^
^
^
^
^
เข้ามาจิ้มให้กระทู้ทะลุเป็นว่าเล่น
สรุปว่า...ขุดนิยายจบบ้างไม่จบบ้างของใครไม่รู้...เนี่ย คือใครคะ???? ใช่ "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" ที่สวยๆใช่ป่าว??? โฮะๆๆๆๆ
เรื่องปลุกอารมณ์น้องหมอกเนี่ย ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเดี๊ยนทำเอง
ว่าแต่...ตอบมาตอบไป จิ้มกันไปจิ้มกันมาจนกระทู้ทะลุพรุนเป็นรูตัวตุ่นแบบนี้ เพื่อนสาวว่า เราโทรคุยกันเลยดีมั้ยคะ????? เอ...แต่ค่าโทรศัพท์กลับไทยคงแพงน่าดู เอิ๊ก
...ว่าแล้วก็ไปอ่านเรื่องของน้องนะกับพี่อ๊อฟต่อดีกว่า
ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่เข้าไปเม้นท์ในกระทู้ของเรื่องเค้าแต่ไหนๆก็ไหน ขอพูดตรงนี้เลยดีกว่าว่า น้องอ๊อฟเนี่ย เป็นตัวละครตัวนายที่ชอบที่สุดรองจากพี่มาร์คของคุณ DD ด้วยเหตุผลที่ว่า อ่านๆไป อิมเมจของฮีก็ปรากฏขึ้นในสมองเป็นภาพชายหนุ่มผู้แม้ไม่หล่อมากแต่เสน่ห์ในตัวมีเหลือล้น และดูเป็นชายหนุ่มที่เป็นชายหนุ่มไม่นุ่มนวลแต่อบอุ่นและอ่อนหวานกับคนที่ฮีรัก มันเหมือน...ฮีเป็นใครสักคนที่เราพบเห็นได้ทั่วไปตามท้องถนน หรืออาจจะเคยเดินสวนกันตอนวิ่งหูตั้งไปขึ้นรถไฟฟ้าหรืออาจจะเป็นใครสักคนที่เดี๊ยนเคยแอบ "จิก" มาแล้วตอนนั่งรถเมล์ เรื่องของเรื่องก็คือ ตัวตนของอ๊อฟเป็นใครสักคนที่ติดดินและเป็นชายหนุ่มที่เป็นชายหนุ่ม(พูดอีกแร้ว) ฮีเป็นตัวแทนของสิ่งที่เรียกว่า realism คืออะไรธรรมดาพื้นๆ พบได้ทั่วไปแต่มีอะไรพิเศษที่มีอยู่ในความเป็นเขา ต้องยอมรับว่าเพื่อนสาววาดเขียนความเป็นเขาออกมาได้เยี่ยมยอดที่สุด อะไรที่บอกผ่านสายตาและความคิดของเขา คือสิ่งที่อ่านแล้ว...มันน่าอ่านและซึมซาบเข้ามาในความรู้สึกกับอบอุ่นเข้าไปถึงหัวใจ
ยามอ่านเขาโอบกอดน้องนะเข้ามาอ้อมอก ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกอุ่นในอกตาม
ท้ายที่สุดจะบอกว่า...เขียนดีง่ะ ภาษาแบบนี้ประมาณอ่านโสภาค สุวรรณ หรือ กีรติ ชนา หากจะยกตัวอย่างนักเขียนต่างประเทศก็ประมาณ Belva Plain หรือ Barbara Taylor Bradford ซึ่งเป็นเหล่านักเขียนที่เดี๊ยนชอบหยิบมาอ่านประจำยามว่างจากเรียน มันให้อารมณ์ความรู้สึกเย็นๆปนอบอุ่น ไม่ได้หมายความว่าสไตล์ของเพื่อนสาว "เป็น" แบบของนักเขียนเหล่านี้ แต่เดี๊ยนจะบอกว่ามันให้อารมณ์ประมาณนี้ และเพื่อนสาวได้ค้นพบแนวการเขียนของตัวเองแล้ว อีกอย่าง...เดี๊ยนเห็นด้วยกับคำทำนายจากเว็บทำนายทายทักทางอินเตอร์เน็ทที่บอกว่า เพื่อนสาวมีของดีอยู่ในตัวนั่นคือ gifted แต่ต้องอาศัยเวลาในการขัดเกลาและเข้าเบ้าหลอมเพื่อ emerge ออกมาแล้วยิ่งใหญ่
ที่เพื่อนสาวเคยเอามาโพสต์แบ่งปันกันอ่านในกระทู้ ลำนำรักสีรุ้งไง หุหุ เพื่อนสาวเข้าใจอารมณ์ของคนอ่ะ สามารถวิจารณ์อารมณ์คนออกมาในรูปแบบการเขียนที่อ่านแล้วต้องอ่านอีกและยิ่งอยากจะอ่านมากขึ้นกว่าเดิม (แต่ก็ต้องเห็นใจเรื่องหน้าที่การงานเนอะ)
ฟังฟังดูเหมือนเป็นการ praise แต่จริงๆแล้วไม่ใช่นะคะ นั่นนู่นและโน่นข้างบนโน้นที่พิมพ์มาทั้งหมดคือสิ่งที่คิด ว่าแล้วก็อยากอ่านนิยายชายหญิงจากปลายปากกาเพื่อนสาวจัง...
จะเป็นไปได้ป่าวหนอ
น้องอ๊อฟ น้องอ๊อฟของเจ้...
ปล. ขออนุญาตก๊อบเรื่องของน้องนะกับพี่อ๊อฟเก็บไว้ในฮาร์ดดิสนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
