เหมือนเรื่องเซ็งเป็ดครับ แต่แค่บางส่วนนะ
เจอกันครั้งแรกก็เขม่นกัน แทบจะวางมวย แต่ความซวยมาเยือนต้องเป็นรูมเมทกัน
จากไม่คิดอะไร ไม่รู้สึกชอบสักนิด แต่พอเวลาผ่านไป ใกล้ชิด สนิทนนม ไปใหนมาใหนด้วยกัน
เล่นกัน จนรู้ตัวอีกทีก็สายไปแล้ว มันมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน
คลุมเครือ มืดมน ไม่มีคำตอบ ระหองระแหง จนจบความสำพันธ์ในที่สุด
1 ปีของความทุกข์ทรมานในช่วงเวลาแห่งความอกหัก
คนหนึ่ง เจอรักใหม่ กับสาวสวยรุ่นน้อง
คนหนึ่ง ตัดสินใจออกบวช ไม่บอกกล่าวเพื่อนสักคนและไร้ข่าวคราว....
ผ่านมา 9 ปี ...........
Face book ก็ทำให้เจอกันอีกครั้งผ่านตัวอักษร แต่อีก 4 เดือน ก็จะถึงวันแต่งงานของอีกคนหนึ่ง
ท่านสงบนิ่งทักทายว่า
"ขอแสดงความยินดีด้วยจากใจจริง ๆ แต่ช่วยอโหสิกรรมให้เรา ในสิ่งที่เราได้ทำผิดพลาด
ไว้กับโยมด้วยนะ....อดีตที่ผิดพลาดยังตอกย้ำเราอยู่ตลอด 9 ปี"
" ครับ ผมอโหสิกรรมให้....ช่วยจำไว้แต่เรื่องราวดี ๆ ระหว่างคนสองคนเถอะครับ ผมไม่อยาก
ให้ใครต้องเจ็บปวดทรมานอีก"
"สาธุ ขอบใจมาก
"
"ครับ ^^"
^^ งานแต่ง พ.ค. ปีที่แล้ว ผ่านพ้นไปด้วยดี