เหมือนยืนอยู่บนหน้าผา คือ...เนื้อเรื่องมันเริ่มเผยปมออกมาทีละนิด แล้วจึงจะไปคลายปัญหาทีเดียวในตอนที่ ๑๙ อย่างที่เคยบอกไว้ใช่ไหมคะ ตอนนี้จึงได้อึดอัดแบบนี้ ดูท่าชิณณะคงต้องใช้ความพยายามอีกมากทีเดียวในการจะทลายกำแพงหนาที่ไข่ตุ๋นได้ก่อสร้างไว้รอบตัวเอง อาจเพราะรากฐานของครอบครัวที่เติบโตมา ทำให้ต้องเป็นคนเช่นนั้น ช่วงหนึ่งก็คิดว่าไข่ตุ๋นหึง แต่อีกช่วงหนึ่งก็เหมือนกับจะไม่สนใจชิณณะเลยทีเดียว มีแต่ดิฉันเองที่ได้แต่หึงชิณณะแทนไข่ตุ๋นตอนที่เขาเข้าโรงแรมไปกับยัยแต้ว!
ตอนนี้ก็ได้แต่อ่านสะสมปมต่างๆ เพื่อจะได้ประหลาดใจในตอนสุดท้ายนะคะ
ปล. ไปแนะนำนิยายเรื่องนี้ในกระทู้แนะนำนิยายแล้วนะคะ จูจุ๊บ