หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[Pztor]

 

[sin_no]

ว้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น่ารักจังเลย

[tanutchai]

อ่านมาทันแล้วคับอดนอนตั้งหลายคืน ชอบมากคราบ

[fc_uk]

 

จีจ๋า ฟ๊อกซ์มาหาจี อิอิ

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

น่ารักขึ้นทุกวันแล้วนะเนี่ย เจอ่ะ

[iGiG]

 

น่ารักทุกคนเลย

ทั้งเจทั้งจี 

[anston]

 
อ่านแล้วอารมณ์ดี..มีความสุขจัง
แหม..เดี๋ยวนี้น้องเจชักจะเริ่มเข้าหาพี่เอ็กซ์ก่อนเลยนะ
ดีแล้วๆ..ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ
 :pig4:ขอบคุณ..คุณจีน๊ามีความสุขจัง อย่าเพิ่งรีบจบนะ..

[DeShiWa]

 

อ่าครับผม ชอบอีกแล้วครับ

พัฒนาไปอีกขั้นแล้วครับ

ดีใจด้วยครับผม รักกันนานๆๆนะครับ

พี่Xต้องทำให้พี่เจมันใจในรักนะครับ

[wan]

  น้องเจ ปล่อยตัวและปล่อยใจ ให้พี่เอ็กซ์มากขึ้นเรื่อย ๆ อีกไม่นานคงปล่อยทั้งตัวและหัวใจให้พี่เอ็กซ์
แต่ ระวัง  มันจะมาไม้ไหน อย่าได้ชะล่าใจเด็ดขาดนะ พี่เอ็กซ์ เดี่ยวจะหาว่าไม่บอก
  อ่าน 3 ตอน เลยละ แต่ไม่เบื่อ หรอกนะ คุณจี ขอบคุณมาก ติดตามกันต่อไป 

[Zodiac]

มารอความหวาน
อิอิ~

[sunflower]

น้องเจน่ารักมากมาย 

ตอนนี้บางช่วงก็หวานมาก ได้ใจจริงๆ   
แต่บางช่วงก็   

รอตอนต่อไปนะจ้ะจี 

[G_wa]

หวานได้จายพี่จิงๆ 
 
มากระทู้นี้ก็ดี จิ้มไข่ไปหลายฟองเลย 

   

ร๊ากกกกก พีจีสุดสวยยยยยยยยยยยยยยย


ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววว


พี่เอ๊กน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก


อ้ายเจมส์มันไปหละ ดีจายยยยยยยยยยย


น้องเจน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


อยากได้เครื่องรางบ้างงงงงงงงงงงงงงง


แต่เอาแบบที่พี่เอ็กทำให้นะ   


ติดงานอ่ะเจ๊จ๋า ทำ 10 โมงถึง 2 ทุ่ม

เป็นเดะเสริฟ ร้านโบ๊ท เชียงม่ายยยยยยย

ครายอยากรู้ ไปกินได้  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



เดะเสริฟสูงๆ น่ารักๆ น่าเอ็นดู พูดมาก และโรคจิต


 



คิดถึงพี่จีนะงับ

เป๋นกามลังใจให้

จู๊ฟๆๆๆๆ

มิน่าเดี๋ยวนี้ไม่เจอกันเลย ไม่น่าเชื่อว่าเขารับแกทำงานด้วยอ่ะ แต่คุณสมบัติที่บอกมาน่ะ

เดะเสริฟสูงๆ น่ารักๆ น่าเอ็นดู พูดมาก และโรคจิต

พี่ว่ามันตรงแค่ ...พูดมากกก และโรคจิตตตตต ....เท่านั้นนะ อ้อ..แถมให้อีกอย่างคือ..สูง

[YMP]

มารอน้องจีพาเจมาเดินเล่นในเล้า 

[RaMin]

เมื่อไหร่จาถึงฉาก :oo1:ซะที
มินรออ่านตาตั้งเลย
แต่แต่งสนุกทุกตอนเลยนะ
มานอนรอนะครับ

[numtannaka]

  มารอน้องจื 

เรื่องนี้น่ารักมากมาย คนอ่านน่ารักคนแต่งยิ่งน่ารัก 

พี่ว่าน้องจีเขียนเป็นไตรภาคแข่งกะเดอะลอร์ดเลยดีมะ หรือจะเอา 7 ภาคแบบแฮรี่ก็ได้ อิอิ แบบว่าพี่ไม่อยากให้มันจบอ่ะนะ

[M@nfaNG]

มาเยี่ยมจีก่อนจะ :oni1:หนีไปก่อน
ตัวเองลงไปเรื่อยๆนะ สัญญาว่าจะมาตามอ่านให้ครบเลย
แต่ตอนนี้พี่


เขามันงอกเริ่มยาวแระ คาดว่าเก็บเกี่ยวคราวหน้าพร้อมใช้งาน มอ มอ มอ




ปล.ฝากความคิดถึงพี่เอ็กซ์ด้วยบอกว่าพี่ฟางคิดถึงนะจ๊ะ

[*~Kisa~*]

^
^

มาจิ้มตูดเจ๊ฟางที่รัก




อ่านทันแล้วเฟร้ยยยยยยย


ต่อไปนี้จะเข้ามาเม้น+จิ้มตูดที่รักทุกคนให้กระจาย 

ระวังหลังให้ดีเหอะ ที่รักทั้งหลาย 



อยากบอกว่า เรื่องนี้อ่านไปยิ้มไปตลอดเวลาจริงๆอ่ะ

แต่ต้องกลั้นยิ้มนะ  เคยเผลอยิ้มออกมาแล้วพ่อถามว่า อ่านอะไรอยู่

จะให้ตอบว่า  "อ่านนิยายเกย์ที่น่ารักๆอยู่อ่ะพ่อ" หรอ?


ไม่มีทางงงงงงงงงง   



เจ๊แต่งดีแล้วนะ   

แต่เอานิสัยตัวเองมาลงกะเจเต็มที่เลยป่ะเนี่ย  เหมือนกันมากกก 


แต่ไม่เป็นไร  ยังไงเค้าก็จะอ่านเรื่องที่ที่รักแต่งตลอดไปจ้ะ


เพราะงั้น มาอัพบ่อย ครั้งละหลายๆตอนด้วยนะจ๊ะ 




แล้วอยากให้รู้ว่า เค้าเชียร์พี่เอกซ์นะคร้าบบบบ


แล้วก็อยากเห็นฉากไอ่เจมส์โดนตรีนมากมาย 


สนองให้เยอะๆหน่อยสิคร้าบบบ  ตรีนใครก็ได้ ขอให้มันโดนสักครั้งเหอะ


อ่านไปจะเข้าไปยำมันด้วยตัวเองอยู่แล้ววววว 



และ..........วันนี้ก็จะนั่งรอนิยายพี่จีที่รักอยู่ที่เดิม 

ไม่ว่าเธอจะมาต่อช้าหรือเร็ว หรือไม่มาเลย 

ก็ยังจะรอนะจ๊ะ  หึหึ 



ปล. คอมเมนท์แบบยาวๆ โหดๆ  พอใจที่รักรึยังครับ 

เดะเสริฟสูงๆ น่ารักๆ น่าเอ็นดู พูดมาก และโรคจิต


 

พูดซะกรุไม่อยากเข้าร้านนี้เลย   

พูดมาก และโรคจิต - 2อันหลังอ่ะใช่แน่ 
ตัวสูง - อันแรกก็ใช่   
แต่2อันตรงกลางนี่ยังไม่แน่ 





ล้อเล่นน้า   
แกน่ารักเสมอแหละ   ขอค่าชมด้วยดิ 

[สาวเครือฟ้า]

อยากให้รักกันตลอดไป

 

[G_wa]

ตื่นมาตั้งแต่ตีห้าก็โดนเจบ่นแต่เช้าเลย หาว่าผมลักหลับมัน ก็แค่แอบจูบเอง ขอดีๆ อยากไม่ให้ทำไม แล้วก็เป็นรอยนิดเดียว แต่มันเป็นที่หน้าอก...ไม่อยากให้มีคนมองคอมันแล้วครับ ทำทีไรมีพวกมองแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มให้มันทุกที

ระหว่างทางไปรับทั้งเพื่อนมันและเพื่อนผมก็แวะซื้อซาลาเปากับนมไว้ให้มันกินบนรถด้วย ขับไปถึงมหาลัยเจ้าภาพก็เกือบๆ เจ็ดโมง พอถึงเวลาเปิดพิธีนักกีฬาของทุกมหาลัยก็เดินขบวนเข้าสนาม ยืนฟังอะไรไม่รู้เรื่องหรอกครับ ตอนนี้โคตรร้อน รอจนกล่าวคำปฏิญาณพร้อมกันแล้วเดินกลับมาที่เต้นท์ตัวเอง เจก็แยกไปเปลี่ยนชุดสำหรับวิ่ง พวกผมก็รอมันหน้าสแตนท์ กรคอยดูแลเจให้(มันเป็นประธานชมรมกรีฑาครับ) นั่งนวดคลายกล้ามเนื้อกัน พอใกล้เวลาก็พากันไปรายงานตัว พวกผมก็ออกมายืนเชียร์บนสแตนท์ เจลง 100 200 400 5000 เมตร หนักเหมือนกันครับ ยิ่งเพิ่งหายป่วยอยู่ไม่รู้ร่างกายจะเป็นอะไรหรือเปล่า ยังดีว่ารายการหลังอยู่ช่วงบ่ายมันเลยมีเวลาพักนานหน่อย

เสียงเชียร์ดังขึ้นทันทีที่ปล่อยตัว เจก็วิ่งเหมือนเดิม กรมันส่งลงรายการละไม่ต่ำกว่าสองคนทุกรายการครับ เจมันก็เลยเข้าที่สองเหมือนเคย นั่งเชียร์เจไปได้สองรายการพวกผมก็ต้องไปเตรียมวอร์มแข่งบาส มาถึงโรงยิมก็มีกองเชียร์แยกมานั่งที่นี่มากเหมือนกัน ก็แข่งกับทีมไอ้เต่าน่ะแหล่ะ มันไปชนะทีมอื่นมาเลยต้องมาเจอผมอีกที งานนี้ก็หวานพวกผมน่ะสิ คนมันเคยชนะกันมาแล้ว ความจริงทีมมันก็เก่งนะครับ แต่พวกรุ่นพี่มันจบหมดแล้ว เหลือแต่เด็กใหม่ๆ ที่มันฟอร์มทีมเอง สุดท้ายพวกผมก็ชนะนั่นแหล่ะ

“แม่งแพ้อีกแล้ว กูไม่น่ากลับมาเจอมึงเลยว่ะ”เต่าเดินมาตบบ่าผม มันก็บ่นไปตามเรื่องตามราว แต่ไม่ได้ซีเรียสอะไรกันหรอกครับ

“ดีแล้วได้เจอมึงก่อนเรียนจบน่ะ เด็กๆ มึงก็เก่งนะเว้ย เดี๋ยวปีหน้าเราค่อยลุ้นกับพวกรุ่นน้องมันดีกว่า”ผมบอกมัน เราต่างยิ้มให้กัน ผมรู้ว่ามันเสียใจที่ทีมแพ้ แต่ความฝันเรายังมีคนสานต่อ พวกเราอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วเดินกลับมาที่สแตนท์ เห็นแข่งวิ่ง 800 เมตรอยู่ครับ

“เจล่ะมึง”ผมถามเศก มันชี้ไปหลังสแตนท์ ผมเดินมาดู ไอ้โก้กับตี๋แม่งไวชะมัด มานอนขนาบข้างเจมันแร่ะ แต่ไม่ได้หลับหรอกครับ มีเพื่อนนักวิ่งมันนวดขาให้อยู่

“เป็นไงมั่ง”ผมเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ

“ได้ทองหนึ่ง เงินสอง”เจลุกขึ้นนั่งเมื่อเพื่อนมันนวดเสร็จ

“แข่งอีกทีตอนไหน”

“เหลือแค่ 5000 ตอนบ่ายสอง”เจบอก ผมก้มดูนาฬิกา เหลืออีกสองชั่วโมงกว่าครับ

“ไปกินข้าวกัน พวกโมทย์มันรออยู่ที่โรงอาหารแล้ว”โมทย์กับคนอื่นๆ มันเดินไปกับเต่าก่อนแล้วครับ ต้องให้เจ้าบ้านพาไป ตอนแรกว่าจะซื้อใส่กล่องมาให้เจ แต่คิดว่าน่าจะมีเวลาเยอะ ไปนั่งกินที่โรงอาหารดีๆ ดีกว่า

ผมเดินพามันสามคนไปโรงอาหาร เห็นเต่ากวักมือเรียก มีคนอื่นนั่งรวมกับมันสองสามคน เดินไปถึงโมทย์ ฟ้า อั้มก็ถือจานกับข้าวมาวางเรียงไว้หลายอย่าง

“หวัดดีค่ะพี่เอ็กซ์ ไม่ทักกันเลยนะ”เสียงหวานครับ ชื่อหวาน เป็นหนึ่งในคนที่เต่ามันแนะนำให้รู้จักตอนไปเที่ยวกัน เพื่อนคณะมันน่ะแหล่ะ

“ดีครับ มากับเต่ามันเหรอ”ผมอยากถามเต่ามันมากกว่าว่ามันชวนมาเหรอ บอกแล้วว่าผมมีแฟนแล้วยัง....แต่..เจมันไม่เห็นสนใจเลยครับ ผม...ควรจะดีใจมั้ยเนี่ยที่มันไม่หึงเล็กๆ น้อยๆ....แต่ว่าไปแล้ว..มันไม่เคยหึงผมเลยนะ

“หวานก็ไปนั่งเชียร์บาสเมื่อกี้ไงคะ เสร็จแล้วเต่าก็เลยชวนมา เอ็กซ์ยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะ”หวานพูดแล้วตักกับข้าวใส่จานให้ผมด้วย

“ก็ทั้งทีมนั่นแหล่ะครับ”ผมลอบมองหน้าคนข้างๆ ก็เห็นมันเอาแต่นั่งเขี่ยหาผักตามจานกับข้าวอยู่

“ไม่กินก็อย่าเขี่ย ตี๋มึงไปซื้อกับข้าวอย่างอื่นมาให้เพื่อนมึงไป”ผมบอกตี๋มันก็ลุกขึ้น แต่เจมันลุกตาม ขอไปเลือกเองครับ มองตามไประหว่างทางมีแต่คนมองมัน ก็น่ารักขนาดนั้นแถมยังใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อแขนกุดเดินไปเดินมา

“รุ่นน้องมึงน่ารักดีว่ะ มีแฟนแล้วจริงเหรอวะ”ตกลงไอ้เต่านี่มันยังไงเนี่ย ไม่เจอกันนานมันเปลี่ยนรสนิยมไปแล้วเหรอ จะเปลี่ยนก็เปลี่ยนแต่อย่ามาตรงกับผมก็แล้วกัน

“มีแล้ว ทำไม มึงจะจีบเหรอ”โมทย์ตอบเร็วกว่าผมอีก

“ก็...น่ารักดี ดูกวนตีนดี”ระวังเหอะมึง จะเจอตีนมันจริงๆ

“ระวังตีนมันกับแฟนมันหน่อยแล้วกัน กูโดนเคยมาแล้ว”ฟ้าพูดครับ ดีครับ ช่วยกันปกป้องมันหน่อย

“กูก็มีมือมีตีนเหมือนกัน กลัวอะไร แล้วที่ให้กูระวังตีนแฟนมันเนี่ย...แสดงว่ามันมีแฟนเป็นผู้ชายใช่ป่ะ กูก็สงสัยอยู่ เห็นหน้าตาแบบนี้ก็ไม่แปลกใจหรอก”เต่ามึงถามตรงเกินไปแล้ว มองดูรอบๆ บ้างว่ากี่ตีน

“ปากหมาใช้ได้เลยว่ะ อย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวเพื่อนผมนักเลย ฟังที่เพื่อนพี่เตือนหน่อยเหอะ”โก้พูดเสียงเรียบพร้อมวางช้อน เต่าก็มองมันนิ่งเหมือนกัน

“เออๆ โทษทีพอดีไม่ทันคิดว่ะ อย่าถือสาพี่เลย ไม่ได้มีเจตนาอะไรไม่ดีหรอก กินต่อเถอะ”โล่งครับ ไม่อยากมีเรื่องกับมัน คนอื่นๆ ก็ลอบถอนหายใจตาม ผมไม่รู้ว่าถ้ามันต่อยกันจริงๆ ใครจะชนะ แต่...ผมคิดว่าเป็นโก้นะ

ผมพยายามมองหาคนที่โดนพาดพิง มองไปหน้าร้านข้าวเห็นเจยืนคุยกับน้องผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง ไอ้นี่ก็คุยจ้อเชียว ข้าวปลาไม่แดกแล้วรึไง

“โก้มึงไปพาเพื่อนรักมึงกลับมานั่งไป”ผมหันไปบอกเบาๆ มันมองตามสายตาผมแล้วก็ลุกไปลากมาเลยครับ ไอ้ตี๋เดินหัวเราะชอบใจใหญ่

พวกเรานั่งกินนั่งคุยกันสักพัก เต่ามันก็แยกไป พวกผมก็เดินกลับสแตนท์ เจมันกินไม่เยอะเพราะมันกลัวจุก เลยไม่มีใครคะยั้นคะยอ ระหว่างพักเจก็ออกมานั่งเชียร์เพื่อนคนอื่นๆ

“รู้จักเหรอ”คือ...ตอนนี้วิ่งข้ามรั้วรอบชิง ไม่มีนักกีฬามหาลัยผมเข้ารอบครับ แต่มันตะโกนเชียร์สู้ๆ เร็วเข้า เสียงดังมากเลย

“เปล่า...เชียร์เอามันส์”สั้นๆ แล้วมันก็ตะโกนเชียร์ต่อ คนอื่นๆ ก็เชียร์ตามครับ ทำอย่างกับเป็นคนรู้จัก จนคนที่วิ่งแข่งเมื่อกี้หันมาโบกมือให้เลย บ้านผมเรียกหว่านเสน่ห์นะครับ ถึงจะไม่รู้ตัวก็เถอะ

พอใกล้ถึงรายการวิ่ง 5000 เมตร กรก็พามันไปรายงานตัวกับรุ่นน้องอีกคน ที่จุดสตาร์ทเจโบกมือส่งยิ้มไปทั่ว ใครเรียกมันก็หันไปยิ้มแถมส่งจูบให้ด้วย มันตั้งใจยั่วให้ผมหึงหรือเปล่าเนี่ย....แต่ขอบอกว่าหึงไปแล้ว เสียงปืนดังขึ้นทุกคนก็ออกวิ่ง แต่ไม่เร็วมากหรอกครับ ก็มันระยะไกลนี่นา ไม่รู้มันเอาแรงจากไหนมาวิ่ง มีเปิดเพลงรอบสนามด้วยครับ เจก็ตั้งใจวิ่งมาก ไม่ได้หันมองคนอื่นนอกจากเพื่อนร่วมทีมที่รั้งอยู่ข้างหลัง พวกผมตั้งใจดูและเชียร์อย่างใจจดใจจ่อ ยิ่งระยะทางน้อยลงเจก็ยิ่งเพิ่มความเร็วขึ้น นักกีฬาอีกคนตกไปอยู่ที่สี่ เจอยู่ที่สองคู่คี่กับที่หนึ่งมาก จนสองร้อยเมตรสุดท้ายก็เริ่มเร่งความเร็วเบียดกัน เสียงเชียร์ยิ่งดังขึ้นทั้งสนาม เจวิ่งเข้าเส้นชัยไปเป็นที่หนึ่งอย่างที่หวัง กรวิ่งเข้าไปกอดใกล้ๆ เส้นชัย เพื่อนร่วมทีมมันก็เดินเข้าไปหาด้วย เจหยิบน้ำที่กรส่งให้เทราดหัวจนหมดขวด เดินขาแทบลากพื้นอยู่แล้ว กรพามันเดินกลับมาที่เต้นท์หลังสแตนท์ เดินผ่านตรงไหนก็มีแต่คนเรียกชื่อมันตลอดเลย

“เป็นไงมั่ง”ผมวิ่งเข้าไปพยุงแขนอีกข้างไว้ เจหันมายิ้มให้ พวกผมพาไปนอนพีกด้านหลัง เอาผ้าเย็นให้มันเช็ดหน้าเช็ดคอ เจเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ซึ่งปกติแล้วมันไม่เคยทำ

“..ชะ..ชนะแล้ว”เจพูดปนหอบแล้วยิ้มเสียกว้าง เหมือนจะอวดรางวัลที่ตัวเองเพิ่งคว้ามาได้

“ครับ พี่เห็นแล้ว...เก่งมาก”ผมยิ้มตอบ ลูบผมชื้นเหงื่อออกจากหน้า

“อ๊ะ โอยย”เจร้องตอนที่กรพยายามจะถอดร้องเท้าให้

“เป็นไร เจ็บเหรอวะ”กรถาม มันดึงรองเท้าถุงเท้าออกมา ที่ข้อเท้าบวมแดงแต่ไม่มาก

“ข้อเท้าพลิกก่อนเส้นชัยนิดนึงน่ะพี่ ไม่ได้เป็นไรมาก ดีใจมากไปหน่อย ลืมเจ็บเลย”

“งั้นมึงพันไว้หน่อยแล้วกัน จะได้ไม่ต้องเคลื่อนไหวมาก”โก้เนี่ยเวลาปกติมันก็เฉยๆ นะครับ แต่ถ้าเจมันเจ็บหรือเดือนร้อนเมื่อไหร่ก็มีมันนี่แหล่ะที่ช่วยเจก่อนตี๋อีก

หลังจากจบการแข่ง คนอื่นๆ ก็แยกย้ายกันกลับ เต่าชวนพวกผมไปฉลองที่ร้านอาหารแถวๆ นี้ พวกผมก็ตกลง ยังไงก็มีรถกลับกันทั้งของผม กร โอ้และไอ้อั้ม ร้านอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเต่ามากเท่าไหร่ ขับรถตามๆ กันแป๊ปเดียวก็ถึง เป็นร้านเล่นสดแนวเพลงอินดี้กับป๊อบครับ ไปถึงมีเด็กรุ่นน้องเต่ามันเต็มเลย ดีว่าเต่ามันจองโต๊ะไว้แล้ว เครื่องดื่มมาถึงก็ซัดกันเลยครับ กินไปฟังเพลงไปเพลินๆ จะเริ่มไม่เพลินก็ตอนมีคนมอบเพลงให้เจมันเรื่อยๆ นี่แหล่ะ แล้วมันก็หันไปยกแก้วให้คนที่ขอเพลงให้มันด้วย ส่วนมากก็พวกนักวิ่งนักบอลที่มันเคยแข่งด้วยทั้งนั้นแหล่ะ

“อย่ากินเยอะ เดี๋ยวก็เมาหรอก”ผมกระซิบเตือนเจที่ยกแก้วชนคนโน้นคนนี้ไปทั่ว

“เอาน่า เมาสักวัน”

“ตามใจ ระวังโดนลักหลับแบบเมื่อเช้าแล้วกัน..โอยยยย เจ็บนะ พอๆๆ”ผมร้องเบาๆ ครับ เดี๋ยวคนอื่นสงสัย ก็เจมันหยิกสีข้างผมน่ะ ต้องแดงชัวร์ ผมว่าที่มันชอบหยิกผมเจ็บๆ นะ เพราะมันทำได้แค่นี้ไง จะตบหัวผมก็ไม่ได้ จะเตะก็...เตะได้แค่ขาครับ ต่อยผมก็ไม่เจ็บ แต่หยิกเนี่ย...ร้องทุกทีเลยผม

“ท่าทางเจสนิทกับเอ็กซ์มันนะครับ”เต่านี่มันจะจีบเจจริงๆ แล้วมั้งเนี่ย ดูตามันก็รู้ มิน่าพยายามชนแก้วกับเจมันบ่อยจัง

“ก็..อยู่ห้องติดกัน”

“อ้าวเหรอ งั้นเจก็ต้องเคยเห็นแฟนมันสิ สวยมั้ยครับ”แน่ะๆ ไอ้เต่าทำเป็นจะหลอกถามเจ แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเจจะพูดถึงตัวเองว่าไง

“เห็นคนอื่นๆ ชมว่าน่ารักบ่อยๆ น่ะครับ”เออจริง ข้อนี้ผมเห็นด้วย

“เหรอครับ น่ารักเหมือนน้องเจหรือเปล่า”ข้อนี้เห็นด้วยมากกว่า แต่...มันจะหยอดเจอีกนานมั้ย

“อันนี้ต้องถามคนอื่นครับ แต่ผมคิดว่าเหมือนนะ”ก็ตัวมันนี่ ไม่ต้องถามก็ได้ เต่ามันจะชวนเจคุยอีกแต่โมทย์มันรีบเปลี่ยนเรื่องครับ ดีมากเพื่อนรัก ผมจะได้ไม่ต้องออกโรง

เจลุกไปเข้าห้องน้ำสักพักแล้วครับ ยังไม่เดินกลับมาเลย ผมก็กลัวมันจะล้มในห้องน้ำหรือเปล่าเพราะมันดูเมาๆ แล้ว แต่...มองไปไกลๆ เห็นมันยืนคุยที่โต๊ะๆ หนึ่ง มีกลุ่มผู้หญิงที่คุยกับมันตอนอยู่โรงอาหารเมื่อกลางวันและก็ไอ้นักวิ่งที่โบกมือให้เจด้วย มิหนำซ้ำยังยกเบียร์ให้เจมันกินอีก...เบียร์!!!

“โก้..เพื่อนมึงน่ะ”ผมบอกโก้ที่นั่งห่างไป มันก็มองตามสายตาผมแล้วหันกลับมามองผม ตอนนี้เจนั่งที่โต๊ะนั้นแล้วด้วยแต่โก้ยังไม่ลุก ตี๋ก็ไม่กล้าลุกเลย

“...รู้แล้วว่าเพื่อนผม”อ้าววว ไหงโก้มันพูดงี้วะ แล้วมันก็พูดให้ผมอ่านปากอีกว่า ‘แต่มันแฟนพี่’ เอ๋อไปเลย...ปกติพวกมันสองคนไม่เคยพูดคำนี้กับผมหรือเจหรอก เหมือนมันยังไม่อยากยอมรับ แต่นี่...สรุปคือผมต้องไปพามันกลับมาเองใช่มั้ย ผมพยักหน้าให้มันสองคนแล้วลุกไปหาเจที่โต๊ะนั้น ดูท่าเมาเบียร์แล้วครับ นั่งตาหวานดื่มเบียร์ที่คนอื่นป้อนเฉยเลย

“เจ...เมาแล้วกลับโต๊ะเหอะ”ผมดึงแขนเจให้ลุก มันหันมาทำตาหวาน ยิ้มแก้มแทบปริใส่ผมเลย

“น้องๆ เดี๋ยวพี่ขอพาเจกลับโต๊ะก่อนนะครับ”ผมดึงเจให้ลุก มันก็ลุกยืนเซๆ ก็ต้องประคองกลับมานั่งข้างๆ ผม นั่งปุ๊ปคออ่อนหันไปซบไหล่ตี๋ทันที ทำไมไม่ซบผมเนี่ย แต่ดีแล้วครับอย่าเพิ่งอ้อน ขอโกรธก่อน

“น้องเจน่ารักจังครับ มีแฟนแล้วจริงๆ เหรอ”ไอ้เต่ามันเริ่มหยอดอีกแล้ว เจก็พยักหน้าให้ ดีนะที่ยังจำได้ว่ามีแฟน

“แต่พี่ไม่ถือนะ มีได้ก็เลิกได้ เป็นกิ๊กก็ได้นะเอ้า”กูไม่เอาว่ะมึง เลิกจีบแฟนกูได้แล้ว

“ฮิฮิ.....มีแต่คนขอเป็นกิ๊ก...โต๊ะโน้นก็ขอทั้งโต๊ะเลย จัดอันดับไม่ถูกแล้วครับ”เจจะหัวเราะทำไม ไม่ต้องรับหรอก มีแฟนก็พอแล้ว

“โหน้องเจครับ พี่ตื้อตั้งนานยังไม่เห็นยอมพี่บ้างเลย”ฟ้า...มึงจะเอาอีกคนเหรอ

“อ่ะๆ ง้านนนนนให้เป็นให้หมดเลย.....โก้กับตี๋เบอร์หนึ่ง พี่โมทย์สอง พี่ฟ้าสาม พี่อั้มสี่ พี่เต่าห้า พี่เอ็กซ์...อืมมม..คนนี้ไม่ได้อ่ะ ข้ามไปๆ”เมามากแล้วมัน เรียกไอ้อั้มว่าพี่เนี่ย แม่งนั่งขำกันทั้งโต๊ะ

“ฮ่าๆๆๆ น้องเขาไม่นับมึงว่ะ”เต่ามันหัวเราะผม

“เออดีแล้ว อย่ารวมกูเลย”กูเป็นแฟนน่ะดีแล้ว อย่าลดขั้นกูเลยว่ะ

“เจพูดคร้าบบ....หึหึ โทรหาทำมายย อยู่ใกล้แค่นี้ เดินมาก็ได้...จริงๆ”หืมมม เจมันรับโทรศัพท์แล้วหันไปโบกมือให้โต๊ะเมื่อกี้ เห็นไอ้นักวิ่งมันถือโทรศัพท์เหมือนกัน แม่ง...แลกเบอร์กันเหรอ รู้สึกความใจดีแบบนี้ผมทนไม่ไหวนะ

[madamkung]

  มาโหวต


 

[*~Kisa~*]

จิ้มตูดพี่กุ้ง



โหย เพิ่งเม้นไป

เอามาลงเลย




งั้นก็......อ่านนนนน  เม้นทีหลัง



เอ่อ  อยากอ่านภาคเจด้วยอ่ะครับ

แบบว่า.....มันค้างโคตรรรรรรรรรรรรรรรรร



จิ้มพี่นนท์ที่รักข้างล่างด้วยครับ 

[nOn†ღ]

จิ้มที่ร้กเบา ๆ แถม  1 ที

[YMP]

  น้องเจเป็นอะไรเนี่ย
หรือว่าหึงพี่เอ็กซ์ที่มีหนึ่งในอดีตกิ๊กมานั่งร่วมโต๊ะ

[zandwizz]

 


กำ ซวยแร้วไหมล่ะ เจมส์ไป ก็มีคนใหม่มาอีก

   จะเป็นไงต่อไปหว่า


 

[ren]

   น้องเจจะเสน่ห์แรงไปไหน

เอ็กซ์จะทำยังต่อหว่า ?




 

[numtannaka]

เจอ่า ทำแบบนี้ได้ไง พี่เอ็กซ์อกแตกตายพอดี 

[Zodiac]

พี่เต่าชักไม่น่าไว้ใจ
ไอ้นักวิ่งด้วยแหละ หึหึ

[naja]

เจเนี่ยน๊าาา  เมาแล้วใจดีแจกเบอร์คนเค้าไปทั่วไป 

มีแฟนแบบเจ ผมปวดหัวตายเลย

[G_wa]

“วางโทรศัพท์ซะเจ”พี่เอ็กซ์วางแก้วเสียงดังมากเลยครับ

“.....ขอคุยอีก...แป๊ปปปป..นึง”กำลังคุยสนุกๆ ก็พวกนั้นตลกดีนี่ครับ

“ให้เบอร์ไปกี่คน”เอ๊ะ พี่เอ็กซ์นี่ ไม่รู้เรื่องรึไงคนกำลังคุยโทรศัพท์เนี่ย

“ม่ายยรู้....ให้หมดเลยยย...อ๊ะ!..ทำไร เอาของเจมานะ”พี่เอ็กซ์แย่งโทรศัพท์ผมไปอ่ะ

“เจมันมีแฟนแล้วอย่ายุ่งกันมันเลย แค่นี้นะครับ”ฮิฮิ...หึงอ่ะเด้ ไม่เป็นไรไม่คุยก็ได้

“เจครับ พี่ขอเบอร์บ้างสิ”พี่เต่าพูดกับผมอีกแล้ว วันนี้ชวนคุยบ่อยจัง

“ได้ครับ..เบอร์..จู๋น แปด..”พูดยังไม่ทันจบพี่เอ็กซ์ก็เอามือมาปิดปากผมไว้เลยอ่ะ

“เจ...ไม่ต้องให้ มึงก็ไม่ต้องขอด้วย”พี่เอ็กซ์ดุจัง ผมปัดมือพี่เขาออกแล้วหันไปหาตี๋ดีกว่า

“ตี๋ครับ..พี่เอ็กซ์ดุจังเลยอ่ะ”

“ก็เจทำอะไรอยู่ล่ะครับ ระวังตัวไว้เหอะครับ เดี๋ยวพี่เขาก็โกรธเจจริงๆ หรอก”ตี๋ลูบหัวผมด้วย พอแร่ะ ได้กำลังใจแล้ว หันไปหาพี่เอ็กซ์ใหม่ก็ได้

“พี่เอ็กซ์คร้าบบบ.....”ผมจะหันไปคุยซะหน่อยแต่ดันได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลังก่อน พอหันไปดู..เอ....ชื่อไรหว่าคุยกันเมื่อกี้อ่ะ...จำไม่ได้แล้ว ยิ้มให้อย่างเดียว

“ไงคร้าบบบ มาหาเจเหรอ”

“ครับ...เมื่อกี้เจลืมดอกไม้ที่เราให้ไง”ดอกไม้ไรหว่า...ดอกกุหลาบ..ให้ทำไม..ของเจเหรอ สงสัยลืม รับมาก่อนก็ได้ สวยดี แต่ทำไมยื่นมือไปคว้าแล้วมันหายไปอ่ะ ดอกไม้ล่องหน!!!

“กลับไปนั่งโต๊ะพวกน้องไป เอาดอกไม้กลับไปด้วย”อ้อออ...ดอกไม้อยู่กับพี่เอ็กซ์นี่เอง แล้วจะคืนให้เขาทำไมอ่ะ สวยดีนะ

“ของเจนะ..เอามา....จะเอา”ผมจะแย่งดอกไม้ในมือแต่...พี่เอ็กซ์ขว้างทิ้งไปแล้วอ่ะ

“เฮ้ย! ไรวะ”พูดไม่เพราะเลยอ่ะคนนี้

“กูบอกว่าไม่ให้ยุ่งเมื่อกี้มึงไม่ได้ยินหรือไงวะ”พี่เอ็กซ์ก็พูดไม่เพราะด้วย แล้วพี่ๆ เพื่อนๆ จะยืนทำไมครับ คนมองทั้งร้านเลย

“แล้วมึงยุ่งอะไรด้วย เจมันยังไม่พูดอะไรเลย”

“มึงกลับไปนั่งที่เร็วๆ เลยไป หรือจะแดกตีนกูก่อน เจน่ะแฟนกูอย่าเสือกโทรมาอีกล่ะ”พี่เอ็กซ์พูดไม่เพราะเลยครับ เดินไปหาพี่โมทย์ดีกว่า

“จะไปไหน”พี่เอ็กซ์รั้งเอวผมไว้อ่ะ เดินต่อไม่ได้ คนที่เดินมาหาผมก็ยังไม่เดินกลับไปเลย พี่เอ็กซ์ก็ชวนเขาคุยอยู่ได้

“ไปหาพี่โมทย์...พี่โมทย์คร้าบบ”ผมเอื้อมมือไปแตะแขนพี่โมทย์ พอพี่เอ็กซ์ปล่อยก็ถลาเข้าไปกอดทั้งตัวเลย พี่โมทย์ให้ผมนั่งข้างๆ ผมก็นั่งซบไหล่พี่โมทย์นี่แหล่ะ มึนหัวแล้วอ่ะ ใครพูดอะไรนักหนาไม่รู้ หนวกหูมากเลย หันมาจะว่าซะหน่อยก็เห็นนั่งกินกันต่อแล้ว...ตกลงเมื่อกี้ผมฝันเหรอ

“เจเป็นแฟนมึงเหรอ มิน่าแม่งหวงชิปหาย”

“เออ รู้แล้วก็เลิกหยอดมันได้แล้ว...มึงด้วยไอ้ฟ้า มีโอกาสหน่อยเอาเชียวนะมึง..ไอ้ตัวดีนี่ก็เหมือนกัน หายไปแป๊ปเดียวแม่งตามมาเป็นพรวนเลย”พี่เอ็กซ์หมายถึงไรอ่ะ กระดิ่งเหรอ ง่วงแล้วอ่ะ แต่นอนไม่หลับ ต้องนอนบนเตียงแล้วมีพี่เอ็กซ์นอนด้วย

“ทำไม...จะเอาอะไร”พี่เอ็กซ์ถือแก้วค้างไว้ที่ปากเพราะผมกระตุกชายเสื้อและเอนไปพิงพี่เขาแล้ว

“...ไม่เอาที่นี่...ไปห้องกันเถอะ”ที่นี่นอนไม่หลับครับ ไม่มีเตียง

พรวด!!! แค่กๆๆๆ

สกปรกจังพวกนี้อ่ะ ละอองน้ำเต็มโต๊ะเลย แหว่ะ

“แหว่ะ...ทำรายยยกานน...สก..ปรกจังเลยเนอะ...เนอะพี่เอ็กซ์เนอะ”แหงนหน้ามองพี่เอ็กซ์เห็นเขายิ้มขำอะไรไม่รู้อ่ะ แต่ดูอารมณ์ดีกว่าเมื่อกี้แถมเอามือมาลูบหัวผมด้วย

“เดี๋ยวค่อยกลับพร้อมคนอื่น ง่วงเหรอ นอนตักก่อนแล้วกันนะ”พี่เอ็กซ์ทำท่าจะเลื่อนตัวออกให้ผมเอนลงไปจริงๆ แต่...ไม่เอาอ่ะ นอนตัก เกิดมีอะไรมาโผล่ใต้โต๊ะมืดๆ จะทำไง

“ไม่เอาๆ...นอนตรงนี้ดีกว่า”ผมก็ซบตรงไหล่เหมือนเดิม ฟังใครคุยอะไรกันก็ไม่รู้เรื่องแล้วครับ หลับดีกว่า

โอยยย ช่วยด้วยครับ โลกหมุนรอบตัวเองครับ เซแซดๆ ไปตามแรงเหวี่ยงของโลกแล้วววว ช่วยด้วยยย ผมจะล้ม จะละ...ล้มแล้ว....แต่ นุ่มแฮะ

“เจครับ..ยกแขนขึ้นเร็ว เปลี่ยนเสื้อก่อน”เสียงพี่เอ็กซ์....อยู่ไหน อ้อ..ตรงหน้านี่เอง

“นอนกันน้าาาาา”ถึงเตียงห้องพี่เอ็กซ์แล้ววว  แรงเหวี่ยงของโลกพาให้ผมมาถึงห้องได้ด้วยแฮะ

“อื้มมม เจ...อย่าเพิ่งซุกสิ ถอดเสื้อมา จะเช็ดตัว..ชูมือหน่อยเร็ว...ไชโยน่ะ ทำซิ”ทำไร ไชโยเหรอ

“ไชโย!!”

“ดีมาก ค้างไว้ก่อน เฮ้ยยย อย่าเพิ่งนอน ทำไมเมามากอย่างนี้เนี่ย”โหยยย บ่นอารายยยย ง่วงแล้วนะ

“เจจะนอนๆๆ”

“คร้าบบบๆ นอนก็นอน แต่เปลี่ยนชุดก่อน”พี่เอ็กซ์มาวุ่นวายอะไรกับกางเกงผมเนี่ย โอยยย พลิกไปพลิกมาอยู่ได้

“อ๊าาา เย็นๆๆ ไม่เอาๆ”พี่เอ็กซ์เอาผ้าชุปน้ำมาเช็ดตัวผมอ่ะ มันหนาวนะเนี่ย

“อย่าดิ้นสิ...โอยยย ไม่เช็ดก็ไม่เช็ด เช็ดหน้าหน่อย นิดเดียว...อ่ะ หลับตา”หลับก็หลับ แล้วก็....หลับตาสนิทเลยครับผม แต่ทำไมพี่เอ็กซ์ต้องหมุนเตียงด้วย

“อือออ..”

“เป็นไรครับคนเก่ง”ฮิฮิ พี่เอ็กซ์ชมด้วย

“พี่เอ็กซ์อย่าหมุนเตียงดิ เจเวียนหัวไปหมดแล้ววว”

“ใครหมุน ไม่มีซะหน่อย เจเมาต่างหาก เด็กอะไรไม่รู้เที่ยวหว่านเสน่ห์ไปทั่วเลย ใครเขาสอนกันครับ”

“ไม่มี...เจเก่ง”

“ไม่ต้องเก่งก็ได้นะเรื่องแบบนี้อ่ะ พี่หึง หวง ห่วง ทุกอย่างเลยรู้มั้ย”

“ฮิฮิ...รักเจอ่ะเด้”

“เฮ้อออ.....มีคำไหนบรรยายความรู้สึกพี่ได้มากกว่าคำว่ารักอีกมั้ยล่ะ จะได้พูดให้ฟัง เบื่อจังเลยคุยกับคนเมาเนี่ย”

“ใครเมา พี่เอ็กซ์เมาเหรอ...ไม่ดีๆ เจเป็นห่วง”เจเมาๆ แล้วปวดหัวทุกที ไม่ดีเลยครับ

“....โอยยย ไม่ไหวแล้ววว ทำไมขี้อ้อนแบบนี้เนี่ย จูบก่อนค่อยนอน”

“ฮิฮิ...อื้มม.........อึ๊...เจ็บอ่ะ”พี่เอ็กซ์จูบผมอยู่ดีๆ ก็กัดปากผมอ่ะ เจ็บเลย

“เฮ้ออ...นอนดีกว่านะ เดี๋ยวพี่ปล้ำเจขึ้นมาจะยุ่ง นอนๆ”พี่เอ็กซ์บ่นไรไม่รู้ เดี๋ยวก็จูบเดี๋ยวก็ไม่จูบ เวียนหัวครับ นอนต่อดีกว่า
.
.
.
อือออ....ผมลืมตาขึ้นมามองรอบห้องแบบงงๆ ก่อนจะนึกได้ว่านี่ห้องพี่เอ็กซ์ และพี่เอ็กซ์นอนมองผมอยู่ด้วย

“ตื่นแล้วเหรอครับ”

“อืม..มองไมอ่ะ”พี่เขาจ้องผมใหญ่เลย มองแบบนี้มันเสียวๆ ไงไม่รู้ แถมมือก็ลูบหลังผมอยู่ด้วย และ...ทำไมผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าหว่า....เมื่อคืนๆ......อ้อ..นึกออกแล้ว

“มองแฟนตัวเอง”

“ไม่ได้ถามว่ามองใคร ถามว่ามองทำไม ตอบไม่ตรงคำถามเลย”

“เจจำเรื่องเมื่อคืนได้มั้ย”

“จำได้ลางๆ ทำไมครับ”ผมดันตัวเองให้นอนเสมอสายตาพี่เขา ขี้เกียจเงยหน้าครับ

“ให้เบอร์พวกนั้นทำไม...เพราะใจดีน่ะเหรอ”

“เปล่า...อืมมม....ก็คนที่นั่งโต๊ะนั้นเขาแข่งวิ่งเกือบทุกรายการที่เจลงเลย ก็เลยคุยกัน เมาๆ ด้วยแหล่ะ แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ไปกดเข้าเครื่องเอง เจไม่ได้ให้นะ”ก็เห็นบอกขอยืมดูโทรศัพท์ก็ให้ดูเฉยๆ ไม่ได้คิดว่าจะเอาไปทำอะไรนี่นา

“เจก็รู้ว่าพี่ขี้หึง แต่ไม่ใช่ไม่มีเหตุผลนะ เรื่องเมื่อวานน่ะไม่ไหวจริงๆ มีอย่างที่ไหนไปนั่งกับเขาเฉยเลย แล้วยังรับดอกไม้เขา คุยหัวเราะกับเขาต่อหน้าพี่ ไม่ฆ่ามันก็ดีเท่าไหร่แล้ว”

“เจ...จำไม่ค่อยได้อ่ะ ดอกไม้อะไรเหรอ”

“นึกแล้วว่าต้องจำไม่ได้ ช่างมันเถอะ อย่าทำอีกก็แล้วกัน ให้เบอร์มั่วๆ แบบนี้ หรือเรื่องไปกินของคนอื่นเขาน่ะ เกิดเขาใส่ยาอะไรให้กินจะทำยังไง แล้วทำไมเมื่อวานถึงดื่มซะเมาขนาดนั้น”

“ก็....เจดีใจ เจคิดเอาไว้ว่า...ถ้าเจได้เหรียญทองวิ่ง 5000 เมตร เจไม่เคยวิ่งระยะไกลขนาดนี้มาก่อน ถ้าเจทำได้ เจจะ...กลับบ้าน..ตอนปิดเทอมนี้”บ้าน...ที่ผมไม่ได้กลับมาเป็นปี บ้านที่มีกลิ่นไอความรักของพ่อและแม่อบอวลอยู่

“ทำไมต้องมีข้ออ้างด้วย...บ้านนะ จะกลับเมื่อไหร่ก็ได้ไม่ใช่เหรอ ทำไมเจชอบสร้างเงื่อนไขให้ตัวเองเรื่อยเลย”

“.......เจ..”ผม..ไม่รู้ครับ แค่...อยากหาสิ่งที่มาชดเชยความกล้าที่ผม...ไม่มี

“...พี่ไปด้วยได้มั้ย..บ้านเจน่ะ”

“ไปสิ เจก็จะชวนอยู่เหมือนกัน ไม่ได้กลับตั้งนาน ฝุ่นหนาเป็นนิ้วแล้วมั้ง”

“อ้าว จะให้พี่ไปเป็นคนความสะอาดซะงั้น ทำก็ทำ แต่...ขอค่าแรงก่อน”พี่เอ็กซ์พูดจบก็ดึงผมไปกอดแล้วจูบจนผมเคลิ้มและยอมพี่เขาเหมือนเคย นึกแล้วเชียวว่าทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้ผม ปล่อยให้ผมนอนโป๊อยู่ได้ทั้งคืน

งานกีฬาจบก็ต้องลุยงานพี่นุต่อครับ เป็นงานแสดงสินค้าพวกเสื้อผ้า เครื่องประดับนี่แหล่ะครับ ส่วนที่ต้องออกแบบเสร็จหมดแล้วเพราะมีไม่กี่ชิ้น แต่ต้องมาเตรียมสถานที่เองด้วย อ้นกับพี่เจมส์และพี่ๆ บางคนก็มาช่วยกัน เราต้องอยู่วันแรกที่เปิดแสดงเพราะมีแฟชั่นโชว์เล็กๆ ต้องคอยคุมการแสดง เรื่องไฟ เรื่องเพลง แล้วก็คิวการแสดงกับพิธีกรด้วย แต่ที่นอกจากนั้นคืองานวันนี้ผมได้เจอคนที่ไม่นึกว่าจะได้เจอ.....

“หวัดดีครับดาว ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่”

“ดาวก็ไม่คิดเหมือนกัน ดาวเป็นMCงานนี้น่ะ แล้วเจล่ะ”ดาวอยู่ในชุดวันพีชสีขาว ดูสวยสง่าแปลกตาครับ ปกติเคยเห็นแต่เธอแต่งตัวค่อนข้างเปรี้ยวน่ะ

“เจ..ทำงานน่ะ บริษัทเจเขาเป็นคนจัดงานนี้ ก็เลยต้องมาคอยประสานงานด้วย”ผมคุยกับดาวได้ไม่นานเพราะเธอต้องไปทำหน้าที่ของเธอ

“ใครน่ะพี่ รู้จักด้วยเหรอ”อ้นกระซิบถามผมหลังจากที่ดาวเดินไปคุยกับลูกค้าผม

“....แฟนเก่าเฮียมึงน่ะ”เกือบลืมไปเลยครับ ว่าดาวเป็นใคร แฟนเก่าพี่เอ็กซ์...แฟน...ผู้หญิง

“แน่ะๆ มีหึงด้วย”

“ไม่ได้หึงเว้ย ไปๆ อย่ามายืนเกะกะ”ผมดันมันให้หลีกทางแล้วเดินดูรอบๆ ห้องจัดงานต่อ ท่าทางดาวจะทำงานแบบนี้มาเยอะเพราะเธอดูคล่องเวลาซ้อม สำเนียงภาษาก็ดี น้ำเสียงเพราะน่าฟัง ใครๆ ก็มองไปที่เธอ

ช่วงงานพิธีการผ่านพ้นไป แฟชั่นโชว์เริ่มขึ้น พวกเราก็ยืนดูความเรียบร้อยรอบๆ พี่เจมส์ต้องคุมการแสดง ทั้งเพลง ไฟ ทุกอย่างต้องเพอร์เฟ็กซ์ และมันก็เป็นไปตามนั้น ระหว่างที่ผมยืนคุยเรื่องงานกับพี่เจมส์ในระหว่างที่แขกในงานกำลังพูดคุยและทานค็อกเทล ผมเดาว่าเขาคนนี้คงเป็นเลขาของประธานบริษัทที่จ้างจัดงานนี้ เขาเข้ามาคุยกับพี่คนหนึ่งในทีมผม...คุยเรื่องของดาว การที่จะมีการพูดคุยให้พริตตี้หรือเอ็มซีดูแลแขกท่านใดเป็นพิเศษมักจะมีอยู่บ่อยๆ ซึ่งบางครั้งก็มีการชักชวนกันไปต่อข้างนอก แต่นั่นไม่เกี่ยวกับเรา ต้องขึ้นอยู่กับคนที่เขาต้องการด้วย ปกติผมเห็นเรื่องแบบนี้ก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่เพราะครั้งนี้เป็นคนรู้จักและรู้ดีว่าแขกคนนี้ไม่ได้ต้องการแค่การพูดคุยหรือเพื่อนนั่งทานข้าวเฉยๆ

“ดาวครับ เสร็จงานแล้วกลับพร้อมกันมั้ย”ผมเดินเข้าไปคุยตอนดาวหลบมุมมายืนพักอยู่คนเดียว

“ว้าาา เจมาชวนดาวช้าไปนิด ดาวต้องไปกินข้าวกับลูกค้าต่อน่ะ”ดาวตอบ

“เอ่อ...ดาวรู้ใช่มั้ยว่า....”ผมไม่กล้าถามดาวตรงๆ

“ดาวทำงานนี้มาหลายปีแล้วแหล่ะเจ สมัยนี้มีออกเยอะแยะไปที่จะมีใครสักคนมาดูแลเรา มันเป็นเรื่องของ...ผลประโยชน์น่ะ ใครๆ เขาก็ทำกัน เจอย่ามาทำหน้าเหมือนตำหนิดาวแบบนี้สิ”ดาวพูดเหมือนไม่แคร์ เหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอเจอบ่อยๆ จนชิน แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ควรจะชินนะ

“ก็มันเป็นเรื่องที่ควรตำหนินี่ หรือดาวคิดว่าไม่ใช่”

“....ดาวไม่เหมือนเจหรอกนะ ที่จะมีพี่เอ็กซ์คอยตามดูแลน่ะ ดาวต้องกินต้องใช้ บ้านดาวก็ไม่ได้มีฐานะอะไร ดาวอยากหาเงินใช้เอง แบ่งเบาภาระที่บ้านบ้าง  ดาวไม่ได้ทำอะไรผิดกฏหมาย ไม่ได้ขอเงินใคร ใครจะว่ายังไง...ก็ช่างมัน”

“...กล้ามั้ย...ดาวกล้าพูดเรื่องนี้ให้คนอื่นฟังมั้ย พูดให้คนที่ดาวรัก พูดให้คนที่รักดาว ครอบครัว เพื่อนสนิท กล้าใช้เงินพวกนี้ซื้อของให้พ่อแม่รึเปล่า ถ้าคิดว่าช่างมัน...แล้วทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วย”ผมคิดว่าดาวมาไกลเกินกว่าจะหยุด หรือคงพลาดไปแล้วเลยคิดว่าช่างมัน แต่ไม่ใช่หรอก...แค่ไม่มีคนบอกให้หยุดเท่านั้นเอง ดาวเองก็ใช้ข้ออ้างเพื่อทำสิ่งอื่นๆ เหมือนกัน เพียงแต่ที่เธอทำมันไม่ใช่เรื่องดี

“......เจใจดีจัง..มิน่าพี่เอ็กซ์ถึงได้รัก.......แต่..โลกนี้ไม่ได้มีแต่คนใจดี ทุกอย่างต้องซื้อด้วยเงินทั้งนั้น โลกมันไม่ได้สวยงามอย่างที่เจคิดหรอกนะ”

“แต่เราก็ไม่ต้องทำตัวตกต่ำไปตามก็ได้นี่ ถ้าคิดว่าโลกมันโหดร้ายกับดาวนัก...ก็พยายามทำให้เขาซื้อเราได้ยากๆ และแพงกว่านี้หน่อยสิ....สักเดือนละหมื่นสองหมื่น ยอมเหนื่อยทำงานวันละแปดชั่วโมง มีชุดทำงานที่ไม่สวยเท่านี้...แต่...เดินตามตลาดหรือห้างกับเพื่อนและครอบครัวได้ไม่อายใคร เอาเงินซื้อของได้โดยไม่ต้องคิดว่ามันต้องแลกมาด้วยอะไร...เจไม่ได้บังคับหรือต่อว่าอะไรหรอก เพราะเราไม่สนิทกัน แค่พูดให้ฟัง ถ้าสนใจ...จะช่วยหางานให้...ลองคิดดูนะ....ผ้าผืนนี้ให้ฟรี..ไม่ต้องให้เงิน ไม่ต้องเอามาคืนด้วย มันเคยถูกใช้มาแล้ว แต่พอซักมันก็สะอาดได้”ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าให้ดาวที่ยืนร้องไห้อยู่ ผมคิดว่าผมโชคดีที่มีคนที่รักอยู่รอบตัว มีคนที่พยุงผมไว้เมื่อผมท้อ มีคนดึงแขนเวลาผมก้าวผิดทาง มีคนเตือน มีคนห้าม...มีคนรัก...และรอให้ผมรักตอบอยู่

หลังจากเสร็จงานผมก็ไม่เห็นดาวแล้ว พี่บอลมารับผมไปหาพี่เอ็กซ์กับแม่ที่โรงแรมเพื่อกินข้าวกัน แม่เพิ่งกลับจากฮ่องกง ซื้อของมาฝากผมเยอะแยะเหมือนเคย ตอนแรกๆ ซื้อเสื้อผ้าอะไรมามากมายจนผมเกรงใจและงอนแม่ด้วยครับที่ซื้อของสิ้นเปลืองพวกนี้ เสื้อผ้ามีแต่หรูๆ ผมจะใส่ไปไหนได้ ผมเลยบอกว่าถ้าอยากซื้อมาให้ผมก็ขอเป็นของกินกับตุ๊กตาดีกว่า

“เป็นไงบ้างน้องเจ เหนื่อยมั้ยลูก”

“ไม่เหนื่อยครับ งานนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไร ให้พี่คนอื่นเขาคุมน่ะครับ แล้วนี่...ของเจใช่เปล่า”ผมชี้ไปที่ตุ๊กตาหมาตัวโตที่นั่งเก้าอี้อยู่ข้างๆ ผม ทำเอาแขกหลายคนในห้องอาหารมองกันเต็มเลย

“ใช่แล้วจ๊ะ แม่ซื้อมาฝาก แล้วก็มีช็อคโกแล็ตของโปรดหนู แต่อยู่กับพี่เขานะ”

“แล้ว..พี่เอ็กซ์ล่ะครับ”

“เดี๋ยวก็มาจ๊ะ คุยงานกับผู้ช่วยเขาอยู่ เรากินกันก่อนเถอะ”แม่พูดแล้วก็เริ่มกินอาหารตรงหน้าเลย วันนี้มาเป็นคอร์สอาหารฝรั่งครับ มีสลัด สเต็ค พาสต้าเต็มโต๊ะเลย แม่เขาอยากลองสูตรใหม่ของเชฟน่ะครับ เลยให้จัดมาวางไว้เต็มโต๊ะเลย ผมเลยต้องกินด้วย กินไปก็มองหาพี่เอ็กซ์ไปด้วย กว่าจะเดินมาผมกับแม่ก็กินกันเสร็จแล้ว พี่เอ็กซ์เลยต้องสั่งกลับไปกินที่หอครับ

*****************************************************************************

ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันวันจันทร์...แต่ถ้าพรุ่งนี้ว่างก็จะพยายามเข้ามาอัพให้นะ
 

[*~Kisa~*]

จิ้มพี่จีที่รัก


ร้ากที่สุดเลยคนเน้



มาต่อแล้วก้ออ่าน   ค่อยเม้นทีหลัง



ชอบที่เจพูดอ่ะ  อ่านแล้วซึ้ง 
ยังไงก็คงไม่มีใครภูมิใจหรอกเนอะถ้าเงินที่ได้มาได้จากเรื่องแบบนั้นอ่ะ

ถึงเจเมาแล้วจะอ้อนไปทั่ว  แต่เค้าก็ชอบนะ อิอิ
แต่แอบอยากให้อ้อนพี่เอ็กซ์คนเดียวฟร่ะ
ไม่เป็นไร ที่รักจะแต่งยังไงก็ไม่ผิดคร้าบ  สนุกหมด

อ่านไปกินไป ฝนก็ตกไป กลัวไฟดับชะมัด เหอๆ

เจอกันวันจันทร์นะที่รัก  ถ้าต่อพรุ่งนี้ได้ก็ดี

ยังไงก็    สำหรับการมาอัพนะคร้าบ