ผมมาต่อให้แล้วนะครับ ตามคำเรียกร้องเรทติ้งมันดีก้งี้แหละมิค
ที่จริงกะว่าจะไม่เขียนแล้วเชียวนะ เอาไว้ถ้าเชียร์ผมมากๆ
ผมอาจจะมาเรียกคะแนนจากเพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ อีกก้ได้นะคร้าบ
PS. TO MIC ก็คนมันดังจะทำไม

ผมขับรถพาเจ้ามิคมาถึงห้องสมุด ในเวลาเพียงไม่นาน
ห้องสมุดที่ดูใหญ่กลับดูคับแคบ แออัด และหนวกหู
มากขึ้นกว่าเดิมหลังจากเข้าสู่ฤดู Final Fantacy ที่พวกผมเรียก
Final Fantacy ก้เพราะว่า มันสามารถทำให้นักศึกษาพวกที่คิดว่า
เรียนๆ เล่นๆ กลายเป็นสัตว์กินไผ่ได้ไม่ยากนัก
อย่างพวกผมเนี่ยแหละ รายงานหลังจากที่ผ่านไปได้
2 เดือนถึงจะคิดทำ อะไรที่ไม่จี้ก้นมันไม่ค่อยจะคิดทำกันหรอกไอพวกนี้
อยากหักคอมันจริงๆพับผ่าสิ
วันนี้ก้เหมือนกัน ผมขึ้นไปห้องเล็กๆ
ที่โดนกลุ่มพวกผมจับจองภายในอาคารใหญ่โต
ที่คราคร่ำไปด้วยนักศึกษาและอาวุธประจำกาย
โน๊ตบุ๊คไงล่ะคร้าบ ในห้องเล็กๆที่มีอยู่มากมาย
ผมกับมิคเดินไปห้องที่ลึกที่สุด ก้พบว่าพวกนั้นกำลังคร่ำเคร่งกับการ
หาข้อมูลเกมส์อยู่เจริญๆเถิดประเทศไทย
"เชรี่ยบอล เนี่ยนะงานพวกมึง " ผมกวาดสายตาไปยังสองสาวเทียม
กำลังเม้าท์แตกคงไม่พ้นเรื่องผู้ชาย ที่แน่ๆมันเป็นเรื่องของผมด้วย
ชีวิตนี้กุจะไม่ขอใกล้กระเทย
"เอ้า ก้กุรอมึงนิหว่า กุกลัวมึงได้เปรียบไปขึ้นสวรรค์เพียงลำพัง
ทิ้งเพื่อนฝูงให้ทำงานรอ
กุก้เรยรอไปพร้อมๆมึงไง ฮ่าๆๆ ช่ายม่ะเปรม"
ดูมัน ไอบอลมึงเนี่ยนะ เห้นแก่ความสุขกูปล่อยสุกวันไม่ได้หรือไงนะ
"ขึ้นสวรรค์กะเตี่ยมึงสิ กุยังไม่ทันเหยียบบันไดไต่หาทางขึ้นสวรรค์
แม่งก็โทรศัพท์ไปขวางกูซะแล้ว" ค้อนมันเล็กน้อย
เห็นๆอยู่ว่ากว่าผมจะได้ไอ้เจ้าตัวแสบแต่ล่ะที
มันต้องคิดแผนโน้นแผนนี้มาใช้ มันน่าเศร้าซะจริงๆ
กูกลายเป็นพวกโรคจิตไปแล้วแน่ๆ
"เฮ้ยเมิงสองตัวเลิกพูดเรื่องสารกทีได้ป่าว
พูดขึ้นมามีแต่เรื่องรกๆ รกแต่เรื่องใต้สะดือ"
"โอ้โห อีดอกมิคพูดได้ดีแฮะวันนี้
สมเป็นลูกฉันจริงๆ มามะมาแม่หอมที"
ไม่ว่าเฉยๆ ไอ้ไปท์ มันยังคว้าเอวภรรยา(เต็มปากจริงกู)ไปกอดไว้
โน้มหน้าจะไปหอม
กูไม่ยอมนั้นมันเมียกู กระเทยก้ห้ามแตะโว้ย
ผมดึงเจ้ามิคที่ใช้มือยันหน้าไอ้ไปท์ไว้เต็มกำลัง
มาหลบข้างหลัง
"พูดเฉยๆตาอย่ามอง มืออย่าต้อง ของจะเสีย "
ผมว๊ากมัน เสียงขรึม ลากเจ้ามิคไปนั่งอีกด้านของโต๊ะ
"โฮะๆๆ เมิงช่างกล้าพูดนะไอโต๋ แหมๆๆๆ ที เมิง......."
ไอมิคกะจะกัดผมแต่เสือกเข้าตัวสงบปากทันทีเมื่อรู้ ว่าขุดหลุมฝังตัวเอง
มันทิ้งตาค้อนมาให้ผม 1 ที มองอย่างเนี่ย หาเรื่องเสียตัวเหรอครับ
ผมขยิบตาให้มิค แล้วคว้าโน๊ตบุ๊ค เข้าเนตหางานทันที
ถ้าหวังคอยพวกไส้เดือนกลับชาติมาเกิดล่ะก้งานคงไม่ได้ส่งกันแน่
ไอ้บอล ผม ไอ้ก็อป ไอเปรม หาข้อมูลกัน
ข้อมูลที่ได้มาก้เกือบจะครบแล้ว เหลือแค่รวบรวม
ลงซีดีแล้วไปทำรูปเล่มเท่านั้น ผมชะเง้ออกจากโน๊ตบุ๊คมองเจ้าตัวแสบ
มันกำลังเขียนร่างคำนำ และเรียงหัวข้ออยู่กะแม่มันอยู่
(ฮ่าๆๆๆ มันอ่านเจอล่ะเจ็บแน่ผม เอาเหอะเพื่อเพื่อนยอม )
หน้าดำซีเรียสเลยโว้ย ครั้งแรกนะเนี่ยที่เห้นมัยจริงจังกับรายงานครั้งแรก
ผมมองมิคอยู่นานจนโดนไอ้บอลเอามะเหงกลงหัวไปหนึ่งที
"สายตามึงนะให้มันอยู่กะร่องกะรอยหน่อยโว้ย รายงานนะจะเสร็จม้ายยยยยย"
"งั้นมึงมาทำเองเลยมะ" ผมผลักคอมให้มันอย่างฉุนๆ
"โอ๋ๆๆ ไม่ว่าแล้วคร้าบ ลูกพี่โต๋เชิญมองตามสบายคร้าบ "
"หึหึหึ เห็นมั้ย เวลากูจะไม่ทำ มารั้งกูไว้ " ผมด่ามันอีกที
ก่อนจะทำงานต่อ รีบๆทำต่อให้มันเสร็จคืนนี้เราจะได้ฉลอง
และสานต่อเรื่องเมื่อเที่ยงต่อสักที โฮะๆๆ
ผมมองไปสบตาเจ้ามิคพอดี แอบส่งสายตาหื่นๆไปให้มันด้วย 555
ดูมันตีอกชกลม ที่ผมคิดพิเรนท์กับมัน
"ไอโต๋ เดี๋ยวพ่อฆ่าตัดตอน" มันบ่นฮึ่มฮัมมาให้ผม
หุหุหุ ไม่กลัวง่ะแต่อยากกอดมากๆเลย
"ค้าบๆๆ ไม่กวนแล้ว รีบๆทำเถอะหิวแล้ว"
ผมพูดด้วยความหมายแอบแฝงที่ทะลึ่งๆ
"อย่าให้รู้แล้วกัน โว้ยยยยทำยากจริงโว้ยโอ๊ยยยยยย"
ไอมิคหงุดหงิดไปลงกับรายงานซะงั้น
"คืนนี้ไปกินเหล้ากันป่าวว่ะ" รู้อยู่ว่าใครไม่ต้องถาม เจ้าตัวแสบไง
"เอาอีกแล้วนะมึงยังไม่เข็ดอีกเหรอเหล้านะ "
ไอ้เปรมเตือนมัน แล้วเหลือกตายิ้มๆใส่ผม
ประมาณว่า กรูอยู่ข้างมึงนะ อย่าลืม พวกนี้เด็กซื้อผม 5555
"เข็ด? เข็ดเรื่องไรมิคกี้ เดี๋ยวนี้ปิดแม่เหรอค่ะลูก"
ไอ้ไปท์มันทวงความจริงกับเจ้ามิคที่กำลังจ้องผมตาเขียวอยู่
"ไปไกลๆกุเลย กรุจำได้ว่าแม่กรุเป็นผู้หญิง ไม่สับสนทางเพศเหมือนเมิงเชี่ยไปท์"
"ปากหล่อนช่างน่าตบด้วยปาก กระชากด้วยลิ้นมากกสักคืน"
ดูมันนั่นมันของของกูเว้ย
บอกแล้วกระเทยห้ามแตะ
"พอๆ พอได้แล้วไอ้ไปท์ มึงไปหาผัวที่อื่น
ผู้ชายที่นี่ห้ามลวนลามโว้ย เห็นมึงแล้วต่อมลูกหมากกุไม่ค่อยอยากทำงานเลยว่ะ" ผมเตือนมัน
"ต๊ายโต๋ขาทำไมโต๋พูดตัดรอนเมียอย่างนั้นล่ะค่ะ
ไม่ไหวๆอย่างเนี่ยต้องทำโทษ"
มันว่าพลางเดินมาคว้าตัวผม แต่ผมรีบถีบมันออกไปห่างๆทันที
ไอ้นี่ไว้ใจไม่ได้
"ฮ่าๆๆๆ โต๋แกจะเวอร์เกินไปแหละ ใครจะกล้าทำไรเมิงว้า
กระเทยก็ยังไม่เว้นนะเมิงถีบเข้าไปได้ นั้นเมียเมิงนะเว้ย"
ไอมิคปากเจี๋ย เดี๋ยวพ่อจับจูบ
"เมียกูมีคนเดียวเว้ย จะบอกให้เอาม่ะ เผื่อว่ามึงจะได้ตาสว่าง"
"ไม่ต้องโว้ย " โด่เอ้ย ไอพวกไม่ยอมรับความจริง
หึหึหึ แกล้งคนขี้โมโหก้ดีอย่างนี้แหละค้าบ
"เอ้าตกลงว่าไงจะไปมั้ยกินเหล้านะ"
มันย้ำ กลัวเค้าจะไม่ไปรึไงกัน จะหาทางกินฟรีอีกล่ะสิ
ไม่หรอกมิคแกไม่เคยได้กินฟรี เพราะแกจ่ายกูเป็นร่างกายไง โ
ฮะๆๆๆ รึจำไม่ได้
"เออๆๆ ไป 1 ทุ่ม เจอกันที่กาจ้อน" ไอบอลตอบตกลง
พลางเก็บคอมเข้ากระเป๋าก้มันเสร็จแล้วนินาจะอยู่ทำหอยไร
ได้เวลาปฏิบัติการจู๋เรนเจอร์แล้วค้าบ
"เฮ้ยกรุขอเปลี่ยนเป็น 3 ทุ่มนะ ขอตัวไปวอร์มร่างกายก่อน"
"กินเหล้าเออ บอกว่าจะวอร์มก็วอร์มสิ ไปกลับได้แล้ว ครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้"
"จริงอ่ะ เออๆๆ พวกกูกลับก่อนนะ เจอกันที่เดิม 3 ทุ่ม "
และแล้วผมก้ขี้เกียจพิมพ์ต่อ เอาไว้ เจอกัน ทู- มอ -โรว์
PS. SEE U SOON TO NEXT DAYเดี๋ยวนี้เมิงต้องวอร์มด้วยเหรอว่ะ"
ไอ้เจ้ามิคก็ขี้สงสัยตลอดกาล"
