ยกที่ 20
หลังจากผมแต่งตัวเสร็จ
เราก็นั่งรถมันไป ครั้งนี้เป็น toyota wish สีดำ รุ่นที่คันใหญ่ ๆ ครับ
ซึ่งอันนี้คงจะเป็นรถมันจริง ๆ แล้วล่ะ
เพราะข้าวของ เสื้อผ้ามันกองเต็มรถไปหมด
แล้วดูลักษณะหน้าตา ท่าทางมันแล้ว บีเอ็มไม่ใช่แนวครับ ฮ่า ๆ ๆ
ขณะที่นั่งอยู่ในรถ
เราทั้งสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกัน
มันเลยเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง
ซึ่งเป็นเพลงอะไรของมันก็ไม่รู้ ออกแนวกวนประสาทซะมากกว่า
ผมจึงเอื้อมมือ ไปเปลี่ยนฟัง บานาน่าแทน ( ไม่ได้โฆษณานะ )
เพราะว่าเพลงมันเพราะดี
อย่างน้อยก็ดีกว่าฟังคนตะโกนโหวกเหวก ไม่รู้ว่าแนวอะไร
" เปลี่ยนทำไมวะ กำลังมันเลย "
มันพูด แต่สายตามันยังมองไปที่ถนนอยู่เหมือนเดิม
" ก็มันหนวกหูนี่ ฟังนี่แหละ "
ผมก็ตอบมันกลับไป
" ทำไมมึงต้องพูดเสียงแข็งกับกูทุกครั้งด้วยวะ "
" อ้าว ก็พี่มาพูดกู พูดมึงกับตั้มก่อนทำไมล่ะ "
" อยากให้พูดเพราะ ๆ ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"
" เออ พูดก็พูดดิ ไม่ได้ห้าม ตามใจเหอะ "
พอพูดจบผมก็หันหน้าไปมองออกนอกกระจก เพราะขี้เกียจทะเลาะกับมันต่อ
" นี่มึงงอนกูหรอ "
มันถามกลับมาเสียงอ่อน
นี่ผมหันหน้าออกไปมองนอกรถเนี่ย มันคิดว่าผมงอนมันหรอ
" เปล่า "
ผมแกล้งตอบกลับไปเสียงสะบัด ๆ เหมือนกับว่างอน ๆ
" แล้วมึงทำไมต้องหันหน้าไปข้างนอกด้วย หันมามองหน้ากูนี่ "
" มองทำไม ไม่เห็นมีไรน่าดู "
ผมหันกลับมามองหน้ามันนิดหน่อยตอนพูด
แล้วก็หันกลับไปมองข้างนอกเหมือนเดิม
" งั้นมึงก็มองส่วนที่มึงอยากดูดิ "
พอมันพูดเสร็จ
ผมก็หันหน้ากลับมามองหน้ามัน
พร้อมกับกำลังจะอ้าปากถาม ว่าส่วนไหน
แต่มันก็เอามือผมไปจับตรงส่วนกลางลำตัวของมันเอาไว้
พร้อมกับไอ้โหดน้อยที่กำลังโมโห
ดันเป้ากางเกงมันออกมาเรื่อย ๆ
" ทุเรศ ใครเขาอยากมองกันล่ะ "
ผมด่ามันกลับไป พร้อมกับอาการหน้าแดง
" ก็กูเห็นมึงมองกูตาละห้อยทุกทีเวลาที่เรา "
" เงียบเหอะน่า พูดมากอยู่ได้ "
ผมตวาดมันไป พร้อมกับมันที่หัวเราะชอบใจ
แล้วก็หันไปสนใจกับการขับรถต่อ
ไอ้นี่ พอบทจะหยุดโหดก็น่ารักเชียว
" แล้วเราจะไปไหนเนี่ย "
ผมถามมันไป หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน
และผมเริ่มสังเกตว่ารถมันไม่ได้ไปทางไปบ้านไอ้หวายเลย
" ไปโลตัส นัดกับพวกนั้นไว้ ไปซื้อของกัน "
" พวกนั้นพวกไหน "
ผมถามมันกลับไปอย่าง งง ๆ
ก็มันพูดอย่างสนิทสนม
ผมเลยไม่รู้ว่ามันหมายถึงพวกเพื่อน ๆ ผมรึเปล่า
" ก็พวกเพื่อน ๆ มึงน่ะแหละ จะมีพวกไหนอีกวะ ถามโง่ ๆ นะมึงเนี่ย "
" สัดนิ กูถามดี ๆ ก็ด่ากูซะงั้น "
ผมแอบพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
" มึงด่าใคร แล้วพูดกับใครทำไมมีมึง มีกูด้วย หา "
มันถามผมเสียงดัง
" เปล่า แค่บ่นให้ตัวเองเฉย ๆ จะรู้ไปทุกเรื่องเลยรึไง "
" เออ ทุกเรื่องของมึง กูต้องรู้หมด "
ผมขี้เกียจพูดกับมัน จึงหันหน้ามองไปข้างนอกอีกครั้ง
" มึงหันหน้าหนีกูอีกแล้วนะ "
มันพูดกับผม ซึ่งผมไม่มั่นใจว่าเป็นประโยคบอกเล่า หรือคำถามกันแน่
" แล้วไง "
" เวลาที่มึงไม่ชอบอะไร หรือโกรธเรื่องอะไร ทำไมมึงชอบหนีอยู่เรื่อยวะ "
มันพูดพร้อมกับจับหน้าผมให้หันมามองหน้ามัน
" ไม่ได้หนี เค้าเรียกว่าสงบจิตใจ จะได้ไม่ทะเลาะกัน "
" หรอ แต่สำหรับกู เวลาที่โกรธกัน กูต้องคุยให้รู้เรื่อง จะได้จบ ๆ "
" ถ้าโกรธกันมากจนหาข้อสรุปไม่ได้ล่ะ จะทำไง ไม่ทะเลาะกันจนตายหรอ "
" ก็ยังดีกว่าหนีปัญหาแล้วกัน หันหน้ามาคุยกัน จะได้เข้าใจ ง่ายกว่าเยอะ "
หลังจากมันพูดจบ ผมก็นั่งคิดตามสิ่งที่มันพูด
มันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ดู ๆ แล้วไอ้โหดมันก็เป็นคนดีคนหนึ่งเหมือนกันนะเนี่ย
แล้วสิ่งที่มันพูด มันมีความหมายอะไรแอบแฝงรึเปล่า
ผมไม่อยากตีความหมายคำพูดของมันเอาเองเลย
หลังจากนั้นเราก็มาถึงโลตัส
ผมจึงกดโทรศัพท์หาไอ้หนิงทันที
" เออ มึงอยู่ไหนวะ "
ผมถามมันไป
" กูอยู่แผนกอาหารสด มึงอยู่ไหนแล้วเนี่ย "
ไอ้หนิงมันตอบกลับมา
" ถึงแล้ว เดี๋ยวเดินไปหา รออยู่ตรงนั้นนะ "
คุยธุระเสร็จ ผมก็วางสายทันที
" อยู่ไหนกันแล้ว "
ไอ้โหดมันถามผม
หลังจากที่มันเดินตามหลังผมเงียบ
ปล่อยให้ผมคุยโทรศัพท์กับไอ้หนิง
" อยู่แผนกอาหารสด "
พอบอกมันเสร็จผมก็เร่งเดินนำหน้ามันไปอีกครั้ง แต่มันก็ดึงมือผมไว้
" มึงจะรีบไปไหนเนี่ย "
ไอ้โหดพูดหลังจากที่มันดึงตัวผมมาเดินข้าง ๆ มันจนเป็นที่เรียบร้อย
" เดี๋ยวเพื่อนรอ "
ผมตอบมันกลับไป ต่างจากที่คิด
เพราะที่ผมรีบเดิน
เพื่อจะได้รีบไปถามไอ้หวายว่าทำไมถึงยอมให้ไอ้นี่ไปกินที่บ้านมันง่าย ๆ ต่างหาก
" ไม่ใช่เพราะมีเรื่องอะไรจะถาม หรือเม้าว์กันหรอกหรอ "
มันพูดตรงประเด็นเป๊ะ ๆ ทำเอาผมแทบเดินสะดุดเท้าตัวเอง
" เปล่าสักหน่อย พี่ก็รีบเดินสิ เดินเอื่อยอยู่ได้ "
มันไม่ตอบหลับมา แต่จังหวะการเดินมันก็เร่งขึ้นเล็กน้อย
จนเดินมาถึงแผนกอาหารสด
ผมก็มองหาไอ้พวกนั้น
ซึ่งค่อนข้างจะหาง่าย เพราะไอ้หวายกับไอ้ไผ่มันก็ตัวสูงกันทั้งนั้น
แล้วลักษณะของพวกมันก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของคนทั่วไปอยู่แล้ว
" ไอ้หนิง กูมาแว้วววววว "
ผมพูดเสียงดัง พร้อมกับวิ่งเข้าไปหาพวกมัน ที่กำลังเลือกเนื้อหมูอยู่
" โหมึง ร้องซะเสียงดังเชียว กูก็อยู่แค่นี้เอง "
ไอ้หนิงหันหน้าจากการเลือกหมูมาพูดกับผม
" เป็นไงมึงหน้าระรื่นมาเชียว กูอุตส่าจะเลี้ยงคลายเครียดมึงนะเนี่ย "
ไอ้ออยพูด พร้อมกับหันหน้าไปมองคนที่เดินตามหลังผมมา
ผมจึงหันไปมองบ้าง ก็เจอกับไอ้โหด ที่เมื่อกี้ผมแทบลืมไปแล้วว่ามาด้วยกัน
" สวัสดีค้าบบ สวัสดีค่ะ พี่แชมป์ "
มันประสานเสียงกล่าวสวัสดีอย่างพร้อมเพรียงกัน ยังกะเจออาจารย์ฝ่ายปกครองยังไงยังงั้น
" หวัดดีคับ "
มันพูดพร้อมกับทำหน้าขรึม ๆ ต่อไป
ผมจึงต้องทำหน้าที่แนะนำเพื่อน ๆ ของผมให้มันรู้จัก
" พี่แชมป์ นี่ไอ้ออย นี่ไอ้ไผ่ แฟนมัน ส่วนนี่ก็ไอ้หนิง คงจำได้นะ แล้วก็นั่น ไอ้หวายแฟนมัน
คนที่คุยโทรศัพท์ด้วยไงล่ะ "
มันก็พยักหน้า เรื่อย ๆ อย่าคนที่กำลังจดจำว่าใครเป็นใคร
" เลือกของต่อสิวะ มองไร "
ผมหันไปด่าไอ้พวกนั้นที่มองมาที่ผมที มองไอ้โหดที
พวกมันก็เลยเริ่มหันไปสนใจกับการเลือกของต่อ
ผมก็อาศัยจังหวะที่ไอ้โหดเผลอดึงตัวไอ้หวายมาคุยเรื่องที่คาใจทันที
" ไอ้หวาย ไอ้โหดเขาคุยไรกับมึง มึงถึงให้เขามาด้วย "
พอลากมันมาเสร็จ ผมก็ถามคำถามที่ต้องการคำตอบทันที
" ก็เขาบอกว่า อยากมาดูแลมึง "
" ดูแลกูเนี่ยนะ ดูแลหรือมาจับผิดวะ แต่เอ๊ะ กูว่าเหตุผลแค่นี้ คนอย่างพวกมึงไม่ยอมง่าย หรอก
บอกมาเดี๋ยวนี้ ว่ามีอะไรอีก "
" ก็ เค้าบอกอีกว่า ถ้ายอมให้เค้ามา เค้าจะเลี้ยงเหล้า บลู เลเบิล เชียวนะมึง สนป่ะ "
" จริงดิมึง ฮ่า ๆ ๆ ดี ๆ ๆ นาน ๆ จะได้กิน มีคนเลี้ยงซะด้วย "
พอพูดจบผมก็หัวเราะ
แล้วก็เดินออกมาจากที่หลบซ่อน เพื่อไปช่วยไอ้หนิงเลือกของทันที
พอผมเดินมาถึง ก็เจอแต่ไอ้หนิงกับไอ้ออยอยู่สองคน
" อ้าวออย ไอ้ไผ่ กับไอ้โหดหายไปไหนวะ "
" เห็นบอกว่าจะไปเลือกเหล้า ฝั่งโน้นแน่ะ "
" อืม แล้วนี่ตกลงมึงจะกินไรมั่งเนี่ย กูเห็นเลือกนานแล้ว "
" ก็ไม่มีไรหรอก กูแค่เลือกที่มึงสามารถทำให้พวกกูกินได้ไง ฮ่า ๆ ๆ "
" เพื่อนเวร มานี่ เดี๋ยวกูเลือกเอง "
แล้วผมก็เดินเลือก ๆ ๆ เอาสิ่งที่ต้องการ
โดยมีผู้หญิงสองคนเดินตามหลัง
พร้อมกับไอ้หวาย ที่เดินเข็นรถเข็นตามหลัง
สักพัก พอผมเลือกของกำลังจะเสร็จ
ไอ้โหดมันก็โทรเข้ามือถือผม
" เดี๋ยวมึงเลือกของเสร็จแล้ว เดินมาหากูที่ขายเหล้านะ "
" อืม กำลังจะเสร็จแล้วเดี๋ยวไป "
ผมตอบกลับไป
" เออ เดี๋ยว มึงชอบกินสปายอะไรวะ "
มันจะถามผมทำไมว่าผมชอบกินสปายอะไร
เพราะผมชอบเหล้ามากกว่า ฮ่า ๆ ๆ
" คลากสิก ทำไมวะ "
" กูจะซื้อให้มึงกิน "
พูดเสร็จมันก็วางสายไป
ผมเลยเริ่มประมวลผลคำพูดที่มันพูดมาอย่างรวดเร็ว
เลยพอจะรู้ความหมายของมัน คือมันจะให้ผมกินสปาย โดยไม่ต้องกินเหล้า
ไม่ ๆ ๆ อย่างนี้ผมยอมไม่ได้
" หวาย กูเลือกของเสร็จแล้วเดี๋ยวมึงเข็นรถตามกูไปที่แผนกเครื่องดื่มนะ กูมีเรื่องเร่งด่วน เดี๋ยวจะรีบไปก่อน "
พอพูดเสร็จผมก็รีบวิ่งไปที่แผนกเครื่องดื่ม เพื่อที่จะห้ามไม่ให้ไอ้โหดกระทำการอันอุกอาจทันที
" พี่แชมป์ ตั้มไม่กินสปายนะ "
พอไปถึง ผมก็รีบเดินเข้าไปหาไอ้โหดทันที
" ทำไมวะ สปายนี่แหละ มึงจะได้ไม่เมาง่าย ๆ ไง "
" ไม่เอา ตั้มจะกินบลู ไม่กินสปาย กินเหล้าตั้มไม่เมาง่าย ๆ หรอก ใช่ไหมวะไผ่ "
ผมพูดพร้อมกับมองตาไอ้ไผ่ด้วยสายตาอ้อนวอน
พร้อมกับไอ้ไผ่ที่ทำสีหน้ากระอัก กระอ่วน
" มึงไม่ต้องไปมองเพื่อนแบบนั้นเลย ถ้ามึงอ้อนกู ไม่แน่นะ กูอาจจะอนุญาตก็ได้ "
" พี่แชมป์ ตั้มไม่กินสปายนะ ตั้มจะกินเหล้า นะ ๆ ๆ "
หลงจากคำนวนผลได้ ผลเสียแล้ว ผมก็ทำตามคำพูดมันทันที
" ฮ่า ๆ ๆ มึงนี่หลอกง่ายว่ะ ยังไงมึงก็ห้ามกินเหล้า หยุดเลย ไม่ต้องมาเถียง ไม่ต้องหนีกูด้วย "
มันพูดดักไว้ก่อนที่ผมจะอ้าปากเถียงมัน แล้วพอผมจะเดินหนีมัน มันก็พูดดักไว้อีก
" เฮ้ยไผ่ มึงเคลียร์หน่อยดิ กูง้อคนไม่เป็นว่ะ "
" ครับพี่ "
ไอ้ไผ่รับคำสั่งทันที แล้วนี่มันไปแอบสนิทกันตอนไหนเนี่ย
แค่อยู่ด้วยกันแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
" มึงไม่ต้องพูดไอ้ไผ่ ยังไงกูก็จะกิน ปากกู ท้องกู กูจะทำยังไงก็ได้ แล้วถ้าหวงเหล้านักกูซื้อกินเองก็ได้
ไม่ได้ง้อ "
เพราะความโกรธ ปนความอยากเอาชนะ
ทำให้ผมพูดไปแบบนั้น เล่นเอาไอ้โหดหน้าเคร่งขึ้นมาทันที
" มึงอย่ามางอแงเป็นเด็ก ๆ กูบอกว่าไม่คือไม่ "
" ก็จะกิน ทำไม มีไรไหม "
" มี มานี่เลย เดี๋ยวกูมาจ่ายเงิน "
มันหันไปบอกไอ้ไผ่พร้อมกับดึงแขนผม
ให้เดินตามมันออกไปข้างนอกด้วยกัน
" โอ้ย นี่เจ็บนะ บีบมาอยู่ได้ "
" เจ็บสิดี จะได้รู้มั่งว่าใครเป็นใคร จะได้ไม่อยากลองดีอีก "
มันปล่อนมือออกจากแขนผม หลังจากที่เดินมาถึงบริเวณที่คนบางตาแล้ว
" ใครลองดีล่ะ ก็แค่พูดไปตามความจริง "
" อย่ามาพูดเลยว่าพูดตามความจริง แล้วไอที่บอกว่าซื้อกินเองก็ได้น่ะ เค้าไม่เรียกว่าประชดรึไง หา "
มันตะคอกเสียงดังใส่ผม
" นี่อย่าเสียงดังได้ไหมพูดดี ๆ ก็ได้นี่ "
ผมเริ่มพูดเสียงอ่อนลง เพราะดูจากสีหน้ามัน นี่คงไม่ใช่อารมณ์มาลองดีเป็นแน่
" พูดดี ๆ แล้วมึงฟังไหมล่ะ "
มันเองก็เริ่มอ่อนลงเหมือนกัน หลังจากที่ผมอ่อนให้มันแล้ว
" สรุปแล้วมึงจะแดกให้ได้ใช่ไหม เหล้าน่ะ "
" ไม่กินก็ได้ "
ผมพูดพร้อมกับก้มหน้าน้อย ๆ ให้ดูน่าสงสาร
“ เออ จะกินก็กิน แต่ถ้ากูบอกให้พอมึงต้องพอ “
ฮ่า ๆ ๆ พอได้ยินคำนี้ ผมก็เงยหน้ายิ้มระรื่นขึ้นมาทันที
“ ก็ได้ ”
“ ถือว่ามึงสัญญากับกูแล้วนะ “
หลังจากนั้น มันก็ดึงแขนผมกลับไปที่แผนกเครื่องดื่มอีกครั้ง
พอเสร็จเราก็ขับรถไปที่บ้านไอ้หวายมัน
แล้วผมก็เริ่มทำกับข้าว ทันที
โดยมีไอ้หวายมันคอยมาเป็นลูกมือเป็นช่วง ๆ สลับกับไอ้หนิง
ส่วนพวกที่เหลือก็เริ่มลงมือกินเหล้ากันไป
" ทำกับแกล้มหน่อยดิ "
จู่ ๆ ไอ้โหดมันก็โผล่เข้ามายืนซ้อนหลังผม
ขณะที่ผมกำลังต้มน้ำเตรียมทำต้มยำอยู่
เล่นเอาผมตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว
" เฮ้อ ตกใจหมดเลย มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง "
" ทำหมูทอดให้หน่อยดิ อยากได้กับแกล้ม "
คราวนี้มันไม่แค่มายืนซ้อนหลังเฉย ๆ แล้วครับ
แต่มันยื่นหน้ามากระซิบข้าง ๆ หูผม ทำเอาผมขนลุกสู้ เอ๊ย ซู่ ไปทั้งตัว
" แหม ได้ทีนี่ใช้ใหญ่เลยนะ บอกว่าเดี๋ยวให้กิน เดี๋ยวให้กิน นี่กินหมดไปกี่แก้วแล้วล่ะ ไอ้เรามัวแต่ทำกับข้าว เหล้ายังไม่ตกถึงท้องเลยสักหยด "
" เหอะน่า ทำๆไปเหอะ เดี๋ยวเสร็จแล้วค่อยกิน "
" เออ ก็ได้วะ แล้วอย่ากินมากล่ะ เดี๋ยวขับกลับไม่ไหว "
" ไม่ไหวก็ให้ตั้มขับไง "
คุณพระ พอเหล้าเข้าปาก ทำมาเป็นเรียกชื่อเรา
แต่ก็ดี นาน ๆทีมีสักครั้ง ฮ่า ๆ ๆ
" ขับไม่เป็นโว้ย "
ผมตอบมันกลับไป
" อ้าว แล้วเวลามากินที่นี่ กลับยังไงล่ะ "
มันถามผม พร้อมทำหน้างง ๆ
" ก็นอนที่นี่ไง "
" นอนกับใคร "
เสียงมันเริ่มดังขึ้น
" ก็นอนกับไอ้ไผ่แล้วก็ไอ้หวาย ถามทำไมเนี่ย "
" มึงว่าไงนะ "
มันตะคอกถามผมเสียงดัง
ทำเอาผมงงไปเลยทีเดียว เพราะผมไม่รู้ว่าผมพูดอะไรผิดตรงไหน
" ก็นอนกับไอ้หวายแล้วก็ไอ้ไผ่สามคน "
" มึงจะบ้าไปแล้วหรอ มึงไปนอนกับผู้ชายอื่นได้ยังไง กูบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งกับผู้ชายอื่น "
มันดึงตัวผมเข้าไปประชิดกับตัวมัน พร้อมกับบีบต้นแขนผมอย่างแรง
" โอ๊ย ท่าจะบ้าใหญ่แล้ว นั่นมันเพื่อนตั้มนะพี่ แล้วก็ตอนนั้นมันก็เกิดขึ้นนานแล้วด้วย ก่อนที่พี่จะบอกอีก "
" เออ กูจะพยายามเข้าใจ แล้วก็ห้ามทำแบบนั้นอีกเด็ดขาด "
มันปล่อยมือผม ผมจึงได้หันไปเตรียมเครื่องปรุงต่อ
" แล้วอย่าลืมทำกับแกล้มไปเสริฟพี่ด้วยนะ "
มันพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาหอมแก้มผมทีนึง
แล้วก็เดินจากไป
ไอ่นี่ท่าจะบ้าใหญ่แล้ว อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ สักวันผมคงประสาทกินแน่ ๆ
เฮ้อออ
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
จบตอนแล้วค้าบบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
