เอาละ ขอยุติโลกแห่งความจริงมาเข้าสู่โลกแห่งความวาย กันดีกว่า
โหวตตตตต...อย่างเดียวตอนเน้......
เขาชอบภาพเน๊ 5555 ถูกใจแอบให้เป็ดไป 1 ตัวถ้วนๆ
จริงๆ คงมีอีกเยอะนะ ช็อตประมาณนี้ แต่เบาๆ แบบนี้แหล่ะดู คลุมเครือๆ และมีเสน่ห์ดี 5555
คือแบบว่า สองคนนี้ มันธรรมชาติเกิ๊น มันชุ่มฉ่ำหัวใจเรามาก
ขอร้องพวกพี่ๆ นักข่าวนะคะว่ากรุณาอย่าเอาเรื่องจิ้นของพวกเราไปเขียนเป็นข่าว 5555 เพราะเดี๋ยวไก่ตื่นอดดูโมเมนต์น่ารักๆ(โดน ซิน กับ นัท รุมกระทืบ... :z6:ตกลงแกหวังดีหรือหวังร้ายเนี่ย
)
คุณ iamstevarr รูปของคุณทำให้เรา
สังเกตุจากการกระทำคนใกล้ชิดซินทุกคน
เค้าปฏิบัติกับซินเนี่ย....ไม่ค่อยขัดใจ
ดูแลดีม๊ากมาก มันก็เลยไม่แปลกถ้าน้อง
จะชอบให้คนเอาใจ ใส่ใจ ดูแล
และซินก็โตมาจากครอบครัวที่ดูแลซินดีมากด้วย
ซินเหมือนที่รักของทุกคนจริง ๆ ใครๆก็อยากรัก(เราก็ด้วย)
ปล.เราชอบฟิคคุณ ayo มาก โดยเฉพาะ SF ตามใจ (เราคิดว่ามันตรงดีในมุมมองของเรา)
อันนี้ เห็นด้วยค่ะ
ซินเหมือนศิลปะเดินได้ เป็นศิลปะที่ภายนอกสวยงามและดูเปราะบาง ไม่สามารถระบุเพศได้ ของสวยๆ งามๆ ใครเห็นก็อยากจะถะนุถนอม แล้วคุณพ่อคุณแม่ดูแลดีขนาดนี้ เอาลูกเขามาใช้งานแล้วไม่ดูแลให้ดีๆ เดี๋ยวพ่อแม่เขาโมโหไม่ให้ลูกมาทำงาน ทั้งบริษัทก็อดตายกันหลายคนเลยทีเดียว ซิน เป็นสัญลักษณ์ของ singular ค่ะ อันนี้คงไม่มีใครปฏิเสธ แต่เพราะความมองโลกในแง่ดี อ่อนโยน และเชื่อใจคนง่าย (ชอบตามคนแปลกหน้าไปขึ้นรถผิดๆ ประจำ) จึงจำเป็นต้องมีมาเฟียนัท เป็นทั้งเพื่อนร่วมงานและบอดีการ์ด555
อย่าว่าแต่การกระทำเลยค่ะ แม้แต่คำพูดที่ คนรอบข้างใช้พูดกับซินและนัท ยังต่างกันเลย
ดูอย่างพี่โย่ง กับ พี่แสตมป์ ดิ น้องซิน งู้น งี้ แต่พอเรียกนัท “ไอ้นัท นู่น นี่นั่น”
แต่ไม่ใช่ว่า สรรพนามที่ใช้เรียกทั้งคู่จะแสดงความรังเกียจรังงอน หรือสองมาตรฐานหรอกนะคะ แม้จะเรียกว่าไอ้นัท แต่ก็แสดงความสนิทสนมอยู่ในน้ำเสียงด้วย เพียงแต่บุคลิกของ สองคนนี้ เขาต่างกันมาก การปฏิบัติของคนรอบข้างก็เลยต่างกัน
แม้ภายนอก ซินจะดูบอบบาง แต่จิตใจเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว มากนะคะ ไม่ว่าจะโดนอะไรก็ยิ้มตลอดๆ