เตชวัฒน์นั่งมองไนท์ที่กำลังให้ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้แล้วสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจที่แผ่ซ่านออกมาวันนี้เขาสัญญากับไนท์ว่าจะพาเจ้าตัวกลับบ้่านแต่ใน
ตอนเช้ากลับมีงานสำคัญเร่งเข้ามาเขาเลยต้องพาไนท์มาทำงาน พอเขา
บอกกับไนท์แบบนั้นไนท์ก็เงียบไม่ยอมพูดกับเขาเลยตลอดทั้งทาง
"โกรธพี่เหรอครับ"
เตชวัฒน์ถามไนท์ในตอนที่ไนท์เข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง ใบหน้าที่เฉยเมยสบตาเขาแววตาของไนท์แสดงออกถึงความผิดหวังจนเขารู้สึกใจหาย
"พี่ขอโทษ"
เตชวัฒน์พูดเสียงเศร้าออกมาโดยไม่รู้ตัวแค่ได้
เห็นความผิดหวังของอีกฝ่ายความรู้สึกผิดก็พุ่งขึ้นมาจนระงับเอาไว้ไม่อยู่
"อยากกลับบ้าน"
ไนท์ย้ำคำเดิมเขาขยับเดินเข้าไปใกล้แต่
ไนท์กลับถอยห่างออกไป
"รอให้งานเสร็จก่อนนะ นี่มัน
วันสำคัญไนท์ก็รู้ ถ้าพี่ทำได้พี่อยากทำให้เราทุกอย่าง"
น้ำเสียงอ้อนวอนของเขาทำให้ไนท์ยอมรับกับการสัมผัสเตชวัฒน์รวบร่างของไนท์เข้ามาโอบกอดหลวมๆ หน้าผากของทั้งคู่แนบกันเบาๆ
"พี่อยากให้เรารู้ว่างานบางอย่างพี่ก็เลี่ยงไม่ได้ ถ้าพี่ทำได้พี่อยากพาไนท์กลับบ้านเสียตอนนี้"
น้ำเสียงของเตชวัฒน์ฟังดูเหนื่อยล้า เขาเริ่มยอมรับว่าตัวเองเริ่มเหนื่อยในหลายๆ อย่าง การทำงานในวงการนี้มันมีหลายอย่างที่ต้องคำนึง ความจริงเขาควรจะพาไนท์กลับบ้านแล้วแต่ก็ต้องพาไนท์มาทำงานเมื่อมีโทรศัพท์โทรเข้ามา
เรียกและบอกว่าเป็นงานด่วน จริงอยู่ว่าเขามีสิทธิเลือกงาน แต่เขาก็ควรคำนวนถึงชื่อเสียงของไนท์ด้วย ยิ่งไนท์มีชื่อเสียงมากเท่าไรยิ่งมีคนจับ
ตาดูและจ้อง
จะทำลายชื่อเสียงที่สะสมมามากเท่านั้น
"เหนื่อยเหรอ"
ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดไนท์ก็เอ่ยถามออกมา
"หายโกรธพี่แล้วเหรอครับ"
เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่ถามคำถามใหม่กลับแทนไนท์ทำหน้าครุ่นคิดแล้วส่ายหน้าการกระทำของไนท์ทำให้เขาใจหาย
"ยังโกรธพี่อยู่เหรอ"
เขาใช้น้ำเสียงออดอ้อนสอบถามแต่ไนท์ก็ส่ายหน้าอีก นั่นทำให้เขาหนักใจกับการต้องเดาใจอีกฝ่าย
"บอกพี่ได้ไหมว่าเป็นอะไร"
ปลายนิ้วอบอุ่นลูบไล้เบาๆ ที่ข้างแก้ม กลิ่นน้ำ
หอมอ่อนๆ กับบรรยากาศสงบทำให้เขายากจะหักห้ามใจกับการที่จะประทับรอยจุมพิตลงที่ผิวแก้มหอมกรุ่น
"นะครับ"
เตชวัฒน์ใช้
น้ำเสียงอ้อนวอนพร้อมทั้งโอบกอดร่างของไนท์แนบชิดมากกว่าเดิม
"ไม่ได้โกรธสักหน่อย"
ไนท์พูดออกมาหลังจากเงียบอยู่นาน เตชวัฒน์
เลิกคิ้ว
อย่างแปลกใจ
"งั้นไม่ใจพี่" อันนี้เค้าไม่รู้อ่ะเขาถามอีกครั้งแต่ไนท์
กลับส่ายหน้ายิ่งทำให้เขางงหนักกว่าเก่า
"แล้วเราเป็นอะไร"
สุดท้ายก็เป็นเขาที่ยอมแพ้ เขาเลิกคาดเดาและถามเอากับเจ้าตัวตามตรงแทน
"ไม่ได้เป็นอะไรนี่"
พอฟังแบบนี้แล้วเตชวัฒน์เริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแต่ก่อนที่จะถามอะไรมากกว่านั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา
"ขออีก5นาทีครับ"
เขาตะโกนตอบออกไป ซึ่งทีมงานที่เข้ามาเรียกได้ตอบตกลงแล้วจากไป
"แล้วทำไมไม่พูดกับพี่ล่ะถ้าไม่ได้โกรธ"
ไนท์ทำหน้าหงิกพอเขาถามกลับ เจ้าตัวขยับตัวหนีแต่พอเขาดึงตัวกลับเข้ามาเท่านั้น
"อูย กัดพี่อีกแล้ว ไม่พอใจพี่แน่ๆ"
เขาลูบมือตัวเองป้อยๆ เมื่อเห็นรอยฟันของไนท์ ไนท์
แลบลิ้นใส่เขาแล้วทำท่าจะเดินออกจังหวะนั้นเขาดึงแขนไนท์แรงจนอีกฝ่ายเซเข้ามาปะทะกับอกเขาดันร่างไนท์ไป
ประกับ หมายถึง ประกบ หรือเปล่า กำแพง. ร่างของทั้งคู่แนบชิดกันจนสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิของกันแล้วกัน
"ตกลงไม่พอใจอะไรครับ"
เขาถามย้ำพร้อมกับริมฝีปากที่กดลงไปแผ่วเบา
"บอกพี่เถอะนะ"
น้ำเสียงของเตชวัฒน์แหบพร้า
แล้วต้องร้องออกมาเมื่อไนท์ขยับขึ้นมากัดจมูกเขาจนเป็นรอยแดง
"ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
ตาแก่"
ไนท์ย้ำคำว่าตา
แก่จนเขารู้สึกฉุนขึ้นมาเล็กน้อย เขาคว้ากอดไนท์ที่กำลังจะเดินหนีออกไป
"ว่าพี่เป็นตาแก่เดี๋ยวพี่พาไปพิสูจน์เลยนี่ว่าพี่ยังฟิต"
เพราะความรู้สึกหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเขาทำให้เขาหลุดปากออกไปด้วยความหมั่นเขียน ไนท์หน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะใช้
หน้าผากโขกเข้าที่ศรีษะของเขา ทำให้ทั้งคู่แยกออกจากกันต่างคนต่างลูบศรีษะของตัวเอง
"เจ็บไหมนั่น"
เตชวัฒน์ถามไนท์ที่เดินไปส่องหน้าผากแดงๆ ของตัวเองในกระจก
"เจ็บ"
ไนท์ตอบกลับมา ส่วน
เขาเดินเข้าไปใกล้
"เพี๊ยง หาย"
เตชวัฒน์เข้าไปจับใบหน้าได้รูปแล้วเป่าลมหายใจลงไป
แล้วยิ้มให้กับไนท์
"ปัญญาอ่อน"
น้ำเสียงของไนท์ที่เขาได้ยินใน
ตอนนี้รู้สึกว่ากวนโอ๊ยจนน่าเตะ
"ดื้อ"
เมื่อไม่รู้จะต่อ
ล้อต่อเถียงกับเด็กยังไงเขาเลยโต้ตอบไนท์ไปแบบนี้ไนท์ยืนทำหน้านิ่งใน
ตอนแรกก่อนเดินเข้ามาใกล้เขา ลมหายอุ่นๆปะทะเบาๆที่กกหูพร้อมเสียงกระซิบ
"ดื้อแล้วชอบไหม"
"ชอบ"
ทันทีที่ได้ยินคำถามเขาหลุดปากออกไปโดยไม่รู้ตัวเสียงหัวเราะของไนท์ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองพลาดท่าเข้าเสียแล้ว และยิ่งเห็นไนท์หัวเราะอย่างอารมณ์ดีแบบนั้นแล้วความรู้สึกหมั่นไส้หรืออยากตียิ่งจางหายไปเขาชอบเวลาที่ไนท์ยิ้มจริงด้วยนั่นแหละ
********************************************************
ขอให้กาลปลอดภัยนะ ช่วงนี้ลุ้นกันจนเหนื่อย จะท่วมเมื่อไหร่

ไนท์เริ่มพูดคุยเล่นเยอะขึ้นแล้ว ชวนให้เขกกะโหลกมากๆ
ส่วนพี่เตก็อดทนมากค่ะ อ่านแต่ละตอนเราลุ้นจนตัวโก่ง ว่าพี่เตแกจะ...น้องไนท์ หรือเปล่า
อ่านแล้วลุ้น ลุ้นมาก จิกหมอน.....แล้วก็ไม่ได้ไปต่อ อิฉันค้างเจ้าค่ะ อิอิ
อันนั้นมุมหื่น
อันนี้มุมอื่นๆ นะ
การเจอกันของพี่เตกับไนท์ เป็นฉากที่เราเสียวมาก กลัวไนท์ตกตึก
และเราก็ชอบเพลงที่ไนท์ร้องมาก มันเศร้าจับใจ มันทำให้เราสนใจเรื่องราวของไนท์ แล้วก็ตามติดหนึบมาจน ณ บัดนาว
อีกเรื่องไนท์เรียกพี่เตว่า ตาแก่ จนตอนนี้ภาพของพี่เตในหัวเรานะ แก่ไปแล้วอ่ะ ทั้งท่าทางและการแต่งตัว แต่เราก็รักนะ
