หัวข้อ: ♂...I~รับไม่ได้...(ถ้าไม่ได้รัก)♂ แจ้งข่าว หน้า 52

[roseen]

 

[Dee^daY]

มีแต่คนเกร็งจนเมื่อยขา..
เอ๊ะ..ทำไรหว่า

[kokoky]

เอาเป็นว่าไปตกลงกันดีกว่ามั้ยว่าเอาไง
คนอ่านลุ้นจนเกร็งหมดแล้วจ้า
หยอดอยู่ได้ ซะทีสิจ๊ะ 

เห็นป่ะๆ เดี๋ยวกิ๊งก็ถูกคนอื่นคาบไปรับประทานหรอกกันต์
รู้อย่างนี้แล้วก็พูดๆออกไปเถ้ออออ
แนะนำให้ไปปรึกษาคุณพี่ชายค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ขอบคุณที่มาต่อไวนะคะ

[SuSaya]

อืม...ถ้ากิ๊งเกิดจะรุกมั่ง...กันย์มันจะถอยอีกมั้ยอ่ะ
แต่ให้กันย์ไปจัดการกับผู้หญิงของตัวเองก่อนจะมาหยอกกิ๊งก็จะดีมาก ๆ เลยนะ

[De_Lete]

 

ชอบๆ หยอกกันไปหยอกกันมา .. .

[ordkrub]

อะไรกันหว่า กิ๊งรุกอยู่แป๊บๆ เจอกันย์รุกคืนบ้าง ชักไปไม่เป็นเลยแฮะ

[Rhythm]

ชอบอ่ะ รออ่านนะค่ะ
 

[mamaUM]

หยอดเข้าไป..........>< อ่านแล้วใจจะละลาย 5555+

[yayee2]

ค่อยเป็นค่อยไป แต่ไม่ทันใจวัยรุ่น(แรกที่สุด)อย่างดิฉันเลย อิ อิ

[mascot]

พึ่งเข้ามาอ่าน ขยันหยอดจังนะ

[monoo]

อ๊ายยย หยอกกันไปหยอกกันมาาาาา อิอิ 

[TeuyHom]

ฮ่าๆๆๆ

น่าีรักอะ

รีบมาต่อนะ

[TanyaPuech]

อ่านตอนนี้แล้วแอบจิ้นฉากNC  อิอิ

มาไวไวเน้อ

[ZakeiHarha]

5555555555+
อ่านแล้วยิ้มตามอ่ะ  กันย์ก็เสี่ยว ก็เน่าซะจริง
ส่วนกิ๊ง ถ้าลองได้พูดสิ่งที่อยู่ในความคิดไป รับรอง... หึๆ

รออ่านตอนต่อไปนะ ^_______^

[PoP~Pu]

โอยยจะบ้าตายกับมุกกันย์
นับว่าพัฒนามากยิงตรงจุดเข้าไปทุกที 555+
อ่านแล้วกลั้นยิ้มแทบตายค่ะ
กลัวคนที่บ้านหาว่าบ้า ฮ่าๆ
ไม่ไหวละ น่ารักเกินบรรยายคู่นี้ 

[namngern]

รุกให้หนักเลยกันย์เชียร์อยู่ๆ
55555555555.

กิ๊งเขินน่ารักวะ

[-~iK@iZ_KunG~-]

มารอตอนต่อไปหยอดกันเบาๆ ฮ่าๆๆ

[SoN]

^^

[beautyless]

ลุ้นมากมาย น่ารักเวอร์ๆ เลย ไว้มาต่อนะครับ จะรอ

[peppier]

ถ้าเกิดไอ่กันต์ไม่บอกว่าจูบมี    แน่ !   

[๛ナーリバス๛]

เข้ามาขุด ด้วยการตอบเม้นค่ะ ตอนใหม่มาคืนนี้ดึกๆ นะคะ หยอดน้อยลงเพราะ แพรจะออกมาละ ขอเวลาไปคุยกับแพรเรื่องค่าตัวก่อนว่า ดารารับเชิญจะอยู่กับเรานานหรือเปล่า (ว่าไปนั่น)  
   ใกล้เข้าไปทุกทีแล้วค่ะ กับการเลิกหยอดมาจริงจัง ไม่รู้ว่าเพื่อนๆ จะนึกเสียใจหรือเปล่าที่เชียร์ให้เลิกหยอดจริงๆ ว่าจะจัดมาม่าให้สักซองสองซองแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ ยังไม่ต้องตื่นเต้น ......................................................................
ChCh13 อ่ะแหม ไม่อยากได้หลอดอ่ะ กันย์อยากได้กิ๊งไปใส่กรอบไว้ที่บ้านมากกว่าค่ะ กิ๊งน่ารัก แต่ชอบปิดบังความรู้สึก อย่าให้ใครมาเห็นตอนยิ้มเลยค่ะ กิ๊งมันขี้อาย  ความหลังเรื่องบันไดนี่ นิคิดหนักมากเลย เพราะตอนคิดพล็อตกับตอนแต่งไปแล้วทำให้พล็อตที่เคยคิดจะปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนนิยังไม่รู้เลยว่ากว่าจะได้เขียนเล่าเรื่องบันได มันจะเปลี่ยนไปอีกกี่รอบ โอเคค่ะ เพื่อความกระจ่าง เมื่อ 21 มี.ค. ที่ผ่านมา นิเพิ่ง26 ไปหมาดๆค่ะ
น่าจะไม่เด็กแล้วแหละ จะเรียก พี่ เรียกน้องก็ตามสบายนะคะ แต่น่าจะแก่กว่าหลายๆคน อิอิ
Piaanie นิไม่อยากบอกเลยว่า เห็นกิ๊งชอบกันย์อย่างนั้นอย่างนี้แต่ความชอบของกิ๊งคือไม่อยากได้มาครองเลยค่ะ แค่ว่าหงุดหงิดที่ถูกหยอกฝ่ายเดียวมากกว่า ถ้ากันย์เอาจริง มันจะไม่น่ารักสดใสน่ะค่ะ ถ้ากันย์รุกจริงจังกิ๊งจะถอยจนนิไม่อยากแต่งถึงตอนนั้นเลย สงสารกันย์ค่ะ
iforgive เคลิ้มแล้วเหรอ?? จะได้ทำให้เคลิ้มอีก ...
patty_b009 อ่า หลายอารมณ์จังงิ
คนของเธอ ถึงกันย์จะจริงจังก็ยังไม่คบกันค่ะ กิ๊งยังเล่นตัวไปอีกนาน ฮ่าๆ  ความคิดกับสิ่งที่ทำมักจะสวนทางกันค่ะ ทีแรกกะให้แพรอยู่ยาว แต่ตอนนี้ แพรถูกนิสกัดดาวรุ่แล้ว ออกไม่เยอะ เพราะคาดว่า แค่สองคนก็ ลุ้นจนเหนื่อยแล้ว ฮาๆ
samsoon@doll เกร็งทำไมกันคะ น่ารักๆ กันไปเรื่อยๆ อย่าไปรีบค่ะ อิอิ
arebaba เอ ไม่แน่ใจ เพราะมุขเสี่ยวนิเอามาใส่ตอนจีบหมด พอคบกันจริง กันย์มันคงไม่หยอดแบบนี้แล้วแหละมั้ง เพราะเท่าที่คิด กับผู้หญิง กันย์ก็ไม่หยอดมุขเสี่ยวนะ
YELLOWSTAR นั่นสิ ที่จริงกิ๊งมันแรงค่ะ ดูจากความคิดมันก็รู้ คิดอะไรไปไหนแค่มันไม่ได้พูดเฉยๆ ถึงได้บอกว่าความคิดกับคำพูดกิ๊งมันจะสวนทางกันมากๆ
นอกเสียจากบางทีที่เผลอ คิดแล้วเผลอพูดก็ตรงไปตรงมาจนอึ้งเหมือนกันค่ะ
 jiki ง่า กำลังทำแต้มอยู่ค่ะ แต่ยังไม่จบเกม อิอิลุ้นกันต่อไป
yeyong ชอบๆ ปุณณ์ โน่ แต่ตอนพิเศษที่มาใหม่ยังไมได้อ่านเลย หยอดกันไปก่อนค่ะ ตอนหลังไม่หยอดแล้ว มาม่าอย่างเดียว
Killuaขอบคุณค่ะ ฝนตกจนจะป่วย แต่ก็ยังหยอดได้อยู่ค่ะ
WhatLoveIs ก็ว่าจะไปค่ะ เพราะตัวจริงตัวเตี้ย ว่าจะไปแคะขนมครกอยู่ ฮา
m_pop91ขอบคุณมากค่ะ กำลังเร่งให้ค่ะ
fuku มุขเสี่ยว แต่น่ารักสินะ กิ๊ง ก็หลุดบ้างเป็นพักๆน่ะค่ะ เดี๋ยวตอนหน้านิจะให้กิ๊งหลุดแบบไม่มีชิ้นดีเลย กิ๊งแบบนี้ ไม่รู้คนอ่านจะรับได้ไหม แต่ไม่รู้ทำไม นิโคตรชอบ...
Bejae  อิอิ หยอดๆ
princewill กันย์ไม่เหมือนคุณพี่หรอกค่ะ ไม่ชอบความรุนแรง กิ๊งก็ไม่ใช่ “ไอ้นักร้อง” ซะด้วยสิ ต่างคนต่างไม่รุกค่ะ แต่ค่อยๆ วางหมาก...
puppyluv กิ๊งชอบ แต่คนอ่านจะเอาอีก คริคริ
roseen 
Dee^daY นั่งอ่านจนปวดขา อิอิ
kokoky อย่าไปปรึกษามันค่ะ อีพี่ตุลย์มันตัวดีเลย ลองทำวิธีเดียวกันล่ะงานงอกแน่ๆค่ะ
ถึงเป็นพี่น้องกัน แต่นิสัยต่างกันค่ะ นิชอบพระเอกอ่อนโยนๆ กันย์มันค่อยเป็นค่อยไปกว่าที่คิดค่ะ ไม่มีฉากเถื่อนๆแบบคุณพี่ให้เห็นแน่นอน อิอิ
SuSaya นั่นสิ  มีแต่คนเชีย์ว่าเมื่อไรกันย์จะรุกๆ แต่ไม่มีคนโวยวายว่าทำไมกิ๊งไม่เป็นฝ่ายรุกบ้าง บอกแล้วว่ายังไม่ได้บอกซะหน่อยว่าคนไหนพระเอก นายเอก ฮาๆๆ (ยังจะมีเปลี่ยนอีกเหรอ?) ถ้ากิ๊งรุก กันย์มันไม่รับ แต่มันก็คงไม่ถอย
แต่ตอนที่กันย์รุกจริงจัง  จะเห็น กิ๊งถอยทัพกลับแทบไม่ทัน ตอนหลัง จะเปลี่ยนชื่อเรื่องนิยายใหม่เป็น “ถึงจะรัก กูก็
“รับ”ไม่ได้ ”  ฮาๆๆ  ส่วนผู้หญิง.. ถึงจะไม่ได้จัดการ แต่... ก็แทบไม่ได้ยุ่งเกี่ยวแล้วอยู่ดี
De_Lete มีคนชอบการหยอกไปหยอกมาแล้ว อิอิ
ordkrub  ไม่รู้ว่าใครจะรุกจะรับรู้แต่ ตอนนี้ “มีความสุขมากเลย” ฮ่า
Rhythm ค่า มาแล้วค่า
mamaUM อนุญาตให้ละลายได้ค่ะ เป็นเพื่อนกิ๊ง อิอิ
yayee2 อ่า เร็วไป เดี๋ยวนิยายจบเร็วค่ะ แหม
mascot รักต้องหมั่นเกี้ยวไงคะ
monoo อิอิ ด้วยคน
TeuyHom อยากรีบค่ะ แต่ก็นิดนึงน้า
TanyaPuech จิ้นทำไมยังไม่ถึงไวขนาดนั้นค่ะ
ZakeiHarha ลองพูดสิ่งที่คิดออกไป ก็แย่สิคะ กิ๊งยังไม่พร้อมค่ะ ฮาๆ
PoP~Pu ต่อไปจะตรงขึ้นเรื่อยๆ แล้ว หลังจากกิ๊งหลุดครั้งล่าสุด กันย์ก็หมดความอดทน กร๊ากก
namngern น่ารักสิคะ ไม่งั้นกันย์จะรักกิ๊งเหรอ อิอิ
~^PrinceZa^~ มาแล้วค่ะ
SoN
beautyless ขอบคุณค่ะ
peppier  คำพูดสุดท้ายน่ะมันกันย์พูดเน้อว่าอยากจูบ แต่กิ๊งมันไม่ตอบสิคะ อิอิ

[๛ナーリバス๛]

7.2

    หลังจากนั้นหกโมง กันย์ก็พาผมไปส่งที่คณะ ตัวมันเองกลับไปซ้อมบาสต่ออีกนะครับ แต่บอกว่าสองทุ่มมันจะกลับมารับใหม่ เชื่อเค้าเลยไอ้นี่ มันพาผมไปกินข้าวแล้วหยอดมุขเพิ่มเติมอีกจนผมกลั้นยิ้มซะจนเหนื่อย (เวลากินข้าวมันนั่งตรงกันข้าม ถ้าไม่หันหลังกลับมันก็ต้องเห็นตอนยิ้มใช่ไหมล่ะ) แล้วมันก็มาส่งที่หอผมก็โบกมือให้มัน พอหันหลังกลับเท่านั้นแหละ! ผมก็ยิ้มสุดชีวิตให้สมกับที่ได้กลั้นมาเป็นเวลานาน กูกลั้นมานานละ ขอยิ้มให้สะใจแบบไม่คิดชีวิตเลยแล้วกัน ไม่สนใจว่าใครจะหาว่าบ้าแล้ว

   เดินยิ้มร่าเริงคนเดียวมาจนจะถึงห้องตัวเองอยู่แล้วก็เจอ เพื่อนฐา (อารมณ์ดีเลยเป็นเพื่อนฐา ถ้าอารมณ์ธรรมดา จะเรียกอีฐา) ที่เดินสวนมาเจอเข้า ผมหุบยิ้มทันทีแบบรักษาฟอร์ม

    “ยิ้มร่าปานนี้มีอะไรหรือเปล่าเนี่ยมึง” มันถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

   “กูอารมณ์ดี ไม่ให้ยิ้มแล้วจะให้กูร้องไห้หรือไง” คนกำลังอารมณ์ดีชอบมาขัด

   “ต๊าย ก็มึงเล่นยิ้มซะตาเกือบปิดอย่างนั้น กูมันแม่พระย่ะ ห่วงว่าเพื่อนจะเดินชนกำแพงหน้าเละ” นี่เพื่อนกูหรือศัตรูคู่กัดวะเนี่ย กัดกูจัง

   “ช่างกูเถอะ กูหน้าชนกำแพงสักสิบรอบ ก็ยังหน้าตาดีกว่ามึงอยู่ดี” กร๊ากกกกกกกกก สะใจกิ๊ง

   “โห แรงได้อีกอีนี่” มันบ่น ขณะที่ผมเดินถึงห้องแล้วไขกุญแจเปิดประตูเชื้อเชิญให้มันเข้ามา แต่มันยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง

   “เอ๋า มึงจะยืนข้างนอกให้กูออกไปอุ้มหรือไง เข้ามาสิ” ผมว่ามัน

   “ได้อย่างนั้นก็ดีย่ะ” ดัดจริตมากเพื่อนกู
   “ตื่นๆ มึงฝันแล้ว”

   “กูจะรู้เหรอ มึงเล่นชวนสุภาพสตรีอย่างกูเข้าห้อง มึงแอบคิดอะไรกับกูหรือเปล่าก็ไม่รู้” นั่น หลงตัวเองชิบเป้ง

   “เออ... กูคิด” แล้วก็นิ่งไป ช่วงนี้สงสัยติดไอ้กันย์มา ไม่ชอบตบมุขเร็ว ต้องรอให้คนถาม
   “คิดอะไรยะ”

   “คิด...ผิด ฮ่าๆ” สะใจกิ๊งอีกรอบ ถูกไอ้กันย์ตบมุขมามากจนเก็บกด ขอตบมุขใส่เพื่อนหน่อย แต่ถ้าเพื่อนเกิดจะกินตับไอ้กันย์ขึ้นมา ไอ้เจอลูกถีบอีกิ๊งแน่ๆ

    โอ้ม่ายยยยยย เดี๋ยวนี้กิ๊งหึงโหดปานนั้นเลยเหรอเนี่ย...   
   ในที่สุดเพื่อนสาว? ของกิ๊งก็เดินเข้าห้องมา

   “เออ กิ๊ง กูถามอย่าง กูเห็นมึงไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่ามึงเป็น... แล้วมึงไม่คิดเหรอว่า การที่มึงมาสนิทกับกูเนี่ยมันทำให้คนอื่นเค้าคิด ถ้าไม่ใช่ผัวกูก็เป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กระเทยอะไรอย่างเงี้ย”
   “เออจริง!!  กูลืมเลยว่ามึงเนี่ยมันตัวพาซวย จะทำให้ความลับกูแตก ฐา เลิกคบกันเถอะว่ะ” ผมทำท่าตกใจเหมือนเพิ่งรู้ตัว พร้อมบอกเลิกคบเพื่อนทันทีทันควัน

   “ต๊าย... อีเพื่อนเนรคุณ กูอุตส่าห์ละเว้นสุดที่รักมึงไว้ แต่มึงกลับจะเลิกคบกับกูง่ายๆ แบบนี้วอนแล้วไหมอีกิ๊ง เดี๋ยวกูกลับไปจีบไอ้กันย์ใหม่เลย”

   “โอ๋ๆ กูล้อเล่นโว้ย” ผมรีบบอกมัน เรื่องอะไรจะกล้าเสี่ยงชีวิตทำให้มันโกรธ เดี๋ยวมันไปคาบกันย์มาสวาปามละเป็นเรื่องแน่ๆ

   “มึงล้อเล่นจริงๆ หรือมึงกลัวกูกลับไปจีบไอ้กันย์วะ” เอ๊ะ! อีกระเทยขี้ระแวง รู้ใจกูจริง ฮาๆ

   “คิดมากว่ะมึง ไหนๆ ก็หลวมตัวคบแล้วก็คบๆ กันต่อไปเถอะมึง นี่ถ้าเราเลิกคบกัน คนเขาคงคิดว่ากูกับมึงเลิกเป็นแฟนกันมากกว่าเลิกคิดเรื่องกูเป็นเกย์มั้ง แล้วอยู่ดีๆ ทำไมถามอะไรอย่างนี้วะเนี่ย”

   “ไม่รู้สิ กูเห็นว่ามึงกลัวความแตกมาก แต่มึงอยู่กับกูมากๆ ถึงคนอื่นเค้าจะไม่รู้แต่เค้าก็คงคิดกัน”

   “มึงไม่ต้องคิดมากหรอกฐา ทีแรกกูว่าถ้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว กูว่าจะชอบผู้หญิง แต่ที่จริงแล้วกูก็ยังไม่ชอบใครสักที แถมท้ายสุดกูดันไปชอบไอ้กันย์อีก สงสัยกูมันเกย์โดยสันดานขุดไม่ได้แล้วว่ะ และที่กูไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องที่กูเป็นอะไร ก็เพราะกูรำคาญเกย์ที่มาจีบกู แต่ตอนนี้ถึงจะรู้หรือไม่รู้กูก็เห็นคนมาจีบกูอยู่ดี ตอนนี้คนที่กูกังวลมีคนเดียวว่ะ คือไอ้กันย์ กูไม่รู้ว่าถ้ามันรู้แล้วมันจะเปลี่ยนไปแค่ไหน”

   “มึงคิดมากกิ๊ง กูไม่เห็นมันจะทำท่ารังเกียจกูเลย”

   “ไม่รู้นะฐา มึงไม่ได้สนิทกับมันมากเท่ากู ช่วงนี้มันดีกับกูมากจริงๆ ดีมากเสียจนกูกลัวว่าสักวันนึงที่มันรู้ว่ากูคิดยังไง แล้วมันจะเปลี่ยนไป มันอาจจะไม่กลับเข้ามาในวงจรชีวิตของกูอีก กูไม่รู้ว่ากู...จะทนได้ไหม” ผมระบายให้ฐาฟังด้วยอารมณ์เศร้า

   “ไม่แน่นะกิ๊ง ถ้ามันรู้ว่ามึงเป็นอะไร มันอาจจะเปลี่ยนไปจริงๆ แต่อะไรๆ อาจจะดีขึ้นกว่าเดิมก็ได้” รอยยิ้มอบอุ่นปรากฏขึ้นที่ใบหน้าฐา ทำให้ผมยิ้มบางๆ กลับไป ไม่รู้หรอกว่า มันหมายความว่ายังไงแต่ก็สบายใจขึ้นนิดนึง

 

    16:50 น. วันศุกร์

   วันศุกร์เป็นวันเดียวที่ไม่ต้องไปทำกิจกรรมที่คณะ คงเพราะเผื่อจะมีทั้งรุ่นพี่หรือรุ่นน้องอยากกลับบ้าน ส่วนผมก็ตั้งแต่เข้ามาเรียนยังไม่ได้กลับบ้านเลยสักครั้งครับเพราะกิจกรรมก็เยอะ เรียนก็หนักทำให้ต้องใช้เวลาว่างที่มีให้เป็นประโยชน์ ส่วนใหญ่ขอโทรไปรายงานสารทุกข์สุกดิบกับทางบ้านเอา

    คาบสุดท้ายของวันศุกร์เป็นวิชาออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ ผมใส่ชุดพละไปเรียนที่โรงยิมหนึ่ง พอเดินออกจากโรงยิมแล้วก็พบว่ากันย์มันนั่งรออยู่ที่มีโอของมัน พอเห็นผมก็หันมายิ้มให้ มันสวมชุดไปรเวท ถึงจะเรียนคณะเดียวกัน วิชาเหมือนกันเป๊ะ แต่ผมกับกันย์ตารางเรียนไม่เหมือนกันอยู่ดีครับแล้วมันรู้ได้ไงว่าผมอยู่นี่...ลืมไปเลยว่ากันย์มันมีตารางเรียนผมอยู่ในมือ

   “มึงมารับกูเหรอ” ผมรีบถามเพราะใจหนึ่งก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่ามันจะมารับ เพราะมันใส่ชุดไปรเวทแสดงว่าไม่ได้เพิ่งกลับจากไปเรียน หรือจะมารอสาวที่ไหน...

   “ไม่ให้มารับมึงแล้วจะให้มารับแมวที่ไหนเล่า” กวนตีนชะมัด
   “งั้นก็รีบไปกันเถอะกันย์”
   “เฮ้ย มึงรีบอะไรขนาดนั้น”
   “มึงไม่เห็นสายตาคนอื่นที่เค้ามองมาทางเราเหรอวะ โดนมองมากๆ กูอายเป็นนะ”

   “เค้ามองมึงเหรอ เค้าอาจจะมองกูก็ได้ ช่วยไม่ได้ก็กูมันหล่อนี่” กูไม่เถียง แต่ช่วยไปหล่อไกลๆไม่ได้เหรอไง จะบอกมันว่ายังไงดีล่ะ มันคงไม่รู้หรอกว่าตัวมันเด่นแค่ไหน แค่เดินออกมาแล้ว เจอคนหน้าหล่อๆ นั่งบนรถแล้วมองมาเหมือนจะรอใครสักคน สาวๆ ที่เดินมาด้วยกันก็คุยกันระงมแล้วว่า เจ้าชายองค์นี้มารอรับเจ้าหญิงองค์ไหน แต่แล้ว... กลับกลายเป็นผมที่เดินเข้าไปยืนกระมิดกระมี้ยนคุยกับมันอยู่หน้าโรงยิม คงเป็นที่อิจฉาของสาวๆ เป็นอย่างยิ่ง

   “ถ้ากูเป็นผู้หญิงแล้วมีมึงมารับ กูคงอยากจะยืนอยู่ตรงนี้นานๆ แต่นี่ มึงไม่คิดว่าคนอื่นเค้าจะคิดว่ามึงกับกูเป็นคู่เกย์มาสวีทหวานกันบ้างหรือไงวะ” ตรงไปตรงมาดีไหมมึง ทีนี้มึงจะได้ขยับตูดซะที

    “ฮ่าๆ กลัวที่ไหน ใครจะคิดยังไงก็ช่าง ทำไมต้องแคร์ หน้ามึงมันสวยกว่าผู้หญิงซะอีก ถึงใครจะคิดกูก็ไม่อายอยู่ดี” เชี่ยแล้วไง กูอุตส่าห์เป็นห่วงมึง กลัวว่ามึงจะถูกเข้าใจผิด

    กูก็ไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิดในสิ่งที่ไม่ใช่ความจริง!

   “ไอ้กันย์มึง...ไอ้หน้าด้าน มึงไม่อายแต่กูอายนี่หว่า” ผมก้มหน้างุด หลังด่ามัน

   “มึงอาย...ก็เรื่องของมึง”

   ไอ้กันสาด..... โอ๊ย.... จะทำไงดีเนี่ย แม่ง ถ้ามึงไม่อายงั้นมาคบกับกูจริงจังเลยไหม ไอ้ฟาย....

   ถึงจะเคืองแค้น แต่ก็นะ ผมไม่กล้าถามคำถามล่อแหลมแบบนั้น ... ผมกลัว... มันจะเปลี่ยนไป

   “วันนี้โดดเรียนหรือไง” ผมทักจากเครื่องแต่งกาย

   “เปล่า กูเรียนเสร็จตั้งแต่บ่ายโมง เอาของไปเก็บที่บ้านแล้วเลยเปลี่ยนชุดเลยสบายกว่าชุดนิสิต” มันบอก จะให้พูดยังไงดี ที่มันมาอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่ทางผ่าน มันมาเพราะมันอยากมาจริงๆ ... ผมไม่รู้จะสะกดกลั้นความดีใจไว้อย่างไรไหว

   “วันนี้มึงเข้าคณะอีกไหม” มันถามมาขณะที่ตัวมันยังนั่งอยู่บนมีโอ ส่วนผมยืนกอดหนังสือของห้องสมุดอยู่ตรงหน้ามัน

   “วันนี้ไม่ต้องเข้า” ผมบอก

   “ป่ะ กินข้าวกัน” มันชักชวนแล้วยอมลงจากรถเตรียมตัวจะออกเดินทาง เฮ้อ กว่าจะไปได้ จนคนเค้าออกกันมาหมดโรงยิมแล้ว...


   นั่งซ้อนท้ายหนุ่มหล่อลากนั่นมาจนถึงร้านข้าว เดินตามกันเข้าไปในร้าน ผมนั่งลงก่อน ไอ้กันย์ไม่ได้นั่งตรงข้ามกันแต่นั่งใกล้กับผมในตำแหน่งหัวโต๊ะ ผมวางเมนูอาหารหนึ่งอันไว้บนโต๊ะไอ้กันย์มันบ้าเลื่อนเมนูอันที่ผมดูเข้าไปใกล้มันมากขึ้น เราสองคนก้มศีรษะดูจนหัวจะชนกัน ผมดูรายการอาหารต้มผัดแกงทอดก่อนจะบรรจงเขียนลงไปในกระดาษ 

   “มึงเอาอะไรวะ” ผมถามเมื่อผมเลิกดูเมนูมันก็เลิกดูด้วย มันเงยหน้าขึ้นมายิ้ม “กิ๊งห่อไข่”

   “ไอ้บ้า” อะไรก็มีเยอะแยะอยากจะกินกู ...

   “กินตีนกิ๊งก่อนไหมกันย์” ผมยิ้มหวานปานฆ่าคนได้ ทำให้มันหัวเราะ บอกรายการอาหารที่กินประจำ

   “กะเพราไข่เยี่ยวม้า ยำสามกรอบ” ถ้ากินเหมือนเดิมตลอดแล้วดูเมนูทำซากอะไรวะ
   ผมเขียนรายการอาหารแล้วกำลังจะเดินไปส่ง
   “มึง... ถามแม่ค้าว่าขอน้ำมันมาสักหน่อยได้ไหมด้วยนะ”
   “เอาน้ำมันมาทำไมวะ” ผมสงสัย

   “เอาไว้มาทอดสะพานความรักของเราไง” อ่ะนะ เอาเข้าไป ผมส่ายหน้าระอามุขมัน
    “อย่างกูน่ะไม่มีทางทอดสะพานให้มึงก่อนแน่ๆ แต่ถ้ามึงทอดมา ระวังตัวให้ดีๆ กูไม่ข้ามไปแล้วกูจะเอาระเบิดไปวางสะพานด้วย ไอ้บ้า” ด่าเสร็จก็เอาออร์เดอร์ไปส่ง ทั้งๆ ที่พอคล้อยหลังผมก็หุบยิ้มไม่ได้เลย

   กิ๊งเอ๊ย... มึงตีสองหน้าเก่งชิบหาย !!

    
   พอเดินกลับมาก็งงครับเพราะมีผู้หญิงคนนึงมาหยุดยืนคุยกับกันย์ ผมเดินช้าลงมาหยุดอยู่ข้างหลังกันย์แต่ไม่ได้นั่งลง มองผู้หญิงที่ยืนคุยกับมัน...สวย(ถึงจะหน้าบูดๆ ก็ยังดูดี) หุ่นดี ผิวขาว แบบนี้แหละถึงจะคู่ควรและเหมาะสมกับหนุ่มหล่ออย่างมัน ไม่ใช่ผม ...

   “แล้วแพรอารมณ์ดีหรือยังล่ะ จะได้คุยกัน” ผมว่ากันย์มันอารมณ์ไม่ดีครับ ถ้าชื่อแพรก็คงจะเป็นแฟนมัน ได้ยินแต่ชื่อ เพิ่งเคยเห็นหน้าครั้งแรก

   “แพรอารมณ์ดีตลอด มีแต่กันย์นั่นแหละที่จะทำให้แพรอารมณ์เสีย” ไม่ใช่คนเดียวแล้วมั้งครับที่อารมณ์ไม่ดี

   “เหรอ งั้นก็ดี จะได้ไม่ต้องคุยกัน ไปทำอารมณ์ดีๆ ก่อนสักเดือนสองเดือนไหมล่ะ”

   “เอ๊ะ!!” ท่าทาง จะเกิดสงครามย่อย คุณเธอกำมือแน่นสีหน้าโกรธจัด “พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง กันย์มีคนใหม่แล้วใช่ไหม” ผมกำลังงงกับคำถามนั้นที่กันย์ไม่ได้ตอบแต่หันมามองทางผม

   “กิ๊ง นั่งลงสิ ยืนทำไม” กันย์มันปรับอารมณ์เก่งมากครับทำน้ำเสียงเซ็งโลกให้แฟนมัน แต่หันมาทำน้ำเสียงอ่อนโยนให้ผม กันย์บอกให้ผมนั่งลงแต่ไม่ยอมบอกแฟนตัวเอง หรือมันชอบมองแฟนมันจากมุมนี้ผมไม่รู้หรอกนะครับ ผมนั่งลงตัวลีบตามที่มันบอก แต่บรรยากาศมาคุแบบนี้มันยังไงๆ ก็ไม่รู้สิ

   “แพรใช่ไหมครับ ทานข้าวหรือยัง ทานข้าวด้วยกันก่อนสิครับ” ผมถือวิสาสะชวนเธอเอง

   “ขอบคุณค่ะ แต่สงสัยเพื่อนนายคงไม่อยากให้ฉันทานด้วย” เข้าไปเสือกแล้วก็เลยโดนดึงเข้าไปกระแนะกระแหนกันย์เลย ส่วนกันย์ก็ไม่พูดอะไรเอาแต่นิ่ง

   “งั้นแพรกลับก่อน” แฟนกันย์บอกก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไป 
   ผมไม่รู้หรอกนะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไอ้บ้านี่ก็ไม่รู้จักดูแลแฟนตัวเองบ้างเลยหรือไงวะ

   “กันย์ มึงไปส่งเค้าสิ”
   “ทำไมกูต้องไป”
   “เพราะเค้าเป็นแฟนมึง ถ้ามึงไม่ไป ต่อไปมึงก็ไม่ต้องไปรับไปส่งกู” ผมไม่รู้หรอกว่า การที่ผมบอกมันไปอย่างนั้นจะเรียกว่าขู่ได้หรือเปล่า แต่มันก็ถอนใจแล้วลุกขึ้น

   “กูไปแป๊บเดียว ถ้าหิวมึงก็กินก่อน แต่มึงรอกูกลับมาด้วยนะ” มันกำชับ ถ้าลองไปส่งกันแล้ว ผมไม่เชื่อมันหรอกว่ามันจะได้ไป “แป๊บเดียว” จริงๆ แต่ถึงมันจะไปนานก็ช่าง ผมก็จะรอมันกลับมาอยู่ดี~!
   

....................




ค้างไหม?? พรุ่งนี้มาต่ออีกตอนจ้า ....

[De_Lete]

รอกันต์เป็นเพื่อนกิ๊ง ... . 

[kokoky]

 
ค้างค่ะ



ง่ะหาว่าพี่ตุลย์เราเถื่อน ขอบอกว่าเราชอบแบบนี้อ่ะ
มาแบ้ว มาแอ๊บ มันไม่ใจ เห็นแล้วหมั่นไส้ปนๆรำคาญ
มีอะไรตรงไปตรงมาเลย ชอบ

ก็นะ แล้วแต่คนเนาะ

เอาแล้วไงมีแววได้ซดมาม่าหรอนี่ เราไม่ค่อยถนัดอ่ะ
เพราะปรกติจะอินจัด น้ำตาซึม ต่อมน้ำตาแตกตลอด ไม่รอดซักเรื่อง
เอาจริงดิ โอเค เตรียมรับมือมาม่าชามโต

ขอบคุณที่มาต่อเร็วจ้า ถึงจะค้างก็เถอะ เฮ่อๆๆๆๆ

[primmi]

กิ๊งเป็นคนดีเกินไป
สงสารกันย์ตงิดๆ

[Nichdia]

"ผมก็จะรอมันกลับมาอยู่ดี"

ประโยคนี้ แอบเศร้า เบาเบา T_T

[NY_JK]

 :t3:กิ๊งจะรอกันย์ คนอ่านก็จะรอ
ตอนต่อไป ฮ่าๆ

[๛ナーリバス๛]

ค้างค่ะ



ง่ะหาว่าพี่ตุลย์เราเถื่อน ขอบอกว่าเราชอบแบบนี้อ่ะ
มาแบ้ว มาแอ๊บ มันไม่ใจ เห็นแล้วหมั่นไส้ปนๆรำคาญ .........อันนี้ว่า กิ๊งกับกันย์เหรอคะ โฮๆๆ
มีอะไรตรงไปตรงมาเลย ชอบ

ก็นะ แล้วแต่คนเนาะ  นั่นสิคะ ความจริงแล้วความเข้ากันได้ของตัวละครสองตัวก็สำคัญนะคะ เห็นพระเอกนางเอกในละครที่มีฉากจับกด พระเอกไปง้องอนนางเอกนานเลย ท้ายสุดก็ยอมอภัย ความเป็นจริง ไม่ใช่ทุกคนที่จะอภัยให้เสมอไปใช่ม้า? เวลาเอามาเขียนในนิยาย จะเลวร้ายยังไงก็ได้ แต่มองภาพความเป็นจริง นิว่า เขียนเรื่องของตุลย์ ก็โอเคดี มาเร็วเคลมเร็ว แต่ ไม่ใช่ทุกคนที่จะชอบความเป็นตุลย์หรอกค่ะ หมั่นไส้ก็ต้องมี

เอาแล้วไงมีแววได้ซดมาม่าหรอนี่ เราไม่ค่อยถนัดอ่ะ
เพราะปรกติจะอินจัด น้ำตาซึม ต่อมน้ำตาแตกตลอด ไม่รอดซักเรื่อง
เอาจริงดิ โอเค เตรียมรับมือมาม่าชามโต ไม่โตมากหรอกค่ะ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่ตอนนี้ซะทีเดียว
ขอบคุณที่มาต่อเร็วจ้า ถึงจะค้างก็เถอะ เฮ่อๆๆๆๆ

[YELLOWSTAR]

เฮ้อออ  แอบสงสารกิ๊งอ่ะ

ต้องยอมให้กันต์ไปกับชะนีเอาแต่ใจ

กิ๊งสู้ๆๆๆน่ะ 

[Piaanie]

ง่าตัดฉับ สงสารกิ๊งรักเค้าแต่ก็กลัวไม่กล้าแสดงออก ตีมือคนแต่งเลยนี่แนะแกล้งนักๆนี่แนะๆ (แต่แอบ+1ให้ซะงั้น  )