หัวข้อ: กูพี่มึงนะเว้ย...

[subaru]

 :a11:รักษาสุขภาพให้แข็งแรงนะคะ เป็นกำลังใจให้คะน้องกานต์

[mist]

ค้างงงงงงงง   

กานต์ อยู่หนายยยยยยยย มาต่อด่วนนนนนนนนนนน 

[niph]

^
^
^
^
ใครก็ได้ส่งไม้มาให้ที
จาเอาไปสอยรีบน 

ว่าแต่ ... รีบมาต่อก็ดีนะ

[ja ne]

 ;งง วุ๊ย

ไอ่บัวลอย กะ น้องดอกไม้  เล่นมาลงพร้อมๆๆๆๆ กัน ใช้ชื่อเดียวกันอีก ดีนะ ที่คนละทู้ แต่ตูเกือบตามไม่ทัน  แต่ค่อยโล่งใจ ที่น้องดอกไม้ มาอัพได้อย่างงี้ แสดงว่า มีแรงแย้วววววว

แต่ ไอ่คู่ เนี๊ย มันกินกันไม่ลงเลยน้า  ต่างคนต่างลง ทู้ของตัวเอง กะเก็บรี ชะมะ????
โอเชๆๆๆ เข้าใจ ทำ point เอาไว้เยอะๆๆๆ  ชาวเล้าจาได้มีลุ้น ปายด้วย เหอๆๆๆๆ

[artday]

 

[JENA]

 
พี่เต้ยร้องไห้ 

น่ารักได้อีก 

ค้างค่ะ ใครสอยก้อคงไม่ลงนอกจากพี่กานต์

 

[@BUA@]

 

หยุดหายใจไปสามนาทีเลยเหรอกานต์

 

รักษาสุขภาพด้วยนะกานต์ ถ้าเต้ยมันดื้ออะไรก็มาบอกเพื่อนๆในบอร์ดได้เลย

แล้วก็มาเล่าต่อด้วยนะ ว่าแม่กานต์ว่ายังไงบ้าง

แต่เชื่อว่าคงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกเนอะ

สู้ๆ นะกานต์   

[kaporzung]

แฮปปี้แอนดิ้งค่า รักพี่กานต์สุดใจเลยนะเนี่ย   อ่านเรื่องนี้แล้วหัวใจเบิกบานมากกกกกก ชอบค่ะ ชอบมากมาย ^^

[piyakorn]

เมื่อ แม่รู้เรื่องของเราแล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไร จะรอครับ

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

อยากรู้ว่าแม่พี่กานต์จะทำยังไงต่ออ่ะ

[Red_Chocobo]

กานต์ แพ้เกสร ดอกสน นี่เอง ตอนอยู่เมืองไทย ถึงได้ปกติ 

แบบนี้ กะขึ้นเหนือม่ายได้น่ะสิ เพราะ ต้นสน มานชอบขึ้นอยู่ ตามที่สูง ๆ   


ยังไงกะ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ พักผ่อนมาก ๆ เปนภูมิแพ้เนี่ยะ   

[abcd]

อ่าวค้างคา แม่รู้เรื่องแย้วไงต่อ 




รักษาสุขภาพดีๆด้วยนะกานต์ คนเปงโรคภูมิแพ้นี่ต้องทำร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ 

[*~Kisa~*]

หยุดหายใจ 3 นาที 

พี่กานต์ต้องดูแลสุขภาพตัวเองมากกว่านี้แล้ว  แพ้อะไรก้ออย่าเข้าใกล้  น่ากัวอ่า


รอว่าแม่พี่กานต์จะว่าไง 

[wombat]

"กานต์ แม่กานต์รู้เรื่องของเราแล้ว"
"ว่างัยนะเต้ย"เมื่อกี้ผมได้ยินทุกคำที่มันพูด เพียงแต่อยากจะมั่นใจเท่านั้นเอง
"แม่รู้เรื่องเราแล้ว"มันย้ำอีกที มันทำหน้าเครียดรีบแก้วน้ำจากมือผมไปวางที่
โต๊ะข้างๆเตียง
"แม่ว่างัยบ้าง แม่พูดว่างัยบ้าง"ผมชักเริ่มอยุ่ไม่สุขแล้วสิ
"แล้ว แล้วแม่รู้ได้งัย"อันนี้ผมสงสัยสุด
"ก็ตอนที่เต้ยกลับไปอาบน้ำแล้วแม่กานต์ก็มาส่งเต้ยที่รพ."มันหยุดหายใจ
"ว่างัยต่อล่ะ"ผมใจร้อน
"หายใจแป้ปได้มั้ย"มันด่าผม รีบๆหายใจสิว่ะ
"ก็ตอนอยู่บนรถระหว่างทามาหากานต์อ่ะ อยู่ดีๆแม่ก็พูดพูดขึ้นว่า"
*เต้ยกับกานต์เป็นแฟนกันใช่มั้ย*
"แล้วเต้ย ตอบแม่ไปว่างัย"ผมซักไอ้เต้ยต่อ
"ก็ตอบไปว่าใช่"เฮ้ย มึงรับคำง่ายอย่างนั้นเลยหรอว่ะ
"ว่างัยนะ ทำไม มึงไปยอมรับง่ายอย่างนั้นล่ะ"กูใจคอไม่ดีแล้วนะ
"แล้ว แล้ว แม่ว่ายังงัยบ้าง"ผมถามต่อ
"ทีล่ะคำถามได้มั้ย กูงงแล้วนะ"ไอ้เต้ยกวนอีก กูจะชักอีกรอบแล้วนะ
"มึงจะให้กูทำยังงัย แม่ถามมากูก็ตอบตรงๆ อีกอย่างกูคิดว่า มันควรถึงเวลาที่แม่ก็ต้องรู้เหมือนกัน
อีกอย่างนี้ก็เป็นสิ่งที่พิสูจณ์กับแม่มึงได้ว่ากูจริงใจกับมึง"ไอ้เต้ยตอบมา ผมคิดถามที่มันพูด
"แล้วแม่ว่างัย"นี้แหละคือสิ่งที่ผมอยากรู้ที่สุด
"กูก็ไม่รู้"
"หมายความว่างัย"
"เพราะแม่ไม่ได้พูดอะไรต่อ"นั้นงัย นั้นงัย ผมไม่น่าฟื้นเลยให้ตายเถอะ
"เอาน่ากานต์ ไม่ว่ายังงัย เต้ยก็ไม่ทิ้งกานต์ไปไหนหรอก"เต้ยมันนั่งลงที่เตียงแล้วเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
"ยังงัย เต้ยก็จะทำทุกอย่างที่ได้อยู่กับกานต์"แล้วเต้ยก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มผมเบาๆ
เชื่อมั้ยครับ ผมมีกำลังใจขึ้นมาทันทีเลย
เหมือนมันมีเวตมนต์เลย
เต้ย กูสุขใจที่มีมึงจริงๆ

เช้าวันรุ่งขึ้น
พยายาบาลก็พาผมไปตรวจร่างกายอีกรอบ
ตรวจละเอียดมากครับ
จนผมเหนื่อยเพราะการตรวจของหมอ มันละเอียดเกินไปครับ
รู้มั้ยครับว่าเวลาเค้าตรวจการแพ้เนี้ย
เค้าจะเอา เข็มไปแตะกับพวกสารก่อการแพ้
แล้วก็เอามากรีดที่แขนกานต์
ถ้าแพ้ก็จะมีรอยพื่นแพ้ขึ้นมา
ตอนนี้แขนผมเหมือนกับคนโดนขวนอ่ะครับ
พวกมึงไม่มีวีธีกว่านี้แล้วหรอว่ะเนี้ย กานต์อยากตาย
เจ็บแขน ฮื่อๆๆๆ

ผ่านการตรวจอย่างรุนแรงเสร็จเรียบร้อย
กลับมาห้อง ก็เจอไอ้เต้ยนั่งแดกเบอร์เกอร์สบายใจ
เนี้ยนะ จะคอยปกป้องกู
เซ็งๆๆๆ เจ็บตัวก็เลยพาลครับ
"เป็นงัยบ้าง"มันถาม แต่ตามันก็ยังมองอยู่ที่ทีวี
"คิดว่างัยล่ะ"นิสัยเสียอีกล่ะเรา พาลมัน
"เป็นอะไรอีกล่ะ"มันถาม พร้อมหันมามองที่ผม
"ไม่ได้เป็นไร"ผมพูดพร้อมเดินไปนั่งที่เตียง
มันไม่พูดอะไร วางเบอร์เกอร์ลงแล้วเดินเข้ามาหาผมใกล้ๆ
"เหนื่อยหรอ"มันถามขึ้น
ผมยังนั่งหน้างออยู่
"เจ็บมั้ย"น้ำเสียงมันยังแฝงด้วยความห่วงใยอยู่
มันจับมือผมขึ้นมาดูแขนทั้งสองข้าง
แล้วก็เป่าลมเบาๆที่แขนผม
"ดีขึ้นมั้ย"ไม่ดีขึ้นหรอว่ะเต้ย ไม่หายเจ็บสักกะนิด แต่รู้สึกดีขึ้นว่ะ ดีขึ้นมากเลย
"ขอโทษที่งี้เง้าใส่"สำนึกผิดครับ
"ไม่เป็นไร เข้าใจ คนชอบเอาแต่ใจ"มันพูดขำๆ แล้วเราก็คุยกันเรื่องบอดเนี้ยแหละครับ
มันก็ถามว่าไม่อยากพนันแล้ว
อะไรประมานนั้นแหละครับ
แล้วก็ถามว่า จะให้มันเล่าต่อมั้ย
ให้ผมตัดสินใจให้มันหน่อย
ผมก็ได้แต่บอกว่าแล้วแต่มันแล้วกัน
แต่ก็พูดไปประมาณว่า
ทำอะไรไว้ก็ควรรับผิดชอบให้มันจบ อย่าคิดว่าเราสบายตัว แล้วทำให้คนอื่นไม่สบายใจ
มันก็เลยมาลงต่อเพราะงั้นมั้งครับ

ตอนเย็นถึงเวลาผมต้องกลับบ้าน
ก็มีแต่กวีกับdad ผมมารับ
แต่ไม่เห็นเงาแม่เลยครับ
สงสัยแม่โกรธแน่เลย
พอถึงบ้าน แม่ก็อยู่ที่ร้าน ยังไม่กลับมา
ผมก็ยิ่งใจไม่ดี
ชีวิตของผมที่ผ่านมา
ก็มีแต่แม่ผมกับผมมาโดยตลอด
แม่ผมทำงานหนักมาก เพื่อเลี้ยงผมคนเดียว
ผมจำได้ตอนเด็กๆก่อนที่แม่ผมจะแต่งงานใหม่กับdad
แม่ผมต้องเดินทางตลอดทั้งในประเทศและก็ต่างประเทศ
แม่ทำทุกอย่างเพื่อผมตลอด
ถ้าอยู่ดีๆ แม่มาขอให้ผมเลิกกับเต้ยเพื่อแม่ ผมจะทำยังงัย
นั้นคือประเด็นเดียวที่ผมคิดอยู่ตอนนี้
ผมนั่งคิดอยู่คนเดียวอยู่ที่ระเบียง เพราะว่าตอนนี้
เต้ยไปทำงานที่ร้าน
"เฮีย"ไอ้กวีชัวร์ครับ ตอนนี้มันไม่เรียกผมว่าพี่กานต์แล้วครับ
เรียกเฮีย มันบอกว่าเทห์ดี
"มานั่งอะไรตรงนี้ล่ะ อากาศหนาวๆอยู่"กวีมันพูดพร้อมเดินเข้ามาหาผม
ถึงตอนนี้จะเป็นspring แต่เมื่อวานฝนเพิ่งตก เพราะฉะนั้น อากาศหนาวอย่างไม่ต้องสงสัย
นี้แหละครับ Sydney
"คิดมากหรอ"กวีพูดขึ้น
"เอาน่าเฮีย เฮียเต้ยไม่ทิ้งเฮียกานต์หรอก"มันพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน
ผมก็เลยเดินกลับเข้าไปในห้องนอนตัวเองบ้าง
แล้วก็นั่งคิดวนไปวนมาเรื่องที่แม่รู้ตลอด
"กลับมาแล้วหรอเต้ย"ผมพูดออกไปเมื่อได้ยินเสียง ประตูห้องเปิดออก
"กานต์ ไปหาแม่ที่ห้องสิ"ไม่ใช่เต้ยครับ แต่เป็นแม่ผมเอง แม่ผมเอง
แม่ผมพูดเสร็จก็เดินกลับออกจากห้องผมไป......

[THIP]

คนแรก     
คุณแม่ออกโรงแล้ววุ้ย ลุ้นนนนนน     

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

สู้ๆๆ จริงๆเรื่องแบบนี้ ต้องค่อยๆให้ท่านรู้นะ
ว่าเราเป็นอะไรก่อน เราเป็นแบบนี้มันเปลี่ยนไม่ได้
เมื่อท่านยอมรับได้กลายๆ เรื่องแฟนค่อยบอกให้รู้ จะง่ายขึ้น
 
แต่พลาดไปแล้วนิ คราวนี้ต้องอ้อนๆหน่อยหล่ะ ไงก็แม่เรา
 

[satan666]

คิดว่าคนเป็นแม่น่าจะเข้าใจลูก

แต่อาจจะโกรธที่พี่กานต์ปิดบังท่านมาตลอด

อุปสรรคมีไว้ให้ฟันฝ่าค่ะ

[ltahset]

สู้ต่อไปนะคะ
จะเป็นกำลังใจให้

[taexxxx]

แม่ไม่โกรธ แม่ดีใจที่ได้ลูกเขยแบบเต้ย แม่ชอบ..บึกๆ จะได้แบกของตอนแม่ไปตลาดได้

กร๊ากๆ แล้วกานต์ก็  อิอิ...

ลากไอเต้ยไปด้วย เอาไปเป็นกันชน

แอบเห็นแม่ ตอนเข้ามาในห้องกานต์ ถือไม้หน้าสามมาด้วย

รับรอง โดนหนักแน่ไอนู๋ อิอิ

ปล..เดี๋ยวให้ไอเต้ยเอาเควายทาให้นะ เอ้ย ให้ไอเต้ยเอาวาสลีนทาให้นะ อะๆ เดี๋ยวมันจะได้ไม่เป้นรอยแผลเป็นไง อิอิ

[OT]

ลุ้นอย่างแรงงงงงง.....

[tsuya]

เป็นกำลังใจให้นะคะ
พี่กานต์ต้องรักษาสุขภาพมากๆนะคะ
ออกกำลังกายด้วยน้า...
คิดถึง และก็เป็นห่วงพี่กานต์ มากๆ เลยนะคะ
(คิดถึงพี่เต้ยด้วย ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ม่ะช่ายดูแลแต่พี่กานต์อย่างเดียว)

[~•SAkurAIro•~]

เปนกำลังใจให้พี่กานต์งับบ 

เชื่อคุงแม่คงไม่ว่าไรหรอกมั้งงง  เนาะ ๆ 

[abcd]

อืมม เคยเห็นบางที่เค้าจาใช้แบบสเปรย์ที่มีสารก่อภูมิแพ้แต่ละชนิดอ่ะพ่นที่ท้องแขน บางที่ก้ใช้แบบแผ่นกระดาษชิ้นเล็กๆแปะทิ้งเอาไว้เพื่อดูอาการแพ้  แต่ของกานต์นี่ใช้เข็มกรีดเลยเหรอ เจ็บตายเลย
 


เรื่องแม่ของกานต์เชื่อว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แค่ให้เวลาท่านได้ปรับสภาพจิตใจบ้าง เต้ยแสดงความจริงใจกับกานต์ซะขนาดนี้ รับรองว่าแม่รับได้อยู่แล้วล่ะ

 

[Simply Blue]

ลุ้นอย่างมากมายมหาศาล

หวังให้ทุกอย่างออกมาอย่างดี  คิดว่าแม่น่าจะเข้าใจอ่ะ สองคนคบกันก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย กลับดูแลกันอย่างดี

ลุ้น ลุ้น

[@BUA@]

สู้ๆ นะกานต์

ทุกอย่างต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน

 

[coloniser]

สู้ๆ คิดว่าคุณแม่น่าจะเข้าใจแหละมั้ง

[JENA]

สู้อย่างเดียวล่ะครับงานนี้
 

[SaHa]

คุณแม่คงเค้าใจ(มั้ง)

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี

 

[JaHkoNY]

อ๊ากก แล้วพี่กานต์ก็มาเล่าค้างอีกจนได้

ชอบตรงที่พี่เต้ยหอมแก้มอ่ะ น่ารัก อิอิ

รออยู่น้าคะ จุ๊บๆ 

[DeShiWa]

 

หวังว่าแม่พี่การ์นจะเข้าใจนะครับผม

เอาใจช่วยอีกแรงครับผม ชอบๆๆ

ขอให้เหตุการ์นนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ