เป็นกำลังใจให้
พี่แก๊ป นะครับ ด้วยอะไรๆก็คงจะดีขึ้น อย่าคิดมากนะ
ตอนแรกๆที่แม่เอิร์ทรู้ เขาก็นอยด์ๆเหมือนกันนะ พูดลอยๆแบบ "ส่งให้เรียนเป็นล้าน เพื่อให้มันไปชอบผู้ชายเนี่ยนะ"(ผมไม่ได้เรียนเมืองไทยครับ)
พอได้ยินแบบนั้น ผมก็เกือบจะหลุดไปนะ "ต่อให้อยู่นี้ ผมก็เป็นอยู่ดีนั้นแหละ มันไม่ได้เป็นโรคติดต่อตามอ็อกซิเจนนะคุณนาย -___-''
แต่คิดอีกที เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง เราควรจะเงียบดีกว่า เขาก็คงผิดหวังแหละ ผมมันลูกชาย + หลานชาย คนเดียวของตระกูลด้วย
หลังจากนั้น ผมก็ตั้งใจเรียนขึ้นอีกเท่าตัว ทุ่มให้กับเกรดตัวเองสุดชีวิตครับ เพื่อที่ว่า อย่างน้อยเขาก็จะได้มีเรื่องให้ภูมิใจบ้าง
เพราะสำหรับเขานั้น คำว่า "เกย์" เขานึกถึงพวกคนที่อยู่แต่ตามผับตามบาร์ ชีวิตล้มเหลว ไม่ตั้งใจเรียน วันๆมีแต่เรื่องอย่างว่าน่ะครับ
(ไม่รู้ไปโดนใครเป่าหูมาว่า เกย์ทุกคนต้องโง่ ไม่ตั้งใจเรียน ชีวิตล้มเหลว
)
ผมก็เลยพยายามเพื่อที่จะให้เขาเห็นว่า เออ "ถึงเราจะเป็นเกย์ เราก็ตั้งใจเรียน เป็นลูกที่ดีของเขาเหมือนเดิม"
ทุกวันนี้ เขาก็โอเคขึ้นเยอะและครับ อาจจะมีบางช่วงที่ยังหลุดๆมาว่า ยังอยากให้เรากลับมาชอบผญ
แต่ก็จะมีบางครั้งที่แอบหลุดมาว่า "เมื่อไหร่แม่จะได้มีลูกเขยกับเขาบ้าง? ไม่มีใครเอาหรือไง?"
.
.
แม่ชอบตอกย้ำความจริงเหลือเกิน