แจ้งข่าวก่อนอ่านนะคะ
ใครที่รอรีปรินซ์พี่พอยท์อยู่ เปิดโอนแล้วเด้อ !!!! จิ้มลิงค์เลย !!
http://bambamzone.thai-forum.net/t4-topic
ตอนที่ 13
เอากับมันสิยังนอยไม่หาย อะไรนักหนากับอีแค่เป็ดเนี่ยมันต้องช่วงสวีทไม่ใช่หรอวะ ? คนพึ่งจะมีสัมพันธ์แนบชิดมันเสือกทำสงครามเย็น ไอ้จะให้ผมเป็นฝ่ายไปสวีทมันก่อนก็ไม่ใช่แนวแล้วผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่มันก็ไม่มาอ้อนเหมือนเดิม ไอ้เด็กนี่มันฟันกูแล้วทิ้งหรอวะ !!!
“แดนเป็นไรมึง ดีดกีตาร์ดีๆดิ๊ ของดีจะพังหมด หงุดหงิดอะไรมาวะ”
“เปล่าโว้ย กูทั้งเล่นทั้งร้องเลย งงๆ คอร์ดร็อคมันไม่ได้เล่นนานด้วย”
จะให้บอกมึงได้ไงวะกัสว่ากูโดนเด็กฟันแล้วทิ้ง เกิดมามีแต่ทิ้งเขา ไอ้เชี่ยเป็ดเวร ! มึงนะมึง เจอกูก็สะดุ้งหลบหน้า พอไปดักก็วิ่งหนี เดินผ่านหน้าร้านมันก็มุดไปหลบใต้โต๊ะทำอย่างกับไม่เห็น นี่มึงจะทิ้งกูจริงๆใช่มะ ?
“ไอ้เชี่ยแดน เพลงมันเริ่มแล้วโว้ยยไม่ร้องวะสาสสสส นี่มึงจะถ่วงพวกกูอีกนานมั้ย หา กูจองห้องสามชั่วโมงมึงทำเจ๊งไปชั่วโมงแล้วเนี่ยยยย”
“เชี่ยแจ๊ส มึงปาไม้กลองใส่หัวกูทำไมหา !!”
“ไอ้แดนมึงจะทำคณะล่ม ไอ้ประธานรุ่นเฮงซวย มึงนะมึง”
ไอ้แจ๊สมันสปริงตัวโดดข้ามกลองมากระโดดถีบผม ไอ้เชี่ยนี่มึงโดดสูงไปนะ แต่ผมมีหรือจะยอมจับมันล็อคคอเตรียมเอาคืน
“เฮ้ยๆใจเย็นๆๆ เจมส์แยกมันดิ๊ เดี๋ยวของร้านเขาพังมาแหกอกกู”
สุดท้ายการซ่อมก็ล่มไอ้เจ้าของร้านหน้าตี๋มันก็เลยมาไล่เราออกไปจากร้านมัน ไอ้ตี๋นี่แม่งเสือกหน้าเหมือนไอ้เป็ดอีก ถามไอ้กัสมันบอกพี่เขาพึ่งจบเภสัชมากำลังหาทำเลเปิดร้านยาสุดท้ายหาไม่ได้เลยเปิดห้องซ้อม เออเอาเข้าไปจบเภสัชมาดีๆไม่ชอบ รวยไวสบายนักแลมาเหนื่อยนั่งชี้หน้าด่าพวกกูได้ตังค่าห้องชั่วโมงละเจ็ดสิบ คนเรามันก็อาร์ตไม่เลือกอาชีพจริงๆ
“อย่ามาโวยวายร้านกูอีกนะโว้ย ! ไอ้พวกนี้นี่ ของกูดีๆจะพังหมด”
“โอ้ยพี่หมอจะดุไปไหนวะ ! กูทำของมึงพังยังหา !!”
“ไอ้หัวเดดร็อคมึงจะบวกกับกูหรอหา !!!”
ไอ้แจ๊สนี่มันตัวเหวี่ยง ตัวมึงยังไม่ถึงติ่งหูพี่เขาเสือกไปโวยอีก ไอ้ตี๋นี่ก็เห็นหน้าเหมือนนักวิทยาศาสตร์เสือกโวยวายเก่งอีก
“ไอ้เหิ้ยเอ้ยยย จัดปะล่ะ ปล่อยสิวะเชี่ยกัส ไอ้เจมส์ กูจะเอาเลือดหมอออกปากกก”
“กูจบเภสัชโว้ย ไอ้ดำหัวฟู ตัวก็ดำหัวก็ฟูเสือกดัดฟันสีแดง”
“ของกูเขาเรียกผิวสีแทนโว้ยยย ไอ้เชี่ยยยยยยยตี๋ผีจีน”
“เฮ้ยพวกมึงลากไอ้แจ๊สออกไปเลย เห่าเหมือนหมาละ เดี๋ยวกูเคลียกับพี่เขาเอา”
“ไอ้สัสปล่อยกู มึงไม่ต้องงงไอ้แดนมึงนั่นแหละ ไอ้ตัวทำวงล่มมมม เชี่ยปล่อยกูสิวะ อ๊ากกก”
นั่นล่ะลากมันไปพ้นซอยเสียงมันยังดังมาให้ได้ยิน วงกูเจริญจริงๆ คนแรกก็โดนเป็ดฟันแล้วทิ้งหมดอารมณ์ร้อง มือกลองก็เหวี่ยงอย่างเดียว เบสก็ยังไม่คล่อง กีตาร์อีกคนก็ยังไม่เก่ง จะเอาอะไรไปสู้เขาวะ !
“โทษทีพี่ เพื่อนมันอารมณ์เสียไปหน่อย”
“เออไม่ไร เข้าใจ วันหลังจะมาอีกก็อย่าโวยอีกแล้วกัน กูพึ่งทำร้านใหม่ไม่อยากให้พังตั้งแต่ยังไม่ได้กำไร แม่งเอ้ยพวกมึงนี่ทำกูอารมณ์เสีย”
“โทษจริงๆพี่ ยังไงผมก็จะมาอีกนะ ทำใจรอไว้ได้เลย”
“เออมาเหอะ เดี๋ยวคราวหน้าไอ้แสบนั่นมันว๊ากอีกพ่อจะถีบติดดิน”
“เออๆงั้นผมไปละ ขอบคุณมากครับ”
นอบน้อมนิดนึงครับ ห้องซ้อมแถวนี้มันอยากกับซ่องหมาสกปรกโสโครกมีที่นี่ที่เดียวที่ยังโอเค แถมเจ้าของร้านหน้าตาสไตล์เกาหลีญี่ปุ่นมากดันสูงเท่าผม กล้ามมันก็มีแม้จะไม่เยอะก็ถ้าฟัดเหวี่ยงกันก็คงอ่วมอยู่ แล้วผมมันพวกรักสันติซะด้วย
“พี่มิลค์ ทำไมวันนี้ปิดห้องไวจังอ่ะ ม่อนยังไม่ได้เล่นกีตาร์เลยอ่ะ”
ขวับ ! ผมหันไปมองทันที นั่นมันไอ้เป็ดกำลังกระโดดกอดคลอเคลียกับไอ้ตี๋อินเตอร์ อ้อนี่มึงเลิกชอบของไทยไปอินเทรนด์กับเขาแล้วใช่มั้ยหา !!
“ม่อนจะเล่นปะล่ะ พี่เปิดให้ก็ได้”
นั่นมันมีลูบหัวลูบหางกันด้วย มึงจะสนิทกันไปหน่อยมั้ย ?
“ว๊ากกก ใจดีที่สวดเปิดเลยๆ อยากเล่นๆ สอนหน่อยดิ ยังจับไม่คล่องเลยอ่ะพี่ นะๆ”
รู้สึกว่าผมจะกำมือแรงขึ้นๆ จนเจ็บไปทั้งมือ หึ ใช่สิมึงได้กูแล้วทิ้งไง จำไว้ไอ้เป็ดอยากแดกของนอกนักใช่มั้ย ! เดี๋ยวกูซื้อกิมจิให้ร้อยถังเลยไอ้สาสสส
หงุดหงิดที่สุดอารมณ์นี้ ผมหงุดหงิดจนเดินงุ่นง่านไปรอบมหาลัยมาครึ่งวันละ มหาลัยหรือเขตเทศบาลวะเนี่ยกูเดินมาตั้งนานยังไม่รอบสักที แถวนี้มันแถวไหนวะเนี่ย อ้อคณะบริหาร ทำไมถึงรู้ ? ก็ตรงหน้ามันเขียนว่าคณะบริหารไงล่ะครับ คนละฟากฝั่งกับคณะนอกคอกแบบผมเลยว่ะ
“นี่ ปล่อยนะ ปล่อยสิ ปล่อยย อย่าจับฉันนะ ช่วยด้วย”
“น้องสาวอย่าเล่นตัวสิครับผม เย็นๆแบบนี้ไม่มีใครแล้วล่ะ”
ไอ้เถื่อนคนหนึ่งมันกำลังโอบเอวสาวน้อยตัวบางๆ ไอ้พวกนี้ในมหาลัยมึงยังไม่เว้นเอาวะ ออกแรงหน่อยแล้วกันไอ้แดน ระบายเรื่องไอ้เป็ด
ซะมั่ง
“เฮ้ยมึงทำไรผู้หญิงวะ ปล่อยเธอซะ”
“ไอ้หน้าขาวมึงเสือกไรวะ หา ! ผัวเมียเขาจะคุยกัน”
“ไม่ใช่นะ ช่วยด้วยค่ะ ฮือออ ปล่อยฉันนะ”
“เห็นมั้ยเขาบอกให้ปล่อยมึงก็ปล่อยสิวะ หรือจะแดกตีนกู”
“ไอ้อ่อนวอนซะแล้วมึง !!”
มันถลาเข้ามาจะประเคนหมัดใส่ผม ถุ้ย ! กูไม่เก่งจริงกูคุมวิศวะไม่ได้หรอกโว้ย สุดท้ายหลังจากนัวเนียกันสักพักมันก็กระเสือกกระสนวิ่งหนีไป เหลือผมกับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะร้องไห้หรือไม่ร้องก็ไม่รู้ แต่เธอ… สวยดีว่ะ
“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้คุณแยมแย่แน่ๆ”
ทำไมชื่อแยมนี่มันคุ้นๆ ช่างมันเหอะ นึกไม่ออก
“ครับ รีบกลับบ้านเถอะมันเย็นแล้ว งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
กลับหอดีกว่ากู สงสัยวันนี้ต้องขึ้นรถเม ห่างซะขนาดนี้
“เอ่อ เดี๋ยวก่อนค่ะ ชื่ออะไรหรอคะ”
“แดน แดนเฉยๆ”
“คณะอะไรหรอ เอ่อ .. ไว้เจอกันคราวหน้าแยมขอเลี้ยงข้าวขอบคุณนะคะ”
“ไม่เป็นไร คณะไกลกันด้วย ผมอยู่วิศวะ คงไม่ได้เจอกันบ่อยๆ แล้วก็เรื่องแค่นี้ไม่เป็นไรครับ”
- ----------------------------
ตอนที่แล้วบอกจะเปิดตัวก็คือ ... ผู้ที่จะมาทำให้เรื่องเรามีสีสันต์ 5555 (ปล . แอบอยากแต่งพี่มิลค์กับแจ๊ส -///-)
- --------------------------------
ศัพท์ประจำตอน !
interrupt : อินเทอรัพ : รบกวน , ขัดจังหวะ