ห้าจุดสอง....อั๊ยย่ะ....ลังก๊ะ
อั๊ยย่ะ.....
ลังก๊ะ....!!!!
What’s Going On?
.
.
.
.
แสงแดดยามสายทำเอาร่างโปร่งกระเด้งตัวขึ้นมาราวกับมีสปริง....ก่อนจะค่อย ๆ ย้วยระทดระทวยด้วยความสะลึมสะลือ เดย์กำลังจะทิ้งตัวลงเพื่อนอนต่อให้สมใจอยาก แต่ทว่า....
ที่นี่ที่ไหน.....ไม่มียาย.....ไม่มีของข้าวของกองรก ๆ.....ไม่ใช่ห้องของกูดวงตาของนางกระพริบถี่ ๆ ใบหน้ามู่ทู่หันหน้าซ้ายทีขวาทีเพื่อสำรวจบรรยากาศรอบ ๆ ห้องอย่างระแวดระวัง....
ด้านซ้าย.....ผู้ชาย.....ถอดเสื้อด้านขวาก็ผู้ชาย.....ถอดทั้งเสื้อและกางเกง....อั๋ยย่ะ....เอาล่ะเหวย...เอาล่ะเหวย“กรี๊ดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
แสงแปดหลอดที่ ณ นาทีนี้นักร้องสาวเสียงเทพคนไหนในโลกนี้ก็ไม่อาจสู้ได้ ดังสนั่นไปทั่ว....ไม่ใช่แค่ทั้งห้อง แต่ดังกึกก้องลงไปยังชั้นล่าง นายหน้าตี๋หนุ่มรุ่นพี่ผู้กวนโอ๊ยและกวนพระบาทสะดุ้งตื่นตามมาเป็นคนที่สอง ตาที่ตี่อยู่แล้วตี่หนักเข้าไปอีกในยามตื่นนอน แต่พอหันไปมองคนข้าง ๆ ดวงตาคู่นั้นก็เบิกโพลงด้วยความตกใจสุดขีด
(เท่าที่มันจะสามารถเบิกได้นั่นแหละ)
“เหี้ย....ผีอีเม้ยเล่นงานกูกลางวันแสก ๆ”แม่เดย์เหย่คนงามมีสภาพไม่ต่างจากผีอย่างที่นายตี๋ว่ากันสักเท่าไหร่นัก ผมเผ้าที่ตรงสลวยเมื่อวานนี้....มาบัดนี้ฟูฟ่องกระเซิงกระเซอะ....คราบเครื่องสำอางหลอยไย้....ไหลย้อย ดวงตาแบบโกธิคที่ตะบันมาเสียดำก็ดำเลอะมาถึงขมับจรดสันจมูกจากการขยี้ ลิปสติกสีแดงเพลิงสุดร้อนแรง(เมื่อวานนี้แต่งหน้าสไตล์สาวฮอลลีวู้ดแกลม)เปรอะไปจนถึงแก้ม
“อะไรวะ....เสียงดังอาราย”
พ่อยอดชายอีกท่านตื่นตามมาติด ๆ เป็นคนที่สาม ต้นสะดุ้งเล็กน้อยแต่พองามเมื่อสายตาปะทะเข้ากับความงดงามทะลุมิติของน้อง
“ทำไมหนูมาอยู่นี่คะพี่.....ห๊ะ....ไอ้พี่ต้น....ไอ้พี่ตี๋....ทำไมน้องถึงได้มาอยู่ตรงเน๊!!!!!!”
คนสยองร้องเสียงหลง....เกิดมาตั้งแต่เล็กตีนเท่าฝาหอย....จนกระทั่งใส่รองเท้าเบอร์สี่สิบสาม ไม่เคยมีโอกาสได้แนบชิดกับผู้ชายมาเท่านี้มาก่อนในชีวิต....นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นแผงอกของชายหนุ่มในระยะโคลสอัพ....ขนาบกายข้างละคนด้วยเอ้า...เห็นกันไปยันเส้นขนหนึ่งเส้นที่แสล๋นแพลมโผล่ขึ้นมาบนปานนมกันนั่นทีเดียว
ต้นรีบคว้าเสื้อขึ้นมาสวมปกปิดความอาย(อาจเป็นเพราะหัวนมชมพูออร่าของเพื่อนตี๋ที่คนผิวสีแทนมิอาจเทียบ)....เสื้อนั้นมีสภาพขาดรุ่งริ่งอย่างกับถูกตะปบด้วยกรงเล็บของสัตว์ใหญ่......
“อ่า.....เดย์ฟังพี่ก่อนนะ....เมื่อคืนเราเมาน่ะ....เมาเละเล้ย....พวกพี่ก็เลยพามานอนที่ห้องไอ้เชี่ยตี๋ ที่ไหนได้....เราน่ะตื่นขึ้นมาร้องโวยวายขอดื่มอีก....ไอ้เชี่ยตี๋มึงก็นะตามใจน้อง....หอบเบียร์ในตู้เย็นมาประเคนน้องมัน...”
ชายหนุ่มรีบอธิบายเมื่อคนสยองเริ่มมีใบหน้าที่ตึงเครียด....เหมือนจะระเบิดเสียให้ได้ เดย์จ้องมองทั้งคู่อย่างคาดคั้นจะเอาคำตอบ นั่นยิ่งทำให้เธอดูน่ากลัวมากกว่าเดิมเป็นสามเท่า!!!
“แล้วนี่ยายหนูไม่โทรเข้ามาเลยหรือคะพี่...อุ๊กรี๊ดดดดด....โทรศัพท์ชั้นแบตเสื่อม....ป่านฉะนี้ยายไม่ห่วงชั้นแย่เลยหรือนี่....อั๊ยย่ะ....เหลวไหลใหญ่แล้วชั้น....ไม่น่าหลงตามผู้ชายติงต๊องพวกนี้มาเลยให้ตายสิ”
เดย์น้อยกระโจนลงจากเตียงนอน สองขาก้าวยาว ๆ ตรงดิ่งไปยังกระจกบานใหญ่ ก่อนจะรู้สึกถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับตน
เสื้อ.......ตัวนี้........ไม่ใช่ของกูอ๊ากกกกกกกกกกกกกก กูไม่ใส่เสื้อฟิตขนาดนี้.....เสื้อคร๊ายยยย....เสื้อของใครย๊า.....“อ๋อ....เสื้อไอ้เชี่ยตี๋มันน่ะ ก็น้องเมาแล้วอ้วกเลอะเสื้อตัวเอง....พี่ก็เลย.....แต่ไม่ต้องห่วงนะ....พี่เห็นคนเดียว....เพราะพี่ให้ไอ้ตี๋มันไปรอข้างนอก....พี่จะพยายามลืม ๆ มันซะก็แล้วกันนะ”
อุ๊กรี๊ดดดดด.....ไอ้เห็นยังพอรับได้....แต่ไอ้ที่บอกว่าจะพยายามลืม ๆ นี่มันหมายความว่ายังไงยะไอ้พี่ต้น“แกเมามากอีเด็กเวร....แล้วแกก็พร่ำเพ้อถึงไอ้จงไอ้เจอะไรไม่รู้มั่วไปหมด....แล้วแกก็เริ่มอาละวาดไล่เตะพวกพี่....พี่นี่โดนไปหนึ่งดอกที่สีข้าง ส่วนไอ้เหี้ยต้นก็โดนทึ้งจนเสื้อแสงขาด....” หลังจากตั้งสติจากผีอีเม้ยได้ พ่อคนหน้าตี๋ก็ใส่ยับอย่างมีน้ำโห จนคนถูกตวาดทำหน้าเลิกลั่ก เล่นเอาเดย์นั้นไปไม่เป็น....ไม่รู้ว่าจะรู้สึกผิดดี หรือว่าจะพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูดออกมาให้เข้าใจเสียก่อนดี แต่สุดท้ายคุณเธอก็ยิ้มแหย ๆ ให้กับชายเจ้าของห้อง และรุ่นพี่รูปหล่ออีกคนที่ได้รับผลกระทบจากอาการเมาแล้วเกรียนของเธอ....
“นี่หนูเป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ....อย่ามาสตอว์เบอร์แหลน่า....อำเค้าใช่มั้ยล่า....หุหุ”
“หุหุบ้านป๊ะแกเด้....นี่....เห็นมั้ย....รอยแข้งของแกนี่เห็นมั้ย....เห็นรึเปล่า....รับผิดชอบมาเลยนะเฮ้ย”
หนุ่มหน้าตี๋เริ่มของขึ้น เดินส่ายอาด ๆ เข้าไปหาเดย์น้อย จนต้นต้องรีบเข้ามาดึงตัวไว้
“ต้นมึงปล่อยกู....กูจะเคลียร์กับน้อง”
“เฮ้ยตี๋ใจเย็นดิ....เด็กมันเมา มันไม่รู้เรื่อง”
“ไม่ยงไม่เย็นแมร่งแล้วเฮ้ย....เดย์....พรหมจรรย์ของแก...เอามาชดใช้ให้ป๋าซะโดยดีเอิ๊ก ๆ....ต้นมึงไปรอข้างนอกไป ผู้ใหญ่เค้าจะเคลียร์กัน....ไปดิ”
หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้....ยังมีอารมณ์มาเล่น ตี๋น้อยเลยโดนมะเหงกจากเดย์เหย่และนายต้นไปคนละตุ้บสองตุ้บ พ่อขาวออร่าพองแก้มป่องอย่างงอน ๆ พร้อมกับเดินคอตกออกไปยืนจ๋อยอยู่นอกระเบียงห้อง
“เดย์ไปอาบน้ำอาบท่าไป....เดี๋ยวพวกพี่พาไปส่งที่บ้าน”
“ค่ะ....พี่ต้น....ป่านนี้ยายคงเป็นห่วงเดย์มาก....ไม่รู้เมื่อคืนยายจะนอนหลับหรือเปล่า....”
“เอ้า...เอาโทรศัพท์พี่โทรบอกยายเราก่อนสิ แกจะได้หมดห่วง”
ต้นส่งโทรศัพท์ให้กะเทยสาวรุ่นน้อง มือใหญ่ขยี้หัวเบา ๆ อย่างเอ็นดู
.
.
.
.
.
.
สองหนุ่มนั่งมองคนงาม(ที่เปลี่ยนสถานะจากสยองมาเป็นเข้าใกล้เส้นชัยแห่งความสวย) ยืนช้อยอยู่หน้ากระจก(คนเดียวกันกับที่กลัวว่ายายจะห่วงเมื่อครู่นี้นั่นแหละ) เชิ๊ตสีดำพอดีตัวนั้นเป็นสิ่งอภินันทนาการจากตู้เสื้อผ้าของเฮียตี๋ เนื่องจากว่ามันโคร่งเกินกว่าเจ้าของจะสวมใส่ได้ เดย์กำลังไดร์ผมชี้ฟูของตนอย่างทุลักทุเล เสียงไดร์กับการจดจ่อมองกระจก ทำให้เดย์น้อยไม่ได้สนใจผู้ชายทั้งคู่ที่กำลังจ้องมองราวกับต้องมนต์สะกดเฮอร์บัลเอสเซ้นส์
“ต้น.....เวลาน้องมันไม่แต่งหน้ามันก็น่ารักแบบจืด ๆ ดีนะ....เหมือนเด็ก ๆอ่ะมึง”
“ใช่ป่ะล่ะ....น้องมันสวยนะเว้ยเห็นมั้ย....สวยแบบไม่เหมือนใคร ความงามที่กูคนนี้เป็นผู้ค้นพบ หึหึ”
“เป็นเอามากนะต้น....อืม....ว่าแต่ตอนมันแต่งหญิงไปงานวันนั้น...มันก็ดูเซ็กซี่ไม่ใช่เล่น มึงยังไม่เคยเห็นอ่ะดิ...หวาย....” ว่าแล้วพ่อคุณก็คว้าโทรศัพท์ของตัวเองมากด ๆ ๆ ก่อนจะยื่นส่งให้เพื่อนได้ดูรูปถ่ายของตนกับกะเทยสาวในแบบที่ใกล้ชิดสนิทสนม เนื้อแนบเนื้อ กอดคอโอบไหล่ จนไฟอิจฉาในตัวของต้นนั้นเริ่มปะทุ
“ตี๋...มึงบอกแล้วนะว่ามึงไม่สน”
“เออ....แมร่งจะต้องย้ำกันซักกี่รอบฟะ....หมั่นไส้ชิบ....”
“แต่มึงอ่ะแม่งแอบดูใต้เสื้อน้องมันสองครั้งเลยนะไอ้เหี้ย....ตอนกูเผลออ่ะ”
“เอ้า...ก็กูอยากรู้ว่ามันมีนมรึเปล่า...เผื่อแมร่งเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา เพราะเสียงมันสาวโครต ๆ ก็คนมันสงสัยนิ...ผิดมากป่ะล่ะ”
“หึ....อย่าให้รู้นะว่าแอบคิดไรกับน้องมัน...ไม่งั้นกูตัดเพื่อนแน่ ความสัมพันธ์ที่เคยมีมาเป็นสิบปีกูคนนี้จะตัดให้ขาดฉับ...ฉับฉับฉับ”
“สัด กูน่ะแมนเหอะ สเปคกูต้องระดับพริตตี้เว้ย คันหูอ่ะมึง....คันหูอ่ะ”
“แหม.....พวกพี่นี่จีบกันน่ารักดีนะคะ”อยู่ ๆ คนที่ยื่นสาละวนอยู่หน้ากระจกเมื่อครู่ก็โผล่พรวดมายืนตรงหน้าต้นและตี๋ อย่างกับหนังการ์ตูน เดย์กวัดแกว่งแปรงไดร์ผมไปมาระหว่างคนทั้งคู่....คำแซวเมื่อครู่ของเดย์เหย่ทำเอาสองหนุ่มรีบขยับตัวให้ออกห่างจากกัน
“ช่วยหนูหน่อยสิ....มันไม่ถนัดอ่ะ ใครก็ได้....เนี่ยเกือบเสร็จแล้วเหลือข้างหลังอีกนิดเดียว”
คนสวยของเรายกยิ้ม....คงไม่ต้องบอกก็น่าจะเดากันได้ ว่าใครจะเป็นคนรับอาสาไดร์ผมให้เดย์น้อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ขอบคุณมากนะคะ เอาไว้วันหลังพวกเราไปดื่มกันอีกนะคะ”
เดย์ยกมือขึ้นไหว้อย่างสวยที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อเป็นการขอบคุณหนุ่ม ๆ สำหรับภาระอันหนักอึ้งเมื่อคืนนี้ ในฐานะบอดี้การ์ด คนเช็ดอ้วก พี่ชาย คนขับรถ และเพื่อนร่วมวง....
เอาเป็นว่าพวกเขาก็รับเธอเข้าเป็นสมาชิกแล้วน่ะนะ
“อยากจะชวนขึ้นไปดื่มน้ำอยู่เหมือนกัน แต่คงจะไม่สะดวกเพราะหนูก่อเรื่องเอาไว้น่ะค่ะ แล้วแบบแหม พวกพี่ออกจะไฮโซอ่ะเนอะ คงไม่อยากเข้าไปเหยียบห้องเช่าแคบ ๆ ของหนูหรอก” ถามเองตอบเองเสร็จสรรพ ก่อนจะปิดประตูรถดังปัง แล้วคุณเธอก็เดิน ‘ส่ายอาด ๆ’ หายเข้าไปในตัวอาคาร
“ใช้ได้เลยเด็กมึงไอ้ต้น....แปลกได้อีก คนเดียวแต่แมร่งเหมือนมีสิบคนในร่างเดียว...”
“เพราะงี้ไงกูถึงชอบ”
“แหงะ....มึงเอาจริง ๆ ใช่มั้ย กูถามเป็นครั้งสุดท้าย นั่นตุ๊ดนะเฮ้ย ตุ๊ดที่ไม่ใช่แบบน้องปอยหรือว่าน่ารักแบบเกาลงเกาหลีนะเฮ้ย ตุ๊ดถึก ๆ อ่ะมึง ถึงมันจะมีมุมน่ารัก ๆ ให้เห็นบ้างก็เหอะ แต่มึงแน่ใจแล้วเหรอวะไอ้เชี่ยต้น”
“แล้วมึงเคยเห็นคนอย่างกูทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ ป่ะล่ะ ทำไรต้องทำให้สุดสิเฮ้ย เดี๋ยวกูจะตามตื้อจนมันรำคาญเลย มึงคอยดู....ไม่ได้กูปล้ำ....ล้อเล่นนะ....กูก็อยากตลกแบบมึงบ้าง เผื่อน้องมันจะสนใจน่ะ”
คนตาตี่ถอนใจหน่าย ๆ ที่ในที่สุดก็มีคนที่บ้ากว่าตัวเอง....
.
.
.
.
.
“อีหนูนี่เดี๋ยวฉันตีตายเลย” เลดี้แอลหรือคุณยายลัดดาวัลย์เป็นคนเดินมาเปิดประตูด้วยท่าทีที่คล่องแคล่ว หลังจากที่เดย์เคาะห้องไปไม่ถึงครึ่งนาที เจ้าหล่อนยิ้มร่า ดูสดใสผิดปกติจนกะเทยสาวทำหน้าเหวอ....
“วันนี้วันรวมก๊วนกันเหรอคะ.....ยายเดย์ขอโทษน๊า....วันหลังเดย์จะไม่ทำให้ยายเป็นห่วงอีกแล้ว คุณยายวันใหม่สวัสดีค่ะ....คุณยายวันเพ็ญคะ...สวัสดีคะ....แล้วก็คนสวยเลดี้แอล สวัสดีค่ะพี่สาว....” เดย์ยกมือไหว้คุณยายและผองเพื่อน ขณะที่ตาก็สำรวจไปรอบ ๆ ห้องเช่า ด้วยว่ารับรู้ถึงกลิ่นอันผิดปกติ
หญิงชราทั้งสี่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วประหนึ่งเด็กผู้หญิงวัยรุ่นนัดเจอกันที่บ้านของเพื่อน บนโต๊ะมีจานใส่ขนมเบเกอรี่ พายเอย....มัฟฟินเอย ยายของเธอกวักมือให้เข้าไปหาหล่อนใกล้ ๆ
“เพื่อนเค้ามารอเราแน่ะ....มานั่งรออยู่ตั้งแต่เช้า แล้วพอดีว่าเพื่อนยายเค้ามาเยี่ยมเราก็เลยเลี้ยงขนมพ่อหนุ่มเค้านิด ๆ หน่อย ๆ น่ะ....”
“เอ๋.....เพื่อน.....พ่อหนุ่ม....มิจฉาชีพรึเปล่ายาย เดย์ไม่เคยมีเพื่อนผู้ชายนะ”
“แหมนังหนูอย่าปิดพวกเราเลยจ้ะ” เลดี้แอลเดินมาตีแขนเดย์ดังเผี้ยะ “เห็นทีหนูตี๋ที่ฉันอุตส่าห์จับคู่ให้เธอน่ะ คงจะต้องอกหักเสียแล้วล่ะมั้ง ก็พ่อคนนี้น่ะ ทั้งมารยาทดี แถมยังคุยสนุกจนพวกเราสาว ๆ เพลินไม่รู้เรื่องเชียวแหละ”
เสียงชักโครกกับเสียงน้ำไหลจากก๊อกทำให้กะเทยสาวหันไปมองทางห้องน้ำด้านซ้ายมือที่ถูกปิดอยู่ เสียงลูกบิดดังตามมาดังแกร๊ก แล้วบุรุษนิรนามก็ก้าวออกมาจากห้องน้ำ
“เจ..........”
“ว่าไงคนสวย....พวกเรากำลังคุยถึงเธออยู่พอดีเลย”
to be con....
...
ตัดจบ
เนื่องจากตันและงานเยอะ แต่ไม่อยากทิ้งคนอ่านค่ะ(สิ้นปีแล้ว....งานยุ่งนิดนึงต้องรีบเคลียร์) ตอนนี้ทดลองลงดูก่อนนะคะ อาจจะมีการรีไรท์ใหม่หรือลบทิ้ง เพราะรู้สึกว่าแต่งได้เลวชั่วอีกแล้ว....แต่ถ้ามันโอเคไม่โอเคยังไงก็ติชมได้เหมือนเดิมจ้ะ