โทษทีว่ะ วันนี้กูเล่าต่อไม่ได้ ต้องไปนอนเฝ้ากานต์ที่รพ.
แมร่งอาการกำเริบอีกล่ะ เห็นอาการดีขึ้นสองสามวัน
แต่วันนี้เสือกหนักกว่าเดิม เห็นมันวันนี้กูก็สงสาร
แมร่งอยากจะฆ่าไอ้เหี้ยนั้นซะเหลือเกิน
ก็ไอ้กานต์แมร่งเป็นภูมิแพ้ดอกไม้ แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าพันธ์ไหน
ัวันนี้แมร่งมีผู้ชายฝรั่งคนนึง ซื้อดอกไม้กะมาให้เมียมันตอนกินข้าวในร้าน
แต่เอาดอกไม้ไปฝากที่เคาเตอร์คิดเงิน ฝากไว้กับพนักงาน
กานต์มันไม่รู้ก็เดินไปที่เคาเตอร์ตามปกติมัน
พอเจอดอกไม้ มันก็หายใจไม่ออกเลย ล้มตึงไปกับพื้น กูงี้ตกใจแทบตาย
แต่ก็ดีอย่างก็รู้กันซะที ว่าแพ้ดอกอะไร
นั้นแหละกูเลยเล่าต่อวันนี้ไม่ได้
เรื่องพนันกูก็ไม่อยากชนะมันแล้ว
เห็นมันวันนี้แล้วกูสงสารมัน
ไม่อยากให้มันเจ็บตัวอีกแล้ว
มันไม่ให้กู กูก็ไม่เอาแล้ว
ขอแค่อยากให้มันอย่าเป็นอะไรอีกเลย
อ้อ
เขียนเรื่อนเรื่องเป็นเอกลักษณ์มากๆๆๆค่ะ แต่ตัวสะกดผิดจมเลย เพราะฉะนั้นไม่ว่ากันนะคะถ้าเราไม่ขอติดตามต่อค่ะ
ไม่ใช่ว่าคุณเต้ยไม่เขียนไม่ดีนะคะ เขียนดีค่ะ น่าอ่านน่าติดตามมากมาย แต่เราเป็นพวกประสาทแตกเวลาเห็นตัวสะกดผิดค่ะ ก้อขอให้กระทู้ฮอตมากๆๆมีแต่คนติดตามนะคะ
ตามใจมึง
เพราะกูไม่แน่ใจว่าจะเล่าต่ออีกมั้ย เพราะว่ากูไม่อยากแข่งกับมันแล้ว