:เตะ1: ขอทีนึงเหอะพี่กานต์ จบตอนแบบนี้ทำใจหายหมดคับ ^ ^
บางครั้งความจริงมันก้อทำให้ปวดใจนะ
ดูเหมือนว่าเรื่องมันดำเนินมาถูกทิศถูกทาง ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น
แต่ทำไมถึงรู้สึกเศร้าอย่างนี้ก้อไม่รู้ คนอ่านยังรู้สึกได้เลย ว่ามันบีบหัวใจจริงๆนะ
เต้ยบอกจุดยืนของตัวเองแล้ว ว่าที่อยากให้เป็นแบบนี้ เพราะไม่อยากทำให้กานต์เสียใจอีก "ไม่ใช่เพราะไม่รัก"
**ถ้ากานต์คิดว่านั่นถูกต้องที่สุดแล้ว ก้อปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ คงจะดีกับทุกฝ่าย
เส้นทางของกานต์กับเต้ยก้อคงจะถูกขีดขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
ถึงก้าวแรกๆที่ต้องเดินจะเต็มไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายแล้วทั้งคู่จะมีความสุข กับสื่งที่ต่างก้อเลือกได้อย่างสนิทใจ
**แต่ถ้าหาก"ความรัก"ที่กานต์มีมันมากกว่า มากเกินกว่าจะกลัวแค่คำว่าเสียใจ
กานต์ก้อต้องตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นไปแบบนี้ ..จากกันทั้งๆที่ยังรัก
ทรมานนะ*
(ซึ่งถ้าดูจากที่เป็นอยู่ทุกวันนี้กานต์คงเลือกแบบหลังใช่มะ
)
มีความสุขกันดี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
