
เราพลาดนิยายดีๆอย่างงี้ไปได้ยังไงเนี่ย
เรื่องนี้สนุกมากเลยอ่ะ ถ้าพล็อตแน่นๆหน่อยเราว่าจะดีกว่านี้
เพราะบางเรื่องมันอาจจะไม่สมเหตุสมผล และเหมือนบีบเรื่องให้จบเร็วๆ
เหมือนรายละเอียดขาดไปเยอะอ่ะ อีกอย่างตัวละครออกมาเร็วและมีมากรับส่งบทเร็วสุดๆเลยอ่านแล้วงงบ้าง
เราว่าคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องสำหรับเราคงเป็น ซิน นะ
ซินยังไงก็รักเบลมอธเสมอ

แต่กลับไม่ได้อยู่กับคนที่รักเพราะโดนแบล็กเมล์แท้ๆ
ส่วนตอนสุดท้ายเหมือนจะจับคู่ให้ ซินกับเชอร์เบลล์เราว่ายังไงก็ไม่ค่อยเหมาะ
เพราะมันไม่ใช่ความรักนิ เชอร์เบลล์รักซิน แต่ซินแค่สงสารเชอร์เบลล์ แต่เพราะความสงสารนี่แหละทำให้ทุกอย่างพังทลาย
ไม่น่าเลยนะซิน ถ้าไม่ยุ่งแต่แรกคงจะไม่ดราม่าขนาดนี้
จบแบบซินกับเชอร์เบลล์เจอกันนี่เราแทบยี้หน้าใส่เลยอ่ะ คือไม่อินอย่างแรง
อย่างเชอร์เบลล์น่าสงสารก็จริงแต่ด้วยการกระทำ สมควรอยู่คนเดียวไปตลอดด้วยซ้ำ = =!
เวกัสกับอันเดรส อันนี้เรางงนะ ถ้าจะกลับไปหมู่บ้านทำไมต้องไปทางหน้าผาอ่ะ
เห็นมันมีทางน้ำตกให้ผ่านนิ แล้วเราอ่านยังไม่เก็ตเลยว่าทำไมทั้งสองคนถึงตัดสินใจแบบนั้น
อยากหลบหลีกจากโลกภายนอกไปทำไม ทั้งๆที่ทั้งสองคนยังมีที่ยืนในสังคม ไม่ใช่ว่าทางบ้านขัดขวางซะหน่อย
มันเลยดูไม่เมคเซ้นท์
คู่ซีทกับเบลมอธ อันนี้เราไม่อินอ่ะ มันเหมือนข้ามขั้นมากๆ คือไม่ค่อยสื่อถึงความรักเท่าไหร่
ซีทกับเชอร์เบลล์ยังแลดูรักกันมากกว่าอีก เพราะ ซีทติดใจอยากค้นหาอะไรในตัวเชอร์เบลล์
แต่ซีทมันเหมือนอยากรับผิดชอบเบลมอธ ส่วนเบลมอธก็ไม่ได้คิดอะไรกับซีทขนาดนั้นแค่หาคนมาดูแล
ตอนที่เบลมอธพูดว่าขอให้ ซินกับเชอร์เบลล์รักกันในทุกภพชาติ เราแทบอยากจะกระโจนเข้าไป

เบลมอธเลยนะ
คือมันมองไม่ออกเหรอว่า ซินไม่ได้รักเบลมอธ
โดยรวมเราชอบงานเขียนของคุณมากนะ ความจริงจบแบบนี้ก็ไม่เป็นไร (คือขัดใจอีตรง ซินคู่เชอร์เบลล์นี่แหละ)
แต่มันเหมือนไม่เมคเซ้นท์ว่าทำไม ความรู้สึกตัวละครสุดท้ายเป็นแบบนี้
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่านนะ
รอตอนพิเศษนะจ๊ะ ขอไวๆหน่อย แอบกดดัน ฮ่าฮ่าฮ่า