มาแล้วค่า....
_/\_ กราบงามๆ... ขออภัยนะคะ ที่มาช้า คราวนี้ช้ามากจริงๆ...
ติดภารกิจหลายอย่างมากเลยค่ะ... แต่ยังไงไม่ทิ้งไปเลยแน่นอนค่ะ
ขอบคุณหลายๆ คนที่เข้ามาทวงถาม น้องพายกันนะคะ
ขอบคุณทุกๆ เม้นท์ คนอ่านทุกๆ คนเลยค่า ขอบคุณจริงๆ
คอมเม้นท์ของทุกคน เป็นกำลังใจสำหรับคนเขียนมากๆ เลยนะคะ เพียงแค่ทักทายนิดๆ หน่อยๆ ก็เป็นกำลังใจสุดๆ แล้วค่ะ
ปล. คำผิดเดี๋ยวมาแก้นะคะทุกคน ขอบคุณค่า
++++++++++++++++++++++++ตอนที่ 28“มึง… พรุ่งนี้ไปหาน้องเพลินกัน”
เช้าวันหยุดอากาศดีๆ ผมกับไอ้พายมักที่จะชอบกลิ้งเกลือกบนที่นอนเล่นกันไปมาอย่างไม่รีบร้อน การได้ตื่นมาแล้วนอนคุยกันยามเช้า กอดกันบ้าง ด่ากันบ้าง หอมแก้มกัน จูบกัน หัวเราะด้วยกัน แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้วครับ สำหรับผมและมัน…
“อืม… เอาสิ น้องเพลินเพิ่งจะโทรมาเมื่อวันก่อน บ่นคิดถึงพี่พาย… แม่กูก็เหมือนกัน คิดถึงมึงจะแย่แล้ว บ่นหาว่ากูไม่ยอมพามึงไปหา…”
“กูก็คิดถึงน้องเพลินเหมือนกัน… งั้นขอหอมแก้มคุณอาน้องเพลินก่อนแก้คิดถึงแล้วกันนะ”
ฟอดดดดดดดด….
“หึหึ… อ้อนจะเอาอะไรล่ะมึง” ไอ้พายครับ ตื่นมาวันนี้มันก็คลอเคลีย กอดซบผมไม่หยุด เมื่อกี้ก็หอมผมเอาฟอดใหญ่ แถมส่งยิ้มหวานให้อีกต่างหาก
“เปล่าอะ… ก็แค่อยากหอมมึง… ไม่ได้หรือไงเล่า” ไอ้พายทำปากยู่ ย่น แถมด้วยเสียงงอนๆ ใส่ผม ฮ่าๆๆ ไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้เลยนะครับ น่ารักดี…
ฟอดดดดดดดดดด…
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับคุณเมียที่รัก… กูไม่ให้มึงหอมแล้วจะให้ใครมาหอมกันล่ะ…” ผมก็เลยจัดการฟัดแก้มมันคืนฟอดใหญ่… มันก็ยิ้มแป้นตอบรับ…. แล้วทีนี้ เราก็เลยเริ่มสงครามหอมกันไป หอมกันมาอีกยกใหญ่… ก่อนจะหัวเราะกันเสียงดังกับพฤติกรรมเลี่ยนๆ ของเราทั้งคู่
“วันนี้มึงแปลกๆ นะเนี่ย… ตื่นมากูยังไม่ได้ยินคำว่าเหี้ยจากปากมึงเลย…” จุ๊บ!!! … ก้มลงไปจุ๊บปากบางๆ ที่วันนี้มีรอยยิ้มให้ผมเยอะกว่าคำว่า ‘เหี้ย’ ซะอีก
“มึงก็โรคจิตนะ ชอบฟังคนอื่นด่าว่าเหี้ยมากเลยรึไง” ไอ้พายยังคงนอนหนุนไหล่ผมไป คุยกันไป ผมก็นอนให้มันหนุน โดยที่ตัวเองโอบตัวมันเข้ามาใกล้แล้วลูบแขนเปลือยเปล่า ที่ลูบกี่ทีก็นุ่มเนียนมือ เล่นไปมา
“กูไม่ได้ชอบฟังคนอื่นด่า แต่กูชอบฟังเมียกูด่า เมียแรดๆ ของกูเนี่ยแหละ ด่าเก่งดีนัก ฟังกี่ทีก็ไม่เบื่อ” หวานใส่มันซะหน่อย นานๆ ทีจะเลี่ยนๆ กันซะที (นี่มึงหวานใส่กันแล้วเหรอ?)
“มึงไม่เบื่อกูจริงเหรอ… กูไม่น่ารัก นิสัยก็แย่ พูดกับมึงก็หยาบๆ อ้อนก็ไม่เป็น นอกจากให้มึงเอาเป็นอย่างเดียว แล้วกูก็ทำเหี้ยอะไรไม่เป็นซักอย่างเลยนะ” ก๊ากกกกกก ผมหลุดฮาออกมาดังลั่นเลยครับ จนไอ้พายมันทุบเอาอักใหญ่
“ไอ้เหี้ยริว ขำเหี้ยอะไรเนี่ย…ไอ้เหี้ยยยย พอเลย เอ๊!!! ไอ้เหี้ยนี่กูบอกให้พ๊ออออ” ฮ่าๆๆๆ ตวาดเสียงหลงเลย… ขอขำหน่อยเหอะครับ ก็บ่อยซะที่ไหนที่จะได้เห็นคุณหนูพายเขาทำสีหน้าไม่มั่นใจในตัวเองได้น่ารักน่าชังขนาดนี้ แถมประโยคที่พูดมาแต่ละอย่างนี่นะ ฮ่าๆๆๆ โอ๊ยยยย กูอยากฟัดเมีย… ผมได้ทีก็เลยจับไอ้คนที่ลุกขึ้นมาเขย่าผม พร้อมทุบหนักๆ ให้ผมหยุดขำ จับมันขึ้นมานั่งซ้อนคล่อมบนหน้าท้องผม ก่อนจะรั้งตัวมันให้นอนราบลงมาทับบนตัวผมไว้
หน้าเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ผมเลยยกหัวขึ้นไปจุ๊บปากมันเบาๆ สองทีติด มันยิ้มตอบแล้วก้มหน้ามาจุ๊บผมบ้าง แต่มันแกล้งจุ๊บแบบแรงๆ แล้วกัดปากผมอีกต่างหาก…
“โอ๊ยยยย ไอ้ห่า มึงเป็นหมาเหรอวะ เจ็บนะเนี่ย” มันยิ้มให้คำพูดผม แล้วก้มลงมากัดอีกแต่ครั้งนี้ไม่แรงนัก ก่อนที่จะนาบริมฝีปากมาเป็นจูบแบบแนบแน่น ผมก็รอรับสัมผัสจากมันอย่างตื่นใจ เพราะปกติไอ้พายถ้ามันไม่ร้อนแรงไปเลย มันก็จะนิ่งไปเลย มันไม่ค่อยได้อ้อน ได้เล่น ได้หยอกล้อแบบนี้กับผมซักเท่าไหร่ คือมันก็มีบ้างแหละครับ คนรักกัน คบกันอยู่ด้วยกัน ไอ้อารมณ์หวานๆ มันก็ต้องมีบ้าง แต่ว่ามันไม่ได้เยอะขนาดตอนนี้ จนผมแอบแปลกใจเลยครับ
“เป็นหมาที่ไหน… ก็กูเป็นแรดไง เป็นแรดของมึง… มึงก็เป็นไอ้เหี้ยของกู” มันเลือนมือทั้งสองข้างขึ้นมาจับแก้มประคองใบหน้าผมไว้ ลูบเบาๆ แล้วก้มมาจูบที่หน้าผากผม ก่อนที่มันจะทิ้งทั้งตัวแนบลงมาซุกซบบนอก… ผมเลยยกมือขึ้นโอบรอบเอวและลูบหลังมันเล่นไปมา งงๆ กับการกระทำของมันนิดหน่อย แต่แบบนี้ก็รู้สึกดีชะมัดเลย
“พาย… !!!”
“หืมม”
“เราคบกัน เป็นแฟนกัน เป็นคนรักกัน… เพราะฉะนั้น มีอะไรอยากพูดก็พูดได้ ไม่ว่าจะเรื่องทุกข์ เรื่องสุข เรื่องปัญหา กูเป็นคนของมึง มึงจำได้ใช่ไหม…” ไม่รู้เพราะอะไร ผมถึงพูดกับมันแบบนี้ ไม่รู้สิ… คือเห็นมันอ้อนๆ ออเซาะแบบนี้มันก็ดีอยู่หรอก แต่… อยู่ดีๆ ก็รู้สึกว่า มันน่าจะมีอะไรสักอย่างไม่สบายใจ เพราะผมอยู่กับมันทุกวันนะครับ พฤติกรรม การกระทำของมันน่ะ ทำไมผมจะไม่รู้ คนเราเวลารักใคร เราจะสนใจในทุกอย่างที่เป็นเขา ถ้าเขาเปลี่ยนไปสักนิด มันจะรู้สึกได้อะ
“………………..” ยังคงนอนซบผมเงียบๆ แต่ผมรู้ว่ามันกำลังชั่งใจและเรียบเรียงคำพูดอยู่… อยู่กับไอ้พายต้องใจเย็นๆ ครับ
“…………………” ผมก็เงียบ รอมัน… นอนให้มันซบและลูบหลัง ลูบหัวมันไปเรื่อยๆ
“มึง… มึงชอบแบบอีพี่น้องคู่นั้นไหม” อีพี่น้องคู่นั้น คือคู่ไหนวะ…. อ๋อออออออ ฮ่าๆๆๆ คู่พี่น้องเบเกอรี่นั่นเอง
“น้องเค้ก กับน้องครีมน่ะเหรอ” ผมถาม
“มึงเรียกมันซะดีเชียวนะ… ชอบมันใช่ไหมเนี่ย คนไหน!!! มึงชอบคนไหน” โอ้!!! ไอ้พายเวอร์ชั่นหึงครับ ไม่เคยเห็นมันแสดงออกขนาดนี้นะเนี่ย… จากที่นอนซบอยู่ตอนนี้มันดันตัวเองขึ้นมา จับหน้าผมให้จ้องหน้ามัน แล้วมันก็จ้องหน้าผมเหวี่ยงๆ งอนๆ แล้วก็กัดปากตัวเองแบบขัดใจ น่ารักครับ
“อ๊าววว ก็เรียกปกตินะเว้ย กูไม่ได้ชอบน้องเขา…มึงอะใส่ร้ายกู” ผมยกมือขึ้นมาลูบแก้มมันช้าๆ เลยไปถึงหัวแล้วก็วนกลับมาไล้เบาๆ ที่ท้ายทอยให้มันผ่อนคลาย
“แล้วไปทำอีท่าไหนพวกมันถึงตามกลิ่นมึงมาซะขนาดนี้หะ!!!”
“เฮ้ย น้องเขาไม่ใช่หมานะ… โอ๊ยยยย ทุบกูอีกแล้ว เจ็บนะเว้ย” ไอ้พายมันทุบเข้าที่ไหล่ขวาผมก่อนจะทำหน้าบึ้งใส่
“กูก็ทุบให้เจ็บสิ มึงเข้าข้างมันเหรอหะ!! ไอ้เหี้ยนี่” ไอ้นี่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนจะเป็นเมนส์นะ
“เปล่าคร๊าบบบ กูเปล่าเข้าข้างน้องเขา กูไม่ได้ทำอะไรเลย น้องมันตามมาเอง มึงจะให้กูทำไง คนมันหล่ออะมึงต้องทำใจนะ มีผัวหล่อเนี่ยฮ่าๆๆ โอ๊ยยยยย เดี๋ยวทุบเดี๋ยวหยิกนะ เจ็บนะเว้ย” คราวนี้เปลี่ยนจากทุบมาเป็นหยิกครับ หยิกเอวแบบเน้นๆ เลย
“เดี๋ยวกูก็จับกรีดหน้าให้เยินเลยดีไหม แล้วขังแม่งไว้ในห้องนี่แหละ เสน่ห์แรงดีนักนะ… แล้วยิ้มเหี้ยอะไร ด่าแล้วมีความสุขเหรอไงมึงน่ะ” โอ๊ยยยยย ทำไงดีหุบยิ้มไม่ได้แล้วครับ… ผมชอบอาการมันแบบนี้ ชอบการแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตัวผมแบบนี้ของไอ้พายมันจัง ปกติไม่ค่อยจะได้หึงใส่กันแบบนี้หรอกครับ เพราะผมก็อยู่ของผมไปเรียบๆ มันเองถึงเคยมีกิ๊กเก่ามากมาย แต่ตอนนี้มันไม่แยแสใครสักคน ขนาดคุณภพนักธุรกิจหนุ่มหล่อนั่น มันยังไม่สนใจเขาเลย…
“ก็ยิ้มดีใจที่มึงหึง… ชอบมึงที่เป็นแบบนี้จังเลยพาย จะทำให้กูหลงไปถึงไหนเนี่ย…” ไอ้พายไม่ทันจะได้อ้าปากตอบ ผมก็รั้งท้ายทอยมนให้ลงมารับจูบรางวัลจากผมไปหนึ่งทีถ้วน
“เออ กูหึง จำไว้เลยกูขี้หึงๆๆๆๆๆ กูไม่ชอบให้ใครมาตามมึง ไม่ชอบให้ไอ้อีหน้าไหนก็ตามมาพยายามเข้าใกล้มึงแบบนี้… กูอยากจะวีน อยากจะด่ามันต่อหน้า แต่กูก็ไม่อยากทำตัวร้ายๆ กูรู้ว่ากูเป็นคนนิสัยไม่ดี ขี้โมโห เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด พูดจาไม่ดี กูขี้อิจฉา กูแก้ไม่ได้ กูเป็นของกูแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่กูก็ไม่อยากให้มึงเบื่อกู ฮึก… อึก…ไม่อยากให้ ฮึก…มึงรำคาญกู… ฮึก… ไม่อยากให้มึงแค่หลงกู… ฮึก ไม่อยากให้มึงอยู่กับกูเพราะสงสาร ฮืออ… กูอยากให้มึงรักกู อึก… รักกูคนเดียว… ฮึก… กูเห็นแก่ตัวนะริว ฮือออ… กูอยากให้มึงมอง… ฮึก มองแต่กูคนเดียว”
อ๊าววว ร้องไห้ซะแล้วไอ้คนเก่ง… ผมเข้าใจมันนะครับ มันเองพยายามปรับตัวแค่ไหนทำไมผมจะไม่รู้ ถ้าเมื่อก่อนเหตุการณ์เมื่อวาน ไอ้พายคงวีนแตก ด่าแบบไม่สนใจหน้าใครแล้ว แต่นี่มันอดทน และเก็บมาได้ขนาดนี้ ถือว่ามันโตขึ้นมากนะครับ…
“พาย… ตอนนี้ มึงมองใครอยู่… คนที่มึงอยากมองเขามากที่สุด… คนที่มึงรักที่สุด และอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตของมึงตอนนี้คือใคร” ผมยกสองมือประคองหน้ามัน สบตาที่ยังคงวาววับไปด้วยหยาดน้ำ และค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยลูบแก้มปาดคราบน้ำตาไอ้พายที่ยังคงเปรอะเปื้อนมาถึงแก้มใสเนียนออก
“มึง…” ไอ้พายตอบเสียงเบาแต่หนักแน่น พร้อมกระพริบตาขับไล่น้ำที่ยังคงคั่งค้างให้ไหลออกมา
“กู… ก็เหมือนกัน… มึงนะ… มีแค่มึงเท่านั้นที่กูมอง มีแค่มึงเท่านั้นที่กูอยากมองมากที่สุด มีแค่มึงเท่านั้นที่กูรัก และอยากจะใช้ชีวิตด้วยกันไปตลอดไป… มึงนะแค่มึงเท่านั้น…”
“ฮือออ… ริว ริว… ฮึก ฮืืออออ… กูรักมึงนะ กูรักมึง ฮือออ” ผมพูดจบไอ้พายก็ปล่อยโฮอีกรอบ คราวนี้มันโถมทั้งตัวกอดรัดผมไว้แน่น ปากก็พร่ำบอกรักผมไม่หยุด… ปกติไอ้พายมันไม่ได้เป็นคนที่ขยันบอกรักผมซักเท่าไหร่หรอกนะฮะ จะมีผมนี่แหละที่พูดกับมันบ่อยๆ นานๆ มันก็จะตอบกลับสักที หรือไม่ก็ตอนที่เรามีอะไรกัน มันก็จะบอกรักผมบ้าง (ถึงจะมีกันทุกวันก็เถอะ แต่มันไม่ได้บอกทุกครั้งครับ)
“โอ๋ๆ กูก็รักมึงนะ” ผมโยกโยนตัวปลอบมันไปมา จนเสียงสะอื้นหายไป…
สักพัก ผมก็เริ่มรู้สึกว่า คอผมกำลังโดนรุกราน… ไอ้พายครับ มันกำลังแลบลิ้นเล็กๆ ของมันออกมาเลียคอผมเบาๆ สลับกับเม้มเน้นๆ ย้ำๆ เล่นเอาเจ้าของคออย่างผมต้องสะดุ้งย่นด้วยความซ่าน…
ผมเลยค่อยๆ ดึงตัวไอ้คนที่กำลังเล่นลิ้น กับคอผมอยู่ขึ้นมาให้เล่นลิ้นกับลิ้นของผมบ้าง… ไอ้พายส่งลิ้นเข้ามาหยอกเย้า แหย่ยื่น และล่อให้ผมต้องเข้าไปดูดดุนลิ้นหวานๆ ที่ส่งออกมาเสนอถึงที่… เราเล่นและแลกจูบกันไปมาสักพักใหญ่ ผมก็พลิกตัวไอ้พายลงมาอยู่ใต้ร่าง ก่อนจะลงมือ เล่นลิ้นไปตามร่างกายของมันบ้าง
“อ๊ะ… ริว…อ๊าาา” ผมไล้ลิ้นไปจนเจอตุ่มไตสีหวานสองข้าง ไม่ต้องช่างใจก็เลือกได้ว่าจะครอบครองเม็ดแข็งสีเข้มนี้ข้างไหนก่อน… ผมเลือกข้างซ้าย แต่ก็ไม่ปล่อยให้ยอดแข็งด้านขวาน้อยใจ ส่งนิ้วชี้และนิ้วโป้งขึ้นไปบีบบี้ สลับกับเขี่ยเกา แรงสลับเบาตามจังหวะของเสียงครางหวานๆ
ส่วนด้านที่ครอบครองด้วยปาก ก็ไม่น้อยหน้า ลิ้นร้อนๆ แลบเลีย ตวัดขึ้นลงรัวเร็ว สลับกับดูดดึง และกัดเบาๆ จนเจ้าของร่างที่กำลังโดนผมละเลงอยู่นั้นดิ้นพล่าน แอ่นตัวกดหัวให้ผมไม่ห่างไปไหน
“อือ ริว… มากกว่านี้…อ๊ะ…อีก” ไอ้พายเอ่ยปากร้องขอ เมื่อเห็นผมทำท่าเหมือนจะผละออกไปจากสิ่งที่ดูดดึงอยู่
“ใจเย็นที่รัก… เดี๋ยวริวกลับมาแน่ๆ” สัญญากับมันเสร็จ ก็ไม่ต้องปล่อยให้มันสงสัยนาน ว่าผมจะผละไปไหน… ผมเลื่อนตัวลงไปที่ไอ้พายน้อยที่มันกำลังตั้งท่ารอผมอยู่ในกางเกงในสีครีมตัวน้อยที่ไอ้พายใส่ปกปิดร่างกายเอาไว้หลังเราเสร็จกิจก่อนนอนเมื่อคืนนี้
ผมค่อยๆ ส่งลิ้นเลียไล้ไอ้พายน้อยจากด้านนอกกางเกงในตัวบาง ลากลิ้นลงน้ำหนักเน้นย้ำช้าๆ จนไอ้พายน้อยเริ่มคับแน่นกางเกงชั้นใน… ผมเลยค่อยๆ ปลดปล่อยให้ไอ้พายมันสบายขึ้น ค่อยๆ ลากกางเกงในตั้วจ้อยลงมา เผยให้เห็นแก่นกลางขนาดย่อมที่ดีดตัวรอรับสัมผัสโดยตรงแบบไม่มีอะไรขวางกั้น
ผมถอดกางเกงในไอ้พายออกไปจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าที่คุ้นเคย ผมรั้งขาไอ้พายให้ชันเข่าขึ้นทั้งสองข้าง เอื้อมไปหยิบหมอนใบหนามาหนุนเอว ปล่อยให้ช่องทางท้ายสีสดเด่นล่อสายตา จนผมต้องรีบส่งลิ้นลงไปทักทาย ขยี้ แหย่ สลับเลีย ยิ่งผมห่อลิ้นจนแข็งและแหย่เย้าแทงเข้าออกถี่ๆ ช่องทางแคบก็ขมิบรัดรอรับสิ่งที่มากกว่านี้…
“อึ๊…ริว ริว… ริว อ๊ะ ริว!!!” ไอ้พายครางตอบรับลิ้นที่ผมส่งเข้าไปอย่างไปหยุดหย่อน ผมก็ย่ามใจทั้งเลีย ทั้งขยี้จนปากทางชุ่มไปด้วยน้ำลายจากผม
“เลียหน่อย…” ผมยื่นนิ้วชี้และนิ้วกลางด้านขวา ไปจ่อที่ริมฝีปากบางแต่บวมเจ่อของไอ้พาย บอกให้มันจัดการเลียให้ชุ่ม มันก็ส่งลิ้นเล็กๆ ของมาออกมาเลียตั้งแต่โคนนิ้วยันปลาย พร้อมๆ กับดูดเม้มเบาๆ เล่นเอาผมเกือบจะทนไม่ไหว ก็มันเล่นเลียไป ก็ส่งสายตาเว้าวอน ยวนยั่วไป ผมชอบมองตาวาวๆ ของมันตอนกำลังมีอะไรกันจริงๆ เลยครับ มันจะหวานแบบยั่วยุให้เราอยากจะครอบครองมันอย่างบอกไม่ถูก
พอไอ้พายเลียจนนิ้วผมพร้อมที่จะทำหน้าที่ ผมก็จัดการส่งนิ้วชี้นำหน้าก่อนเป็นนิ้วแรก ลูบๆ ช่องทาง ก่อนจะค่อยๆ กดๆ ดันๆ นิ้วเข้าไป ไอ้พายซีดปากแหงนหน้า เมื่อเห็นว่าเจ้าของร่างค่อนข้างพอใจกับนิ้วแรก ผมก็ค่อยๆ ส่งอีกนิ้วเข้าไปทักทาย ทั้งเขี่ย ทั้งควาน เพื่อเตรียมพร้อมช่องทางให้พร้อมสำหรับอะไรที่ใหญ่กว่านี้ (หึหึ)
“ระ…ริว…ซีด…อ๊ะ พะ…พอแล้ว…มะ มาหาพาย นะ… อ๊ะ เข้ามา…หา…ซีด…. พายนะ” หลังๆ นี่เวลามีอะไรกัน เราค่อนข้างจะหวานใส่กันแล้วนะฮะ เมื่อก่อนนี่…ดุเดือดมาก…แบบ ‘เอากูสักทีสิ’…ไม่ก็ ‘เร็วๆ ไอ้เหี้ยกูจะไม่ไหวแล้วนะ’
ไม่รอให้ไอ้พายได้ทวงอีกรอบ ผมก็รีบยันตัวเองขึ้นจากที่นั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น ผมดึงหมอนรองออกจากหลังไอ้พาย แล้วยกขาทั้งสองข้างที่ชันอยู่ขึ้นมาพาดบนบ่าผมแทน… ผมเตรียมความพร้อมของตัวเองด้วยมือ และทาบทับถูกับร่องรูของไอ้พาย จนพร้อมที่จะมุดเข้าไปหามันเต็มตัว…
“อ่า!!! พาย…อืมมมม” ผมค่อยๆ ส่งลูกชายเข้าไปหาไอ้พายอย่างช้าๆ แต่ไอ้ห่าพายสิฮะ แม่งดันแอ่นตัวสวนขึ้นมา ผมเลยพรวดเข้าไปแบบหยุดไม่อยู่ ไอ้พายเองก็ซีดปากครางลั่นห้องเลยครับ
“ขยับนะ…” ไอ้พายพยักหน้า ผมเลยเริ่มที่จะขยับตัว ถอนออกอย่างช้าๆ ก่อนจะกดกลับเข้าไปใหม่ ทำซ้ำอย่างเดิมแต่เร่งสปีดให้เร็วขึ้น…”
“อ๊ะๆๆ… ได้อีกริว… แรงๆ อีก…”
“อืมม… พาย…อ่ะ… พาย ขึ้นไหม” ไอ้พายพยักหน้า…ผมเลยถอนตัวเองออก ก่อนจะอุ้มยกตัวไอ้พายให้ขึ้นมาทาบทับของผมแทน… ไอ้พาย จับของผมจ่อที่ช่องทางของตัวเองก่อนจะค่อยๆ หย่อนกลืนกินของผมเข้าไปจนมิด แช่ทิ้งไว้ไม่นาน มันก็เริ่มขยับโยกตัว ขับ ขี่ ควบผมอย่างคุ้นเคย… ปากก็ครางเรียกชื่อผมอย่างไม่หยุด
“ริว…อ๊ะ อ้าาา… ริว ริว อ่ะ…”
ไอ้พายขับเคลื่อนอยู่บนตัวผมอย่างเร็วและแรง… ไม่นานไอ้พายก็ปลดปล่อยตัวเองออกมาจนเปื้อนหน้าท้องผม และไม่ช้าผมก็ตามติดมันไป ปล่อยของเหลวชุ่มชื้น ฉีดเข้าเต็มๆ ตัวไอ้พาย…
ผมดึงมันลงมานอนทาบตัวผม…เกลี่ยหน้าผากชื้นเหงือเบาๆ ไอ้พายมันก็ยกมือขึ้นลูบหน้าอกผมเล่นไปมา สลับกับแหงนหน้าขึ้นมาจุ๊บคางผม ทนความน่ารักของมันวันนี้ไม่ได้จริงๆ ครับ… เลยต้องก้มลงไปชิมความหวานที่หวานเป็นพิเศษจากปากของมันอีกครั้ง…
“กูรักมึงนะ” วันนี้เป็นไอ้พายที่พูดขึ้นก่อน ปกติหลังจากเสร็จสิ้นแบบนี้ ผมจะเป็นคนบอกรักมันก่อนทุกครัั้ง
“คนนี้… กูก็รักคนนี้ที่สุดแล้ว… รักมึงเหมือนกันนะ… ปะอาบน้ำกัน…” ผมค่อยๆ ลุกขึ้นก่อนจะอุ้มไอ้พายพาดบ่า
“เอ๊ยยยยยยยย ไอ้ห่าาาาาาาาริ๊วววววว เดี๋ยวตก ปล่อยก๊อนนนน ฮ่าๆๆๆๆ ปล๊อยยยย” ไอ้พายแหกปากตกใจที่ผมยกตัวมันพาดบ่า มันเลยทุบผมไปขำผมไปอย่างไม่จริงจังนัก…
“เอาน่าไม่ตกหรอก… ว่าแต่ว่า… เราไม่ได้ในห้องน้ำกันมานานแล้วนะ…ไหนๆ วันนี้ก็ไม่ไปไหน นะมึงนะ อีกสักที” ไอ้พายทุบผมอีกอักใหญ่ (ไอ้นี่ชอบทุบครับ) ก่อนที่มันจะพูดประโยครักหวานหูสำหรับผม…
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยย”
วันนี้ผมมีความสุขจังเลยครับ…
+++++++++++++++++++++++
+ ตอนนี้ขอหวานๆ เบาๆ กันหน่อยนะคะ คู่นี้ไม่ค่อยหวานกันเท่าไหร่เลย เลยมาเบาๆ บ้าง อาจจะไม่มีอะไรมากนะคะ
+ ตอนหน้าอาจจะมีอะไรนิดๆ หน่อยๆ นะคะ แบบว่า ไม่ถึงมาม่าชามโต แต่เป็น ยำยำ ช้างน้อยไรงี้ ฮ่าๆๆ ไม่ต้องเครียดไปนะคะ
+ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกเม้นท์ค่ะ ช่วงนี้ Mercy เบลอๆ นะคะ มีอะไรตกหล่น ไม่ราบรื่น ก็บอกกันได้นะคะ งานเยอะจริงๆ
+ กอดดดดดด ทุกคนเลยค่าาาาา++++++++++++++++++++
ขอ edit เพิ่มค่ะ แปะรูป แฟนอาร์ตที่นุ้งเฟิน คนน่ารักวาดให้ เป็นแฟนอาร์ตรูปแรกในชีวิตของการเขียนนิยายเลยค่ะ
ขอบคุณนุ้งเฟินมาก _/\_ ชอบๆ ค่า... น้องพายดูน่ารักน่าทะนุถนอมมาก แถมมีรอยที่คอด้วย >< อิน้องริวก็ดูอบอุ่น ไม่เหลือแววความโง่ๆ เอ๋อๆ เลย อิอิ
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1510240 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก