง

ผลประโยชน์ไม่มีความจริงๆใจ.............โห อีผัด  มรึงให้กำลังจายกรูมากกกกกกก จากที่เพลียอยู่แล้วเป็น เพลี้ยเพลีย

เอางั้นพยายามแค่ไหนก็คงไม่ได้แม่มหรอกกนะ  เปิดไปอ่านหน้าอื่นดีกว่า...............หลังจากอ่านไปได้ซักสาม

สี่ บรรทัด ก็มีเสียงตามสายของ คุณแอร์โฮสเตส ว่า "เรียนท่านผู้สาร แคร๊ะ ขณะนี้เรากำลังจะพาท่านเข้าสู่ท่าอากาศยาน.......

และอีกซักครู่เราจะทำการหรี่ไฟในห้องโดยสาร หากท่านต้องการใช้แสงสว่าง..........ลืมแล้วอะนางพูดว่าไงต่อ " ก็มานยาว

อ่าาา สรุปก็ประมาณว่า "จะถึงละค่ะ เดี๋ยวจะหรี่ไฟนะคะ รัดเข็มขัดนั่งที่ ถ้าพวกหล่อนอยากใช้ไฟ ก็เปิดไฟอ่านหนังสือ เครนะคร๊ะ

จบค่ะ บาม" ประมาณนั้น นางก็พูดๆไปเสร็จก็มาเดินตรวจ ผดส ว่าปรับพนักพิงกันรือยางง รัดเข็มขัดไหม ฮั่นแน่ๆ ไม่รัดเดี๋ยวตีนะ

แคร๊ะ มุ้งมิ้งฟุ้งฟิ้ง.....เดี๋ยวนะ.....ปกติเวลาเครื่อง ขึ้น หรือลง...................มัน ห้ามใส่หูฟังนี่หว่า จำได้เฮ่ย  ไหนหัน

ไปดูเด็กซิ........สิ่งที่ปรากฏคือ น้องแกถอดหูฟังแจ้  แล้วก็พับเก็บเป็นระเบียบเรียบร้อยเชียวบรรจงใส่กระเป๋า ตรวจเชค

เบาะนั่ง แหมะ ช่างเรียบร้อยเปนแม่สีเรือนอัลลัยอย่างนี้นะ  ครับ....แล้วไงต่อ.....เฮ้อ ตรูก็ปอดแหกยุดีแหละว้า

ก็ไม่ไม่ทำอะไรคับมองน้องเอาหูฟังเก็บๆ..........แต่ก็เริ่มคิดนะครับว่า ไหนๆก็ทำมาแล้วตั้งสองครั้ง เราควรจะลองครั้งที่สามไหม?

ผู้ชาย ต้องนับสาม !!! <---อันนี้มะโนเอง ขโมยพี่เป้มา  เอาจริงๆคิดว่า เราก็เริ่มกล้าที่จะพูดเริ่มบทสนทนาแล้ว เพียงแต่

คราวนี้ เรากล้าทำมันอีกครั้ง เราก็รู้แล้วว่าเราพลาดตรงไหน แล้วก็คิดว่า เราควรจะฝึกตัวเองบ้าง อย่างที่พูดมานะครับว่า หลายครั้ง

เชื่อว่าทุกคนก็เป็น คุณพบคนที่อยากรู้จัก หรือชอบ? แต่ก็ปล่อยไม่ผ่านไม่กล้าคิดจะทักทายทำความรู้จักเค้าแล้วเราก็ไม่เคยมี

โอกาสจะพบกับเค้าอีก......แล้วถามว่าเราจะได้เจอกับน้องเค้าอีกหรอ? ก้อม่ายรู้ อาจจะเจอ แต่เมื่อไหร่? กับตอนนี้ที่น้องเค้านั่ง

อยู่ข้างๆแล้ว ปฏิสัมธ์พันก็มีบ้างแล้ว (ที่ไปกดที่นั่งน้องผิดอะนะ ปฎิสัมพันธ์ดีมาก ) เหลือแค่เราฉกฉวยโอกาสนี้ไว้และ

ทำมันอีกครั้ง เครื่องบินเองก็ใกล้จะลงสู่พื้นแล้ว เวลาของเราเหลือน้อยเต็มที...... ทำไมอ่านแล้วรู้สึกตัวเองเป็นคนขี้มะโน

จังเลยแหะ  ก็นั่นแหละคับ คิดได้แบบนั้นก็เลยต่อด้วยแผนสุดท้ายครับ..................แผนก็คือ คือ คือ

คิดไม่ออก หมดลูกเล่นละคร้าบงานนี้ แต่ก็ต้องรีบเค้นหัวสมองเพราะว่า เครื่องใกล้ลงแล้ว ยิ่งรีบก็ยิ่งลน ยิ่งลนก็คิดไม่

ออก แล้วเพื่อนๆเป็นไหม มันเหมือนเวลาเราคิดข้อสอบตอนอาจารย์บอกเหลือเวลาอีกห้านาที แต่เราเหลือโจทย์ข้อสุดท้ายข้อนั้น

แมร้ง คิดไม่ออก ส่วนมากก็ได้แค่หมุนดินสอ อ่านโจทน์ ซ้ำแล้วเวลาก็หมดลง............ครับผมก็เหมือนกัน นั่งเอาเขย่า ส้น ต ที่

สวม รองเท้า Dr.Martin. (บอกทำไม) อยู่อย่างนั้น แลมอง แอร์โฮสเตสที ว่านางไปประจำที่รึยังเครื่องใกล้แลนด์รึยัง

นัยตาเหม่อลอยมองเพดาน ยกนิ้วขึ้นมา นั่งนับว่า มีอุปกรณ์อะไรใช้ได้อีก....หนังสือ เสื้อชูชีพ ดึงมาถ่ายลงอินสตาแกรมดีไหม?

หรืออะไรดี...............คิดม่ายออกหง่า ด้วยความลน หรืออะไรไม่รู้นะครับทำให้ผมพิเรณจะไปเปิดไฟอ่านหนังสือเล่น....

เลยเอื้อมมือไปจะเปิดไฟอ่านหนังสือ......แล้วก็ชะงักครับ....สวิตไฟมันยุไหนวะ คือเครื่องที่ผมนั่ง สวิตไฟ มันก็คือตัว

ไฟเองให้กดที่หลอดได้เลย............แต่ปกติตรูก็ไม่เคยเปิดซะด้วยดันพิเรณจะเปิด........ก็เลยเอานิ้วชี้หายุอย่างนั้น..............

"พี่จะเปิดไฟอ่านหนังสือหรอ"  เชี่ยะสะดุ้ง.....เสียงอัลลัยผีหลอกรึเปล่า ยุๆก็มีเสียงถามผมขึ้นมาซะงั้น ผมหันไปตามที่

มาของเสียง สิ่งที่พบคือ เด็กน้อยกำลังทำหน้าแบบ พ่อพระบ้องแบ้ว ช่วยเหลือคนแก่ นาทีนั้นหัวใจแทบหยุด น้องเค้า

หน้าตรง น่ารักเกินบรรยาย ยิ่งกว่าด้านข้างอีกกกกนะเธอววววว  จะอาว จะอาว อาวว "อะ อ่อ.....เปล่าครับพี่จะเบา

แอร์" อ่าวมรึงจะเปิดไฟอ่านหนังสือไม่ใช่หรอ เมิงจะเบาแอร์ตอนไหน กุม่ายรู้กุตื่นไก่อยู่ ไก่มันร้องกุ๊กๆ กุก็ไม่รู้ทำไง

นึกแล้วก็ขำตัวเองครับอาจจะเพราะว่าอยากให้มีบทสนทนายาวขึ้นอีกนิดมั้งครับก็เลยตอบไปอย่างนั้น..............พอพุดไปแบบนั้น

"อ่อคับ" พอน้องจบประโยค เค้าก็ยื่นแขนมา หรี่แอร์ให้ จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ฟินฝุดๆๆๆ ใต้ทองแขนขาวๆนั่น.....

ใกล้หน้าจนแทบอยากจะอ้าปากกัด กลิ่น เฟรชๆอะโรม่านี่มันอะไรกัลลลล  อยากจะเอาหน้าซุกดมฟิดๆๆๆๆๆๆ  ไม่

ไหวแล้ว งานนี้ห้ามหลุดมือ........โอกาสยุตรงหน้าแล้วนะอ่าน........ถึงตรงนี้อย่าว่าผมหื่นเลยนะครับ แม้ผมจะหื่นจิงก็

เถอะแต่คนนี้ เข้าสะเป็คมากเลยยยจีงๆ.........."ได้นะครับพี่?" ......."ครับขอบคุณคับ"ผมพยักหน้าเล็กน้อยน้องก็หันหน้ากลับไป

.............อ่าวเชี่ย จะจบแค่นี้เรอะ  พูดต่อสิพูดต่อๆ............................................................................


อุ๊ปส ตีและหรอไวจุง  จริงกะว่าจะให้จบวันนี้เลยแต่แบบ ต้องไปก่อนละครับ ขอโทษด้วยที่ไม่จบ สัญญาว่าตอน

หน้าจะมาจบให้ครับแล้วเรามาเม้ามอยแบบ Real time กันครับ ช่วงนี้ยังไม่กล้าโทรหาน้องอยู่ดี  ไว้ถ้าผมกล้าคงมีเรื่อง

มาอัปอีกว่า จะสุขเศร้ายังไงอิอิ ไว้มาเม้ามอยกันครัชชช

[CrAZy_JupJip]

เข้ามาให้กำลังใจคนแก่ 

สู้เข้าไปอย่าได้ถอย สาววายคอยเอาใจช่วยอยู่ 

ไฟท์ติ้ง !!! ขอให้ได้กินเด็ก 

[thehackzzi]

ฟินนนที่สุดนะ

ทุกอย่าง มันมีเหตุให้เราตื่นเต้นอยู่ตลอด และก็ทำให้เราได้พาลพบ ที่จะได้พูดคุยกัน

อยากให้คุยกันมากกว่านี้จัง

ส่วนเบอร์ที่ไม่กล้าโทร ส่งมาให้ได้นะ เดี๋ยวโทรให้

ติดตามและเป็นกำลังใจให้ครับ

ปล. นี่คือเรื่องแรกในรอบ 3 ปี ที่ผมนั่งติดตามอ่านแบบนี้ ปกติ ไม่ชอบอ่านเลย เพราะเป็นคนมีความอดทนต่ำ รอไม่ได้ ไม่งั้นใจจะขาด หรือไม่ก็รอให้เรื่องนั้นจบก่อนค่อยอ่าน แต่ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว ที่ทำให้เรารออ่าน
ปลล. ยาวกว่านี้ก็ได้นะ ไม่ว่าเบยยย ม๊วบบบ

[Dark_blizzard]

ฟินนนที่สุดนะ

ทุกอย่าง มันมีเหตุให้เราตื่นเต้นอยู่ตลอด และก็ทำให้เราได้พาลพบ ที่จะได้พูดคุยกัน

อยากให้คุยกันมากกว่านี้จัง

ส่วนเบอร์ที่ไม่กล้าโทร ส่งมาให้ได้นะ เดี๋ยวโทรให้

ติดตามและเป็นกำลังใจให้ครับ

ปล. นี่คือเรื่องแรกในรอบ 3 ปี ที่ผมนั่งติดตามอ่านแบบนี้ ปกติ ไม่ชอบอ่านเลย เพราะเป็นคนมีความอดทนต่ำ รอไม่ได้ ไม่งั้นใจจะขาด หรือไม่ก็รอให้เรื่องนั้นจบก่อนค่อยอ่าน แต่ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียว ที่ทำให้เรารออ่าน
ปลล. ยาวกว่านี้ก็ได้นะ ไม่ว่าเบยยย ม๊วบบบ

โหยย ขอบคุณคร้าบบบ ปลื้มเบย ผมก็เขียนๆตามความนึกคิดนะครับ พูดแบบ ชักอยากรู้จัก thehackzzi ซะแล้วครับไว้แลกเปลี่ยนโน่นนั่นนี่กัน ส่วนเบอร์ ขอสงวนไว้นะครัช 5555 เดี๋ยวผมขอปั่นงานก่อน นะครับว่างแล้วจะมาอัปให้นาาา ขอบคุณที่ติดตามครับ

เข้ามาให้กำลังใจคนแก่ 

สู้เข้าไปอย่าได้ถอย สาววายคอยเอาใจช่วยอยู่ 

ไฟท์ติ้ง !!! ขอให้ได้กินเด็ก 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ตอนนี้กำลังทำการบ้านอยู่ครับว่าจะจีบแนวไหนดีแหะๆ

[PHUCK™]

อารมณ์คล้ายๆ คุณ thehackzzi ครับ ..

ผมไม่ได้อ่านกระทู้เรื่องเล่าแบบนี้มานานแล้ว เพราะโดนมากจะกลายร่างจากเรื่องเล่า ขอคำปรึกษา กลายเป็นนิยายและแจกหญ้ากันซะเยอะ .. แต่กระทู้นี้มันเรียลมาก ! ฮ่าๆๆๆ ..

มารออ่านช่วง On board สุดท้ายก่อนจะ Landing นะครับ ^^

[KoBKaB]

อ่าน เเล้ว น่ารักดีฮะ  เอาใจช่วยด้วยคนนะคับ 

[Dark_blizzard]

มาและครับบ อัปเดทตอนจบกันเถิด....ขอโทษที่ให้รอนะครับ พอดีช่วงนี้แอบทำตัวขี้เกียจ555 นอนเช้ามืดตื่นบ่ายๆตลอด

มาครับวันนี้มาอัปตอนจบกัน....

.......................................................

ตอนที่แล้วน้องยื่นแขนมาเบาแอร์ให้ แล้วก็กำลังจะหันกลับไปนั่งที่เดิม......ตอนนั้นน้อง แบบหันไปหน้าตรงแล้วนะครับ เหมือนว่า

บทสนทนาเราจะหยุดลงเพียงแค่นั้น.........................ม่ายย พูดต่อสิพูดต่อ........ในใจผมคิด.....เอาจีงๆในโลกใบนนี้

นะมีบทสนาตั้งมากมาย ง่ายๆเจอกันบนขนส่งมวลชล ก็น่าจะถามว่าไปไหนมา อะไรยังไง แต่เชื่อไหมตอนนั้นผมแบบคิดบทพูดไม่

ออกเลยจริงๆอะ เหมือนมันตื่นเต้นเกินไป เหมือนเราอยากจะตอบคำถามหน้าห้องแต่กลัวว่าจะตอบผิด......ทำให้ไม่กล้า

จะพูดอะไรออกไป.........ใน ณ นาทีนั้น คงจะเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วถ้าไม่พูดตอนนี้ อีกสิบถึง15 นาที เครื่องก็จะต้องลงแล้ว ถึง

ตอนนั้นไม่น่าจะทันแล้วนะ.............ยังไงก็ต้องพูดวะอะไรก็พูดไปก่อน......................

"น้องคับ" !!! พูดไปแล้วววว

"คับ" น้องหันมาครับ...................เชี่ยะหันมาแล้วกูจะถามอะไรต้อถามอะไรต่อออออออออออออ

"น้องฟังเพลงบนเครื่องบินหูไม่อื้อหรอครับ?" !!!!!!!!! เชร้ดเขร้ นี่มันสคริปเดิมชัดๆๆ แล้วน้องเค้าไม่ได้ฟังเพลงแล้วด้วยไง

เค้าถอดหูมาชาติเศษๆแล้ว  แต่ ณ ตอนนั้นหัวสมองมันคิดไม่ออกจริงๆ ครับ ด้นสดได้แค่นี้ก็ดีแล้น

"อ่อไม่ครับ ผมกลืนน้ำลาย กลืนน้ำลายช่วยได้ครับ" อ่อจ้า คำตอบ ซุเปอร์เบสิกจิงๆ แต่เอาวะ เค้าก็ยังตอบละ

"อ่อคับ พี่กลืนก็ไม่หายนะ หลังๆเลยไม่ฟังละ" ตามสคริป แผน ก่อนหน้านี้เป๊ะๆ

"น้องฟังแต่เพลงภาษาอังกฤษเนอะ แอบเห็น" ถึงตอนนี้บทสนทนาเริ่มลื่นไหลแล้วครับ เหมือนความตื่นเต้นจะค่อยๆลดลง เราจะ

ต้องพลิกมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์ให้ได้

"ครับผมไม่ค่อยฟังเพลงไทยแล้วครับเดี๋ยวนี้ ฟังแต่เพลงอังกฤษ เลิกฟังเพลงไทยไปตั้งแต่ ม2 แล้ว"

"โห เก่งเนอะตอนพี่ยุ ม2 ฟังแต่เพลงไทย" อันนี้อวยครับ  จริงๆ ตอน ม2 ฉัน ฟัง  Avril Britney ละว้อย ฮัชช่า แต่อวยให้

เด็กมันไปก่อนมันจิได้ชอบเราไง 

"ครับฟังภาษาอังกฤษแล้วตอนพูดมันจะคล่องครับ ฟังรู้เรื่อง เปะ เปะ " หรอ= = ไหงฉันตรูก็ยังไม่รุเรื่องเลยวะ .... เอาเหอะ น้อง

ว่ายังไงพี่ว่าตามครัช พี่รักน้อง

"อ่อครับ หือ แบบนี้เรียน EP ปะเนี่ยะ "

"ช่ายคับ"

"ถึงว่า ชอบฟังเพลงอังกฤษ โรงเรียนไรอะ yyy รึป่าว"

"ใช่ครับ.....(ยิ้มคืนมานิดหน่อย กรี๊ด ).....แล้วพี่บ้านอยู่ที่นี่หรอครับ" เยสสสสสส เด็กถามกลับละเว้ยยยยยย

"ครับช่ายพี่เรียนอยู่ ม.xx ครับ"

"พี่ไปทำอะไรที่ กทม ครับ" มีถามต่อด้วยอิอิ

"พอดีพี่ไปเยี่ยมเพื่อน กับน้องสาว น้องพี่เรียนอยู่ มxx ครับ"

"แล้วเราไปทำอะไร ?" ถึงตอนนี้บทสนทนาก็เริ่มไหลลื่นแล้วครับ ความกลัวน้อยลง แต่ Mission ยังไม่ Complete นะแจ๊ะ ยังไม่

ไม่ได้เบอร์

"ผมไปเรียนพิเศษครับ พอดีใกล้เปิดเทอมแล้วก็เลยกลับ" ถึงช่วงแถวๆผมคิดว่าน่าจะถึงกาลอันสมควรที่เราจะรุกคืบไปอีกนิดแล้ว

"เอ่อแล้วน้องชื่ออะไรคับ ?" รุกละนาาาา 

"ชื่อ ไนซ์ ครับ แล้วพี่หละคับ ? "

"พี่ชื่อ ไอซ์ ครับ "

"ชื่อคล้ายกันเลยนะพี่"  นั่นสิสงเราจะเป็นเนื่อคู่กันนะ  มะโนในใจไม่ได้พูดหรอก555

"ครับ" หลังจากนั้นเราก็พูดเรื่องเกี่ยวกับ การเรียนน้องเค้านิดหน่อย ได้ความว่า ไปเรียน กทม ปรับพื้นฐานเฉยๆ เพราะน้องเพิ่งขึ้น

ม4 !!!!!!!!!  ถึงตรงนี้ผมค่อนข้างตกใจ เพราะคิดว่าน้องน่าจะ ม5 ขึ้น ม6 แล้วไม่คิดว่ายังเด็กขนาดนั้น Cook Cook Cook

Cookie run รึป่าาอะงานนี้    แต่รุกมาถึงขนาดนนี้แล้วกลับลำคงไม่ทันแล้วอะเราา  คุยกันมาถึงตอนนี้ไฟห้อง

โดยสารก็ถูกหรี่ เครื่องก็ใกล้ Landing แล้วผมก็ยังไม่กล้าขอเบอร์ซักที................   คุยต่อคับ

"ว่าแต่เราก็เก่งนะ อายุแค่นี้ไปไหนมาไหนเองคนเดียวแล้ว สมัยพี่ยังไม่กล้าเลย"

"ครับพอดีที่บ้านอยู่แบบอยู่ใครอยู่มัน ก็เลยต้องดูแลตัวเองไม่ให้เป็นภาระ" ถึงตรงนี้ ต่อม เผือก ก็มาสะกิดและๆ อัลลัย

เป็นเด็กมีปัญหาหรอเราอะ ต้องการความอบอุ่นหรือเปล่านะ

"อ่าวยังไงหรอครับ? คุณพ่อคุณแม่ทำงาน ตจว หรอ?" ได้ความว่าคุณพ่อน้อง บวช ตลอดชีพ ไม่สึกแล้ว  อินดี้จุง ส่วนคุณ

แม่ทำงานอยู่อารมณ์ ศูนย์เกษตร ประมาณนั้น ยุบนดอยตลอด นานๆลงมาที น้องก็เลยอยู่กับ ปู่ ย่า  ปูมหลังแบบนี้

มีโอกาสเป็นเกย์สูง  ก็มะโนไปฮะวิเคราะห์กันไป  คุยกันไปๆ จากเรื่องครอบครัวก็มาต่อเรื่อง คอมคับ ก็ได้รู้ว่า

ไนซ์ เป็นเด็กเก่งคอมมาก อายุ แค่ 15 เข้า 16 แต่เป็นช่างคอมประจำให้ร้านในเมือง คือเค้าจะส่งเคสมาให้น้องซ่อม ครับ ค่าแรงก็

หารครึ่ง ก็เป็นจ๊อบพิเศษ ทำไม้เก่งจังหว่าเด็กสมัยนี้  สมัยเรานั่งเล่นแต่เกมส์ เล่นRag เล่น Dota อย่าง

เดียว........คุยกันไปกันมาๆๆ..................เฮ่ยเครื่อง แลนด์ แล้ว  ตอนนั้นงงมากครับ ผมคุยกับน้องจนไม่รู้เลยว่าเครื่อง

Land แล้ว จนล้อแตะพื้นถึงจะมารู้ตัว.........แล้วเบอร์หละ  ต้องหาเรื่องขอเบอร์ซะแล้ว ในช่วงเครื่องแลนด์ ผมก็ยังชวน

คุยต่อไปเพราะเครื่องบินต้องต้องไปจอดเทียบท่าก่อน ผมก็เริ่ม บ่นครับ " คอมพี่ก็เป็นอะไรไม่รู้เพิ่งซื้อมาได้ปีเดียวช้ามากเลย"

  หราาาาาาาาาาา คอมเมิงช้าตรงไหนออกเร็วนะ  ตอนนั้นแค่หาเรื่องอะครับ จะให้เด็กมาซ่อมให้ ก๊ากๆๆ

น้องก็เลยบอกว่ามันมีโปรแกรม โปรแกรมนึงชื่อว่า Baidu ไอ่โปรแกรมนี้ ลบ ยาก แถมทำลายคอมอีก บิงโกสิครัชงานนี้ 

.............ผมก็เลยบอกว่าเอ่ย เครื่องพี่ติดโปรแกรมนี้อยู่ ลบไม่เป็นไม่รู้จะทำยังไง  จริงๆแล้วโปรแกรมนี้ดูตามเวปก็จะมี

วิธีลบอยู่ หรือเวลาเคลม คอม ก็ให้ช่างลบได้แต่หาเรื่องอยากเจอน้องครับ เลยรีบพูดเลย งั้น

"ไนซ์เอาออกให้พี่หน่อยได้ไหมพี่จ้าง" ออกอาวุธออกอาวุธ ที่พัฒนามาเป็นชุด เดินเกมส์รุกแล้วนะครัชชชช

"เดี๋ยวผมให้เพื่อนทำให้ดีกว่าครับพี่"  ทำมน้องปฏิเสธหละ  ไม่ด้ายยยต้องตื้ออออ

"ให้เพื่อนทำ ทำม้าย เราทำได้ก็ทำเองไปเลยสิ จะได้ไม่ต้องหารค่าแรง กลัวทำคอมพี่พังหรอ?"

"ก็............ครับเดี๋ยวผมทำให้ก็ได้ครับ" มันต้องอย่างนี้เสะ    พอพูดจบ เครื่องบินก็จอดและก็เริ่มลุกออกจากที

นั่งผมก็เลยลุกให้น้องออกก่อนครับ ทำตัวเป็นพระเอก  น้องก็เดินนำหน้าไป......................เดี๋ยว เบอร์หละ 

ผมก็เลยเริ่มควักมือถือ ออก มา ครับ ทำทีเป็น ดูเวลา โห 4 ทุ่มกว่าแล้ว ไนซ์กลับยังไงครับ ? ใครมารับ?

"แท็คซี่ครับ" ถ่อลูก น่าสงสาร ลุงอยากไปส่งหนูจริงๆนะ..........แต่บ้านน้องกะ มอ ลุง คนละทาง....... คือ ประมาณว่า

สนามบินยุตรงกลางพอดี จริงๆผมก็อยาก อาสา ไปส่งจายจะขาด แต่กลัวจะดูจงใจเกินไป เพราะมันคนละทางจริงๆ.....ก็เลยได้แค่

เออ อออ รับรู้ไป  .............แล้วเบอร์หละ  .......เร่งจังโว้ยยยย  ตอนนั้นแถวกำลังเริ่มเดินแล้วหมด

จากนี้ก็จะไม่มีเวลาได้คุยแล้ว............................................................ต้องขอแล้วสินะ......................................

1
2
3

"เออ ไนซ์ พี่ขอเบอร์หน่อยสิ เดี๋ยวจะได้เอาคอมไปให้ซ่อม" รุกฆาตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต ผลเปนไงๆ

"อ่อครับ 08xxxxxxxx ครับ " Mission Complete  ผมจัดแจงเม็มไว้ในใจ เอ่ย!! ในมือถือเสร็จ แถวก็ขยับมาถึง

ตรงผมพอดี น้องก็เดินนำหน้าไป อย่างเร็ว ฉิวววววว เลย  หรือมันจะรู้ตัวแว้ ก็ไม่รู้ครับ ผมก็รีบ เดินซอยๆ ขาตามไป แต่

ระหว่างเดินก็ไม่ได้คุยอะไรกัน จนออกมาข้างนอกก็เจอเพื่อนมารอรับ....................... ผมโบมือทักเพื่อนที่มารับครับ

ผมเดินไปหาเพื่อน แล้วก็เจอ น้องยืน เหมือนกำลังโทรศัพท์เรียกรถ อยู่ ด้วยความเป็นห่วงกลัวกลับไม่ได้ก็เลยเดินเข้าไปหา

"ไนซ์" ผมเรียก ทำให้น้องก็หันมา ผมโบมือแล้วก็เดินเข้าไปหา

"ไง กลับได้ไหมมี รถกลับรึเปล่า"

"ครับ Taxi กำลังจะถึงแล้วครับ"  ผิดหวังนิดหน่อย อยากให้น้องหาไม่ได้จะได้ไปส่ง

"โอเครงั้นกลับดีๆครับ"

"ครับพี่หวัดดีครับ" พูดพร้อมยกมือไหว้ 1 ที...................เดี๋ยวนะ ยกมือไหว้เลยเรอะะะ อัลลัยกั้ล ตรูแก่ขนาดนั้นเลยหรอ

ม่ายยยยยยยยยยยยยยย เศร้าในใจT__T

ผมยิ้มให้น้อง โบกมือลา  แล้วก็เดินไปหาเพื่อนที่รออยู่ ในใจ พองโต...........................อมยิ้มกับตัวเอง...............

เหมือนจะภูมิใจลึกๆในเหตุการครั้งนี้ ในที่สุด เราก็ได้ทำความรู้จักกับคนที่เรารู้สึกดีด้วยซักที...........................ทั้งที่ไม่เคยทำ

อะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต ผมขึ้นนั่งบนรถ ให้เพื่อนเป็นคนขับ........ใจลอยออกไปนอกหน้าต่าง......แล้วผมกับน้องเค้าจะเป็นไง

นะ เราจะชนะใจเค้าได้หรือเปล่า ไอซ์กับไนซ์ จะได้คู่กันไหม แล้ว อายุหละ เราก็เข้า 23 แล้วน้องเพิ่งจะ 15 เข้า 16 เราจะแก่เกิน

ไปหรือเปล่านะ........................ผมครุ่นคิดไปตลอดทางที่เพื่อนขับรถมาส่ง............................เพื่อนขับรถของผมมารับครับ

ผมก็เลยไปส่งมันที่บ้าน บอกขอบคุณ และขับรถออกมา..........พอถึงหอ ผมก็กดโปรแกรมเขียวๆที่ชื่อว่า Line ดู มี New Friend

ขึ้นมา หน้าตาที่ผมยังจำได้ไม่ลืมและคิดถึงตลอดทาง....ชื่อที่พิมพ์เองกับมือ "ไนซ์" ...............................ในใจผมรู้ Happy

มันก็เป็นความ สุข ปน ภูมิใจเล็กๆของคนที่แอบชอบใครคนนึง ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรมากมาย แต่ก็เป็นอีก หนึ่งวันที่ทำให้เรามีรอยยิ้ม

ผมบรรจง พิมพ์อักษรลงในโปรแกรม ทีละตัวเพื่อไม่ให้ผิดพลาด ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะออกมาดีมาแย่ยังไง ไม่ใช่คนเราจะชอบใครแล้ว

จะจีบเค้า ติดไปซะทุกคน แต่ถ้ามีโอกาส ก็ควรจะลองดูซักครั้ง เพราะถ้าได้ลองดู ก็ยังมีโอกาสเกิดขึ้นได้ แต่ถ้าไม่ลอง โอกาสก็

เป็น 0% แน่นอน................................กดปุ่ม Send...
                                                                                                                                           
                                                                                                             "23.06 สวัสดีครับ ไนซ์"

...................................................................END...............................................................................

จบแล้วจ้า เรื่องนี้ไม่ได้หวือหวาอะไรอย่างที่บอกครับ เป็นความสุขความภูมิใจเล็กๆของกระผมเอง ขอบคุณทุกคนดูอ่านติดตามกัน

นะครับ

[Dark_blizzard]

อารมณ์คล้ายๆ คุณ thehackzzi ครับ ..

ผมไม่ได้อ่านกระทู้เรื่องเล่าแบบนี้มานานแล้ว เพราะโดนมากจะกลายร่างจากเรื่องเล่า ขอคำปรึกษา กลายเป็นนิยายและแจกหญ้ากันซะเยอะ .. แต่กระทู้นี้มันเรียลมาก ! ฮ่าๆๆๆ ..

มารออ่านช่วง On board สุดท้ายก่อนจะ Landing นะครับ ^^

จริงๆกะว่าจะมาปรึกษาซะมากกว่า ไปๆมาๆเล่ายาวววเลย แต่ตอนนี้ก็จบแล้วครับ เดี๋ยวมาอัปเดท สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมานี้นะครับ พร้อมกับคงจะต้องขอคำปรึกษาเป็นการบ้านไปด้วยในตัว คำถามตอนนี้คือ ถ้าน้องเค้าไม่เป็นแถมพยายาทเลี่ยงๆไม่คุยกับเราแบบนี้ควรตื้อไหม?